«

»

21 Le Mag nun se fai responsablede les opiniones arramaes

polos sos collaboradoresnos artículos roblaos.

Ta dafechamente prohibíu reproducir el material publicáu

ensin autorización espresa del'Asociación Xuvenil Interferencies

Patricia Peláez y José R. González

Xuán Falcón ye un pintor uvieín de en pipa, muyeres que miren a la parisina. Presentábense espuestes a venticincu años, qu'empecipió la so cámara como si fora retratales un los viandantes, que coles prieses trayeutoria artística de casualidá pero fotógrafu. propies de llegar a tiempu al so siempre y dende los entamos trabayu, dalgunos amenorgaben el sabiendo lo que quería facer. Gústa-y N'ocasiones, crea animales como pasu pa esfrutar eses figures llenes de autodenomínase «el pintor que pinta la salíos d'un mundu mitolóxicu bien color que facíen imposible nun parase felicidá». particular y bautízalos con nomes que anque fuera namás per unos

se converten en títulos. segundos pa contemplales.Nes sos obres, nun quier reflexar l'aportar del mundu y la xente, quier Présta-y esponer en llugares públicos, Esa parada nel tiempu ye lo que que los sos cuadros tresmitan porque asina puede averar el so arte a representa Xuán nes sos obres, unos optimismu, y asina puede vese na so la xente, ensin barreres, tol mundu segundos, una instantánea, una pintura, una obra colorista ente'l tien d'esta manera la oportunidá güeyada, un sollutu, esi tiempu cubismu y el so estilu propiu. d'esfrutar del so trabayu. Ún de los preciosu que dexa el color na nuesa

sos últimos proyeutos foi espuestu na memoria.Crea personaxes del mundu de la estación de trenes de Xixón, onde les nueche y el varieté, homes que fumen sos pintures paecíen tar nuna plaza Lucille ART

Juan Falcónwww.myspace.com/juanfalconartist«Hestories de felicidá.Un sollutu de color»

Semeya de Juan Falcón. © Lucille ART

“Ego sum lux mundi” ye'l títulu d'un Ye precisamente esto, lo más atención na imaxe pa entender, a la fin conxuntu de semeyes d'esti xoven destacable nestes semeyes: la lluz ye del tou, que la protagonista ye la lluz, fotógrafu xixonés en redol al mundu de la lluz del mundu, el modulador total qu'alluma lo que quier como un la naturaleza nocherniega. de les escenes que Marcos Arroyo caprichu.

utiliza al so antoxu.Nesti trabayu, l'artista utiliza la lluz Un conxuntu d'obres que xueguen con como un elementu aglutinador al Y a la fin del tou, nós somos la lluz del tres conceutos esenciales: la mesma traviés de la cual resalta o amazcara mundu: quixéramos poder manipoliar vida, el tiempu y el misteriu... Tou cier tos elementos de la imaxe. esa lluz como fai l'artista pa poder introduznos nun mundu escuru, Destaquen los fuer tes contrastes xugar con esa escuridá. onde'l tracamundiu apodérase de nós cromáticos y les grandes zones en y una nebulosa envolubra les nueses clarescuru, qu'unvien al espectador Esta serie de semeyes de Marcos son sensaciones.direutamente al periodu barrocu más precisamente eso, casi un xuegu «caravaggista». esmolecedor que nos fai afitanos con Semíramis González

Marcos Arroyohttp://arromarga.blogspot.com«Vida, tiempu y misteriu...Yo soi la lluz del mundu»

Autorretratu. Marcos Arroyo©

María Castellanos ye ar tista ya Xixón, “Reversible” na sala Borrón ornamental común, acomuñáu a la investigadora, llicenciada en Belles d'Uviéu y “Incertezas” na galería Texu, industria de l'alimentación. Estes cinco Artes pola Universidá de Vigo, onde tamién n'Uviéu. pequeñes pieces son construcciones acaba de matricular la so tesis coles arquiteutóniques onde'l marcu actúa mesmes que cursa un Master en Ente les sos esposiciones coleutives como caxa teatral que contien una Direición d'Arte Publicitaria. destaca la so participación na XXXI escena recreada per mediu del usu

Bianal d'Arte de Pontevedra, l'amuesa d'elementos cotidianos. Convidando al Ente les sos reconocencies destaquen “El Proceso como Paradigma”, en espeutador a esquizar un universu el Premiu Optica Xuráu Mozu otorgáu Llaboral Centru d'Arte de Xixón, amás introspeutivu, nel que nos introducen en 2009, asina como'l Premiu Artista de la so participación na Bienal d'Arte les figures esmolecedores qu'apaecen Revelación del Principáu d'Asturies en de Cerveira, Portugal. en dos de les escenes, aparentemente 2008. a la espera de que daqué asoceda,

La so obra titulada “Blonda” ye una tresformando d'esta miente lo De les sos más recién esposiciones serie de cinco serigrafíes trabayaes a cotidiano en daqué sublime.individuales podemos mentar “Piel”, dos niveles onde s'investiga sobre lo presentá na galería Mediadvanced de cotidiano al traviés d'un elementu Xandru J. Santos

María Castellanoshttp://www.mariacastellanos.net«L'aventura d'esquizarun universu introspeutivu»

Imaxe fecha con delles pieces de la serie “Blonda” © María Castellanos

Na so trayectoria, la pintora xixonesa atópense na xénesis de los trabayos momentu, polo personal de les sos Belén García Montoya aka Begmont de Begmont, qu'en munchos casos propuestes artístiques.atopó un estilu identificable, modernu constrúi la so obra en grupos formaos y poéticu que seduz al espeutador con por dos o más pieces qu'a la manera Begmont llicencióse en Belles Artes temes que producen una inconsciente de les viñetes cunten una pequeña y poles Universidaes de Salamanca y reflexón sobre les relaciones ente les suxerente hestoria. Sevilla. Dempués de trabayar mientres persones y los paisaxes urbanos de la años fuera d'Asturies, fai non muncho nuesa redolada. Baxo una curiada Yá sía pola téunica, la paleta de color, tiempu, tornó a Xixón onde retomó con estética, escuende, o non tantu, una una figuración con dellos toques de más fuerza que nunca la pintura, en propuesta introspeutiva cargada primitivismu o la inclusión de curtios desterciu del trabayu de restauración d'implicación personal. testos nes sos obres, Begmont ye na qu'ocupaba casi tol so tiempu.

capaz de xenerar una producción que L'arte urbanu más actual o'l cómic se reconoz con facilidá, dende'l primer Miguel R. Nuño

Begmonthttp://www.begmont.es«Pintures que cunten pequeñes y suxerentes hestories»

Semeya de Begmont. Belén García Montoya©

“La ignorancia” © Xaime Rodríguez

“La razón cínica” cuélgase con tituláu “Tresformamientos poéticos”. de les sos relaciones nuna redolada fraxilidá sobre soportes que dexaron Próximu a les idees del sociólogu mediatizado.de tener una función sublime y caise polacu Zygmunt Bauman, cada esbozu

surde d'un planteamientu conceutual Esta instalación fai usu de la esencia pola so propia «metástasis» nun postmodernista sobre'l deterioru del de lo lliterario, apoderándose del testu tresformamientu teóricu que cavilga

y so conteníu xenerando una censura sobre'l poder del espíritu, sobre'l arte y la sociedá nel mercáu «llíquidu» amazcarada qu'intenta envolubrar materialismu, la inorancia y la probeza de valores económicos y morales.

d'horizontes; a última hora, sobre la con «ciertu esteticismu» de globalidá esencia de les actitúes personales y La hipocresía llevada al estremu más el mieu del home al individualismu so humanes. radical devuélvenos como un espeyu, una falsa ética de modernidá la falta

el reflexu de lo real. Analayando ente de llibertá o d'autonomía.Esta serie de pintures formen parte lo precariu de los venceyos humanos, del proyeutu de calter artísticu-teóricu marcaos pol calter volátil y pasaxeru César Naves

Jaime Rodríguezhttp://www.kaosart.org«tresformamientos poéticos»La razón cínica y les

Páxina de portada del trabayu © Xaime Rodríguez

Román Fernández Crespo llicencióse En ciertu mou, declárase un gran Román reniega del arte pero présta-y en Publicidá y Rellaciones Públiques apasionáu de los polímeros, amante muncho el simple actu del «facer». Non na Universidá CEU San Pablo de tamién de les formes sencielles. se dedica a toles disciplines del arte Madrid. Amás, fixo dellos módulos de polo que non se considera un artista, a grabáu y estampación na Escuela Per otru llau, gústa-y ser sintéticu nel cencielles graba y modela.d'Arte d'Uviéu. usu del color y crear ensin munches

pretensiones. Pa él, la meyor ferramienta ye la mano A Román interésa-y sobremanera la del home empuesta pola mente y esperimentación y l'azar. Según les Si puede dicise tou en dos pallabres, avivada pol corazón. Daqué asina dixo pallabres del propiu creador cada por qué dicir les coses d'una forma el filósofu griegu Aristóteles, según material yá diz daqué de lo qu'unu más complexa. Hai que dexar espaciu dizse...lleva dientro. Tol so trabayu encóntase a la interpretación y que cada ún faiga nel xuegu. suyu lo que-y dicen. Patricia Peláez

Román Fdez Cresporomanfernandezcrespo@gmail.com«L'home ye intelixente porque tien manos»

Esperimentar significa dir en busca de d'Asturies, entamáu pol programa de esperimentación: ruíos ambientales lo desconocíu, en munches ocasiones radiu Fluido Rosa (Radio3 RNE). recoyíos na viesca mecíos con otros llegando a l'astracción dafechu. fechos dixitalmente, naguando por

Per otru llau, impartió dellos talleres que'l resultau final seya un paisaxe Blezna ye'l proyeutu del artista sonoru de creación sonora y grabaciones de sonoru, onde l'orgánico y lo sintético y fonografista Juanjo Palacios, nacíu campu; diseñó ambientes sonoros; y tán perfechamente mecíos.n'Estella y residente en Xixón dende va realizó direutos en dellos festivales y diecisiete años. Ye miembru fundador espacios d'arte. Inda tenemos na alcordanza el so del coleutivu Xizidium. atanante conciertu en directu, apináu

Al marxe: Taller d'arte (Radio Clásica de intensidá y sentimientu, dientro del Los sos trabayos fueron publicaos en RNE), dedicó-y un monográficu al so Festival Optica Xixón 2009, nel mes alg.a, Green Field Recordings, Miga y proyectu Blezna-Árbole. Foi escoyíu d'ochobre. Amás, el coleutivu jpa amás de participar en distintes pa participar en la edición del próximu audiovisual asturianu Thr3hold punxo compilaciones. añu de Experimentaclub LIMbO. les sos imáxenes a una música que'l

públicu asistente pudo esfrutar con Formó parte tamién del proyeutu Cada tema de Blezna-Árbole ta basáu emoción.d'investigación sonora Broadcasting nun árbol del país (texu, faya, ablanu, Art, mapeando el paisaxe sonoru castañal,...) y constrúyese dende la Xandru J. Santos

Juanjo Palacioshttp://www.juanjopalacios.com«

»El máxicu soníu

de la viesca n'Asturies

Semeya de Juanjo Palacios. © Juanjo Palacios

« »: trátase d'una la escontra de Henry Cartier-Bresson, enllancase, de la so necesidá básica espresión cola que s'anima a daquién que pretendía afitar, inmovilizar una d'esperimentar como motor de la a siguir no yá empezao, sobremanera acción, conxelar tola esencia decisiva creatividá y d'asumir la conocencia pa cuando se trata d'una empresa difícil o nun intre; xugar col estatismu de los nun quedase enllancáu no yá conocío, llena de torgues. oxetos, treslladando'l movimientu a la d'amosase abiertu a nueves visiones

cámara. de la so redolada. De lluchar, percima Nesti trabayu, l'artista César Naves de too, escontra lo establecío.propónnos una serie de 12 semeyes, Atopámonos ante una metáfora visual no que ye un estudiu del movimientu. A de la obligación que tien l'home a nun Jaime Rodríguez

Allantre colos faroles

Serie de semeyes “ ” Allantre colos faroles © César Naves

César Naves«del esfotu»Allantre colos faroles,

La propuesta creativa del artista de que conduz al artista a la bien habitual nel añu 1566), “Meteor Conspiracy” Baiona Samuel Labadie parte de la construcción de personaxes idealistes puede entendese de forma autónoma proximidá y cencellez del so dibuxu pa -o alter egos- que se carautericen por como un trabayu que revela la práutica facenos parte de les sos esmoliciones buscar ensin fuelgu unos ideales que cotidiana del autor nel so propiu taller, nel campu artísticu. nunca acaben d'atopar. un xuegu de llendes y tensión ente una

formalización cenciella que plantega la Dende l'analís precisu y pertinente En Xixón, Samuel va presentar la so posibilidá d'amosar cierta complexidá d'aquellos elementos que conformen serie “Meteor Conspiracy”, que forma que se alcuentra escondida.dichu contestu -obra, artista, muséu, parte del proyeutu “Quiero cantar al públicu...- la so producción céntrase cielo que cae”, realizáu n'esclusiva pal Equí, les imaxes de la serie nun cunten nuna busca (utópica) de les nueves Espacio Abisal de Bilbo. una hestoria, plantegen dellos niveles posibilidaes de relación ente'l fechu de llectures, de la más absurda a la artísticu y la realidá que nos arrodia. Si esti proyeutu desenvolvíase alredor más esmolecedora.

d'una semeya del sieglu XVI (la imaxe Trátase d'una forma d'entender l'arte d'una cayida de meteoritu en Basilea Txema Agiriano

Samuel Labadiehttp://www.lelieuducrime.blogspot.com«Meteor Conspiracy.Un xuegu de llendes y tensión»

Semeya “Free speech” © Samuel Labadie

Personaxe de Margarethe nel diálogu tien una propiedá, podemos dicir que de los demás sentíos taben escaecíos, alrodiu de la imaxinación, añu 1915: el color ye propiedá. (...) sumieren. Yo mesma nun esistía más,

nin tampoco'l mio entendimientu que «Non puede percibise el color por sigo Un vidente ta dafechu nel color (...) ver deduz les coses a partir de les imaxes namás al traviés d'un sentíu puru y el color implica fundir la nuesa mirada de los nuesos sentíos. separáu, namás puede recibise como nun güeyu estranxeru onde perdese propiedá d'una sustanza. Sicasí, la so (...) los colores ven ellos mesmos, el Yo nun yera daquién que ve, yo yera un fonte atópase nel llugar más íntimu y puru ver ta nellos, ellos son ellí coles puru ver. Y aquello que yo vía, Georg, escondíu de la imaxinación, yá que ye mesmes l'oxetu y l'órganu. nun yeren coses, sinón colores. Y en pura propiedá; el color nun ye una esi paisaxe, taba yo mesma coloriada.»sustanza, nin tampoco depende d'una (...) Asina yera nel mio suañu, yo nun sustanza. En llugar de dicir que el color yera otra cosa más qu'un ver. El restu Walter Benjamin

Vicky Trespandovte_@hotmail.com«Yo nun soi daquién que ve, yo soi un puru ver»

“Los recuerdos están de moda” (Montaxe dixital) © Vicky Trespando

Juan de la Rica llicencióse en Belles parten de planteamientos dadaístes y Nesti sentíu, la ironía y la paradoxa son Artes pola Universidá del País Vascu, lleguen a cierta actualización del arte aglutinantes frecuentes de les imaxes na especialidá de pintura. pop. Asina, sobre los distintos niveles de Juan, xenerando escenes de calter

de representación y técniques de llúdicu, metafísicu y surrealista.Juan ye pintor, y utiliza el colax como yuxtaposición, cobra un mayor valor el

complementu y vía d'escape a la so calter icónico y retóricu del trabayu obra pictórica. Les imaxes que xenera final del autor. Txema Agiriano

Juan de la Ricahttp://www.juandelarica.net«metafísicu y surrealista»Escenes de calter llúdicu,

“Untitled ” (Colax) #1 © Juan de la Rica

“Desde dentro” © Lorea Palacios

Cada cuerpu individual ta condergáu a non poder vese a si mesmu na so totalidá, ensin l'usu de dalgún preséu que devuelva al güeyu la imaxe proxectada del mesmu. Namá tenemos una visión estazada.

Piensu agora, nes ferramientes que como l'espeyu, pueden devolvenos nuesa mesma presencia nel mundu. Piensu nel video y la fotografía como territoriu del arte, pa recoyer esa imaxe asemeyada de nós mesmos. Interésame pensar, qu'eso que podemos ver, tocar, saborguiar, goler, y oir, al traviés del nuesu cuerpu, nun acaba ende, sinón que de dalguna manera, ye nesi puntu onde tou empieza y tou ye redirixíu al interior...

Lorea Palacios

Txema Agiriano

Nin blancu claru nin prietu escuru. Lo mesmo que se trata a les películes llucha» que se retuerci, glaya en RIOT FLESH. Oyí falar de él, ye daqué de pelis, les estampaciones son dibus, concencia. Y la llínia de les imaxes, los según tar metanes un tornáu nel que les camisetes son camis. La ropa ye rellenos son llínies xuntines, tol trazu munches coses remuévense. Daquién por que se sienta a gustu quien la lleve xuníu crea una canal poderosa. Una vió inclusive a un home na so barca puesta. Pásiase, viven. RIOT FLESH is puxanza que fai saltar chispes.intentando remar ensin mar. alive! Y a la cai salió con un videu

promocional fechu per Ander Lauzirika Estampaciones sobre metacrilatos RIOT FLESH. Onde imaxes enérxiques y con un equilibriu ente'l cine de ficción ónde lo opaco nun llega a esistir, aterricen ente algodones y son besos y la pasarela de modelos. Ente'l videu colores enchíos y flúors que cimblen apasionaos, esplosiones vitales, caseru y la publicidá creativo. Ácidu huidizos, camisetes pa poner, vistíos Sasha, lleones, caballos desbocaos. que desintegra el soporte. Con un como un guante, daqué cuezse. RIOT Gústame tou. Estampaciones que trailer que pasa de móvil a móvil por FLESH. Trabayos fechos con una tienen color magnéticu. La brutalidá y ilusión intrínseca, esa que ruempe «bluetooth». lo delicao, una sotileza desgarradora. condicionantes y que derruempe los Cambéu de párrafu. mares escontra tierres desconocíes. Incide ónde ambura. Una moza que

Al pie de una revista que ye un fanzine pasia dellos modelos de RIOT FLESH RIOT FLESH ye esos dos conceutos. llamáu “Fuerza Vital”. La xente escribe mientres la narración va viciándose de “Carne” nun puntu ente lo cárnico y lo comentarios de pelis que nun escoyó, lo esterior.intraorgánico, daqué físicu que son testos frescos, ensin la pretensión tesciende a lo mental, y «revuelta, crítica de xulgar con estrelles de 0 a 5. Jorge Núñez

Rosa Parmahttp://www.rosaparma.com«Riot Flesh. La brutalidá y lo delicao,una sotileza desgarradora»

“Riot Flesh” (detalle d'imaxe). Rosa Parma©

«amores de Jalisco»Tou sobre los mios

El deséu ye lo más falso qu'hai. Toa amarronada na que sonri vistíu namá ¿Afitástisvos na semeya? Hai sexu nel una vida deseyando cualquier cosa. con vaqueros y el pechu al aire. Un ambiente. El casu ye que non hai Cola maxana p'alantre. ¿Pero ónde torso non terso pero tampoco fariñón, ambiente, hai atracción. Tampoco hai coño ta'l deséu? xusto nel meridianu que lo fai humanu, atmósfera nin aire, hai ganes de follar.

degradable, ¿ Coses, coses, coses. Casu, cosa, casu. Tol mundu fala del deséu per equí y per ? ¿Cuántes coses quies facer Caos, cosa, cosa. Cosa.allá. Dos tetes como dos carretes y en antes de finar? ¿Con cuántos homes mediu'l chacra del amor. Puntes de quies amorecer?

Y fuera sí hai aire, y lluz y hai caminos deos faciendo bruxería invocando la

frescos. Xusto debaxo de la ventana nube. Un príncipe verde forráu hasta Ayeri pela nueche tamién me cuntó la

hai un árbol, na esquina onde los los güesos que te da 800 euros per mio collacia que'l Nachu esi tenía a una

coches dan la vuelta. Tien el tueru nueche, con piscina, llagosta, un suramericana que s'estregaba les faciendo una lletra esi como un árbol porrín, cava y otra collacia. Y yo digo papayes nes tetes. Lo que daría yo por xaponés, te ayuda a xirar, das la curva, que non como una papisosa y depués poder comeme un par de tetes gordes díces-y adiós a Bruno y empieces a nun me duermo en tola nueche con esos tetos xigantes. Da-yos cola xubir al Pagasarri.pensando nel Nachu esi que namá vi llingua golpes-golpes-golpes a los

nuna semeya de fai 15 años nel cuartu tetos. Y zucar el furu del ojete, aspirar de la mio collacia. Nuna semeya l'aire. Elena Aitzkoa Reinoso

cuándo empezamos a morrer

Elena Aitzkoa Reinosoe13na@hotmail.com«Yes and No. lo más falso qu'hai»

El deséu ye

“Corazón y Guerrero” (detalle d'imaxe). © Elena Aitzkoa Reinoso

“Dende la Garita namás veo en verde conceutual. La garita de la policía siria cárcel, fai d'esta representación un flúor” ye una instalación que recueye ye un elementu que se repite con iconu ensin contestu pero simbólicu.una serie de fechos de calter simbólicu frecuencia en tol país. De cutiu son que caltienen l'alcordanza de delles fabricaes con maderes, colos colores El llume nocherniego de la ciudá de

de la bandera nacional y la semeya del clases d'edificaciones con identidá, Damasco ye'l símbolu d'una fuerza presidente. Estes estétiques son bien alcontraes en Siria. relixoso fervosa a pesar de tratase comunes nesti tipu de «d'abelugos d'un un país llaicu, onde les mezquites

El sometimientu a la discrección, ye oficiales». son allumaes con lluces fluorescentes una práutica habitual nestos llugares. verdes que tiñen tola ciudá.La relixón y política converten Oriente La prohibición de reproducir cualquier Mediu nun sitiu ricu tocantes a tensión tipu d'edificiu oficial con castigu de Miriam Isasi

Miriam Isasihttp://miriamisasi.wordpress.com«

»Dende la garita namás

que veo en verde flúor

Semeya “Reciclying Village” © Miriam Isasi