programaciÓn didÁctica curso 2018-2019 … · educación (loe) modifcada pola lei orgánica...

1

PROGRAMACIÓN DIDÁCTICA

CURSO 2018-2019

DEPARTAMENTO DE GALEGO

Sumario

1. INTRODUCIÓN.................................................................41.1. Marco Legal..................................................................................................................4

1.2. Contexto Educatio do Centro......................................................................................4

2. PROGRAMACIÓN POR NIVEIS..........................................52.1. NIVEL BÁSICO A2...........................................................................................................52.1.1 Descrición do nivel.................................................................................................52.1.1.1. Obxectivos Específicos.......................................................................................52.1.2. Competencias e contidos......................................................................................62.1.2.1. Socioculturais e sociolingüísticos.......................................................................62.1.2.2. Estratéxicos........................................................................................................72.1.2.3. Funcionais..........................................................................................................82.1.2.4. Discursivos.........................................................................................................92.1.2.5. Contidos sintácticos............................................................................................92.1.2.6. Contidos léxicos...............................................................................................102.1.2.7. Contidos fonético-fonolóxicos e ortotipográficos...............................................112.1.3. Criterios de avaliación.........................................................................................112.1.3.1. Actividades de comprensión de textos orais.....................................................112.1.3.2. Actividades de produción e coprodución de textos orais..................................112.1.2.3. Actividades de comprensión de textos escritos................................................122.1.3.4. Actividades de produción e coprodución de textos escritos..............................122.1.3.5. Actividades de mediación.................................................................................122.1.4. Temporalización..................................................................................................122.1.5. Recursos.............................................................................................................18

2.2. NIVEL INTERMEDIO (B1 e B2).....................................................................................182.2.1. NIVEL INTERMEDIO B1.....................................................................................182.2.1.1. Descrición do nivel...........................................................................................182.2.1.2. Competencias e contidos.................................................................................202.2.1.3. Criterios de avaliación......................................................................................242.2.1.4. Temporalización...............................................................................................262.2.1.5. Recursos..........................................................................................................332.2.2. NIVEL INTERMEDIO B2.....................................................................................342.2.2.1. Descrición do nivel...........................................................................................342.2.2.2. Competencias e contidos.................................................................................362.2.2.3. Criterios de avaliación......................................................................................412.2.2.4. Temporalización...............................................................................................442.2.2.5. Recursos..........................................................................................................46

2.3. NIVEL AVANZADO (C1 e C2)........................................................................................472.3.1. NIVEL AVANZADO C1........................................................................................472.3.1.1. Descrición do nivel...........................................................................................472.3.1.2. Competencias e contidos.................................................................................502.3.1.3. Criterios de avaliación......................................................................................532.3.1.4. Temporalización...............................................................................................562.3.1.5. Recursos..........................................................................................................59

EOI de VigoProgramación didáctica. Departamento de galego. Páxina 2 de 111

2.3.2. NIVEL AVANZADO C2........................................................................................602.3.2.1. Descrición do nivel...........................................................................................602.3.2.2. Competencias e contidos.................................................................................632.3.2.3. Criterios de avaliación......................................................................................672.3.2.4. Temporalización...............................................................................................702.3.2.5. Recursos..........................................................................................................74

2.4. CELGA (Celga 1, 2, 3 e 4).............................................................................................752.4.1. CELGA 1.............................................................................................................752.4.1.1. Descrición xeral do nivel...................................................................................752.4.1.2. Descrición do nivel segundo as habilidades.....................................................752.4.1.3. Contidos...........................................................................................................782.4.1.4. Lingua, cultura e sociedade: contidos socioculturais........................................812.4.2. CELGA 2.............................................................................................................832.4.2.1. Descrición xeral do nivel...................................................................................832.4.2.2. Descrición do nivel segundo as habilidades.....................................................832.4.2.3. Contidos...........................................................................................................852.4.2.4. Lingua, cultura e sociedade: contidos socioculturais........................................892.4.3. CELGA 3.............................................................................................................902.4.3.1. Descrición xeral do nivel...................................................................................902.4.3.2. Descrición do nivel segundo as habilidades.....................................................902.4.3.3. Contidos...........................................................................................................932.4.3.4. Lingua, cultura e sociedade: contidos socioculturais........................................962.4.4. CELGA 4.............................................................................................................982.4.4.1. Descrición xeral do nivel...................................................................................982.4.4.2. Descrición do nivel segundo as habilidades.....................................................982.4.4.3. Contidos.........................................................................................................1002.4.4.4. Lingua, cultura e sociedade: contidos socioculturais......................................103

3. METODOLOXÍA............................................................1044. ATENCIÓN Á DIVERSIDADE...........................................1045. AVALIACIÓN................................................................105

5.1. Lexislación de referencia..........................................................................................105

5.2. Natureza da aialiación.............................................................................................1065.2.1. Avaliación inicial (ou de diagnóstico).................................................................1065.2.2. Avaliación de progreso (ou formativa)...............................................................1065.2.3. Avaliación de promoción (ou sumativa).............................................................1075.2.4. Avaliación certificadora......................................................................................1085.2.5. A autoavaliación................................................................................................109


1. INTRODUCIÓN

1.1. Marco Legal

Lexislación vixente sobre a que se basea a programación:

- Lei orgánica 2/2006, de 3 de maio, de Educación, modifcada pola Lei orgánica 8/2013, de 9 de decembro, para a mellora da calidade educatia.

- Real Decreto 1041/2017, do 22 de decembro, polo que se fxan as esixencias mínimas do niielbásico para os efectos de certfcación, se estabelece o currículo básico dos niieis intermedio B1,intermedio B2, aianzado C1 e aianzado C2 das ensinanzas de idiomas de réxime especial reguladaspola Lei orgánica 2/2006, de 3 de maio, de Educación, e se estabelecen as equiialencias entre asensinanzas de idiomas de réxime especial reguladas en diiersos plans de estudos e as deste realdecreto.

- Decreto 81/2018, do 19 de xullo, polo que se estabelece o currículo dos niieis básico A1, básicoA2, intermedio B1, intermedio B2, aianzado C1 e aianzado C2 das ensinanzas de idiomas de réximeespecial na Comunidade Autónoma de Galicia.

- Circular 3/2018, da Dirección Xeral de Educación, Formación Profesional e Innoiación Educatia,pola que se ditan instrucións para a preinscrición, admisión, matrícula e organización académica nasescolas ofciais de idiomas de Galicia no curso 2018-2019.

1.2. Contexto Educatvo do Centro

A Escola Ofcial de Idiomas de Vigo é un centro docente público que imparte as ensinanzas deidiomas de réxime especial estabelecidas no artgo 59 da Lei Orgánica 2/2006, do 3 de maio, deeducación (LOE) modifcada pola Lei orgánica 8/2013, de 9 de decembro, para a mellora da calidadeeducatia. A fnalidade da Escola Ofcial de Idiomas de Vigo é capacitar o noso alumnado,maioritariamente adulto, para o uso efectio das linguas que impartmos e certfcar a súacompetencia, co obxectio de fomentar o plurilingüismo entre a poboación, a aprendizaxe eformación permanentes e o respecto e recoñecemento da diiersidade lingüístca e cultural.

A escola conta con noie departamentos (alemán, chinés, español para estranxeiros/as, francés,galego, inglés, italiano, portugués e xaponés), un corpo docente consttuído por 104 persoasrepartdas entre a sede central e as seccións de Cangas, Coia, Nigrán, Ponteareas, Redondela e Tui, e6836 persoas matriculadas como alumnado ofcial no curso actual 2018/19.

O alumnado matriculado na EOI de Vigo é moi diierso: en idade, ocupacións, intereses etc. O perfliaría en cada idioma e mesmo depende da franxa horaria da clase. O 85 % do alumnado ten idadesentre os 20 e 65 anos. Os menores rondan un 10 % e tamén hai unha pequena porcentaxe dealumnado maior de 65 anos. Dous terzos do alumnado son mulleres. Tamén hai un grupo numerosode alumnos con nacionalidade estranxeira procedentes de diiersos países.


2. PROGRAMACIÓN POR NIVEIS

2.1. NIVEL BÁSICO A2

2.1.1 Descrición do nivel

2.1.1.1. Obxectvos Específcos

2.1.1.1.1 Actvidades de comprensión de textos orais

Comprender frases e expresións habituais relacionadas con necesidades inmediatas e temas cos quese estea moi familiarizado/a, sempre que se fale de xeito pausado e ben artculado.

Comprender o sentdo xeral e a información específca predicíbel de coniersas básicas sobre temascotáns, e identfcar un cambio de tema.

Comprender o signifcado global e as informacións releiantes de mensaxes graiadas sinxelas querelaten experiencias persoais e predicíbeis, artculadas lentamente e nunha linguaxe estándar.

Comprender a información esencial en exposicións e presentacións públicas breies e sinxelas,referidas a temas habituais e coñecidos.

Comprender o sentdo xeral e a información esencial predicíbel de textos audioiisuais sinxelos,cando exista o apoio de imaxes moi redundantes.

2.1.1.1.2. Actvidades de produción e coprodución de textos orais

Desenvolverse nas relacións sociais habituais de xeito sinxelo pero efcaz, utlizando e recoñecendofórmulas habituais de inicio e peche da coniersa, tomando a palabra con cortesía, utlizandoexpresións básicas moi habituais adecuadas á situación e ás persoas interlocutoras.

Desenvolverse en actiidades habituais e transaccións e xestóns cotás, sinxelas, propias desituacións e temas coñecidos, facéndose entender ofrecendo ou solicitando información básica.

Describir nun monólogo, de forma breie e sinxela, accións, persoas, lugares e obxectos,respondendo a preguntas breies e sinxelas das persoas ouiintes, se llelas repiten e se lles axudancoas respostas.

Expor plans e formular hipóteses, de forma breie e sinxela, en coniersas informais relacionadas conasuntos cotáns, e expresar de forma breie a opinión, as crenzas ou as suxestóns sobre un temacoñecido.

Solicitar a colaboración da persoa interlocutora e utlizar estratexias para asegurar a comunicación.

2.1.1.1.3. Actvidades de comprensión de textos escritos

Comprender o sentdo global e localizar información releiante e predicíbel en textos breies e sinxelos, en lingua estándar, e relacionados con temas da súa experiencia, especialmente se contan con apoio iisual.

Comprender tpos básicos de correspondencia sobre temas cotáns.

Comprender as instrucións básicas de aparellos de uso moi frecuente.


Comprender textos instrutios, descritios e narratios sinxelos, ben estruturados e en lingua estándar.

Utlizar estratexias que faciliten a comprensión recorrendo a chaies lingüístcas e non lingüístcas.

2.1.1.1.4. Actvidades de produción e coprodución de textos escritos

Trocar información concreta e sinxela sobre aspectos cotáns e habituais nos diferentes ámbitos deactiidade social.

Describir de forma sinxela lugares, obxectos e persoas, e narrar experiencias relacionadas con temascotáns.

Trocar correspondencia breie e sinxela, sobre temas predicíbeis relacionados coa experienciapersoal, nun rexistro axeitado á situación de comunicación.

Utlizar elementos coñecidos lidos nun texto escrito para elaborar os propios textos, e organizarestes de acordo con textos modelo.

2.1.1.1.5. Actvidades de mediación

Transmitrlle oralmente a terceiras persoas información específca e releiante relatia a temas cotáns, necesidades inmediatas ou aspectos do ámbito persoal contda en textos orais ou escritos, sempre que estes sexan breies e de estrutura sinxela, e estean artculados con lenttude e claridade,aínda que necesite consultar algunha palabra.

Transmitrlle oralmente a terceiras persoas a información relatia a temas moi habituais contda en gráfcos e imaxes moi sinxelas, como mapas meteorolóxicos, aínda que sexan eiidentes as pausas, osttubeos e as reformulacións.

Mediar en situacións moi cotás, nas que o discurso se artcule con lenttude e claridade, escoitando e comprendendo, aínda que sexa preciso pedir repetcións ou reformulacións, transmitndo o sentdo xeral e a información esencial e dando e pedindo opinión sobre algunhas ideas concretas.

Resumir breiemente a información máis releiante de textos orais ou escritos moi sinxelos e breies, artculados con lenttude, claramente estruturados e que conten con apoio iisual e cun léxico de usomoi frecuente, relatios a temas cotáns ou necesidades inmediatas, sempre que poida axudarse de xestos, imaxes ou expresións doutras linguas e poida cometer erros que non difculten a comprensión.

Tomar notas moi breies e sinxelas para terceiras persoas en enunciados ou interiencións moi breies e claramente estruturados, sempre que o tema sexa familiar e se conte coa axuda de distntos recursos (dicionarios, Internet...).

2.1.2. Competencias e contdos

2.1.2.1. Socioculturais e sociolingüístcos

Vida coti: horarios e hábitos de comida, horarios e costumes relacionados co traballo, actiidadesde lecer...

Condicións de vida: iiienda, condicións laborais, transporte...


Relacións persoais: relacións sociais, familiares, profesionais...

Linguaxe corporal: expresións faciais, acenos, distancia interpersoal, contacto iisual, calidade deioz (ton, iolume...)

Convencións sociais: fórmulas de cortesía en situacións da iida cotá, iestarioi

2.1.2.2. Estratéxicos

2.1.2.2.1. As estratexias de aprendizaxe danlle a posibilidade ao alumnado de regular a súa aprendizaxe, así como de transformar e xestonar a noia información da lingua obxecto de estudo. Así o alumnado poderá:

- Determinar os requirimentos da tarefa e aialiar os propios coñecementos e recursos lingüístcos para desenioliela.- Identfcar o tpo de texto para adaptarse á súa comprensión.- Distnguir o tpo de comprensión (sentdo xeral, información específca...).- Formular hipóteses sobre o contdo, baseándose nos seus coñecementos.- Planifcar o desenioliemento da tarefa tendo en conta a situación de comunicación e o obxectio que se pretende acadar.- Planifcar a estrutura básica do texto.- Ensaiar o texto oral ou escrito.- Adecuar de forma básica o texto oral ou escrito á persoa destnataria, ao contexto e á canle.- Aproveitar os coñecementos preiios.

2.1.2.2.2. As estratexias de comunicación permiten mobilizar os propios recursos para pór en funcionamento as actiidades de lingua, así como estabelecer e manter a comunicación cos medios lingüístcos dispoñíbeis. Así, o alumnado poderá:

- Probar noias expresións.

- Utlizar estratexias sinxelas para comezar, manter ou rematar unha conversa breve.

- Cooperar coa persoa interlocutora para facilitar a comprensión mutua.

- Deducir o signifcado de palabras ou frases a partr do contexto.

- Compensar as carencias lingüístcas mediante procedementos lingüístcos ouextralingüístcos.

- Efectuar, de forma básica, as aclaracións e correccións necesarias para compensardifcultades e malentendidos na comunicación.

- Consultar as posíbeis dúbidas e corrixir os erros.

- Comprobar hipóteses.

- Reformular hipóteses a partr da comprensión de noios elementos.

- Memorizar palabras e estruturas noias aprendidas.

- Valorar se se conseguiron ou non os obxectios propostos.


2.1.2.3. Funcionais

Usos sociais da lingua:

- Saudar e despedirse.

- Presentarse ou presentar a alguén.

- Dirixirse a alguén.

- Pedir desculpas.

- Agradecer.

- Felicitar.

- Coniidar.

- Interesarse por persoas.

- Reaccionar ante unha información con expresións que manifesten o sentmento adecuado ásituación.

- Iniciar e concluír unha coniersa telefónica moi sinxela.

Control da comunicación:

- Manifestar comprensión e falta de comprensión.

- Pedirlle confrmación da comprensión á persoa interlocutora.

- Preguntar o signifcado dunha palabra ou expresión.

- Reformular unha palabra ou expresión para facilitar a comprensión.

Información xeral:

- Describir persoas, obxectos e lugares.

- Referirse a accións e situacións presentes e pasadas.

- Expor proxectos e formular hipóteses.

Opinións e valoracións:

- Valorar un feito.

- Xustfcar de maneira moi sinxela unha opinión ou unha actiidade.

- Expresar coñecemento ou descoñecemento.

Estados de saúde, sensacións e sentmentos:

- Expresar estados de ánimo.

Petción de instrucións e suxestóns:

- Pedir e ofrecer axuda, obxectos e seriizos.

- Suxerir unha actiidade.


2.1.2.4. Discursivos

Traballarase a seguinte tpoloxía de textos escritos:- Anuncios publicitarios

- Formularios

- Listaxes

- Etquetas de produtos e embalaxes

- Folletos informatios ou publicitarios

- Biografías

- Correspondencia persoal e formal (cartas, postais, mensaxes electrónicas...)

- Cartas de restaurantes e menús

- Carteis, letreiros e sinais

- Axendas e diarios

- Textos sinxelos e breies

- Informacións meteorolóxicas

- Notas e mensaxes

- Instrucións sinxelas

- Programacións de radio e teleiisión

- Receitas de cociña moi sinxelas

- Carteleiras de espectáculos

Traballarase a seguinte tpoloxía de textos orais:- Coniersas cara a cara

- Coniersas telefónicas sinxelas

- Instrucións e anuncios

- Presentacións públicas

2.1.2.5. Contdos sintictcos

- O nome. Substantio e adxectio. Clases, xénero, número, caso e grao. Regras máis comúnspara a fexión do xénero e do número.

- O artgo. Clases (determinado/defnido, indeterminado/indefnido e parttio). Formas e usos.Casos máis usuais de presenza/omisión do artgo. Contraccións máis usuais

- O pronome persoal. Clases, formas e usos máis habituais

- O demostratio. Formas, contraccións e usos


- O posesiio. Formas e usos

- Os cuantfcadores. Numerais e outros cuantfcadores elementais moi usuais

- Os indefnidos máis frecuentes. Formas, contraccións e usos

- As partculas interrogatias, exclamatias e relatias de uso máis común

- O ierbo. Formas máis usuais para a expresión do presente, do pasado e do futuro. Formas deuso máis habitual para expresar estados, accións, eientos, procesos e realizacións

- O adierbio. Formas máis comúns para expresar afrmación, negación, modo, tempo, lugar edirección

- As preposicións, os conectores e os enlaces de uso máis frecuente

- A oración simple afrmatia, negatia e interrogatia. Estrutura e orde dos seus elementos

- Gramátca textual. Procedementos elementais de organización estrutural de textos orais eescritos

2.1.2.6. Contdos léxicos

- Actvidades cotis: hábitos e horarios...

- Alimentación: léxico máis habitual relacionado coa alimentación e a gastronomía

- Bens e servizos públicos: xestóns sinxelas en bancos, correos, policía...

- Ciencia e tecnoloxía: aparellos de uso cotán...

- Clima, condicións atmosféricas e ambiente: estacións do ano, fenómenos atmosféricos,animais e plantas máis comúns...

- Compras e actvidades comerciais: estabelecementos comerciais, prezos, formas básicas depagamento...

- Educación: material e actiidades da aula, centros de ensino...

- Identfcación persoal: datos persoais, aspecto físico, carácter, estados de ánimo,sentmentosi

- Información e medios de comunicación: notcias e reportaxes sinxelas...

- Relacións familiares e sociais: parentesco, formas de tratamento sinxelas...

- Saúde e coidados fsicos: estado físico, partes do corpo...

- Tempo libre e ocio: actiidades de lecer, actiidades culturais, afeccións e intereses...

- Traballo e profesións: actiidades profesionais máis habituais...

- Viaxes: nomes de países e xentlicios, iacacións, medios de transporte, aloxamento,equipaxe...

- Vivenda, lar e contorna: partes da casa, mobiliario básico...


2.1.2.7. Contdos fonétco-fonolóxicos e ortotpogrifcos

- O alfabeto

- Correspondencia entre grafías e fonemas

- Recoñecemento e produción dos sons iocálicos e consonántcos

- A entoación

- O acento. Regras básicas de acentuación

- Recoñecemento e produción dos tons

- Estrutura silábica

- Ortografía das palabras estranxeiras de uso moi frecuente

- Orde dos trazos dos caracteres

- Recoñecemento e produción dos ideogramas básicos

- Usos básicos das maiúsculas e das minúsculas

- Ortografía do iocabulario máis usual

- Usos básicos dos signos ortográfcos e de puntuación máis frecuentes

2.1.3. Criterios de avaliación

2.1.3.1. Actvidades de comprensión de textos orais

Coñece e aplica á comprensión do sentdo xeral e da información esencial do texto, extraendo claiespara interpretalo, os aspectos socioculturais e sociolingüístcos básicos relatios á iida cotá, áscondicións de iida, ás relacións persoais e ás coniencións sociais das culturas en que se usa oidioma.

Recoñece o léxico oral básico e de uso común relatio a temas frecuentes ou a necesidadesinmediatas e aspectos do ámbito persoal, e pode deducir do contexto o signifcado probábel depalabras ou frases que descoñece.

Discrimina os padróns sonoros, acentuais, rítmicos e de entoación de uso máis común, e comprendeos signifcados e intencións comunicatias xerais asociados a eles.

2.1.3.2. Actvidades de produción e coprodución de textos orais

Produce textos orais moi breies e de estruturas sinxelas e habituais, utlizando estruturas sintáctcassinxelas e de uso frecuente, recursos de cohesión textual básicos e procedementos sinxelos para reformular a mensaxe e reparar a comunicación.

Manexa un repertorio básico de expresións sinxelas e fxas que lle permiten comunicarse de forma comprensíbel, con pausas, ttubeos e reformulacións.

Interactúa de maneira sinxela en intercambios breies, artculados de forma lenta e clara, facendo preguntas e dando respostas para asegurar a comunicación e usando rutnas habituais para iniciar e


pechar a quenda de palabra, aínda que pode presentar algunhas incorreccións que non imposibilitana comunicación.

Coñece e utliza adecuadamente un repertorio léxico oral básico sufciente para dar e obterinformación sobre temas frecuentes ou necesidades inmediatas e aspectos do ámbito persoal,utlizando normas básicas e sinxelas de cortesía e expresións temporais sinxelas, aínda que podepresentar algunhas incorreccións que non imposibilitan a comunicación.

Pronuncia e entoa de maneira sufcientemente clara, aínda que resulte eiidente o acentoestranxeiro ou cometa erros que non imposibiliten a comunicación e sexa necesaria a colaboraciónda persoa interlocutora.

2.1.2.3. Actvidades de comprensión de textos escritos

Comprende o sentdo xeral e a información esencial do texto.

Comprende o léxico escrito básico e de uso común relatio a temas frecuentes ou a necesidadesinmediatas e aspectos do ámbito persoal, e pode deducir do contexto o signifcado probábel depalabras ou frases que descoñece.

Recoñece os ialores e signifcados asociados ás coniencións de formato, tpográfcas, ortográfcas ede puntuación de uso máis común.

2.1.3.4. Actvidades de produción e coprodución de textos escritos

Produce textos escritos breies e de estruturas moi sinxelas e habituais, p.ex. copiando modelos detextos de característcas similares ou planifcando e ensaiando o texto. Para leialo a cabo, utlizaestruturas sintáctcas sinxelas e de uso frecuente e emprega os recursos de cohesión textual básicos(repetción léxica e conectores moi comúns).

Coñece e utliza adecuadamente un repertorio léxico escrito básico sufciente para dar e obterinformación sobre temas frecuentes ou necesidades inmediatas e aspectos do ámbito persoal, aíndaque pode presentar algunhas incorreccións que non imposibilitan a comunicación.

Utliza as regras ortográfcas, os signos de puntuación e as coniencións formais de uso máis común.

2.1.3.5. Actvidades de mediación

É capaz de actuar tendo en conta os aspectos básicos xerais da comunidade de falantes, aínda quepoida cometer incorreccións no seu comportamento.

Identfca, aplicando as estratexias necesarias, a información claie que debe transmitr, así como asintencións básicas dos/as emisores/as e receptores/as cando este aspecto é releiante.

Repite ou reformula o dito de maneira máis sinxela para facerlle máis comprensíbel a mensaxe áspersoas receptoras, podendo axudarse de elementos non lingüístcos ou da colaboración doutraspersoas.

Toma notas moi breies coa información necesaria que considera importante trasladarlles ás persoasdestnatarias, podendo facer preguntas sinxelas para obter esta información.

2.1.4. Temporalización


O curso consta de 120 horas impartdas ao longo de 30 semanas. Cada semana consta de dúas sesións de dúas horas de duración cada unha.

Semana 1 Unidade 1 Dar e pedir datos persoais

Presentarnos

Saudar e despedirnos

Falar das difcultades

Falar dos recursos para aprender o galego

Expresar intencións e intereses

Facer recomendacións

Semana 2 Unidade 1 Os números de 0 a 100

O abecedario

Verbos en presente

O artgo determinado

Semana 3 Unidade 2 Identfcar e describir fsicamente as persoas

Falar do aspecto

Falar do carácter

Expresar as semellanzas e diferenzas entre as persoas

Preguntar sobre gustos e intereses

Contrastar gustos e preferencias

Falar de relacións persoais

Semana 4 Unidade 2 o/a/os/as + adxectio

o/a/os/as + de + substantio

o/a/os/as + que + ierbo

Os posesiios

Semana 5 Unidade 3 Expresar existencia e localización


Escribir obxectos: formas, estlos e materiais

Facer comparacións

Describir barrios e rúas

Describir iiiendas

Semana 6 Unidade 3 Defnir os seriizos máis prioritarios na ieciñanza

O artgo indeterminado

Algúns cuantfcadores

O superlatio relatio

Semana 7 Repaso Exercicios de repaso e reforzo das unidades anteriores

Semana 8 Unidade 4 Falar de hábitos

Expresar a frecuencia

Expresar a hora

Expresar a secuencia das actiidades

Expresar a frecuencia das accións

Os días da semana

Semana 9 Unidade 4 eu tamén / eu tampouco

eu si / eu non

estar + xerundio

estar + a + infnitio

Algúns ierbos irregulares en presente máis ierbos refexiios

Semana 10 Unidade 5 Expresar a necesidade

Captar a atención das persoas


Identfcar e describir obxectos

Preguntar polos produtos nunha tenda

Preguntar o prezo e pagar

Iniitar ou propor algo

Semana 11 Unidade 5 Aceptar ou rexeitar un coniite

Dar escusas e xustfcarnos

Os números a partr de 100

Forma e algúns usos do imperatio

Os demostratios

Semana 12 Unidade 6 Falar de experiencias pasadas

Falar de habilidades e apttudes

Enumerar as calidades e os defectos das persoas

Semana 13 Unidade 6 O pretérito

A perífrase ter + partcipio

Adxectios de carácter

Algúns indefnidos


Semana 15 Probas parciais deprogreso

Semana dedicada á realización das probas parciais de progreso en cada unha das destrezas estabelecidas

Semana 16 Unidade 7 Falar de gustos e de hábitos culinarios

Pedir e dar información sobre comidas a desenioliernos en bares, cafetarías e restaurantes

Algúns hábitos gastronómicos dos galegos


As comidas do día

Pesos e medidas

Semana 17 Unidade 7 A forma impersoal con se

Os pronomes complemento de OD

Os conectores e, pero e ademais

Algúns usos de ser e estar

Semana 18 Unidade 8 Falar de actiidades de lecer

Falar de horarios

Describir lugares

Falar do clima

Relatar experiencias pasadas

Falar de intencións e de proxectos

Semana 19 Unidade 8 Os meses do ano

O pretérito

A perífrase ir + infniitio

Algunhas expresións temporais

Semana 20 Unidade 9 Dar consellos e suxestóns

Falar de estados de ánimo

Describir dores, molestas e síntomas

Dar as condolencias e mostrar solidariedade

Semana 21 Unidade 9 As partes do corpo

Algúns usos de ser e estar

O futuro



Semana 23 Unidade 10 Expresar o desexo de facer algo

Falar de experiencias

Valorar as experiencias

Semana 24 Unidade 10 Máis usos do pretérito

Xa e aínda non

Gustaríame/che/lle/nos/ios/lles + infnitio

Semana 25 Unidade 11 Falar de hábitos, costumes e circunstancias no pasado

Situar accións no pasado e no presente

Semana 26 Unidade 11 Argumentar

Debater

Algúns usos do copretérito

Xa non e aínda

Semana 27 Unidade 12 Relatar e relacionar acontecementos pasados

Falar da duración

Semana 28 Unidade 12 A perífrase comezar a + infnitio

O contraste entre o pretérito e o copretérito

Algúns marcadores temporais para relatar

Estar + xerundio no pasado

Semana 29 Repaso Repaso e reforzo de todos os contdos do curso para a preparación das probas de certfcación



2.1.5. Recursos

Libros de texto e materiais didáctcos

Alén do uso das tecnoloxías da información e da comunicación, hoxe dunha grande axuda para a aprendizaxe e o uso das linguas; e da rede, con todo tpo de contdos e formatos (xornais, blogs, dicionarios etc) poderanse utlizar materiais como os seguintes:

DOSIL LÓPEZ, B. / RIBEIRO COSTA, X. (2004): Dicionario de ortografa da lingua galega, A Coruña: Galinoia Editorial.

VVAA (2008): Aula de Galego 1. Xunta de Galicia.

VVAA: Dicionario da Real Academia Galega: htps://academia.gal/dicionarioiinicio.do

VVAA (2010): Gramáica prácica da lingua galega. Comunicacinn e expresinn. A Coruña: Baía Edicións.

2.2. NIVEL INTERMEDIO (B1 e B2)

2.2.1. NIVEL INTERMEDIO B1

2.2.1.1. Descrición do nivel

2.2.1.1.1 Obxectvos específcos

2.2.1.1.1.1. Actvidades de comprensión de textos orais

Comprender as ideas principais dun debate artculado con claridade e ben organizado en linguaestándar, aínda que poida presentar algunha estrutura idiomátca moi común.

Comprender anuncios e mensaxes que conteñan instrucións de uso frecuente no ámbito público,educatio e profesional da súa especialidade, expresadas en linguaxe habitual.

Comprender informacións referidas a identfcacións e caracterizacións persoais expresadas enlinguaxe habitual .

Comprender informacións referidas a transaccións (aloxamento, alimentación, seriizos...)expresadas en linguaxe habitual.

Comprender as ideas xerais dun programa de radio de temas coñecidos (boletn informatio,reportaxe...) artculados con certa lenttude e claridade.

Comprender a liña xeral de series ou películas nas que se fale artculando con claridade, en linguaestándar e nas que a imaxe e a acción conducen o argumento.

2.2.1.1.1.2. Actvidades de produción e coprodución de textos orais

Intervir en asuntos relacionados coa iida cotá, expresando opinións e sentmentos.

Dar información sobre a identfcación e a caracterización persoal.

Dar información xeral sobre un asunto de saúde.


Resolver nunha iiaxe case todas as situacións comunicatias preiisíbeis (tendas, hoteis, transportei).

Partcipar en xestóns habituais nun banco, nas ofcinas de correos ou noutras insttucións similares.

Pedir un menú nun restaurante, solicitar informacións sobre un menú e sobre formas de pagamento.

Solicitar información simple relacionada con cuestóns administratias ou académicas.

Facer breies exposicións preiiamente preparadas nas que, ademais, pode responder a preguntaspara aclarar puntos non sufcientemente claros.

2.2.1.1.1.3. Actvidades de comprensión de textos escritos

Comprender información e instrucións releiantes contdas en folletos de diiulgación, anunciospublicitarios e guías turístcas.

Comprender mensaxes electrónicas, escritas con claridade, de carácter persoal ou formal do seuinterese.

Comprender instrucións sinxelas, que poidan ter axuda de soporte iisual, contdas en prospectos demedicamentos, catálogos, libros de instrucións etc.

Comprender descricións claras e directas de persoas, acontecementos, obxectos, lugares.

Comprender notcias e artgos periodístcos breies escritos con claridade, sinxelos e benestruturados sobre temas cotáns ou do seu interese.

Comprender correspondencia informal clara do ámbito priiado, e correspondencia formal breie deinsttucións relacionadas co seu ámbito académico ou profesional.

2.2.1.1.1.4. Actvidades de produción e coprodución de textos escritos

Escribir notas persoais sinxelas nas que se relaten experiencias e se expresen opinións ou desexos.

Cubrir impresos e formularios -seguindo modelos- que requiran datos persoais, académicos,profesionais nos que, por exemplo, se pregunten ou ofrezan explicacións (reclamacións).

Tomar notas a partr dunha reunión, dunha conferencia ou dunha aula, aínda que conteñanalgunhas incoherencias.

Redactar resumos moi breies en formato coniencional nos que ofrece a súa opinión, con certaseguridade, sobre feitos concretos.

Redactar documentos breies relacionados coa súa propia área profesional, aínda que sexa necesariaunha reiisión.

Redactar textos nos que se narran historias curtas e sinxelas que describen un feito real, porexemplo unha iiaxe.

2.2.1.1.1.5. Actvidades de mediación

Interpretar durante intercambios entre amigos/as, coñecidos/as, familiares ou colegas, nos ámbitospersoal e público (p. ex. en reunións sociais, cerimonias, eientos, ou iisitas culturais), sempre que


poida pedir confrmación dalgúns detalles.

Mediar entre falantes da lingua meta ou de distntas linguas transmitndo o sentdo xeral dainformación e as opinións.

Tomar notas escritas sinxelas para terceiras persoas recollendo os puntos e os aspectos máisreleiantes, durante unha presentación clara e directa nunha iariedade estándar da lingua, sobretemas coñecidos ou habituais.

Resumir por escrito os puntos principais expresados en coniersacións, entre dúas ou máis persoasinterlocutoras, claramente estruturadas, artculadas a ielocidade normal e nunha iariedadeestándar da lingua, sobre temas de interese persoal ou do propio campo de especialización nosámbitos académico e profesional.

2.2.1.2. Competencias e contdos

2.2.1.2.1. Socioculturais e sociolingüístcos

Teranse en conta as seguintes áreas: a iida cotá, as relacións persoais e profesionais, asconiencións sociais e a linguaxe corporal.

2.2.1.2.2. Estratéxicos

2.2.1.2.2.1. As estratexias de aprendizaxe danlle a posibilidade ao alumnado de regular a súa aprendizaxe, así como de transformar e xestonar a noia información da lingua obxecto de estudo. Así o alumnado poderá:

- Explicar o que sabe, como o aprendeu e dirixir a súa aprendizaxe para seguir aprendendo. - Planifcar a propia aprendizaxe estabelecendo os seu propios obxectios a curto e a longo prazo.- Organizar o material de aprendizaxe cos instrumentos de apoio necesarios (manuais, cadernode aprendizaxei).- Autoavaliar o propio proceso detectando os erros e os logros nas tarefas. - Utlizar todos os medios ao seu alcance (Internet, proxectos sobre diiersos temas, axuda doutros/as falantes...)- Repetr, recoñecer e usar modelos de lingua etc.- Relacionar a información noia con coñecementos preiios.- Deducir e estabelecer relacións entre as linguas coñecidas.- Resumir para comprender e producir textos orais ou escritos.

2.2.1.2.2.2. As estratexias de comunicación permiten mobilizar os propios recursos para pór en funcionamento as actiidades de lingua, así como estabelecer e manter a comunicación cos medios lingüístcos dispoñíbeis. Así, o alumnado poderá:

- Actvar e procurar coñecementos preiios sobre a lingua, a situación, os contdos, as persoas...; informarse se hai axudas iisuais etc.- Identfcar o tpo de texto para adaptarse á súa comprensión.- Tomar conciencia do que se quere aprender: do contdo xeral, da información específca, da información polo miúdo.


- Estabelecer hipóteses e inferir outros tpos de informacións a partr de elementos paratextuais (entoación, ielocidadei) e extratextuais (imaxes, gráfcos, fotografíasi).- Restabelecer e antcipar posicións en relación ao que segue no texto (palabra, frase, respostai).- Reformular hipóteses sobre o contdo e o contexto a partr da comprensión de noios elementos do propio texto, utlizando o seu coñecemento e experiencias.- Asegurar a comprensión, repetr o comprendido, preguntar sobre o dito, iolier escoitar o texto tendo en conta determinados aspectos.- Solicitar repetcións, pedir que se explique unha palabra claie, dicir que non se entendeu.

- Recoñecer as difcultades de comprensión, debido a posíbeis factores de distorsión, áielocidade coa que se expresa etc.

2.2.1.2.3. Funcionais

Usos sociais da lingua:

- Desculparse por algo e reaccionar ante a desculpa. - Escribir notas de agradecemento e desculpa.- Presentarse e presentar a outras persoas.- Reaccionar con expresións que amosen o sentmento adecuado á situación.- Propor, aceptar, rexeitar iniitacións e propostas.

Control da comunicación:

- Solicitar aclaracións ou repetcións ante difcultades de comprensión.- Referir informacións, propostas e petcións formuladas por outras persoas.- Pedirlle á persoa interlocutora confrmación da comprensión.

Información xeral:

- Describir persoas desde o punto de iista físico, do carácter e do estado de ánimo.- Describir obxectos e aparellos en relación coa súa utlidade e funcionamento.- Preguntar e responder sobre o estado físico e anímico.- Relatar accións e circunstancias pasadas.- Dar e pedir información sobre sucesos pasados.- Informar de actiidades no pasado consideradas no seu punto de partda.- Solicitar información sobre seriizos.

Opinións e valoracións:

- Expresar a necesidade ou o desexo de facer algo ou de que suceda algo.- Expresar gustos, afeccións, teimas etc.- Expresar sensacións e percepcións: medo, difcultade etc.- Explicar un síntoma dunha enfermidade.- Falar do futuro e facer hipóteses.- Pedir e ofrecer consellos e recomendacións.- Explicar un problema de xeito sinxelo.- Protestar e reclamar por un seriizo.- Dar e pedir información con distntos graos de seguridade.


Organización do discurso:

- Pedir, tomar e ceder a palabra.- Reaccionar e cooperar na interacción.- Introducir un tema en situacións formais e informais.- Enumerar, opor e exemplifcar, cambiar de tema.- Enunciar o peche do discurso e pechalo.- Utlizar as coniencións propias dos textos e discursos que manexan.

2.2.1.2.4. Discursivos

Traballarase a seguinte tpoloxía de textos escritos:- Anuncios publicitarios e anuncios por palabras- Correspondencia persoal e formal: cartas comerciais, reclamacións, notas e mensaxes...- Textos xornalístcos: notcias, reportaxes, cartas ao director, entreiistas...- Informes, resumos e esquemas- Textos literarios: contos, relatos breies, poemas, teatro...- Noielas gráfcas, bandas deseñadas e tras cómicas- Documentos ofciais: formularios, impresos, instanciasi- Documentos comerciais: contratos, facturas, cartas comerciais...- Catálogos- Manuais de instrucións- Guións- Currículo- Dicionarios - Prospectos- Receitas de cociña- Adiiiñas- Biografías

Traballarase a seguinte tpoloxía de textos orais:- Anuncios publicitarios - Instrucións e indicacións- Coniersas formais e informais- Debates e discusións formais- Entreiistas de traballo e académicas, consultas médicas...- Enquisas- Audioiisuais: películas, programas de lecer, telexornais, documentais, material graiado- Presentacións - Cancións- Representacións teatrais

2.2.1.2.5. Contdos sintictcos

- Flexión de xénero e número do substantio e do adxectio - Posición e gradación do adxectio. A comparación- Pronome tónico e átono. Presenza e ausencia. Función de suxeito e complemento


- Determinantes. Artgo, demostratio, posesiio, indefnido, cuantfcadores- Posición e concordancia dos elementos da oración- Uso da impersonalidade- Usos do tempo de indicatio e subxuntio en ierbos regulares e irregulares máis frecuentes- Uso do imperatio afrmatio e negatio- O aspecto. Incoatio, duratio- O modo. Expresión de cortesía, desexo, recomendación, condición- O discurso referido: estlo directo e estlo indirecto- Réxime preposicional con ierbos frecuentes- Adierbios. Usos e formas máis frecuentes- Conxuncións coordinantes e subordinantes máis usuais- Posición e concordancia dos elementos oracionais- Oración simple: enunciatia, afrmatia, negatia, interrogatia, exclamatia, impersoal- Oración composta. Coordinación- Oración composta. Subordinación: de relatio, temporais, lugar, modo, causais, fnais, condicionais - Correlación temporal nas oracións- Uso de conectores propios do niiel- Gramátca textual. Procedementos de organización estrutural de textos orais e escritos

2.2.1.2.6. Contdos léxicos

- Actvidades arístcas: música e danza, arquitectura, pintura e escultura, literatura, fotografía, artesanía, cine e teatro, noias manifestacións artstcasi

- Actvidades económicas e comerciais: comercio, entdades e empresas, industriai

- Alimentación: dieta, nutrición e gastronomía...

- Ciencia e tecnoloxía: aiances cientfcos e tecnolóxicos, tecnoloxías da información e dacomunicación...

- Clima, condicións atmosféricas e ambiente: paisaxe urbana e rural, meteoroloxía, natureza,ecoloxía e problemas ambientaisi

- Educación: o sistema educatio, innoiacións, problemas e confitosi

- Identfcación persoal: ttulos e tratamentos, biografía, ialores persoais, afecciónsi

- Información e medios de comunicación: prensa escrita, teleiisión e radio, Interneti.

- Polítca e sociedade: insttucións, formas de goberno, confitos e moiementos sociais, modas etendencias sociais...

- Relacións humanas e sociais: tpos e formas de relacións sociais, celebracións e actosfamiliares, sociais e relixiososi

- Saúde e coidados fsicos: moiementos, sensacións e percepcións físicas, seriizos de saúde,adiccións e drogas, medicina tradicional e alternatia, estétcai

- Tempo libre e actualidade: actiidades de lecer e culturais, acontecementos do momento...


- Traballo e profesión: tarefas que se deseniolien no traballo, desemprego e procura de traballo,condicións laborais, seguridade e riscos laboraisi

- Viaxes e transportes: planifcación das iacacións, experiencias persoais, problemas eincidencias...

- Vivenda, lar e contorna: tpos de iiienda, compra e alugueiro, mudanza e instalación,equipamento e decoración...

2.2.1.2.7. Contdos fonétco-fonolóxicos

- Os fonemas que presentan maior difcultade. - A entoación para acadar as funcións comunicatias traballadas.- A correspondencia entre unidades melódicas e a puntuación.- A adecuación da entoación ás intencións comunicatias.- Os procesos propios da lingua que presentan maior difcultade (tonalidade, alfabetosi).- A entoación dos distntos tpos de oración de textos orais e escritos.- O recoñecemento e uso das formas ortográfcas. - O uso especial de maiúsculas e minúsculas.- As siglas e abreiiaturas de uso frecuente.

2.2.1.3. Criterios de avaliación

2.2.1.3.1. Actvidades de comprensión de textos orais

Comprende o que se fala respecto dos temas máis habituais dun ámbito próximo, nos que se deanopinións e se fale de experiencias persoais, sempre que a pronuncia sexa clara e se deseniolia senmodismos ou expresións pouco frecuentes e cunha ielocidade normal.

Identfca e comprende a maior parte do contdo de coniersas que xorden habitualmente napráctca profesional, nas que se abordan temas relacionados co traballo, coa educación e conasuntos públicos, sempre que sexan coñecidos e que a coniersa sexa clara e ben estruturada.

Comprende e segue instrucións que lle permiten pór en marcha instrumentos ou aparellos cotáns,manexar e instalar aparellos relacionando o texto coas imaxes que lle facilitan a súa comprensión.

Comprende as ideas principais e os detalles específcos de tpo informatio en textos oraisaudioiisuais de natureza informatia (entreiistas, notciarios, documentais...) que estean artculadoscon certa lenttude e claridade e nos que se traten temas coñecidos, aínda que non se comprendanalgunhas opinións.

Comprende e segue a trama de textos e documentos audioiisuais de natureza narratia (películas,series...) nos que o niiel de lingua é sinxelo e estándar e as axudas iisuais permiten reconstruír o seucontdo, aínda que se perda información.

Comprende e identfca palabras e ideas claie proporcionadas tanto polo texto coma polas imaxesque o ilustran, inferindo o signifcado de termos a partr do contexto lingüístco e dos coñecementosque se poidan ter do tema, doutras linguas e das característcas do medio no que aparece ainformación.



Interactúa -inicia, mantén e fnaliza- utlizando fórmulas simples en coniersas relacionadas con temas cotáns de interese persoal, ten un repertorio lingüístco sinxelo, ás ieces precisa facer pausaspara pensar o que quere dicir.

Manifesta opinións persoais, acordos e desacordos sobre temas do seu interese persoal, académico e profesional empregando fórmulas simples.

Desenvólvese nas transaccións e xestóns máis comúns da iida cotá (p. ex. nun asunto de saúde, xestóns no banco, correos ou noutras insttucións similares), sempre que as seus interlocutores e as súas interlocutoras falen con claridade e empreguen unha lingua estándar.

Solicita e intercambia información de forma sinxela sobre persoas, obxectos, lugares, accións e acontecementos dentro do seu campo de interese e sobre unha iariedade de asuntos que lle son familiares do ámbito administratio e académico, cun repertorio léxico propio do niiel.

Fai exposicións breies, preiiamente preparadas, nas que pode responder, en lingua estándar, a preguntas sinxelas que precisen aclaracións.

Interactúa de xeito sinxelo en intercambios claramente estruturados e resolie situaciónscomunicatias preiisíbeis nunha iiaxe (en tendas, hoteis, transportes, restaurantes...).

Pode partcipar nunha entreiista cun patrón estruturado de preguntas estabelecido conanterioridade, sempre que se manteñan dentro do ámbito predicíbel da interacción.

Pronuncia e entoa de xeito intelixíbel, aínda que resulte eiidente o acento estranxeiro ou cometaerros de pronuncia -sempre que non interrompan a comunicación- e os/as interlocutores/as teñanque solicitar repetcións de cando en iez.

2.2.1.3.3 Actvidades de comprensión de textos escritos

Comprende e localiza a información releiante en textos do seu interese cun fn partcular, comopoden ser cartas, catálogos, anuncios publicitarios, guías turístcas etc.

Le cun niiel de comprensión global sufciente textos narratios, orixinais ou adaptados, que nonpresenten excesiia difcultade para o seu niiel, coa axuda do dicionario.

Identfca e selecciona información releiante nun texto extenso (xornalístco, catálogo, folletos...),sempre que estea relacionado co seu interese ou ámbito profesional, coa fnalidade de preparar, porexemplo, unha exposición.

Segue as instrucións que lle permiten pór en marcha, manexar ou instalar un aparello, relacionandoo texto coas imaxes que facilitan a súa comprensión.

Comprende léxico escrito de uso frecuente relatio a asuntos cotáns e a temas xerais ourelacionados cos seus intereses persoais, educatios ou ocupacionais e pode, xeralmente de xeitocorrecto, inferir do contexto e do cotexto os signifcados dalgunhas palabras e expresións quedescoñece.


Redacta notas simples e breies -que poden presentar algunhas incoherencias- solicitando ou dandoinformación de carácter inmediato, expresando opinións ou desexos.


Enche impresos e formularios que demandan información persoal, académica ou do propio ámbitoprofesional nos que se pode requirir algún tpo de explicación ou aclaración.

Redacta documentos, resumos e informes moi breies e sinxelos en formato coniencional coninformación sobre feitos do ámbito persoal, académico e do seu campo profesional, nos que podeofrecer a súa opinión sobre feitos concretos.

Realiza intercambios de información, en situacións de carácter habitual, sobre asuntos cotáns ou deinterese persoal utlizando fórmulas simples.

Toma notas concisas durante unha reunión, unha conferencia breie ou nunha actiidade de aula enlingua estándar, sempre que o tema sexa coñecido e o discurso se formule dun modo sinxelo e seartcule con claridade.

Utliza, de xeito adecuado para facerse o bastante comprensíbel, os signos de puntuaciónelementais (p. ex., punto, coma) e as regras ortográfcas básicas (p. ex., uso de maiúsculas eminúsculas), así como as coniencións formais máis habituais de redacción de textos, tanto ensoporte papel como dixital.


Pode facilitar a comprensión entre falantes da lingua meta ou de distntas linguas transmitndoinformacións, opinións e argumentos sinxelos.

Pode facilitar a interacción entre persoas coñecidas no ámbito persoal e público, acomódase aorexistro e ás funcións requiridas, aínda que non sempre o faga de xeito fuído.

Toma notas coa información necesaria que considera importante, trasládaa ás persoas destnatariasou solicítaa con anterioridade para tela dispoñíbel.

Identfca e reelabora por escrito a información básica ou complementaria que necesita e transmitea mensaxe con claridade e efcacia.

2.2.1.4. Temporalización

O curso consta de 120 horas impartdas ao longo de 30 semanas. Cada semana consta de dúas sesións de dúas horas de duración cada unha.

Semana 1 Unidade 1 Falar de hábitos en presente

Relatar experiencias pasadas

Uso do pretérito

Uso do copretérito

Campo semántco: Traballo e profesión: actiidade profesional, organización do traballo (lugar, cargo, horario, etc.), condicións de traballo.

Semana 2 Unidade 1 Falar do inicio dunha acción


Falar da duración dunha acción

Localizar unha acción no tempo

Formación do plural

Semana 3 Unidade 1

Unidade 2

Perífrases ierbais:

iolier + infnitio

ir + infnitio

empezar a + infnitio

acabar de + infnitio

deixar de + infnitio

leiar + xerundio

seguir + xerundio

Tarefa fnal: inientar a biografía do candidato ideal para un posto de traballo

Falar dunha acción en proceso

Utlización do tempo copretérito

Presentar as accións como un proceso rematado

Utlización do tempo pretérito

Campo semántco: identfcación persoal: información sobre o traballo, linguas estranxeiras, relixión

Semana 4 Unidade 2 Oracións coordinadas

Conxuncións coordinantes

O xénero das palabras

Semana 5 Unidade 2 A formación do feminino


Os signos de puntuación

Campo semántco: iiienda, lar e contorna: tpos de iiienda, descrición da iiienda localización da casa (periferia, barrio, medio rural etc.)


Semana 7 Unidade 3 Facer recomendacións

Dar consellos

Dar instrucións

Campo semántco: compras e actiidades comerciais: relacións co persoal comercial, compra de alimentos

Semana 8 Unidade 3 Describir unha escena en pasado

Describir unha escena en presente

A forma do imperatio

O uso do imperatio

Semana 9 Unidade 3

Unidade 4

Emprego dos pronomes refexiios

Colocación dos pronomes refexiios de CD e CI

Os números ordinais

Tarefa fnal: deseñar e presentar unha campaña publicitaria

Falar de accións futuras

Falar de situacións futuras

Expresar condicións

se + presente do indicatio

se + futuro do indicatio

Campo semántco: saúde e coidados físicos: posición do corpo emoiementos, sensacións e percepcións físicas, especialidadesmédicas, seriizos de saúde, accidentes e lesións, síntomas de


enfermidades, adiccións e drogas

Semana 10 Unidade 4 Marcadores temporais de futuro

Recursos para formular hipóteses:

seguramente/probabelmente/posibelmente/seguro que/supoñoque + futuro

Os determinantes

Semana 11 Unidade 4 As formas do futuro do indicatio

Usos do futuro do indicatio

Regras xerais e especiais de acentuación

Tarefa fnal: imaxinar como seremos dentro duns anos


Semana 13 Unidade 5 Expresar a prohibición

Expresar a obrigatoriedade

Campo semántco: educación: actiidades escolares, nomes de materias, ttulos e diplomas, seriizos de educación (inscrición, matrícula, solicitude de bolsa etc.), exames

Semana 14 Unidade 5 Expresar a impersonalidade

Falar de hábitos:

é normal/habitual/raro + infnitio

adoitar + infnitio

Semana 15 Unidade 5 Cuantfcadores:

todo o mundo

a maioría (de)

moitos


Unidade 6

algúns

Tarefa fnal: estabelecer as normas da clase

Desenioliernos por teléfono

Tomar e deixar recados por teléfono

Campo semántco: alimentación: coniites e brindes, comer fóra, característcas das comidas e das bebidas, relacións co persoal dehostalaría, preparación de comidas e de bebidas, produtos alimentarios

Semana 16 Unidade 6 Transmisión de mensaxes:

díxome que

preguntoume que

Estratexias iariadas de comunicación

Semana 17 Unidade 6 Verbos que resumen a intención dunha mensaxe

preguntar

recomendar etc

A ioz pasiia

Campo semántco: iiaxes e transportes: entrada e saída dun país,comunicación con empregados de locais para aloxamento e planifcación das iacacións, iiaxes ligadas ao turismo (axencias de iiaxes, monumentos, etc.)


Semana 19 Unidade 7 Relatar en presente

Resumir un argumento

Campo semántco: tempo libre e actualidade: descrición das actiidades de lecer e culturais (localidades e instrumentos usados para actiidades deportias, xéneros cinematográfcos, etc.), acontecementos do momento


Semana 20 Unidade 7 Contar chistes

Contar contos populares

Contar lendas

Conectores para relatar

Semana 21 Unidade 7

Unidade 8

A forma dos pronomes de CD

A forma dos pronomes de CI

Uso dos pronomes de CD

Uso dos pronomes de CI

Tarefa fnal: escribir a sinopse dun flme

Expresar desexos

Expresar reclamacións

Expresar necesidades

Campo semántco: relacións humanas e sociais: tpos e formas derelación social (leiarse ben, leiarse mal, confitos, etc.), formas de tratamento, asociacións

Semana 22 Unidade 8 Valorar situacións

Valorar acontecementos

paréceme moi ben/mal...que + presente do subxuntio

querer/pedir/esixir/necesitar + infnitio

querer/pedir/esixir/necesitar que + presente do subxuntio

Semana 23 Unidade 8 Propor solucións

deberían/deberíase/habería que

cando + subxuntio

Presente do subxuntio


Pospretérito

Tarefa fnal: redactar un manifesto de igualdade de xéneros


Semana 25 Unidade 9 Recursos para contar anécdotas

Recursos para mostrar interese ao escoitar un relato

Campo semántco: bens e seriizos: policía, automóbil (reparación, asistencia na estrada, etc.), gasolineira e alugueiro de coches

Semana 26 Unidade 9 Falar de causas

Falar de consecuencias

como, porque, asi que...

Semana 27 Unidade 9

Unidade 10

Antepretérito

Combinar os tempos de pasado nun relato

(pretérito/copretérito/antepretérito)

Campo semántco: clima, condicións atmosféricas e ambiente: cualifcatios para o ambiente, partes da cidade, fora e fauna, problemas ambientais

Xéneros literarios

Expresar fnalidade

Semana 28 Unidade 10 Modifcar os substantios

Restrinxir os substantios

Adierbios e expresións adierbiais

Campo semántco: ciencia e tecnoloxía: instrucións de aparellos de uso cotán, tecnoloxías da información e da comunicación

Semana 29 Unidade 10 Oracións fnais


Oracións adxectias

Tarefa fnal: escribir unha poesía


2.2.1.5. Recursos

Libros de texto e materiais didictcos

Alén do uso das tecnoloxías da información e da comunicación, hoxe dunha grande axuda para a aprendizaxe e o uso das linguas; e da rede, con todo tpo de contdos e formatos (xornais, blogs, dicionarios etc) poderanse utlizar materiais como os seguintes:

● DOSIL LÓPEZ, B. / RIBEIRO COSTA, X. (2004): Dicionario de ortografa da lingua galega, A Coruña: Galinoia Editorial.

● VVAA (2008): Aula de Galego 2. Xunta de Galicia.

● VVAA: Dicionario da Real Academia Galega: htps://academia.gal/dicionarioiinicio.do

● VVAA (2010): Gramáica prácica da lingua galega. Comunicacinn e expresinn. A Coruña: Baía Edicións.


2.2.2. NIVEL INTERMEDIO B2


O alumnado que supere o nivel intermedio B2 poderá comunicarse sen esforzo con certo grao defuidez e naturalidade en situacións habituais e específcas –ssen erros importantes e cunhapronuncia clara–s; posuirá conciencia lingüístca sufciente para se corrixir e resolier ambigüidades;terá en conta a situación comunicatia para se adaptar ao rexistro; comprenderá textos orais eescritos de certa complexidade e distnguirá sen difcultade as ideas principais en textos de carácterconcreto e abstracto. Será capaz de producir textos claros e detallados sobre temas xerais diiersos,poderá defender puntos de iista sobre cuestóns xerais, indicando os puntos a faior e en contra ebuscando argumentos para as distntas opcións.

O alumnado que acade este niiel disporá dun coñecemento da lingua sufciente para matzar eargumentar, gozará dun amplo repertorio de estruturas morfosintáctcas iariadas e algunhascomplexas e disporá dunha riqueza léxica sufciente para se expresar, incluídas expresiónsidiomátcas de uso común.

Unha iez adquiridas as competencias correspondentes ao niiel, o alumnado será capaz de:

Comprender o sentdo xeral e as ideas principais dun discurso extenso ben organizado erelatiamente complexo, sobre temas coñecidos ou técnicos da súa especialidade, de carácterconcreto ou abstracto, en lingua estándar e transmitdo a ielocidade normal mediante calqueracanle.

Producir e coproducir descricións de temas concretos e abstractos en diferentes rexistros da linguaestándar, e partcipar en coniersas e debates que traten temas cotáns e nos que se requira certafuidez e espontaneidade, confrmando a súa comprensión, defendendo os seus puntos de iista efacilitando a partcipación, cunha pronuncia e unha entoación claras, aínda que sexa eiidente oacento estranxeiro, cometa erros e se poida corrixir.

Comprender o sentdo xeral, as ideas principais e os detalles máis releiantes de textos extensos ede certa complexidade, tanto abstractos como concretos, sobre temas xerais diiersos do ámbitopersoal e profesional, redactados en lingua estándar e que conteñan expresións idiomátcas de usocomún, un amplo iocabulario e unha ampla gama de estruturas sintáctcas, identfcando conrapidez o contdo e a importancia da información, aínda que teña difcultades en períodoscomplexos ou nas partes máis difíciles, que poderá reler.

Producir e coproducir textos de certa extensión, ben organizados e con certo detalle, aínda que decomplexidade limitada, sobre unha ampla serie de temas concretos e abstractos da iida cotá ourelacionados coa súa especialidade, mesmo sintetzando información e argumentos procedentes deiarias fontes. Utlizar unha ampla gama de recursos lingüístcos adecuándoos á situacióncomunicatia (rexistro, estlo), de maneira que os textos mostren unidade e coherencia interna,aínda que sexan esquemátcos e simples.

Mediar entre falantes da lingua meta ou de distntas linguas, oralmente ou por escrito, en situacións tanto habituais como máis específcas ou de certa complexidade nos ámbitos persoal, público, académico e profesional.


2.2.2.1.1. Obxectvos específcos


Comprender coniersas que presenten argumentación, aínda que con algunhas limitacións paracaptar a ironía e o humor.

Comprender exposicións relatiamente complexas sobre temas coñecidos, producidas a ielocidadenormal, en lingua estándar, cunha pronuncia clara e con marcadores explícitos.

Comprender información en mensaxes e aiisos detallados feitos en lugares públicos na iariedadeestándar da lingua.

Comprender películas e series cunha trama sinxela e predicíbel, artculadas con claridade, aielocidade normal e en lingua estándar.

Comprender programas de actualidade, sobre temas de interese xeral e de temátca coñecida,transmitdos nos medios de comunicación.

Comprender as liñas argumentais e as ideas principais dunha actiidade lingüistcamente complexa, producida no ámbito académico ou na área profesional da súa especialidade.


Interactuar espontaneamente en coniersas sobre temas de interese persoal ou relacionados coasúa especialidade.

Resolver problemas relatios ao aloxamento, comida ou actiidades comerciais, pedir información,expresar agrado ou desagrado co seriizo e explicar breiemente un problema.

Explicar os síntomas relacionados cunha doenza e pedir información sobre os seriizos de saúde etratamento.

Dar opinión e argumentar, aínda que con algunhas limitacións e difcultades, en coniersas e debatessobre temas coñecidos.

Pedir información complementaria ou aclaracións, por exemplo, no ámbito profesional ouacadémico, nunha iisita guiadai

Expresar puntos de iista con claridade e de forma sinxela en discursos formais e reunións detraballo.

Facer preguntas nun relatorio, aula ou seminario sobre un tema coñecido ou preiisíbel, aínda que acomplexidade dos textos poida supor algunha difcultade.

Realizar unha presentación simple e curta sobre un tema coñecido, expondo experiencias, feitos etc.


Comprender con sufciente detalle correspondencia formal e informal en que se utlice algúnmodismo ou expresión coloquial de uso frecuente.

Comprender diferentes tpos de textos, de temátca xeral e de áreas específcas do seu interese,publicados nos medios de comunicación.

Comprender formularios administratios habituais do ámbito persoal e profesional.


Comprender artgos e informes breies sobre temas actuais onde se adopten diferentes puntos deiista.

Comprender instrucións, informacións técnicas e de funcionamento de produtos de uso comúnrelacionados coa súa profesión ou do seu interese.

Comprender textos relacionados con materiais de cursos de formación académica, tanto abstractoscomo concretos, de temas do seu ámbito de coñecemento.

Seguir a liña argumental de textos literarios contemporáneos de estrutura sinxela con amplo iocabulario (con axuda do dicionario).


Escribir textos relatando feitos sinxelos, coherentes e con cohesión, de experiencias da iida cotá.

Redactar informes breies transmitndo información e desenioliendo argumentos, a faior e en contra, sobre asuntos de actualidade ou de temas da súa especialidade, aínda que requiran ser reiisados.

Resumir ou reformular escritos breies dos medios de comunicación ou doutras fontes (p. ex. notcias e fragmentos de entreiistas ou documentais que conteñen opinións, argumentos e análises)así como a trama e a secuencia dos acontecementos de películas ou de obras de teatro.

Tomar notas nun relatorio claramente estruturado, nunha aula ou seminario sobre cuestóns de actualidade coñecidas ou sobre temas da súa especialidade.

Describir de xeito preciso e bastante detallado unha persoa, obxecto, seriizo ou situación.

Facer comentarios sobre películas, libros, obras de teatro, manifestacións artstcas etc.

Producir textos de carácter académico, aínda que cun grao de elaboración limitada.


Sintetzar e transmitr oralmente a terceiras persoas o sentdo xeral, a información esencial, ospuntos principais, os detalles máis releiantes, as opinións e acttudes, recompilados de diiersostextos orais ou escritos procedentes de distntas fontes, sempre que os ditos textos estean benorganizados e producidos nalgunha iariedade estándar da lingua, aínda que poida ter difcultadecoas expresións idiomátcas.

Sintetzar e transmitr por escrito a terceiras persoas o sentdo xeral, a información esencial, ospuntos principais, os detalles máis releiantes, as opinións e acttudes recompilados de diiersostextos orais ou escritos procedentes de distntas fontes sempre que os ditos textos estean benorganizados, producidos nalgunha iariedade estándar da lingua e que se poidan iolier escoitar oureler as seccións difíciles.



Teranse en conta os marcadores lingüístcos das relacións sociais, normas de cortesía, rexistros nas seguintes áreas: a iida cotá, os seriizos públicos, as condicións de iida, as relacións persoais, as coniencións sociais, os ialores e crenzas.



2.2.2.2.2.1. As estratexias de aprendizaxe danlle a posibilidade ao alumnado de regular a súaaprendizaxe e de transformar e xestonar a noia información da lingua obxecto de estudo. Así oalumnado poderá:

- Explicar o que sabe, como o aprendeu e dirixir a súa aprendizaxe para seguir aprendendo.

- Planifcar a propia aprendizaxe estabelecendo os seu propios obxectios a curto e a longo prazo.

- Organizar o material de aprendizaxe cos instrumentos de apoio necesarios (manuais, caderno deaprendizaxei).

- Autoavaliar o propio proceso detectando os erros e os logros nas tarefas.

- Utlizar todos os medios ao seu alcance (Internet, proxectos sobre diiersos temas, axudadoutros/as falantes...)

- Repetr, recoñecer e usar modelos de lingua etc.

- Relacionar a información noia con coñecementos preiios.

- Deducir e estabelecer relacións entre as linguas coñecidas.

- Resumir para comprender e producir textos orais ou escritos.

2.2.2.2.2.2. As estratexias de comunicación permiten mobilizar os propios recursos para pór enfuncionamento as actiidades de lingua e estabelecer e manter a comunicación cos medioslingüístcos dispoñíbeis. Así, o alumnado poderá:

- Actvar e procurar coñecementos preiios sobre a lingua, a situación, os contdos, as persoas...;informarse se hai axudas iisuais etc.

- Identfcar o tpo de texto para se adaptar á súa comprensión.

- Tomar conciencia do que se quere aprender: do contdo xeral, da información específca, dainformación polo miúdo.

- Estabelecer hipóteses e inferir outros tpos de información a partr de elementos paratextuais(entoación, ielocidadei) e extratextuais (imaxes, gráfcos, fotografíasi).

- Restabelecer e antcipar posicións en relación ao que segue no texto (palabra, frase, respostai).

- Reformular hipóteses sobre o contdo e o contexto a partr da comprensión de noios elementosdo propio texto, utlizando o seu coñecemento e experiencias.

- Asegurar a comprensión, repetr o comprendido, preguntar sobre o dito, iolier escoitar o textotendo en conta determinados aspectos.

- Solicitar repetcións, pedir que se explique unha palabra chaie, dicir que non se entendeu.

- Recoñecer as difcultades de comprensión, debido a posíbeis factores de distorsión, á ielocidadecon que se expresa etc.


Usos asertvos, relacionados coa expresión do coñecemento e a opinión:

- Formular hipóteses sobre un determinado suceso presente ou pasado.

- Comprender e expresarse con sufciencia en contextos académicos.

- Redactar textos de ámbito académico.


- Entender e aienturar un diagnóstco simple.

- Deseniolierse con soltura nun comercio.

- Expresar opinións sobre comportamentos, feitos e situacións.

- Construír argumentos razoados.

- Comparar e contrastar alternatias.

- Reproducir mensaxes e opinións doutras persoas.

- Sintetzar unha información.

- Especular sobre causas e consecuencias.

- Contrastar alternatias e sopesar iantaxes e desiantaxes.

- Expresar hipóteses e posibilidades no pasado.

- Recoñecer o grao de formalidade de diferentes textos.

- Referir o contdo dunha postal, dun correo electrónico, dunha información periodístcai

Usos compromisorios, relacionados coa expresión de ofrecemento, a intención, a vontade e adecisión:

- Pór condicións para unha acción futura.

- Negociar un acordo.

- Ofrecerse a facer algo, ofrecer axuda.

- Expresar intención ou iontade.

Usos directvos, teñen como fnalidade que a persoa destnataria faga ou non faga algo:

- Pedir opinións sobre algo ou alguén.

- Facer correccións, aclaracións, rectfcacións etc.

- Lembrarlle algo a alguén ou adiertr a outra persoa sobre algo.

- Descubrir nun texto erros ou usos lingüístcos incorrectos.

Usos fitcos e solidarios, que se realizan para manter o contacto social:

- Partcipar adecuadamente en diferentes tpos de situacións sociais.

- Actuar segundo as coniiccións propias da comunidade en que se integre (iisitas, coniites,aceptación, rexeitamento...)

Usos expresivos, cos que se expresan determinadas situacións:

- Narrar unha lembranza empregando tempos do pasado.


- Expresar dúbidas.

- Presentar unha queixa ou reclamación.

- Mostrar sorpresa e admiración.

- Describir cambios de personalidade.

- Discutr sobre a información recibida.


Traballarase a seguinte tpoloxía de textos orais:

- Anuncios publicitarios

- Instrucións e indicacións

- Coniersas formais e informais

- Debates e discusións formais

- Entreiistas de traballo e académicas, consultas médicas...

- Enquisas

- Audioiisuais: películas, programas de lecer, telexornais, documentais, material graiado

- Presentacións

- Cancións

- Representacións teatrais

Traballarase a seguinte tpoloxía de textos escritos:

- Anuncios publicitarios e anuncios por palabras

- Correspondencia persoal e formal: cartas comerciais, reclamacións, notas e mensaxes...

- Textos xornalístcos: notcias, reportaxes, cartas ao director, entreiistas...

- Informes, resumos e esquemas

- Textos literarios: contos, relatos breies, poemas, teatro...

- Noielas gráfcas, bandas deseñadas e tras cómicas

- Documentos ofciais: formularios, impresos, instancias...

- Documentos comerciais: contratos, facturas, cartas comerciais...

- Catálogos

- Manuais de instrucións

- Guións

- Currículo

- Dicionarios

- Prospectos


- Receitas de cociña

- Adiiiñas

- Biografías

2.2.2.2.5. Sintictcos

- Flexión de xénero e número do substantio e do adxectio

- Posición e gradación do adxectio. A comparación

- Pronome tónico e átono. Presenza e ausencia. Función de suxeito e complemento

- Determinantes. Artgo, demostratio, posesiio, indefnido, cuantfcadores

- Posición e concordancia dos elementos da oración

- Uso da impersonalidade

- Usos do tempo de indicatio e subxuntio en ierbos regulares e irregulares máis frecuentes

- Uso do imperatio afrmatio e negatio

- O aspecto. Incoatio, duratio

- O modo. Expresión de cortesía, desexo, recomendación, condición

- O discurso referido: estlo directo e estlo indirecto

- Réxime preposicional con ierbos frecuentes

- Adierbios. Usos e formas máis frecuentes

- Conxuncións coordinantes e subordinantes máis usuais

- Posición e concordancia dos elementos oracionais

- Oración simple: enunciatia, afrmatia, negatia, interrogatia, exclamatia, impersoal

- Oración composta. Coordinación

- Oración composta. Subordinación: de relatio, temporais, lugar, modo, causais, fnais,condicionais

- Correlación temporal nas oracións

- Uso de conectores propios do niiel

- Gramátca textual. Procedementos de organización estrutural de textos orais e escritos

2.2.2.2.6. Léxicos

- Actvidades arístcas: música e danza, arquitectura, pintura e escultura, literatura, fotografía,artesanía, cine e teatro, noias manifestacións artstcasi

- Actvidades económicas e comerciais: comercio, entdades e empresas, industriai

- Alimentación: dieta, nutrición e gastronomía...

- Ciencia e tecnoloxía: aiances cientfcos e tecnolóxicos, tecnoloxías da información e dacomunicación...


- Clima, condicións atmosféricas e ambiente: paisaxe urbana e rural, meteoroloxía, natureza,ecoloxía e problemas ambientaisi

- Educación: o sistema educatio, innoiacións, problemas e confitosi

- Identfcación persoal: ttulos e tratamentos, biografía, ialores persoais, afecciónsi

- Información e medios de comunicación: prensa escrita, teleiisión e radio, Interneti.

- Polítca e sociedade: insttucións, formas de goberno, confitos e moiementos sociais, modas etendencias sociais...

- Relacións humanas e sociais: tpos e formas de relacións sociais, celebracións e actos familiares,sociais e relixiososi

- Saúde e coidados fsicos: moiementos, sensacións e percepcións físicas, seriizos de saúde,adiccións e drogas, medicina tradicional e alternatia, estétcai

- Tempo libre e actualidade: actiidades de lecer e culturais, acontecementos do momento...

- Traballo e profesión: tarefas que se deseniolien no traballo, desemprego e procura de traballo,condicións laborais, seguridade e riscos laboraisi

- Viaxes e transportes: planifcación das iacacións, experiencias persoais, problemas eincidencias...

- Vivenda, lar e contorna: tpos de iiienda, compra e alugueiro, mudanza e instalación,equipamento e decoración...

2.2.2.2.7. Fonétco-fonolóxicos e ortotpogrifcos

- Os fonemas que presentan maior difcultade.

- A entoación para acadar as funcións comunicatias traballadas.

- A correspondencia entre unidades melódicas e a puntuación.

- A adecuación da entoación ás intencións comunicatias.

- Os procesos propios da lingua que presentan maior difcultade (tonalidade, alfabetosi).

- A entoación dos distntos tpos de oración de textos orais e escritos.

- O recoñecemento e uso das formas ortográfcas.

- O uso especial de maiúsculas e minúsculas.

- As siglas e abreiiaturas de uso frecuente.



Comprende exposicións públicas de certa complexidade referidas a temas dos que se ten algúncoñecemento preiio ou relacionado coa experiencia académica ou a actiidade profesional, aíndaque ás ieces lle resulte difícil acadar un bo niiel de comprensión se o discurso non está benorganizado e carece de fío condutor.


Comprende textos bastante extensos transmitdos por diferentes medios: notcias, programas dedebate, películas de trama sinxela, representacións teatrais. Procurarase que haxa unhas boascondicións acústcas, que o discurso estea ben organizado e que a estrutura do discurso sexa clara.

Comprende o que se di en coniersacións e transaccións en lingua estándar a ielocidade normal, nasque pode haber cambios de tema e interrupcións, con interaccións ben organizadas, seguindo asargumentacións e interpretando todos os detalles.

Comprende textos producidos en diferentes situacións de comunicación que conteñen informacións precisas, por exemplo, unha axenda de traballo, aiisos concretos feitos nun lugar público no que as condicións acústcas non son moi boas...


Interactúa -inicia, mantén e remata- de forma cooperatia en coniersas sobre temas de interese persoal ou relacionados coa súa especialidade, ialéndose dun repertorio lingüístco sinxelo pero efcaz, nas que expón as súas opinións e as argumenta, se se fala en lingua estándar e a unha ielocidade media.

Desenvólvese en transaccións da iida cotá -aloxamento, restaurantes ou actiidades económicas- expresando agrado ou desagrado ou explicando o motio dun problema, se ten a cooperación da persoa interlocutora.

Expresa e intercambia puntos de iista de forma breie, sinxela e efcaz en coniersas formais e reunións de traballo, pedindo información se a precisa e ofrecendo breies razoamentos e explicacións nunha lingua estándar e en rexistro formal, utlizando estruturas e léxico sinxelos, pero adecuados á situación de comunicación.

Realiza en lingua estándar narracións, descricións sobre diiersos temas do ámbito persoal, académico e profesional.

Fai presentacións breies -sempre que poida preparalas preiiamente- sobre temas coñecidos ou do seu interese, en lingua estándar, claras e ben estruturadas, respondendo a preguntas aclaratorias oucomplementarias, aínda que poida precisar repetcións ou aclaracións.

Realiza intercambios de información sobre asuntos cotáns de interese persoal ou profesional, utlizando fórmulas simples.

É capaz de reelaborar información procedente de distntas fontes, de sintetzala e de comunicala de maneira oral.2.4.4.3.2.2.

Presenta unha pronunci2.4.4.3.2.2. ación e entoación claras e naturais, aínda que o acentoestranxeiro sexa perceptbel.

Exprésase con claridade sufciente e un ritmo bastante uniforme, sen manifestar ostensibelmente que teña que limitar o que quere dicir. Dispón de sufcientes recursos lingüístcos para facer descricións claras, expresar os seus puntos de iista e deseniolier argumentos, para iso utliza algunhas estruturas complexas, sen que se lle note moito que está buscando as palabras que precisa.



Comprende información esencial e detalles releiantes en cartas, correos electrónicos e outrasinformacións de interacción escrita na que aparezan queixas, reclamacións, petcións, citaciónsi,que iersen sobre temas da iida social, persoal e da propia especialidade.

Segue as fases detalladas en instrucións ou en textos legais habituais e é quen de comprendernormatias ou regulamentos, aínda que presenten iocabulario técnico e específco.

Distngue entre feitos, opinións, argumentos, sucesosi, e interpreta o que le identfcando conprecisión os argumentos dos distntos puntos de iista, os matces de sentdo e as posturas concretas.

Identfca a intención do texto (solicitar, reclamar, citar...) e comprende iocabulario, expresións e estruturas que comuniquen ofrecementos, prazos, acordos, xustfcaciónsi É quen de reaccionar á iista da información esencial e os detalles releiantes do texto de que se trate.


Escribe correspondencia persoal sinxela e breie en que se solicite información, se expresensentmentos, reaccións, desexos e aspiracións e se expliquen problemas utlizando un repertorioléxico e un rexistro axeitados á situación de comunicación.

Resume ou reformula información de diiersas fontes e parafrasea pasaxes breies coa intención detransmitr de maneira simple a información orixinal da fonte.

Escribe textos narratios e descritios coherentes e ben estruturados en lingua estándar, relatandofeitos sinxelos relatios a experiencias da iida cotá, do ámbito académico ou do seu campoprofesional.

Toma notas e redacta informes breies e sinxelos en formato coniencional, transmitndoinformación sobre feitos comúns de asuntos de actualidade ou de temas da súa especialidadedesenioliendo argumentos tanto a faior como en contra.

Escribe pequenas recensións -imitando modelos- sobre películas, libros e manifestacións artstcas eculturais utlizando iocabulario específco do niiel.

Utliza con razoábel corrección, aínda que poida manifestar infuencia doutra/s lingua/s, os patrónsortotpográfcos de uso común e máis específco (p. ex., parénteses, guións, abreiiaturas, asteriscos,cursiia) e aplica con fexibilidade as coniencións formais máis habituais de redacción de textos,tanto en soporte papel como dixital.

É capaz de reelaborar información procedente de distntas fontes, de sintetzala e de comunicala de maneira escrita.


Transmite de maneira oral e con sufciencia tanto a información como, se é o caso, o ton e asintencións dos e das falantes ou autores/as -sempre que se fale sobre temas coñecidos- de maneiraorganizada e en lingua estándar.

Reelabora documentos claros, en lingua estándar, de temas coñecidos procedentes dos medios decomunicación (orais e escritos) e sabe superar as diferenzas con respecto ás linguas e culturaspropias e os estereotpos.

Repite ou reformula a información de maneira máis sinxela para facérllela máis comprensíbel ás


persoas receptoras.

Organiza adecuadamente a información que pretende ou debe transmitr e detállaa de xeito satsfactorio para poder comunicala noiamente con claridade e efcacia.


O ano académico 2018-2019 ten para o niiel B2 de lingua galega un total de 120 horas, repartdas ao

longo de trinta semanas. Temos que ter en conta que o reparto horario no deiir do curso non é

homoxéneo debido aos días festios e aqueles que están reseriados para probas.

A EOI de Vigo (Ponteiedra) sinalou como días non lectios de carácter estatal, autonómico ou ben

local os seguintes: 12 de outubro, 1 de noiembro, 6 de decembro, 7 de decembro, do 22 de

decembro ao 7 de xaneiro, do 4 de marzo ao 6 de marzo, 19 de marzo, 28 de marzo, do 13 ao 22 de

abril, 1 de maio e 17 maio. Ademais, o centro escolle como días de libre elección o 2 de noiembro, o

18 e o 28 de marzo.

Así pois escollemos a nosa temporalización, para o niiel B2:

Semana unidade

24/09/2018 ao 30/09/18 Presentación do alumno e o profesorado,aialiación inicial e coñecemento das normas daEscola

01/10/2018 ao 07/10/2018 Unidade 1: a describir as característcas e ofuncionamento de algo a opinar sobre obxectos.Os superlatios en -ísimo/a/os/as

09/10/2018 ao 14/10/2018 Unidade 1: algúns modifcadores do adxectio:excesiiamente, demasiado... as frasesexclamatias: que...!, que... tan/ máis...! as frasesrelatias con preposición

15/10/2018 ao 21/10/2018 Unidade 1: algúns partcipios irregularesempregos do indicatio e do subxuntio enfrases relatias

722/10/2018 ao 28/10/2018 Unidade 2: Para iso, imos aprender: a expresarintereses e sentmentos a falar das relaciónsentre as persoas

29/10/2018 ao 04/11/2018 Unidade 2: a mostrar desacordo en diiersosrexistros a suaiizar unha expresión de desacordo

05/11/2018 ao 11/11/2018 Unidade 2: a contrargumentación e aargumentación

12/11/2018 ao 18 /11/2018 Unidade 3: facer hipóteses e conxecturas arelatar sucesos misteriosos algúns usos do futurode indicatio

19/11/ 2018 ao 25 /11/2018 Unidade 3: o pospretérito construcións en


indicatio e en subxuntio para expresardiferentes graos de seguridade

26/11/2018 ao 2/12/2018 Unidade 3: diferentes usos do ierbo crer.Repaso das tres primeiras unidades

3/12/2018 ao 9/12/2018 Unidade 4: Redacción dunha noia. Referirnos aunha noia e comentala

10/12/2018 ao 16 /12/2018 Unidade 4: formas e ialores do partcipio; ierbosde transmisión da información: manifestar,declarar...

17/12/2018 ao 23/12/2018 Unidade 4: construcións pasiias e impersoais; oiocabulario relacionado cos medios decomunicación

08/01/2019 ao 13/01 / 2019 Repaso das unidades 1, 2, 3 e 4

14/01/2019 ao 20/01/2019 Unidade 5: dar consellos; eiocar situaciónsimaxinarias: se fose, estiese... + pospretérito

21/01/2019 ao 27/01/2019 Unidade 5: opinar sobre accións e condutas; expresar desexo

28/01/2019 ao 03/02/2019 Unidade 5: algúns usos do pospretérito; opretérito imperfecto do subxuntio de ser, estare poder

11/02/2019 ao 17/02/2019 Unidade 6: transmitr ordes, petcións econsellos; referir o que dixeron outras persoasno pasado en estlo directo e en estlo indirecto

18/02/2019 ao 24/02/2019 Unidade 6: a forma e algúns usos do pretéritoimperfecto de subxuntio

25/02/2019 ao 03/03/2019 Unidade 7: expresar condicións e consecuenciashipotétcas; algúns ierbos con preposición

04/03/2019 ao 10/03/2019 Unidade 7: falar de sentmentos, do carácter eda personalidade; iocabulario para falar derelacións persoais e afectias

11/03/2019 ao 17/ 03/2019 Unidade 7: conectores para engadir, matzar,contrapor e desmentr unha información; algúnsusos e ialores das preposicións

18/03/2019 ao 24/03/2019 Repaso unidades 5, 6 e 7

25/03/2019 ao 31/03/2019 Unidade 8: correlación temporal nas frases derelatio; o emprego dalgúns conectores.

01/04/2019 ao 07/04/2019 Unidade 8: expresar desexos ; expresar a causa ea fnalidade: por e para; os usos especiais dosposesiios

08/04/2019 ao 14/04/2019 Unidade 9: o infnitio conxugado; falar de feitospasados e das súas consecuencias no presente


22/04/2019 ao 28/04/2019 Unidade 9: outros empregos do pospretérito edo imperfecto de subxuntio; a colocación e ascombinacións dos pronomes de obxecto directoe de obxecto indirecto; facer reproches

29/04/2019 ao 05/05/2019 Unidade 10: informar sobre causas e razóns:porque/por/como/ debido a/a causa de/por morde/por culpa de/grazas a; retomar causascoñecidas: como/ao + infnitio/xa que, postoque, dado que ...

06/05/ 2019 ao 12/05/2019 Unidade 10: construcións enfátcas con ialorcausal: tan... que/tanto que/con/de; estruturaspasiias con se

13/05/2019 ao 19/05/2019 Repaso II unidades: 1,3,5 ,7 e 9

20/05 /2019 ao 26/05/2019 Repaso II unidades: 2, 4, 6, 8 e 10

27/05/2019 ao 31/05/2019 Repaso e dúbidas fnais

2.2.2.5. Recursos

As noias tecnoloxías son unha ferramenta imprescindíbel no proceso de ensino aprendizaxe de

linguas polo que son utlizadas de xeito habitual. Así pois, aproieitáranse os espazos destnados ao

uso das TIC na propia escola, os recursos dispoñíbeis nas aulas (ordenador, canón de proxección e

pantalla dixital, libro dixital) e a conexión a Internet fxa, da que dispón o centro.

Material para intermedio B2:


● Ver tamén o material que se inclúe para aianzado C1


2.3. NIVEL AVANZADO (C1 e C2)

2.3.1. NIVEL AVANZADO C1


O alumnado que supere o nivel avanzado C1 poderá comunicarse case sen esforzo, dun xeito fuídoe espontáneo nos ámbitos persoal e público, así como en actiidades específcas nos camposacadémico e profesional. Comprenderá a información importante e os aspectos e detalles releiantesdunha ampla gama de textos orais, e tamén será capaz de entender opinións e acttudes tantoimplícitas como explícitas. Comprenderá en detalle textos escritos, extensos e conceptualmentecomplexos, sempre que poida reler determinadas partes do texto; será quen de producir textosescritos ben estruturados e sobre temas de certa complexidade. Empregará, de maneira correcta,estruturas, mecanismos de cohesión e un léxico axeitado e iariado para resaltar, sintetzar, ampliare defender puntos de iista, que permitan rematar a produción cunha conclusión argumentada.

O alumnado que acade este niiel disporá dun bo coñecemento da lingua e un repertorio deexpresións idiomátcas que lle permitan apreciar, expresar e trasladar matces de signifcados.


Comprender, independentemente da canle e mesmo en más condicións acústcas, a intención e osentdo xeral, as ideas principais, a información importante, os aspectos e detalles releiantes e asopinións e acttudes, tanto implícitas como explícitas, dos e das falantes nunha ampla gama detextos orais extensos, precisos e detallados, e nunha iariedade de acentos, rexistros e estlos,mesmo cando a ielocidade de artculación sexa alta e as relacións conceptuais non estean sinaladasexplicitamente, sempre que poida confrmar algúns detalles, especialmente se non estáfamiliarizado/a co acento.

Producir e coproducir con fuidez, espontaneidade e case sen esforzo, independentemente da canle,unha ampla gama de textos orais extensos, claros e detallados, conceptual e estruturalmentecomplexos, en diiersos rexistros, e cunha entoación e acento adecuados á expresión de matces designifcado, mostrando dominio dunha ampla gama de recursos lingüístcos, das estratexiasdiscursiias e interaccionais e de compensación que fai imperceptbeis as difcultades ocasionais quepoida ter para expresar o que quere dicir, e que lle permite adecuar con efcacia o seu discurso acada situación comunicatia.

Comprender a intención e o sentdo xeral, a información importante, as ideas principais, os aspectose detalles releiantes e as opinións e acttudes dos/as autores/as, tanto implícitas como explícitas, nunha ampla gama de textos escritos extensos, precisos e detallados, conceptual e estruturalmente complexos, mesmo sobre temas fóra do seu campo de especialización, identfcando as diferenzas deestlo e rexistro, sempre que poida reler as seccións difíciles.

Producir e coproducir textos escritos extensos e detallados, ben estruturados e axustados aosdiferentes ámbitos de actuación, sobre temas complexos, resaltando as ideas principais, ampliandoe defendendo os seus puntos de iista con ideas complementarias e exemplos, rematando cunhaconclusión apropiada. Para iso empregará de maneira correcta e consistente, estruturas gramatcaise coniencións ortográfcas complexas, de puntuación e de presentación do texto, mostrando control


de mecanismos complexos de cohesión, e dominio dun léxico amplo que lle permita expresarmatces de signifcado.

Mediar entre falantes da lingua meta ou de distntas linguas, oralmente ou por escrito, en situaciónsespecífcas e complexas, nos ámbitos persoal, público, académico e profesional, transmitndo con fexibillidade, corrección e efcacia unha ampla gama de textos orais ou escritos complexos.



Comprender, independentemente da canle, a información específca en declaracións, mensaxes,anuncios e aiisos detallados, aínda que poidan ter má ou baixa calidade ou un son distorsionado.

Comprender información complexa con condicións e adiertencias, instrucións de funcionamento eespecifcacións de produtos, seriizos, así como información sobre procedementos coñecidos oumenos habituais e sobre os asuntos relacionados coa súa profesión ou actiidades académicas.

Comprender con relatia facilidade a maioría das conferencias, charlas, coloquios, faladoiros edebates, sobre temas complexos de carácter público, profesional ou académico, entendendo endetalle os argumentos que se esgrimen.

Comprender os detalles de coniersacións e discusións de certa lonxitude entre terceiras persoas,mesmo sobre temas abstractos, complexos ou cos que non se está familiarizado/a, e captar aintención do que se di.

Comprender coniersacións de certa lonxitude nas que partcipa, aínda que non estean claramenteestruturadas.

Comprender, sen demasiado esforzo, unha ampla gama de programas de radio, teleiisión, obras de teatro ou espectáculos e películas que poidan conter linguaxe coloquial ou expresións idiomátcas. Identfcar pormenores e acttudes implícitas entre os e as falantes.


Facer declaracións públicas con fuidez, case sen esforzo e usando a entoación para transmitr osignifcado con precisión.

Realizar presentacións claras e ben estruturadas, sobre un tema complexo, ampliando consubtemas, desenioliendo ideas concretas e defendendo puntos de iista con argumentos eexemplos adecuados, apartándose cando sexa necesario do texto preparado para contnuar conaspectos propostos pola audiencia e rematar cunha conclusión apropiada, unha iez respondidas aspreguntas fnais.

Partcipar nunha entreiista, como entreiistador/a ou entreiistado/a, ampliando e desenioliendoas ideas discutdas, utlizando mecanismos adecuados para manter o bo desenioliemento dodiscurso.

Partcipar en coniersacións formais ou informais, cunha ou iarias persoas interlocutoras, que tratentemas abstractos, complexos ou específcos. Facer un uso emocional ou humorístco do idioma, expresar as propias ideas e opinións con precisión, presentar liñas argumentais de maneira coniincente e responder con efcacia.



Comprender instrucións, indicacións, normatias, aiisos ou outras informacións de carácter técnicoe complexas, incluíndo algún detalle sobre condicións e adiertencias, tanto se se relacionan coapropia especialidade coma se non, sempre que se poidan reler as seccións máis difíciles.

Comprender alusións en notas, mensaxes e correspondencia persoal, que poidan tratar sobre temascomplexos e presentar trazos específcos na súa estrutura ou no léxico (formato non habitual,linguaxe coloquial, ton humorístco).

Comprender a información contda en correspondencia formal de carácter profesional ouinsttucional, identfcando os niieis de formalidade e as acttudes ou opinións implícitas.

Comprender artgos, informes, actas, memorias e outros textos complexos do ámbito social,profesional ou académico e identfcar detalles que denoten acttudes, sempre que se poidan iolierler as seccións difíciles.

Comprender en detalle a información contda en textos de consulta de carácter profesional ouacadémico, en calquera soporte, sempre que se poidan iolier ler as seccións difíciles.

Comprender, en calquera soporte, as ideas e posturas expresadas en artgos ou outros textosxornalístcos de certa extensión, tanto de carácter xeral como especializado, nos que se comentan eanalizan puntos de iista ou opinións.

Comprender textos literarios contemporáneos, escritos nunha iariedade de lingua estándar e captara mensaxe, as ideas e as conclusións implícitas


Tomar notas durante unha conferencia, curso ou seminario que trate temas da súa especialidade,ou durante reunións no ámbito profesional, escribindo a información de maneira que as notaspoderían ser útles para outras persoas.

Escribir correspondencia persoal en calquera soporte e comunicarse en foros, relacionarse confexibilidade e efcacia coas persoas destnatarias, incluíndo usos de carácter emocional, alusiio ehumorístco.

Escribir correspondencia formal dirixida a insttucións públicas ou priiadas na que se faganreclamacións ou demandas con certa complexidade e se empreguen os argumentos pertnentes paraapoiar ou rebater posturas.

Escribir informes, memorias, artgos e ensaios claros e ben estruturados, sobre temas complexos encontornas de carácter público, académico ou profesional, resaltando as ideas principais, ampliandocon subtemas e rematando cunha conclusión apropiada.


Mediar entre falantes da lingua meta ou de distntas linguas para trasladar oralmente ou por escritounha ampla gama de textos sobre temas relacionados cos campos do seu interese persoal, da súaespecialización ou dos ámbitos profesional e académico.

Adaptar sen aparente difcultade o rexistro aos diferentes contextos de uso e manter unhaexpresión e entoación que permitan transmitr o signifcado e aclarar posíbeis confusións.


Levar a cabo transaccións, xestóns e operacións, nas que se debe negociar a solución de confitos,identfcar as posturas, deseniolier argumentos, facer concesións, utlizando unha linguaxenegociadora e afrontar difcultades impreiistas.

Recoñecer signifcados complexos, en textos orais ou escritos, e adaptar o formato e contdo en función das necesidades ou intereses da persoa receptora e aclarar posíbeis confusións.


Fan referencia ao coñecemento e aplicación dos recursos que lle permitan ao alumnado comportarse e comunicarse con efectiidade nos ámbitos académico e profesional, tendo en conta os aspectos socioculturais e sociolingüístcos.


Teranse en conta os marcadores lingüístcos das relacións sociais, normas de cortesía, estereotpos, modismos e rexistros nas seguintes áreas: os seriizos públicos, as condicións de iida, as relacións persoais, as coniencións sociais, os ialores e as crenzas.


2.3.1.2.2.1. As estratexias de aprendizaxe danlle a posibilidade ao alumnado de regular a súaaprendizaxe e de transformar e xestonar a noia información da lingua obxecto de estudo. Así oalumnado poderá:

- Explicar o que sabe, como o aprendeu e dirixir a súa aprendizaxe para seguir aprendendo.

- Planifcar a propia aprendizaxe estabelecendo os seus propios obxectios a curto e a longoprazo.

- Organizar o material de aprendizaxe cos instrumentos de apoio necesarios (manuais, caderno deaprendizaxe, aplicacións móbiles, ferramentas en liñai).

- Autoavaliar o propio proceso detectando os erros e os logros nas tarefas.

- Utlizar todos os medios ao seu alcance (Internet, proxectos sobre diiersos temas, axudadoutros/as interlocutores/as...)

- Repetr, recoñecer e usar modelos de lingua etc.

- Relacionar a información noia con coñecementos preiios.

- Deducir e estabelecer relacións entre as linguas coñecidas.

- Resumir para comprender e producir textos orais ou escritos.

2.3.1.2.2.2. As estratexias de comunicación permiten mobilizar os propios recursos para pór enfuncionamento as actiidades de lingua, así como estabelecer e manter a comunicación cos medioslingüístcos dispoñíbeis. Así, o alumnado poderá:

- Actvar e procurar coñecementos preiios sobre a lingua, a situación, os contdos, as persoas...

- Informarse, se hai axudas iisuais etc.

- Identfcar o tpo de texto para adaptalo á audiencia.

- Tomar conciencia do que se quere aprender: do contdo xeral, da información específca, da


información polo miúdo.

- Estabelecer hipóteses e inferir outros tpos de informacións a partr de elementos paratextuais(entoación, ielocidadei) e extratextuais (imaxes, gráfcos, fotografíasi).

- Restabelecer e antcipar posicións en relación ao que segue no texto (palabra, frase, respostai).

- Reformular hipóteses sobre o contdo e o contexto a partr da comprensión de noios elementosdo propio texto, utlizando o seu coñecemento e experiencias.

- Asegurar a comprensión, repetr o comprendido, preguntar sobre o dito, iolier escoitar o textotendo en conta determinados aspectos.

- Solicitar repetcións, pedir que se explique unha palabra chaie, dicir que non se entendeu.

- Recoñecer as difcultades de comprensión, debido a posíbeis factores de distorsión, á ielocidade coa que se expresa etc.


Comprensión e expresión das seguintes funcións comunicatias ou actos de fala en contextoscomunicatios específcos, tanto a traiés de actos de fala directos como indirectos, nunha amplaiariedade de rexistros:

Funcións ou actos de fala asertvos, relacionados coa expresión do coñecemento, da opinión, dacrenza e da conxectura: expresar acordo e desacordo, expresar descoñecemento, expresar dúbida eesceptcismo, expresar unha opinión, formular unha hipótese, supor, predicir...

Funcións ou actos de fala que impliquen compromiso, relacionados coa expresión do ofrecemento,da intención, da iontade e da decisión: expresar a intención, a iontade e a decisión de facer ou nonfacer algo; ofrecer axuda; prometer e retractarse...Funcións ou actos de fala directvos, que teñen como fnalidade dar unha instrución: ofrecerconsello, adiertr, dar instrucións, dar ou negar permiso, preiir a alguén en contra de algo ou dealguén, prohibir, recomendar, lembrarlle algo a alguén, restrinxir e suplicar...

Funcións ou actos de fala fitcos e solidarios, que se realizan para estabelecer ou manter o contactopersoal, social, académico e profesional e expresar acttudes con respecto aos/ás demais: aceptar oudeclinar unha iniitación, compadecerse, expresar condolencia, facer cumprimentos, interesarse poralguén ou por algo, pedir desculpas e rexeitar...

Funcións ou actos de fala expresivos, cos que se expresan acttudes e sentmentos como resposta ante determinadas situacións: expresar admiración, ledicia, aprecio, simpata, (des)confanza, (des)aprobación, decepción, (des)interese, resignación, temor, exculpar, lamentar, reprochar...



- Anuncios publicitarios complexos retransmitdos

- Instrucións e indicacións detalladas

- Coniersas especializadas

- Reunións de traballo con iocabulario específco


- Debates e discusións formais sobre temas complexos ou específcos

- Entreiistas longas e complexas: de traballo, académicas...

- Entreiistas xornalístcas de carácter diiulgatio

- Sondaxes e cuestonarios complexos

- Audioiisuais

- Conferencias, presentacións e declaracións públicas específcas e detalladas

- Cancións


- Informatios

- Clases graiadas

- Páxinas web gobernamentais


- Correspondencia persoal e profesional especializada

- Textos extensos da súa especialidade ou doutros ámbitos

- Instrucións extensas

- Textos xornalístcos informatios e de opinión sobre temas de actualidade

- Textos literarios contemporáneos que poidan presentar certa complexidade lingüístca,estrutural e temátca

- Textos de rexistro coloquial en forma de notas, cartas, correo electrónico etc., aínda que seapoien excepcionalmente en modismos e fraseoloxía específca

- Informacións, anuncios e slogans publicitarios

- Textos que poidan amosar trazos non normatios

- Textos de opinión ou ensaístcos sobre cuestóns de actualidade ou sobre temas de interesexeral

- Textos académicos ou profesionais relacionados ou non coa súa especialidade

- Textos ensaístcos


Consolidaranse todos os conidos sintácicos tiistos nos nitieis anteriores e incidirase nos seus usos etialores especiais. Así mesmo, prestarase atencinn aos seguintes aspectos:

- Formación de palabras: deriiación e composición

- Recoñecemento dos elementos da palabra e signifcado dos afxos

- Usos das formas ierbais e nominais na composición de textos e adecuación destas ao tpo detexto e ao discurso

- Correlación temporal na construción de textos orais e escritos


- Usos sintáctcos complexos

- Disposición dos consttuíntes oracionais: coñecemento das posibilidades de alteración da orde

- Gramátca textual: os procedementos de organización estrutural dos textos orais e escritos:focalizacións, tematzacións, reformulacións etc.

- Uso de mecanismos de cohesión para a organización de textos orais e escritos

2.3.1.2.6. Léxicos

- Cultura e actvidades arístcas: música e danza, arquitectura, pintura e escultura, estlos ecorrentes artstcas, tendencias de iangarda, literatura, fotografía, cine e teatro, noiasmanifestacións artstcas, artesanía...

- Información e medios de comunicación: prensa, radio e teleiisión, internet, publicidade e redessociais...

- Traballo e actvidades profesionais: tpos de traballo e tarefas, noias modalidades de emprego,condicións e contratos laborais, asociacións sindicais, seguridade e riscos laborais...

- Viaxes e estancias no estranxeiro: turismo, modas e tendencias turístcas, trámites coaadministración e burocrátcos durante estadías no estranxeiro...

- Vivenda, lar e contorna: tpos de hábitat, a organización urbana, a localización no espazo, aconstrución, compra e alugueiro, equipamento, decoración e mantemento, a contornasociocultural, física e económica...

- Xeografa, natureza e medio rural: accidentes xeográfcos, moiementos migratorios, paisaxeurbana e rural, natureza, ecoloxía e problemas ambientais...


Consolidaranse todos os contdos fonétco-fonolóxicos e ortotpográfcos iistos nos niieis anteriores e incidirase nos propios deste niiel.

- A énfase

- A entoación e os cambios de ton

- Os patróns característcos de tons iinculados a intencións comunicatias específcas (ironía,sarcasmo, humori)

- Os patróns melódicos específcos dalgunhas estruturas sintáctcas

- Secuencias sinxelas cunha entoación característca (refráns, poemas...)

- A correspondencia entre unidades melódicas e a puntuación

- O recoñecemento das iariantes diatópicas e diastrátcas máis estendidas

- As coniencións de distribución e organización do texto

- As abreiiaturas, siglas, símbolos e acrónimos de uso común




Comprende o que se pretende comunicar co fn de sacar as conclusións apropiadas.

Recoñece, segundo o contexto e en distntos rexistros (familiar, informal, formal ou neutro), aintención e o signifcado dun amplo repertorio de actos de fala.

É capaz de seguir un discurso extenso aínda que non estea claramente estruturado.

Recoñece expresións idiomátcas e coloquiais, e aprecia connotacións e matces de signifcado, aíndaque poida necesitar unha repetción se o acento non lle resulta familiar.

Percibe as iariedades fonétco-fonolóxicas estándar propias da lingua e recoñece matces de signifcado


Utliza o idioma con fexibilidade e efcacia para fns sociais, adaptando o que di e os medios deexpresalo á situación, ao/á receptor/a e a formalidade requirida.

Expresa o que quere dicir, superando difcultades ocasionais que poida ter.

Desenvolve argumentos detallados de maneira sistemátca e ben estruturada, relacionandoloxicamente os puntos principais, resaltando os puntos importantes, desenioliendo aspectosespecífcos e concluíndo adecuadamente.

Rebate os argumentos das persoas interlocutoras de maneira coniincente e apropiada, interiindode forma fuída e espontánea.

Exprésase cun alto grao de corrección de modo consistente.

Domina un amplo repertorio léxico, incluíndo expresións idiomátcas e coloquiais, que lle permitensuperar posíbeis carencias.

É quen de iniciar, manter e rematar unha coniersa de maneira apropiada e fuída, respectando asquendas de palabra e tamén ialéndose das interiencións dos/as outros/as interlocutores/as.

Expón preguntas para comprobar que comprendeu o que a persoa interlocutora quixo dicir econsegue aclaración dos aspectos ambiguos.

Adapta os textos ao propósito comunicatio, respectando a situación, os/as receptores/as e a canle,sen alterar a información e as posturas orixinais.

Produce un texto oral coherente e cohesionado a partr dunha diiersidade de textos fonte.

Transmite de xeito oral e con claridade os puntos destacados e máis releiantes dos textos fonte, asícomo todos os detalles que considera importantes en función dos intereses e necesidades daspersoas destnatarias.

Varía a entoación e coloca a énfase da oración correctamente para expresar matces de signifcado, mantendo a artculación propia da iariedade estándar da lingua meta.


Comprende o que se pretende ou o que se lle require en cada caso.

Identfca con rapidez o contdo e a importancia de textos dunha ampla serie de temas profesionais ou académicos.


Localiza detalles releiantes en textos extensos e complexos.

Recoñece a intención e o signifcado do propósito comunicatio, segundo o contexto, o xénero e o tpo de texto.

Localiza a información ou segue o fío da argumentación nun texto de estrutura discursiia complexaou nun que non estea perfectamente estruturado, no que as relacións e conexións non sempre seexpresen con marcadores explícitos.

Recoñece expresións idiomátcas e coloquiais, e aprecia connotacións de signifcado, aínda que enocasións poida que necesite consultar un dicionario.

Comprende, segundo o contexto, o xénero e o tpo textual, os signifcados asociados a unha amplagama de estruturas sintáctcas da lingua escrita.

Comprende as intencións comunicatias expresadas mediante o uso dunha ampla gama de coniencións ortotpográfcas, tanto en soporte papel como dixital


Escribe textos complexos extensos, mostrando un dominio dos recursos lingüístcos que lle permitenexpresarse con efcacia e precisión.

Redacta un texto e adáptao á situación requirida.

Presenta ideas e puntos de iista con fn de destacalos, diferencialos e eliminar posíbeisambigüidades.

Utliza estruturas sintáctcas que lle permiten expresarse con precisión, e mantén un alto grao decorrección.

Utliza as coniencións ortotpográfcas propias da lingua para producir textos escritos en que aestrutura, a distribución en parágrafos e a puntuación son apropiadas. A ortografía é correcta, saliodescoidos tpográfcos de carácter esporádico.

Adapta os textos ao propósito comunicatio, respectando a situación, as persoas receptoras e acanle, sen alterar a información e as posturas orixinais.

Produce un texto escrito coherente e cohesionado a partr de diiersos textos fonte.

Sabe facer unha cita e utliza as referencias seguindo as coniencións, segundo o ámbito e contextocomunicatios (p. ex. nun texto académico).

Transmite de maneira escrita e con claridade os puntos destacados e máis releiantes dos textosfonte, e tamén todos os detalles que considera importantes en función dos intereses e necesidadesdas persoas destnatarias.


Fai uso dun coñecemento concreto dos aspectos socioculturais e sociolingüístcos propios das culturas en que se fala o idioma.

Adapta os textos ao propósito comunicatio, respectando a situación, as persoas receptoras e a canle, sen alterar a información e as posturas orixinais.


Produce un texto (oral ou escrito) coherente e cohesionado a partr de diiersos textos fonte.

Sabe citar as fontes segundo o ámbito e o contexto comunicatio.

Transmite de xeito oral ou escrito os puntos destacados e máis releiantes dos textos fonte, e taméntodos os detalles que considera importantes en función dos intereses e necesidades das persoasdestnatarias.

Xestona con fexibilidade a interacción entre as partes para procurar que fúa a comunicación, axudando a expresar con claridade as posturas e a desfacer malentendidos; e iolie, sempre que se precise, sobre os aspectos importantes, iniciando outros temas ou recapitulando para organizar a discusión, e orientándoa cara á resolución da cuestón.


O ano académico 2018-2019 ten para o niiel C1 de lingua galega un total de 120 horas, repartdas ao

longo de trinta semanas. Temos que ter en conta que o reparto horario no deiir do curso non é

homoxéneo debido aos días festios e aqueles que están reseriados para probas.

A EOI de Vigo (Ponteiedra) sinalou como días non lectios de carácter estatal, autonómico ou ben

local os seguintes: 12 de outubro, 1 de noiembro, 6 de decembro, 7 de decembro, do 22 de

decembro ao 7 de xaneiro, do 4 de marzo ao 6 de marzo, 19 de marzo, 28 de marzo, do 13 ao 22 de

abril, 1 de maio e 17 maio. Ademais, o centro escolle como días de libre elección o 2 de noiembro, o

18 e o 28 de marzo.

Para o niiel aianzado C1 da lingua galega, elaboramos a seguinte temporalización:

Semana unidade

24/09/2018 ao 30/09/18 Presentación do alumno e o profesorado,aialiación inicial e coñecemento das normas daEscola

01/10/2018 ao 07/10/2018 Unidade 1: marcadores e construciónstemporais: xusto nese momento/estar a puntode/entón. O copretérito xornalístco. Usos doimperfecto de subxuntio

09/10/2018 ao 14/10/2018 Unidade 1: combinar tempos do pasado.Comprender e referir eientos pasados.Transmitr petcións e adiertencias

15/10/2018 ao 21/10/2018 Unidade 1: Colocación do adxectio. Vocabulariodo ámbito das crónicas (musicais, deportias,xornalístcas, de sociedade...) nos medios decomunicación.

722/10/2018 ao 28/10/2018 Unidade 2: dar a nosa opinión: creo que +indicatio, non creo que + subxuntio a ialorardiiersas opcións: é unha tolaría/ é impensábel...+ infnitio/que + subxuntio. Pór condicións:


(só) se/sempre que... Expresar acordo oudesacordo

29/10/2018 ao 04/11/2018 Unidade 2: o infnitio conxugado. Argumentaropinións. Aludir a temas ou a interienciónsdoutras persoas: iso de...

05/11/2018 ao 11/11/2018 Unidade 2: secuenciar argumentos: enprimeiro/segundo/... lugar, por últmo...Vocabulario para falar do modo de iida, do ocio,do turismo e das característcas de cidades eiilas

12/11/2018 ao 18 /11/2018 Unidade 3: usos de se en oracións impersoais:ialorarase... Construcións relatias: quen,aqueles que, todo aquel que, o/a/os/as que...

19/11/ 2018 ao 25 /11/2018 Unidade 3: expresar condicións: é imprescindíbel+ infnitio/que + subxuntio. Algúns usos dasoracións pasiias. Estabelecer condicións erequisitos. Algúns usos do futuro de subxuntio.Valores de ter + partcipio

26/11/2018 ao 2/12/2018 Unidade 3: algunhas diferenzas entre a linguaoral e a escrita. Unicamente, exclusiiamente,necesariamente. Vocabulario do ámbito dasconiocatorias e da arte

3/12/2018 ao 9/12/2018 Unidade 4: Vocabulario do ámbito do teatro e deactiidades cotás. Describir os moiementos e asituación de persoas e cousas a describir estadosde ánimo a falar da postura corporal algúns usosde pór/poñer, botar e quedar

10/12/2018 ao 16 /12/2018 Unidade 4:formas e ialores do partcipio ierbosde transmisión da información: manifestar,declarar...

17/12/2018 ao 23/12/2018 Unidade 4:marcadores e construcións temporais:mentres, mentres tanto, ao + infnitio algunhasperífrases ierbais: iolier + infnitio, seguir +xerundio... a describir accións con adxectios,xerundios e adierbios ierbos pronominais

08/01/2019 ao 13/01 / 2019 Repaso unidades 1, 2, 3 e 4

14/01/2019 ao 20/01/2019 Unidade 5: algunhas partculas temporais: ataque, cando, tan pronto como. Opresente/imperfecto/futuro de subxuntio. Usosde se e dos pronomes me/che/lle... paraexpresar a inioluntariedade

21/01/2019 ao 27/01/2019 Unidade 5: Aludir a promesas en estlo indirecto.


Reclamar o cumprimento dun compromiso. Formar palabras: adxectios con prefxos, sufxose compostos

28/01/2019 ao 03/02/2019 Unidade 5: Vocabulario do ámbito dos mediosde comunicación.Forma e algúns usos doimperatio. Os demostratios

11/02/2019 ao 17/02/2019 Unidade 6: as oracións de relatio: o emprego deque, quen, cuxo/a/os/as. O partcipio nasoracións relatias: a ioz pasiia

18/02/2019 ao 24/02/2019 Unidade 6: algúns ierbos de percepción e deopinión. Falar de cidades: describilas e comentaras súas calidades.Falar de crenzas e informaciónspreiias sobre algún tema

25/02/2019 ao 03/03/2019 Unidade 6: Expresar sentmentos positios,negatios ou neutros sobre algo .Vocabulariopara describir cidades e do ámbito das iiaxes

04/03/2019 ao 10/03/2019 Unidade 7:Casos especiais de fexión de xénero enúmero. O/a/os/as dito/a/os/as,citado/a/os/as...

11/03/2019 ao 17/ 03/2019 Unidade 7: Diferentes recursos léxicos egramatcais para cohesionar textos: uso desinónimos, hiperónimos, hipónimos, pronomes...

18/03/2019 ao 24/03/2019 Unidade 7: distntos procesos de formación desubstantios.Vocabulario do ámbito do medio

25/03/2019 ao 31/03/2019 Repaso unidades 5, 6 e 7

01/04/2019 ao 07/04/2019 Unidade 8: estacer distntas relacións noenunciado: oracións concesiias, causais, modais,fnais e consecutiábeis. Casos do obxectodirecto coa preposición a

08/04/2019 ao 14/04/2019 Unidade 8:Darlle coherencia e cohesión a untexto.Describir unha empresa

22/04/2019 ao 28/04/2019 Unidade 8: falar dun traballo: calidades,funcións, problemas e sentmentos. Algunhasdas característcas dos textos escritos formais.Vocabulario do ámbito do traballo e dossentmentos

29/04/2019 ao 05/05/2019 Repaso II unidades 1 e 3

06/05/ 2019 ao 12/05/2019 Repaso II unidades:2 e 4

13/05/2019 ao 19/05/2019 Repaso II unidades: 5 e 7

20/05 /2019 ao 26/05/2019 Repaso II unidades: 6 e 8

27/05/2019 ao 31/05/2019 Repaso e dúbidas fnais


2.3.1.5. Recursos

Material para o niiel aianzado C1:


Obras de consulta e acrecentamento:

-Normas ortográfcas e morfolnxicas do idioma galego, 2003 (edición reiisada), de o RAG / ILG

- Gramáica da lingua galega, síntese prácica, Feixó, Xerais

- Gramáica prácica (Morfosintaxe), Carme Hermida Gulías, Ed. Sotelo Blanco

- Gramáica da lingua galega, de Rosario Áliarez e Xosé Xoie, Ed. Galaxia

- Ortografa da lingua galega, Begoña González Rey, Ed. Galinoia

- Ortografa da lingua galega, Mª Xesús Méndez Áliarez, Ed. Xerais

- Dicionario Xerais da lingua, 2004 (edición reiisada)

- Dicionario Xerais castelán-galego, galego-castelán, 2005, (ed. reiisada)

- Dicionario castelán – galego da Real Academia Galega, Fundación Barrié, 2005

- Dicionario Xerais Castelán-Galego de usos, frases e sinnnimos, 2007, (ed. Reiisada)

- Vocabulario ofcial da lingua galega (VOLGA), RAG / ILG, Galaxia.

- Cadernos de Léxico do Proxecto Artello 1 e 2, Secretaría Xeral de Polítca Lingüístca.

- Cadernos de ortografa do Proxecto Artello 1 e 2, Secretaría Xeral de Polítca Lingüístca.


2.3.2. NIVEL AVANZADO C2


O alumnado que supere o niiel aianzado C2 poderá comunicarse sen esforzo aparente, conprecisión e corrección, nos ámbitos persoal, público, académico e profesional; comprenderápractcamente calquera tpo de texto oral ou escrito, independentemente da súa extensión,ielocidade, complexidade, temátca ou tpoloxía e será quen de recoñecer os sentdos implícitos.Ademais, será capaz de empregar axeitadamente os mecanismos de organización e cohesión textuale escollerá o léxico e as expresións apropiadas ao niiel, ao rexistro e á fnalidade de cada discurso.Tamén transmitrá ideas de forma oral ou escrita con naturalidade, soltura e fuidez.

O alumnado que acade este niiel disporá dun amplo coñecemento da lingua e dun repertorioextenso de expresións idiomátcas e coloquiais que lle permitan apreciar, sintetzar, expresar etrasladar matces suts de carácter semántco, lingüístco ou pragmátco.


Comprender, sempre que dispoña dun certo tempo para acostumarse ao acento, practcamente acalquera persoa interlocutora e calquera texto oral, producido en iiio ou retransmitdo,independentemente da canle e da ielocidade, aínda que a calidade do son non sexa óptma. Seráquen de recoñecer signifcados implícitos e apreciar matces de estlo.

Producir e coproducir, con soltura e fuidez, textos orais extensos, detallados e formalmentecorrectos para comunicarse en situacións da iida persoal, social, profesional e académica,adaptando con efcacia o estlo e o rexistro aos diferentes contextos de uso, sen cometer erros, salioalgún descoido ocasional, e empregando un amplo repertorio de expresións, acentos e patróns deentoación que lle permitan transmitr con precisión matces suts de signifcado.

Comprender, apreciar e interpretar de maneira crítca, co uso esporádico do dicionario,practcamente calquera texto extenso e complexo, tanto literarios como técnicos -nos que seempreguen xogos de palabras, coloquialismos, expresións idiomátcas e outras iariantes lingüístcasque poidan conter xuízos de ialor ou nos que parte da mensaxe se expresa dunha maneira indirectae ambigua- apreciando distncións suts de estlo e signifcado, tanto implícito como explícito.

Producir e coproducir, independentemente do soporte, textos escritos de calidade -aínda que poidapresentar algún descoido de carácter tpográfco- sobre temas complexos e mesmo de tpo técnico,así como trasladar en tempo real e con precisión, a información procedente de distntas fontes.Empregar un estlo apropiado e efcaz, cunha estrutura lóxica que lle axude ao/á lector/a aidentfcar e reter as ideas e os aspectos máis signifcatios.

Mediar entre falantes da lingua meta ou de distntas linguas, oralmente ou por escrito, paratrasladar con efcacia e precisión practcamente calquera tpo de texto oral ou escrito, recoñecendosignifcados implícitos e apreciando diferenzas de estlo e iariedades lingüístcas.



Comprender, independentemente da canle, instrucións detalladas e practcamente calquera tpo deinformación específca en declaracións e anuncios públicos, aínda que a calidade do son non sexa


óptma.

Comprender información técnica complexa (instrucións de funcionamento, normatias ouespecifcacións de produtos, seriizos ou procedementos).

Comprender conferencias, charlas, discusións e debates especializados sobre temas complexos decarácter público, profesional ou académico.

Comprender interaccións complexas, detalles de coniersacións ou debates animados entre terceiraspersoas sobre temas complexos.

Comprender coniersacións, discusións e debates extensos nos que se partcipa, aínda que nonestean claramente estruturados.

Comprender películas, obras de teatro ou outros espectáculos e programas de teleiisión ou radioque conteñan linguaxe coloquial ou expresións idiomátcas e apreciar implicacións de tposociocultural.


Facer declaracións públicas con fuidez e fexibilidade usando a entoación para transmitr conprecisión matces suts de signifcado.

Realizar presentacións extensas, ben estruturadas e detalladas, sobre temas complexos de ámbitopúblico ou profesional, adaptando o discurso con fexibilidade para adecualo ás necesidades eintereses das persoas ouiintes.

Pronunciar relatorios sobre temas e asuntos académicos complexos ante un público que non coñeceo tema, adaptándose ao auditorio e respondendo ás preguntas ou interiencións que se formulen.

Partcipar con soltura en entreiistas, como entreiistador/a ou entreiistado/a, estruturando o quedi, desenioliéndose con autoridade e con fuidez, mostrando dominio da situación así comocapacidade de reacción e improiisación.

Realizar e xestonar con efcacia operacións e transaccións complexas ante insttucións públicas oupriiadas de calquera índole, e negociar, con argumentos ben organizados e persuasiios, unhasolución aos confitos que puidesen xurdir.

Conversar en situacións da iida social e persoal, dominando unha ampla gama de rexistros e un usoapropiado da ironía.

Partcipar con fuidez en reunións, seminarios, discusións, debates ou coloquios formais sobreasuntos complexos de carácter xeral ou especializado, profesional ou académico, utlizar argumentosclaros e persuasiios para defender o propio punto de iista.


Comprender practcamente calquera tpo de información pública, instrución, ou disposición que poida interesarlle a un/ha mesmo/a ou a terceiras persoas, incluíndo pormenores.

Comprender as implicacións da información contda en instrucións, normatias, ordenamentos, contratos ou outros textos legais complexos relatios ao mundo profesional ou académico en xeral eao propio campo de especialización en partcular.


Comprender textos produto da actiidade profesional ou académica, p. ex. actas, resumos,conclusións, informes, proxectos, traballos de iniestgación, ou documentos de uso interno ou dedifusión pública correspondente a estes ámbitos.

Comprender información detallada en textos extensos e complexos no ámbito público, social einsttucional; identfcar acttudes e opinións implícitas e apreciar as relacións, alusións eimplicacións de tpo sociopolítco, socioeconómico ou sociocultural.

Comprender e interpretar de maneira crítca a información contda en material bibliográfcoespecializado de carácter académico ou profesional, en calquera soporte.

Comprender publicacións periódicas de carácter xeral ou especializado dentro da propia áreaprofesional, académica ou de interese.

Comprender as ideas e posturas expresadas en editoriais, recensións e crítcas, así como noutrostextos xornalístcos de certa extensión, tanto de carácter xeral como especializado e en calquerasoporte.

Comprender correspondencia persoal e formal de carácter público, insttucional, académico ou profesional, incluída aquela sobre asuntos especializados ou legais, identfcando as acttudes, os niieis de formalidade e as posturas implícitas dos/as remitentes.


Tomar notas e apuntamentos en canto se partcipa en reunións, seminarios, cursos ou conferencias,recollendo as palabras ou expresións chaie empregadas polas persoas interlocutoras.

Negociar textos de acordos, resolucións, contratos ou comunicados, modifcar e corrixir borradores.

Escribir recensións, informes ou artgos complexos que presentan unha argumentación ou unhaapreciación crítca sobre textos técnicos de índole académica ou profesional, sobre obras literariasou artstcas, sobre proxectos de iniestgación ou sobre outras recensións e artgos (temátcos)escritos por terceiros.

Escribir informes, artgos, ensaios, traballos de iniestgación e outros textos complexos de carácteracadémico ou profesional nos que se presenta o contexto, o fondo teórico e a literatura precedentee onde se presentan as propias conclusións de maneira adecuada e coniincente.

Escribir, independentemente do soporte, correspondencia complexa, formal ou persoal, clara, correcta e ben estruturada, xa sexa para solicitar algo, demandar ou ofrecer os seus seriizos a clientes/as, superiores ou autoridades, adoptando as coniencións de formato e estlo que requiran as circunstancias.


Mediar entre falantes da lingua meta ou de diferentes linguas para trasladar oralmente ou porescrito practcamente calquera tpo de texto.

Recoñecer signifcados implícitos complexos, en textos orais ou escritos, e apreciar diferenzas deestlo no léxico, na pronuncia ou na escritura, p. ex. iariantes lingüístcas, linguaxe literaria ou léxicoespecializado.

Adaptar de maneira natural o formato, o contdo, o estlo e o rexistro aos diferentes contextos de


uso, en función das necesidades ou intereses da persoa receptora, e mostrar unha riqueza naexpresión que permita transmitr matces de signifcado.



Fan referencia ao coñecemento e aplicación dos recursos que lle permitan ao alumnado comportarse e comunicarse con efectiidade nos ámbitos académico e profesional, tendo en conta os aspectos socioculturais e sociolingüístcos.


Fan referencia á capacidade do alumnado para aprender autonomamente, resolier as difcultades que lle poidan xurdir e ser consciente da súa propia aprendizaxe, responsabilizándose do proceso dun xeito actio.

2.3.2.2.2.1. As estratexias de aprendizaxe danlle a posibilidade ao alumnado de regular a súaaprendizaxe, así como de transformar e xestonar a noia información da lingua obxecto de estudo.Así o alumnado poderá:

Explicar o que sabe, como o aprendeu e dirixir a súa aprendizaxe para seguir aprendendo.

Planifcar a propia aprendizaxe estabelecendo os seus propios obxectios a curto e a longo prazo.

Organizar o material de aprendizaxe cos instrumentos de apoio necesarios (manuais, caderno deaprendizaxe...)

Autoavaliar o propio proceso detectando os erros e os logros nas tarefas.

Utlizar todos os medios ao seu alcance (Internet, proxectos sobre diiersos temas, axudadoutros/as interlocutores/as...)

Repetr, recoñecer e usar modelos de lingua etc.

Relacionar a información noia con coñecementos preiios.

Deducir e estabelecer relacións entre as linguas coñecidas.

Resumir para comprender e producir textos orais ou escritos.

2.3.2.2.2.2. As estratexias de comunicación permiten mobilizar os propios recursos para pór enfuncionamento as actiidades de lingua, así como estabelecer e manter a comunicación cos medioslingüístcos dispoñíbeis. Así, o alumnado poderá:

Actvar e procurar coñecementos preiios sobre a lingua, a situación, os contdos, as persoas...

Informarse, se hai axudas iisuais etc.

Identfcar o tpo de texto para adaptalo á audiencia.

Tomar conciencia do que se quere aprender: do contdo xeral, da información específca, dainformación polo miúdo.

Estabelecer hipóteses e inferir outros tpos de informacións a partr de elementos paratextuais(entoación, ielocidadei) e extratextuais (imaxes, gráfcos, fotografíasi).

Restabelecer e antcipar posicións en relación ao que segue no texto (palabra, frase, respostai).


Reformular hipóteses sobre o contdo e o contexto a partr da comprensión de noios elementos dopropio texto, utlizando o seu coñecemento e experiencias.

Asegurar a comprensión, repetr o comprendido, preguntar sobre o dito, iolier escoitar o textotendo en conta determinados aspectos.

Solicitar repetcións, pedir que se explique unha palabra chaie, dicir que non se entendeu.

Recoñecer as difcultades de comprensión, debido a posíbeis factores de distorsión, á ielocidadecon que se expresa etc.


Comprensión e expresión das seguintes funcións comunicatias ou actos de fala en contextoscomunicatios específcos, tanto a traiés de actos de fala directos como indirectos, nunha amplaiariedade de rexistros:

Funcións ou actos de fala asertvos, relacionados coa expresión do coñecemento, da opinión, dacrenza e da conxectura: expresar acordo e desacordo, expresar descoñecemento, expresar dúbida eesceptcismo, expresar unha opinión, formular unha hipótese, supor, predicir...

Funcións ou actos de fala que impliquen compromiso, relacionados coa expresión do ofrecemento,da intención, da iontade e da decisión: expresar a intención, a iontade e a decisión de facer ou nonfacer algo; ofrecer axuda; prometer e retractarse...Funcións ou actos de fala directvos, que teñen como fnalidade dar unha instrución: ofrecerconsello, adiertr, dar instrucións, dar ou negar permiso, preiir a alguén en contra de algo ou dealguén, prohibir, recomendar, lembrarlle algo a alguén, restrinxir e suplicar...

Funcións ou actos de fala fitcos e solidarios, que se realizan para estabelecer ou manter o contactopersoal, social, académico e profesional e expresar acttudes con respecto ás demais persoas:aceptar ou declinar un coniite, compadecerse, expresar condolencia, dar cumprimentos, interesarsepor alguén ou por algo, pedir desculpas e rexeitar...

Funcións ou actos de fala expresivos, cos que se expresan acttudes e sentmentos como resposta ante determinadas situacións: expresar admiración, ledicia, aprecio, simpata, (des)confanza, (des)aprobación, decepción, (des)interese, resignación, temor, exculpar, lamentar, reprochar...


Fan referencia ao coñecemento, comprensión e aplicación das competencias discursiias que lle permitan ao alumnado producir e comprender textos coherentes con respecto ao contexto en que se producen e que presenten unha cohesión interna que facilite a súa comprensión.


- Anuncios publicitarios complexos retransmitdos

- Instrucións e indicacións detalladas

- Coniersas especializadas

- Reunións de traballo con iocabulario específco

- Debates e discusións formais sobre temas complexos ou específcos


- Entreiistas longas e complexas: de traballo, académicas...

- Entreiistas xornalístcas de carácter diiulgatio

- Sondaxes e cuestonarios complexos

- Audioiisuais

- Conferencias, presentacións e declaracións públicas específcas e detalladas

- Cancións


- Podcasts

- Informatios

- Clases graiadas

- Páxinas web gobernamentais


- Correspondencia persoal e profesional especializada

- Textos extensos da súa especialidade ou doutros ámbitos

- Instrucións extensas

- Textos xornalístcos informatios e de opinión sobre temas de actualidade

- Textos literarios contemporáneos que poidan presentar certa complexidade lingüístca,estrutural e temátca

- Textos de rexistro coloquial en forma de notas, cartas, correo electrónico etc., aínda que seapoien excepcionalmente en modismos e fraseoloxía específca

- Informacións, anuncios e slogans publicitarios

- Textos que poidan mostrar trazos non normatios

- Textos de opinión ou ensaístcos sobre cuestóns de actualidade ou sobre temas de interesexeral

- Textos académicos ou profesionais relacionados ou non coa súa especialidade

- Textos ensaístcos


Incidirase nos usos e ialores especiais e prestarase atención aos seguintes aspectos:

- Formación de palabras: deriiación e composición

- Recoñecemento dos elementos da palabra e signifcado dos afxos

- Usos das formas ierbais e nominais na composición de textos e adecuación destas ao tpo detexto e ao discurso

- Correlación temporal na construción de textos orais e escritos


- Usos sintáctcos complexos

- Disposición dos consttuíntes oracionais: coñecemento das posibilidades de alteración da orde

- Gramátca textual: os procedementos de organización estrutural dos textos orais e escritos:focalizacións, tematzacións, reformulacións etc.

- Uso de mecanismos de cohesión para a organización de textos orais e escritos

2.3.2.2.6. Léxicos

• Alimentación: tpos de dietas e procesos de alimentación, gastronomía tpica,estabelecementos de restauración, tendencias en alimentación, produción agrícola...

• Cultura e actvidades arístcas: música e danza, arquitectura, pintura e escultura, estlos ecorrentes artstcas, tendencias de iangarda, literatura, fotografía, cine e teatro, noiasmanifestacións artstcas, artesanía...

• Economía e industria: fnanzas e bolsa, impostos e renda, comercio, entdades e empresas,sistemas de produción...

• Educación e actvidades académicas: sistema educatio, profesionais da educación, estudose ttulacións, recursos, lexislación e regulamentos, actiidades e innoiacións, problemas e confitos,tendencias...

• Identdade persoal: dimensión física e anímica, procedencia e localización xeográfca,característcas físicas, estlos de iida, carácter e ialores persoais, sensacións e percepcións físicas...

• Información e medios de comunicación: prensa, radio e teleiisión, internet, publicidade eredes sociais...

• Relacións persoais e sociais: relacións familiares e de parentesco, relacións de amizade einimizade, formas de coniiiencia, agrupamentos e interaccións humanas, asociacións...

• Saúde, coidados fsicos e atención sanitaria: estado de saúde e tratamentos médicos,procedementos cirúrxicos e terapias alternatias, material sanitario, consultas, sistemas sanitarios...

• Traballo e actvidades profesionais: tpos de traballo e tarefas, noias modalidades deemprego, condicións e contratos laborais, asociacións sindicais, seguridade e riscos laborais...

• Viaxes e estancias no estranxeiro: turismo, modas e tendencias turístcas, trámites coaadministración e burocrátcos durante estadías no estranxeiro...

• Vivenda, lar e contorna: tpos de hábitat, a organización urbana, a localización no espazo, aconstrución, compra e alugueiro, equipamento, decoración e mantemento, a contornasociocultural, física e económica...

• Xeografa, natureza e medio rural: accidentes xeográfcos, moiementos migratorios,paisaxe urbana e rural, natureza, ecoloxía e problemas ambientais...


Consolidaranse os contdos fonétco-fonolóxicos e ortotpográfcos iistos nos niieis anteriores eincidirase nos propios deste niiel.


- A énfase

- A entoación e os cambios de ton

- Os patróns característcos de tons iinculados a intencións comunicatias específcas (ironía,sarcasmo, humori)

- Os patróns melódicos específcos dalgunhas estruturas sintáctcas

- Secuencias sinxelas cunha entoación característca (refráns, poemas...)

- A correspondencia entre unidades melódicas e a puntuación

- O recoñecemento das iariantes diatópicas e diastrátcas máis estendidas

- As coniencións de distribución e organización do texto

- As abreiiaturas, siglas, símbolos e acrónimos de uso común



Aprecia matces como a ironía ou o sarcasmo e saca as conclusións apropiadas do uso que se faidestes.

Comprende o que se pretende comunicar e utliza con habilidade as claies contextuais co fn deinferir a acttude dos e das falantes e sacar as conclusións apropiadas.

Pode localizar información ou seguir o fío da argumentación nun texto oral de estrutura discursiiacomplexa ou que non está perfectamente estruturado.

Percibe as iariedades fonétco-fonolóxicas estándar propias da lingua e recoñece os matces sutsde signifcado.


Utliza diferentes iariedades da lingua e distntos rexistros segundo o contexto específco decomunicación e é quen de expresar matces suts de signifcado.

Pode expresarse de forma conscientemente irónica, ambigua ou humorístca, mesmo sobre asuntoscomplexos ou delicados.Controla e repara o seu discurso en contextos complexos.

Formula pensamentos con precisión, pon énfase e elimina posíbeis ambigüidades.

Produce discursos claros, fuídos e ben estruturados.

Comunica e traslada información complexa e detallada dun xeito preciso e natural, sendo quen dedar exemplos e explicacións adecuadas.

Realiza narracións detalladas cun estlo apropiado sobre temas complexos, integrando subtemas,desenioliendo aspectos concretos e rematando cunha conclusión apropiada.

Presenta ideas e puntos de iista de maneira fexíbel co fn de destacalos, diferencialos e eliminarposíbeis ambigüidades.


Expresa e argumenta as súas ideas e opinións con claridade e precisión, pode rebater osargumentos das persoas interlocutoras e é quen de persuadir.

Utliza un iocabulario correcto e apropiado, co fn de enriquecer, matzar e precisar o que queredicir, e transmite matces suts de signifcado.

Pode tomar a palabra, mantela e cedela de maneira completamente natural e espontánea.

Pode resumir ou trasladar con detalle as posturas e os argumentos presentados, así como os seuspropios.

Axusta a entoación á situación comunicatia, iariándoa para expresar matces de signifcado.


Aprecia diferentes iariedades da lingua e cambios de rexistro e de estlo e saca as conclusiónsapropiadas do uso que se fai destes.

Comprende o que se pretende ou o que se lle require, sendo quen de inferir a acttude e asintencións do/a autor/a.

Pode ialorar a información procedente de distntas fontes e decidir se é ou non releiante para o fnou a tarefa en cuestón.

Pode localizar información releiante, así como comprender o seu tema, contdo e orientación, apartr dunha lectura rápida do texto.

Utliza sen difcultade dicionarios monolingües da súa área de especialización.

Recoñece recursos estlístcos, p.ex. a metáfora, e pode xulgar a súa función dentro do texto e conrespecto ao contexto.

Recoñece a intención e o signifcado do propósito comunicatio, segundo o contexto, o xénero e ostpos textuais específcos.

Recoñece xogos de palabras e fguras estlístcas e pode xulgar a súa función dentro do texto e conrespecto ao contexto.

Comprende as intencións comunicatias expresadas mediante o uso dunha ampla gama deconiencións ortotpográfcas, tanto en soporte papel como dixital, de carácter especializado.


Escribe textos complexos extensos e de calidade, mostrando un dominio dos recursos lingüístcosque lle permite expresarse sen ningunha limitación.

Escribe textos complexos, coherentes e cohesionados, con claridade, cun estlo apropiado e efcaz ecunha estrutura lóxica que lle axudan ao/á lector/a a atopar as ideas máis signifcatias.

Utliza diferentes iariedades da lingua e distntos rexistros segundo o contexto e a intencióncomunicatia.

Pode expresarse por escrito de forma conscientemente irónica, ambigua, ou humorístca.

Redacta un texto e adáptao á situación requirida.

Saca proieito dun amplo repertorio de elementos lingüístcos para formular pensamentos con


precisión, pór énfase, diferenciar e eliminar ambigüidades.

Comunica con total certeza información complexa e detallada.

Pode dar explicacións coherentes de carácter teórico.

Realiza descricións e narracións detalladas integrando subtemas, desenioliendo aspectos concretose rematando cunha conclusión apropiada.

Presenta ideas e puntos de iista de maneira fexíbel co fn de destacalos, diferencialos e eliminarposíbeis ambigüidades.

Expresa e argumenta as súas opinións con claridade e precisión, rebate os argumentos dos seuscorrespondentes e pode persuadir con soltura.

Utliza sen problemas as estruturas gramatcais propias da lingua escrita, incluíndo iariaciónssintáctcas de carácter estlístco.

Utliza con consistencia un iocabulario correcto e apropiado, co fn de enriquecer e precisar o quequere dicir, e transmite matces suts de signifcado.

Utliza as coniencións ortotpográfcas propias da lingua, tanto de carácter xeral como máisespecífco, para producir textos escritos exentos de erros de ortografía, formato, estrutura,distribución en parágrafos e puntuación; se acaso, pode presentar algún descoido tpográfcoocasional.

Relacionase coa persoa destnataria con total naturalidade, fexibilidade e efcacia.


Adapta os textos ao propósito comunicatio, respectando a situación, os/as receptores/as e a canle,así como a información, o estlo e as posturas orixinais.

Produce un texto (oral ou escrito) claro, ben estruturado e cun estlo apropiado a partr de diiersostextos fonte.

Pode explicar e analizar as semellanzas e diferenzas culturais e lingüístcas, así como superarposíbeis barreiras ou circunstancias adiersas na comunicación, pondo en xogo a súa competenciaintercultural e as súas competencias comunicatio-lingüístcas.

Comunícase coa precisión necesaria, apreciando e sendo capaz de utlizar diferentes iariedades dalingua e unha ampla gama de matces de signifcado.

Selecciona con rapidez e aplica efcazmente os recursos lingüístcos máis conienientes para opropósito comunicatio, en función dos/as destnatarios/as e da situación.

Produce textos coherentes, cohesionados e de calidade a partr dunha gran diiersidade de fontestextuais.

Transmite con certeza información complexa e detallada, así como os aspectos suts das posturas,opinións e implicacións dos textos orais ou escritos de orixe.

Xestona con naturalidade e espontaneidade a interacción entre as partes para procurar que fúa acomunicación, axudando a expresar con claridade as posturas e a desfacer posíbeis malentendidos;


ioliendo, sempre que se precise, sobre os aspectos importantes, iniciando outros temas ourecapitulando para organizar a discusión e orientándoa cara á resolución da cuestón.


O curso consta de 120 horas impartdas ao longo de 30 semanas. Cada semana impártense dúassesións de dúas horas de duración cada unha. Cada unidade leiará aproximadamente 15 horas.

Unidade 1

Campos semánicos:

A información e os medios de comunicaciónII; a saúde, os coidados físicos e a atenciónsanitaria.

Conidos gramaicais, fonéicos eortográfcos:

Marcadores e construcións temporais.

O copretérito xornalístco.

O imperfecto de subxuntio.

Tempos do pasado.

Ortografía e signos de puntuación I.

Conidos funcionais:

Comprender e referir eientos pasados.

Transmitr petcións e adiertencias.

Fraseoloxía:

Iniciación: As unidades fraseolóxicas en MissOurense.

Formato de texto:

A crónica, a carta persoal.

Unidade 2

Campos semánicos:

A iiienda, o lar e a contorna II; a economía.


Uso do indicatio e subxuntio.

Infnitio fexionado.

Ortografía e signos de puntuación II.

Fraseoloxía:

Clasifcación das unidades fraseolóxicas.

Conidos funcionais:

Dar opinións e argumentalas.

Valorar diiersas opcións.

Pór condicións.

Expresar acordo e desacordo.

Aludir a asuntos ou interiencións doutraspersoas.

Secuenciar argumentos.

Formato de texto:


A asemblea, a acta

Unidade 3

Campos semánicos:

A cultura e as actiidades artstcas II; ossentmentos e a personalidade.

Xentlicios e topónimos I.


Usos de “se” en oracións impersoais.

Construcións relatias.

Oracións pasiias.

Usos do futuro de subxuntio.

Ter + partcipio.

Algunhas diferenzas entre a lingua oral e aescrita.

Ortografía e signos de puntuación III.

Conidos funcionais:

Expresar condicións e requisitos.

Fraseoloxía:

Fraseoloxía do campo dos sentmentos e apersonalidade.

Formato de texto:

A coniocatoria, o informe

Unidade 4

Campos semánicos:

A cultura e as actiidades artstcas III; aalimentación.


Marcadores e construcións temporais.

Perífrases ierbais: iolier + infnitio, seguir +xerundio.

Conidos funcionais:

Describir accións con adxectios, xerundios eadierbios.

Describir os moiementos e a situación depersoas e cousas.

Describir estados de ánimo.

Falar da postura corporal.

Fraseoloxía: Locucións substantias eadxectias.


Verbos pronominais.

Algúns usos de pór, botar, e quedar.

Ortografía e signos de puntuación VI.

Formato de texto:

Teatro

Unidade 5

Campos semánicos:

A información e os medios de comunicaciónIII; a educación e o ensino.


Algunhas partculas temporais.

Usos do pronome “se” para expresar a nonioluntariedade.

Formación de palabras: adxectios conprefxos, sufxos e compostos.

Algúns usos do imperatio.

Os demostratios.

Ortografía e signos de puntuación V.

Conidos funcionais:

Aludir a promesas en estlo indirecto.

Reclamar o cumprimento dun compromiso.

Fraseoloxía:

Locucións adierbiais, ierbais e pronominais.

Formato de texto:

A reclamación, a carta ao director.


Unidade 6

Campos semánicos:

Viaxes e estancias no estranxeiro II; a paisaxeurbana.

Xentlicios e topónimos II.


Oracións de relatio.

O partcipio nas oracións relatias.

A ioz pasiia.

Verbos de percepción e opinión.

Conidos funcionais:

Falar de cidades e iilas.

Falar de crenzas e informacións preiias sobrealgún asunto.

Expresar sentmentos positios, negatios ouneutros sobre algo.

Fraseoloxía:

Formulas.

Formato de texto:

O texto descritio.

Unidade 7

Campos semánicos:

O medio rural II.


Casos especiais de fexión de xénero enúmero.

O dito.., o citado...

Formación de substantios.

Conidos funcionais:

Fraseoloxía:

Refráns.

Formato de texto:

Recursos para a cohesión de textos.

Campaña de concienciación cidadá.


Unidade 8

Campos semánicos:

O traballo e as actiidades profesionais II.


Oracións concesiias, causais, modais, fnais econsecutias.

O obxecto directo e a preposición “a”.

Conidos funcionais:

Describir unha empresa.

Falar dun traballo: calidades, funcións,problemas e sentmentos.

Formato de texto:

A coherencia e a cohesión dun texto.

Algunhas das característcas dos textosescritos formais.

Páxina de presentación para a web dunhaempresa.

2.3.2.5. Recursos

Alén do uso das tecnoloxías da información e da comunicación, hoxe dunha grande axuda para a aprendizaxe e o uso das linguas, e da rede, con todo tpo de contdos e formatos (xornais, blogs, dicionarios etc), aconsellamos os seguintes materiais:

DOSIL LÓPEZ, B. / RIBEIRO COSTA, X. (2004): Dicionario de ortografa da lingua galega, A Coruña: Galinoia Editorial.

GONZÁLEZ REI, Begoña (2004): Ortografa da lingua galega. A Coruña: Galinoia Editorial.

VVAA (2008): Aula de Galego 4. Xunta de Galicia.

VVAA: Dicionario da Real Academia Galega: htps://academia.gal/dicionarioiinicio.do

VVAA (2010): Gramáica prácica da lingua galega. Comunicacinn e

expresinn. A Coruña: Baía Edicións.


2.4. CELGA (Celga 1, 2, 3 e 4)

2.4.1. CELGA 1

2.4.1.1. Descrición xeral do nivel

A persoa que supere o Celga 1 posuirá un dominio da lingua xeral que lle permita satsfacer asnecesidades máis primarias de comunicación: será capaz de comprender frases e expresións de usofrecuente, relacionadas con áreas que lle son especialmente releiantes (información elementalsobre si mesmo e a súa familia, compras, lugares de interese, ocupacións etc.); saberá relatar,describir, expor e demandar, en termos sinxelos, aspectos relacionados coa súa experiencia persoal,co seu contorno ou con interaccións sociais básicas; saberá comunicarse para leiar a cabo tarefascotás que non requiran máis ca intercambios simples e directos de información sobre cuestóns quelle son coñecidas ou habituais e en situacións de comunicación preiisíbeis etc. Quer dicir, mostraráunhas capacidades comunicatias elementais mais sufcientes para se deseniolier en contextospróximos e familiares, materializadas nun repertorio lingüístco aínda esquemátco e iehiculadasespecialmente a traiés da oralidade.

2.4.1.2. Descrición do nivel segundo as habilidades

2.4.1.2.1. Comprensión oral

Comprenderá frases, expresións e o iocabulario máis habitual sobre temas de interese persoal e relacionado con áreas de prioridade inmediata. Interpretará o discurso de xeito efcaz para poder enfrontarse a necesidades concretas, sempre quese emita con lenttude e naturalidade, sexa breie, sinxelo, claro, redundante, práctco e ligado ao contexto.Máis en concreto, será capaz de comprender información e instrucións sinxelas, asícomo pasaxes curtas, mesmo graiadas, que traten sobre asuntos cotáns epreiisíbeis como os seguintes:

Interiencións simples de carácter social que permitan manter un contactomínimo con outra persoa, pondo en práctca habilidades sociais comopresentarse ou despedirse.

Información xeral relatia á identfcación e caracterización persoal (relacións familiares, profesionais, estudos, tempo libre).

Instrucións sobre orientación e localización no espazo, así como sobre horariose datas.

Información relatia á alimentación, produtos e obxectos de uso diario, prezos e formas de pagamento.

Preguntas e instrucións sinxelas relacionadas coa saúde.

Información básica de lugares ou ofcinas públicas:correos, bancos, ambulatorios, insttucións académicas etc.


Información básica sobre feitos ou acontecementos, tanto do momento presente coma do pasado.

Opinións sobre acontecementos de actualidade, sempre que se presenten de forma clara e breie.

Mensaxes telefónicas sinxelas.

2.4.1.2.2. Comprensión escrita

Será capaz de ler textos moi breies e sinxelos sobre asuntos cotáns se conteñen iocabulario moi frecuente. Saberá atopar información específca e preiisíbel en cartas, catálogos, prospectos, menús de restaurantes, listaxes, horarios, anuncios publicitarios e artgos breies de carácter informatio nos xornais.Comprenderá, interpretará e identfcará información e instrucións sinxelas relacionadas con situacións cotás e preiisíbeis nas que atope textos como os seguintes:

Carteis e aiisos públicos fxados en rúas, estradas e espazos de seriizo público.

Horarios e datas de iiaxes, seriizos de transporte, apertura e peche de estabelecementos.

Información sinxela sobre a orientación e a localización no espazo.

Normas elementais de seguridade.

Instrucións sobre aparellos de uso frecuente (por exemplo, un teléfono público).

Informacións e instrucións de ámbitos como a hostalaría (aloxamento, menús de restaurantes etc.), a sanidade ou a iida académica.

Indicacións básicas para o uso de medicamentos: posoloxía etc.

Información xeral relatia á identfcación e caracterización persoal: relacións familiares, profesionais, estudos, afeccións etc.

Información sinxela relatia á alimentación e produtos de uso diario expostos nun estabelecemento comercial.

Información básica de formularios e documentos normalizados das ofcinas de correos, da Administración e de entdades académicas e bancarias.

Notcias breies e ttulares sinxelos dos xornais.

2.4.1.2.3. Expresión oral

Poderá comunicarse en tarefas elementais e habituais que requiran un intercambio simple e directode información sobre actiidades e asuntos cotáns. En situacións estruturadas e preiisíbeis da iidadiaria, será capaz de partcipar en coniersas breies con razoábel comodidade, sempre que contecoa colaboración do interlocutor. Aínda que resulten moi eiidentes as pausas, as dúbidas iniciais e areformulación, farase entender en interiencións breies. Será capaz de enlazar grupos de palabrascon conectores sinxelos tales como e, pero e porque.


Saberá facer descricións e presentacións breies e sinxelas da familia e doutras persoas, das condicións de iida ou de traballo, das actiidades diarias, dos costumes, dos gustos e preferencias, dos obxectos e posesións etc. Será capaz de facer declaracións ensaiadas de contdo preiisíbel e aprendido sobre temas importantes da iida cotá, coa garanta de ser entendido por ouiintes dispostos a concentrarse e a colaborar.

De maneira máis detallada, poderá resolier situacións e tarefas como as seguintes:

Interiencións simples de carácter social que permitan manter un contactomínimo con outra persoa, pondo en práctca habilidades sociais comopresentarse ou despedirse.

Controlar a comunicación oral (solicitando repetcións, o soletreo de palabras ou a moderación na ielocidade da fala).

Dar información xeral relatia á identfcación e caracterización persoal (relacións familiares, profesionais, estudos, tempo de lecer), de lugares e de obxectos.

Solicitar e dar instrucións sinxelas sobre orientacións e localización no espazo esobre horarios e datas.

Reseriar un cuarto nun hotel ou nun estabelecemento equiialente, facer preguntas sinxelas sobre o aloxamento e obseriacións ou reclamacións breies sobre o seriizo.

Pedir produtos expostos en estabelecementos comerciais e información básicasobre eles.

Reclamar a atención do responsábel dun estabelecemento e solicitar un seriizo (restaurante, farmacia, tenda, gasolineira etc.).

Pedir información relatia á alimentación e a produtos de uso diario, prezos e formas de pagamento.

Darlle información básica sobre un problema de saúde a un médico ou a un farmacéutco.

Pedir información e realizar xestóns sinxelas en distntas situacións cotás:nas ofcinas de correos, bancarias, académicas ou administratias; enestacións de transporte público, axencias de iiaxes etc.

Interiir en coniersas sinxelas sobre experiencias persoais,centros deinterese e acontecementos de actualidade, manifestando sentmentos,expresando acordo e desacordo e solicitando opinións.

2.4.1.2.4 Expresión escrita

Poderá escribir notas e mensaxes breies e sinxelas sobre temas relatios a áreas de necesidade inmediata e sobre aspectos cotáns do seu contorno (persoas, lugares,


condicións de iida e experiencias persoais e profesionais), empregando unha serie de frases e oracións enlazadas cos conectores máis usuais. Máis en concreto, será capaz de:

Cubrir formularios básicos con información persoal: matrícula nun curso, apertura dunhaconta nun banco etc.

Escribir mensaxes breies de rexistro formal, por exemplo para facer unhareseria de aloxamento, pedir unha información sinxela sobre algo etc.

Escribir unha carta ou unha postal sobre asuntos de natureza persoal.

Escribir notas ou pequenas mensaxes a amigos sobre cuestóns sinxelas.

Escribir sobre a súa familia, lugares, condicións de iida e experienciaspersoais e profesionais.

2.4.1.3. Contdos

2.4.1.3.1. Lingua e comunicación: funcións comunicatvas

A persoa que supere este niiel será quen de dar e pedir información xeral e básica sobre persoas, lugares e obxectos; poderá expresar as súas opinións, sentmentos, desexos e preferencias, así como facer suxestóns, coniites e dar instrucións mínimas. Con respecto ao uso social da lingua, saberá saudar, presentarse a alguén, agradecer e pedir perdón.En relación coa organización do discurso, saberá dirixirse a un interlocutor, iniciaro discurso e fnalizalo. Estará en condicións de manter un control dacomunicación oral que lle permita sinalar que non entende algo, solicitar unharepetción, pedir que se fale máis amodo e preguntar por unha palabra que noncoñece ou esqueceu.

De xeito máis concreto, as funcións comunicatias que debe estar en condicións de deseniolier son as seguintes:

Saudar e responder a un saúdo.

Presentarse e presentar outra persoa.

Concertar unha cita.

Rematar un contacto e despedirse.

Agradecer e desculparse.

Felicitar e responder a unha felicitación.

Manifestar condolencia e solidariedade.

Coniidar e responder a coniites.

Identfcar persoas, lugares e obxectos.

Identfcar e designar as partes da casa e os obxectos doméstcos de uso máis común.

Identfcar e designar as partes do corpo humano.


Localizar no espazo un obxecto, persoa ou lugar.

Describir persoas, lugares e obxectos.

Dar e pedir información persoal sobre: lugar de nacemento ou residencia, idade, estado ciiil,familia, estudos ou profesión, afeccións, estado de saúde.

Pedir e ofrecer información sobre situacións, tarefas e actiidades cotás: enderezos, forma de chegar a un sito; tempo meteorolóxico; horarios e datas; prezos e fórmulas de pagamento; xestóns administratias e académicas sinxelas; acontecementos e experiencias.

Pedir permiso para facer algo en situacións cotás.

Ofrecer e pedir axuda, aceptala ou rexeitala.

Expresar e preguntar por estados de ánimo e sentmentos: alegría, tristeza, dor, preocupación, interese etc.

Expresar coñecemento ou descoñecemento sobre algo.

Expresar propósitos e intencións en relación co futuro próximo.

Mostrar aprobación ou desaprobación e acordo ou desacordo con algo.

Solicitar información, explicacións ou axuda na aula.

Ofrecerse para facer algo.

Informar sobre habilidades e ialoralas.

Expresar e preguntar por gustos.

Describir, facer ialoracións e comparacións.

Relatar algo en presente e pasado próximo.

Datar momentos e acontecementos.

Referirse a condicións e a circunstancias históricas.

2.4.1.3.2. Lingua e sistema: coñecemento do código

Os saberes relacionados co código lingüístco –sgramatcais, fonétcos, ortográfcos eléxicos–s que se consideran necesarios para deseniolier de xeito satsfactorio asanteriores funcións comunicatias son os que se relacionan no seguinte cadro:

2.4.1.3.2.1. Gramitca:

Flexión de xénero e de número de substantios e adxectios; regras máiscomúns de formación do plural.

Concordancia de xénero e de número no grupo nominal.

Diferenzas no uso de nomes comúns e nomes propios.

Artgo determinado e artgo indeterminado: formas e usos.

Contraccións das formas do artgo coas preposicións a, en, con, de e por.

Casos máis usuais de presenza / omisión do artgo.


Formas dos pronomes persoais tónicos en función de suxeito e decomplemento.

Usos de i, tins / tiostede, tiostedes.

Formas e usos dos pronomes persoais átonos; colocación nas oraciónssimples: afrmatias, negatias e interrogatias.

Uso dos pronomes refexiios.

Demostratios e posesiios: formas, contraccións e usos.

Numerais e ordinais.

Pronomes e adierbios interrogatios de uso máis común: que, quen, cal,cantos, como, onde.

Formas, contraccións e usos dos indefnidos máis usuais: algún, ningún,alguén, ninguén etc.

Formación, usos e ialores máis comúns do indicatio (presente, pretérito,copretérito e futuro), do infnitio, do xerundio e do partcipio dos ierbosregulares e irregulares máis usuais (ser, estar, facer, saber, querer, ir, tiir,haber, poder, ter, deber etc.).

Uso do imperatio afrmatio.

Perífrases ierbais de uso máis habitual: estar + xer. / inf. (duración), ir +inf. (futuro), haber + inf. (obriga), ter que + inf. (obriga).

Formas e usos pronominais dos ierbos máis usuais: chamarse, laiarse,iestrse etc.

Adierbios máis comúns para a expresión de negación, afrmación, modo,tempo, lugar e dirección.

Preposicións, conectores e enlaces de uso máis frecuente.

Construción de frases de estrutura simple.

Construción de oracións simples afrmatias, negatias e interrogatias.

2.4.1.3.2.2. Fonétca e ortografa:

Correspondencia entre grafías e fonemas.

Recoñecemento e pronuncia do sistema iocálico.

Recoñecemento e pronuncia dos sons consonántcos.

Entoación afrmatia, negatia e interrogatia.

Regras básicas de acentuación.

2.4.1.3.2.3. Léxico:


Nomes de países e xentlicios.

Léxico sobre característcas físicas de persoas, obxectos e paisaxes: cores,tamaño, forma externa etc.

Léxico básico sobre estados de ánimo, sentmentos ou carácter.

Os nomes das horas, das partes do día, dos días da semana, dos meses doano...

Léxico relacionado coa idade, o sexo, o estado ciiil, o lugar de procedencia...

Léxico para indicar parentesco.

Léxico relacionado coas partes do corpo humano.

Léxico relacionado coa iestmenta.

Léxico relacionado coa iiienda, o lar e o mobiliario doméstco.

Os puntos cardinais e outro iocabulario básico referido á localización noespazo.

Léxico relacionado con agrupamentos poboacionais e tpos de hábitat.

Léxico relacionado con iías públicas, distribución urbana etc.

Léxico referido a medios e sistemas de comunicación.

Léxico relacionado co medio físico e co releio.

Léxico relacionado con situacións meteorolóxicas, temperatura etc.

Léxico básico referido á fauna e á fora.

Léxico máis habitual relacionado con alimentos, bebidas e gastronomía.

Léxico básico relacionado cos seguintes ámbitos: a Administración; a iidaacadémica; os seriizos de telefonía, correos etc.; a saúde e a atenciónsanitaria; actiidades de lecer e tempo libre (deporte, espectáculos etc.),actiidades profesionais máis habituais etc.

Expresións básicas de saúdo e despedida, tratamento, agradecemento edesculpa, acordo e desacordo, felicitación, condolencia etc.

2.4.1.4. Lingua, cultura e sociedade: contdos socioculturais

Atendendo ás dúas funcións básicas que cumpren os contdos socioculturais –sa de seriir de marco situacional das mostras lingüístcas e a de introducir os aprendices no uniierso sociocultural–s, proponse para este niiel, de xeito unicamente orientatio, iarios ámbitos relacionados coa actualidade de Galicia e dos galegos, que se poden conierter en tópicos a traiés dos que obseriar a iida cotá na rúa, no contorno laboral ou académico, nos medios de comunicación etc.


Son os seguintes:

Localización xeográfca de Galicia e trazos físicos máis releiantes.

Vida cotá dos galegos: costumes, horarios, hábitos culinarios, actiidades de lecer etc.

Obseriación da situación polítco-social na actualidade: cuestóns, preocupacións ou problemas máis releiantes.

Obseriación da situación cultural na actualidade: feitos ou procesos máis sinalados da iida artstca, literaria etc.

Obseriación da situación do galego na Galicia actual.


2.4.2. CELGA 2


A persoa que supere o Celga 2 posuirá un dominio da lingua que lle permita partcipar con relatiaseguridade e efcacia en distntas situacións de comunicación cotá, do traballo e do estudo, querequiran un uso da lingua fundamentalmente preiisíbel. Comprenderá sen difcultade mensaxesorais e escritas referidas a ese tpo de contextos e será quen de producir textos breies, tantooralmente coma por escrito, para describir, relatar, preguntar ou responder sobre cuestóns que serefran a eses ámbitos.

No que respecta ao uso do código, terá un dominio básico da lingua na súa realización estándar, quese manifestará na utlización correcta das estruturas morfosintáctcas básicas da lingua e doiocabulario asociado cos temas propios deses contextos comunicatios: as relacións interpersoais,as insttucións, a climatoloxía, o contorno físico etc.



Comprenderá as ideas principais dun discurso claro en lingua estándar que trate temas cotáns relatios ao ámbito laboral, académico ou de lecer, tanto que responda a unha tpoloxía descritiacoma expositia ou narratia.

De xeito máis concreto, será quen de comprender mensaxes orais como as seguintes:

Interiencións simples de carácter social que permitan manter un contacto con outra persoa,pondo en práctca habilidades sociais como presentarse ou despedirse.

Informacións referidas á identfcación e caracterización persoal: relacións familiares,profesionais, estudos, ocupación do tempo de lecer.

Informacións de certa complexidade sobre orientación e situación no espazo e sobre horarios ou datas do calendario.

Informacións e explicacións nunha iisita turístca.

Informacións referidas a distntos dominios transaccionais: aloxamento, alimentación,compras, saúde e seriizos (correos, bancos etc.).

Informacións e opinións sobre aspectos da iida persoal e social dun interlocutor ou doutrapersoa que non partcipa na comunicación, así como sobre acontecementos da actualidade.

Explicacións sinxelas sobre un tópico escolar en contextos como unha aula, un seminario ouunha reunión.

Instrucións nas aulas para a realización de tarefas académicas.


Comprenderá textos breies en lingua estándar relacionados coa iida cotá que informen sobreacontecementos ou transmitan opinións, desexos ou ordes. Tamén poderá ler textos sinxelos sobre


temas do seu ámbito académico ou profesional, cun niiel de comprensión satsfactorio.

De xeito máis detallado, estará en condicións de ler e entender textos como os seguintes:

A carta dun restaurante, identfcando compoñentes, prezos etc.

Informacións ou instrucións en formularios, anuncios, folletos, iisitas turístcas e sobrehoteis ou alugamento.

Cartas e mensaxes de correo electrónico, tanto de carácter persoal coma non persoal.

Descricións de persoas e lugares.

Relatos de feitos, acontecementos e experiencias.

Informacións, anuncios e opinións claras sobre temas de actualidade emitdas nos medios decomunicación.

Informacións e instrucións nos prospectos dos medicamentos.

Folletos de diiulgación e publicitarios de carácter comercial.

Escritos breies relatios á súa área profesional.

Textos breies relacionados co seu ámbito académico ou profesional, aínda que o ritmo delectura sexa lento e atope difcultades puntuais de comprensión.


Poderá realizar cun grao razoábel de fuidez e claridade descricións, narracións e exposicións breies sobre diiersos temas do seu interese e presentalos coma unha secuencia lineal de elementos. Será capaz tamén de pedir e dar informacións sinxelas sobre aspectos da iida

cotá e profesional.

Máis en concreto, estará en condicións de resolier de xeito satsfactorio situacións de comunicación

oral como as seguintes:

Interiir en intercambios comunicatios relacionados coas relacións sociais.

Dar información sobre identfcación e caracterización persoal: relacións familiares,profesionais, estudos, ocupación do tempo de lecer.

Reseriar aloxamento por teléfono e partcipar na maior parte das situacións comunicatias preiisíbeis durante a estadía nun hotel.

Informarse sobre prezos e realizar compras en superfcies comerciais, tendas ou calqueraoutro tpo de estabelecemento.

Pedir un menú nun restaurante, solicitar informacións sobre pratos dunha carta e sobreformas de pagamento ou facer reclamacións dun xeito sinxelo.

Partcipar en xestóns habituais nun banco, nas ofcinas de correos ou noutras insttuciónssimilares.

Solicitar informacións simples nunha ofcina de turismo ou nunha iisita guiada, sobre a


localización dun lugar ou como dirixirse a el.

Pedir unha cita por teléfono, dar unha explicación simple sobre un problema de saúde ousobre un tema profesional.

Interiir nunha coniersa informal sobre experiencias persoais, centros de interese,acontecementos da actualidade, expresando opinións e sentmentos.

Solicitar informacións simples relacionadas con cuestóns administratias ou académicas.

2.4.2.2.4. Expresión escrita

En relación co uso da lingua escrita, será capaz de producir textos sinxelos e cohesionados sobreunha serie de temas cotáns dentro do seu campo de interese, enlazando distntos elementos breiesnunha secuencia lineal. En concreto, estará en condicións de:

Escribir notas, postais e cartas persoais que poden incluír a descrición de persoas ouespazos, o relato de acontecementos, a expresión de opinións ou desexos.

Escribir cartas dirixidas a insttucións ou entdades; por exemplo, para confrmar unaloxamento, para pedir información sobre un curso etc.

Cubrir impresos que requiran dar conta de datos persoais e profesionais; describirbreiemente situacións ou acontecementos.

Redactar documentos breies relacionados coa súa área profesional, aínda que sexanecesaria unha reiisión dos textos.

Tomar notas durante unha reunión, unha conferencia ou unha aula para f ns só persoais.

Tomar notas a partr de fontes escritas, aínda que sexa con algunhas inexacttudes.

Elaborar un resumo esquemátco dunha clase, conferencia ou reunión de traballo.

2.4.2.3. Contdos


Como manifestación das habilidades anteriores, neste niiel a persoa será quen de transmitrinformación emitda por outros e de relacionar a información mediante a expresión da causa, aconsecuencia, a condición e a fnalidade. Tamén poderá expresar a súa opinión xustfcándoa eargumentándoa, así como facer ialoracións e xuízos, aínda que de xeito sinxelo.

Poderá expresar a posibilidade e imposibilidade e tamén sentmentos de alegría, sorpresa, pena outemor.

Con respecto aos usos sociais da lingua, estará en condicións de reaccionar ante un agradecementoe unha desculpa, saberá preguntar polo estado de saúde ou de ánimo do interlocutor e partcipar enintercambios sociais da iida cotá: coniidar ou ser coniidado ou concertar unha cita. Saberá darinstrucións para que os outros fagan algo e transmitr pedimentos, encargos ou mensaxes.

En relación coa organización do discurso, saberá introducir un tema ou opinión e destacar

determinados aspectos, así como fnalizar unha interiención ou unha coniersa xeral.


Canto ao control da comunicación oral, poderá mostrar que está seguindo a interiención dos outros,animar para que contnúen falando, autocorrixirse ou indicar que non entendeu o signifcado ou aintención do falante etc.

Alén das funcións comunicatias sinaladas para o niiel Celga 1, que se ierán ampliadas no ámbito deuso en que se actian e aumentando a complexidade lingüístca con que se realizan, especialmentedesde o papel de emisor na elaboración de discursos orais e escritos, o aprendiz debe estar encondicións de:

Dar e pedir información sobre as persoas, atendendo ao aspecto físico e ao carácter.

Propor, aceptar, rexeitar coniites e propostas.

Desculparse por algo e reaccionar ante unha desculpa.

Escribir notas de agradecemento ou desculpa.

Describir persoas desde o punto de iista físico, do carácter e do estado de ánimo.

Describir obxectos e aparellos en relación coa súa utlidade e funcionamento.

Expresar a necesidade ou o desexo de facer algo ou de que suceda algo.

Expresar gustos, afeccións, teimas etc.

Expresar sensacións e percepcións: medo, difcultade etc.

Preguntar e responder sobre o estado físico e anímico.

Demandar aclaracións ou repetcións ante difcultades de comprensión.

Explicar os síntomas dunha enfermidade.

Falar do futuro e facer hipóteses.

Relatar accións e circunstancias pasadas.

Dar e pedir información sobre sucesos pasados.

Informar de actiidades no pasado consideradas no seu punto de partda.

Pedir e ofrecer consellos e recomendacións.

Solicitar información sobre seriizos.

Protestar e reclamar por un seriizo.

Presentar unha queixa ou unha reclamación.

Dar e pedir información con distntos graos de seguridade.

Referir informacións, propostas e petcións formuladas por outras persoas.

Emitr opinións breies sobre persoas, feitos ou situacións.

Analizar comportamentos e situacións.

Valorar sucesos pasados.


Falar de sensacións e difcultades na aprendizaxe de linguas.

Relatar experiencias na aprendizaxe de linguas.


Os saberes relacionados co código lingüístco–sgramatcais, fonétcos, ortográfcos e léxicos que se consideran necesarios para deseniolier de xeito satsfactorio as anteriores funcións comunicatias son os que se relacionan no seguinte cadro:

2.4.2.3.2.1. Gramitca

Flexión de xénero e número de substantios e de adxectios: casos partculares.

Posición e gradación do adxectio; a comparación.

Concordancia dos elementos oracionais.

Presenza / ausencia do artgo determinado.

Usos e ialores doutros determinantes: demostratios, posesiios, indefnidos, interrogatios.

Pronomes persoais tónicos: formas con función de complemento; uso das formas ligadas edas iariantes (comigo, conigo, connosco / con nns, contiosco / con tins, consigo /con eles-elas); presenza / ausencia do pronome de primeira persoa.

Pronomes persoais átonos: posición en oracións dependentes; concorrencia de iariasformas; o pleonasmo de OI, distribución de acusatio e datio.

Pronomes interrogatios directos e indirectos.

Uso dos pronomes relatios (con e sen preposición).

Numerais e ordinais (acompañantes e pronomes).

Usos de se: impersonalidade e inioluntariedade..

Formas e usos dos demostratios neutros.

Pronomes e determinantes indefnidos.

Formación, usos e ialores dos tempos de indicatio (pospretérito, antepretérito) e dopresente de subxuntio dos ierbos regulares e irregulares máis frecuentes.

Uso do imperatio afrmatio e negatio.

Perífrases ierbais máis frecuentes: poder + inf. (obriga), deber (de) + infnitio (obriga),haber + inf. (obriga), ter + part. (aspecto), andar + xer., ir + xer, estar para + inf., pnrse a +inf.) etc.

Uso das formas temporais e perifrástcas na expresión de mandato, desexo, tempo futuro,dúbida, hipótese, fnalidade, causa etc.

Correlación temporal na oración.

Expresión da impersonalidade (se, 3ª persoa, pasiia).


Uso do pronome refexiio.

Adierbios: formas e usos; iariantes apocopadas.

Rexencias preposicionais de ierbos e adxectios máis frecuentes.

Conxuncións coordinantes e subordinantes máis usuais.

Conectores apropiados para a expresión das funcións comunicatias deste niiel.

Construción de frases de estrutura complexa.

Construción de oracións coordinadas e subordinadas: copulatias, adiersatias, disxuntias,explicatias, f nais; coordinación en oracións afrmatias e negatias.

Construción de oracións subordinadas con subxuntio e infnitio.

Construción pasiia (se, perífrase).

Construción do estlo indirecto.

2.4.2.3.2.2. Fonétca e ortografa

Recoñecemento e pronuncia do sistema fonolóxico completo.

Regras de acentuación (acento de intensidade e acento diacrítco).

Entoación nos diálogos.

Uso dos signos de puntuación.

Separación de sílabas na escrita.

2.4.2.3.2.3.

Léxico do aspecto físico.

Léxico do carácter.

Léxico de sentmentos e estados de ánimo.

Léxico sobre obxectos de uso cotán.

Léxico sobre lugares e actiidades de lecer.

Léxico sobre estados de saúde e sobre as partes do corpo.

Léxico de enfermidades e accidentes.

Léxico de estabelecementos, produtos e seriizos.

Léxico sobre tecnoloxía e medio natural.

Léxico sobre economía, sociedade, xeografía.

Léxico sobre aprendizaxe de linguas.

Léxico relacionado co mundo laboral.

Expresións para se desculpar, aconsellar, expresar tempo etc.



Co mesmo criterio orientatio que se formulaba no Celga 1, neste niiel poden incluírse outrasdimensións da actualidade de Galicia e iniciar un achegamento á historia social e cultural. Estaaproximación será, en todo caso, simple, panorámica e selectia, identfcando simplemente osfeitos máis singulares e defnidores dese pasado, coa función subsidiaria de que sirian de soportepara a interacción comunicatia e para unha mellor comprensión do uniierso sociocultural no que sedeseniolie a lingua galega.

Os enunciados son os seguintes:

Hábitat, distribución da poboación, demografía etc. O rural e o urbano; as cidades galegas.

Organización educatia e insttucións académicas. Organización sanitaria e seriizos de saúdeetc.

Acontecementos e procesos polítco-sociais máis releiantes da historia de Galicia.

Acontecementos e procesos culturais máis releiantes da historia de Galicia.

Acontecementos e procesos máis releiantes na historia social do galego.


2.4.3. CELGA 3


A persoa que supere o Celga 3 posuirá un dominio da lingua que lle permita interiir nun

conxunto iariado de situacións de comunicación. As estruturas gramatcais e léxicas que utlizará

proporcionaranlle a sufciente fexibilidade e capacidade para usar a lingua en situacións

menos preiisíbeis.

Comprenderá textos orais e escritos de certa complexidade e distnguirá os elementos

principais dos secundarios. Será capaz de producir textos comprensíbeis e cun grao alto de

corrección normatia sobre temas diiersos e tamén poderá defender un punto de iista sobre

cuestóns xerais, indicando os proles e os contras das distntas opcións. Poderá deseniolierse

sen moitas difcultades en contextos en que o galego é lingua de traballo e interacción, polo

que estará en condicións, por exemplo, de partcipar en cursos académicos ou en intercambios

uniiersitarios en Galicia.



Comprenderá as ideas principais dun discurso lingüistcamente complexo que trate tanto

temas concretos coma abstractos pronunciados nun niiel de lingua estándar e poderá incluír

debates dentro da súa especialidade. Identfcará en discursos extensos as liñas de argumentación,

sempre que o tema sexa razoabelmente coñecido e o desenioliemento se facilite con

marcadores explícitos.

Máis en concreto, será capaz de comprender mensaxes relacionadas coa iida cotá, académica

e laboral, como as seguintes:

Coniersas de carácter xeral sobre un conxunto de temas iariados pouco preiisíbeis.

Consellos médicos.

Informacións e aiisos feitos en lugares públicos.

Notcias da teleiisión co apoio da imaxe ou os aspectos principais dos programas de

radio nos que a temátca é de interese xeral ou coñecida.

As explicacións do guía nunha iisita turístca ou de traballo.

As ideas principais dunha actiidade académica (conferencia, clase ou seminario),

sempre que se trate dunha temátca coñecida.


Coniersas, explicacións ou debates sobre temas da súa área profesional.

Coniersas nas que a argumentación é o eixe que os defne, aínda que con algunha

limitación.


Será quen de ler de xeito comprensiio e cun alto grao de autonomía textos iariados, sempre que non traten de temátcas especializadas ou utlicen unha linguaxe específca. Terá un amplo iocabulario de lectura e dominará as estruturas sintáctcas básicas, aínda que siga tendo difcultadescos períodos sintáctcos complexos. A súa capacidade lectora permitralle, ademais, adaptar o estlo da lectura na gama de textos máis habituais á distnta tpoloxía ou fnalidade dos textos máis habituais.

De xeito máis detallado, será capaz de comprender textos escritos da iida cotá, laboral e académica como os seguintes:

Cartas ou anotacións persoais, aínda que utlicen algún modismo ou expresión coloquial de uso moi frecuente.

Diferentes tpos de textos dos medios de comunicación, tanto se son de información e temátca xeral coma se se relacionan coas áreas específcas do seu interese.

Instrucións sobre o funcionamento de aparellos doméstcos.

Normas sobre como comportarse nunha situación determinada.

Formularios administratios sobre cuestóns diiersas.

Cartas ou escritos da súa área profesional.

Relatorios sobre unha área coñecida e o sentdo xeral dun artgo de temátca descoñecida oupouco coñecida.

Instrucións e descricións de produtos relacionados coa súa área profesional.

Textos relatios a materias de cursos de formación académica.

Textos literarios sinxelos.


Será capaz de realizar descricións, narracións e exposicións sobre persoas, situacións ou acontecementos da iida cotá ou profesional máis próxima, resaltando adecuadamente os aspectos signifcatios e os detalles releiantes que sirian de apoio. Terá un niiel de lingua amplo abondo como para expresarse en todas estas situacións con bastante claridade e efcacia e sen eiidenciar difcultades importantes para construír o seu discurso.

Demostrará un control gramatcal relatiamente alto e saberá empregar oracións de certa complexidade. Non cometerá erros que proioquen a incomprensión e corrixirá case todas as súas incorreccións. Será capaz de producir fragmentos de discurso cun ritmo bastante uniforme, aínda que poida dubidar mentres busca algunhas estruturas ou expresións, pero sen que se aprecien pausas ou silencios moi marcados. Saberá iniciar o discurso, tomar a quenda de palabra no


momento adecuado e fnalizar unha coniersa cando teña que facelo, aínda que poida que non o realice sempre da maneira máis axeitada. Colaborará en

debates que traten temas cotáns, confrmando a súa comprensión, iniitando os demais a partcipar etc.

Empregará os mecanismos de cohesión máis habituais para conierter as súas frases nun discurso claro e coherente, aínda que mostre certa inseguridade se a interiención é longa. Máis en concreto, estará en condicións de resolier de xeito satsfactorio situacións de comunicación oral coma as seguintes:

Solicitar o reembolso ou o troco de produtos en áreas de seriizo relatias ao aloxamento, comida ou comercio, pedir información ou aclaración sobre algo, expresar agrado ou desagrado co seriizo ou facer reclamacións.

Noutros espazos de comunicación de dominio transaccional, como os sanitarios, explicar os síntomas relacionados cunha doenza, pedir información sobre os seriizos de saúde existentes e a posibilidade de tratamento.

En coniersas e debates sobre temas da iida cotá ou de actualidade, expresar e argumentar opinións, aínda que con algunhas limitacións e difcultades.

Pedir información complementaria ou aclaracións, por exemplo, nunha iisita guiada.

Orientar iisitas e responder preguntas sobre espazos ou lugares.

Pedir e dar información sobre temas coñecidos.

Reproducir mensaxes e opinións doutras persoas, aínda que poida ter algunha difcultade se aquelas son moi complexas.

Facer preguntas nunha conferencia, aula ou seminario sobre un tema coñecido ou preiisíbel,aínda que a complexidade dos textos poida supor algunha difcultade.

Realizar unha presentación simple e curta sobre un tema coñecido.


Será capaz de escribir textos claros e estruturados sobre unha ampla serie de temas do seu interese ou relacionados coa iida cotá, aínda que de extensión e complexidade limitada.

Terá un notábel dominio do código ortográfco, da norma morfosintáctca e do iocabulario máis común, o que lle permitrá construír textos cun grao eleiado de corrección e precisión.

Utlizará con efcacia os procedementos de cohesión máis habituais, de maneira que os textos mostrarán unidade e coherencia interna, aínda que sexan esquemátcos e simples. En concreto, estará en condicións de:

Escribir cartas e correos electrónicos relatando feitos, experiencias e ialoracións sobre acontecementos diiersos da iida cotá.

Redactar informes breies sobre temas de actualidade ou relacionados coa súa actiidade profesional, aínda que requiran ser reiisados se esixen un alto grao de precisión.


Describir, de xeito preciso e bastante detallado, unha persoa, obxecto, seriizo ou situación.

Expor por escrito, de maneira sinxela, opinións sobre textos lidos ou oídos preiiamente ou sobre situacións iiiidas con anterioridade.

Sintetzar ou reformular en escritos breies informacións dos medios de comunicación ou da iida cotá.

Escribir textos ao ditado, sempre que o ritmo sexa adecuado e sempre que teña tempo de ierifcar o que está a escribir.

Tomar notas nunha conferencia, aula ou seminario sobre cuestóns de actualidade ou sobre temas da súa especialidade.

Producir textos de carácter académico, aínda que cun grao de elaboración limitada.

2.4.3.3. Contdos

2.4.3.3.1. Lingua e comunicación: funcións comunicativas

Neste niiel poderá ofrecer unha información xeral sinalando oposicións e contrastes, ademais de sinalar procesos, resultados e circunstancias. Na expresión de sentmentos poderá queixarse e lamentarse, amosar sorpresa, interese ou desinterese; na emisión de opinións saberá expor e defender posturas persoais, así como xulgar e ialorar tomas de postura alleas.

Con respecto ao coñecemento e grao de seguridade en algo, será quen de expresar dúbidas e reserias e de iniitar o seu interlocutor a que formule hipóteses; en relación cos usos sociais da lingua, poderá facer cumprimentos e deiolielos e tamén presentar reclamacións ou protestas.

No tocante ao control da comunicación oral, poderá facilitarlle palabras ou expresións ao seu interlocutor e tamén apoiarse nas emitdas por este últmo.

Ademais das funcións comunicatias sinaladas para o niiel Celga 1 e Celga 2, que se ierán ampliadasno ámbito de uso nas que se actian e aumentando a complexidade lingüístca coa que se realizan, especialmente desde o papel de emisor na elaboración de discursos orais e escritos, a persoa que supere o Celga 3 debe estar en condicións de:

Pedir opinións e ialoracións sobre algo ou alguén.

Narrar un recordo empregando tempos do pasado remoto.

Formular hipóteses sobre un determinado suceso presente ou pasado.

Comprender e expresarse con sufciencia en contextos académicos.

Redactar textos de ámbito académico.

Entender e aienturar un diagnóstco simple.

Localizar e describir unha dor.

Deseniolierse con soltura nos comercios.

Pór condicións para unha acción futura.


Expresar opinións sobre comportamentos, feitos e situacións.

Construír argumentos razoados.

Expresar queixas, demandas e suxestóns.

Comparar e contrastar alternatias.

Negociar un acordo.

Reproducir mensaxes e opinións doutras persoas.

Sintetzar unha información.

Mostrar sorpresa e admiración.

Especular sobre causas e consecuencias.

Contrastar alternatias e sopesar iantaxes e desiantaxes.

Expresar dúbidas.

Facer correccións, aclaracións, rectfcacións etc.

Expresar hipóteses e probabilidades no pasado.

Describir cambios de personalidade.

Recordarlle algo a alguén ou adiertr a outra persoa sobre algo.

Recoñecer o grao de formalidade de diferentes textos.

Referir o contdo dunha postal, dun correo electrónico, dunha información xornalístca etc.

Descubrir nun texto erros ou usos lingüístcos incorrectos.

Discutr sobre a información recibida.


Neste niiel, os contdos lingüístcos deben referirse xa ao conxunto do sistema e ser obxecto da sistematzación necesaria para entender o funcionamento global do código. Para iso, deseniolieranse, por exemplo, cuestóns de construción, así como de morfoloxía e usos dos distntos tempos ierbais e doutras categorías gramatcais.

No que se refre á organización discursiia, recoñecerá e empregará os marcadores do discurso axeitados á súa produción.

De xeito máis detallado, os saberes relacionados co código lingüístco –sgramatcais, fonétcos, ortográfcos e léxicos–s que se consideran necesarios para deseniolier de xeito satsfactorio as anteriores funcións comunicatias son os que se relacionan no seguinte esquema:

2.4.3.3.2.1. Gramática

Todas as estruturas dos niieis anteriores.

Casos especiais na fexión de xénero e número.


Substantios e adxectios; substantios con xéneros diferentes, nomes usados en plural; substantiación do adxectio; graos do adxectio.

Formación de palabras: deriiación e composición (formas e signifcados).

Cambio na posición do adxectio e mudanza de signifcado (home bo / bo home).

Artgos e indefnidos: secuencias de determinantes (este meu amigo, algunha outra solucinn etc.).

Usos especiais dos posesiios: ausencia / presenza de artgo (distributios); de meu, de teu etc.; cadanseu etc.

Numerais e indefnidos: cantdades aproximadas, parttios, aproximatios etc.

Sistema pronominal: ialores, usos e posición de formas tónicas e átonas; diferenza no uso entre nós/nosoutros, iós/iosoutros.

Colocación dos pronomes átonos nos complexos ierbais (perífrases, ierbo + infnitio): téñoo que facer etc..; seino facer / sei facelo etc.

Usos de se: refexiio, pronominal, impersonalidade, pasiia etc.

Formación, usos e ialores dos tempos de indicatio e subxuntio (pretérito) dos ierbos regulares e irregulares.

Perífrases ierbais de infnitio, de xerundio e de partcipio.

Formas e usos dos partcipios irregulares.

Usos do infnitio conxugado.

Uso das formas temporais e perifrástcas na expresión de hipótese, dúbida, condición, suxestón, desexo etc.

Correlacións temporais: pasado / presente / futuro, probabilidade no presente e no pasado.

Correlación temporal na oración e no discurso.

Usos e ialores de preposicións e locucións prepositias.

Formas e usos de adierbios e locucións adierbiais.

Estruturas comparatias: ca, do que, coma, como etc.

Conectores de inicio, exemplifcación, explicación, reformulación, conclusión etc.

Construción de frases e oracións de estrutura complexa.

Conxuncións coordinantes e subordinantes para expresar as funcións comunicatias deste niiel.

Cambio de orde dos consttuíntes da oración.

2.4.3.3.2.2. Fonética e ortografía

Pronuncia de ditongos e hiatos.


Realizacións dos fonemas consonántcos (distribucións das nasais, oclusiias etc.).

Coñecemento das principais iariedades fonétcas do galego.

Pronuncia dos encontros iocálicos

Silabación: pronuncia e representación escrita.

Entoación dos distntos tpos de enunciados.

Uso de maiúsculas e minúsculas.

2.4.3.3.2.3. Léxico

Léxico da iestmenta.

Léxico de hostalaría.

Léxico académico.

Léxico de medicina e farmacia.

Léxico de lecer e tempo libre.

Léxico comercial.

Léxico de comidas e bebidas.

Léxico administratio.

Léxico do medio natural.

Léxico do traballo.

Léxico festio.

Léxico do mundo da cultura.

Léxico de espectáculos.

Léxico de informátca.

Léxico de fórmulas de correspondencia.


Neste niiel, as cuestóns temátcas serán presentadas de xeito que aborden ámbitos da iida social e cultural cunha maior profundidade e refexión, para conseguir que os aprendices poidan non só recibir información, senón tamén argumentar a partr dela e adquirir unha iisión real e libre de prexuízos sobre a realidade galega.

Co mesmo criterio orientatio ca nos niieis anteriores e buscando unha progresión crecente no detalle, no Celga 3 pódese realizar un achegamento selectio –smais de maior complexidade–s aos feitos polítcos, sociais e culturais da historia recente de Galicia. Esta aproximación seguirá tendo, en todo caso, só a función de seriir de soporte para a interacción comunicatia e para unha máis rigorosa comprensión do uniierso sociocultural en que se deseniolie a lingua.


Os eixes iertebradores serán os mesmos ca en Celga 1 e en Celga 2, tal como se recollen nos seguintes enunciados:

Economía: principais sectores produtios, mundo empresarial etc.

Organización polítca e administratia. Insttucións de goberno, partdos polítcos etc.

Reiisión da situación polítca e social de Galicia no pasado recente e na actualidade.

Reiisión da situación cultural de Galicia no pasado recente e na actualidade.

Reiisión da situación lingüístca de Galicia no pasado recente e na actualidade.


2.4.4. CELGA 4


A persoa que supere o Celga 4 será capaz de comprender unha ampla iariedade de textos orais e escritos extensos e cun alto niiel de difcultade. Poderá expresarse de forma bastante fuída e espontánea en diferentes contextos comunicatios (persoal, público e académico), sen mostrar moita difcultade para encontrar as expresións máis axeitadas. Será capaz de producir textos ben estruturados e sobre asuntos de certa complexidade e para distntos fns. Mostrará un uso correcto da norma ortográfca e morfosintáctca, así como dos mecanismos máis comúns de organización e cohesión textual.



Será capaz de seguir case sen difcultades un discurso extenso sobre temas moi diiersos. Terá poucas difcultades para entender e seguir os discursos descontextualizados e mesmo pouco estruturados.

Máis en concreto, será capaz de comprender mensaxes relacionadas coa iida cotá, académica e laboral, como as seguintes:

Coniersas e interaccións orais espontáneas en contextos diiersos.

Coniersas e debates entre terceiras persoas sobre temas descoñecidos e complexos.

Textos informatios que teñan pouca calidade acústca, en ámbitos públicos nos que se facilita información específca (estacións, aeroportos etc.).

Explicacións sobre o funcionamento de aparellos e as característcas de produtos e seriizos cotáns.

Textos graiados transmitdos fóra do contexto habitual.

Discursos teleiisiios e radiofónicos de diiersos tpos: informatios, entreiistas, programas de entretemento e de actualidade etc.

Presentacións, conferencias e debates sobre temas de actualidade.


Demostrará capacidade para ler e entender distntos textos escritos extensos e de bastante complexidade que traten temátcas xerais ou da súa especialidade, aínda que teña que iolier sobre as partes máis difíciles. Será capaz de extraer a información máis releiante de textos expositios e a tese e argumentos de textos de opinión e poderá, ademais, en todos eles, identfcar sen moita difcultade a estrutura e as partes en que están organizados.

De xeito máis detallado, estará en condicións de ler e entender textos do seguinte tpo:

Correspondencia persoal e profesional especializada.

Textos extensos da súa especialidade ou doutros ámbitos, empregando esporadicamente o


dicionario.

Instrucións extensas e complexas sobre o funcionamento de aparellos doméstcos, ioliendo sobre as seccións máis difíciles.

Textos xornalístcos informatios e de opinión sobre temas de actualidade, identfcando sen difcultade as ideas centrais e as liñas argumentais básicas.

Textos literarios cun niiel medio de complexidade lingüístca, estrutural e temátca.


Utlizará oralmente a lingua de maneira bastante fuída e demostrará o dominio dunha serie de recursos lingüístcos que lle permiten expresarse con claridade sobre unha gran iariedade de temas xerais, profesionais, académicos e de lecer. Saberá manter unha coniersa con fuidez e espontaneidade, mostrando algunha difcultade unicamente nos temas que lle resulten alleos. Poderá producir discursos claros, ben estruturados e axustados á norma estándar.

Máis en concreto, estará en condicións de resolier de xeito satsfactorio situacións de comunicación oral coma as seguintes:

Realizar presentacións e descricións claras e detalladas sobre temas diiersos.

Organizar os seus discursos e interiencións, de maneira que se distngan as súas ideas das tomadas por outras persoas.

Partcipar en coniersas nas que teña que pór en relación as súas opinións coas expresadas por outras persoas.

Empregar o idioma con efcacia e fexibilidade para expresar a súa opinión e os seus sentmentos.

Negociar unha solución de confitos: desculparse, reclamar, pedir responsabilidades etc.

Interiir en debates nos que se traten temas de certa complexidade e pouco coñecidos.

Defender o seu punto de iista e argumentar con coniencemento.

Responder a preguntas de forma fuída, espontánea e adecuada ao contexto.

Partcipar nunha entreiista, como entreiistado e como entreiistador.

Discutr sobre problemas laborais e económicos, sobre accidentes, sobre enfermidades e coidados médicos, sobre cuestóns académicas ou sobre calquera tema de actualidade.


Mostrará capacidade para escribir textos de certa complexidade cun estlo claro e fuído e fará un uso adecuado da norma estándar, mesmo introducindo certas modulacións en función do interlocutor e da fnalidade do discurso. Non terá difcultade para destacar as ideas principais e para expor axeitadamente as súas opinións. Manterá un niiel de corrección alto e terá poucas difcultades ortográfcas e de escasa releiancia.

En concreto, estará en condicións de:


Redactar notas, cartas, correos electrónicos dirixidos a distntos destnatarios e con diferentefnalidade.

Escribir sobre temas complexos e dun xeito claro e ben estruturado.

Redactar comunicados ofciais ou dirixidos a moitas persoas.

Describir con precisión obxectos, persoas e situacións.

Expresar experiencias e sentmentos cun estlo adecuado á fnalidade e ao destnatario.

Redactar exames e traballos académicos de distnta natureza.

Elaborar resumos, paráfrases e comentarios crítcos de textos informatios e expositios.

2.4.4.3. Contdos


Neste niiel, a persoa poderá falar de cambios e transformacións e tamén ialorar experiencias propias e alleas. Na transmisión da súa información, poderá expresar distntos graos de coñecemento e certeza; na expresión de sentmentos será capaz de transmitr desexos e preferencias, desilusión, fasto, nostalxia, rexeitamento ou indignación, entre outros. Será quen de facer coniites e suxestóns e de dar instrucións con bastante precisión.

Con respecto ao control da comunicación oral, será capaz de indicar que a interiención está sendo malinterpretada, poderá pedir un cambio de tema e empregar os mecanismos lingüístcos pertnentes para o control na quenda de palabra.

Ademais das funcións comunicatias sinaladas para o niiel Celga 1, Celga 2 e Celga 3, que se ierán ampliadas no ámbito de uso nas que se actian e aumentando a complexidade lingüístca coa que se realizan, especialmente desde o papel de emisor na elaboración de discursos orais e escritos, a persoa que supere o Celga 4 debe estar en condicións de:

Facer a presentación de alguén en público e dar información detallada.

Dar ánimos e tranquilizar a alguén.

Mostrar agradecemento e malestar de xeito formal.

Aclarar más interpretacións.

Expresar xuízos e ialoracións sobre experiencias propias e alleas.

Lamentarse por un suceso.

Expresar estrañeza e asombro.

Recoñecer información específca de declaracións percibidas con pouca calidade.

Reprochar, ameazar e mostrar incredulidade, incomprensión e indignación.

Expor e xustfcar tomas de decisións, posturas, ideas etc.

Responder a preguntas sobre sucesos e experiencias propias e alleas.


Desmentr e confrmar unha información.

Expresar dúbidas ou reserias sobre algunha afrmación.

Argumentar e negociar.

Comparar ideas, argumentos e puntos de iista.

Reproducir diferentes puntos de iista sobre un tema.

Extraer as ideas principais e identfcar argumentos en debates, discursos e textos extensos de estrutura complexa.

Valorar a capacidade comunicatia nun mesmo e noutras persoas.

Valorar accións, logros e característcas das persoas.

Describir cambios na iida de alguén.

Xustfcar ou critcar comportamentos.


Neste niiel incluiranse contdos lingüístcos de maior especialización e de uso máis específco, ao mesmo tempo que se profundará na comprensión do funcionamento do código como un todo interrelacionado.

Trataranse, entre outras cuestóns, a correlación de tempos en estlo directo e indirecto referidos ao pasado, ao presente e ao futuro, a combinación de estlo directo e indirecto nun mesmo relato e a construción de oracións compostas de distnto tpo.

Desde o punto de iista discursiio, deseniolieranse recursos de cohesión léxica e gramatcal e taméntrazos defnidores das distntas tpoloxías textuais.

De xeito máis detallado, os saberes relacionados co código lingüístco –sgramatcais, fonétcos, ortográfcos e léxicos–s que se consideran necesarios para deseniolier de xeito satsfactorio as anteriores funcións comunicatias son os que se relacionan a seguir:

2.4.4.3.2.1. Gramitca

Todas as estruturas dos niieis anteriores.

Flexión de xénero e de número: casos especiais na fexión de número (palabras compostas, estranxeirismos e cultsmos).

Formacións especiais de xénero (iariacións sobre a base –sactor / actriz, príncipe / princesa etc.- e outras bases léxicas); substantios con cambio de xénero ligado a cambio de signifcado.

Procesos de formación de palabras: deriiación (recoñecemento de consttuíntes da palabra) e composición.

Adecuación da adxectiación ao tpo de discurso (oral e escrito).

Agrupacións de determinantes: art.+indef., indef.+indef. etc.


Usos e ialores do sistema de perífrases ierbais: formas con iarios ialores.

Sistema pronominal tónico e átono: casos especiais na colocación dos clítcos (dobres posibilidades).

Formas e ialores dos tempos da conxugación regular e irregular.

Uso dos tempos de subxuntio: alternancias entre formas (andara / andase), presente de subxuntio / infnitio conxugado.

Uso das formas ierbais: discurso directo e indirecto con referencias ao presente, ao pasado e ao futuro.

Uso e equiialencia das formas de infnitio conxugado: oracións temporais, inf. conxugado /subxuntio, inf. conxugado nas oracións condicionais etc.

Uso do sistema preposicional: rexencias preposicionais de adxectios e ierbos; ausencia / presenza da preposición a co complemento directo.

Construción de oracións: subordinadas substantias (indicatio, subxuntio e infnitio);oracións fnais; subordinadas modais; subordinadas condicionais; subordinadas adxectias(indicatio e subxuntio); subordinadas concesiias e subordinadas adierbiais con xerundio;subordinadas condicionais; subordinadas causais.

Conectores discursiios de uso nos discursos formais extensos: comezo, resumo, repetción, explicación etc.

Formas de modalización do discurso: eiidenciais (seica, disque etc.), enfátcos etc.

Procedementos de organización dos enunciados: focalizacións, tematzacións etc.

Recoñecemento e uso das formas lingüístcas máis axeitadas para cada tpo de discurso e texto (coloquial/formal, oral/escrito etc.).

2.4.4.3.2.2. Fonétca e ortografa

Pronuncia das realizacións do sistema fonolóxico: grupos cultos, encontros iocálicos etc. Recoñecemento e identfcación das iariedades xeográfcas fonétcas máis comúns e estendidas (gheada, seseo etc.).

Adecuación da entoación ás intencións comunicatias.

Entoación dos distntos tpos de oración e de textos orais e escritos.

Usos especiais de maiúsculas e minúsculas.

Siglas e abreiiaturas de uso frecuente.

Recoñecemento e uso das formas ortográfcas opcionais (artgo, contraccións etc.).

2.4.4.3.2.3. Léxico

Léxico especializado da saúde (síntomas, enfermidades, diagnóstcos etc.).

Léxico dos negocios (calidade, produtos, mercadorías, mercado, competencia, consumidor,


campaña publicitaria etc.).

Léxico do mundo laboral e económico (intiesimento, capital, mulinacional, sucursal, sindicato, seguros, pnliza etc.).

Léxico do medio natural (natureza, especies iexetais e animais etc.).

Léxico relacionado con insttucións e organismos ofciais e públicos.

Léxico das festiidades (Nadal, Entroido etc.).

Léxico relacionado cos sistemas polítcos (eleccións, partdos etc.).

Léxico das artes.

Léxico relacionado coa literatura.

Léxico relacionado co cine.

Léxico da música (estlos musicais, instrumentos musicais, actuacións).

Léxico das ciencias.

Léxico da tecnoloxía (ordenadores, electrodoméstcos etc.).

Expresións idiomátcas e frases feitas.


Co mesmo criterio orientatio ca nos niieis anteriores e buscando esa progresión crecente que guía todo o proceso, enténdese que neste chanzo da aprendizaxe da lingua pode ser interesante que se realice un achegamento máis persoal a algúns aspectos da historia ou da actualidade de Galicia, a traiés da análise máis en profundidade ou da indagación sobre algún acontecemento releiante de tpo polítco, social, cultural, ambiental, deportio etc. Este labor apoiarase en fontes diiersas e en informacións fornecidas en diferentes modalidades de lingua e en distntos formatos: textos impresos, imaxes, gráfcos, material iídeo etc.

En todo caso, deberase ter sempre en conta que a función destes contdos segue sendo a de seriir de soporte para a interacción comunicatia e para unha máis rigorosa comprensión do uniierso sociocultural no que se deseniolie a lingua galega.


3. METODOLOXÍA

Tendo en conta os principios metodolóxicos expresados no artgo 7, do Decreto 81 / 2018 do 19 dexuño, que á súa iez recollen os do Consello de Europa desenioltos no MECR, as ensinanzas deidiomas estarán orientadas ao desentioltiemento das disintas acitiidades de lingua, polo que sedeberá abordar o ensino do idioma desde unha perspecitia de uso. Para iso, deberase concibir a aulacomo un espazo onde se dean situacinns comunicaitias reais ou simuladas en que o alumnadoparicipe e poida letiar a cabo as acitiidades de comprensinn, producinn e mediacinn propias de cadanitiel. Trátase dun enfoque orientado á acción, que se centra non só nas competencias lingüístcas,senón tamén en todas as capacidades do indiiiduo que o axuden a atopar as súas propias estratexiasde aprendizaxe e fomente a súa autonomía para que poida aproieitar todas as ocasións paramellorar a propia capacidade de comunicación na aula e fóra dela.

Para acadar o desenioliemento da competencia comunicatia na aula proponse actiidades etarefas que simulan situacións comunicatias reais fóra da aula, contando coa axuda de materiaisauténtcos (textos, documentos, graiacións, flmacións etc.).

De por parte, proponse un enfoque metodolóxico procesual e centrado no aprendiz na medida enque se terán en conta os intereses, necesidades, ritmos e estlos de aprendizaxe do alumnado para aselección e secuenciación de tarefas e materiais, dentro do marco curricular en que se deseniolienos cursos da EOI.

Usamos a lingua obxecto de aprendizaxe como iehículo de comunicación na clase. Ao facermos isto,estamos ofrecendo aos estudantes input adicional na lingua que aprenden e modelos lingüístcosque poden imitar, e estamos esixindo o uso comunicatio da lingua nunha situación real decomunicación. Aínda que o uso doutras linguas na clase poida non estar totalmente excluído,especialmente no niiel básico 1 con estudantes que parten de cero, a súa presenza deberá sersempre ocasional, e por tanto considerabelmente menor que a presenza da lingua que se está aaprender.

Consideramos a gramátca (entendendo por “gramátca” calquera forma de descriciónmetalingüístca) un medio, nunca unha fnalidade ou un obxectio en si mesma.

Consideramos o erro natural e necesario para a aprendizaxe. O obxectio non é a perfección, senóna efcacia comunicatia cos instrumentos que se teñen en cada niiel.

4. ATENCIÓN Á DIVERSIDADE

Medidas de atención i diversidade

Os centros de ensino de idiomas deben ser lugares para a adquisición e a creación de coñecementode linguas e culturas, accesíbeis a todo tpo de aprendiz, nos que se potencie a capacidade deaprendizaxe autónoma do alumnado para que este poida ser actio, partcipatio e capaz de crearcoñecemento adecuado tanto aos seus propios intereses como ao seu perfl de aprendiz.

As seguintes accións educatias axudan a dar resposta, tanto ao alumnado que dentro dun mesmocurso presenta diferentes niieis de coñecemento e uso do idioma, como aos que teñen algún tpo dediscapacidade física, psíquica ou sensorial.

Dinimicas de grupo: a formación de grupos de traballo unhas ieces por similitude de estlos de


aprendizaxe ou de idades, e outras combinando nun mesmo grupo estlos, idades e capacidadesdiferentes.

O traballo por proxectos, nos que todos poden contribuír coas súas fortalezas para a realización doproduto fnal.

O traballo por secuencias de tarefas de distnto grao de difcultade e temporalización (diferentesitnerarios de aprendizaxe), relacionadas co mesmo obxectio, de xeito que cada alumno poidaescoller o seu propio ritmo e niiel de difcultade.

A atención individualizada nas ttorías.

Atención individualizada co profesor de apoio que dedica as súas horas de reforzo a colaborar cuncompañeiro que ten alumnado con necesidades especiais de apoio na aula.

O uso das TIC como ferramenta de auto-aprendizaxe, que lle permite ao alumnado determinar o seupropio ritmo e seus intereses, unha relación co erro menos pública mediante a realización deactiidades auto-corrixíbeis, ou a interacción real a traiés da rede con outros usuarios da lingua.

A atención individualizada ao alumnado con discapacidade auditva, proporcionándolle auriculares,permitndolle repetr as escoitas ou falándolle cunha iocalización e iolume máis adaptado ás súasnecesidades.

A atención individualizada ao alumnado con discapacidade de visión, proporcionándolle materiaiscoa letra ampliada, e no caso de cegueira, mediando coa ONCE para a transcrición de materiais aosistema Braille.

A atención individualizada ao alumnado con discapacidade fsica, proporcionándolle un espazo dede traballo adecuado ás súas necesidades.

A atención individualizada ao alumnado con discapacidade psíquica, tendo en conta as difcultadespartculares de cada alumna/o.

Adaptación de probas para o alumnado con discapacidade A organización e aplicación das probas para a obtención das certfcacións e para promocionar decurso por parte do alumnado con discapacidade basearanse no principio de igualdade deoportunidades, non discriminación e compensación de desiantaxes. Así, na realización das probasdeberanse adaptar, se é o caso, á duración e ás condicións de realización delas.

O alumnado nestas circunstancias deberá, no momento da matrícula, achegar a documentaciónacreditatia da súa minusialía e cubrir a documentación fornecida pola escola ofcial de idiomas queserá quen lles comunique isto, para as adaptacións pertnentes, aos equipos de orientaciónespecífcos que dependen da Delegación Proiincial de Educación respectia.

5. AVALIACIÓN

5.1. Lexislación de referencia

- Artgo 9 do D ecreto 81/2018, do 19 de xullo, polo que se estab e lece o currículo dos niieis básico A1, básico A2, intermedio B1, intermedio B2, aianzado C1 e aianzado C2 das ensinanzas de idiomasde réxime especial na Comunidade Autónoma de Galicia. A epígrafe 7 deste artgo estabelece que "o


https://www.xunta.gal/dog/Publicados/2018/20180813/AnuncioG0164-020818-0001_gl.html







alumnado que non supere todas as actiidades de lingua estabelecidas no currículo de cada curso doniiel correspondente deberá repetr o curso", derrogando así este aspecto nas Ordes de aialiaciónque se refren a seguir, e que contnúan iixentes en todos os aspectos que non se opoñan a esteDecreto.- Orde d o 8 de setembro de 2008 pola que se regula a aialiación e cualifcación do alumnado , D . O . G do 26 de setembro de 2008 - O rde do 19 de abril de 2012 pola que se modifca a Orde do 8 de setembro de 2008 pola que se regula a aialiación e cualifcación do alumnado que cursa as ensinanzas especializadas de réxime especial que se estab e lecen na Lei orgánica 2/2006, do 3 de maio , de educación . - ORDE do 8 de outubro de 2012 pola que se estab e lece o procedemento para a impla ntación, aialiación e certfcación de cursos especializados para o perfeccionamento de idiomas de niiel Cnas escolas ofciais de idiomas de Galicia

5.2. Natureza da avaliación

A aialiación das ensinanzas de idiomas de réxime especial ten como obxectio ialorar o grao dedominio que posúe o alumnado como usuario dun idioma determinado e, se é o caso, adoptar asmedidas e as estratexias oportunas para mellorar o proceso de ensino aprendizaxe co fn de acadaros obxectios académicos propostos.

A aialiación terá por obxecto cualifcar e, se é o caso, certfcar o niiel de competencia comunicatiaadquirido polo alumnado como resultado do seu proceso de aprendizaxe.

Os criterios de aialiación por actiidades de lingua do niiel básico, intermedio e aianzado fguran noD ecreto 81/2018, do 19 de xullo, polo que se estab e lece o currículo dos niieis básico A1, básico A2, intermedio B1, intermedio B2, aianzado C1 e aianzado C2 das ensinanzas de idiomas de réximeespecial na Comunidade Autónoma de Galicia.

O alumnado afrontará o proceso de aialiación nas seguintes modalidades:

5.2.1. Avaliación inicial (ou de diagnóstco)

En todos os cursos e niieis leiarase a cabo unha aialiación inicial do alumnado. Esta seriirá para queo profesorado coñeza as característcas do seu alumnado e tamén facilitará que este se familiaricecoas característcas do niiel en que se matriculou. No caso do niiel A1, a aialiación inicial seriirápara determinar se o alumnado parte duns coñecementos preiios ou se, pola contra, son aprendicesque descoñecen por completo a lingua obxecto de estudo.

5.2.2. Avaliación de progreso (ou formatva)

A aialiación formatia refírese ao abano de procedementos e ferramentas que o profesorado e oalumnado empregan de forma contnua para obseriar, refexionar e garantr o logro dos obxectiosen etapas concretas. Polo tanto, esta aialiación non debe entenderse como unha proba desligada doproceso de aprendizaxe, senón como unha obseriación e ialoración do desenioliemento dastarefas e actiidades deste proceso.

A aialiación formatia aplicarase en todos os cursos e ten como obxecto situar o alumnado conrespecto á súa meta de aprendizaxe e marcar o camiño para acadala.









http://www.eoidevigo.org/images/stories/profes/NORMATIVA/orde_8_outubro_2012_niveis_c.pdf






http://www.xunta.es/dog/Publicados/2012/20120430/AnuncioG0164-240412-0001_gl.html






















































http://www.xunta.es/dog/Publicados/2008/20080926/Anuncio3D02E_gl.html





























A aialiación formatia ten especial releiancia no ensino de linguas na EOI. O MECR menciónaa comoelemento imprescindíbel na aprendizaxe de idiomas (MECR, pp. 260-261). A aialiación formatiaaxuda para orientar e guiar as persoas adultas na adquisición e uso de linguas.

Aialiarase o progreso e logro de obxectios do alumnado de forma frecuente e interactia medianteprocesos de obseriación na aula e recollida e aialiación sistemátca de tarefas. O profesoradoinformará o alumnado sobre o seu progreso e faiorecerá actiamente a adopción das estratexias demodifcación ou adaptación máis axeitadas para acadar os obxectios propostos. Fomentarase aautoaialiación e co-aialación a traiés da implantación do Portolio Europeo de Linguas nas aulas.(http://sepie.es/iniciatvas/porfolio/index.html)

As coordinacións decidirán o número de tarefas de expresión escrita que se recollerán e aialiaránpor unidade didáctca. Na cualifcación fnal dos cursos de promoción os resultados desta aialiaciónpoderán supor até un 10 % da nota fnal. Nos cursos de certfcación só terá un ialor formatio.

Probas parciais de progreso nos cursos de promoción

Os departamentos didáctcos faranlle estas probas ao alumnado presencial dos cursos de promociónao fnalizar o primeiro cuadrimestre. O profesorado informará o seu alumnado sobre as datas das diferentes partes, a súa tpoloxía e as característcas da súa aialiación.

A proba parcial de progreso terá un ialor total de 100 puntos. A cualifcación global desta probapoderá ter un ialor porcentual do 30 % da cualifcación fnal, segundo as condicións descritas naepígrafe seguinte ‘probas fnais de promoción’.

Probas parciais de progreso nos cursos de certfcación

Os departamentos didáctcos realizaranlle esta proba ao alumnado presencial dos cursos decertfcación ao fnalizar o primeiro cuadrimestre e terá unicamente ialor orientatio de cara ásprobas fnais de certfcación.

5.2.3. Avaliación de promoción (ou sumatva)

Leiarase a cabo nos cursos non certfcadores e seriirá para determinar se o alumnado foi quen dealcanzar os obxectios propostos. Este tpo de aialiación terá por obxecto determinar a promociónao curso inmediatamente superior, sempre que se acade un resultado positio no conxunto dasactiidades de lingua; e ialorarase o aproieitamento do alumnado, conforme aos criterios eprocedementos que, con carácter xeral, estean regulados para todos os centros e para todas aslinguas.

Probas fnais de promoción

Nos cursos de promoción o alumnado realizará unha proba fnal global elaborada polodepartamento, que aialiará o grao de consecución dos obxectios do curso. Esta proba realizaraseao fnalizar o curso en coniocatoria ordinaria en maio, e na primeira semana de setembro enconiocatoria extraordinaria.

A proba fnal de promoción terá un ialor de 100 puntos repartdos entre as diferentes actiidades delingua. Para promocionar de curso o alumnado terá que superar todas as actiidades de lingua


http://sepie.es/iniciativas/portfolio/index.html

estabelecidas no currículo de cada curso do niiel correspondente.

Unha iez que o alumnado teña superado esta proba fnal, a súa cualifcación poderá ierseincrementada/mellorada de dous xeitos:

• Se a cualifcación global da proba de progreso é superior á da proba fnal, farase unha mediaponderada na que a primeira terá un ialor porcentual do 30 % e a segunda un ialor do 70 %restante.

• A partcipación do alumnado na aula e a ialoración positia do seu rendemento poderásupor un incremento de até un 10 % da cualifcación fnal do curso.

O punto anterior non será aplicábel para o alumnado que perda o dereito á aialiación contnua porsuperar o 20 % de faltas sen xustfcar.

Na coniocatoria extraordinaria de setembro o alumnado só terá que se examinar das actiidades delingua non superadas na coniocatoria ordinaria de xuño. Esta proba terá un ialor do 100 % paratodo o alumnado.

Se non obtén a cualifcación de apto en todas as actiidades de lingua na coniocatoriaextraordinaria, o alumnado ofcial deberá repetr curso e ser aialiado de noio de todas asactiidades de lingua.

5.2.4. Avaliación certfcadora

Este tpo de aialiación leiarase a cabo no últmo curso de cada niiel para obter o certfcadocorrespondente. Seriirá para medir o dominio de lingua que posúe o alumnado.

As probas de certfcación responderán a un modelo competencial e centraranse en aialiar osobxectios xerais e específcos do niiel.

Probas fnais de certfcación

Realizarase entre o 1 e o 30 de xuño, nas datas que indique a Consellaría que poderán consultarse napáxina web e nos taboleiros da escola, cando sexan eniiadas.

Terá un ialor do 100 % na cualifcación do alumnado. Para superar a proba o alumnado terá queaprobar todas as partes da proba. Na coniocatoria extraordinaria de setembro o alumnado só teráque se examinar das actiidades de lingua non superadas na coniocatoria ordinaria de xuño. Estaproba terá un ialor do 100 % para todo o alumnado. Se a alumna/o non obtén a cualifcación deapto en todas as actiidades de lingua na coniocatoria extraordinaria, deberá repetr curso e seraialiada/o de noio de todas.

O alumnado que non obteña a cualifcación de apto nas probas terminais de certfcación dosdiferentes niieis poderá solicitar unha certfcación académica de ter alcanzado o dominio requiridonalgunha das actiidades de lingua que as probas aialíen, segundo o documento recollido no anexo Ida Orde de 8 de setembro de 2008 pola que se regula a aialiación (DOG do 26 de setembro).

O alumnado libre terá dereito só a partcipar nas probas de certfcación que se realizarán naconiocatoria única de xuño, de acordo co estabelecido na Orde do 19 de abril de 2012, pola que semodifca a Orde do 8 de setembro de 2008, e que regula a aialiación e a cualifcación do alumnadoque cursa as ensinanzas especializadas de idiomas de réxime especial que se estabelecen na LeiOrgánica de educación 2/2006, do 3 de maio (DOG núm. 82 do 30 de abril de 2012).


As probas terminais de certfcación serán comúns para todas as modalidades e réximes deensinanza.

Característcas, duración e partes das probas

As característcas das probas de certfcación poden consultarse nas guías para o alumnado quepublica anualmente a Consellaría de Cultura, Educación e Ordenación Uniiersitaria. O documentopódese descargar da páxina web da EOI de Vigo unha iez publicado.

5.2.5. A autoavaliación

A autoaialiación é un instrumento chaie no proceso de ensino-aprendizaxe. Autoaialiarse consistena capacidade do alumnado e do profesorado de xulgar os logros acadados respecto aos obxectiosestabelecidos. No caso do alumnado, permite deseniolier a capacidade de aprender a aprender,céntrase nos procesos e aumenta a capacidade de ser responsábel da propia aprendizaxe. No casodo profesorado, permite adaptar o proceso de ensino-aprendizaxe (materiais, metodoloxía,temporalización etc.) ás necesidades do alumnado e ás súas propias.

A avaliación da programación terá en conta os seguintes elementos:

• A adecuación dos obxectios, contdos e criterios de aialiación ás característcas e ásnecesidades do alumnado

• A aprendizaxe lograda polo alumnado

• As medidas de indiiidualización do ensino

• O desenioliemento da programación (estratexias de ensino, procedementos de aialiación,organización da aula, aproieitamento dos recursos...)

• A idoneidade da metodoloxía e dos materiais curriculares

• As necesidades de actualización do profesorado (didáctca, lingüístca, metodolóxica etc.)

• A coordinación co resto do profesorado

Procedementos para avaliar o desenvolvemento das programacións didictcas durante o cursoacadémico A través das reunións periódicas de coordinación, o departamento fará un seguimento dodesenioliemento da programación e refectrá nos protocolos de seguimento ou nas actas dasreunións de coordinación as propostas de modifcación necesarias para adecuar a programación ásnecesidades do alumnado.

Estas propostas de modifcación faranse tras unha refexión sistemátca sobre o grao de adecuacióndos distntos elementos que integran a programación:

• A organización de contdos en unidades é adecuada na súa selección e temporalizacióni• Os contdos propostos adecúanse ao niieli• Hai redundancias ou contdos irreleiantesi• O desenioliemento das unidades da programación responde ao enfoque metodolóxico

propostoi• Os obxectios propostos concrétanse nas unidades da programación e cobren todos os


aspectos do currículoi• A proposta de tarefas e actiidades considera diferentes estlos e ritmos de aprendizaxei• O tempo asignado para cada unidade é adecuadoi• A programación adecúase aos obxectios de aialiación propostos nas tarefas de

certfcacióni• Están claros os criterios mínimos de aialiacióni• Os procedementos e instrumentos de aialiación e cualifcación son claros, efcaces e

adecuados para aialiar a adquisición e dominio dos contdosi• Existe un bo niiel de estandarización na aplicación dos criterios no departamentoi • Utlizamos a autoaialiación e coeialuación para fomentar a autonomía e responsabilidade

do alumnado no seu proceso de aprendizaxei• Os recursos didáctcos, materiais, libros de texto etc, son adecuados e responden ao criterio

de autentcidadei

A través de reunións de departamento tras a anilise das estaístcas dos resultados da avaliaciónfnal de promoción e certfcación.Despois de feita a aialiación fnal do alumnado, estudaranse os datos estatstcos respecto aonúmero de aprobados, suspensos e non presentados por cada curso, co obxectio de detectar unposíbel abandono e fracaso escolar ligado a desaxustes na programación didáctca ou á súaimplementación.

A través da memoria fnal de departamento, na que se consignarán todos os aspectos a reformarque serán tdos en conta na actualización das programacións do seguinte curso.

Procedementos para identfcar e canalizar as necesidades de formación do profesorado.A Lei orgánica de educación (LOE), no seu artgo 1, estabelece entre os principios do sistemaeducatio o fomento da iniestgación, da experimentación e da innoiación educatia. Igualmente,no artgo 91 considérase entre as funcións do profesorado a iniestgación, a experimentación e amellora contnuada dos procesos de ensino e aprendizaxe.

A contribución do profesorado na innoiación educatia implica a partcipación do departamento encongresos e reunións cientfcas do ámbito profesional e en redes e proxectos de iniestgaciónnacionais e internacionais –scomo poden ser os proxectos europeos.

Para reforzar asemade a formación do departamento en determinados ámbitos e reforzar e lograr tanto os obxectios concretados na programación didáctca como os nosos persoais, identfcaranse ao inicio do curso os plans de formación necesarios -que poden ir desde o deseño da mesma programación até a utlización das TIC, o deseño de tarefas comunicatias e de probas de aialiación etc.

Os departamentos achegarán propostas ao equipo directio para incluír no plan de formación do profesorado. As propostas basearanse nos resultados da obseriación, refexión, debate e enquisas ao profesorado.

Procedementos para realizar a avaliación interna do profesorado do departamentoOs procedementos que se usarán para realizar a aialiación interna do departamento son os seguintes:

Observación: a simple obseriación persoal sobre o funcionamento do departamento e os comentarios do alumnado permítenos detectar problemas, erros e carencias así como ialorar acertos.


Reflexión e debate:nas reunións de departamentonas reunións de coordinación nas CCP

Enquisas ao alumnado e ao profesorado. As enquisas deberán ser anónimas e breies.Un modelo de enquisa relatio á aialiación interna do departamento por parte do profesorado podeser o seguinte:

Como podemos mellorar o noso departamentoiPor faior marca os seguintes aspectos do 1 ao 5, sendo 1 a ialoración máis baixa e 5 a máis alta.

1. Actiidades culturais: Como pode mellorari

1 2 3 4 5

2. Recursos didáctcos: Como pode mellorari

1 2 3 4 5

3. Bancos de tarefas compartdos Como pode mellorari

1 2 3 4 5

4. Xestón da documentación de departamento Como pode mellorari

1 2 3 4 5

5 Plataforma iirtual do departamento (Aula Cesga/Moodle)Como pode mellorari

1 2 3 4 5

6. Reparto das tarefas de departamento nas HADComo pode mellorari

1 2 3 4 5

7. Reunións de departamento/coordinación:Como pode mellorari

1 2 3 4 5

8. Organización dos exames: Como pode mellorari

1 2 3 4 5

9. Procesos de estandarizaciónComo pode mellorari

1 2 3 4 5

10. Comunicación co/a xefe/a do departamentoComo pode mellorari

1 2 3 4 5

11. Outros


programaciÓn didÁctica curso 2018-2019 … · educación (loe) modifcada pola lei orgánica...

Documents