programaciÓn hoy...2 / programaciÓn programazioa programme astelehena, 2001eko irailaren 24a...

32

Upload: others

Post on 02-Apr-2020

5 views

Category:

Documents


0 download

TRANSCRIPT

Page 1: PROGRAMACIÓN HOY...2 / PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME Astelehena, 2001eko irailaren 24a MAÑANA día 25 HOY día 24 LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES 09:00
Page 2: PROGRAMACIÓN HOY...2 / PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME Astelehena, 2001eko irailaren 24a MAÑANA día 25 HOY día 24 LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES 09:00

/ PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME2 Astelehena, 2001eko irailaren 24a

MAÑANAdía 25

HOYdía 24

LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES

09:00 KURSAAL, 1JUANA LA LOCADIR.: VICENTE ARANDA • ESPAÑA• 117 M.

12:00 KURSAAL, 1BUTTERFLY SMILEDIR.: HE JIANJUN • CHINA• 90 M. • V.O. SUBTÍTULOS ENCASTELLANO

12:00 PRINCIPE, 1BUTTERFLY SMILEDIR.: HE JIANJUN • CHINA• 90 M. • V.O. SUBT. EN INGLÉS• SÓLO PRENSA Y ACREDITADOS. PRIORIDAD PRENSA

16:00 ASTORIA, 3THE WARRIOREL GUERRERO • DIR.: ASIF KAPADIA • UK-INDIA• 87 M. •NUEVOS DIRECTORES

18:00 ASTORIA, 3LE VÉLO DE GHISLAIN LAMBERTLA BICICLETA DE GHISLAIN LAMBERT • DIR.: PHILIPPEHAREL • FRANCIA• 115 M.

18:00 KURSAAL, 1BUTTERFLY SMILEDIR.: HE JIANJUN • CHINA• 90 M.

19:30 TEATRO PRINCIPALLA FUGADIR.: EDUARDO MIGNOGNA • ARGENTINA• 115 M. • SÓLOPRENSA Y ACREDITADOS. PRIORIDAD PRENSA

20:30 ASTORIA, 3THE WARRIOREL GUERRERO • DIR.: ASIF KAPADIA • UK-INDIA• 87 M. •NUEVOS DIRECTORES

21:00 KURSAAL, 1JUANA LA LOCADIR.: VICENTE ARANDA • ESPAÑA• 117 M.

23:30 ASTORIA, 1BUTTERFLY SMILEDIR.: HE JIANJUN • CHINA• 90 M.

24:00 KURSAAL, 1HOTELDIR.: MIKE FIGGIS • UK • 107 M. •FUERA DE CONCURSO• 2001

SPANISH'01

SECCION OFICIAL

FRANK BORZAGE

SUCEDIÓ AYER

SUCEDIÓ AYER…ZABALTEGI

…ZABALTEGI

09:30 KURSAAL, 2STRANDED (NÁUFRAGOS)DIR.: LUNA • ESPAÑA• 101 M.• NUEVOS DIRECTORES

09:30 PRINCIPE, 1DRIFT (ADRIFT)DIR.: MICHIEL VAN JAARSVELD • HOLANDA• 90 M. • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS • NUEVOS DIRECTORES • SÓLOPRENSA Y ACREDITADOS. PRIORIDAD PRENSA

09:30 TEATRO PRINCIPALDRIFT (ADRIFT)DIR.: MICHIEL VAN JAARSVELD • HOLANDA• 90 M. • V.O.SUBTÍTULOS EN CASTELLANO • NUEVOS DIRECTORES •SÓLO PRENSA Y ACREDITADOS. PRIORIDAD PRENSA

12:00 KURSAAL, 2AUTREMENTDE OTRA MANERA • DIR.: CHRISTOPHE OTZENBERGER •FRANCIA• 93 M. • NUEVOS DIRECTORES

16:00 TEATRO PRINCIPALL’EMPLOI DU TEMPSDIR.: LAURENT CANTET • FRANCIA• 133 M. • SÓLOPRENSA Y ACREDITADOS. PRIORIDAD PRENSA

16:30 ASTORIA, 5NUGGET JIM’S PARDNERTHE CALIBRE OF MAN • 26 M. • PELICULA MUDA CONACOMPAÑAMIENTO MUSICAL EN DIRECTO • V.O. SUBT.ELECTR. EN CASTELLANO • 1916

THE PITCH O’CHANCE26 M. • PELICULA MUDA CON ACOMPAÑAMIENTO MUSICALEN DIRECTO • V.O. SUBT. ELECTR. EN CASTELLANO • 1915

UNTIL THEY GET ME60 M. • PELICULA MUDA CON ACOMPAÑAMIENTO MUSICALEN DIRECTO • V.O. SUBT. ELECTR. EN CASTELLANO • 1917

16:30 PRINCIPE, 3LIVING ON VELVETLA VIDA ES SABROSA • 80 M. • 1935

18:30 ASTORIA, 5MAN’S CASTLEFUEROS HUMANOS • 75 M. • 1933

18:30 PRINCIPE, 3DESIREDESEO • 99 M. • 1936

19:00 PRINCIPE, 6THREE COMRADESTRES CAMARADAS • 95 M. • V.O. SUBTÍTULOSELECTRÓNICOS EN EUSKERA • 1938

20:30 ASTORIA, 5THE LADYUNA GRAN SEÑORA • 86 M. • PELICULA MUDA CONACOMPAÑAMIENTO MUSICAL EN DIRECTO • V.O. SUBT.ELECTR. EN CASTELLANO • 1924

20:45 PRINCIPE, 3GREEN LIGHT85 M. • 1937

22:30 ASTORIA, 5LITTLE MAN, WHAT NOW?¿Y AHORA QUÉ? • 95 M. • 1934

22:45 PRINCIPE, 3HISTORY IS MADE AT NIGHTCENA DE MEDIANOCHE • 97 M. • 1937

16:30 PRINCIPE, 4VIDAS PRIVADASDIR.: FITO PÁEZ • ARGENTINA-ESPAÑA• 97 M. • NUEVOSDIRECTORES

16:30 KURSAAL, 2JE RENTRE À LA MAISONVUELVO A CASA • DIR.: MANOEL DE OLIVEIRA • PORTUGAL-FRANCIA• 90 M.

16:30 ASTORIA, 1STRANDED (NÁUFRAGOS)DIR.: LUNA • ESPAÑA• 101 M. • NUEVOS DIRECTORES

17:00 WARNER, 10ELLINGDIR.: PETTER NAESS • NORUEGA • 90 M.• NUEVOSDIRECTORES

19:00 PRINCIPE, 4LE FATE IGNORANTIEL HADA IGNORANTE • DIR.: FERZAN OZPETEK • ITALIA-FRANCIA• 105 M.

19:00 KURSAAL, 2DRIFT (ADRIFT)DIR.: MICHIEL VAN JAARSVELD • HOLANDA• 90 M. •NUEVOS DIRECTORES

19:30 WARNER, 10LA STANZA DEL FIGLIOLA HABITACIÓN DEL HIJO • DIR.: NANNI MORETTI • ITALIA-FRANCIA• 100 M.

19:30 ASTORIA, 1ASUDDELSOLEDIR.: PASQUALE MARRAZZO • ITALIA• 90 M. • NUEVOSDIRECTORES

21:30 PRINCIPE, 4ELLINGDIR.: PETTER NAESS • NORUEGA• 90 M. • NUEVOSDIRECTORES

21:30 KURSAAL, 2SHI QI SUI DE DAN CHE (BEIJINGBICYCLE)LA BICICLETA DE PEKÍN • DIR.: WANG XIAOSHUAI • CHINA•113 M. • PERLA DEL PÚBLICO

21:30 ASTORIA, 1LA CIÉNAGADIR.: LUCRECIA MARTEL • ARGENTINA-ESPAÑA• 102 M.

22:00 PRINCIPE, 6AUTREMENTDE OTRA MANERA • DIR.: CHRISTOPHE OTZENBERGER •FRANCIA• 93 M. • V.O. SUBT. EN INGLÉS • NUEVOS DIRECT.• SÓLO PRENSA Y ACREDITADOS. PRIORIDAD PRENSA

22:00 TEATRO PRINCIPALAUTREMENTDE OTRA MANERA • DIR.: CHRISTOPHE OTZENBERGER •FRANCIA• 93 M. • V.O. SUBT. EN CASTELLANO • NUEVOSDIRECT. • SÓLO PRENSA Y ACREDITADOS. PRIORIDAD PRENSA

22:30 WARNER, 10LE FATE IGNORANTIEL HADA IGNORANTE • DIR.: FERZAN OZPETEK • ITALIA-FRANCIA• 105 M.

23:30 PRINCIPE, 4LA STANZA DEL FIGLIOLA HABITACIÓN DEL HIJO • DIR.: NANNI MORETTI • ITALIA-FRANCIA• 100 M.

23:30 ASTORIA, 3

17:00 ASTORIA, 4AKVARELIACUARELA • URSS• 10 M. • 1958

SAPOVNELAEL CANTO DE LA FLOR IMPOSIBLE DE ENCONTRAR• URSS •17 M. • 1959

APRILIABRIL • URSS• 30 M. • 1962

TUDJILA FUNDICIÓN • URSS• 17 M. • 1964

17:30 PRINCIPE, 6LUNDI MATIN [MAKING OF]FRANCIA• 55 M. • PROYECCIÓN EN VÍDEO • 2001

19:00 ASTORIA, 4GIORGOBISTVELA CAÍDA DE LAS HOJAS • URSS• 100 M. • 1967

22:30 ASTORIA, 7ADIEU, PLANCHER DES VACHESADIÓS, TIERRA FIRME •FRANCIA-SUIZA-ITALIA• 118 M.• 1999

22:30 ASTORIA, 4DZVELI KARTULI SIMGERAVIEJAS CANCIONES GEORGIANAS • URSS• 21 M. • 1968

IKHO SHASHVI MGALOBELIHABÍA UNA VEZ UN MIRLO CANTARÍN • URSS• 82 M. • 1971

23:00 PRINCIPE, 1PASTORALIPASTORAL • URSS• 98 M. • V.O. SUBTÍTULOSELECTRÓNICOS EN EUSKERA • 1976

ZABALTEGI…

16:00 ASTORIA, 6THE LAST EMPEROREL ÚLTIMO EMPERADOR • DIR.: BERNARDO BERTOLUCCI •CHINA-ITALIA-UK • 160 M. • 1987

16:00 ASTORIA, 7THE LONGEST DAYEL DÍA MÁS LARGO • DIR.: ANDREW MARTON, KEN ANNAKIN,BERNHARD WICKI • USA • 175 M. • 1962

16:00 PRINCIPE, 6L’ORIGINE DU XXI SIÈCLEDIR.: JEAN-LUC GODARD • FRANCIA • 13 M. • PROYECCIÓNEN VÍDEO • 2000

THE SPANISH EARTHTIERRA ESPAÑOLA • DIR.: JORIS IVENS • USA • 53 M. • 1937

16:30 PRINCIPE, 1GENERAL IDI AMIN DADADIR.: BARBET SCHROEDER • FRANCIA • 90 M. • 1974

17:00 WARNER, 8LA BATTAGLIA DI ALGERILA BATALLA DE ARGEL • DIR.: GILLO PONTECORVO •ARGELIA-ITALIA • 120 M. • 1965

18:30 PRINCIPE, 1CAPITÃES DE ABRILCAPITANES DE ABRIL • DIR.: MARIA DE MEDEIROS •PORTUGAL-ESPAÑA-FRANCIA• 120 M. • 2000

19:00 ASTORIA, 6EL PROCESO DE BURGOSDIR.: IMANOL URIBE • ESPAÑA • 134 M. • 1979

19:30 WARNER, 8SALVADORDIR.: OLIVER STONE • USA• 123 M. • 1986

21:30 ASTORIA, 6PATHS OF GLORYSENDEROS DE GLORIA • DIR.: STANLEY KUBRICK • USA• 86M. • 1957

JE RENTRE À LA MAISONVUELVO A CASA • DIR.: MANOEL DE OLIVEIRA • PORTUGAL-FRANCIA• 90 M.

24:00 KURSAAL, 2L’EMPLOI DU TEMPSDIR.: LAURENT CANTET • FRANCIA• 133 M. • PERLA DELPÚBLICO

24:00 TEATRO PRINCIPALSHI QI SUI DE DAN CHE (BEIJINGBICYCLE)LA BICICLETA DE PEKÍN • DIR.: WANG XIAOSHUAI • CHINA•113 M. • SÓLO PRENSA Y ACREDIT. PRIORIDAD PRENSA

22:00 WARNER, 8WOODSTOCKDIR.: MICHAEL WADLEIGH • USA• 184 M. • 1970

23:15 ASTORIA, 6OKTYABROCTUBRE • DIR.: SERGEI M. EISENSTEIN, GRIGORIALEKSANDROV • URSS• 104 M. • 1927

17:00 ASTORIA, 2SERES HUMANOSDIR.: JORGE AGUILERA • MÉXICO • 80 M. • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS • 2001 • MADE IN SPANISH

19:30 ASTORIA, 7YOU’RE THE ONE (UNA HISTORIA DE ENTONCES)DIR.: JOSÉ LUIS GARCI • ESPAÑA• 113 M. • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS • 2000

19:30 ASTORIA, 2SAGITARIODIR.: VICENTE MOLINA FOIX • ESPAÑA • 105 M. • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS • 2001

20:30 PRINCIPE, 1LA ESPALDA DE DIOSDIR.: PABLO LLORCA • ESPAÑA• 132 M. • V.O. SUBTÍTULOSEN INGLÉS • 2001

22:30 ASTORIA, 2EL CIELO ABIERTODIR.: MIGUEL ALBALADEJO • ESPAÑA• 107 M. • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS • 2000

09:00 KURSAAL, 1THE WARRIOREL GUERRERO • DIR.: ASIF KAPADIA • UK-INDIA• 87 M. •NUEVOS DIRECTORES

12:00 KURSAAL, 1LE VÉLO DE GHISLAIN LAMBERTLA BICICLETA DE GHISLAIN LAMBERT • DIR.: PHILIPPEHAREL • FRANCIA• 115 M.

14:00 PRINCIPE, 2MAGONIADIR.: INEKE SMITS • HOLANDA • SOLO PRENSA YACREDITADOS. PRIORIDAD PRENSA • NUEVOSDIRECTORES • V.O. SUBTITULOS EN INGLÉS • 112 M.

16:00 ASTORIA, 3THE GREY ZONELA ZONA GRIS • DIR.: TIM BLAKE NELSON • USA• 108 M.

18:00 KURSAAL, 1LE VÉLO DE GHISLAIN LAMBERTLA BICICLETA DE GHISLAIN LAMBERT • DIR.: PHILIPPEHAREL • FRANCIA• 115 M.

18:30 ASTORIA, 3ET RIGTIGT MENNESKE(TRULY HUMAN)DIR.: ÅKE SANDGREN • DINAMARCA• 90 M.

19:30 TEATRO PRINCIPALJUANA LA LOCADIR.: VICENTE ARANDA • ESPAÑA• 117 M. • SÓLOPRENSA Y ACREDITADOS. PRIORIDAD PRENSA

20:30 ASTORIA, 3THE GREY ZONELA ZONA GRIS • DIR.: TIM BLAKE NELSON • USA• 108 M.

21:30 KURSAAL, 1THE WARRIOREL GUERRERO • DIR.: ASIF KAPADIA • UK-INDIA• 87 M. •NUEVOS DIRECTORES

23:30 ASTORIA, 1LE VÉLO DE GHISLAIN LAMBERTLA BICICLETA DE GHISLAIN LAMBERT • DIR.: PHILIPPEHAREL • FRANCIA• 115 M.

SPANISH'01

SECCION OFICIAL

FRANK BORZAGE

FRANK BORZAGE

SUCEDIÓ AYER

SUCEDIÓ AYER…ZABALTEGI

OTAR IOSSELIANI

…ZABALTEGI

09:30 KURSAAL, 2VIDAS PRIVADASDIR.: FITO PÁEZ • ARGENTINA-ESPAÑA • 97 M. • NUEVOSDIRECTORES

09:30 TEATRO PRINCIPALSTRANDED (NÁUFRAGOS)DIR.: LUNA • ESPAÑA• 101 M. • NUEVOS DIRECTORES •SÓLO PRENSA Y ACREDITADOS. PRIORIDAD PRENSA

12:00 KURSAAL, 2ASUDDELSOLEDIR.: PASQUALE MARRAZZO • ITALIA• 90 M.• NUEVOSDIRECTORES

16:00 TEATRO PRINCIPALJE RENTRE À LA MAISONVUELVO A CASA • DIR.: MANOEL DE OLIVEIRA •PORTUGAL-FRANCIA• 90 M. • PERLA DEL PÚBLICO • SÓLOPRENSA Y ACREDITADOS. PRIORIDAD PRENSA

16:30 PRINCIPE, 2THE BANKDIR.: ROBERT CONNOLLY • AUSTRALIA• 104 M. • NUEVOSDIRECTORES

16:30 ASTORIA, 5SONG O’ MY HEARTLA CANCIÓN DE MI ALMA • 85 M. • 1930

16:30 PRINCIPE, 3NUGGET JIM’S PARDENER/THECALIBRE OF MAN26 M. • PELICULA MUDA CON ACOMPAÑAMIENTO MUSICALEN DIRECTO • V.O. SUBT. ELECTR. EN CASTELLANO • 1916

THE PITCH O’CHANCE26 M. • 1915 • VERSIÓN ORIGINAL CON SUBTÍTULOSELECTRÓNICOS EN CASTELLANO • PELÍCULA MUDA CONACOMPAÑAMIENTO MUSICAL EN DIRECTO

ANTIL THEY GET ME60 M. • 1917 • VERSIÓN ORIGINAL CON SUBTÍTULOSELECTRÓNICOS EN CASTELLANO • PELÍCULA MUDA CONACOMPAÑAMIENTO MUSICAL EN DIRECTO

18:30 ASTORIA, 5THREE COMRADESTRES CAMARADAS • 95 M. • 1938

18:30 PRINCIPE, 1MAN’S CASTLEFUEROS HUMANOS • 75 M. • 1933

19:00 PRINCIPE, 6BIG CITYLA GRAN CIUDAD • 80 M. • 1937

20:30 ASTORIA, 5DISPUTED PASSAGEVIDAS HERÓICAS • 90 M. • 1939

20:30 PRINCIPE, 3THE LADYUNA GRAN SEÑORA • V.O. CON SUBTÍT. ELECTRÓNICOS ENCASTELLANO • PELÍCULA MUDA CON ACOMPAÑAMIENTOMUSICAL EN DIRECTO• 86 M. • 1924

22:30 ASTORIA, 5A FAREWELL TO ARMSADIÓS A LAS ARMAS • 91 M. • 1932

22:30 PRINCIPE, 3LITTLE MAN, WHAT NOW?¿Y AHORA QUÉ? • 95 M. • 1934

16:30 KURSAAL, 2LA STANZA DEL FIGLIOLA HABITACIÓN DEL HIJO • DIR.: NANNI MORETTI • ITALIA-FRANCIA • 100 M.

16:30 ASTORIA, 1VIDAS PRIVADASDIR.: FITO PÁEZ • ARGENTINA-ESPAÑA • 97 M. • NUEVOSDIRECTORES

17:00 WARNER, 10P.O.V.-POINT OF VIEWDIR.: TÓMAS GISLASON • DINAMARCA • 107 M. • NUEVOSDIRECTORES

18:45 PRINCIPE, 2LA PIANISTELA PIANISTA • DIR.: MICHAEL HANEKE • FRANCIA• 130 M.

19:00 KURSAAL, 2STRANDED (NÁUFRAGOS)DIR.: LUNA • ESPAÑA• 101 M. • NUEVOS DIRECTORES

19:00 ASTORIA, 1ELLINGDIR.: PETTER NAESS • NORUEGA • 90 M. • NUEVOSDIRECTORES

19:30 WARNER, 10THE TRIUMPH OF LOVEEL TRIUNFO DEL AMOR • DIR.: CLARE PEPLOE • ITALIA-UK•107 M.

21:00 ASTORIA, 1LE FATE IGNORANTIEL HADA IGNORANTE • DIR.: FERZAN OZPETEK • ITALIA-FRANCIA• 105 M.

21:30 PRINCIPE, 2P.O.V.-POINT OF VIEWDIR.: TÓMAS GISLASON • DINAMARCA • 107 M. • NUEVOSDIRECTORES

21:30 KURSAAL, 2LA CIÉNAGADIR.: LUCRECIA MARTEL • ARGENTINA-ESPAÑA• 102 M.•PERLA DEL PÚBLICO

22:00 PRINCIPE, 6ASUDDELSOLEDIR.: PASQUALE MARRAZZO • ITALIA• 90 M. • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS • NUEVOS DIRECTORES • SÓLOPRENSA Y ACREDITADOS. PRIORIDAD PRENSA

22:00 TEATRO PRINCIPALASUDDELSOLEDIR.: PASQUALE MARRAZZO • ITALIA• 90 M. • V.O.SUBTÍTULOS EN CASTELLANO • NUEVOS DIRECTORES •SÓLO PRENSA Y ACREDITADOS. PRIORIDAD PRENSA

22:30 WARNER, 10LA PIANISTELA PIANISTA • DIR.: MICHAEL HANEKE • FRANCIA• 130 M.

23:30 ASTORIA, 3LA STANZA DEL FIGLIOLA HABITACIÓN DEL HIJO • DIR.: NANNI MORETTI • ITALIA-FRANCIA • 100 M.

23:30 PRINCIPE, 2THE TRIUMPH OF LOVEEL TRIUNFO DEL AMOR • DIR.: CLARE PEPLOE • ITALIA-UK•107 M.

17:00 ASTORIA, 6BRIGANDS CHAPITRE VIILA MUJER HA SALIDO PARA ENGAÑAR A SU MARIDO •FRANCIA • 120 M. • 1996

18:30 PRINCIPE, 3UN PETIT MONASTÈRE ENTOSCANEFRANCIA• 53 M. • 1988

19:30 ASTORIA, 6ET LA LUMIÈRE FUTY LA LUZ SE HIZO • FRANCIA-ALEMANIA-ITALIA• 100 M. •1989

19:30 ASTORIA, 4IKHO SHASHVI MGALOBELIHABÍA UNA VEZ UN MIRLO CANTARÍN • URSS • 82 M. • V.O.SUBTÍTULOS ELECTRÓNICOS EN EUSKERA • 1971

ZABALTEGI…

VELÓDROMO10:00

CHICKEN RUNEVASIÓN EN LA GRANJA • DIR.: NICK PARK, PETER LORD

UK • 85 M. • 2000

VERSIÓN EN CASTELLANO

16:00 ASTORIA, 7LA BATALLA DE CHILE (1ª PARTE):LA INSURRECCIÓN DE LA BURGUESÍADIR.: PATRICIO GUZMÁN • CHILE• 90 M. • 1975 •PROYECCIÓN EN VÍDEO

16:00 PRINCIPE, 6THE MAKING OF THE MAHATMADIR.: SHYAM BENEGAL • INDIA-SUDÁFRICA • 151 M. • 1996

17:00 WARNER, 8PATHS OF GLORYSENDEROS DE GLORIA • DIR.: STANLEY KUBRICK • USA• 86 M. • 1957

17:00 ASTORIA, 4GENERAL IDI AMIN DADADIR.: BARBET SCHROEDER • FRANCIA• 90 M. • 1974

17:30 ASTORIA, 7LA BATALLA DE CHILE (2ª PARTE):EL GOLPE DE ESTADODIR.: PATRICIO GUZMÁN • CHILE • 92 M. • 1976 •PROYECCIÓN EN VÍDEO

18:45 PRINCIPE, 4TORA! TORA! TORA!DIR.: RICHARD FLEISCHER, TOSHIO MASUDA, KINJIFUKASAKU • USA-JAPÓN • 143 M. • 1970

19:00 WARNER, 8THE THIN RED LINELA DELGADA LÍNEA ROJA • DIR.: TERRENCE MALICK • USA•170 M. • 1998

19:30 ASTORIA, 7CHILE, LA MEMORIA OBSTINADADIR.: PATRICIO GUZMÁN • CHILE-FRANCIA-CANADÁ-BÉLGICA-ALEMANIA• 56 M. • 1997

24:00 KURSAAL, 2JE RENTRE À LA MAISONVUELVO A CASA • DIR.: MANOEL DE OLIVEIRA • PORTUGAL-FRANCIA • 90 M. • PERLA DEL PÚBLICO

24:00 TEATRO PRINCIPALLA CIÉNAGADIR.: LUCRECIA MARTEL • ARGENTINA-ESPAÑA • 102 M. •SÓLO PRENSA Y ACREDITADOS. PRIORIDAD PRENSA

20:30 PRINCIPE, 1DIE FÄLSCHUNGCÍRCULO DE ENGAÑOS • DIR.: VOLKER SCHLÖNDORFF •ALEMANIA-FRANCIA • 106 M. • 1981

21:30 PRINCIPE, 4PARIS BRÛLE-T-IL?¿ARDE PARÍS? • DIR.: RENÉ CLÉMENT • FRANCIA-USA• 173M. • 1966

22:30 WARNER, 8HUOZHE (TO LIVE)¡VIVIR! • DIR.: ZHANG YIMOU • CHINA • 125 M. • 1994

22:30 ASTORIA, 6CABARETDIR.: BOB FOSSE • USA • 124 M. • 1972

22:30 ASTORIA, 4SALVADORDIR.: OLIVER STONE • USA • 123 M. • V.O. SUBTÍTULOSELECTRÓNICOS EN EUSKERA • 1986

16:30 PRINCIPE, 1UNA CASA CON VISTA AL MARDIR.: ALBERTO ARVELO • ESPAÑA-VENEZUELA• 91 M. • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS • 2001 • MADE IN SPANISH

17:00 PRINCIPE, 5SAGITARIODIR.: VICENTE MOLINA FOIX • ESPAÑA• 105 M. • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS • 2001

17:00 ASTORIA, 2SILENCIO ROTODIR.: MONTXO ARMENDÁRIZ • ESPAÑA• 115 M. • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS • 2000

19:30 PRINCIPE, 5EL CIELO ABIERTODIR.: MIGUEL ALBALADEJO • ESPAÑA• 107 M. • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS • 2000

19:30 ASTORIA, 2TRES PÁJAROSDIR.: CARLOS MARÍA JAUREGUIALZO • ARGENTINA• 105 M.• V.O. SUBTÍTULOS EN INGLÉS • 2001 • MADE IN SPANISH

22:00 ASTORIA, 7BESOS PARA TODOSDIR.: JAIME CHÁVARRI • ESPAÑA• 111 M. • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS • 2000

22:30 PRINCIPE, 5YOU’RE THE ONE (UNA HISTORIA DE ENTONCES)DIR.: JOSÉ LUIS GARCI • ESPAÑA• 113 M. • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS • 2000

22:30 ASTORIA, 2LA VOZ DE SU AMODIR.: EMILIO MARTÍNEZ LÁZARO • ESPAÑA• 120 M. • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS • 2000

22:45 PRINCIPE, 1SERES HUMANOSDIR.: JORGE AGUILERA • MÉXICO • 80 M. • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS • 2001 • MADE IN SPANISH

OTAR IOSSELIANI

DIA CINE VASCO

FRANK BORZAGE

VELÓDROMO10:00

CHICKEN RUNEVASIÓN EN LA GRANJA • DIR.: NICK PARK, PETER LORD

UK • 85 M. • 2000 • VERSIÓN EN EUSKERA

09:30 PRINCIPE, 2 • IKUSKAS10:00 PRINCIPE, 5 • JAIZKIBEL11:00 PRINCIPE, 2 • LA FUGA DE

SEGOVIA12:00 PRINCIPE, 5 • HACERSE EL

SUECO13:45 PRINCIPE, 2 • FATIMETU15:30 PRINCIPE, 5 • SELECCIÓN DE

CORTOS16:00 PRINCIPE, 2 • LA MIRADA

MÁGICA16:30 PRINCIPE, 2 • MI HIJO

ARTURO17:30 PRINCIPE, 5 • SELECCIÓN DE

C.M. KIMUAK18:30 PRINCIPE, 2 • KARRAMARRO

UHARTEA19:30 PRINCIPE, 5 • MARUJAS

ASESINAS22:00 PRINCIPE, 5 • SILENCIO

ROTO22:00 PRINCIPE, 2 • NATIONALE 724:00 PRINCIPE, 2 • SABOTAGE!

Page 3: PROGRAMACIÓN HOY...2 / PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME Astelehena, 2001eko irailaren 24a MAÑANA día 25 HOY día 24 LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES 09:00

3lunes, 24 de septiembre de 2001 PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME /

SECCIÓN OFICIAL SAIL OFIZIALA OFFICIAL SECTION /

LAS

PEL

ÍCU

LAS

DEL

DÍA

EG

UN

EKO

FIL

MEA

K FI

LMS

OF

THE

DAY THE WARRIOR

UK. 87 m.Director: Asif Kapadia. Intérpretes: Irfan Khan, Puru Chiber, Sheik Anudin, Ma-noj Mishrao The Warrior es una historia que se pierde en la memoria del tiempo y que

narra el épico viaje de iniciación entre el desierto de Rajastán y las nevadascumbres del Himalaya del guerrero Lafcadia.

o Lafcadia gerlariaren iniziazio-bidai epiko honek Rajastaneko basamortua ze-harkatu eta Himalayako gailur elurtuetarantz bidaiatzera gonbidatzen gaitu.

o A story lost in the memory of time that recounts the epic journey by Lafca-dia, the leader of a band of warriors, from the desert of Rajasthan to thesnow-capped peaks of the Himalayas.

LE VÉL0 DE GHISLAIN LAMBERT Francia. Director: Philippe Harel. Intérpretes: Benoît Poelvoorde, José García, Daniel Ceccaldio En Bélgica el ciclismo es mucho más que un deporte, es una pasión nacional, y Ghislain Lambert es un corredor

de los año 70 cuya única ambición es llegar a ser un campeón y su única desgracia es no tener las piernas que sucorazón merece.

o Belgicarrek txirrindularitza kirol soiltzat ezezik pasio nazionaltzat dute. Ghislain Lambert, 70eko hamarkadako txirrin-dulari anbiziodunak, garaile izatea amesten du.

o Cycling is much more than a sport in Belgium: it’s a national passion, and Ghislain Lambert is a cyclist in the seven-ties. His only ambition is to become a champion and his only misfortune is that he doesn’t have the legs to matchhis courage.

ZONA ABIERTA ZABALTEGI OPEN ZONE

STRANDED (NAUFRAGOS)España. 101 m.Director: Luna. Intérpretes: Vincent Gallo, Maria de Medeiros, Joa-quim de Almeida, María Lidón o Cuando la primera misión tripulada a Marte está a punto de al-

canzar su destino, el módulo de descenso se estrella contra lasuperficie del planeta. Cinco de los seis astronautas logran so-brevivir, pero inmediatamente comprenden que la situación esdesesperada...

o Martitzerako bidean doazen lehen astronautek istripu gogorraizango dute iristear daudenean. Horietako batzuk bizirik diraute,baina berehala jabetuko dira euren egoera latzaz.

o When the first manned mission to Mars is about to touch down, the landing capsule crashes into the planet’s surfa-ce. Five of the six astronauts survive, but they immediately understand that the situation is desperate...

ASUDDELSOLEItalia. 90 m.Director: Pasquale Marrazzo. Intérpretes: Giovanni Brignola, Elisabetta D’Arco, Cristina Donadio, Filippo Venutio Una provincia del norte de Italia que se supone próspera. Dos adolescentes gemelos. Uno, recluido en un centro

de disminuidos mentales. El otro, tratando de ganarse la vida para mejorar la de su hermano. Y el padre, dispues-to a deshacerse de ambos.

o Italiako iparraldeko eskualde batean kokatutako film hau bertako nerabe biki batzuen inguruan garatzen da. Batakgaisotasun larria du eta anaia, berriz, hari laguntzeko lan eta lan ariko da, aitaren axolagabekeriaren aurrean.

o An apparently prosperous province in the North of Italy. Two teenage twins. One is shut away in a psychiatric hos-pital, while the other is trying to earn a living to make his brother’s life a bit better. Their father is keen to get rid ofboth of them.

JE RENTRE À LA MAISONPortugal-Francia. 90 m.Director: Manoel de Oliveira. Intérpretes: Michel Piccoli, Antoine Chappey, John Malkovich, Catherine Deneuveo Gilbert Valence es un afamado actor de teatro. Un día le comunican que su mujer, su hija y su yerno han muerto

en un accidente de carretera. El tiempo pasa y la vida vuelve a su sitio...o Gilbert Valence antzezle ospetsua da. Behin batean, emaztea, alaba eta suhia istripu batean galduko ditu istripu bate-

an. Valence, denboraren poderioz gertakaria gaindituz joango da. o Gilbert Valence is a famous theatre actor. One day he is told that his wife, daughter and son-in-law have died in a

car crash. Time goes by and his life gradually returns to normal...

LA CIENAGAArgentina-España. 102 m.Director: Lucrecia Martel Intérpretes: Mercedes Morán, Graciela Borges, Martín Adjemián, Silvia Bayleo Mecha está pasando el verano en la finca La Mandrágora, en el noroeste argentino, junto a sus cuatro hijos y un

marido que se tiñe el pelo. La familia de su prima vive cerca y juntos tratarán de sobrevivir a un verano del demo-nio.

o Mechak uda Argentinako ipar-mendebaldeko etxalde batean igaroko du, lau seme-abala eta ilea tintatuko duen sena-rrarekin. Lehengusinaren etxekoak gertu bizi dira eta, elkarrekin, hainbat ezbeharri aurre egingo diote.

o 50-year-old Mecha is spending her summer at the La Mandrágora estate in tropical northwest Argentina with herfour kids and a husband who dyes his hair. Her cousin’s family live close by and together they attempt to survive asummer in hell.

Dirección: Carmen Izaga. Diseño y puesta en página: Javier Bienzobas, Ana Lasarte yOihana Pagola. Redacción: Martin Baraibar, Arkaitz Barriola, Sergio Basurko, JosuneDíez Etxezarreta, Jon Elizondo, Mirentxu Etxeberria, Nere Larrañaga, Ane Muñoz, Alan Owen y Pili Yoldi. Fotografía: Juantxo Egaña, Pablo Sánchez e Imanol Otegi.Impresión: El Diario Vasco. Depósito Legal: SS-832-94.

RUEDAS DE PRENSAEl director deThe Warrior,Asif Kapadia, comparecerá alas 10.40 en el Kursaal 2. Alas 14.10 será el turno de Levélo de Ghislain con su direc-tor Philippe Harel y el actor,Benoît Poelvoorde. El direc-tor de Je rentre à la maison,Manoel de Oliveira, el actorRicardo Trepa, estarán a las18 h.

COLOQUIOSLos coloquios de Zabaltegise inician tras la proyeccióna las 12.00 h en el Kursaal2 con el director y los intér-pretes de Asuddelsole. A las19.00 horas, estará el equi-po de Stranded. A las 21.30es el turno de La Ciénagacon su directora, LucreciaMartel, y las actrices Gracie-la Borges y MercedesMorán. A las 9.30 h, acudiráel director Fito Páez, junto alos actores de Vidas priva-das. A las 19 horas, en elAstoria 1, estarán el directory guionista de Elling. El direc-tor de P.O.V., estará a las21.30 h en el Principe 2 jun-to a su guionista, y los acto-res de la película. Ferzan Oz-petek, director, y la actriz Se-rra Yilmaz, de Le fate igno-ranti a las 21.30 en el Asto-ria 1. A las 24 h. en el Kur-saal 2, la presentación de Jerentre à la maison.

Los coloquios de Made inSpanish se inician a las16.30 h. en el Príncipe 1 conel director de Una casa convista al mar. A las 17 h. y enel Astoria 2 lo hacen los re-presentantes de Silencio ro-to. En el Príncipe 5, a las19.30 h, estará la actriz deEl cielo abierto; y a la mismahora, en el Astoria 2, hablaráel director de Tres pájaros. Alas 22 h. en el Astoria 7, Jai-me Chávarri presentará Be-sos para todos, y a las22.45 h., en el Príncipe 1,acudirán los artífices de Se-res humanos.

ENCUENTROSAl Mª Cristina acudirán a las14 h. los representantes deElling, Le fate ignoranti y Vi-das privadas. Por Made inSpanish, lo hará el directorde Tres pájaros.

PRESENTACIONESDiego Galán presenta su li-bro “Jack Lemmon nunca ce-nó aquí”. A las 19:00 h. enel Mª Cristina. Columbia Tris-tar Films presentará un nue-vo proyecto empresarial paraEspaña, a las 17:00 h. en elpalacio Miramar.

agenda

Page 4: PROGRAMACIÓN HOY...2 / PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME Astelehena, 2001eko irailaren 24a MAÑANA día 25 HOY día 24 LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES 09:00

/ SECCIÓN OFICIAL SAIL OFIZIALA OFFICIAL SECTION4 astelehena, 2001eko irailaren 24a

THE GREY ZONE (LA ZONA GRIS) • EEUU

Tim Blake (director) • Harvey Keitel (actor) y Avi Lerner (productor)

«Queríamos contar el holocausto desde un en-foque no sentimental, sino realista e intentardescribir los acontecimientos horribles tal ycomo sucedieron». Así resumió el director TimBlake su punto de partida al realizar The GreyZone (La Zona Gris), la película que presentóayer y que aborda el exterminio judío durantela Segunda Guerra Mundial en un campo deconcentración nazi. «Después de tantas pelícu-las sobre el tema del holocausto judío en laAlemania nazi –añadió- lo mejor que podíamoshacer es dar un enfoque absolutamente nuevoa la hora de analizar horrores»

La cinta, basada en hechos reales, cuentala historia del Sonderkommando 12 de Ausch-witz, una de las brigadas especiales de prisio-neros judíos que colaboraban en el exterminiode sus compañeros a cambio de algunos me-ses más de vida. El grupo preparó una revuel-ta armada que fracasó y que se saldó con la

muerte de todos ellos. Las magistrales inter-pretaciones de Harvey Keitel, como uno de losoficiales y de Mira Sorvino en el papel de unade las prisioneras, están acompañadas deltambién impecable trabajo de actores comoDavid Arquette o Steve Buscemi. Tim Blake lle-gó a la concurridísima rueda de prensa acom-pañado por el protagonista, Harvey Keytel ypor el productor Avi Lerner, y no ahorró deta-lles para relatar cómo fue el proceso de crea-ción de la película. Blake, también actor y es-critor además de director, partió de la huidade Europa de la familia de su madre escapan-do del holocausto, y terminó investigando eltema de los comandos especiales, «hombresjóvenes y judíos como yo –dijo- que tuvieronque enfrentarse a ese dilema moral tan gran-de y tan verídico» de colaborar en las cáma-ras de gas y en los hornos crematorios a cam-bio de un poco más de vida. Blake escribió

The Grey Zone primero como obra de teatro y,tras verse en los escenarios, preparó el guiónde la película. Según contó, los detalles delexterminio que en la obra de teatro apenaseran sugeridos por las luces y los sonidos yun austerisimo decorado, fueron siempre elelemento mas relevante de la película: «El fil-me te mete en el meollo y cuenta los detallesdel horror, te enseña los hornos, los canales,las cámaras, los montones de cuerpos». Elequipo se mostró muy satisfecho del trabajode rodaje que transcurrió en Bulgaria, y espe-cialmente de los numerosos extras localesque colaboraron y se implicaron en una pro-ducción tan dura.

Por su parte, Harvey Keitel no quiso entraren comparaciones con otras películas sobre elmismo tema y defendió con énfasis que «tene-mos que contar y contar esa atrocidad queocurrió e intentar abordar las respuestas; du-rante todo el rodaje yo me pregunté y me pre-gunto qué haría yo si tuviera que enfrentarmea esos horrores a los que se enfrentaron losjudíos, o los gitanos durante esa guerra, y quéhubiera hecho en esas circunstancias, y más

para proteger a mi familia, o a mi hija de 15años». «Todos tenemos que hacernos esa pre-gunta”, añadió. Sobre la construcción de supersonaje, Keitel destacó que fue “un viaje in-dividual a la zona gris de uno mismo, donde yotengo el potencial de ser un nazi o un hombrelibre », y recordó a aquellos judíos del coman-do número 12, «que sólo en el último minutovivieron como hombres libres»

Harvey Keitel no sólo protagoniza la pelí-cula, sino también se implicó desde el princi-pio en su producción y, junto con Blake, con-vencieron al israelí Avi Lerner para llevarla ade-lante. El actor se mostró muy respetuoso conlas decisiones de otros actores americanosque suspendieron sus viajes a Donostia: «Esun momento difícil y no podemos decidir porotros lo que tienen que hacer», dijo, pero–aclaró- «yo estoy aquí porque La zona gris esimportante para mí y donde haya que ir si estadentro de mis posibilidad, allí estaré».

P.Y.

Harvey Keitel: «Tenemos que contar y contar aquella atrocidad»

Avi Lerner, Harvey Keitel y Tim Blake, presentaron su película en el Kursaal I.OTEGI

«We wanted to tell the story of theHolocaust from a realistic, non-sentimental point of view, and try todescribe it as it really happened»: this ishow director Tim Blake sums up thestarting point for The Grey Zone, the filmhe presented yesterday together withactor Harvey Keitel and producer AviLerner. «After so many films on thesubject -he added-, the best we could dowas provide a new original approach.» Harvey Keitel did not want to discuss thedifferences with other films on the samesubject, but stressed that «we need toshow these atrocities again and again».«During shooting I wondered what would Ihave done if I had had to face the horrorsthose Jews had to face; that's a questionall of us should ask ourselves», Keiteladded when referring to the Jews thatcollaborated with the Nazis in exchangefor a few more months of life.

Filming theUnfilmable

Page 5: PROGRAMACIÓN HOY...2 / PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME Astelehena, 2001eko irailaren 24a MAÑANA día 25 HOY día 24 LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES 09:00

Un cuento o una fábula con final feliz. Así es comoAke Sandgren, director de Truly Human, definió asu película, un proyecto que se enmarca en la co-rriente cinematográfica Dogma. Y eso que en unprincipio este realizador danés no pensaba en lle-var a cabo el proyecto de esta forma, «pero final-mente lo decidimos así y resultó un rodaje muycomplicado, pero divertido». En su opinión, la pelí-cula es una combinación de dos historias; por unlado «se trata de un proyecto muy personal, unaespecie de autocrítica sobre mis sentimientos parapoder contar lo que quiero, que es el intentar estarcerca de la gente. Y por otro, es una especie de Pi-nocho que sale de la nada, un hombre que no exis-te», en relación a P. el personaje central que surgede los escombros de una casa. Ake Sandgren con-sidera que esta película cumple con las reglas delDogma, a pesar de introducir algún efecto espe-cial, y opina que es la más transgresora de todaslas que se han rodado hasta ahora. No cree quetiene mucha similitud con otros filmes, como porejemplo con Los idiotas, a pesar de que el papelde P. pueda se considerado como tal; "son perso-najes inestables emocionalmente y te acercan mu-cho al corazón, porque en el fondo todos tenemosalgo de idiotas dentro de nosotros".

Uno de los aspectos que más curiosidad des-pertó en la rueda de prensa fue el final feliz de lapelícula, que su director defiende «porque es unaelección. Tuve problemas de cómo terminarla yaunque muchos me dicen que le quita fuerza a lahistoria, creo que es una fábula y que la gente ne-cesitaba ese final». Para Peter Mygind, un actormuy popular en Dinamarca, la experiencia de rodaruna película Dogam la calificó de «muy interesantey diferente. Aquí todos los actores ganamos lo mis-mo y no puedes considerarte una estrella. Me ena-moré de la historia cuando la leí, y a pesar de lasdificultades, me gustó trabajar al estilo Dogma».

Este proyecto refleja el buen momento queatraviesa el cine danés, opinión que corrobora elproductor de Truly Human, Ib Tardini: «Es como es-tar en el cielo y aunque no tenemos mucho dinero,podemos producir lo que queramos, que funcionabien. Esta película sólo costó un millón de dólares,es muy barata y no importa si recuperamos el di-nero o no, porque ese es el espíritu del Dogma: ju-gamos y nos reímos, discutimos y buscamos solu-ciones, y si no funciona con el público, no importa.Llevo 30 años produciendo películas y todavía nose lo que quiere el público».

S.B.

Ake Sandgren: «La película es una autocríticasobre mis sentimientos»

El equipo de la película danesa. I.OTEGI

5lunes, 24 de septiembre de 2001 SECCIÓN OFICIAL SAIL OFIZIALA OFFICIAL SECTION /

TRULY HUMAN • DINAMARCA

Ake Sandgren (director) • Peter Mygind (actor)Ib Tardini (productor)

According to Ake Sandgren, director of the Dogma productionTruly Human, his film is a combination of two stories: «On theone hand, it's a very personal project. It's a kind of self-critiqueof my feelings that gives me the opportunity to tell the story thatI want to tell, and to try and be accessible. On the other hand,it's about a kind of Pinocchio who comes out of nowhere, as faras P, the main character in the film, is concerned». One of theaspects that was raised during the press conference was the

happy end of the film, which Sandgren supports «because it's achoice. I had some problems with the end of the film and, even ifmany people tell me that it makes the story less power ful, I thinkit's a fable and that people needed it to end like that».For PeterMygind, a very popular actor in Denmark, shooting a Dogma filmwas «a really interesting different experience. I fell in love withthe story as soon as I read it and, despite the difficulties, I likedworking in the Dogma-style»

Pinocchio Dogma-Style

Page 6: PROGRAMACIÓN HOY...2 / PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME Astelehena, 2001eko irailaren 24a MAÑANA día 25 HOY día 24 LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES 09:00

Where would you go if you wanted tomake a film set on the barren sur faceof Mars? Some would choose the volca-nic landscapes of Lanzarote in the Ca-nar y Islands; and that was the choicethat young director Luna made, knownas Maria Lidon in her other re-incarna-tion as an actress, for her second film -she star ted three years ago an indepen-dent production, My Gun, which is stillin its finishing stages. Naufragos, akaStranded, is a much bigger production,at least by Spanish standards (800 mi-llion pesetas). It has a ver y eclectic in-ternational cast: Por tuguese stars Ma-ria de Medeiros and Joaquim de Almei-da and the American renegade VincentGallo, as well as Lidon herself.

The stor y is set on the Red Planet in2025 and concerns the plight of five as-t ronauts stranded on the sur face ofMars after their spaceship crashes andtheir ef for ts to sur vive as they wait fora rescue mission to come. The interiorscenes in the film, which take place in-side the spaceship, were shot in Holly-wood at Panavision Studios, where Li-don was able to re-use some of the setsand costumes from Clint Eastwood´sSpace Cowboys. First-hand sets or not,Stranded is at the ver y least a ratherpeculiar endeavour; a Spanish science-fiction movie that sticks closely to theAmerican model.

A.Weinrichter

Life on Mars

/ ZONA ABIERTA ZABALTEGI OPEN ZONE6 astelehena, 2001eko irailaren 24a

THE TRIUMPH OF LOVE

NAUFRAGOS (STRANDED)

The Triumph of love filmaren aurkezpenaClare Peploe gidoigile eta zuzendariak Publikoaren Kuttuna sarirako hautagai den The Triumph Of love, bere azken filma aurkeztuzuen Kursaal 2 aretoan, gauerdiko emanaldiaren aurretik. Besteak beste High Season (1987) filmarekin Zilarrezko Maskorra jasozuen zuzendariak honez gero Zinemaldia ederki ezagutzen duela eta aur ten itzuli izanak asko pozten duela adierazi zuen, hunkitu-ta. Ikusleen ar tean, Ber toluccik mirespenez entzun zituen emaztearen hitzok. Zuzendariarekin batera, Fiona Shaw aktorea izan zenAitzpea Goenagak aurkeztutako saio labur baina hunkigarri horretan. Shawek Peploeren lana miretsi zuen eta haren ezinbesteko la-guntza eta bultzada nabarmendu zituen.

I.OTE

GI

Page 7: PROGRAMACIÓN HOY...2 / PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME Astelehena, 2001eko irailaren 24a MAÑANA día 25 HOY día 24 LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES 09:00

La opera prima del australiano Robert Con-nolly, The Bank, es un irónico thriller político-so-cial que trata sobre la ambición, la codicia y elambiente corrupto que se crea en torno al mun-do de las finanzas y, en concreto, en los ban-cos. Tanto el director como el actor principal dela película, David Wenham, sienten odio hacialos bancos y el poder que éstos tienen sobre laeconomía de un país y sus ciudadanos. «Tam-poco es una visión tan particular, puesto quemucha gente en Australia piensa lo mismo».

Reconoce que los bancos australianos noestán muy contentos con la película por el tonocrítico y la ironía con la que retrata su mundo.«Aprovecho para hablar de las consecuenciasperjudiciales de la globalización», añade Con-nolly. No es de extrañar, pues, que el filme nocuente con el apoyo ni aportación de ningúnbanco. Connolly añade, sonriendo, que dudamucho que en el futuro vayan a querer colabo-

rar con él. No obstante, quiere dejar claro queno es un filme «tan panfletario» y que uno desus principales objetivos es hacer pasar unbuen rato al espectador.

«Aunque la historia que cuento en TheBank es ficticia, los bancos en Australia tienenmuy mala reputación y me he inspirado en va-rios hechos reales al construir el guión».

Connolly agradece la reacción del públicode San Sebastián que, según él, ha captadomuy bien su sentido del humor. Aunque éstasea su primera película, tiene claro que en elfuturo el humor va a ser una constante en to-dos sus trabajos.

Trabajar con un actor de la talla de AnthonyLapaglia, australiano afincado en los EstadosUnidos, no ha resultado incómodo para Con-nolly ni para su compañero de reparto, Wen-ham. Explica éste que en Australia no existe elstar-system y que allí todos trabajan en conjun-to, «a todos los actores nos tratan de la mismamanera». Para Wenham, que ha trabajado tantocon cineastasreputados como con noveles, lomás importante de un proyecto es la pasióncon la que el director se enfrenta al mismo.

THE BANK

El director noruego Petter Naess presen-tó su segundo largometraje, Elling, junto alproductor Dag Alveberg y el guionista AxelHellstenius, quien provocó risas en la sala(Kursaal 2) durante la presentación: «Es unapelícula pequeña, pero también nosotros so-mos pequeños, así que esperamos que ladisfrutéis». De momento Elling es la favoritade la Juventud.

Cuenta la vida de Elling, un hombre quecompartirá un piso cedido por el Gobiernocon su antiguo compañero del psiquiátrico.Es, segœn el director, una historia sencillasobre dos seres extraños que se aceptan yque intentan buscar una vida normal.

La base del guión es una obra de teatroescrita por Hellstenius que, a su vez, adaptóde una conocida novela. «La obra tuvo mu-

cho éxito y decidimos llevarla al cine, aun-que, para ello, tuvimos que volver a reestruc-turar la historia». Elling, candidato al premioNuevos Directores, es uno de los filmes demás éxito de la temporada en Noruega.

Naess buscó nuevos actores para la ver-sión fílmica. Per Christian Ellefsen (Elling) ysu amigo Sven Nordin son actores conocidosen Noruega. «Ensayamos durante cinco se-manas y todo estaba muy planificado antesde rodar», añade el director.

Utiliza la banda sonora para subrayar lasencillez de la historia, de los personajes ydel filme en general. «No es una película per-fecta, ni los personajes son perfectos, asíque quise que la mœsica tuviera el mismotono». Principalmente utiliza una vieja guita-rra y un órgano.

Para Naess, el principal reto del proyectoha sido la bœsqueda del equilibrio entre elhumor y la seriedad. «No es fácil navegar enlas dos líneas y mantener el equilibrio sin ca-er en el puro humor o el drama absoluto».

A.M.

ELLING

Un filmesencillo sobregente sencilla

NUEVOS DIRECTORES / ZUZENDARI BERRIAK

Robert Connolly:«Odio los bancos»

Robert Connolly y David Wenham, director y actor de The Bank PABLO

Zinemaldiaren erdira iritsi gara eta, momentuz,gazteriaren bigarren film kuttunena Point ofView daniarra da. Berau aurkezteko, Donostianditugu Tómas Gislason zuzendaria, harekin ba-tera gidoia idatzi duen Lars Kjeldgaard eta Try-ne Dyrholm eta Gareth Williams aktoreak.

Daniako bikote gazte batek ezkontzera LasVegasera joatea erabakiko du. Bestalde, neskabat batean damutu egingo da eta mutila baka-rrik utziko du, errepidean barrena motorzaleero batekin ihes eginez. horixe bera da gidoigi-leek filmaketa aurretik idatzitako abiapuntua.«Aurrerantzean garatuko den istorioa aktoreekkameren aurrean egindako inprobisazioen bi-tartez sortu da», azaltzen du Gislasonek. Fil-man zehar entzuten den off-ezko ahotsa, be-rriz, Williams aktoreak filmaketa garaian idatzi-tako egutegi berezitik hartu zuten. «Lan teknika

berezi horrekin ez nengoen ohituta eta, orduaskoko inprobisazioa egin behar nuenez, zen-bait ohar idatzi behar izaten nituen egunero».

Inprobisaziook oso luzeak ziren, Trynek po-liziarekin izango duen elkarrizketak adibidez 8ordu iraun zuen, eta bi kamerekin filmatu zu-ten, gainera. Beraz, Gislason, 300 orduko me-trajearekin sartu zen muntaketa gelan. «Urtebeteko lana izan da, baina gustura aritu naiz,muntatzaile on baten ezinbesteko laguntza izanbaitut». Ez da bereziki gazteei zuzendutako fil-ma, nahiz eta gazteek atsegin duten, batik bat.Horren arrazoia, Kjeldgaard gidoigilearen ustez,filmak darabilen lengoaia eta estetika berria di-ra. «Belaunaldi berriek egitura eta estetika be-reko filmak ikusteko ohitura gehiago dute etahobekiago ulertzen dituzte».

Point of View fikziozko istorioa da eta pert-sonaiak ez dira benetakoak. Halere, Gislaso-nek pertsonaia errealen bat gehitu du, Cathy,adibidez. Jack Kerouac idazlearen neska-lagunohia da. «Kerouac-en miresle sutsua naiz eta,urtean behin, harekin bildu ohi naiz, beste mi-resle askorekin batera. Hark jarri ninduenCathyrekin harremanetan», adierazi du Gisla-son gazteak.

POINT OF VIEW

Tómas Gislason:«300 orduko materialeafilmatu dugu»

Point Of View daniarreko ordezkariak topaketetan izan ziren PABLO

Entre el público, A. Hellstenius (camisa azul), P. Naess y D. Avelberg, de Elling EGAÑA

7lunes, 24 de septiembre de 2001 ZONA ABIERTA ZABALTEGI OPEN ZONE/

Norwegian director Petter Naess presented his second feature film, Elling, togetherwith producer Dag Alveberg and scriptwriter Axel Hellstenius. According to Naess, it isa simple story about two strange people trying to lead a normal life, and right now itis the favourite for the Youth Award. Also in the running is Australian director Robert Connolly's debut film, The Bank. It isan attack on the power that banks have over the economy. "It's quite a commonattitude in Australia", Connolly said. The second favourite for the Youth Award is the Danish film Point of View. DirectorTómas Gislason, scriptwriter Lars Kjeldgaard and actors Tryne Dyrholm and GarethWilliams are here in San Sebastian to present it.

The Favourites for the Youth Award

Page 8: PROGRAMACIÓN HOY...2 / PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME Astelehena, 2001eko irailaren 24a MAÑANA día 25 HOY día 24 LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES 09:00

/ ZONA ABIERTA ZABALTEGI OPEN ZONE8 Igandea, 2001eko irailaren 23a

«A veces se dice que el dolor une a las perso-nas. Yo he querido contar la historia de unafamilia que se distancia por el dolor: una fa-milia modélica y progresista que se enfrentaa la tragedia con muy distintas reacciones yque se separa», resume Nanni Moretti su pe-lícula, La habitación del hijo, Palma de Oro,toda una "perla" de Cannes.El dolor es el sentimiento más patente en elfilm pero no cree su director e intérprete quesu galardonado film se trate de un melodra-ma: «En mi opinión no tiene el tono, el ritmoni el estilo de un melodrama. Cuando escribi-mos el guión, lo primero que me vino a lamente fue el personaje del psicoanalista, unapersona cuyo trabajo es hacer frente al dolorde los demás. Después me centré en la his-toria pero no sabía, hasta que lo fui escri-biendo, cuáles iban a ser las reacciones delos personajes».

«Encontrar una película dentro de mí»¿Será a partir de ahora Nanni Moretti másamargo y menos irónico?, le preguntaron enla rueda de prensa. No lo sabe; tampoco cuálserá su próximo trabajo: «La realidad que esme está resultando más difícil que otras ve-ces encontrar una nueva película dentro demí», confesó el cineasta italiano.«El cine, ver cine –opinó- no sé si es una tera-pia para el espectador pero les aseguro queno lo es para los directores. En Caro diario yoconté el tumor que tuve pero no me curé porcontarlo. Me curé por la quimioterapia y la ra-dioterapia. El cine no sirve para superar tam-poco neurosis y obsesiones». En la trama dela película, sin embargo, los pacientes delpsicoanalista Giovanni mencionan en variasocasiones lo beneficioso que les había resul-tado ver determinada película.La actriz Laura Morante, la coprotagonista delfilm, alabó especialmente a Moretti como di-rector: «Me gusta la forma que tiene de dirigiry su exigencia de verdad. En esta película, re-alista y no naturalista, hay mucha verdad. Esraro encontrar directores que exijan de los ac-tores un máximo de verdad y honestidad. Ello hace». Se conocen desde hace muchosaños y, aseguró la intérprete, se creó duranteel rodaje una atmósfera muy afectuosa «y enesta película era muy necesaria». Moretti ledevolvió halagos: «Me gusta dirigirle; ella ha-ce muy cómodo el trabajo. Los dos tenemoslas mismas ideas sobre lo que nos gusta.Por ejemplo estuvimos muy de acuerdo enqué tono debía tener la escena de la capillaardiente con el hijo muerto. Queríamos quehubiera verdad, como en toda la película.Siempre pensamos que esa escena no debíarespirar un dolor espectacular de gritos y au-

llidos, al estilo de los funerales italianos enel cine».

«Siempre hay dolor en el mundo»Como hombre comprometido con la política,la prensa le pidió su opinión sobre los últi-mos sucesos de Nueva York. «Bueno, el doloren el mundo existe siempre, no sólo ahora.Lo que espero es que esta trágica ocasión déla posibilidad a Bush y a sus aliados de dar

una respuesta de paz. Y pienso en el proble-ma de Palestina principalmente. Me pareceque el presidente de Estados Unidos no saberealmente qué camino tomar, a quién echarla culpa". En cuando al mismo atentado, se-ñaló, no cree que se trate de "una guerra dereligiones y culturas sino de un problema político».

J.D.E.

Nanni Moretti:«El cine no esuna terapia»

Laura Morante:«En esta película

hay mucha verdad»

«Sometimes they claim that pain brings people together.I wanted to tell the story of a family that pain drivesapart: a model progressive family who react to thetragedy in very different ways and split up» This is howNanni Moretti sums up his film The Son’s Room, a real“pearl” from Cannes where it won the Golden Palm.Pain is the most patently obvious feeling in the film butthe director and star of this award-winning film doesn’tthink it is a melodrama. «In my opinion it doesn’t havethe tone, rhythm or style of a melodrama. When wewrote the script, the first thing that occurred to me wasthe character of the psychoanalyst, whose job is to face

up to other people’s pain. After that I focused on thestory but I only realised what the reactions of thecharacters were going to be during the process ofwriting the film.»When asked at the press conference whether he wasgoing to be more bitter and less ironic from now on,Nanni Moretti said he didn’t know. Nor did he know whathis next film was going to be. He admitted that he wasfinding it more difficult than on other occasions to findinspiration for a new film. He doesn’t know whether watching films is useful astherapy for the audience, but it isn’t for directors. In

Caro Diario he told the story of the tumour he had buthe didn’t get cured by making a film about it. He gotcured by chemotherapy and radiotherapy. Cinema can’tovercome your neurosis and obsessions. Nevertheless,in the film, Giovanni’s patients mention on severaloccasions how helpful watching a certain film had beenfor them. As he is a politically-committed director, hewas asked for his opinion on the recent events in theUS. He replied that there had always been pain in theworld and that he hoped that this tragic occasion wouldgive Bush and his allies the chance to give a peacefulresponse; mainly with the Palestinian problem in mind.

«Films can’t cure paint»

PERLAS DE OTROS FESTIVALES

LA STANZA DEL FIGLIO • LA HABITACIÓN DEL HIJO / ITALIA-FRANCIANanni Moretti (director/actor)

Laura Morante (actriz)

Nanni Moretti junto a Laura Morante. PABLO

Page 9: PROGRAMACIÓN HOY...2 / PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME Astelehena, 2001eko irailaren 24a MAÑANA día 25 HOY día 24 LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES 09:00
Page 10: PROGRAMACIÓN HOY...2 / PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME Astelehena, 2001eko irailaren 24a MAÑANA día 25 HOY día 24 LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES 09:00

Hay algo en La ciénaga que nos va po-niendo todo el rato en guardia, algoque nos dice que una catástrofe estáa punto de ocurrir, una catástrofe queparece que no va a llegar nunca pe-ro está implícita en la historia, una his-toria agobiante, terrible a pesar dela ausencia de grandes aconteci-mientos, un aire que a medida que vaavanzando la película se va haciendomás y más irrespirable. Y es que Lu-crecia Martel crea en este filme unaatmósfera tan densa, tan atosigante,que al espectador le es imposible huircomo no sea abandonando la sala decine, algo que no debería hacer en nin-gún momento. Al acabar uno tiene lasensación de que ha estado metidoen una historia tan opresiva como lasde Stephen King, pero sin necesidadde asesinatos, ni armas, ni golpes.

La ciénaga cuenta simplemente laestancia de una familia argentina enuna casa durante las vacaciones. Lalluvia o la amenaza de lluvia están pre-sentes continuamente en esta pelí-cula claustrofóbica, en la que los con-tinuos enfrentamientos entre unospersonajes perdidos van envenenadoel aire. Es una película de diálogos,pero también de silencios, de odioslatentes, de frustraciones ocultas, deinfelicidades, todo ello en un ambienteoprimente que no deja descansar alespectador, que le arrastra a esta ca-sa argentina en la que la desgracia fi-nal se soslaya, se deja en segundoplano. Y es todavía más terrible.

LA CIÉNAGA

Ambienteirrespirable

/ ZONA ABIERTA ZABALTEGI OPEN ZONE10 astelehena, 2001eko irailaren 24a

Beren egileek diotenez, Stranded (Náu-fragos) pelikula ez da ohizko zientzia-fik-zioa, baizik eta “zientzia-fikzio errealis-ta”, oso urrun ez dagoen etorkizun ba-tean ger ta litekeena. Gidoian ager tzendiren azalpen tekniko guztiak ezaguerazientifikoetan, NASAk Mar titzerako bi-daietarako dituen asmoetan edo plane-ta honetan dauden baldintzetan oinarri-tuta daude.

Pelikulan nazionalitate desberdineta-ko bost lagunen erretratoa egiten da.Bostak egoera larrienetan ere lasai ego-teko gauza dira eta heriotzari aurre egi-nen diote dituzten arma bakarrekin: in-telijentzia eta adorea. Bost lagun hauenabentura, ontzian dituzten harremanaketa beren patua dira istorio honen ildonagusiak. Filmaren oinarri zientifikoakArthur Clarke, Isaac Asimov edo Micha-el Crichton bezalako idazleen liburueta-tik atera dira.

Ez dute aurrekontu handirik izanStranded (Náufragos) egiterakoan. He-men per tsonaiak eta ideiak efektu be-reziak baino garrantzitsuagoak omen di-ra eta hauek azken teknika infografiko-ei jarraikiz egin dira.

Misio bat Mar titzera iristeko zoriandagoenean istripua gertatuko da eta bostlagun aterako dira bizirik. Laster uler tu-

ko dute hiruk hil behar dutela beste biekbizirik jarrai dezaten.

Aurreko esperientziarik izan gabe, Jo-sé Magán ekoizleak nazioarteko errepartopunta-puntakoa lor tu du, Vincent Gallo,

Joaquim de Almedida edo Maria de Me-deiros tartean daudelarik, eta horrez gainOskarra irabazi duen Ricardo Aronovichargazki-zuzendaria. Zuzendaritza-lanetan“Luna” ezizeneko zinegile gaztea aritu da.

Oinarri errealistaduen zientzia-fikzioa

Stranded (Náufragos) pelikula egiteko oso bitarteko urriak baina aktore onak izan dituzte.

PERLAS DE OTROS FESTIVALES

ELLING

Egunerokotasunariaurre egiten ikasiGarai batean modan egon ziren gutxitupsikikoak nahiz ezindu fisikoak prota-gonistatzat zituzten filmak, kasu bat-zuetan pertsonaia horien bidez ikus-leen atxikimendua errazago lortuko zu-telakoan edo. Gehienetan sentimenduonez beteriko pelikula “samurrak” iza-ten ziren, eta haietako batzuek arra-kasta handia lortu zuten, Oskarren batbarne. Peter Naess norvegiarrak zu-zendu duen Elling (Me, my friend and I)filmak nolabaiteko lotura izanen lukepelikula horiekin, baina oso urrutikoa,kasu honetan “samurtasuna” ez baitahain nabarmena, eta, horrez gain, umo-rearen erabilera aproposa egiten du.

Elling betidanik bere amaren ba-bespean bizi izan den gizon bat da.Ama hiltzen denean armairu bateanezkutaturik aurkituko du poliziak etainstituzio batera eramanen dute. Hansexuarekin erabat obsesionaturik da-goen Kjell Bjarnerekin sartuko dute ge-la batean, eta handik gutxira pisu ba-tera eramenen dituzte biak langile so-zial baten ardurapean beren kabuzmolda ote daitezkeen jakiteko. Ellin-gek ez du sekula harremanik izan ino-rekin, eta edozeinentzat gauza arrun-tak direnak, jatetxe batera joatea edotelefonoz deitzea, esaterako, sekula-ko erronkak dira bi lagunentzat.

Umorea errukiari gailentzen zaiofilm honetan, eta horixe da Peter Na-ess zuzendariaren lorpen handieneta-koa. Pelikula, Naessen bigarren luze-metraia, nahikoa arrakasta izaten ariomen da Norvegian.

STRANDED (NÁUFRAGOS)

ASUDDELSOLE

EgunerokodeserrotzeakBeharbada Dogma mugimendu ent-zutetsuarekin lotu daiteke PasqualeMarrazzok zuzendutako Asuddelsolepelikula. Kamara urduri dabil pertso-naien atzetik, ez dago inolako efek-tu berezirik eta gauean nahiz barne-aldeetan filmaturiko eszena asko osoargi eskasaz daude eginda. Buruta-zio bat besterik ez da, jakina baitazinegile danimarkar batzuek berenarauak ezarri baino lehenago egin-dako hainbat pelikula ere mugimen-du honetan sartu ahal izanen zirela.

Bi anaiaren eta neska baten isto-rioak kontatzen zaizkigu Asuddelsolefilm honetan, eta azpititulurik gabe iku-si duenarentzat italiera menperatzenez badu hainbat tarte ulergaitz samargerta badakizkioke ere, eguneroko bi-zitzan oinarrituta dagoela argi dago,beren burua sistemaren barnean ikus-ten duten gazte askoren egunerokobizitzan oinarrituta hain zuzen ere. Gi-zarte modernoetako deserrotzeaz eremintzo da pelikula, eta ez bakarrik gu-re mundu aberatsera kanpotik dato-zenen deserrotzeaz. Gutxitu psikiko-ak, lanik ez dutenak, lana izan arrenpozik egoteko arrazoi askorik aurkit-zen ez dutenak, denak daude auke-ratu ez duten zurrunbilo batean, etahorrek guztiak nolabaiteko tristezia etaetsipena sentiarazten dizkio ikuslea-ri. Filma italiarra da, baina Europakoedozein herrialdetan egin zitekeen ant-zeko pelikula bat.

NUEVOS DIRECTORES / ZUZENDARI BERRIAK

Nanni Moretti ha logrado en La habita-ción del hijo una de sus obras más con-movedoras. Casi toda la gente sabe loque es perder, si no un hijo, sí un serquerido, pero, precisamente por eso, esun tema tan difícil de llevar a la pantallade una forma convincente. No es nadasencillo involucrar a los espectadores, yMoretti lo hace con maestría, con unasinterpretaciones nada excesivas, evitan-do en todo momento el histrionismo.Hay quien ha visto cierto truco en la na-rración de esta película, en cuya primeraparte el cineasta nos muestra una fami-lia modélica en todos los aspectos, unaimagen que contribuye a que se sientade forma todavía más terrible la muertedel hijo, pero no se puede negar que lahistoria funciona, convence y emociona.

Hay en el inicio de la película diálo-gos graciosos, especialmente los de lassesiones que mantiene el psicoanalistainterpretado por Nanni Moretti con suspacientes. Todo el arranque de la pelícu-la está plagado de escenas amables,momentos de la vida cotidiana de unafamilia de alguna pequeña ciudad italia-na, pero la muerte del hijo da al trastecon todo y nada volverá a ser lo mismo,aunque el viaje final conduzca de algunamanera a una especie de catarsis. Asis-timos a lo largo de la película al hundi-miento de los supervivientes, a una de-bacle personal excelentemente narradacon escenas como la de Moretti inten-tando aturdirse en unas atracciones deferia. Hay que destacar asimismo la bri-llantez y sobriedad con que una esplén-dida Laura Morante muestra su deses-

peración. Tampoco falta el elementoinesperado que es el que finalmente lesofrecerá una posibilidad de salida.

Moretti es hoy día la referencia inevi-table del cine italiano en todo el mundo.Es un director que no se prodiga dema-siado, pero que película tras película de-muestra su capacidad para cambiar deregistro y pasar de un relato intimista alcine político o al drama más intenso.

LA STANZA DEL FIGLIO

Las cicatrices de la pérdida

Moretti ha hecho una película conmovedora.

Page 11: PROGRAMACIÓN HOY...2 / PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME Astelehena, 2001eko irailaren 24a MAÑANA día 25 HOY día 24 LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES 09:00
Page 12: PROGRAMACIÓN HOY...2 / PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME Astelehena, 2001eko irailaren 24a MAÑANA día 25 HOY día 24 LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES 09:00

/ OTAR IOSSELIANI12 astelehena, 2001eko irailaren 24a

El realizador Otar Iosseliani parece estardisfrutando de su estancia en San Se-bastián, y considera un honor que el Fes-tival haya programado un ciclo sobre sucine dentro de la sección dedicada a latrayectoria de un director contemporá-neo y en activo.

Iosseliani, originario de Tblisi, la ca-pital de Georgia, se mostró muy con-tento por el hecho de que por primera vezse pueda ver en España toda la trayec-toria de su obra cinematográfica, un es-fuerzo que consideró importante, ya quesus películas se encuentran repartidaspor muchos países, fundamentalmenteRusia y Francia. Sin embargo matizó quele produce “cier to miedo” ser el prota-gonista de una retrospectiva, que se pro-graman generalmente «cuando uno ya haacabado su vida». «Yo quiero seguir prac-ticando mi oficio –añadió- y no me gustaentrar en la categoría de museo».

Sobre el conjunto de su obra, Iosse-liani confesó que no quiere avergonzar-se de ninguno de sus trabajos y que,«sin-ceramente, he hecho las cosas lo me-jor que he podido y he intentado sersincero, porque eso me parece funda-mental en mi relación con el público»

Iosseliani explicó que, para él, «el ci-ne es un método de observación desdenuestro punto de vista, una forma de juz-gar los acontecimientos que suceden an-te nuestros ojos; no se trata de seguiruna moral impuesta, pero yo creo quehay que mostrar los propios criterios deuno para explicar el mundo».

Contó que en el variado universo desus películas se ve «que el mundo esmuy divertido y ridículo, a pesar de lascosas tan serias que tenemos que vivir,y hay que reírse de ellas a veces pararidiculizar esa seriedad». Además, afir-mó saber de buena tinta que «a la KGBles preocupaba mucho que les tomaranen serio en el cine pero no soportabanque se les ridiculizara»

Sobre el particular sonido de su cine,el realizador georgiano comentó que ensu películas el sonido tiene gran peso,pero no la palabra, intentando evitar lainformación que necesita traducción pa-ra el espectador: «si el espectador pue-de entender lo que ve sin recurrir a nin-guna traducción, conseguimos una obracinematográfica; la palabra aplasta a laimagen y no se leen las sombras, loscolores y la expresión de los rostros».Por esa razón elogió la película Magonia,

de la realizadora holandesa Ineke Smits,que concurre a la Sección Oficial y al pre-mio nuevos directores: «es una reflexiónsobre la fragilidad de los seres humanosque me encantó, porque ni sé holandésni comprendía los subtítulos en caste-llano, y sin embargo he entendido todala película mejor que si hablara esos idio-mas».

La retrospectiva que el Festival deeste año dedica a Iosseliani incluye laproyección de 18 cintas, desde Akvva-reli realizada en 1958 hasta su ulti-ma obra Lundi matin , todavía en fase

de montaje y de la que se proyectara unmaking of realizado por su nieto Nico Ta-rielashvili.

En su charla con los periodistas, elrealizador de obras consideradas ya clá-sicas como La chasse aux papillons(1982) se detuvo especialmente en supelícula Euskadi été 1982, un recorridopor las costumbre y las personas deEuskadi Norte: «Me enamoré de ese pa-ís, tengo que admitirlo, hace casi vein-te años, desde que descubrí ese ma-ravilloso país rural que se parecía tan-to a mi Georgia natal». Iosselianimanifestó su entusiasmo por “la natu-raleza de los vascos, su vivir en colec-tividad, creando obras de ar te juntos,como las pastorales o las fiestas; dis-frutando del gusto por las canciones, elplacer de cantar y de bailar.. represen-taciones de tanto valor que yo quise con-tarlo en una película, pero como es-pectador y sin juzgarlo».

«Siempre he intentado ser sincero con el público»

El realizador georgiano demostró no sentir rencor por haber sido censurado.

«En mi cine se veque el mundo es muydivertido y ridículo»

Director Otar Iosseliani seems tobe enjoying his stay in SanSebastian and considers it anhonour that the Festival hasprogrammed a season of hisfilms. Born in Tbilisi, capital ofGeorgia, Iosseliani is very happywith the fact that this is the firsttime that all his films can beseen in Spain. As for his work asa whole, he admitted that hedoes not feel ashamed of any ofhis films because he has alwaysdone the best he possibly can;“I’ve tried to be sincere becauseI think that it’s a fundamentalaspect of my relationship withthe audience”. He feels thatcinema is a method of observingevents from our own personalpoint of view.

Sincerely Honoured

I.OTEGI

Page 13: PROGRAMACIÓN HOY...2 / PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME Astelehena, 2001eko irailaren 24a MAÑANA día 25 HOY día 24 LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES 09:00

Casi treinta años después de haberrealiza,do Había una vez un mirlo cantor,Iosseliani vuelve a fijarse en la juventudcon el primero de sus largometrajesestrenado en nuestras pantallas, ytraducido libremente como Adiós, tierrafirme, en referencia al síndrome delmarinero que en cuanto lleva un tiempoen tierra comienza a añorar el mar pesea su dureza y condiciones deaislamiento. Así ve a las actualesgeneraciones, que no se conforman con

lo que tienen e intentan convertirse enaquello que no son. El ejemplo está enun desclasado muchacho pertenecientea una familia aristocrática, y que noduda en disfrazarse para llevar unadoble vida marginal junto a los excluidossociales. El propio Iosseliani asume lapersonalidad de un noble al que unabotella de buen vino es capaz dehermanar con el típico “clochard”parisino, en la creencia de que alrededorde una mesa bien regada las gargantasse afinan para entonar cantos a laamistad por encima de las diferenciasde clase.

Esta es la película del cineastageorgiano en que mejor se observa lainfluencia de los maestros del cinefrancés, bien sea por una dirección deactores mímica que recuerda al cine deTati, o bien por las esecenas en lasbarcazas a orillas del Sena herederas deVigo, e incluso por toques surrealistascon aves que evocan a Buñuel. Perosobre todo hay una clara inclinación porRenoir y su representación de las reglasdel juego social, tanto en las escenasque muestran la relación entre laservidumbre y los señores como en esefinal de vivos colores impresionistas que

desemboca en un horizonte marino queparece pintado.

Mikel INSAUSTI

El mirlo ya no canta

ADIEU, PLANCHER DES VACHES

Una escena de una de las últimas películas de Iosseliani, Adios tierra firme.

Brigands chapitre VII Astoria 6 17:00Un petit monastère en Toscane Príncipe 3 18:30Et la lumière fut Astoria 6 19:30Ikho shashvi mgalobeli Astoria 4 19:30

hoy gaur today

13lunes, 24 de septiembre de 2001 OTAR IOSSELIANI /

Adieu, plancher des vaches se proyectarámañana a las 22:30 en la sala Astoria 7

Page 14: PROGRAMACIÓN HOY...2 / PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME Astelehena, 2001eko irailaren 24a MAÑANA día 25 HOY día 24 LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES 09:00

Lo que son las cosas. De pronto, algunaspelículas del Festival cobran una actualidadinesperada, impensable hace unos meses.Ocurre también con el ciclo Borzage: asustasentir tan próximas las historias de algunasde sus películas en una carrera que atravie-sa la posguerra de las dos contiendas mun-diales, el ascenso del fascismo, y la necesi-dad de seguir implorando paz en la guerra.Tres películas se proyectan hoy cosidas porel mismo estupor del hombre corriente pre-sionado por una sociedad herida: A FarewellTo Arms (Adiós a las armas, 1932), LittleMan, What Now (¿Y ahora qué?, 1934) y Th-ree Comrades (Tres camaradas, 1938). Trespelículas basadas, además, en novelas deautores de renombre, aunque diferentes en-tre sí: Ernest Hemingway, Hans Fallada yErich Maria Remarque. Una de las sorpresasen la obra de Frank Borzage es su capaci-dad para llevar a terreno propio historiasque proceden de literaturas muy diferentes.Lo que él acaba resaltando sin disimulo eslo que le interesa: las dificultades de unapareja (o sus amigos) para sobrevivir en cir-cunstancias adversas. La posguerra comoherida interminable que sigue minando lasvidas de los humildes que sólo desean paz ylibertad.

En A Farewell To Arms, Gary Cooper tie-ne que elegir entre el amor y la guerra, perosu apuesta por la paz y el abandono delcampo de batalla no es un gesto social, si-no un impulso personal de reunirse con lamujer que ama, como tantos otros persona-jes de Borzage, por encima de todo, inclusola muerte. La guerra está prácticamente demuros para fuera, lo que se gesta en el inte-rior de ese hospital de impresionantes ymisteriosas bóvedas es más impor tante,más íntimo, más intenso.

Little Man, What Now? analiza una Ale-mania en decadencia en los años 20, aho-gada por el paro, y de nuevo a través de elrecorrido de una pareja joven que intenta sa-lir adelante y sólo va encontrando frenos asu entusiasmo, y un progresivo deterioro desus aspiraciones. A diferencia de la mujerdesvalida de sus obras maestras del cinemudo, Borzage apuesta ya en los años 30

por una mujer entera y decidida, con un po-der casi sobrenatural para sobreponerse alas circunstancias, y que se convierte en lafuerza que hace revivir al hombre débil yclaudicante. Imágenes como la de MargaretSullavan reflejándose por triplicado en el es-pejo del tocador materializan claramenteese poderío femenino.

Three Comrades enlaza también con esaAlemania de posguerra, pero la pareja que-da ampliada a tres amigos que batallaronjuntos y una mujer, para mostrar un espec-

tro mayor de reacciones ante las consecuen-cias de una guerra que no ha acabado conlos conflictos sociales. Como muchas de lasmejores películas de Borzage, se crece has-ta un final tan inesperado como bello, hechode luces y sombras, de realidad y sobrena-turalidad.

Ricardo Aldarondo

Song o’my heart Astoria 5 16:30Nugget jim’s pardner/The calibre of man Príncipe 3 16:30The pitch o’chance Príncipe 3 16:30Until they get me Príncipe 3 16:30Three comrades Astoria 5 18:30Man’s castle Príncipe 1 18:30Big city Príncipe 6 19:00Disputed passage Astoria 5 20:30The lady Príncipe 3 20:30A farewell to arms Astoria 5 22:30Little man, what now? Príncipe 3 22:30

hoy gaur today

Patrocinado por:

Lo que deja la guerra

A FAREWELL TO ARMS • LITTLE MAN, WHAT NOW • THREE COMRADES

/ FRANK BORZAGE14 astelehena, 2001eko irailaren 24a

Gary Cooper debe elegir entre el amor y la guerra

Page 15: PROGRAMACIÓN HOY...2 / PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME Astelehena, 2001eko irailaren 24a MAÑANA día 25 HOY día 24 LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES 09:00
Page 16: PROGRAMACIÓN HOY...2 / PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME Astelehena, 2001eko irailaren 24a MAÑANA día 25 HOY día 24 LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES 09:00

astelehena, 2001eko irailaren 24a

Paco Rabal Murtziako Aguilas herriskansortu zen mundura, eta hara nondikMontrealdik hegaz arranoen antzerazetorrela itzali zitzaion azken txinparta.Izan ere, Madrilgo Chamartín estudiotanelektrikari moduan hasi baitzen zine-munduan. Geroztik, ia berrehun filmetanhartu zuen parte.

Bere naturaltasuna, ahots berezia etagalai itxura erakargarria berehalagailendu ziren garai hartako Espainiakozinearen panoraman eta 1950ekobelaunaldiko aktorerik nabarmenenabilakatu zen. Hasiera batean alprojanahiz komedietako galai-paperak jokatuzituen, geroan pertsonaia zuhur etaadoretsuagoak jokatu bazituen ere.

Luis Buñuelen zuzendaritzapeaneginiko Nazarín edo Viridiana filmeeknazioartean ezagutarazi zuten eta1984an, Cannesko Zinemaldikointerpretazio saria irabazi zuen, AlfredoLandarekin erdibana, Mario Camusen LosSantos Inocentes pelikulan egindakoantzezpenarekin gailurra joz.

Pertsona mailan, gertutik ezagutuzutenek, komunista guztiz tolerantea zeladiote, familiako gizona, parrandazalea,

gizon solidario eta alaia, gizon aske etazoriontsua, azken finean.

Baina gauza guztien gainetik, beregertukoek haren eskuzabaltasunaazpimarratzen dute. HautapenBatzordeko emakume katalan batekkontatzen duenez, Veneziako Excelsiorhotelean Prosecco veneto ardo txuritxispagarriz eta mertxika zukuazprestaturiko Bellini izeneko kokteletaragonbidatzen zituen hara bertaratutakoespainol guztiak. Baina koktelsofistikatuen pasadizoa hau alderabatera utzita, guztiz pertsona apal etaherrikoia zela diote. Etxetik urrutikozinemaldietara zihoanean bera eta bereemazte Asuncionek hoteleko gelarikhandiena eskatzen zuten, ez nabarmengeratzeagatik, bertan sukaldetxo batantolatu eta lagunekin etxean bezalababarrun goxoak prestatzeko baizik.

Jostunak Donostia Sariarako egin zionsmokinga prest zeukan jadanik, tamalezhau hutsik geratuko da. Baina zer arraio,horrek ez dio inportik, gaur gauean ondomerezitako omenaldia izango du; halere,ez merezimenduen parekoa, ezina da eta.

S.B.

Bellini bat Pacoren omenez

1981. Rabal entre Dennis Hooper y Lucía Bose.

1973. Pase

PAC

OR

AB

AL

/ PREMIO DONOSTIA DONOSTIA SARIA DONOSTIA AWARD16

1953. La guerra de Dios (Rafael Gil) y Hay un premio a la derecha (Fran-cisco Rovira Beleta) –premio al mejor actor–.

1969. Los desafíos (C. Guerín, J.L. Egea y V. Egea) –Concha de Plata–. En la imagenacompañado por su mujer Asunción Balaguer y su hija Teresa.

1955. El actor acompañado de Carmen sSevilla.

Page 17: PROGRAMACIÓN HOY...2 / PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME Astelehena, 2001eko irailaren 24a MAÑANA día 25 HOY día 24 LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES 09:00

17lunes, 24 de septiembre de 2001

The Festival has decided to go ahead withthe Prize for Paco Rabal even though hedied just three weeks ago, in a plane thathad to land in Bordeaux, France, in a vainatempt to save his life. In a tragic irony,Bordeaux was also the last stop foranother legendary Spaniard, the painterGoya, a role Rabal had played in one ofhis very last films, Goya en Burdeos, byCarlos Saura.Rabal has been one of our trulyinternational stars. In a career lasting 45years that included up to 200 films, he hasworked with directors such as Antonioni,Visconti, Rivette, Tanner or Rocha. Hemade a second home for himself in Italy,where he shot his very last film A laRevolución en un dos caballos. He agedgracefully from his days as an extremelyhandsome leading man (who managed toexpress his communist sympathies even

under Franco’s regime) to become adeeply-humane character actor, a facetthat shone in the humble character heplayed in Los Santos Inocentes, for whichhe won the Prize for Best Actor at Cannes84. He was also a close friend of LuisBuñuel, with whom he worked in Nazarin,Viridiana and Belle de Jour.In Spain he was known for his image as abon vivant: a man who had lived life to thefull without forgetting his origins, as heshowed in his very popular picaresquecharacters in the film Truhanes or the TVseries Juncal. His raspy voice (whichdubbed Sean Connnery as the voice ofthe dragon in Dragonheart) and hisfondness for writing popular verses roundoff the image of an actor who was much-loved by all Spanish aficionados.

A.W.

A truly international spaniard

En la primera edición de este Festival, alláen 1953, Francisco Rabal obtuvo el pre-mio al mejor actor. La primera Concha dePlata. Era entonces un guapo galán quemodernizaba el cine español con su apos-tura, una voz siempre grave, y esa simpa-tía que luego derrochaba en francachelasque con él se hacían tan animadas comofamosas. Su buen arte para el cine fuesiempre de la mano con su sabiduría paravivir siempre a tope. “Paco no ha vividosetenta y cinco años”, dijo alguien, “sinociento cincuenta”.

Aquella primera película, “Hay un cami-no a la derecha”, ofrecía la imagen de unRabal preocupado por la injusticia social.Dos años más tarde, regresó de nuevo alFestival para darnos otra imagen de su ca-rácter: la de chico mujeriego, pícaro y ju-guetón, al que pocas se resistían, ni si-quiera la puritana Carmen Sevilla de “Lapícara molinera”.

Le fuímos viendo cre-cer. Asistimos a la trans-formación de su rostro,castigado por los acci-dentes automovilísti-cos que sufriera ennoches de alegría. Ymientras nos llega-ban ecos de sustriunfos por esosmundos junto a al-gunos de los di-rectores más pres-tigiosos, Paco Ra-bal seguía visitandoSan Sebastián para

darnos cuenta de sus progresos. Mientrasperdía apostura, ganaba en talento inter-pretativo. Le vimos ya sin cabello, enaquella osada “Cabezas cortadas”, deGlauber Rocha, y cómo lucía con orgullosu origen murciano y de niño pobre en“Truhanes”. Le vimos encarnar al indianosobrio de “Tormento” con la seguridad deun actor remodelado por el tiempo, y lefuimos viendo, en fin, siempre feliz, apo-yando películas arriesgadas, muchas ve-ces de directores noveles a los que entre-gaba su experiencia y su amor por la vida.

Tenía tiempo para todos, y con la gene-rosidad que le hizo célebre, nos regalabasus bromas y su vitalidad. Cuando llegó alHotel en su última visita, para presentaren Zabaltegi “El evangelio de las maravi-llas”, Paco Rabal respondió a los aplau-sos saludando gorra en mano como un to-rero en el coso, con garbo, con humor,

con cariño. Era ya un hombre gordo,afónico, calvísimo, irrecono-

cible como aquel promete-dor galán de su primera

visita, pero no había de-jado de ser el tipo ho-

nesto y valiente quefue regando deamigos su exis-tencia.

Aquí ha dejadomuchos. Y todosestamos en deudacon él.

Diego Galán

Las visitas de Paco

seando por la ciudad.

1983. Truhanes (Miguel Hermoso). Saliendo del teatro Victoria Eugenia tras la proyección.

PREMIO DONOSTIA DONOSTIA SARIA DONOSTIA AWARD /

1995. En la rueda de prensa junto al equipo de El palomo cojo (Jaime de Armiñán).

1970. Cabezas corta-das (Galuber Rocha).

Paco Rabal será homenajeado esta noche en un acto que co-menzará a las 21:30 en el Kursaal 1, previo a la proyección habitualde la película de la Sección Oficial. En este homenaje-Premio Do-nostia, se hará un repaso de las visitas que hizo el actor reciente-mente desaparecido al Festival para competir en la sección Oficial.

Page 18: PROGRAMACIÓN HOY...2 / PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME Astelehena, 2001eko irailaren 24a MAÑANA día 25 HOY día 24 LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES 09:00

/ SUCEDIÓ AYER ATZO GERTATUA IT HAPPENED YESTERDAY18 astelehena, 2001eko irailaren 24a

Patrocinado por:

A lo largo de la historia del séptimo arte apa-recen, de vez en cuando, películas en las quealguno de sus factores eclipsa al resto, ha-ciendo que olvidemos hasta la propia historiaque cuentan. Así, por ejemplo, los númerosmusicales de Cabaret, coreografiados por supropio director, Bob Fosse, y los matices cla-roscuros de su fotografía, que nos remitenclaramente hacia el expresionismo alemán,poseen tal fuerza y supusieron tal impacto enel aficionado que relegaron a un segundo pla-no el sombrío relato de la Alemania que parti-cipaba de la irresistible ascensión del nazis-mo así como las diversas historias de amorque se entrecruzan a lo largo del film.

Pero lo más curioso del caso es que todolo que sucede en el cabaret Kit-Kat es el fiel,pero deformado, reflejo de lo que sucedemás allá de sus paredes. Por una parte, va-mos a conocer a unos personajes que partici-pan y a otros que son víctimas de los aconte-cimientos que sacudían a Alemania en aque-llos primeros años 30, y por otra, vamos acomprobar cómo el cabaret nos va a devolverla imagen, desfigurada pero real, de aquellasociedad, haciendo del musical un elementode análisis de la realidad.

Tras la irrupción del cine sonoro, las co-medias musicales intercalaban la acción delfilm con bailes y canciones que no aportabannada al desarrollo de la trama, pero fue apartir, principalmente, de Un día en NuevaYork (1949), de Stanley Donen, cuando elmusical logra que los números musicales seconviertan en la forma de expresar el estadode ánimo de sus personajes, consiguiendoque la trama avance sin ruptura alguna. EnCabaret Bob Fosse va más lejos, haciendoque las canciones que se interpretan entresus paredes nos ofrezcan un punto de vistacomplementario de la problemática sociopolí-

tica por la que atravesaba Alemania, aunquea menudo lo haga mediante un montaje enparalelo demasiado evidente y reiterativo.

En Cabaret están presentes la obsesiónpor el dinero ("Money, money"), la exaltaciónracista, a través de esa magistral escena enla que un niño comienza a cantar "Tomorrowbelongs to me" mientras los demás comien-zan a ponerse en pie y a saludar con el brazoen alto, no falta la problemática de los judí-os, a través de la historia de amor entre Nat-halie y Fritz, ni la complicidad de la aristocra-cia o la soledad del individuo, en una pala-bra, todo un microcosmos con sus tensionesy sus angustias, latiendo al compás de lamúsica de John Kander.

Pero como sucede a menudo con las pelí-culas que llegan a impactarnos cuando lasvemos por vez primera, y más si el momentode su estreno coincide con la eclosión denuestro cascarón, Cabaret es todo eso y mu-cho más. Hablar de Cabaret es recordar la in-terpretación y la naturalidad de Liza Minnelli,el extraordinario trabajo de Joel Grey tras sumáscara de bufón y su sentido crítico, la be-lleza de Marissa Berenson, la fotografía deGeoffrey Unsworth, el montaje de David Bret-herton y el trabajo de Bob Fosse como direc-tor y como coreógrafo. Hoy, casi treinta añosdespués de su estreno, puede resultar intere-sante volver a verla y comprobar la acepta-ción que puede tener entre quienes la vimoshace muchos años, así como entre los jóve-nes de hoy día.

Aunque, de todos modos, tanto unos co-mo otros podríamos parafrasear a Calderón ypensar que el mundo es un cabaret y todo loque sucede en él una amarga farsa.

En 1919, en Weimar, y tras haber perdidola primera guerra mundial, la asamblea nacio-nal redactó una Constitución democrática pa-

ra el nuevo Estado alemán. Pero las expecta-tivas de la República de Weimar se apagaronmuy pronto.

La situación económica vino a empeorarla situación, dado que para Alemania resulta-ba difícil poder cumplir con los requerimien-tos de las reparaciones causadas por la gue-rra. La inflación resultante acabó con los aho-rros, pensiones, seguros y otras formas deingresos favoreciendo las condiciones de unposible estallido social.

Más tarde, la crisis económica mundialde 1929 sumió al país una vez más en el de-sastre. Millones de desempleados, desilusio-nados por la democracia capitalista, dirigie-ron sus esperanzas hacia el Partido Comu-nista Alemán (KPD) y al Partido Nacionalso-cialista (nazi) dirigido por Adolf Hitler. Este,un antiguo cabo del Ejército, odiaba a los

aristócratas, los capitalistas, los comunistasy los liberales, así como a los judíos y a to-dos aquellos que no pertenecieran a la razaaria. Rápidamente consiguió seguidores acu-sando al gobierno de la República de Weimarde débil y traidor. Propuso el despido de judí-os, para repartir sus puestos de trabajos en-tre dignos alemanes, y prometió recuperar lafuerza y el honor de Alemania. A cambio, de-mandaba la completa lealtad y obediencia delpueblo a su persona como su Führer.

En medio de la depresión económica, laselecciones de 1932 hicieron de los nacional-socialistas el partido con mayor representa-ción en el Reichstag. En 1933, con el apoyode elementos de extrema derecha, Hitler fueelegido canciller y creó el III Reich

Quim Casas

Gaitzaren erregina eta Eskua interes gutxikopelikulak zuzendu ondoren, eta lau film eza-gunen gidoia sinatu ondoren (Alan ParkerrenGauerdiko expresoa, John Miliusen Conanbarbaroa, Brian de Palmaren Boterearen pre-zioa eta Michael Ciminoren Manhattan Sur),Oliver Stoneren izena filma honi esker eginzen ezagun zinezaleen artean. Urtebete gero-ago, 1986an egin zen ospetsu Platoon filmaegin eta Oscar bat lortu zuenean.

Oliver Stoneren hirugarren pelikula hauazter tzen badugu, ziklo bereko beste filmbatzuetara eramango gaituzte pelikulako biarlok. Autore beraren JFK eta Volker Schlon-dorff-en Iruzurren zirkulua pelikulei buruz arinaiz.

Salvador egin zuenetik, Oliver Stone berelurraldeko historia nahasia aztertzen ahale-gindu zen, Estatu Batuetako historia, alegia.Politikoak ez ezik, JFK (1991), Nixon (1995),mugetatik kanpoko eskuhartze militarrak kri-tikatu zituen, Salvador (1986), eta Vietnamiburuzko trilogia, Platoon (1986), Uztailaren4an jaioa (1990) eta Zerua eta lurra (1993).

Schlöndor f fen pelikularekin bat egitendu, gatazkatik kanpo dagoen pertsonaia ba-tek, gidari lanak eginez, eskuhartze militarra-ren infernuetara eramango baikatu. Garaihartako hainbat pelikularen abiapuntua izanzen hau, esaterako, Arriskutsuki bizi ginenurtea, Peter Weir-ena, Under fire, Roger Spot-tiswoode-rena edo Isiltasunaren oihuak, Ro-land Joffe-rena. Horietan guztietan, kazeta-riek azalduko dizkigute urrutiko gerra horieta-ko lazturak. Salvador pelikulan ere kazetari

batek azalduko digu. Richard Boyle izangoda, haren esperientzietan oinarrituta Ertame-rikako lurralde horretan biolentziak nola as-tindu zuen agertuko baitigu berak. RichardBoyle bera, gidoiaren egilekidea, zalantzazkopertsonaia agertuko zaigu. Liberala eta au-rrerakoia izan arren, kontraesanez betea(«ezkerrekoa naiz, baina ez komunista, nahizeta zuek horren aldeaz konturatzeko gauzaez zareten», erantzungo dio kazetariak EstatuBatuetako militar nagusi bati). Oliver Stoneñabardura hau errubrikatzeko prest agertukoda beti, eta ñabardura horrek berak bultzatu-ko du zuzendaria bere lurraldeko politikarienjoku bikoitza kritikatzera, CIA-ren bidez taldeultraeskuindarrei ematen zien laguntzagatik.

Heriotzarekin solasean pelikularen zuzen-dariak komunikabideak kritikatzeko erabilikodu kazetaria, baita kazetari askoren profesio-naltasun-eza eta etika-eza kritikatzeko ere.

Asmo onak asko badira ere, filma mani-keismorik merkeenean eroriko da. Per tso-naia guztiak bi taldetan banatzeaz gain, onak

eta gaiztoak, El Salvadorreko militar eta pa-ramilitarren karakterizazioa B mailako peliku-letako arloteek egiteko modukoa da. Filmeanikusten denaren arabera, Stonek itxurarenarabera sailkatzen ditu pertsonaiak. Horretazgain, Stonek hilarri-hizkerako hainbat esaldiagertzen ditu. Esaterako enbajadore iparra-merikarra Ertamerikako lurraldeko egoera po-litikoaz ari denean edota “Newsweek”-eko ar-gazkilariak Robert Cappak heriotzaren zerga-tia jaso zuela dioen hartan.

Horrelako pelikuletan zuzendariek haiengobernuen erabakiak modu irekian kritikat-zen dituzten arren, edo El Salvadorreko mili-tarrak zer-nolako bidegabekeriak egiteko gau-za diren azaltzen duten arren, haien espirituliberalak ez die gaiaren muineraino iristen uz-ten. Gerraren bidegabekeriak bakarrik azal-duko dizkigute, baina ez haren kausak. Zinemota honek muga handiak ditu eta Salvadorhorren adibide ona dugu.

Xabier Portugal

SALVADOR (1986)

Gerra zikinaErtamerikan

CABARET (1962)

El cabaret como reflejo de una sociedad

Salvador filma euskaraz azpititulaturik ikusteko aukera dago gaur, 22:30etan, Astoria 4 aretoan.

El Salvador Ertamerikako lurralderiktxikiena eta jendeztatuena da. 1972anArturo Armando Molina koronela hautatuzuten presidente. Haren aurkari JoseNapoleon Duartek hauteskundeetaniruzurra izan zela eta, ez zituen emaitzakonartu. Lurraldetik ihes egin behar izanzuen orduan. 1977ko hauteskundeetansalaketa bera egin zen Carlos HumbertoRomero hautatu zutenean. Egoera gaiztotuegin zen eta ezkerreko eta eskubikojarraitzaileen arteko erailketak ohikobihurtu ziren. Ondoren El Salvadorrensekulako kaosa gertatu zen. 1979an JuntaMilitarrak Romero presidentea berepostutik bota zuen. Juntak laborantza-erreforma egin nahi izan zuen eta bankuaknazionalizatu egin zituen. Dena dela, ezzuen lurraldea egonkortzea lortu, ez etagerrillei irabaztea ere. Gerrilla horiek ialurralde osoaren kontrola zuten.Biolentziak jarraitu egin zuen. Militarrekerailketa ugari egin zituzten; Oscar Romeroartzapezpikuarena izan zen ospetsuena,1980ko martxoan. Duartek, erbestetikitzuli eta urte hartako abenduanpresidentzia hartu zuen. Estatu Batueklaguntza finantzarioa eta gerrillen aukakobatailarako entrenamendu militarra eskainizituzten. 1982an Duartekhauteskundeetarako deialdia egin zuen.Bere alderdiak ez zuen irabazi;ultraeskubiko koalizioa iritsi zen boterera.Giza-eskubideen aurkako gehiegikeriek eta"escuadrones de la muerte" izenekoenjarduerek (Ejerzitoaren laguntza zuen taldeurltraeskubiarra) bultzatu zuten EstatuBatuetako kongresua El Salvadorrilaguntza ez ematera. "Heriotzareneskoadroiak" izeneko horiei leporatuzitzaien El Salvadorreko milaka lagunenhilketa.

Liza Minelli.

Page 19: PROGRAMACIÓN HOY...2 / PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME Astelehena, 2001eko irailaren 24a MAÑANA día 25 HOY día 24 LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES 09:00

Aspaldi honetan pelikula askok azaltzen dituz-te gerraren kausak eta izugarrikeriak, eta bai-ta gatazkatik kanpo dagoen pertsonaia batenikuspuntutik azaldu ere.

Circulo de engaños pelikulari protagonis-taren barruko abentura gaineratu behar zaio,inguruko errealitatearen gaineko erreakzioakerakusten baitizkigu, bai moralaren aldetikbai bizitzaren aldetik. Filmaren helburu nagu-sia ez da une hartan Libanon zer gertatzenari den azaltzea, baizik eta pertsonaiaren bu-rutik pasatzen dena azaltzea. Arlo honetanbitxia da Schlöndorfek ohiko on eta gaiztoenarteko manikeismoari nola ihes egiten dionikustea, gatazkako bi alderdien hainbat akziobesterik ez baitigu azalduko. Zuzendariak Ge-

org aurkeztuko digu, gizon menderakaitzaizango da, kosta egingo zaio honi gertaeraketa inguruko bidegabekeriak onartzea. Eraberean, ez da Libanon gertatzen ari denarentestigantzarik azaltzeko gauza izango, ezinaeta frustazioa sentituko baititu. "Zer idatzikodut, -galdetzen dio Georgek bere buruari- ger-taeren gordintasuna ala izan dudan beldu-rra?".

1962an Oberhausen manifestuarekinizan zuen Alemaniako zine berriak sorrera etagarai hartako zine berriaren zuzendaririk ga-rran-tzitsuenetakoa zen Schonlöndorf. HonekCinematographe aldizkarian 1981ean 72. ale-an honako hau zioen: "Libanoko Goerg-en es-karmentuak, berez, intelektualak akzioko gi-

zonari egiten dion gaitzespena azaltzen du".Zuzendariak ospe handia zuen zinemarako li-teratur obra handiak egokitzeagatik (Der Jun-ge Törless, Michael Kohlhaas, de rebell, DerFangschugs, Die Blechtrommel, etab.). Filmahonetan agertzen duen koherentziak, ordea,zuzendariaren alde jokatzen du, hautsi egitenbaitu artera arte zuen ospe hori, literatura-la-nen egokitzailea izatea, alegia.

Horretaz gain, Die Verlorene ehre der Ka-tharina Blum filmean egin zuen legez, Hein-rich Böll-ek izenkide duen eleberrian oinarri-tua, Circulo de engaños filmean ere komuni-kabideen botereari kritika handia egiten diozuzendariak. Komunikabideetako zuzendariekeuren bulegoetatik erabakitzen dute egunero-egunero zein berrik izango duen sona. Horre-tarako argazkiz jositako erreportaia sensazio-nalistak emango dituzte, irakurleok geure et-xeetako sofan eserita, zoriontsu izateko zen-bait arrazoi dauden kontura gaitezen.

Pelikularen bukaera irekia eta zirkularrada, nagusiei aurre egin ondoren etxera itzuli-ko da, horrenbeste iruzur eta kontraesanekinnazkatuta, Beiruten Ariadnarekin izandako ha-rremanarekin nekatuta, prensako manipula-zioekin gogaituta, Libanoko liderren zinismoa-rekin aspertuta, inolako zigorrik jaso gabe ge-zurrak nola esaten dituzten ikusi ondoren.Protagonistak atzean utzi nahi du mundu hu-ra, egunoroko hura, axolagabetasun hura. Ezdakigu lor tuko duen, baina behingoz badaere, saiatzeko prest agertuko da.

Aktore guztien interpretazio-lana nabar-mentzekoa da, bereziki, Bruno Ganz-ena etaIgor Luther-en argazkiarena, soila izan arrenzehatza delako eta gerraren laztura bete-bete-an jasotzen duelako.

Xabier Portugal

19lunes, 24 de septiembre de 2001 SUCEDIÓ AYER ATZO GERTATUA IT HAPPENED YESTERDAY /

Babesleak:

DIE FÄLSCHUNG (CÍRCULO DE ENGAÑOS -1981)

Gatazkaren ikuspuntu pertsonala

Libanoko errepublikak iparraldetik etaekialdetik Siria du mugan etahegoekialdean eta hegoaldean Israel;mendebaldean Mediterraneo itsasoa.Hasiera batean Libano ez zen gataztaarabiar eta israeldarretan sartu.Aurrerago, 1970ez geroztik, Israelekhartutako lurraldeetatik palestinarerrefuxiatuak iristen hasi zirenean,gaztazkan sartzen hasi zen piskanaka-piskanaka. 1973.urte aldera herriaren%10a palestinarra zen. 1975ean Libanoko musulmanen arteaneta Libanoko Falangearen artean borrokahasi zen; maroniten menpe zegoen azkentalde hau. Palestinarako AskapenerakoMugimendua (PAE) 1976ko hasiera alderamusulmanen aldera hubildu zen. Siriak(Israelgo erreakzioren beldur) kristauenalde parte hartu zuen eta PAEren aurka.Beirut ekialdetik mendebaldera "marraberdea"ren bidez banatu zen, bereiziegiten zen horrela iparralde kristaua etahegoalde musulmana. 1978an IsraelekLibanoko hegoaldea inbaditu zuen basepalestinarrak kendu nahian. Nazio BatuenErakundeko (NBE) indar armatuak Israelgotropak ordezkatu zituen, hala ere, 1982an,Israelek, Siriaren goraldiaren beldur etajarduera palestinarraren beldur, Libanoinbaditu zuen. Tropa israeldarrak Beirutinguratzen zeudela, abuztuan LibanokoParlamentuak presidente izendatu zuenkristau-milizietako Bechir Gemayel liderra;irailean hil zuten berau eta ondoren, harenanaia Amin Gemayel izendatu zutenordezko. Mendeku gisa, indar falangistek1.000 palestinar inguru hil zituzten Sabraeta Shatilako errefuxiatuen esparruetan.

Page 20: PROGRAMACIÓN HOY...2 / PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME Astelehena, 2001eko irailaren 24a MAÑANA día 25 HOY día 24 LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES 09:00

/ MADE IN SPANISH20 astelehena, 2001eko irailaren 24a

This is the first time that Tres pájaros (Threebirds) has been shown in public and is alsothe first full-length feature film that CarlosMaría Jaureguialzo has made; and if thiswasn't enough, it is being premiered in theland of his forefathers, as this Argentinefilmmaker's grandparents were from the vi-llage of Idiázabal in Guipuzcoa. He admitsthat on the one hand he feels thrilled aboutthis,and on the other, he's in a trance and ifhe has time, he intends to visit the area asit is the first time that he has been over he-

re. The project has been made possible bythe fact that the screenplay won first prize ina competition for debut films organised bythe I.N.C.A.A. The prize was specifically toprovide financing to shoot a feature film,«with a very low budget, even for Argentinianfilms» as Jaureguialzo points out.

In any case despite these financial res-trictions, he's pleased with the results, « asit doesn't look like a low-budget film; thefilm has everything that it needs» Even withregard to the cast, he was able to get ac-tors who are well-known in Argentina, suchas Daniel Kuzniecka, who has worked a lotwith the director Mañuel Piñeiro, and «who

is like an icon in Argentinian cinema» thedirector stresses. As for the female star,Isabel Achával, this is her first film, «andwe chose her at a very special casting ses-sion, as we needed a girl with an extraordi-nary physical appearance»

Tres pájaros was shot in the Argenti-nian province of San Juan, «a region next tothe Andes which perfectly tallied with seve-ral of the sets that we were looking for»Jaureguialzo points out. The stor y of thefilm combines several different genres asthe main character is a brilliant young busi-nessman, who is sent by his boss to anarea near the frontier with Bolivia. In a mo-tel he meets various characters, such asfor example, Salinas, a pimp, and Mariel, agirl who is waiting there and doesn't reallyknow why. As Jaureguialzo himself men-tions, «the scriptwriters and I were quiteclear about the fact that we wanted to keepthe audience interested throughout thefilm, so that something was always goingon, there was suspense and the film wasentertaining».

In this sense he doesn't reveal any in-fluences as a director when he came to tac-kle this story, «but as a viewer, I think thatthe golden age of European cinema was inthe sixties, and it has never come back.However, in our countries we grew up withtelevision and I recognise its language andthe classic linear narrative form in threeacts. That is why I wanted to tell the storyof Tres Pájaros in this way.» Juareguialzoacknowledges the problems he had to re-flect on the big screen what he had writtendown on paper. « I identify with the way astory is told, not with the character. My filmisn't moralistic; in fact, things finally workout fine for the characters who are suppo-sed to be the bad guys».

M.E.

Tres pájaros Astoria 2 19:30La voz de su amo Astoria 2 22:30You’re the one(una historia de entonces) Príncipe 5 22:30Una casa con vistas al mar Príncipe 1 16:30Sagitario Príncipe 5 17:00Silencio roto Astoria 2 17:00El cielo abierto Príncipe 5 19:30Besos para todos Astoria 7 22:00Seres humanos Príncipe 1 22:45

hoy gaur today

Many genres in one

Carlos María Jaureguialzo is «thrilled and in a trance» to premiere his film here. EGAÑA

TRES PÁJAROS

El apellido le delata. Carlos MaríaJauraguialzo tiene en su sangreraíces vascas, ya que sus abuelosemigraron de la localidad deIdiazabal hacia Argentina, país en elque nació este realizador. De hecho,confiesa sentirse «emocionado y enun estado hipnótico» al estrenar suprimer largometraje no sólo en estefestival, sino en la tierra de susancestros. Pero ha prometido, si eltiempo lo permite, visitar el origen desus ancestros.Ner vios apar te, Jaureguialzo semuestra optimista y bastantesatisfecho del resultado de Trespájaros, a pesar de ser unlargometraje de bajo presupuesto,«incluso para Argentina. Perocreemos que lo que la películanecesita lo tiene». Y es el proyectode esta filme ha sido posible alganar el concurso de guiones en elI.N.C.A.A., ya que el premio era lafinanciación de un primerlargometraje.

Regreso a lasraíces

PAU I EL SEU GERMÁ

Catalanes en DonostiaMuchos de los integrantes del equipo de la película Pau i el seu germá (MarietaOrozco, David Selvas, Marc Recha y Alicia Orozco), acudieron a los encuentros delhotel Maria Cristina. Este segundo largometraje del realizador catalán Marc Recha fueseleccionado en el pasado festival de Cannes, y una vez más ha satisfecho a losseguidores de esta visión tan par ticular de hacer cine.

I.OTE

GI

Page 21: PROGRAMACIÓN HOY...2 / PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME Astelehena, 2001eko irailaren 24a MAÑANA día 25 HOY día 24 LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES 09:00
Page 22: PROGRAMACIÓN HOY...2 / PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME Astelehena, 2001eko irailaren 24a MAÑANA día 25 HOY día 24 LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES 09:00

/ SALES OFFICE22 Astelehena, 2001eko irailaren 24a

ACE (Ateliers du Cinéma Européen), asocia-ción francesa que agrupa a cerca de cienproductores de Europa del norte se acabade presentar en el mercado cinematográficoSales Office con el fin de «establecer con-tacto con productores de Europa del sur»,según explicó ayer Sophie Bourdon, directo-ra de la asociación. Esta noche, a partir delas 12 horas, se realizará su presentaciónpública en el hotel María Cristina en unafiesta destinada a miembros de la industriacinematográfica y periodistas.

Esta asociación surgió en 1993 como unprograma selectivo de formación y un centrode desarrollo destinado a los productoreseuropeos de cine con estatuto independien-te. Al cabo del tiempo, ACE amplió ese obje-tivo inicial y lo complementó con una impor-tante red de productores europeos. Actual-mente cuenta con la colaboración del Pro-grama de la Unión Europea MEDIA. El fin co-mún es el de producir películas para el mer-cado internacional susceptibles detraspasar las fronteras sin perder su identi-

dad cultural nacional o regional.De hecho, algunas de estas produccio-

nes participan en esta edición del Festival:The Warrior (A. Kapadia), L’emploi du temps(L. Cantet), Le fate ignoranti (F. Ozpetek), NoMan’s Land (D. Tanovic), premiada en la últi-ma edición de Cannes por su guión.

«Esta asociación —señalaba Bourdon—deja absoluta libertad. Se trata de una ayu-da entre productores independientes y seles deja hacer la película que quieren hacer,pero dándoles consejos de mercado». Lascondiciones para pertenecer a ACE es quelos interesados trabajen como productores yhayan producido un largometraje.

La asociación realiza una selecciónanual de doce productores europeos entrelos dossieres recibidos a lo largo del año.Su objetivo actual es contactar con profesio-nales de España, Francia y Portugal, segúndestacó Bourdier. Estará en Donostia hastael próximo jueves y puede contactarse conella en las oficinas de Sales Office del Kur-saal. Reitera la directora de ACE que su aso-

ciación pretende «combatir el aislamiento delos productores independientes brindándo-les la posibilidad de establecer contactospermanentes con los profesionales de la in-dustris a nivel internacional», así como«ofrecer a los productores independientes

un espacio único de diálogo y de intercam-bio de información y de experiencia con suscolegas europeos».

N. L.

ACE presentasu oferta independiente

Sophie Bourdon, directora de ACE. PABLO

Page 23: PROGRAMACIÓN HOY...2 / PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME Astelehena, 2001eko irailaren 24a MAÑANA día 25 HOY día 24 LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES 09:00

JURADO EPAIMAHAIA JURY / 23astelehena, 2001eko irailaren 24a

Ésta es la primera vez que SandraHebron, miembro del Jurado de laSección Oficial, visita San Se-bastián y está encantada con laciudad y sus gentes, pero también

tiene claro que lo importante es el Festi-val, las películas y su trabajo. Tampoco seolvida de todo lo que está ocurriendo es-tos últimos días en el mundo y que, deuna manera u otra, está afectando tam-bién al certamen donostiarra, y es que,subraya, no hay que perder la perspecti-va, y las consecuencias de los ataquesa Nueva York y Washington son de extre-ma importancia para todo el mundo.

Las repercusiones de los ataques sehan notado en el Festival, especialmen-te por la ausencia de algunas estrellas ydirectores cuya presencia estaba anun-ciada en principio. Sin embargo, SandraHebron cree que estas circunstancias pue-den tener su interés, ya quepermitirá ver cómo funcio-na un festival sin tantas es-trellas. Y es que, como di-ce, las estrellas son bue-nas para un festival porqueatraen gente y dan impor-tancia al evento, pero, porotro lado, también distraenla atención de otras cues-tiones no menos impor-tantes, como las películas.En este sentido, cree quela presente edición del Fes-tival puede suponer una ocasión para quela gente se concentre en las películas.

Sandra Hebron es una buena conoce-dora del cine que se hace en todo el mun-do. Crítica y ensayista, ha dirigido variosseminarios sobre exhibición y estrategiasde distribución. En 1991 asumió la direc-ción del departamento de cine del Man-chester Cornerhouse, donde se han ce-lebrado varios festivales especializados,y en 1997 entró a trabajar como progra-madora en el London Film Festival, del quees subdirectora. Además, ha dirigido do-cumentales y cortometrajes de ficción yescribe regularmente en distintas publi-caciones de cine.

Como programadora de un festival decine, cree que la tarea de juzgar el traba-jo de distintos cineastas no va a ser ex-cesivamente difícil, ya que está acostum-brada, pero no está tan habituada a llegara un consenso con otras personas. Decualquier forma, asegura que es un pla-cer hablar con el resto del jurado sobre

las películas que ven y los puntos de in-terés de cada uno de los trabajos, un pro-ceso que considera apasionante y un au-téntico placer.

Buena conocedora del cine indepen-diente, cree que la situación no ha cam-biado mucho desde que ella comenzó atrabajar en este campo en los años ochen-ta. En su opinión, sigue habiendo opor-tunidades para el cine independiente, sibien reconoce que no faltan trabas de to-do tipo: económicas, políticas, ideológi-cas… En este sentido, constata que losfestivales juegan un papel muy importan-te para dar a conocer toda esta produc-ción independiente, que si logra una bue-na acogida por parte del público y de lacrítica pueden llegar a tener un hueco enlas pantallas. A pesar de todo, es cons-ciente de que el cine europeo no llega confacilidad a los cines de la propia Europa,

y en el Reino Unido es muydifícil ver películas de otrospaíses del Viejo Continen-te, con la única excepciónde algunas obras france-sas.

Todo ello se debe a la“colonización” del cineamericano, pero, cmo re-salta Sandra Hebron, es-te fenómeno no afecta só-lo al cine, sino que se ex-tiende a campos como lagastronomía o la música.

Es la globalización. Una parte del cine in-glés intenta aprovecharse de este fenó-meno y trabaja mirando a Estados Uni-dos, pero hay otro cine muy británico, co-mo el de Mike Leigh o la película BillyElliot, trabajos locales, pero que, comodice Sandra Hebron, a menudo cuentanhistorias muy humanas y cercanas paratodo tipo de públicos. Está convencida,por otra parte, de que está empezandoa surgir cierta resistencia frente al cineadocenado o para adolescentes, de quehay un sentimiento de que se ha llegadodemasiado lejos porque la gente sabemás de cine, tiene más información quepuede intercambiar, lo que explicaría, porejemplo, el éxito de la película mexicanaAmores perros en el Reino Unido. Los dis-tribuidores, señala, tienen que com-prender que el público quiere ver pelícu-las de todo el mundo. Pero, puntualiza,en esta lucha hay que ser cuidadoso y nopensar que todo el cine que llega de Es-tados Unidos es malo.

Sandra Hebron es una buena conocedora del cine independiente. EGAÑA

SANDRA HEBRON sección oficial

This is the first time that Sandra Hebron, a member of the Official Jury, hasbeen in San Sebastián and she is delighted with the city and its people, alt-hough she is also well aware that films are what what she is really here for.The lack of big stars at this year’s festival could be interesting as it will allowpeople to concentrate on the films themselves instead of being distracted bythe more superficial aspects of a festival. As a critic, essayist and film programmer, she’s an expert on independent ci-nema. She stresses that festivals play a very important role in publicizing in-dependent films, although despite this, she is aware that it is often difficult tosee films from other European countries: this is the case in Britain, apart fromcertain French films. All this is due to globalisation. But this is a phenomenon that not only affectscinema but has also had an impact on cooking and music. Some English di-rectors try to take advantage of this by looking towards America, but there isalso a very British kind of cinema such as Mike Leigh’s films or Billy Elliotthat tell compassionate stories that are accessible for the general public. Sheis also convinced that people are gradually starting to react against run-of-the-mill American films, as they are better informed about cinema nowadays. Thiswould explain, for example, why the Mexican film Amores Perros has beensuccessful in the United Kingdom, although we need to be careful not to thinkthat all American films are bad.

The charm of a star-free festival

«El público está aprendiendoúltimamente mucho sobre cine»

«Los festivalesson muy

importantespara dar a

conocer el cineindependiente»

Page 24: PROGRAMACIÓN HOY...2 / PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME Astelehena, 2001eko irailaren 24a MAÑANA día 25 HOY día 24 LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES 09:00

24 lunes, 24 de septiembre de 2001/ JURADO EPAIMAHAIA JURY

Zinera txikitan aitarekin joan zenlehendabiziko aldiz, Antzoki Za-harrera, animazioko pelikula batikustera, baina ez du haren izen-bururik gogoratzen, «pertsonaia

mandio batean erortzen zen eta ipurdiansarde bat zulatzen zitzaion. Oso gauza ba-rregarria zela iruditu zitzaidan». Donos-tian jaiotako idazle eta kazetari gipuzko-arraren iritziz, zinea eta literatura isto-rioak kontatzeko modu desberdinak direnarren, «nire lehentasuna literatura da. Zi-nearen mundua barrutik ezagutzeko au-kera izan dut, eta zinegile gehienek isto-rian baino gehiago, alderdi teknikoetanerreparatzen dute. Zinea barrutik ikustea,mago bati trukuak ikustea bezala da. Etanik zinearen magian erori nahi dut, ama-rrurik gabe».

Melodramak gustukoZein eratako pelikulak gustatzen zaizkiongaldetzen diogunean, lotsatu samarturikaitortzen digu melodramak dituela gustu-ko. «Edozein melodrama, istorio erro-mantikoak atsegin ditut. Bestalde, eza-gutzen ez ditudan errealitateei buruz in-formazioa ematen didaten pelikulakinteresatzen zaizkit. Baina errealitate ba-ten ikuspegi orokorra adieraztea zaila daoso, film gehienak alderdi mugatuak adie-razten dituzte, eta zentzu horretan oso zo-rrotza naiz». Film epikoak ere gustuko di-tu Arantxak, horregatik hain zuzen, berepelikularik kuttunenetakoa da Haizeak era-mana, «melodrama eta epikotasuna uz-tartzen dituelako», zehazten du epaima-haikideak.

Urretabizkaiak Zinemaldiaren estrai-neko edizioak gogoratzen ditu, VictoriaEugeniako sarreran ejerzitoak utzitakokaki koloreko fokuak jar tzen zituztene-koan. Halere, sekula ez zaio zinearen in-guruan eratzen den zaratotsa eta han-dikeria gustatu, oraindik ere arrotza sen-titzen da mundu horretan. Hau dela eta,harrituta gelditu Mikel Olaziregik epai-mahaiko izateko gonbitea egin zionean,

«ez dut apalarena egin nahi, baina ni eznaiz zinean aditua».

Gazteekiko interesa«Zuzendari Gazteen epaimahaiko kide iza-tera bultzatu ninduen arrazoietako bat -dioUrretabizkaiak-, zinegile gazteek munduazduten ikuspegia ezagutzea izan da. Den-bora aurrera dihoan heinean, zure adin-kideekin baino harremanik ez duzula kon-turatzen zara», eta honek beldurtu egitendio nonbait. Halere, ikaragarria iruditzenzaio zinegile gazteen filmetan hainbeste-ko bizimina ikustea. «Epaimahai honi egin-go diodan ekarpen nagusia gazteekiko du-dan jakinmina izango da», gaineratzen du.

Arantxa Urretabizkaia gidoilaritzan erearitua da, baina oraingoz ez du zinerakoidazteko proiekturik eskuartean: «Zinera-ko lan egin dudanean, beti enkarguko la-nak izan dira; eta ez, gidoirik idaztea ez da-go nire asmoen artean. Batez ere, lan ho-nen inguruan sortzen diren harremanakkorapilatsuegiak direla iruditzen zaidala-ko. Lan guztia filmaketak irauten duen bi-tartean pilatzen da, eta ni lana beste pat-xara batekin egitea ohituta nago».

Pelikuletatik gehien interesatzen zaionalderdia istorioak dira. «Irudiak ingurune-

aren informazioa ematen du eta hitzak bes-te pista batzuk ematen dizkizu, bainahauen erdian dagoena, gertatzen ari denaalegia, off ahotsak bakarrik eman dezake.Ikuspuntu horretatik ikusita, biak dira be-harrezkoak istorio bat kontatzeko. Eta ni-ri istorioaren barruan gertatzen dena in-teresatzen zait».

Idazleek mitomano izateko joera dute-la esaten diogunean, berak ezetz dio, ez

duela mitorik, zinean ez behintzat, «mito-rik izatekotan, literatur mundukoak lirate-ke». Izenen bat aipatzeko insistitzen dio-gu: «Nire mito bakarra, sasi mitoa esangonuke nik, Liam Neeson da, baina ez itsu-ki miresten dudalako, nire lagun oso mai-te baten antza ikaragarria duelako baizik».

S.B.

«Ikaragarria dazinegile gazteenfilmetan hainbestekobizimina ikustea»

Begirada ameslaria era-kutsi arren, Urretabiz-kaiak zorrotz epaitukoditu Zuzendari Berriak

lehian esku hartzen du-ten pelikulak.

PABLO

ARANTXA URRETABIZKAIA zuzendari berriak

Basque writer and journalist Arantxa Urretabizkaia’s relationship with cinema isas a scriptwriter: in 1983 she wrote the screenplay for La conquista de Albaniatogether with Alfonso Ungría and in 1987 the script for Lauaxeta-A los cuatrovientos together with José Antonio Zorrilla and Xabier Elorriaga. Besides, herhighly successful novel “Zergatik Panpox?” has been made into a film by XabierElorriaga. However, this New Directors Award Jury member makes a cleardistinction between literature and film: «They’re two different ways of tellingstories. When you see a director shooting a film, you realise that technique takespriority over the story. It’s like a magician’s secrets being revealed, and I prefermagic». As for the kind of films she likes, Arantxa says she prefers melodramasand epic films, as well as those films that show her unfamiliar situations,provided that they don’t take sides. As a member of a film jury for the first time,she is very interested in seeing what young directors are doing nowadays,although she admits she is shocked by the degree of angst in their films.

«I prefer magic»

Page 25: PROGRAMACIÓN HOY...2 / PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME Astelehena, 2001eko irailaren 24a MAÑANA día 25 HOY día 24 LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES 09:00
Page 26: PROGRAMACIÓN HOY...2 / PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME Astelehena, 2001eko irailaren 24a MAÑANA día 25 HOY día 24 LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES 09:00

Tiene un currículum que para sí quisieranmuchas personas, sobre todo cuando suprofesión actual surgió por cuestión delazar. Es desde el pasado año la maquillado-ra oficial de Max Factor en España, ha cose-chado distintos premios, trabajado en pro-ducciones españolas y coproducciones congran eco cinematográfico y muestra la mis-ma naturalidad, proximidad y simpatía queantes de ser internacionalmente reconoci-da. Acento con gracejo andaluz: «Es que yosoy de Cádiz, mi "arma", ¿lo conoces? Unlugar precioso», señala mientras aprovechaun par de segundos para darle dos caladasa un cigarro, antes de que la entrevista seainterrumpida por la directora de una películaen competición que desea ser maquillada.

Paca Almenara le pregunta qué es loque en realidad desea, su gusto y los to-nos, al tiempo que analiza su rostro y se po-ne a trabajar: hidratante, base de maquilla-je, polvos compactos, brocha para repartiruniformemente... todo absolutamente este-rilizado —cada producto salía de una bolsi-ta precintada— en un proceso que duró cer-ca de media hora para lograr un aspectoque parecía no maquillado.

Y es que, es cier to, lo suyo fue unacuestión de azar. «Fui con mi hija María —Adánez, la actriz, premio Max Factor hacetres años— a un casting cuando ella teníaseis años. Y le cogieron. Era la película MarBrava, de Angelino Font, en la que trabajócon Jorge Sanz. Durante el rodaje, yo pasa-ba mucho tiempo con las maquilladoras y

me gustó». Fue el principio: hizo distintoscursillos de peluquería, esteticista... Fuemeritoria en muchos filmes —«desde fregarsuelos a ir buscar cafés e intentar que medejarán intentar que me dejarán trabajar enla sala de maquillaje», recuerda.

Y ahí está, veinte años después, con unpremio Goya por Acción Mutante, del bilbai-no Alex de la Iglesia, nominada tres vecesmás y múltiples colaboraciones en filmespremiados como Abre los ojos y Tesis, deAlejandro Amenábar, La buena estrella, deRicardo Franco, La Celestina, de GerardoVega, El túnel, de Antonio Drove o El barónde Munchaüssen, de Terr y Gilliam, entreotras.

El proceso de trabajo, según afirma, noes complicado. Le llaman para un filme, leeel guión y, a partir de ahí, se pone en con-tacto el jefe del departamento. Se siente or-gullosa de su trabajo en You are the one, deJosé Luis Garci, y de la «colaboración» des-de hace quince años de su hija Eli, «que meha dado una de las mayores satisfaccionesde mi vida con mi nieto Wolfang, un crío pre-cioso de tres años». Reconoce que «Eli com-parte conmigo todos los premios que he lo-grado, porque ella estaba allí. Me gustaríaque fuera por su cuenta, que trabajara sola,pero parece que le cuesta arrancar y, a mítambién me daría pena. Pero es ley de vidaen este mundo laboral».

N.L.

Paca Almenara:«Le debo mi oficio a mi hija María»

/ ENTREVISTA ELKARRIZKETA INTERVIEW26 astelehena, 2001eko irailaren 24a

Paca Almenara PABLO

Page 27: PROGRAMACIÓN HOY...2 / PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME Astelehena, 2001eko irailaren 24a MAÑANA día 25 HOY día 24 LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES 09:00
Page 28: PROGRAMACIÓN HOY...2 / PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME Astelehena, 2001eko irailaren 24a MAÑANA día 25 HOY día 24 LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES 09:00

La gala celebrada la noche del pasado sá-bado por Max Factor en Donostia para en-tregar el premio concedido por la prensaal rostro cinematográfico «más atractivoy expresivo» a la actriz canaria Goya Tole-do, contó con el aliciente del donativo re-alizado por la empresa cosmética con elfin de apoyar un hogar para actores ma-yores sin recursos y que, al mismo tiem-po, pretende ser una escuela para los másnoveles.

La gala, con inicio musical, fue pre-sentada por el actor Toni Cantó y el che-que de tres millones de pesetas donadopor Toledo, en nombre de la firma cosmé-tica, lo recogió Loles León en representa-ción de la Casa del Actor. Este proyecto tie-ne sus orígenes a finales de 1982 aten-diendo a las dificultades que tenían losactores a efectos del Régimen Especial dela Seguridad Social. La equiparación no seprodujo hasta 1999 pero ponía de mani-

fiesto la precaria situación en la que que-daban muchos de estos profesionales trassu retiro de la escena pública.

La Fundación Casa del Actor se cons-tituyó como entidad sin ánimo de lucro conel fin de favorecer «la promoción de acti-vidades culturales, de asistencia social yla ayuda al actor en todas sus necesida-des intelectuales o físicas».

El patronato, órgano de gobierno y re-presentación, está compuesto por las ac-

trices Beatriz Carvajal, Julia Trujillo, AliciaAgut, María José Alfonso, Concha Cuetos,María Luisa San José, María Kosty, LolesLeón, Pilar Bardem y Emma Ozores, sien-do patronos de honor Victoria Rodríguez,Nuria Espert y Antonio Banderas.

El proyecto diseñado comprende uncomplejo que se concreta en la construc-ción de una residencia para 130 actoresmayores, alojados en habitaciones doblescon baño completo, zonas de servicio,ocio, terapia ocupacional, atención sani-taria, actividad física, mantenimiento de lapsicomotricidad y biblioteca, siendo com-plementado con la creación de un centrode día con capacidad para atender a cin-cuenta personas.

Este complejo se situará en Las Rozasde Madrid, dado que su Ayuntamiento re-alizó una cesión de diez mil metros cua-drados de terreno.

/ NOTICIAS BERRIAK NEWS28 astelehena, 2001eko irailaren 24a

Tomi Cantó, GoyaToledo, Marisa Paredes,Loles León, Silvia Munty María Isasi. PABLO

Goya Toledo. PABLO

Un homenaje a la Casa del Actor

Page 29: PROGRAMACIÓN HOY...2 / PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME Astelehena, 2001eko irailaren 24a MAÑANA día 25 HOY día 24 LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES 09:00

29lunes, 24 de septiembre de 2001 NOTICIAS BERRIAK NEWS /

LE FAB. DESTIN D’AMÉLIE PULAIN

STORYTELLING

LA PIANISTE

THE TRIUMPH OF LOVE

LA FATE IGNORANTI

LA STANZA DEL FIGLIO

LA CIÉNAGA

SHI QI SUI DE DAN CHE

JE RENTRE Á LA MAISON

L’EMPLOI DU TEMPS

1 2 3 4 Ptos.

3,368

2,917

2,883

2,648

INTIMACY

NO MAN’S LAND

LA CHAMBRE DES OFFICIERS

L’AMORE PROBABILMENTE

THE MAN WHO WASN’T THERE

LAST BALL

APSOLUTNIH STO (Absolute Hundred)

LE PRIX DU PARDON

STILLER STURM (Silent Storm)

BOLIVIA

PARALELNÍ SVETY (Parallel Worlds)

P.O.V.-POINT OF VIEW

MAGONIA

THE BANK

11 22 33 44 PPttooss..2,785

2,8662,5032,5421,9773,5142,3403,454

ELLING 3,825TRES PÁJAROS 2,436

VIDAS PRIVADAS

ASUDDELSOLE

LA CIÉNAGA

STRANDED (Náufragos)

AUTREMENT

DRIFT (Adrift)

L’ATTENTE DES FEMMES

L’EMPLOI DU TEMPS

SERES HUMANOS

DE LA CALLE

SALVAJES

TAXI, UN ENCUENTRO

NOCHE EN LA TERRAZA

EL SUEÑO DEL CAIMÁN

UN GOS ANOMENAT DOLOR

NO MAN’S LAND

EN LA PUTA VIDA

THE WARRIOR

LANTANA

PREMIO DE LA JUVENTUD / GAZTERIAREN SARIA / YOUTH AWARD

PUBLIKOAREN KUTTUNA SARIA / PEARL OF THE AUDIENCE AWARDPREMIO PERLA DEL PÚBLICO

GAZTETXARTELA

Miércoles de cabaretMañana martes llegan aDonostia Baz Luhrman yEwan McGregor, directory protagonista, respecti-vamente, de la películaMoulin Rouge, que seproyectará el próximomiércoles, día 26, a las21:00 horas, en el Veló-dromo. La acción se si-túa hacia el año 1900,sobre el escenario y losbastidores del famosocabaret parisino que danombre a la película.Aunque parezca mentira,todavía queda papel parasu única proyección du-rante el Festival.

Page 30: PROGRAMACIÓN HOY...2 / PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME Astelehena, 2001eko irailaren 24a MAÑANA día 25 HOY día 24 LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES 09:00

/ ARGAZKIAK PICTURES FOTOS30 astelehena, 2001eko irailaren 24a

EGAÑA

PABLO

EGAÑA

EGAÑA

EGAÑA

1

1 y 2. Productores, directores y actores, ydemás interesados en el cine latinoamericano,acudieron al cóctel “Sabado latino”, que tuvolugar el sábado por la tarde en el espacioSales Office. Entre los invitados se encontrabala productora de Salvajes, Lola Salvador.

3. Karra Elejalde, Emma Suárez y EduardoNoriega momentos antes de acudir al estrenode su película Visionarios.

4. Causó impresión el modelo de Rolls Royceque dispuso la productora de Visionarios en elque llegó parte del equipo de la película.

5. Zuzendariaren zuzendaria Mikel Olaziregikautografoak ugari sinatu zituen María Cristinahoteleko atarian.

3

2

4

5

Page 31: PROGRAMACIÓN HOY...2 / PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME Astelehena, 2001eko irailaren 24a MAÑANA día 25 HOY día 24 LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES 09:00

31lunes, 24 de septiembre de 2001 ARGAZKIAK PICTURES FOTOS /

I. OTEGI EGAÑA

EGAÑA

EGAÑA

I. OTEGI

3

1

5

1. Un domingo, aunque desapacible, es siempre un día de granafluencia de público en torno al Festival y de idas y venidas por elpuente del Kursal, ahora convertido en Calle13. I. OTEGI

2. Harvey Keitel estuvo muy amable con los cazadores deautógrafos al finalizar la rueda de prensa. I. OTEGUI

3. Claude Chabrol se vistió de John Wayne con la camiseta delFestival. EGAÑA

4. María de Medeiros, protagonista de Stranded (Náufragos),recién llegada a la recepción del María Cristina. EGAÑA

5. Gael García Bernal, un chico simpático con los fotógrafos.EGAÑA

2

4

Page 32: PROGRAMACIÓN HOY...2 / PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME Astelehena, 2001eko irailaren 24a MAÑANA día 25 HOY día 24 LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES 09:00