repaso udad. 1

20
LA COMUNICACIÓN Elementos de la comunicación EMISOR RECEPTOR CANAL mensaje código abc Contexto o situaci ó n comunicativa

Upload: castilloaguilera

Post on 27-Jul-2015

1.320 views

Category:

Documents


3 download

TRANSCRIPT

LA COMUNICACIÓNElementos de la comunicación

EMISOR RECEPTOR

CANAL

mensaje

códigoabc…

Contexto o situación

comunicativa

LA COMUNICACIÓNTipos de actos comunicativos

códigoabc…

VERBALES NO VERBALES

LA COMUNICACIÓNActos comunicativos verbales

CANAL

ORALES ESCRITOS

COMUNICACIÓN VERBALORAL ESCRITA

Inmediata, espontánea y directa. Reflexiva y elaborada.Hay proximidad espacial y temporal entre los interlocutores. Se pueden hacer preguntas u observaciones.

Separación espacial y temporal entre los interlocutores. No hay contacto directo entre ellos.

Puede haber rectificaciones durante la elaboración del mensaje.

No hay posibilidad de rectificaciones.

Importancia del contexto (momento, lugar, etc., en que se produce la comunicación).

El contexto tiene menos importancia.

Además de las palabras son importantes los gestos, los movimientos, la entonación de la voz, los silencios, la vestimenta, etc.

Se utilizan sobre todo las palabras (en algunos casos, gráficos e imágenes).

Se utilizan frases incompletas, muletillas, repeticiones de palabras, expresiones coloquiales, variedades dialectales, etc.

Mayor riqueza y precisión léxica. Frases completas. Se utilizan sinónimos. La expresión se ajusta a la norma lingüística.

Tiene un carácter más transitorio, pasajero.

Tiene un carácter más duradero, permanente.

LITERATURAEDAD MEDIA

LÍRICA MEDIEVAL POPULAR

Galician:GALLEGO

Portuguese:PORTUGUÉS

LEONESE:Astur-leonés

Castilian:CASTELLANO

Basque:VASCO (EUSKERA O VASCUENCE)

Aragonese:ARAGONÉS

Catalan:CATALÁN

Arabic & Mozarabic:ÁRABE Y MOZÁRABE

Evolución lingüística dela Pen. Ibérica (E. Media)

Edad Media

La Celestina(1499) !

Lírica popular medieval

demás cantigas galaico-portuguesas

JARCHASMOZÁRABES

• Escritas entre los siglos X y XI (aunque muy posiblemente se cultivasen hasta el siglo XIII)• Lengua: mozárabe• Aparecían como cierre de un tipo de composición árabe (la moaxaja)

(“jarcha” significa en árabe ‘salida’)

Primera muestra de la literatura aljamiada: textos cantados en una lengua románica (el mozárabe) pero transcritas en caracteres árabes.

Garrid vos, ¡ay yermanellas!¿Cóm contener a mieo male?Sin el habib non vivireyo:advolarey demandare.

(Dedid vosotras, ¡ay hermanillas!¿Cómo contener mi mal?Sin el amigo no viviré:volaré a buscarlo.)

¿Ké faré, mamma?Me-u l-habib est ad yana.

(¿Qué haré, madre?Mi amigo está en la puerta.)

Ya mamma, meu l-habibeVais e no más tornarade.Gar qué fare yo, ya mamma:¿no un besiello lesarade?

(Madre, mi amigose va y no tornará más.Dime qué haré, madre:¿ni un besito me dejará?)

Vaise mio corachón de mib.¡Ya Rab!, ¿si se tornarad?Tan mal me dóled li l-habid:enfermo yed, ¿cuánd sanarad?

(Se va mi corazón de mí.¡Ay, Señor!, ¿acaso se me tornará?Cuánto me duele por el amado:enfermo está, ¿cuándo sanará?)

¡Tanto amare, tanto amare,habib, tanto amare!Enfermaron olios nidiose dolen tan male.

(¡Tanto amar, tanto amar,amado, tanto amar!Enfermaron mis ojos brillantesy ¡cuánto me duelen!)

CANTIGASGALAICO-PORTUGUESAS

• Primeros textos conservados: a partir del siglo XIII• Recogidas en cancioneros (poemarios individuales o colectivos)

• Características: uso del estribillo y del leixaprén (‘deja y toma’)• Lírica muy refinada y artificiosa:

• Tipos de cantigas:

SIGLO XIII (¡NOVEDAD!): PREOCUPACIÓN AUTORIAL

• Cantigas de amigo• Cantigas de amor• Cantigas de escarnio

Ondas do mar de Vigo,se vistes meu amigo?E ai Deus, se verrá cedo!

Ondas do mar levado,se vistes meu amado?E ai Deus, se verrá cedo!

Se vistes meu amigo,o por que eu sospiro?E ai Deus, se verrá cedo!

Se vistes meu amado,o por qu’hei gran cuidado?E ai Deus, se verrá cedo!

(Ondas del mar de Vigo,¿habéis visto a mi amigo?¡Ay Dios, si vendrá enseguida!

Ondas del mar alzado,¿habéis visto a mi amado?¡Ay Dios, si vendrá enseguida!

¿Habéis visto a mi amigo,por quien tanto suspiro?¡Ay Dios, si vendrá enseguida!

¿Habéis visto a mi amado,por quien tengo cuidado?¡Ay Dios, si vendrá enseguida!)

-Cancionero de Estúñiga-Cancionero de Baena

VILLANCICOS(lírica popular

Castellana)

• Villancico < villano (‘habitante de una villa’)• No existen testimonios escritos antes del siglo XV (lo cual no impide que se cultivasen y transmitieran antes oralmente)• Recogidas en cancioneros

• Estructura: ESTRIBILLO

GLOSA

= Dos o tres versos que se repiten total o parcialmente en todas las estrofas

= Desarrolla el contenido del estribillo

¿Con qué la lavaréla flor de mi cara?¿Con qué la lavaré,que vivo mal penada?Lávanse las casadascon agua de limones:lávome yo, cuitada,con penas y dolores.¿Con qué la lavaré,que vivo mal penada?Entra mayo y sale abril,tan garridico le vi venir.Entra mayo con sus flores,sale abril con sus amores,y los dulces amadorescomienzan a bien servir.

Abas o alboradas

Ya cantan los gallos,buen amor, y vete,cata que amanece.

Plantos o endechas

¡Llorad las damas, sí Dios os valga!Guillén Peraza quedó en La Palmala flor marchita de la su cara.

No eres palma, eres retama,eres ciprés de triste rama,eres desdicha, desdicha mala.

Tus campos rompan tristes volcanes,no vean placeres, sino pesares;cubran tus flores los arenales.

Guillén Peraza, Guillén Peraza,¿dó está tu escudo, dó está tu lanza?Todo lo acaba la mala andanza.

Canciones de trabajoy de fiesta

Tres morillas me enamoranen Jaén:Axa y Fátima y Marién.

Tres morillas tan garridasiban a coger olivas,y hallábanlas cogidas,en Jaén.Axa y Fátima y Marién.

Y hallábanlas cogidas,y tornaban desmaídasy las colores perdidas,en Jaén.Axa y Fátima y Marién.

Tres moricas tan lozanasiban a coger manzanas.Y hallábanlas cogidas,en Jaén.Axa y Fátima y Marién.

CANÇÓTROVADORESCA

• Siglo XII – Cortes provenzales• Poesía refinada – TROVADORES

Palacios y casas señoriales

(+)

Ideología delAMOR CORTÉS

• pastorela• albada

• paralelismo relación vasallo – señor feudal enamorado – dama • léxico feudal – “midons” (para la dama)

MORFOLOGÍA

MONEMA = unidad mínima de significado (puede coincidir con una palabra completa O NO: con una sola parte de ella)

Lexema Morfema

FLEXIVOS DERIVATIVOS

Ofrecen información gramatical sobre las palabras (género, número, persona, tiempo…), pero no se crea una palabra nueva.

Se crea una palabra nueva.

PREFIJOS SUFIJOS

apreciativos no apreciativos

• Simple (1 único lexema)

• Compuesta (2 o más lexemas)

primitiva = lexema

derivada = lexema + morf. deriv. sufijoprefijo

TIPOS DE PALABRASSEGÚN SU CONSTITUCIÓN MORFOLÓGICA