BOLETIN PARROQUIALNº 171 - Febreiro 2014

PARROQUIA SAN FRANCISCO DE ASÍS DOS TILOS

¿QUE QUEDA EN NÓS DO NADAL?

Hai un mes celebrabamos o Nadal; Deus acercábase a nós en forma humana. Esteacontecemento de hai dous mil anos volviámolo revivir nas nosas familias e nasnosas parroquias. Pasado o tempo navideño comezamos, liturxicamente falando, otempo ordinario. Todos os símbolos externos a nós: luces, árbores, beléns, etc, xanon están visibles. A pregunta que debemos facernos é esta: ¿Que queda en nós doNadal? O perigo que existe na vivencia das celebracións dos grandes misterios danosa fe é que pasen pola nosa vida coa mesma velocidade coa que pasan as noti-cias que nos aparecen nos medios de comunicación. ¿Cal debe ser a diferenza?Que as noticias cotiáns pódennos afectar ou non, pero a vida de Xesús e a súa men-saxe deben de incidir en todo o que pensemos, proxectemos, digamos ou fagamos.Se non é así, estamos convertendo as celebracións cristiás en meros acontecemen-tos consumistas reducíndoos a días de lecer cunha pequena incidencia nas celebra-cións familiares, nos nosos saúdos e desexos, e pouco máis.

O Nadal do Señor anunciabámolo como tempo deesperanza; esperanza e boa nova para todos peroespecialmente para tantos desesperanzados, desen-cantados ou desilusionados. Unha esperanza quepara o crente xa é realidade de paz, de xustiza, deamor, de reconciliación, de proximidade, ¿En quemedida é esta a nosa mensaxe pasado un mes doNadal?

Non pasemos páxina, levemos, como os Magos, agran noticia e a boa nova do Deus feito home atodos, sinxela pero valentemente.

¡Xesús segue vivo e presente en cada un de nós!

UN MUNDO NUEVO, PROYECTO COMÚN

Durante este año, llevaremos a cabo la Campaña LV bajo el lema “Un mundonuevo, proyecto común”, centrada en el octavo Objetivo de Desarrollo del Milenio (ODM)propuestos por Naciones Unidas. En él se hace hincapié en la necesidad de fomentar unaalianza mundial por el desarrollo.

Tanto la propuesta de Manos Unidas en favor de un proyecto común por un mundonuevo, como la iniciativa de la comunidad internacional sobre los Objetivos del Milenio,coinciden en la necesidad de establecer relaciones que reconozcan la fraternidad universalentre todos los pueblos del planeta.

La Doctrina Social de la Iglesia fundamenta nuestro trabajo. Recordamos las pala-bras de la encíclica Caritas in veritate: “el desarrollo de los pueblos depende sobre todo, de

que se reconozcan como parte de una sola familia, que colabora con verdadera comunión

y está integrada por seres que no viven simplemente uno junto a otro”.

La fraternidad debe concentrarse, de forma práctica, en iniciativas políticas, econó-micas y de un cambio personal que hagan efectivas mejores condiciones de vida para todoslos seres humanos.

Mirando nuestro mundo globalizado, nos damos cuenta, de que las injusticias y lasdesigualdades, lejos de desaparecer se están reconfigurando y en el que conviven y se inte-rrelacionan.

Frente a esta situación, se hace imprescindible un nuevo modelo de desarrollo humano inte-gral y sostenible, no solo económicamente, que facilite el crecimiento personal para asumircompromisos propios en el manejo de sus propias vidas, asi como el cuidado de la vida delos demás y de la creación entera.

Este proceso abraca todas las dimensiones de la persona, incluyendo procesos personalesque potencian la solidaridad y la donación generosa y gratuita.

En Manos Unidas creemos que es posible un proyecto común para conseguir un mundo masjusto. ¿En que dirección tenemos que trabajar para conseguir el mundo que queremos?

• Desterrando la lógica del "interés” y cultivando la del “don”.• Promoviendo la cultura del cuidado del otro.• Reconociendo la transcendencia de la persona.• Fomentando la cultura de la familia como red básica del amor y del don.• Anteponiendo la lógica de los derechos humanos universales a la de los derechos particulares.• Apoyando el consumo austero y solidario.• Promoviendo actitudes de apertura, cooperación, dialogo y respeto.• En definitiva va impulsando la cultura de la vida frente a la cultura de la muerte.

En Manos Unidas, desde hace más de 50 años, queremos ser generadores y acompañantesde este proceso porque sabemos que “el desarrollo integral de la persona no puede reali-

zarse sin el desarrollo solidario de la humanidad, mediante un mutuo y común esfuerzo” talcomo nos enseña la encíclica Populorum Progressio.

Fieis á obra de reconciliación consu-mada por Deus en Xesucristo, cruci-ficado e resucitado, os católicos etodos os homes de boa vontade, hancomprometerse a dar exemplo dereconciliación para construír unhasociedade xusta e pacífica.3. A Palabra de Deus é a caridadeefectiva (VD 103).”É necesario pres-tar máis atención á relación que haientre a escoita amorosa da Palabra deDeus e o servizo desinteresado aosirmáns; todos os crentes han de com-prender a necesidade de converter enxestos de amor a palabra escoitada,porque só así se volve crible o anun-cio do Evanxeo, malia as fraxilidadeshumanas que marcan as persoas”..4. Anuncio da Palabra de Deus e amocidade (VD 104).“Na idade da mocidade xorden demodo irrefreable e sincero preguntassobre o sentido da propia vida e sobreque dirección dar á propia existencia”.“A estes interrogantes, só Deus podedar unha resposta verdadeira. Estaatención ao mundo xuvenil implica avalentía dun anuncio claro. Temosque axudar á mocidade a que adquiraconfianza e familiaridade coaSagrada Escritura, para que sexacomo un compás que indica a vía aseguir, para iso necesitan testemuñase mestres que camiñen con eles e osleven a amar e a comunicar á súa vezo Evanxeo converténdose eles mes-mos en anunciadores”.

PARROQUIA VIVADía 2.- Presentación do Señor.Bendición das Candeas, ás 10 e ás 12.3.- Grupo de reflexión e traballo sobrea EVANGELII GAUDIUM, ás 20:307.- Cea da fame, ás 20:30.9.- Xornada de Mans Unidas. Colecta.12.- Reunión de catequistas, ás 20:30.20.- Reunión de pais e nais dosnenos/as de 2º de Primeira Comuñónnun local da Asociación Recreativa eCultural, ás 20:30 h.Día 26.- Reunión do grupo de Cáritas,ás 20:30 h.

VODAS DE PRATA Como xa se anunciaba no boletín domes pasado, xa podemos confirmardúas actividades para este curso:Visita, o quince de febreiro, ás 5 datarde, ao convento de S. Francisco deSantiago e ao museo de Terra Santano mesmo cenobio. Hai que anotarsepreviamente na parroquia porque haiun número de asistentes concreto.Peregrinación a Asís, pasando porRoma, na última semana de Agosto,con voo directo dende Santiago. Máisinformación na parroquia. O númerode peregrinos é limitado.

Como xa é sabido, o Sr. Arcebispo, o12 de Outubro do 2012, convocou atoda a igrexa diocesana, polo tanto acada un de nós, a participar nun síno-do. O sínodo ven a ser unha chamadaa tódolos membros da diocese a refle-xionar sobre o presente e o futuro daigrexa diocesana. Ó longo desde anoe medio, dende a súa convocatoria,fóronse perfilando os temas a tratarnesta consulta diocesana e que seresumen nestes cinco campos:- Vivencia e transmisión da fe.- Celebración da fe.- A comuñón cristiá.- Igrexa e sociedade.- Revisión das estruturas pastorais dadiocese.A partir destes campos tócanos traba-llar nas parroquias, polo que se nosconvida a formar grupos parroquiaisde traballo.

CÁRITAS

Ser voluntario ou voluntaria en Cáritasimplica realizar un servizo desinteresa-do, libre, gratuíto e responsable, enbeneficio da comunidade e de acordocos obxectivos e principios que nospropoñemos.As persoas son o centro do noso labor,sobre todo aquelas que viven en situa-ción de pobreza e exclusión social.O voluntario é unha das principaisriquezas de Cáritas. Grazas a máis de 64.000 persoas volun-tarias que participan nas 68 CáritasDiocesanas podemos levar esperanzaás persoas máis vulnerables da nosasociedade, con esforzo, enerxía e xene-rosidade.

A PALABRA DE DEUS ECOMPROMISO NO

MUNDO (I)1. Servir a Xesús nos seus “humil-des irmáns” (VD 99).Todo o que facemos ou deixamos defacer a un só deles, facémosllo oudeixamos de facerllo a El: “Tiven

fame e déstesme para comer, tiven

sede e déstesme de beber, fun foras-

teiro e hospedástesme, estiven espi-

do e vestístesme, enfermo e visitás-

tesme, no cárcere e viñestes verme”.

2. Anuncio da Palabra de Deus,reconciliación e paz entre os pobos(VD 102).“No contexto actual é necesario máisque nunca redescubrir a Palabra deDeus como fonte de reconciliación epaz porque nela Deus reconcilia asítodas as súas cousas (cf. 2Cor 5,18-20; Ef 1,10): Cristo é a nosa paz (cf.Ef 2,14), que derruba os muros dedivisión”.

SÍNODO DIOCESANODefuncións:Isabel Rodríguez, veciña dos Tilos(02-01-2014).Daniel Sanjurjo Ramos, veciño doOuteiro (26-01-2014).

ACONTECEMENTOS