resumo prensa dixital segunda quincena de outubro 2013

30
RESUMO DAS NOTICIAS MAIS RELEVANTES, PUBLICADAS NA PRENSA DIXITAL, SEGUNDA QUINCENA OUTUBRO 2013

Upload: plataforma-pola-defensa-de-corcoesto-e-bergantinos

Post on 16-Mar-2016

231 views

Category:

Documents


5 download

DESCRIPTION

Resumo das noticias máis relevantes sobre o proxecto mineiro de Corcoesto publicadas na prensa dixital . Primeira quincena de outubro 2013

TRANSCRIPT

RESUMO DAS NOTICIAS MAIS RELEVANTES,

PUBLICADAS NA PRENSA DIXITAL, SEGUNDA

QUINCENA OUTUBRO 2013

Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 2

Mineira de Corcoesto intenta mantener su proyecto a pesar de la negativa de la Xunta

Los alcaldes de la zona critican la cancelación y los ecologistas la

alaban

Cristina Viu / Carballo / La Voz / 16 de octubre de 2013

Mineira de Corcoesto ha anunciado que «está ultimando diversas propuestas de inversores que

pretenden sumarse al desarrollo y ejecución de la explotación», a pesar de que el propio

presidente de la Xunta, Alberto Núñez Feijoo, aseguró ayer en el Parlamento que no aprobará

el proyecto aurífero. Esta afirmación, realizada en el marco del debate del estado de la

autonomía, es mucho más contundente si cabe que la expresada el lunes por el conselleiro de

Industria, Francisco Conde, que avisó al máximo responsable de la empresa, Francisco

Aréchaga, de que está casi lista una resolución que cancelará de forma definitiva los planes de

la empresa filial de Edgewater.

La compañía no consiguió en el tiempo requerido los 27 millones de euros que le impuso de

aval la Xunta y tampoco han convencido los pormenores técnicos.

Por su parte, Mineira de Corcoesto sostiene que en «pocas semanas» tendrá el dinero

necesario, pero no parece que eso sea suficiente para sacar adelante una iniciativa que en un

principio había obtenido el beneplácito del Gobierno gallego, pero que provocó un importante

movimiento de rechazo entre grupos ecologistas.

Miembros de la Plataforma pola Defensa de Corcoesto e Bergantiños mostraron su satisfacción

por la decisión de Industria, en tanto que Adega alerta de que con la actual legislación todavía

es posible que salgan adelante proyectos de megaminería.

Sin embargo, el revés no ha sentado nada bien a los alcaldes de la zona. El de

Cabana, José Muíño, estaba visiblemente enfadado, pero se negó a realizar

valoración alguna sobre el tema. Solo comentó que habría que volver a emigrar.

El regidor de Ponteceso, José Luis Fondo, también del PP, aseguró que «é a primeira vez que

vexo que tumban por falta de financiación un proxecto deste tipo que pasou o trámite

medioambiental». Fondo Aguiar señaló: «Chámanme a atención moitas cousas: a financiación

esixida a última hora e a priori e o feito de que se publique, precisamente, o primeiro día do

debate do estado da autonomía. ¿Estannos a usar para desviar a atención?».

El alcalde de Coristanco, Antonio Pensado, fue más contenido y se limitó a decir que todos los

proyectos debían cumplir la ley. Los tres municipios están directamente afectados por el

proyecto y en todos ellos se abrieron oficinas para la selección de personal. Se presentaron

más de 7.000 currículos para 271 puestos de trabajo directos.

La asociación Corcoesto Sí, Mina Sí, que ha sido el principal apoyo local del proyecto y ha

actuado como contrapunto a la Plataforma pola Defensa de Corcoesto e Bergantiños, mostró

en otra nota «su indignación y desencanto». Exige a la Xunta que, «de una vez por todas,

tome una decisión y que lo haga respetando la legislación vigente en Europa». Considera que

el aval es «desproporcionado» y también recuerda, como los alcaldes, el altísimo nivel de

desempleo que hay en la zona.

En la misma línea va el sindicato USO Galicia, que no entiende que «después de un año en la

tramitación del expediente ahora les entren las prisas».

Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 3

As accións da mineira caen o 25%

Un alcalde do PP pregúntase se Feijóo usa o anuncio da paralización da mina para desviar a atención doutros problemas.

Por Galicia Confidencial | Cabana de Bergantiños / Toronto | 16/10/2013

As accións de Edgewater Exploration Ltd. (EDW.V) cotizan arestora a 0.1050 dólares

canadienses na bolsa de Toronto. Antes de coñecerse que a Xunta rexeita o seu proxecto

mineiro de Corcoesto as accións cotizaban a 0,14 dólares, o que supón unha caída do 25% nun

só día.

A filial galega, Mineira de Corcoesto S.L., xa comprometeu que non se dará por vencida. A

compañía dixo que nas próximas semanas teíar novos investidores. Busca así reunir os

aproximadamente 27 millóns de euros de capital propio que o Goberno Galego lle pide

para autorizar o expediente.

Unha tarefa que resulta complicada neste momento de crisis e cos prezos do ouro en

descenso. Edgewater ten unha capitalización 9,3 millóns dólares canadianos, uns 13 millóns

de euros. É dicir, a compañía necesita captar máis do dobre do capital que ten arestora

en bolsa.

Mineira de Corcoesto non fai declaracións aos medios polo de agora. Iso si, a empresa insiste

en que seguirá adiante coa solicitude.

A nivel político, a maioría dos alcaldes da zona están molestos pola decisión da Xunta.

A mina contaba cunha importante oposición veciñal, e os que edís deron a cara ante os veciños

críticos síntese agora abandonados polo seu propio partido.

O máis explícito foi José Luis Fondo, de Ponteceso. En declaracións á Voz, o alcalde dixo

que "Chámanme a atención moitas cousas: a financiación esixida a última hora e a priori e o

feito de que se publique, precisamente, o primeiro día do debate do estado da autonomía.

¿Estannos a usar para desviar a atención?".

Noutras palabras, o edil acusa ao presidente do seu partido, Alberto Nuñez Feijóo, de anunciar

o de Corcoesto para desviar atención doutros problemas como a crise. Fondo lembra ademais

que a petición dos 27 millóns efectuouse a "última hora" e "a priori", antes de que

comece a explotación.

Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 4

La Xunta fuerza a Mineira de Corcoesto a empezar de cero si retoma el proyecto La empresa insiste en que está "decidida" a explotar la mina de oro y que decidirá qué pasos da cuando reciba la notificación de cancelación

y conozca en detalle los motivos

Manolo Rodríguez |A Coruña |17.10.2013

La resolución puede ser recurrida y la compañía podría volver a presentar otra

propuesta

Mineira de Corcoesto, la empresa que pretendía reabrir la mina de oro en Corcoesto, reiteró

ayer que está "decidida" a seguir con el proyecto pese a que la Consellería de Economía e

Industria haya rechazado su plan por falta de solvencia técnica y financiera.

Cuando el presidente de la Xunta, Alberto Núñez Feijóo, anunció este miércoles que su

Gobierno "no autorizará" la explotación aurífera en la comarca de Bergantiños, la compañía

aseguró que "está ultimando diversas propuestas de inversores que pretenden sumarse al

desarrollo y ejecución de la explotación minera", un proceso que "culminará en pocas

semanas". Cualquier inversor, apuntó la empresa, antes de dar su confianza realiza una

auditoría y lleva la decisión a sus órganos de gestión.

Sin embargo, la anulación del proyecto, que se producirá la próxima semana, provocará que la

compañía deba empezar de cero si quiere volver a explotar la mina. La negativa de la

Consellería de Economía desencadenará la cancelación del plan que había sido considerado

como interés estratégico y también la retirada de la Declaración de Impacto Ambiental que la

Consellería de Medio Ambiente le había otorgado a finales del pasado año.

Con estas actuaciones, Mineira de Corcoesto tendrá que volver a tramitar toda la

documentación ya conseguida si quiere retomar el proyecto, lo que perjudica las negociaciones

que está realizando con los inversores. La compañía reconoció ayer que la decisión sobre cómo

logrará la autorización de la Xunta la tomará cuando haya recibido la notificación de

cancelación y pueda consultar los fundamentos, y reiteró que "lo único que está claro" es que

Mineira de Corcoesto quiere seguir adelante. La empresa ya se ha gastado 20 millones de

euros en estudios en la zona.

La resolución del Gobierno gallego puede ser recurrida por vía administrativa y la compañía,

filial de la canadiense Edgewater, puede volver a presentar su propuesta pero modificándola

según los requisitos exigidos.

En ese caso, fuentes de la Xunta indicaron que tendría que volver a evaluarse el proyecto,

pero insistieron en que el actual está en proceso de ser cancelado.

La Consellería de Economía solicitó en julio a Mineira de Corcoesto que necesitaba acreditar

"una solvencia mínima del 25% de fondos propios sobre la inversión del proyecto", lo que

supone que la empresa debía reunir 27 millones en su balance como fondos propios, de los

110 que prevé invertir. Como desde entonces no los ha conseguido ha procedido a cancelar el

proyecto.

Ayer siguieron las reacciones a la liquidación del proyecto. Comisiones Obreras valoró la

"contundente paralización". El sindicato consideró positiva la decisión del Ejecutivo

autonómico, ya que se trata de una iniciativa que "no recoge las garantías económicas

suficientes, no solo para el desarrollo completo del proyecto sino, sobre todo, para hacer frente

a un posible desastre ambiental, en caso de rotura de alguna de las balsas".

Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 5

La asociación ecologista Verdegaia consideró que el plan "nunca debió ser admitido a trámite"

y subrayó en un comunicado que "su insolvencia ambiental, sanitaria, social, técnica y

económica es evidente", pese a lo cual -denunció- "la Xunta de Galicia, a pesar de estas

evidencias, intentó por todos los medios que el proyecto saliese adelante".

La red de colectivos ContraMINAción expresó "cierta desconfianza" sobre la situación del

proyecto de mina de oro en Corcoesto y afirmó en un comunicado que espera que la

paralización se publique en el Diario Oficial de Galicia.

La portavoz de la asociación Nela Abella lamentó que la anulación se base únicamente en

criterios financieros y deje de lado todos los impactos ambientales.

Panorámica del lugar que acogería la mina / La Opinión

Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 6

praza PÚBLICA |Xoves 17, Outubro 2013 | Movementos sociais | 1

"A xente viu que a mina de Corcoesto afectaba a saúde e iso foi clave para detela"

Miguel Pardo | @depunteirolo

Serafín González, nun dos vídeos contra a mina / Praza Pública

Serafín González, presidente da Sociedade Galega de Historia Natural (SGHN) e investigador

do CSIC, foi un dos líderes na mobilización contra o megaproxecto mineiro de Corcoesto.

Doutor en Bioloxía pola USC, coñece como poucos as problemáticas de minas como a que se

pretendía en Bergantiños e que, polo momento, queda paralizada pola Xunta. Impulsor de

informes científicos que advertían dos prexuízos sanitarios e medioambientais do proxecto e de

campañas exitosas a través da Rede, cre o "enorme traballo colectivo" na sociedade galega foi

clave para a suspensión, aínda que pide seguir alerta.

Satisfeito pola paralización do proxecto?

É unha magnífica noticia. Sen dúbida ningunha, e iso é moi importante, esta paralización é

froito dun enorme traballo colectivo. Do traballo de moitas persoas e de moitas asociacións e

isto é o verdadeiramente importante, diría que o máis importante. Houbo unha forte

mobilización cidadá e grazas a isto conseguiuse que en dez meses -desde que se aprobou a

Declaración de Impacto Ambiental (DIA) positiva por parte da Xunta- conseguísemos darlle a

volta á situación grazas tamén aos informes científicos contrarios que achegamos e á campaña

de divulgación.

Ata que punto está dada a volta de todo a situación?

A Xunta argumenta a paralización da mina de Corcoesto na insuficiencia técnica e financiera,

algo ao que xa aludiu na suspensión temporal do pasado mes de xullo. A empresa non foi

capaz de satisfacer esas necesidades, pero hai que agardar a que saia a resolución definitiva

da paralización porque de momento só temos palabras sobre as razóns desta decisión. É claro

que que hai un problema medioambiental e técnico, pero parece claro que xa se deixa entrever

que tamén hai problemas medioambientais. Á espera diso, nós seguimos insistíndolle á Xunta,

que se recoñece que é un proxecto malo desde o punto de vista financeiro e técnico, tamén

debe asumir de que é inviable desde o punto de vista sanitario e de protección dos

ecosistemas. A nosa pregunta é a que agardan para eliminar a DIA positiva e desbotar o

proxecto de vez. É unha moi boa noticia, pero debemos manter a cautela.

Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 7

Se a paralización se debe, segundo a Xunta, fundamentalmente a motivos

económicos, foi tan importante a mobilización social?

Sen a loita social, non se falaría de insolvencia financeira nin técnica. Iría para adiante de

todas formas. Non sei se na Xunta o recoñecerán algún día, posiblemente non dirán

expresamente que a contestación social foi clave, pero iso é o certo. Non asumirán que houbo

moita información científica fundamental sobre o proxecto, así como unha mobilización que os

levou a reflexionar. Non agardamos que o fagan, pero lembremos que esta loita supuxo a

maior mobilización social por temas medioambientais desde a catástrofe do Prestige. Houbo

unha exitosa campaña de Change.org a través da Rede, continuas charlas e conferencias

informativas. A divulgación e información aos cidadáns foi o que comezou a cambiar as cousas.

As organizacións contrarias á megaminería advirten da posibilidade de que outra

empresa máis solvente asuma o proxecto.

Cabería ese risco se só se mantén a resolución negativa en base a eses criterios económicos,

por iso nós insistimos nos problemas ambientais. Nesa mesma liña tamén inciden as dúas

campañas converxentes nas que se solicita a prohibición do emprego de cianuro na minería

por parte de todos os grupos ecoloxistas de Galicia, e que foi trasladado a todos os grupos

parlamentarios, ou a que recolle apoios da comunidade científica e universitaria contra

proxectos coma este. Estas dúas campañas son a salvagarda para evitar que outra empresa

veña para acabar facendo o mesmo que agora se rexeita.

Inflúe a caída do prezo do ouro na decisión?

Na decisión da Xunta non inflúe, pero pode influír na decisión dos investidores internacionais.

Para dificultar a captación de fondos, a diminución do prezo do ouro nos mercados

internacionais é fundamental, ao igual que a mobilización cidadá, que pode espantar algúns

investidores e evitar así que o proxecto mineiro saia adiante. Se nós traducimos ao inglés os

informes científicos que demostran os graves prexuízos sanitarios e medioambientais da mina

é tamén porque sabemos que hai investidores que entran na nosa web para interesarse pola

contestación social e polos argumentos empregados.

Debe continuar a mobilización social?

A loita debe continuar porque a política mineira da Xunta segue adiante. Esta paralización é un

motivo de gran satisfacción porque partiamos dunha desvantaxe clara, porque a empresa e os

favorables á mina tiñan moitísimos máis cartos, moitos máis contactos e influencia nos medios

que nós e unha DIA positiva por parte da Xunta. Entre todos, conseguimos algo que era moi

complicado. De momento démoslle a volta, pero o partido non acabou. Esta guerra non

rematou aínda.

As múltiples campañas de divulgación e información semella que puxo a sociedade

moito máis alerta que antes ante estes proxectos megamineiros...

A xente esá moito máis alerta. Se había algo que demandaba a xente a berros, aínda que en

silencio moitas veces, era información clara de como ía ser o proxecto. A min emocionáronme

algunhas mostras de gratitude por parte de veciños logo dalgunha charla que demos na zona.

“Por fin intentan falarnos e explicarnos as cousas de forma que as entendamos; os da mina

falaban a mesma linguaxe pero non os entendiamos, quedabamos durmidos”, dixéronme unha

vez en Carballo. Esa sede de información cubrímola nós, e cando digo nós refírome a moitas

asociacións e expertos que axudaron a explicar que suporía a mina de Corcoesto.

Malia a forte contestación social, segue quedando xente, cargos públicos e incluso

asociacións favorábeis á mina e que agora critican duramente a Xunta e volven alucir

ao negro futuro económico da comarca. Que lles diría?

Hai un problema económico e laboral claro froito dun modelo de desenvolvemento que nos

trouxo ata aquí. O modelo mineiro era o mesmo que nos trouxo até esta crise: un

aproveitamento rápido de beneficios a moi curto prazo por parte dunha empresa que logo

desaparece deixand unhas consecuencias noutros sectores da zona que son difíciles de avaliar.

Hai que avaliar cantos postos de traballo se perderían e a calidade dos novos que se crearían,

Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 8

pero máis aló dos problemas laborais e ambientais, o decisivo creo que foi que a xente viu que

este era un proxecto que atentaba contra a saúde das persoas. Naquela farsa de debate que

montaron na TVG falábanme da cotización do ouro na Bolsa, pero a canto cotiza a saúde das

persoas? Canto vale iso? Pan para hoxe e fameou enfermidade para mañá. Nós cremos que

esa non é un modelo correcto.

Os colectivos ecoloxistas e anti-mina acusan a Xunta de querer converter Galicia

nunha mina e lembran que o plan mineiro do Goberno favorece a proliferación de

proxectos perigosos, a ceo aberto e dañinos. Está de acordo?

Algunha xente na dirección xeral de Minas si que queria converter Galicia nunha mina. Claro

que hai un cruce de intereses entre a Cámara Mineira e a Xunta, de xente que vai e vén. Hai

contactos moi poderosos na Dirección Xeral de Minas e, de feito, a Consellería de Medio

Ambiente encargoulle á Cámara Mineira elaborar o Plan Sectorial cando é xuíz e parte porque

está composta por empresas que defenden os intereses das empresas. A pregunta é: quen

defende a sociedade?

Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 9

El presidente de Edgewater confía en poder tramitar la mina de oro en un año

Según la Xunta, la declaración de impacto ambiental tiene una vigencia

de un lustro

Silvia R. Pontevedra | Santiago | 18 OCT 2013

George Salamis, el presidente de Edgewater Exploration, la minera canadiense que pretende el

oro de Corcoesto, insiste a los periódicos norteamericanos en que su compañía “sigue

totalmente comprometida en avanzar en el proyecto hasta conseguirlo” y, según ha

concretado a Mineweb, un medio digital de Canadá especializado en minería, confía en poder

tramitar el permiso de Industria en el plazo de un año. Según él, el Gobierno gallego está

“vacilante” y eso es “problemático”, precisamente cuando a la firma le urge lograr inversores

para cumplir con los requisitos económicos que le marcó la Xunta. Pero esa vacilación, no es,

según él, lo que cuenta la prensa en España, que informó literalmente de lo que Feijóo dijo en

el Parlamento: “El Gobierno ha decidido no autorizar el proyecto al entender que no acredita el

cumplimiento de todos los requisitos técnicos y económicos establecidos en la legislación”.

“Nuestra interpretación es que no es una noticia tan fatal como la que se puede leer en los

titulares si se pegan en el traductor de Google”, comenta Salamis. De las palabras de Feijóo en

el Parlamento y las del conselleiro de Industria, Francisco Conde, Edgewater entiende que no

es que la Xunta rechace “de plano” el proyecto, sino que lo que cancela es la tramitación por la

“vía rápida”. El presidente de la minera explica que la diferencia, en realidad, es mínima. Pura

cuestión de tiempo. Si la tramitación rauda, prevista para proyectos industriales estratégicos,

“dura entre seis y nueve meses”, la vía ordinaria, que es en la que creen que puede encajar

ahora su propuesta la Administración, “suele durar un año”.

Además, según confirmó ayer la Consellería de Medio Ambiente, el carpetazo de Industria al

expediente de Corcoesto no implica la anulación automática de la Declaración de Impacto

Ambiental (DIA) positiva con la que ya cuenta la minera desde el 17 de diciembre de 2012. “La

DIA tiene una vigencia de cinco años”, informa un portavoz oficial del departamento de Agustín

Hernández, “siempre que el proyecto sea promovido por la misma empresa y no se produzcan

modificaciones en él”. “En el caso de que una nueva empresa promueva un proyecto similar o

nuevo, o que haya modificaciones en el actual”, sigue explicando esta persona, “habrá que

tramitar una nueva declaración ambiental”.

Salamis irrumpió el miércoles con sus declaraciones en un escenario bursátil de desastre total.

Concedió alguna entrevista en su país, y difundió un comunicado del que se hizo eco The Wall

Street Journal y que valió de red salvavidas para unas acciones en caída libre. Si el martes (día

del debate sobre el estado de la autonomía en el que Feijóo anunció por sorpresa el carpetazo

al proyecto minero) los títulos se depreciaron un 25%, el miércoles se precipitaron un 43%

más. La acción de Edgewater se situó en un mínimo histórico de 0,06 dólares. Sin embargo,

ayer por la tarde (hora española) el optimismo del presidente de Edgewater pareció traspasar

como una pomada la epidermis irritada de algunos inversores, que a primera hora en la bolsa

de Toronto levantaron algo el precio hasta los 0,075 dólares. Al cierre de esta edición, el valor

había bajado ya hasta el 0,07 raspado pero se mantenía.

En julio, un mes después de la histórica manifestación en Santiago en la que más de 12.000

personas llegadas de toda Galicia exigieron a la Xunta un cambio en su política minera, la

consellería de Industria pareció reaccionar multiplicando las exigencias impuestas a Edgewater

si quería que su proyecto volase por la vía rápida con la etiqueta colgando de “estratégico”. La

minera tendría que presentarse nuevamente ante la Xunta con un equipaje de más de 27

millones de fondos propios (multiplicando por 60 los que tenía), la cuarta parte de la inversión

prevista (110 millones de euros) para llevar adelante su proyecto de mina a cielo abierto, de la

que contaba con sacar más de un millón de onzas de oro. Pero la consellería apretó el cinturón

de la compañía extranjera justo en un contexto internacional en el que el oro ya llevaba meses

Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 10

depreciándose, y el encontrar inversores se convirtió este verano en una tarea muy ardua para

Edgewater.

Salamis dice que el lunes pasado, en la reunión entre el director de la minera en España y el

conselleiro, la Xunta les advirtió que el no cumplir con los requisitos a tiempo “podría tener

consecuencias”, pero “no especificó cuáles serían esas consecuencias”.

19 octubre 2013

El proyecto de Corcoesto “no cumple”

El presidente de la Xunta, Alberto Núñez Feijóo, ha reiterado este viernes que “tal y como

está” presentado el proyecto de mina de Corcoesto “no se puede aprobar” porque “no cumple”

los requisitos técnicos ni los económicos relativos a la viabilidad financiera”.

“Cualquier proyecto minero debe cumplir estrictamente las normas medioambientales y los

requisitos técnicos y económicos. Si un proyecto no los cumple, no es posible que tenga la

autorización de la Xunta”, ha defendido, tras ser preguntado sobre si el rechazo de la mina por

parte de su Gobierno es definitivo.

En cualquier caso, por una “cuestión de coherencia”, el presidente ha explicado que “se habló”

con la empresa para notificar esta decisión, comunicación que “ahora recibirán por escrito”.

El objetivo con este paso, según Feijóo, es que “no sea sólo el género epistolar” el que se

utilice entre la Xunta y un grupo “que quiere invertir en Galicia más de 100 millones de euros”.

“Le llamamos y le dijimos que, con los datos que tenemos, ni en este momento ni en ningún

momento se puede autorizar. Tal y como está no puede ser aprobado”, ha zanjado el

presidente.

Campaña “Eu digo non á mina de Corcoesto”

Posted on 20 de Outubro de 2013 by Contraminate A Xunta de Galicia acaba de cancelar por segunda vez o proxecto da mina de ouro de Corcoesto, pero

novamente, non o anula por razóns ambientais senón por cuestións financeiras. Nós continuaremos a nosa mobilización ata que se anule o proxecto e a súa declaración de impacto ambiental (DIA), aprobada no seu día pola Xunta. O noso obxectivo persegue que este tipo de minaría a ceo aberto que emprega o cianuro se prohiba, e non só en Galicia. Esta campaña quere contrarrestar a da empresa Egdewater, co seu lavado de imaxe recente, na que pretende a licencia social da comarca de Bergantiños. Imos dar a cara, mostrar quen

somos os que estamos en contra desta mina: as persoas, a veciñanza, o pobo en loita pola terra. Porque somos terra e o ouro non nos vai dar de comer. Podedes descargar aquí o cartel e imprimilo para sacarvos unha foto con él, logo podedes colgala no FB de Contramínate Conmigo ou no grupo de amigos de “Corcoesto: Non todo é brillo no ouro. Plataforma Pola Defensa de Corcoesto e Bergantiños”: axúdanos a espallar a causa!

Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 11

La Xunta rechaza que USO Galicia se persone en el proyecto de la mina de oro

Carballo / La Voz / 22 de octubre de 2013

La Consellería de Industria ha denegado el permiso para que USO Galicia se persone en el

expediente del proyecto minero de Corcoesto. El sindicato ha recurrido la decisión porque

considera que «sería de lo más normal, que desde la parte social podamos estar informados de

las diferentes etapas en su trámite». Por ello considera que hay «cierto tinte de ocultación».

Los representantes de los trabajadores creen que «un proyecto de tanta importancia y que

además suscita tantas controversias ha de llevar una información pública y nítida de su

desarrollo».

Según la nota remitida por USO Galicia, sus representantes consideran que «denegar el acceso

a la información sobre su desarrollo, creemos que es limitar, a una parte importante que

representamos, la posibilidad de ser informados e informar».

Ubaldo Cerqueiro - 23 Outubro 2013

Hermanager Producións: Corcoesto aínda vive

Hermanager Producións tira da serie Bones para incidir en que a loita contra a mina non está pechada

O compañeiro Xosé Manuel Fernández, de Hermanager Producións, xa nos ten amosado a

súamordaz visión do proxecto mineiro de Corcoesto en dúas ocasións, unha co gallo da

tractorada conrra a mina, e outra relacionando minas e corrupción.

Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 12

Hoxe, trala nova da cancelación do proxecto, fai un símil forense a través da serie “Bones”,

incitando a manter a garda ben arriba pois pode que non sexa tan real a suspensión como nos

fan pensar.

Derrame de 1 tonelada cianuro con destino a mineras en

Chihuahua

Latinoamérica – México, Miércoles 23 de Octubre de 2013

En el estado de Chihuahua, al norte de México, Personal de Protección Civil y Bomberos de

Cuauhtémoc se encuentran en la carretera que lleva de La Junta a San Juanito para hacer las

labores de contención de una tonelada de cianuro granulado que se derramó en la curva de

San Pedro por la mañana del día del lunes. Este tipo de materiales viajan de manera diaria

hacia las minas que se ubican en la sierra de Chihuahua.

Fuente: El Diario

Para llevar a cabo las labores de limpieza de la peligrosa sustancia, se mantiene cerrada la

comunicación hacia el municipio.

Por ser un químico altamente tóxico para la salud, se evitaron las labores durante la mañana

debido a que el gránulo de cianuro, detona su toxicidad al entrar en contacto con el agua,

cuestión que demoró los trabajos por la humedad que existe en esta parte de la sierra del

estado.

La circulación vehicular, tomó otra ruta para evitar la afectación a los transportistas y demás

viajantes con rumbo al municipio de Bocoyna, sin embargo, en palabras del funcionario de

Protección Civil, este tipo de materiales viajan de manera diaria hacia las minas que se ubican

en la sierra de Chihuahua.

En estos momentos, personal de bomberos se encuentra en el lugar de los hechos con el

equipo de respiración autónoma para evitar el contacto directo con el tóxico que se está

recogiendo y depositando en recipientes especiales para una vez retirado del lugar, se abra el

paso vehicular por este trayecto con rumbo a San Juanito.

Economiadigital

Mina de wolframio en Castilla y León

Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 13

El primer grupo gallego de wolframio entra en concurso al no poder justificar millonarias subvenciones

Incremento Grupo Inversor suspende pagos con actividad en Lousame y Santa

Comba y derechos de explotación en Sanxenxo y Ourense

Por R.R. / X.R.M., 24/10/2013

Los hechos se empeñan en llevar la contraria a aquellos que ven Galicia como la gran veta de

la nueva minería. El juzgado de lo Mercantil número dos de A Coruña ha declarado el concurso

voluntario de Incremento Grupo Inversor, una compañía que reabrió la histórica mina de San

Finx, en el municipio coruñés de Lousame, para extraer wolframio, erigiéndose en su día en

puntal de la extracción de minerales hasta entonces poco valorados por su baja demanda y

que contó con millonarias subvenciones, tanto de la Xunta como del Ministerio de Industria.

En un auto fechado el pasado 3 de este mes, el titular del Juzgado de lo Mercantil número dos,

Rafael García Pérez, señala que “la deudora mantendrá las facultades de administración y

disposición de su patrimonio”, quedando sometido dicho ejercicio “a la intervención del

administrador concursal”, que ha recaído en Juan Capellá Auditores, una firma compostelana.

García Pérez también insta a los acreedores a notificar al juzgado la existencia de créditos, y

abre así una nueva página en la historia de Incremento Grupo Inversor, constituida en 2007 y

convertida a golpe de subvención en la gran esperanza de la nueva minería gallega.

Problemas accionariales

Incremento Grupo Inversor comenzó a rehabilitar, primero, y luego explotar minas como la

histórica de San Finx, en Lousame. También cuenta con derechos mineros y actividad en Santa

Comba, así como derechos en municipios como Sanxenxo y otros por la provincia de Ourense.

El accionariado de Incremento Grupo Inversor se reparte, según la memoria de la compañía

presentada en el Registro Mercantil, entre Joaquín Eulalio Ruiz Mora, que tiene un 20% de la

sociedad y lidera los proyectos industriales. Le acompañan otros dos grupos de empresarios,

Inversiones Camporredondo, con un 40%, e Inversiones Monteneme, con otro 40%. Este

mismo año los trabajadores de la compañía fueron testigos de un cruce de querellas entre los

socios del primer grupo gallego de wolframio. Los accionistas de Incremento Grupo Inversor se

acusaban mutuamente de delitos societarios y de apropiación indebida.

Incremento tiene otro frente abierto en todo lo que respecta a ayudas públicas recibidas. De

hecho, la compañía admite que ha incumplido varios requisitos para justificar inyecciones y

subvenciones, que en total, durante un período de tres años, sumaron hasta 1,9 millones de

euros. Las ayudas más cuantiosas son precisamente las que no ha logrado justificar, y las

califica en sus cuentas de reintegrables a los organismos públicos que se las concedieron.

Ayudas del Igape

En concreto, en esa situación figuraban en las cuentas presentadas al Registro Mercantil un

total de 645.000 euros recibidos por el Igape, dependiente de la Consellería de Economía, que

se los había concedido en 2010 para un “proyecto de investigación geológico-minero” en Santa

Comba. Tampoco logró justificar una subvención del Ministerio de Industria, para ese mismo

proyecto, por importe de más de 497.000 euros, concedido ese mismo año de 2010.

Todos esos problemas no parecieron influir en la decisión de la Consellería de Economía de

reconocer nuevos derechos mineros para Incremento. De hecho, en una resolución del 13 de

agosto del año pasado, la jefatura territorial de Pontevedra de dicho departamento, autorizaba

y sometía a información pública un nuevo permiso de investigación en el ayuntamiento de

Sanxenxo por parte de Incremento Grupo Inversor.

Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 14

Detense a febre do ouro na zona de Corcoesto

Jueves, 24 de Octubre de 2013 19:57

O traballo de distintos colectivos, como Salvemos Cabana, foi determinante.

Xosé Manuel Lema, @xmlema

Esta chuviosa mañá de outubro, ao outro lado do fío telefónico, Ramón Varela era un home

feliz e sentíase "descansado e tranquilo". Porque ainda que tiña a sensación de que "temos

que seguir en actitude vixiante" non ocultaba a súa satisfacción "porque o actual proxecto de

Corcoesto está morto".

Un ano e medio de activa mobilización contra os plans de Edgewater. Unha experiencia que

me resumía na súa intervención radiofónica na emisora de Radio Obradoiro en Santa

Comba. Este xornalista ambiental non se imaxinaba que aquel comentario dun veciño de

Cabana de Bergantiños lle cambiaría, polo menos durante un tempo, a súa vida. Vinteséis

conferencias, múltiples entrevistas, notas de prensa, e reunións. "Non foi unha cuestión

doada, pero o certo é que houbo unha presión social moi grande" sinalaba Varela.

A través da plataforma Salvemos Cabana, e en colaboración con outros colectivos, querían

impedir que se desenvolvese un proxecto de extracción de ouro que xeraría uns 271

empregos, e que tamén ten, a día de hoxe, os seus apoios. Varela aseguraba que unha parte

importante deses empregos "serían a través de subcontratas e sen coñecerse a súa duración".

E poñía no outro lado da balanza, o feito de que "hai 2.714 persoas dedicadas a actividades

agropecuarias" e que xunto cos profesionais do marisqueo, ao parecer, verían perigar o seu

traballo. "Sería como ter un Prestige e medio cada ano" Para Varela "sería como ter un Prestige e medio cada ano" con máis de 100.000 toneladas

anuais de residuos e movementos de millóns de toneladas de terra, usando o cianuro, unha

substancia xa prohibida en varios paises.

O voceiro de Salvemos Cabana incidiu nos perigos ambientais que supoñería o traballo de

Mineira de Corcoesto, filial dunha empresa Edgewater que actualmente impulsa "un proxecto"

en Ghana e outro en Galicia". Pero que pretendía impulsar dezaoito actividades de exploración

no eixe Malpica-Tui.

A enorme satisfacción ten un ingrediente de prudencia, xa que Varela entende que aínda que

o presidente da Xunta, Núñez Feijóo "manda" e as súas "palabras son rotundas", nun futuro

non moi afastado a "febre do ouro" podería volver aparecer e mesmo "que a empresa

intentase vender este regalo a outra empresa máis grande".

Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 15

Ramón Varela está contento co anuncio de Feijóo, pero por un lado reprocha que a Xunta

non actuase antes e, ademais, que se dese unha declaración de impacto ambiental favorable.

"A declaración ten moitas fisuras, e a Xunta non atendeu ás numerosas alegacións".

Agora celebra o desenlace desta historia. Quizais Edgewater pensou que o inimigo era máis

pequeno, pregúntoo. "Si, pensaron que eramos catro aldeáns de Cabana, Coristanco e

Ponteceso pero saíu xente moi preparada e moi indignada" para rexeitar "un proxecto

especulativo e sen sentido".

25-10-2013

Orzamentos da Xunta 2014: O medio ambiente, tocado e afundido Os fundos ambientais caeron un 67% dende a chegada de Feijóo

Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 16

Os Orzamentos de 2014 apresentados pola Xunta confirman a desaparición de facto das

políticas públicas ambientais. Dende que chegou Feijóo o ambiente galego perdeu 198 millóns

de € e áreas como Conservación da Natureza reduciron un 91% os seus fundos.

As prioridades ambientais da Xunta? Despexar á nosa natureza

A esta baixada do 91,3% nos investimentos reais en Conservación (943.541€ en 2014 fronte

aos 10.906.638 de 2009) hai que engadir tamén un descenso dp 90,6% (837.840€ este ano

fronte aos 8.046.353 de 2009) nas transferenzas de capital, isto é, nas axudas públicas para

promover iniciativas de millora ambiental.

Neste capítulo destacan algunhas clamorosas omisións que deixan claro o grao de

sensibilidade e compromiso da Xunta do PP coas prioridades que fixa a ONU e Europa:

Hernández e Feijóio adican 0(cero)€ á loita contra o cambio climático; 0(cero)€ ao

desenvolvemento sustentábel polas Axendas21 locais e 0 (cero) € á loita contra as especies

invasoras, a segunda causa de perda de biodiversidade no mundo segundo a IUCN (Unión

Internacional para a Conservación da Natureza).

E que hai dos Parques Naturais, os espazos coa maior categoría de protección da rede galega?

Pois as axudas directas a Parques Naturais (conceito 7700), supoñen en 2014 uns ridículos

4.556€, aínda memos que en 2013 (23.333€) e a anos luz dos 350.000€ de 2009. Mentres

estes señores xestionen o ambiente, nen Parque Natural no Pindo nen unha mínima dignidade

para as nosas "catedrais naturais". Como aconteceu co ensino e a sanidade, a porta para a

súa privatización fica xa aberta...

Outras cuestións sangrantes que reflicten as prioridades desta Xunta depredadora e nefasta

para o ambiente, son por exemplo as cantidades adicadas a financiar o labor das protectoras

e xestionar os animais domésticos abandonados: Se en 2013 adicaron uns cativos 20.000€

para todos os concellos do país (fronte aos 450.000€ de 2009), en 2014 estas axudas

redúcense a 0(cero). Pola contra, os cazadores disporán de 181.000€ para a "ordenación

cinexética e piscícola", e abofé que "ordenarán" habida conta da manga ancha co chumbo que

amosa a Dirección Xeral de Conservación.

Non estrana tampouco que, entregando a xestión da nosa fauna aos cazadores, os cartos

para compensar os danos da fauna salvaxe caian un 54,6% (106.035€ en 2014 fronte aos

234.000€ de 2009). As consecuencias xa son coñecidas: Masacres todo o ano e un futuro

aínda máis negro para o lobo galego.

Os colectivos ambientalistas: Un molesto atranco para a Xunta

Feijóo e Hernández tampouco parecen conformarse con eliminar os cartos adicados á

promoción de actividades ambientais e de cooperación por parte do tecido asociativo (en

2009 preto de 1,2 millóns de €). Pretenden tamén silenciar ás asociacións ecoloxistas: Por

terceira vez ADEGA tivo que acudir ao Valedor para que a Xunta convoque os organismos

consultivos ambientais nos que estamos representados: O Consello Galego de Medio

Ambiente leva sen reunirse dende o 21-2-2012 (obriga legal de convocarse semestralmente);

o Observatorio Galego da Biodiversidade dende o 22-12-2010 (obriga legal de reunirse 1 vez

ao ano) e o Consello da Rede de Parques Naturais de Galiza, co deber de reunirse

semestralmente non se reuníu nin unha vez dende a súa constitución.

Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 17

La empresa minera “Oro Griego” (Eldorado Gold) admite que financia a la Policía

Posted by antigoldgreece on October 25, 2013 in Articles

Fuente: verba-volant.info

La empresa minera “Oro Griego” (Elinikós Jrisós) es una filial de la multinacional “El Dorado

Gold”. Son las empresas que pretenden instalar una megaminería de oro en el noreste de la

provincia de Calcídica, en el norte del territorio del Estado griego. Como se ha explicitado en

entradas anteriores, el funcionamiento de una minería en la zona tendría unas consecuencias

desastrosas para el medio ambiente y la vida humana.

Los intereses del Capital local y trasnacional gozan del apoyo del Estado griego. Reiteradas

veces el Régimen ha desatado ataques terroristas contra los habitantes de la provincia,

quienes resisten a los planes de esta aleación de intereses y a la represión de las fuerzas de

la Policía. Numerosas han sido las cargas policiales contra manifestantes así como contra

mujeres, menores de edad y habitantes de los pueblos de la zona, las redadas, las palizas, los

secuestros de luchadores, el terrorismo.

Nunca hemos puesto en duda el papel de la Policía en general y en concreto en esta ofensiva

que ha sido desatado contra los hombres dignos de la provincia. Tampoco hemos puesto en

duda la interrelación entre la Policía griega y el Capital, además de su obvia ya conexión con

las bandas fascistas. Sin embargo, merece una mención la declaración oficial de la empresa

minera de que financia a la Policía griega.

En la revista de la empresa, la cual se puede leer en su página web, leemos que “en el marco

de la responsabilidad social de las empresas, una gran parte de la rentabilidad se destina a

servicios públicos y a las fuerzas de seguridad, mediante un apoyo económico y logístico a

cualquier nivel (combustibles, neumáticos, mantenimiento de vehículos e.tc.)”.

La empresa emplea el lenguaje del Poder de una manera que oscila entre la ridiculez y la

desfachatez (“responsabilidad social de las empresas”, “rentabilidad”, “servicios públicos”,

“fuerzas de seguridad”) para admitir descaradamente que financia a la Policía, es decir a las

fuerzas armadas del Régimen, que desde hace dos años están tratando de reprimir con rabia

la lucha de la gente de Calcídica y de los solidarios con su causa. Todas estas escorias

interrelacionadas del Estado, del Capital y todos sus títeres y muletas son el primer extremo.

El otro extremo es el mundo de la dignidad, el mundo que lucha contra el capitalismo, el

Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 18

moderno totalitarismo y la barbarie que el primer extremo quiere imponer.

Fuente: http://antigoldgreece.wordpress.com.

La Voz de Galicia e a mina de Corcoesto. Crónica dunha relación insensata

En Galicia Mineira o 27/10/2013

Delegación de La Voz de Galicia en Carballo, epicentro informativo de Edgewater en Bergantiños

Tras a recente cancelación do proxecto mineiro de Corcoesto por parte da Consellería de

Economía e Industria, un dos grandes misterios pendentes de resolver no conflito mineiro de

maior calado da historia recente de Galicia é cal é a razón que une xa dende hai máis de dez

anos ao maior grupo empresarial de comunicación do noroeste peninsular co desexo da

permanente reapertura do esgotado filón cabanés.

Dende logo, sería interesante cuantificar o dano que tan insensata relación ven de causar na

imaxe no que en tempos pasados fora o xornal de referencia en Galicia, pois utilizando como

epicentro a delegación de La Voz en Carballo, a edición bergantiñán do diario foi dende o inicio

do conflito o mellor dos gabinetes de prensa posibles para Mineira de Corcoesto.

Tanto é así que os nomes de xornalistas de prensa local como Cristina Viu ou Toni Longueira, e

principalmente o do propio delegado carballés Xosé Ameixeiras, persoa que á sazón semella

ser o responsable último da desfeita, verán os seus nomes asociados sen remedio e para

sempre ao sesgo informativo desenvolvido reiteradamente a prol de Edgewater e a súa filial en

Cabana de Bergantiños ao igual que todas as personas e organizacións políticas e sociais de

distinto signo que aproveitaron o tirón deixándose manipular sen maiores problemas en aras

da venda do seu argumentario en calquera dos posicionamentos imaxinables sobre o

cuestionado proxecto mineiro.

Podería haber unha explicación tan dura como lóxica en tempos de crise, como é a de

conservar o posto de traballo, pero a deontoloxía profesional debería estar sempre por encima

de calquera outra consideración, máis cando o xornalismo de calidade só pode dignificarse co

traballo do día a día.

Boa parte da explicación está no escándalo publicado por “Ex-Voz“, blog de opinión -

actualmente en reserva- dos ex-traballadores desde grupo galego de comunicación o pasado

día 10 de xaneiro, cando denunciaban que a responsable de comunicación e relacións externas

da multinacional canadense Edgewater en Galicia era Navia Franco Barreiro, “ex-xefa de

gabinete de altos cargos do PP e esposa do director xeral de La Voz de Galicia S.A.,

Lois Blanco Penas“, valorando ademáis que “poidera ser que La Voz teña asinado ou

pactado outro deses compromisos polos que a cambio duns milleiros de euros en

Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 19

publicidade ‘el grupito’ que dirixe o xornal prohibe informar e, por riba, ordea

difundir argumentacións interesadas“.

Non obstante, a razón de fondo parece ser outra ben distinta, sobre todo tras facerse público

xa entrado o pasado verán, a rescisión do contrato profesional que relacionaba a Navia Franco

con Mineira de Corcoesto e Edgewater. En definitiva, trátase das multimillonarias subvencións

públicas recibidas ao longo das últimas décadas por este conglomerado empresarial e que

parecen ter transformado a este xornal centenario e os seus medios satélites no gabinete de

prensa ideal para o poder de turno, goberne quen goberne, o que da a entender que o

comportamento da delegación de Carballo e os seus integrantes non é máis que o seguimento

dunha liña informativa imposta dende o interés político que financia de maneira recorrente ao

maior emporio de comunicación de Galicia.

Esta opción parece confirmarse ao facer valoración das cifras, pois si no ano 2010, os informes

do Consello de Contas desvelaban que os cartos públicos recibidos polo grupo ascendían a case

tres millóns e medio de euros, o xornal “Depor Sport” desataba un sonoro escándalo dentro e

fora de Galicia ao facer un desglose completo e publicar que La Voz viña de recibir alomenos

100 millóns de euros do erario considerando “as axudas e as subvencións do Estado, a

Xunta, as Deputacións e os concellos; máis a publicidade institucional, os convenios

con organismos públicos, os contratos para imprimir o DOG e o boletín do

Parlamento e os acordos coa TVG para producir programas de televisión“, durante os

últimos 20 anos.

Portada do Depor Sport do 28 de decembro de 2010, sobre as multimillonarias subvencións recibidas polo conglomerado empresarial de La Voz de Galicia

Ante esta perspectiva, non sorprende a actitude continuista do medio e a súa delegación en

Carballo tras facerse pública a anulación do proxecto por parte do Goberno do Partido Popular,

ao tratarse da mesma forza política que sostén nesta época de crise a un xornal que está a

sufrir, igual que no resto do Estado, a caída de vendas derivada do abandono progresivo da

prensa papel en favor dos soportes dixitais.

La Voz é e seguirá sendo, sexan cales sexan as circunstancias un perfecto sistema de

reproducción pública das ordes gubernamentais mentres perviva tan engrasado sistema de

financiamento. Falando no plano mineiro, isto significa que o de menos pasa a ser o nome da

empresa e o proxecto do que se trate, pois mentres ao poder lle interese, sempre haberá

novos Corcoestos.

Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 20

Táboa do Consello de Contas coas subvencións recibidas polos medios de comunicación galegos en 2010

O luns 28-O ás 20.30 h. intervén a Plataforma no Pleno do concello de Carballo para pedir o posicionamento do Concello contra a mina.

TODO O MUNDO AO PLENO.

Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 21

“Edgewater busca obter proveito da crise económica” O prestixioso xornal económico Financial Times cuestiona o proxecto da mina de

ouro en Corcoesto e apunta ás mineiras canadenses como parte do grupo de

"investidores estranxeiros que buscan converter os problemas de España en

vantaxes para eles".

PRAZA PUBLICA |Por Alberto Quian | Madrid | 28/10/2013

O proxecto da mina de ouro en Corcoesto que pretende explotar a canadense Edgewater

"forma parte dun movemento máis amplo de investidores estranxeiros que buscan converter

os problemas de España en vantaxes para eles, e atopar unha economía que estea máis

disposta a abrazar investimentos controvertidos". Así de rotundo e crítico se expresa Tobias

Buck nun duro artigo publicado no prestixioso xornal económico Financial Times que cuestiona

as intencións de Edgewater para cos cidadáns da comarca de Bergantiños.

Buck salienta que á par que nos últimos anos creceu o interese de empresas estranxeiras en

explotar minas en Galicia e Asturias —onde se atopan "algúns dos maiores xacementos de

ouro sen explotar en Europa occidental"— tamén creceu a controversia arredor destes

proxectos.

O artigo de Financial Times recorre a dous casos: os das empresas Edgewater Exploration

e Astur Gold, dúas compañías mineiras con sedes en Vancouver que "investiron millóns de

dólares" en dous xacementos para explotalos: o de Corcoesto, en Galicia, e o de Salave, en

Asturias. Precisamente ambos os dous proxectos recibiron os dereitos de produción o mesmo

ano, en 2010.

"Xuntos, os dous lugares conteñen máis de 2 millóns de onzas de ouro", pero "probablemente

sexa moita menos a cantidade que se poda producir de xeito proveitoso", advirte Financial

Times.

A crise económica como oportunidade

"O que atraeu ás mineiras canadenses á zona non só foron os prometedores achádegos

xeolóxicos, senón tamén o clima político xeral en España, marcado por unha profunda recesión

e un nivel de desemprego récord", delata Tobias Buck, quen describe unha estratexia escura

por parte destas empresas para obter proveito da crise económica de España, neste caso en

Galicia e Asturias.

As altas taxas de paro nestas dúas comunidades causarían, como sucede noutras zonas do

Estado, un efecto chamada nos investidores estranxeiros que están á caza de oportunidades

de negocio nun país débil da Unión Europea como é España.

"Un dos nosos mandatos era atopar proxectos na Unión Europea onde os políticos quixesen

dicir sí a postos de traballo en zonas onde o emprego é importante", recolle Financial Times de

Cary Pinkowski, conselleiro delegado de Astur Gold.

O xornal económico considera que os proxectos mineiros de Corcoesto e Salave "forman parte

dun movemento máis amplo de investidores estranxeiros que buscan converter os problemas

de España en vantaxes para eles, e atopar unha economía que estea máis disposta a abrazar

investimentos controvertidos".

Nese grupo de investidores foráneos que procuran obter proveito da crise económica en

España atópase o suntuoso e tan afamado como polémico proxecto Eurovegas, en Alcorcón

(Madrid). Financial Times denuncia, neste caso, as artimañas e chantaxes do controvertido

magnate estadounidense Sheldon Adelson para acadar beneficios exclusivos co amparo do

Goberno central e o da Comunidade de Madrid, ambos os dous do PP.

"Sheldon Adelson presionou ao Goberno para cambiar a lei sobre o consumo de tabaco e

outros temas a cambio de crear postos de traballo", recorda Buck no seu artigo.

Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 22

O anoxo de George Salamis

A polémica que suscitou a mina de ouro en Corcoesto a través dos medios, as mobilizacións

cidadáns e campañas en Internet, e as reticencias agora da Xunta fixeron repensar a

Edgewater este proxecto, que semella esvaecerse.

"Edgewater descubriu que os problemas de emprego non sempre selan o trato. Despois de ter

abrazado o proxecto desde o principio, o Goberno galego botouse atrás nos últimos meses",

relata Tobias Buck.

O propio George Salamis, presidente de Edgwater, criticou a Xunta por estar "matando o xogo"

para os canadenses. E, resignado, confesou que a decisión do Goberno galego de paralizar a

mina de Corcoesto "enviou unha onda sísmica a nosa base de accionistas e obstrúe a nosa

capacidade para financiar o proxecto", recolle Financial Times.

Salamis teima en recorrer unha e outra vez ao argumento dos beneficios para a comunidade

local coa creación de postos de traballo nun contexto de desesperación social. Do impacto

medioambiental ou da caducidade da mina —cun ciclo produtivo estimado de pouco máis de

oito anos—, nin palabra. Son as últimas balas de Edgewater para tentar reverter a situación:

"O pobo de Galicia necesita este proxecto e necesítao agora", declarou Salamis tentando

apertar a Xunta.

Financial Times recolle que Edgewater xa recibira 15.000 solicitudes para os 270 postos de

traballo que a empresa se comprometera a crear nun principio.

O presidente de Edgewater está anoxado. Cre que en Corcoesto "hay un enorme potencial de

ouro" e séntese frustrado porque "aínda que teñas o mellor xacemento do planeta, se o

goberno non te apoia ese xacemento é basicamente inútil", comentou Salamis.

Con todo, nin a Xunta nin o presidente de Edgewater desbotan que o proxecto da mina de ouro

en Corcoesto se reactive nalgún momento. Mais na empresa canadense, o optimismo mudou

en derrota.

"O señor Salamis aínda espera que Edgewater sexa capaz de convencer ás autoridades [de

Galicia], posiblemente despois de incorporar a outros investidores e socios" a este proxecto.

"Mais na súa empresa, gran parte do entusiasmo inicial sobre unha minifebre do ouro xa

comezou a esvaecerse", conclúe Financial Times.

Denuncian que la mina de Kittilä supera los límites de cianuro

La explotación finlandesa es similar a la proyectada en Corcoesto

La Xunta está a punto de notificar la cancelación definitiva del proyecto de Cabana

mientras la compañía sigue buscando inversores

Redacción | A Coruña 29.10.2013

La plataforma Salvemos Cabana denuncia que la mina finlandesa de Kittilä, similar a la

que se pretendía reabrir en Corcoesto, superó el año pasado los límites permitidos de

cianuro en aguas residuales.

La plataforma ciudadana afirma que el 21 de junio de 2012, las europarlamentarias finlandesas

Satu Hassi (Verdes/ALE) y Sirpa Pietikäinen (PPE) señalaron en una pregunta con solicitud de

respuesta escrita dirigida a la Comisión Europea, que pese a que la compañía había asegurado

Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 23

que la mina de Kittilä “es un proceso cerrado y no hay manera de que el cianuro pueda

escapar al medio ambiente”, existen informes científicos que apuntan a que sí han existido

derrames de cianuro “que han superado los límites establecidos en la licencia ambiental”.

Salvemos Cabana también afirma que según los datos del Instituto Finlandés de

Investigación Forestal y el último estudio ambiental se ha confirmado “que el aumento

progresivo en los niveles de arsénico están correlacionados con la actividad minera

desarrollada en Kitillä”.

La Xunta está a punto de notificar la cancelación definitiva del proyecto de la mina en

Corcoesto, mientras que la compañía sigue buscando inversores.

Ubaldo Cerqueiro - 29 Outubro 2013 - 13:07 | Un Comentario

O Concello carballés comprométese ca loita contra a mina

As plataformas contra a mina no Pleno de Carballo-Foto-Contraminate

Onte luns 28 de outubro tocaba pleno en Carballo. Pleno ao que acodía a Plataforma Pola

Defensa de Corcoesto e Bergantiños para intervir preguntando o posicionamento do Concello

contra a mina de Corcoesto. A plataforma Contramínate tamén estivo alí apoiando esta

iniciativa popular.

Dispuxeron os membros da Plataforma de 12 minutos de intervención nos que Raquel Bello

Varela e Roi Veres Martínez expuxeron a súa postura, para de contado proceder a unha rolda

de posicións dos correspondentes grupos. Evidentemente non houbo posibilidade de votación

ao falarmos dunha intervención externa, pero o asunto, como veremos a continuación, si que

será votado no vindeiro pleno.

Comezaba o PP mantendo o discurso institucional, e Terra Galega asegurando que estaban en

contra desta mina pero que necesitaban máis información. Os que si que se

comprometeron a levar unha moción no seguinte pleno do 25 de novembro foron os

grupos do BNG e do PSOE. Ambos aseguraron que presentarían conxuntamente, e cos

grupos que queiran unirse, unha moción cos puntos marcados pola Plataforma, que incluirían

unha declaración en contra da megaminaría destrutiva e mais unha petición para dirixirse ao

Parlamento Galego coa intención de que prohiba o uso do cianuro.

Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 24

Alberto Sueiro deixa a política

O pleno serviu tamén para despedir 10 anos de política de Alberto Sueiro. O ata agora voceiro

do PP carballés deixa a política. Vémolo no centro da imaxe, a carón do que será o número 1

do partido a partir de agora ao ser o seguinte na listaxe, Miguel Ferreiro -dereita-; e do

concelleiro Juan Carlos Castro.

O bo ton da despedida reflicte moi ben algo pouco habitual en política: o respecto entre grupos

políticos. A vida municipal leva sendo durante anos un exemplo de convivencia para toda a

bisbarra.

Publicado en EL PAIS

Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 25

Ubaldo Cerqueiro - 30 Outubro 2013

A veciñanza dá a cara por Corcoesto

Numerosos veciños da zona amosan o seu rexeitamento á mina de Corcoesto

A loita continúa a pesar da suposta cancelación do proxecto, como xa no lo lembraba a tira

cómica de Hermanager Producións. E quen teñen claro que esto non rematou son os membros

da Plataforma Contramínate, que ademais de valorar o feito de ter creado un gran tecido

social, comezaron unha campaña que leva por título “Eu digo NON á mina de Corcoesto”.

Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 26

Xa son máis de 200 veciños os que xa deron a cara, pousaron co carteliño e enviaron a súa

foto aos espazos de facebook de Contramínate ou ao grupo Corcoesto: non é todo brillo no

ouro. Un xeito de amosar que a sociedade bergantiñá, pequenos, medianos e maiores, está en

contra deste proxecto.

A intención da Plataforma é incidir en que o peche do proxecto ten que chegar dado polos

problemas mediambientais, e non só financieiros como argumentou a Xunta. Por iso,

consideran necesario que a loita continúe para de verdade se prohiba a minería a ceo aberto

que emprega cianuro.

Por iso, invitan a todo o mundo a descargar e imprimir o carteliño de “Eu digo NON á mina de

Corcoesto” e mandalo a través do FB.

Falan os veciños

E en marcha segue tamén a documental “Tesouro de Corcoesto” que nos vai dexando píldoras

do que vai ser, e facendo fincapé do movemento de conciencia social xerado.

El pueblo que decidió dejar el oro bajo tierra

Esquel fue el primer pueblo de Argentina que consiguió expulsar a una multinacional

minera con la movilización ciudadana. Pero no sería el último.

Martín Cúneo / Emma Gascó

31/10/2013

Las movilizaciones ciudadanas obligaron al Gobierno de la ciudad a convocar un referéndum. El “no a la

mina” ganó con el 82%. / Fotografía: Asamblea No a la Mina.

Durante 300 años, la leyenda de la Ciudad de los Césares de la Patagonia enloqueció a

guerreros y frailes, arrastrándolos, como fascinados, de un extremo a otro de la Patagonia,

cuenta el historiador Enrique de Gandía. Llamada también la Ciudad Errante o Elelín, había

Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 27

sido descrita como una ciudad de planta cuadrada, con templos y calles de oro macizo.

Algunas versiones hablaban de dos cerros, uno de diamante y el otro de oro.

El cerro que la minera canadiense Meridian Gold pretendía (literalmente) explotar se ubica a

seis kilómetros de Esquel. Sólo el 3% de los beneficios se hubieran quedado en el país. /

Fotografía: Asamblea No a la Mina.

A principios de siglo XXI, la búsqueda parecía haber concluido con éxito. Pero los exploradores

eran esta vez muy distintos. Trabajaban para la empresa minera canadiense Meridian Gold. La

Ciudad de los Césares, en efecto, tenía una planta casi cuadrada. No tenía calles de oro, pero

sí varios cerros alrededor. Los 30.000 habitantes de la ciudad ignoraban que uno de los picos

que veían todos los días, a seis kilómetros de distancia, estaba lleno de oro. La población de

Esquel tampoco sabía que en su tranquilo pueblo se libraría la primera gran batalla contra los

nuevos conquistadores.

Cianuro y almendras

El hallazgo pudieron leerlo todos los habitantes de Esquel en el diario. Una mina de oro,

inversiones y 400 puestos de trabajo. Un panorama prometedor, sobre todo para los 6.000

desempleados que había en la ciudad en 2002. Para presentar el proyecto, la empresa convocó

a una primera reunión. A Marta Sahores, como profesora de Química en la Universidad de la

Patagonia, le entró curiosidad. En la entrada a la charla se encontró con otra profesora de la

facultad. Se sentaron juntas. La sala estaba llena.

–El cianuro es menos venenoso que la lavandina [lejía] que se vende en los supermercados

cerca de las góndolas de la comida –decía un hombre vestido con un traje azul.

Sin duda intentaba evitar una “innecesaria” preocupación por el uso de uno de los ingredientes

básicos para la extracción de oro en las minas a cielo abierto. Las dos químicas se miraron.

Marta Sahores no pudo evitar levantar la mano. Pero el hombre del traje azul continuaba

hablando.

–Cianuro hay en las almendras amargas, en el humo de cigarrillo… Si el cianuro fuera veneno,

yo estaría envenenado, porque el azul es ferrocianuro férrico –decía mientras mostraba su

traje azul y señalaba a otros oyentes con prendas azules–, y vos y vos y vos…

Las dos profesoras de Química interrumpían, cuando les dejaban. A la salida del acto siguieron

hablando. “¡Qué responsabilidad la nuestra!”, dijo Marta Sahores. Eran las únicas dos expertas

en química de Esquel.

El local de la Asamblea de Vecinos Autoconvocados contra la Minería está a unos pocos metros

de la plaza principal. Mate en mano, Sahores describe cómo se extrae el oro de la montaña en

una mina a cielo abierto: explosiones de material contaminante, diques precarios de material

tóxico, cianuro, temblores, y el uso de millones y millones de litros de agua por día.

Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 28

Marta Sahores se acerca a una maqueta de Esquel y de las montañas de los alrededores; entre

ellas, el cerro donde Meridian Gold quiso instalar la mina. “Trescientos miligramos de cianuro

resultan letales para un ser humano. Iban a usar seis toneladas por día, aquí, a 6,2 kilómetros

de la ciudad, con caída para acá”, explica, mientras señala la ruta que tomaría cualquier

escape, directo hacia Esquel.

"Vecinos informan a vecinos"

“Era como tener una bomba de tiempo a seis kilómetros”, señala Pablo Quintana, uno de los

fundadores de la asamblea. El aumento de las desigualdades, la contaminación y el

agotamiento de los acuíferos eran algunos de los motivos para oponerse a la mina. Pero había

más razones: según las leyes vigentes, solo el 3% de las ganancias producidas por la

megaminería se quedan en el país.

A mediados de 2002, Pablo Quintana y otros conocidos empezaron a reunirse, a hablar por

teléfono, a intercambiarse correos electrónicos. En el salón de la escuela nº 205 celebraron la

primera reunión. Eran unas sesenta personas. La siguiente semana ya superaban las cien. “A

partir de ahí, fue como una bola de nieve”. Se había creado la primera Asamblea de Vecinos

Autoconvocados contra la Minería.

La asamblea utilizaba los mensajes de texto, los emails, las panfleteadas, las pegatinas, pero

resultó claro que no bastaba. La primera movilización fue convocada para el 24 de noviembre

de 2002. Mil personas se juntaron ese día. La situación, seguramente, empezó a preocupar a

la empresa porque, revela Marta Sahores, recibió tres llamadas anónimas con amenazas. “Me

dijeron que, si no me dejaba de joder con el cianuro, iba a quedar tendida en la plaza”.

Una semana después, la ciudad vivía su segunda muestra de rechazo. Ahora eran 3.000

personas las que gritaban contra la mina en una marcha por el centro. “Ese día quedé tendida

en la plaza, pero de feliz, porque había venido mucha gente de la comarca”, rememora

Sahores.

Tras la experiencia de Esquel, el movimiento contra la megaminería metálica a cielo abierto ha

conseguido prohibir esta actividad en las provincias de Chubut, Mendoza, San Luis, Tucumán,

La Pampa, Córdoba y Tierra del Fuego. / Fotografía: Asamblea No a la Mina.

El equilibrio de fuerzas estaba cambiando. Con la población movilizada fuera de la

municipalidad, el Consejo se vio obligado a convocar un plebiscito. El primer referéndum en

Argentina sobre la minería a gran escala ya tenía fecha: el 23 de marzo de 2003.

A medida que se acercaba el día, la tensión aumentaba. La manifestación más multitudinaria

fue la del cierre de campaña, el día antes de la votación. Nueve mil personas marcharon por el

centro en la mayor movilización de la historia de Esquel. El Gobierno municipal y la minera

Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 29

Meridian Gold, como broche de cierre, brindaron un concierto gratuito en el gimnasio

municipal, con bebida y choripán incluidos.

Había llegado el día. “Todos teníamos miedo. No creíamos que hubieran convocado un

plebiscito sabiendo que iban a perder. Creíamos que había gato encerrado, que iba a haber

fraude. No sé de dónde vino el error de cálculo”, expone Quintana.

Al cierre de la votación, a las 18 horas, el resultado no podía ser más rotundo: 1.500 personas

a favor de la mina; 11.062 personas, el 82%, en contra. La victoria se convirtió en festejo. “A

la noche, la gente estaba como loca, dando vueltas por todos lados. Yo recuerdo –dice

Quintana– salir del local y llegar a la plaza abarrotada de gente, algunos con antorchas, con

pancartas, un momento de absoluto festejo”.

Los festejos por el triunfo del “no a la mina” fueron multitudinarios. La lucha de Esquel ha sido

imitada con éxito en decenas de pueblos en Argentina y en el resto de América Latina. /

Fotografía: Asamblea No a la Mina.

El día anterior al plebiscito, en la gran marcha de cierre, Marta Sahores no podía creer lo que

veía: “En un pueblo de 30.000 habitantes, había 9.000 en la calle, sin organización, unos hacia

un lado, otros hacia otro”. De repente descubrió entre los manifestantes a un grupo de niños,

todos equipados con la misma camiseta de fútbol, relucientes. Le entró la curiosidad.

–Chicos, ¿qué pasa?, ¿no estuvieron jugando al fútbol, que están todos limpitos?

–No, estas nos las regalaron los mineros y las guardamos para festejar el triunfo del “no a la

mina”.

“¡Eso fue apoteósico! Hubo compra de voluntades a granel, empanadas, asados, vino…

Trajeron un conjunto musical gratis. La gente aceptó las empanadas, fue a ver al conjunto que

le gustaba, pero luego votó lo que le parecía”, relata Sahores.

A los pocos días, el Gobierno declaró que el proyecto no se iba a realizar. Esquel se convirtió

en el primer pueblo de Argentina que consiguió expulsar a una multinacional minera con la

movilización ciudadana. Pero no sería el último: decenas de pueblos argentinos como

Loncopué, Tinogasta, Chilecito o Andalgalá siguieron su ejemplo. Esquel había demostrado que

se podía hacer.

El proyecto

Martín Cúneo y Emma Gascó son autores de Crónicas del estallido, un libro de próxima

publicación sobre las victorias de los movimientos sociales en América Latina. Un relato basado

en los testimonios de más de 200 activistas entrevistados en un viaje de año y medio, 10.000

kilómetros hacia el norte, entre Argentina y México. Para apoyar la publicación del libro,

prevista para noviembre, o conocer más sobre el proyecto, entra aquí.

Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 30

Edgewater llevará a la Xunta a los tribunales si persiste en la negativa a Corcoesto

La compañía no está dispuesta a enterrar los 20 millones que

lleva invertidos en la mina de oro bergantiñana

Mario Beramendi / Santiago / La Voz / 31 de octubre de 2013

El carpetazo dado por la Xunta al proyecto para explotar oro en la comarca de Bergantiños en

la víspera del debate del estado de la autonomía no será el último episodio que se escriba

sobre este asunto. Mientras la Consellería de Industria entiende que Mineira de Corcoesto, filial

del grupo canadiense Edgewater, ha incumplido los requisitos financieros y técnicos exigidos -

como reunir el 25 % de fondos propios sobre la inversión del proyecto-, la empresa no está

dispuesta a enterrar los 20 millones de euros que lleva invertidos ya en Corcoesto. De hecho,

fuentes de la compañía han revelado que continúan las negociaciones con inversores para

reunir esa cantidad antes de que finalice el año, aunque el anuncio de la Administración

gallega haya complicado las conversaciones.

Con una declaración de impacto ambiental favorable emitida por el departamento que dirige

Agustín Hernández a finales del pasado año, la estrategia de Edgewater pasa ahora por

conseguir reunir los fondos exigidos y, en caso de que Industria persevere en su intención de

tumbar la mina, dará la batalla legal para reclamar sus derechos.

El endurecimiento de las condiciones financieras impuesto por la Xunta el pasado verano cogió

a contrapié a la empresa, que no se esperaba una decisión como esa, lo que la obligó a

reorganizar todas sus previsiones de fondos en un contexto financiero adverso, con la banca

imponiendo fuertes restricciones al crédito.

Opiniones encontradas

La decisión de la Xunta ha suscitado el aplauso de los detractores del proyecto, pero también

la decepción en algunos alcaldes de la zona, que habían visto en la mina una oportunidad

económica sin precedentes en tiempos de crisis.

La actividad ordinaria de Mineira de Corcoesto dejaría cada año en la comarca ocho millones

de euros en salarios que corresponderían a las 271 personas que conformarían la plantilla de la

empresa, una cantidad que se incrementa si se suma el medio millón de puestos de trabajo

que se generarían en las labores de preparación y los 1.400 empleos indirectos que había

estimado la Universidade de Santiago.

Los datos que maneja Edgewater calculan que, durante la vida del yacimiento, los gastos en

efectivo ascenderían a 770 millones de euros, de los que 502 serían el coste de la mina: una

partida que se refiere a los movimientos de tierra, actividad que beneficiaría a las pymes con

maquinaria en toda la comarca.

Restauración ambiental

A esto se suma que el proyecto incluye unos costes de restauración ambiental de la superficie

minera calculados en ocho millones de euros y un plan de desarrollo industrial para la comarca

bergantiñana dotado con otros cinco millones que perseguiría la creación de empresas en la

zona.

Pese a todo, el departamento del que es responsable Francisco Conde considera indispensable

el cumplimiento de los requisitos técnicos y financieros por si se produjera algún imprevisto. Y

ante la falta de las garantías exigidas no ha dudado en dar por cerrado el proyecto para evitar

correr cualquier riesgo en un proyecto industrial muy impopular.