HABÍA UNHA VEZ UNHA BRUXA QUE VIVIA

NUN CASTELO NO MEDIO DO BOSQUE

A BRUXA COMÍA AS PALABRAS BONITAS E O POBO ESTABA QUEDANDO TODO TRISTE E SEN CORES PORQUE AS PALABRAS BONITAS DESAPARECÍAN.

PERO ALBERTE UN DIA OCORREUSELLE IR A BIBLIOTECA DO COLE

E BUSCAR UNHA SOLUCIÓN.

ALBERTE ATOPOU UN LIBRO QUE FALABA DUN MAGO

CHAMADO ANTÓN QUE VIVIAN NUNHA CASA

DENTRO DUNHA

ARBORE E DECIDEU IR A

PEDIRLLE AXUDA.

O MAGO EXPLICOULLE QUE

PARA LOITAR CONTRA A

BRUXA O QUE TIÑAN QUE

FACER ERA PREPARAR UNHA

POCIMA.

ALBERTE FOI A BUSCAR TODO O QUE LLE MANDOU O MAGO: PATAS DE ARAÑA PESCADAS CON CAÑA, PIS DE MORCEGO DE COR NEGRO, PELOS DE GATO, OLLOS DE SAPO E METELO TODO NUN SACO. CANDO ATOPOU TODO VOLTOU A CASA DE ANTÓN PARA FACER A POCIMA E PODER DERROTAR A BRUXA

PUXÉRONSE A PREPARAR A POCIMA: METERON TODOS OS INGREDIENTES NUN CALDEIRO MÁXICO E COAS PALABRAS MÁXICAS: COA MAXIA DAS FADAS

E OS SOÑOS DE NENOS

COA LUA NOVA

CONVIRTE A ESTA BRUXA

NUNHA PERSOA BOA.

AGORA, DIXOLLE O MAGO

TES QUE IR DE NOITE

O CASTELO E ROCIAR

A BRUXA CON ESTA

POCIMA.

ESA MISMA NOITE ALBERTE FOI O CASTELO E CANDO

A BRUXA DORMIA BOTOULLE A POCIMA

COMO LLE MANDARA O MAGO ANTÓN.

E DIXO AS PALABRAS MÁXICAS

ANTON MARCHOU DO CASTELO SEN QUE

A BRUXA SE DERA CONTA.

O DÍA SEGUINTE A BRUXA VOLTOU O POBO EN BUSCA DE MAIS PALABRAS BONITAS PARA COMER

PERO CADA VEZ QUE ABRIA A BOCA

O QUE PASABA ERA QUE LLE SAÍA

UNHA BURBUXA CUNHA PALABRA BOA

UNHA TRAS OUTRA AS PALABRAS BOAS

APARECÍAN E DESAPARECÍAN AS PALABRAS MALAS.

A BRUXA ENFADOUSE

TANTO QUE MARCHOU

DO POBO E NUNCA MAIS

SE ESCOITOU FALAR

DELA.

DENDE AQUEL DÍA O POBO EMPEZOU

A RECUPERAR O SORRISO E AS CORES

E COLORIN COLORADO

GRITOU A BRUXA ENOXADA

PORQUE UNHA FADA LLE CONTOU

QUE ESTE CONTO REMATOU.

FIN

4 ANOS A CURSO 2011-2012