160.000 euros, para el cuidado y protecciÓn de estos...

20
Más protección para las especies senlleiras LA XUNTA DE GALICIA ACABA DE ABRIR UNA LÍNEA DE SUBVENCIONES, DE 160.000 EUROS, PARA EL CUIDADO Y PROTECCIÓN DE ESTOS ÁRBOLES Armando Requeixo repasa la vida y obra de Francisco Luis Bernárdez LIBROS Rober Duvall y Robert Downey Jr. estrenan esta semana “El juez” CINE El festival Music Way se celebra el día 1 en el Coliseo coruñés MÚSICA SUPLEMENTO DOMINICAL Diario de Ferrol 26 de octubre de 2014 Año XV / Número 852 Pino insigne del castillo de Santa Cruz, en el municipio coruñés de Oleiros. JAVIER ALBORÉS N ordesía

Upload: others

Post on 15-Aug-2020

2 views

Category:

Documents


0 download

TRANSCRIPT

Page 1: 160.000 EUROS, PARA EL CUIDADO Y PROTECCIÓN DE ESTOS ...diariodeferrol.opennemas.com/media/diariodeferrol/files/2014/10/26/... · lidade e o talento, tres poemarios que manteñen

Más protección para las especies senlleirasLA XUNTA DE GALICIA ACABA DE ABRIR UNA LÍNEA DE SUBVENCIONES, DE 160.000 EUROS, PARA EL CUIDADO Y PROTECCIÓN DE ESTOS ÁRBOLES

Armando Requeixo repasa la vida y obra de Francisco Luis BernárdezL

IBR

OS

Rober Duvall y Robert Downey Jr. estrenan esta semana “El juez”

CIN

E

El festival Music Way se celebra el día 1 en el Coliseo coruñés

SIC

ASUPLEMENTO DOMINICAL

Diario de Ferrol

26 de octubre de 2014Año XV / Número 852

Pino insigne del castillo de Santa Cruz, en el municipio coruñés de Oleiros. JAVIER ALBORÉS Nor

des

ía

Page 2: 160.000 EUROS, PARA EL CUIDADO Y PROTECCIÓN DE ESTOS ...diariodeferrol.opennemas.com/media/diariodeferrol/files/2014/10/26/... · lidade e o talento, tres poemarios que manteñen

A protección das árbores senlleiras de Galicia,

unha tarefa en marcha

Aconselleira de Me-dio Ambiente, Te-rritorio e Infraes-truturas, Ethel

María Vázquez, adiantaba o pasado 17 de setembro, trala reunión do Consello Galego de Medio Ambien-te, que a Xunta de Galicia vai habili-tar unha liña de axuda para pro-texer debidamente as árbores senlleiras catalogadas así como as formacións arbóreas da comunida-de. Días despois, o 26 de setembro, publicouse no Diario Oficial de Ga-licia a orde pola que se establecen as bases reguladoras para a conce-sión das devanditas axudas. En to-tal, a administración autonómica abrirá unha liña de subvencións de ata 160.000 euros para este fin.

Cabe sinalar que as actividades que poden ser obxecto destas ache-gas son tarefas como a realización de podas, formación e control da copa, a aplicación de tratamentos fitosani-tarios, a sinalización das contornas dos exemplares e formacións e a ela-boración de material divulgativo.

Para a concesión destas axudas será necesario cumprir con dous re-quisitos: que as especies en cuestión estean inscritas no Catálogo de ár-bores Senlleiras de Galicia e que se presente unha memoria ou proxec-to técnico que requirirá da aproba-ción do Servizo Provincial de Con-servación da Natureza previamente á súa execución.

Estas partidas están destinadas aos propietarios das árbores ou for-macións incluídas no devandito ca-tálogo, tanto persoas físicas como xurídicas, e tamén aos concellos. So se admitirá unha única soliciutude por persoa ou entidade solicitante, que deberá presentarse nun prazo máximo de 30 días, preferentemen-te vía telemática, como se informa desde a Xunta. O importe da achega poderán acadar o 100% dos gastos subvencionables, fixándose un im-porte máximo de 6.000 euros de axuda por árbore e 12.000 euros por formación arbórea.

Desde a administración autonó-mica lembran tamén que a Dirección Xeral de Conservación da Natureza está a modificar o decreto que regula o Catálogo de Árbores Senlleiras de Galicia, cun dobre obxectivo: evitar malas interpretacións da norma e simplificar o procedemento admi-nistrativo á hora de incluir novas es-pecies que protexer.

Esta relación de variedades arbó-reas destacadas foi medrando cos anos. O goberno da Xunta fixo unha nova lista de estas especies en outu-bro de 2011. Naquela ocasión in-cluíronse na mesma 41 especies e 10 formacións senlleiras. Desas ár-bores destacadas, catro sitúanse na provincia da Coruña, 10 en Lugo, 9 en Ourense e as 18 restantes na de Pontevedra. No tocante ás forma-cións, dúas están localizadas na Co-ruña, unha en Lugo, cinco en Ouren-se e outras dúas en Pontevedra. A día de hoxe o catálodo de árbores protexidas galegas está conformado por 146 especies; 50 en Pontevedra, R

epor

taxe

28

Diario de FerrolDOMINGO,26 OCTUBRE DE 2014N

ord

esía

42 na Coruña, 35 en Lugo e 19 en Ourense. Así mesmo, na lista figu-ran tamén 31 formacións distribui-das pola comunidade galega do se-guinte xeito: 13 na provincia coruñesa, 9 na pontevedresa, 7 en Ourense e dúas en Lugo.

Cómpre sinalar que cando se mo-difique o decreto que regula o catá-logo será moito máis doado que se vaian engadindo novas especies á listaxe, xa que o procedemento será máis sinxelo e áxil.

Que é unha Árbore Senlleira?A Xunta de Galicia a través da Con-sellería de Medio Ambiente, Terri-

torio e Infraestruturas explica que con “independiencia das medidas establecidas para a protección de especies ou unidades taxonómicas como tales, a conservación da nosa biodiversidade vexetal pasa tamén pola protección daqueles exempla-res concretos ou rodais de árbores que polas súas características ex-traordinarias ou destacables, ben sexa polo seu tamaño, idade, signi-ficación histórica ou cultural, rareza ou beleza, son consideradas reli-quias botánicas, que en moitos ca-sos son ou deberían ser obxecto de respecto veciñal e, polo tanto, con valor científico, cultural, didáctico,

paisaxístico ou ornamental”. Se-gundo subliñan desde o departa-mento medioambiental da Xunta, por todo isto estas especies deben considerarse exemplares singulares que representan un importante le-gado e un valor natural na medida en que se trata de elementos que subsistiron aos rigores dos tempos ou que contan cunhas particulari-dades especiais.

O referido catálogo é o resultado do Decreto 67/2007, do 22 de mar-zo. O documento establece o réxi-me xurídico básico para as árbores que se inclúan no devandito listaxe coa finalidade de protexelas de po-

Page 3: 160.000 EUROS, PARA EL CUIDADO Y PROTECCIÓN DE ESTOS ...diariodeferrol.opennemas.com/media/diariodeferrol/files/2014/10/26/... · lidade e o talento, tres poemarios que manteñen

sibles riscos e ameazas, garantindo así a súa conservación.

Dito isto, terán consideración de árbores senlleiras as árbores ou for-macións de calquera especie, tanto autóctona como foránea, situadas en terreos de propieade pública ou privada, que sexan merecedoras de medidas específicas de protección en atención ás excepcionais carac-terísticas do seu porte, dendrome-tría, idade, rareza, etc.

A Xunta de Galicia aclara tamén os términos que se seguen á hora de seleccionar os exemplares ou for-macións para formar parte do refe-rido catálogo. Os de índole dendo-métrica gardan relación con indicadores como o grosor á altura normal (1,30 metros), a altura to-tal, a altura do fuste, o perímetro de tronco ou o diámetro de copa e a idade.

En canto aos criterios biolóxicos ou ecolóxicos, estos indicadores gar-dan relación co grao de rareza na bisbarra, se está ou non presente no límite da súa distribución natural, se presenta un porte non propio da es-pecie, se forma parte dun hábitat ex-cepcional ou se pertence a un conxunto excepcional de árbores.

No tocante ós criterios estéticos, estos son indicadores como a beleza de porte do exemplar en cuestión ou a súa coloración.

Tamén hai outras variantes que se teñen moi en conta á hora de in-cluir ou non as especies no Catálogo de Árbores Senlleiras de Galicia

como poden ser os criterios históri-cos ou tradicionais, tamén chama-dos culturais. Algúns dos indicado-res deste apartado son se o exeplar está ou non asociado a un feito his-tórico ou cultural ou se está situado nun edificio histórico.

Nalgún caso tómase como refe-rencia tamén un criterio de situa-ción, que garda relación coas espe-cies naturais que pertencen a unha paisaxe sobresaínte ou ben se están localizadas nun lugar non habitual.

Que implica a catalogación?A Xunta de Galicia informa na súa páxina web, dentro do apartado de Árbores Senlleiras, o que implica para as entidades públicas ou priva-das ou particulares que teñen ao seu cargo un árbore tipificado como tal na devandita listaxe. Así, cómpre ter presente que as árbores ou for-macións singulares que formen par-te deste catálogo “consideraránse protexidas para todos os efectos”. Isto implica, segundo se destaca desde a administración autonómi-ca, a prohibición de calquera acción que poida afectar negativamente á súa integridade, á súa saúde e á súa apariencia. Estes exemplares serán posuidores dunha protección legal que tamén afetará ao seu ámbito in-mediato, e os propietarios, en caso de habelos, terán axuda oficial para coidalos, como é o caso da achega de 160.000 euros que vén de convo-car a Xunta de Galicia. Esta liña de conservación supera no seu ámbito

de acción o campo estritamente biolóxico, ao incorporar o valor an-tropolóxico desde o punto de vista da estética e a sensibilidade do pobo ao seu contorno.

Desde a Consellería de Medio Ambiente tamén destacan o feito de que todos aqueles proxectos que poi-dan ameazar os valores de árbores ou formacións catalogadas necesita-rán autorización administrativa pre-via da Dirección Xeral de Conserva-ción da Natureza da Xunta de Galicia. Así mesmo, elaboraranse plans de xestión encamiñados á súa conservación no caso de que o esta-do dos exemplares así o requiran.

Solicitude de catalogaciónDesde a Consellería de Medio Am-biente explican que poden solicitar a referida catalogación aquelas per-soas propietarias das árobres ou for-macións que posúan as característi-cas previamente expostas. Antes de cursar a oportuna solicitude deberán asegurarse de que o candidato pre-senta os valores que se esixen. Pode-rán cursar a catalogación propieta-rios das árbores ou formacións, outras administracións públicas, centros de investigación ou asocia-cións de entidades privadas ou pú-blicas que teñan entre os seus fins estatutarios a protección da nature-za, mediante a presentación do co-rrespondente modelo de solicitude, acompañado dunha memoria xusti-ficativa e de toda a información adi-cional da súa condición de senlleiro.

Terán consideración de

árbores senlleiras as formacións de calquera especie, autóctona ou foránea, que sexa merecedora de medidas específicas de protección

A singularidade destas especies

que cómpre protexer ven dada polo seu valor natural, cultural e ata histórico, dado que subsistiron aos rigores dos tempos

Nas fotografías, diferentes especies repartidas pola comunida-de galega. Na imaxe da esquerda, o texo centenario de Pontedeume. Na fotografía superior unha das formacións que integran catálogo da Xunta, os cipreses de California que se atopan nos Xardíns do Malecón, en Ortigueira.

Rep

orta

xe

29

Diario de FerrolDOMINGO,

26 OCTUBRE DE 2014 Nord

esía

Page 4: 160.000 EUROS, PARA EL CUIDADO Y PROTECCIÓN DE ESTOS ...diariodeferrol.opennemas.com/media/diariodeferrol/files/2014/10/26/... · lidade e o talento, tres poemarios que manteñen

páx

inaL

iter

aria

30

Diario de FerrolDOMINGO,26 OCTUBRE DE 2014N

ord

esía

AMÉN DO DRAMA PERSOAL E FAMILIAR, A PREMATURA DESAPARICIÓN DO ESCRITOR FOI UNHA PERDA INMENSA PARA A CULTURA GALEGA

“Como cho-ve miudi-ño, como miudiño

chove, pola banda de Laíño, pola banda de Lestrove”. Medio agocha-do entre Rianxo e Padrón, está o pe-queno concello de Dodro, e en Do-dro Laíño, o da fermosa cantiga rosaliana. Alí naceu Eusebio Loren-zo Baleirón, un dos poetas máis in-teresantes e desgrazados das nosas letras.

Desde o fogar natal, no que loce unha placa en pedra dedicada pola AELG (“Nesta casa viviu e soñou…, aquel que procurou nos espellos os nomes exactos da luz”), enxérgase o curso baixo do Ulla ensanchado en carrizais, brañas e humidais nos que medran xuncos e espadanas; graneiras e bacelos aparecen espa-rexidos por Tarrío, Solaíño, Muro-novo…, estamos diante da paisaxe que miraron os seus ollos. Acostu-mado a loitar desde cativo para saír adiante, Eusebio axudaba nas tare-fas campesiñas (“Meu irmán sachou moito millo”, lembra Manuel, ta-mén escritor) e impartía aulas no verán. Intuíndo quizais o apremio, a cortedade do prazo, Eusebio Lo-renzo Baleirón erixiu, desde a fraxi-

lidade e o talento, tres poemarios que manteñen prístino o fulgor orixinario: “Os días olvidados, O corpo e as sombras, A morte presen-tida”. Asemade, “O libro das viaxes e dos soños”, converteuse en lectu-ra obrigada nos centros de ensino.

Foi en Padrón, nas aulas do pro-fesor Bernardino Graña, onde se descobriu poeta. Orfo de pai, Euse-bio era un rapaz delgado, case lam-piño, intelixente e responsábel. (“Unha persoa moi xovial, pero con temperamento”, confirma seu ir-mán Manolo).

Cando eu o coñecín, á altura dos anos 81-82, estudaba Filoloxía en Compostela. Viamonos polas noites en demoradas conversas nas que partillabamos novidades e lecturas. Non especialmente identificado coas teses nacionalistas, cuestiona-ba a traxectoria do seu veciño Mon-cho Reboiras pero falaba con devo-ción de Avelino Pousa Antelo, amigo da familia.

Compartía con seu irmán Ma-nuel a admiración pola obra de Roso de Luna (do que eu apenas oira) e extendíase nas propostas e rituais teosóficos (nos que tamén militou o noso Vicente Risco) do ex-tremeño, unha amalgama de secre-

Pero toda esa vida de puxanza, esforzo e logro, trúncase fatalmen-te, logo de meses de loita contra a enfermidade, o 14 de decembro de 1986. Deixa viuva moza e unha nena de dous anos, os mesmos que o propio Eusebio tiña cando morre-ra seu pai.

Miro o esvarar vagaroso do Ulla camiño da desembocadura, for-mando unha ampla enseada con illotes areosos. E cavilo en Eusebio, na vixencia da súa obra, no seu des-tino cruel. E parece que o orballo cae máis triste e silandeiro sobre a campa de sombras. “Como chove miudiño, pola banda de Laíño…”.

tismo, imaxinación, espiritismo e credulidade.

A carreira literaria de Eusebio Lorenzo Baleirón foi vertixinosa e fugaz: un xurado do que formei parte outorgoulle o premio de Poe-sía do Facho. Virían logo outros máis relevantes, en Vigo e Compos-tela. Escritor vocacional compaxi-nou a tarefa criativa cunha serie de traballos sobre Iglesia Alvariño, Pi-mentel, Cunqueiro ou Nuno Iudice. Autoesixente e crítico consigo mes-mo, despois dun curso no Carballi-ño, obtivo unha bolsa en Lisboa, gaña praza titular como profesor de ensino medio e forma unha familia.

XULIO VALCÁ[email protected]

Ilustración de Xabier Garo.

Lugares para volver: Laíño, a terra de Eusebio Lorenzo

Fundación José Manuel Lara. Sevilla, 2014. 115 pági-nas. La infancia, el sexo, la muerte o la figura de la madre son topos literarios que reaparecen en el último libro del autor canario. Dividido en cuatro partes so-bresale la variedad de registros y la calidad expresiva.

Editorial D. Quixote. Portugal, 2014. 140 páginas.Obra para disfrutar de uno de los maestros del relato corto de la literatura universal. Temas recurrentes como las voces de seres amados, frases premonitorias, casualidades definitivas, deslumbran en estos cuentos.

Editorial Toxosoutos. A Coruña, 2014. 74 páginas.Ganadora del XIII Certame Literario de Relato de Aventuras Antón Avilés de Taramancos, en esta obra se cuentan las peripecias de un grupo de expediciona-rios clandestinos en la Colombia de principios del XVII.

Machado libros. Madrid, 2014. 432 páginas.Paula es una atractiva arquitecta que ha perdido su empleo y su casa. Amalio es un joven que ha hereda-do una sastrería decadente. Dos personas y dos planes que parecen perfectos, de no ser por los imprevistos.

DONDE ESTUVEFERNANDO DELGADO

O ANJO NEGROANTONIO TABUCCHI

O TESOURO DO DOURADOALBERTO G. ANEIROS

LAS LÁGRIMAS DEL AGUAJOSÉ LUIS HINOJOSA

librosRecomendados

Page 5: 160.000 EUROS, PARA EL CUIDADO Y PROTECCIÓN DE ESTOS ...diariodeferrol.opennemas.com/media/diariodeferrol/files/2014/10/26/... · lidade e o talento, tres poemarios que manteñen

PUNTO DE FUGA

JEREMÍAS GAMBOA

Editorial Alfaguara. Colección

Hispánica. Mayo, 2014

17,50 euros.

Historias limeñas de Jeremías Gamboa

Hace escaso tiempo prestábamos aten-ción a una novela que, pensábamos,

abría camino a un escritor de alcan-ce, de talento, insistente en su vo-luntad de escribir, y de escribir lite-ratura a partir de su aprendizaje en la prensa. Jeremías Gamboa era su nombre y “Contarlo todo” (Alfagua-ra, 2013) su ambicioso título. El peso de lo autobiográfico parecía evidente. Pío Baroja decía que no conocía a ningún novelista capaz de forjar historias ajenas a su persona-lidad. Gamboa no parece excepción a tal principio, y ello está refrendado ya en su primer libro, “Punto de fuga” (Alfaguara,2014), que ahora nos ocupa, publicado en Perú en el año 2007. Tal circunstancia incluye a este peruano en la extensísima nó-mina de narradores hispanoameri-canos que arrancan con uno o dos libros de relatos antes de acceder a la novela.

Escritores y críticos peruanos pa-recen coincidir en el elogio a “Punto de fuga”, un total de ocho historias en escenarios urbanos limeños; his-torias en las que son relevantes per-sonajes, anécdotas y lenguaje na-

LUIS ALONSOGIRGADO

rrativo, integrados en textos de sólida factura constructiva y carac-terizados por una encomiable eco-nomía de medios y por una eviden-te tendencia a privilegiar la voz del narrador, sea este ajeno a lo narra-do o protagonista. Salpican estas páginas distintas referencias al pe-riodismo (más amplias en “Contar-lo todo”) y numerosos itinerarios li-meños: el escritor se escapa del tópico de “Lima la horrible” para ofrecer una mirada más entrañable y luminosa, más benévola.

Las historias de estos relatos re-velan una novedosa personalidad de la narrativa peruana. En ellas ad-vertimos huellas de la literatura del absurdo, del expresionismo y de construcciones kafkianas. También, de las pesadillas obsesivas que aba-ten a los personajes de la literatura fantástica. Un relato como “Tierra prometida” lo hemos leído ya en Vargas Llosa, en Bryce Echenique, en Julio R. Ribeyro y otros ilustres predecesores peruanos de Jeremías Gamboa, por cierto aficionado a los nombres bíblicos y a despersonali-zar y desorientar la individualidad existencial de sus criaturas, ajenas o extrañas a tal signo identitario.

Del conjunto, las cuatro primeras nos parecen las mejores. “El edificio de la calle de los Pinos” es de inquie-tante y perturbadora originalidad, con su ramalazo de terror; todo, muy ceñido a la peripecia indivi-dual, muy interiorizada del prota-gonista. Kafka y el absurdo ilustran el viaje a ninguna parte que se desa-rrolla en “Nuestro nombre”. En el breve “Evening interior” los juegos de la mirada, lo mirado y quien mira parecen de raíz onnettiana. Perso-nalmente nuestra preferencia va ha-cia “María José”, con su trasfondo evocativo de relación amorosa, el invencible peso de la incomunica-ción, el hondo abatimiento, el fraca-so íntimo y sentimental del narra-dor-protagonista. La áspera fibra humana de los personajes, su venci-miento y como indolencia existen-cial, el fracaso de sus proyectos vita-les, su frialdad emotiva y su extrañamiento frente a la realidad son claves en estas ocho historias.

Una prosa de ascendencia litera-ria, muy trabajada, con algún mo-mento de lirismo y una sintaxis que fluye lenta y sin tropiezos, con nota-ble perfección expresiva, son otros logrados alicientes de las narracio-nes con las que Jeremías Gamboa se nos descubre y anuncia como escri-tor ceñido a la andadura de sus per-sonajes, como narrador que exhibe un interesante bagaje literario y sabe adónde va en su andadura creativa, apenas iniciada, que desde luego no pasa desapercibida.

Llega a las librerías este trabajo del periodista Marcos Ordóñez que vió la luz primeramente en su blog de El País y ahora es editado por Libros del Asteroide, lo que de-muestra que cuando algo vale la pena en la red, acaba en papel. Es-tamos ante un testimonio arreba-tador, el de Pedro Vidal (1926-2010), de amor al cine y a la vida que se lee con pasmo y envidia sobre lo que una existencia puede dar de sí. Investigando sobre el tiempo en el que Ava Gardner vivió en España, y que luego sería “Beberse la vida”, Ordóñez se topó con Vidal que en los años 50 y 60 conoció ínti-mamente y trabajó con Welles, Gardner, Sinatra, David Lean o Robert Mitchum y todos los grandes artistas que rodaron en España, y mu-chos fuera de ella. Su vida delante y detrás de la cámara y comenta-rios de rodaje de películas míticas como “Lawrence de Arabia”, “Doc-tor Zhivago” y otras más salpican el impagable testimonio. Tampoco falta su relación con el jazz (conoció y trató a los más grandes) y una vida que era una fi esta permanente. Su hija Alana completa el retrato en una vida dura y emocionante. El agradecimiento al brillante traba-jo de Ordóñez no quita que se lamente el hecho de que no hubiese escarbado más en esta mina de oro humana.

BIG TIME: LA GRAN VIDA DE

PERICO VIDAL

MARCOS ORDÓÑEZ

Libros del Asteroide / 18,90 euros

EL HOMBRE QUE ESTUVO EN TODOS LOS LUGARES

EL ENIGMA DEL CONVENTO

JORGE EDUARDO BENAVIDES

Alfaguara / 18,50 euros

Estamos ante la novela galardona-da con el XXV Premio Torrente Ba-llester, una trama histórica que tie-ne dos protagonistas: el convento de Santa Catalina, en Arequipa, y el general José Manuel Goyeneche, que se verá sumergido en un juego de intrigas y conspiraciones en la corte de Fernando VII en la época de las guerras de independencia de América, y en el convulso Madrid absolutista de 1815 a 1820. En el citado convento peruano hay un documento secreto que com-promete a personas y a causas políticas cuyas ramifi caciones sobre-pasan el incipiente afán independentista del continente americano y se enredan con intrigas en una España ensartada entre los rumores de la desafección de las colonias, el descontento con la monarquía de Fernando VII y la preocupación por el futuro del imperio que comien-za a hacerse jirones. Benavides escribe una novela histórica de indu-dable fl uidez en su prosa y en las bien documentadas referencias históricas, con una trama tejida con intensa habilidad para mantener vivo el nervio de la intriga durante su voluminosa extensión. Una apuesta estimulante para los amante de la literatura histórica.

UNA EXCELENTE INTRIGA DE FONDO HISTÓRICO

más

Lib

ros

31

Diario de FerrolDOMINGO,

26 OCTUBRE DE 2014 Nord

esía

Page 6: 160.000 EUROS, PARA EL CUIDADO Y PROTECCIÓN DE ESTOS ...diariodeferrol.opennemas.com/media/diariodeferrol/files/2014/10/26/... · lidade e o talento, tres poemarios que manteñen

SILENCIO

FRAN ALONSO

Edicións Xerais. Maio, 2014/

11,60 euros.

Adaptación do popular conto dos irmáns Grimm con ilustracións de Iratxe López de Munáin e texto de Tina Meroto. Está baseado na primeira ver-sión do relato e aporta elementos orixinais, diferenciándose doutras interpre-tacións máis fantásticas e menos sociais. Aquí a verdadeira causa do abando-no dos fi llos é a extrema pobreza dos pais.Tanto o texto como a imaxe buscan comunicar a unión da familia. Non esta-mos diante duns pais desalmados, pola contra, senten pena e remorso por verse na obriga de tomar unha decisión drástica que resulta ser errónea. Nes-te conto, aparecen tamén os conceptos de perdón e de xenerosidade. Os ne-nos non gardan rancor aos seus proxenitores e, ao seu retorno, todo volve á normalidade e comparten os tesouros cos seus pais e os habitantes do lugar. Este libro é o resultado do Premio Europeo Cociña de contos á mellor propos-ta de ilustración, que tamén vai acompañado dun CD de música gravado pola Orquestra Filharmónica Cidade de Pontevedra, que recolle unha selección instrumental de fragmentos da ópera “Hansel e Gretel”composta por Engel-bert Humperdinck, baseada no conto dos irmáns Grimm.

Boureo de máis

HANSEL E GRETEL

TINA MEROTO E IRATXE

LÓPEZ DE MUNÁIN

OQO / 15,50 euros

Da capacidade narra-tiva de Fran Alonso non dubido porque procede dun dos no-

sos narradores máis consistentes. E aquí inclúo ao poeta, que ás veces devén contador de historias máis que de sentimentos; un matiz. Por iso a aparición dun libro novo de Fran Alonso sempre será ben reci-bido por mín. Non só como crítico ou reseñista, mais tamén desde o rol moi pracenteiro de lector. Si, xa sei que os dous papeis son, ou de-beran ser, complementarios. Mais se coidamos nas carencias de toda caste que o crítico literario ten en Galicia a cousa non é tan nidia como semella. Así e todo, confe-sión de parte, eu sigo a desfrutar do acto lector. ¿Se non de que? Por iso, digo, entro nos libros de Fran Alonso con pracer, non soamente porque coñeza algunhas das súas claves, conceptuais e estilísticas, cousa esta que adoita producir al-gún confort ou sosego, mais igual-mente desde a seguridade de que se trata dun autor que non defrau-da. Escribo este preámbulo porque a lectura de Silencio (Edicións Xe-rais, Vigo, 2014), a última “nouve-lle” de Fran Alonso, estando tan ben como está, historia dosificada, progreso axeitado dela, atmósfera construida notoriamente, non ter-

dúbida un chisco morbosas, por ver como Fran Alonso termina de desasosegarnos. Non contarei o desenlace, non son un “spoiler”, aínda que a xente esaxera moito co tema este, acabarán por alporizar-se se lles digo que Anna Karenina termina por chimparse baixo dun ferrocarril, tan só que semella pre-cipitado de máis. Sobre todo coi-dando na morosidade e dosifica-ción coas que Alonso viñera levando adiante a súa historia. Se cadra este libro tería dado para maior extensión, sen ter que cin-guirse ás 90 páxinas, unha “nouve-lle”, xa digo, de que consta. De aí ese remate pechado, pechado de súpeto, que desconcerta. Se cadra esta historia precisaba máis aire, non sei.

NOVA VERSIÓN DUN CLÁSICO DOS IRMÁNS GRIMM

“A última ‘nouvelle’ de Fran Alonso non terminou de me satisfacer, sobre todo polo seu remate, se cadra truculento de máis...”

minou de me satisfacer. Sobre todo polo seu remate, se cadra truculen-to de máis para como se viña des-enrolando o asunto. Que vira ao redor da presencia en Madrid, Ba-rrio de Salamanca, dun xornalista galego, trasterrado por escuras ra-zóns. Apúntase algo, “ma non tro-ppo”, dunhas reportaxes denuncia-doras de podredumes, causante da marcha do xornalista. Este, men-tres procura novas metas laborais, debe lidar coa presencia dun raros ruídos procedentes do piso veciño ao seu. Uns ruidos que non seme-llan “os estraños ruídos do silen-cio”, que nos anuncia a contracapa do libro, senón boureos dun aver-no na porta contigua. O xornalista pescuda como pode (mesmo coa axuda dun fonendoscopio) a razón da matraca, músicas exóticas, ouveos, mesmo o son da ouriña (nada nerudiano neste caso) ao se verquer nos penicos. (Isto último ten un aquel de esperpéntico que lle presta ao conxunto, xa non sei se máis kafkiano que iralevinesco, do Ira Levin, de Rosemary´s Baby, logo película de Polanski, aquí máis coñecida como La semilla del diablo). Cito a Levin porque no seu libro tamén había unha veciñanza desasosegante. Tal que aquí. Ora, laiome do remate da historia, ao que un chega con curiosidades sen

mái

sLib

ros

32

Diario de FerrolDOMINGO,26 OCTUBRE DE 2014N

ord

esía

VICENTE ARAGUAS

A escritora María Reimóndez ga-ñou con esta novela o pasado Premio Xerais. Un traballo que forma parte dun ciclo amplo, e in-dependente, no que tamén se in-clúe a súa anterior “En vías de extinción”. Aquí estamos ante a historia da xornalista galega Saínza Combarro que cobre guerras para a BBC, unha periodista de confl itos bélicos fóra dos cánones habituais que vai evolucionando tanto no exercicio da súa profesión como no seu mundo afectivo.No eido formal, destaca unha forma de narrar multitextual con rela-tos xornalísticos, anacos dos libros, retransmisións para a BBC ou cartas, máis a propia narración dela e textos doutras xornalistas. Es-tamos pois ante unha literatura como ferramenta de transformación social e de defensa dos máis débiles e desfavorecidos que apela á re-fl exión pero tamén ao entretemento.

DENDE O CONFLITO

MARÍA REIMÓNDEZ

Edicións Xerais / 18 euros

SOBRE A GUERA, O XORNALISMO E O ÍNTIMO

Page 7: 160.000 EUROS, PARA EL CUIDADO Y PROTECCIÓN DE ESTOS ...diariodeferrol.opennemas.com/media/diariodeferrol/files/2014/10/26/... · lidade e o talento, tres poemarios que manteñen

letr

asA

tlán

tica

s

sennúmero de obras xa viradas cara ao clasicismo formal e trans-cendente que habita textos referen-ciais como El buque (1935), La ciu-dad sin laura (1938), Poemas elementales (1942) ou Poemas de carne y hueso (1943), por citar só algunhas significadas mostras.

Como autor na nosa lingua –amén de poemas en prensa aínda non compilados– non pode esque-cerse a importancia do Discurso encol do idioma galego, publicado polas Edicións Galicia do Centro Galego de Bos Aires en 1953, un texto que por si só debería asegu-rarlle a presenza en calquera histo-ria ou manual literario o que, infe-lizmente, non ocorre porque somos o país que somos.

Se a todo o anterior sumamos os magníficos artigos que escribiu en castelán sobre os trobadores me-dievais, Rosalía, Castelao, Pimentel ou Cabanillas (tamén verbo do Ca-miño de Santiago, Portomarín ou

Francisco L. Bernárdez: entrando en materia

Hai tempo que me-dra en min o intere-se pola figura do escritor porteño-

galego Francisco Luis Bernárdez (Bos Aires, 5-10-1900–24-10-1978), gran poeta arxentino e des-tacado ensaísta en galego ao que ben poucos parecen lembrar neste país de desmemoriados no que nos empeñamos en exportar a farama-llada, condenando o pano a ser tra-zado na arca pola couza.

A súa estirpe procedía de San Martiño de Lago, na parroquia do concello ourensao de Maside, e alí regresou o poeta sempre que pui-do. Por exemplo, sendo mozo de apenas vinte e dous anos, cando pasou en Galicia tres anos traba-llando como redactor de El Pueblo Gallego, medio no que publicou al-gún dos primeiros escritos de tema galego.

Ata o seu regreso a Bos Aires en 1925 (e aínda nos anos posteriores deica a chegada da Guerra Civil) a sinatura de Bernárdez fíxose habi-tual en xornais e revistas como La Zarpa, Vida Gallega, Céltiga, Ron-sel, Marineda, Vida Céltiga, Alfar e, por suposto, Nós, o que dá boa idea da comuñón que o xunguiu ao ideario galeguista daquel tempo, contando como amigos algúns dos máis significados próceres das Ir-mandades da Fala e a Xeración Nós.

É máis, un dos seus primeiros textos publicados (se non o primei-ro) foi, xustamente, o poema en galego “Morriña”, aparecido o 10 de maio de 1919 na revista viguesa Vida Gallega, cando o autor conta-

ARMANDO [email protected]

os eidos matriciais de Dacón e outros) en libros como La copa de agua (1963) ou Mundo de las Es-pañas (1967) ou escolmas como Florilegio del cancionero Vaticano (1952) entenderase a importancia que para as nosas letras ten Bernár-dez, do que tamén existe obra gale-ga espallada en La Zarpa, La Na-ción e mesmo versos nalgún libro colectivo, como a Homenaxe a Ra-món Otero Pedrayo (1958).

Grande amigo de Borges e cuña-do de Cortázar, compañeiro de Bioy Casares e colega de Sábato, membro da Academia Arxentina de Letras e embaixador que foi do seu país en Madrid, Francisco Luis Bernárdez é tamén un nome a des-tacar na Galicia literaria de Pre e Posguerra, autor dunha valiosa produción que cómpre rescatar e editar por xunto para legárllela as novas xeracións e desoxidar infor-mativamente as non tan novas. Ve-laí o reto.

Na imaxe superior, Francisco Luis Bernárdez (esquerda) coa súa esposa Laura, súa irmá Aurora Bernárdez e Julio Cortázar, seu cuñado. Na fotografía inferior, unha selección de libros do autor.

ba só dezaoito anos. O verso, ben rosaliano todo el, é unha longa evocación patriótica e saudosa que transparenta o fondo sentimento de pertenza á Terra en metro octo-silábico e estética bucólica.

No tempo desa adolescencia ga-lega agromaron os que foron os seus primeiros libros de poesía: Orto (1922), Bazar (1922) e Kin-dergarten (1924), volumes ultraís-tas aos que seguiron cos anos un

33

Diario de FerrolDOMINGO,

26 OCTUBRE DE 2014 Nord

esía

Page 8: 160.000 EUROS, PARA EL CUIDADO Y PROTECCIÓN DE ESTOS ...diariodeferrol.opennemas.com/media/diariodeferrol/files/2014/10/26/... · lidade e o talento, tres poemarios que manteñen

Llega a la cartelera la última lección de Paco de Lucía

El documental “La bús-queda” es un último homenaje de su fami-lia al gran Paco de Lu-

cía y una última lección del maestro para todos los que desde el pasado 27 de febrero se sienten un poco huérfanos. Dirigido por su hijo Cu-rro Sánchez, el filme pivota sobre dos ejes. Por un lado, una intimista entrevista en la que el guitarrista y compositor desgrana sus recuerdos biográficos y desvela algunas claves de su pensamiento y personalidad, y por otro, su aportación a la músi-

El actor galés Luke Evans pone rostro a una nueva revisión del mito en “Drácula,

la leyenda jamás contada”, un filme apto para todos los públicos dirigi-do por el debutante Gary Shore, que inventa un preludio heroico para la novela de Bram Stoker. La historia, ambientada en Transilvania (Ruma-nía) en el siglo XV, perfila al prínci-pe Vlad como un hombre dispuesto a transformarse en vampiro para salvar a su pueblo de la ofensiva otomana y para defender a su mu-jer y a su hijo.

Entre la ciencia ficción y el terror se clasifica “Coherence”, ópera pri-ma del debutante cineasta estado-unidense James Ward Byrkit, que se alzó con el Premio a la mejor pelícu-la en la vigésima edición del Festival de Cine Fantástico de Bilbao. La his-toria está ambientada en una cena entre cuatro parejas que comentan el paso de un cometa y los efectos que produjo, 90 años atrás, entre los habitantes de un pueblo finlan-dés. A partir de aquí, lo que se pre-veía como una tranquila velada en-tre amigos se complica por la concurrencia de extraños sucesos.

DRAMAS DE ESTRENO

Por otro lado, el drama también está presente esta semana en la cartele-ra. La conocida actriz francesa Ma-rion Cotillard protagoniza “Dos días, una noche”, un drama laboral que muestra la lucha contrarreloj de una mujer por lograr que sus compañeros renuncien a una prima y voten a favor de que ella perma-nezca en la empresa. Esta cinta, di-rigida por los hermanos Jean Pierre y Luc Dardenne, representará a Bél-gica en la carrera por el Oscar en la

Una revisión de Drácula y un drama de Marion Cotillard, en los cines

El actor Imanol Arias recibió de manos de Emilio Aragón y de la actriz Irene Visedo la Espiga de Honor en la 59 edición de la Semana Internacional de Cine (Seminci), en el Teatro Calderón de Valladolid. EFE/NACHO GALLEGO

Josemi Beltrán, director de la Semana de Cine Fantástico y de Terror de San Sebastián, que comenzó ayer y cumple 25 años en un estado de forma que la mantiene entre los festivales de género favoritos del público, dice que la apuesta del Ayuntamiento donostiarra por este evento “siempre ha sido firme”, lo que le ha dado “estabilidad” para continuar, con el respaldo de sus seguidores. EFE/J. ETXEZARRETA

El actor Matthew McConaughey recibió el premio American Cinematheque de este año como reconocimiento a su contribución al cine. Estuvo acompañado de su esposa, la modelo brasileña Camila Alves, y su madre. EFE/JIMMY MORRIS

IMANOL ARIAS RECIBE LA ESPIGA DE HONOR DE LA SEMINCI DE VALLADOLID

COMIENZA LA SEMANA DE CINE FANTÁSTICO Y DE TERROR DE SAN SEBASTIÁN

PREMIO PARA EL ACTOR MATTHEW MACCONAUGHEY

El cineasta francés Alexandre Castagnetti dirige “El amor está en el aire”, comedia que se desarrolla en un avión, donde Julie tiene un encuentro con Antoine, su atractivo exnovio.

Por último, en “El chico del mi-llón de dólares”, Disney lleva a la gran pantalla la historia real de JB Bernstein (Jon Hamm), un agente deportivo estadounidense que para relanzar su carrera debe descubrir al mejor lanzador de béisbol y se le ocurre viajar a la India para organi-zar un concurso.

bert Duvall), el juez del pueblo y con quien desde hace años no se ha-bla. Todo cambia cuando el magis-trado es acusado de asesinato, y su hijo tiene que hacerse cargo de su defensa.

Por último, el cineasta estado-unidense Brian A. Miller dirige el “thriller” “The Prince”, protagoni-zado por Bruce Willis, John Cusack y el rapero 50 Cent, que cuenta la historia de un asesino retirado que tiene que retomar las armas cuando secuestran a su hija.

cineT

eatr

o

Luke Evans es el protagonista de “Drácula, la leyenda jamás contada”. EFE

categoría de mejor película de ha-bla no inglesa.

Otro estreno es “El juez”. El actor estadounidense Robert Downey Ju-nior protagoniza este filme que él mismo ha definido como un “drama de entretenimiento”, en el que, bajo las directrices de David Dobkin, in-terpreta a un exitoso abogado de Chicago que se ve obligado a regre-sar al pequeño pueblo de Indiana en el que nació debido a la muerte de su madre. En él se reencuentra con su padre, Joseph Palmer (Ro-

ca, donde entran en juego los otros entrevistados: Chick Corea, John McLaughin, Jorge Pardo o Rubén Blades.

Por otro lado, los comediantes estadounidenses Damon Wayans Jr. y Jake Johnson se meten en la piel de Ryan y Justin, dos amigos que se disfrazan de policías para acudir a una fiesta de disfraces y se convier-ten en la sensación del barrio en la película “Vamos de polis”. Pero el problema llega cuando estos “hé-roes” deciden hacer uso de sus pla-cas falsas para resolver un robo.

34

Diario de FerrolDOMINGO,26 OCTUBRE DE 2014N

ord

esía

Page 9: 160.000 EUROS, PARA EL CUIDADO Y PROTECCIÓN DE ESTOS ...diariodeferrol.opennemas.com/media/diariodeferrol/files/2014/10/26/... · lidade e o talento, tres poemarios que manteñen

Cuando hablamos de cine, hay dos sitios a los que mirar. Los l ibros y la vida.

También hay las historias que sur-gen desde el cine y para el cine. Pero son las menos. Libros y vida. Con esas dos columnas, se alza un imperio llamado Hollywood.

En El chico de un millón de dó-lares se mira a la vida. La historia curiosa tiene una chispa especial con el séptimo arte. Se adapta aún mejor que en la literatura, por la obligación que el audiovisual tie-ne de mostrar, de documentar la ficción o realidad que narra. Así esta película nos cuenta cómo un agente de béisbol intenta trepar desde el pozo que se ha converti-do su vida con una de esas ideas raras, tan potencialmente suicidas como millonarias. Esta es: viajar a la India, buscar entre los jugado-res de cricket y traerse un par de talentos para el béisbol.

No sé si usted es tan ignorante de este deporte como yo. Pero tie-ne su aquel, como todo deporte que se precie. La psicología del que lanza y el que batea. Ese silen-cio que tanto se parece al de un penalti, al duelo de miradas por-tero y jugador, solo que repetido una y otra vez durante un partido. También el terreno de juego, lla-mado diamante por su forma, una joya de césped que en Estados Unidos se usa para bromear al comparar sus bases con los puntos que un hombre desea palpar en una mujer. Vamos, que hay algo de magia en ese deporte. Algo que huele a gestas del pasado entre columnas jónicas.

Y si ahora le añadimos el exotis-mo de desplazar a dos chavales que vienen de la otra punta del mundo, que nunca han visto un ascensor automático o comido pizza, y que se encuentran de pronto en Los Án-geles, lejos de su hogar, con el peso sobre los hombros de convertirse en estrellas de un deporte que ja-más han jugado, pues el cóctel está servido. Más aún, y somos así de bobos, porque nos viene acompa-ñada de la etiqueta “Basada en he-chos reales”. Y eso significa que,

ÁNGEL LUIS SUCASAS

deporte que su socio y mejor ami-go goza y que él desprecia. Pone los ojos en blanco y vuelve a cam-biar de canal, donde una mujer gruesa canta con voz de ángel. La canción habla sobre la juventud y todos sus “pudiera llegar a ser”. Vuelve a cambiar al partido de cricket. De nuevo, a la cantante. Cricket y “pudiera llegar a ser”. Cricket y “pudiera”. Cricket y “po-dría”. Cricket y béisbol. Ese mo-mento, ver en los ojos del estupen-do Jon Hamm cómo surge la idea, es un momento de cine verdadero, del que se recuerda. Y el resto, tampoco está mal.

El chico del millón del dólares

por muchas mentiras que la ador-nen, la historia que vemos ocurrió. Y eso, repito, porque somos así de bobos, nos atrae.

Con estos mimbres, ya había su-ficiente. Craig Gillespie (el direc-tor) es un agradecido observador que no interrumpe y calibra muy bien a todos sus actores. El guion es solvente. El ritmo también.

Pero algunas veces (pocas, todo sea dicho), El chico del millón de dólares consigue ser algo más que una película correctísima y con-mueve con emociones inespera-das. Por ejemplo, en una escena consigue algo tan mágico, que to-

dos deberíamos experimentar al-guna vez en la vida, como captar ese momento en el que a uno se le ocurre una idea genial, o lo que percibe como una idea genial.

Se la narro brevemente, y con esto me despido por este domin-go: El agente deportivo en cues-tión se queda tumbado en el sofá, con esa fachada de tedio esculpi-da en el rostro que normalmente oculta espinosas preguntas de fin de semana: ¿Adónde va mi vida? ¿Haré algo con ella? ¿Algo que me haga sentir, a mí y a otros, orgu-llo? De pronto, su zapeo se en-cuentra con un partido de cricket, D

esdel

abuta

ca

35

Diario de FerrolDOMINGO,

26 OCTUBRE DE 2014 Nord

esía

Page 10: 160.000 EUROS, PARA EL CUIDADO Y PROTECCIÓN DE ESTOS ...diariodeferrol.opennemas.com/media/diariodeferrol/files/2014/10/26/... · lidade e o talento, tres poemarios que manteñen

enFo

togra

mas

36

Diario de FerrolDOMINGO,26 OCTUBRE DE 2014N

ord

esía muchasFelicidadesFelicita con Diario de Ferrol

NEREA

Parece que fue hoy cuando llegaste a nuestras vidas y ya cumples 6 añitos!!

¡¡Muchas, muchas felicidades!!

Te queremos, mamá, la abuela, el tío, tus padrinos y también todos tus amiguitos, que te desean un feliz día.

Besos.

Una “Isla Golosa” en la que perderse, en Galiano

Hace unas semanas abría sus puertas al público un nuevo establecimiento comercial, La Isla Golosa. Esta colorida tienda de dulces se encuentra en el

local que en su día ocupó la mítica Bolsos Herrero, en el número 26 de la calle Galiano, haciendo esquina con la ca-lle Lugo. Este coqueto local comercial despacha todo tipo de “chucherías”, la gran mayoría de ellas aptas para perso-nas con intolerancias alimenticias como las alergias al glu-ten. Déjese caer por este espacio y no podrá evitar picar en-tre alguna de sus exquisitas propuestas. Una dulce apuesta comercial en el centro de Ferrol.

Page 11: 160.000 EUROS, PARA EL CUIDADO Y PROTECCIÓN DE ESTOS ...diariodeferrol.opennemas.com/media/diariodeferrol/files/2014/10/26/... · lidade e o talento, tres poemarios que manteñen

enFo

togra

mas

37

Diario de FerrolDOMINGO,

26 OCTUBRE DE 2014 Nord

esíamuchasFelicidadesFelicita con Diario de Ferrol

NORA POLO RODRÍGUEZ

El pasado día 19 de octubre nuestros compañeros de Diario de Ferrol, Luis Polo y Rebeca Rodríguez, hacían realidad uno de sus principales sueños de pareja al traer al mundo a su primera hija, Nora, una pequeña belleza que ha venido a llenar de dicha a sus padres y al resto de la familia, que la esperaban con los brazos abiertos. Vuestros compañeros de trabajo, vuestra familia y amigos os deseamos toda la felicidad del mundo. ¡¡Enhorabuena!!

MERCEDES FREIRE PÉREZ

¡¡¡Feliz regreso a casa!!! Eres un ángel porque me diste tus alas cuando a mi se me olvidó volar. Siempre juntos.

Page 12: 160.000 EUROS, PARA EL CUIDADO Y PROTECCIÓN DE ESTOS ...diariodeferrol.opennemas.com/media/diariodeferrol/files/2014/10/26/... · lidade e o talento, tres poemarios que manteñen

Francisco Grela, Juan L. Gangoso y Ernesto Espada

Indalecio R. Naveiras, Francisco Naveiras, Jaime Lorenzo y J. García García

Marcelino Alonso, José Campos y Luis sánchez

Alfonso Llaguno, Miguel L. Corral y Virgilio Ledo

Virgilio, Ledo, Juan Cabanas, José R. Silva y Antonio Caínzos

Antonio Vizoso, José Vega y Francisco Grela

Ángel Salgueiro, José Galego y Adolfo García

Santiago Lago, Vicente Rodríguez y Andrés MartínezenFo

togra

mas

38

Diario de FerrolDOMINGO,26 OCTUBRE DE 2014N

ord

esía Comida de aprendices

de Bazán del curso del 55 en el Caserío Vasco

Un año más los compañeros que entraron a trabajar en la factoría Bazán en el año 1955 disfrutaron de su comida anual. Una cita que este año se celebró en el restaurante Case-río Vasco, donde quedó patente que el paso de los años no resta interés a este tipo de

encuentros de confraternidad en los que se da una vuelta a la actualidad y se recuerdan viejos tiempos.

Page 13: 160.000 EUROS, PARA EL CUIDADO Y PROTECCIÓN DE ESTOS ...diariodeferrol.opennemas.com/media/diariodeferrol/files/2014/10/26/... · lidade e o talento, tres poemarios que manteñen

enFo

togra

mas

José Vilariño, Juan A. Pérez y José A. Díaz

Jesús Martínez, Pablo Rojas, Fernando Vázqeuz y Guillermo Díaz

José L. Losada, y Jesús Martínez

Juan Mella, Antonio Fraga y José Vilariño

Pablo Morán, Juan Couce y Ramón Fernández

Edelmiro Embade, José Rico, Francisco Golpe y Juan M. Díaz

Avelino Castro, Edelmiro E. y José Rico

Félix Quijano

Manuel Novo, José A. Pena y Jorge López

39

Diario de FerrolDOMINGO,

26 OCTUBRE DE 2014 Nord

esía

Page 14: 160.000 EUROS, PARA EL CUIDADO Y PROTECCIÓN DE ESTOS ...diariodeferrol.opennemas.com/media/diariodeferrol/files/2014/10/26/... · lidade e o talento, tres poemarios que manteñen

tra presenta contidos excepcional-mente baixos doutros elementos.

Na mitoloxía clásica, representa a cabeza de Andrómeda, a filla de Cefeo e Casiopea, reis de Etiopía, que foi encadeada á beira do mar para ser devorada polo monstro mariño Cetus, sendo rescatada por Perseo, grazas á cabeza da Medusa.

O nome Alpheratz provén do árabe “Al Surrat al Faras”, que signi-fica “embigo do cabalo.” . Tamén é

PAULINO GASALLA

Durante o outono, pódese ver no ceo durante case toda a noite catro estrelas

de segunda magnitude, que pare-cen formar un cadrado. Trátase dun asterismo que coñecemos como “O Cadrado de Pegaso”, unha destas estrelas é Alpheratz, na constelación da Andrómeda. É a 55 estrela máis brillante do ceo e atópase a 97 anos luz de nos, é

Acontinuación ex-plícanse polo miú-do as efemérides astronómicas rela-

tivas a mes de novembro de 2014:

Día 3: Aniversario do lanzamento do Sputnik 2 que transportaba a ca-deliña Laika (1957).Día 6: Ás 22.23 horas o satélite da terra muda cara Lúa Chea.Día 9: Tal día como este do ano 1934 prodúcese o nacemento do gran astrofísico Carl Sagan.Día 12: Nesta xornada haberá unha choiva de estrelas. Trátase das Táuridas do Norte, con actividade desde o 20 de outrubro ata o 10 de decembro, con máximo de 5 por hora nesta xornada do 12 de nov-embro. Tamén nesta xornada celé-brase o aniversario da gran tormen-ta meteórica das Leónidas (1833), con máis de 100.000 por hora.Día 13: Neste día os planetas Ve-nus e Saturno estarán moi xuntos.Día 14: Ás 15.15 horas desta xor-nada a Lúa entra na fase de Cuarto Minguante. Tamén nesta data Xúpi-ter e a Lúa estarán moi próximos.H

isto

riaN

ature

za Na imaxe, o “Cadrado de Pegaso” e a estrela Alpheratz

Os nomes das estrelas: Alpheratz

dunha cor branco-azulado e ten unha magnitude aparente de 2,07.

Alpheratz ten un diámetro cinco veces maior que o diámetro do Sol, e é 250 veces máis brillante. A súa temperatura na superficie é de case 13.000º C. É unha estrela peculiar quimicamente, no sentido de que o seu espectro revela unha cantidade inesperada de manganeso, fósforo, mercurio, galio e europio. Pola con-

Día 16: Tal día coma este do ano 1974 desde o radiotelescopio de Arecibo enviouse unha mensaxe á M13, na constelación de Hércules.Día 17: Nesta xornada producira-se unha choiva de estrelas. Trátase das Leónicas, con actividade dese o

6 ata o 30 deste mes. Hoxe vivirán o seu máximo esplendor, cun máximo de 20 por hora.Día 21: Neste día tamén haberá unha choiva de estrelas, as Alfa-Mo-nocerotidas, con actividade desde o día 15 ata o 25, cun máximo varia-

ble para este día. Tamén nesta data Mercurio e a Lúa están moi xun-tos.Día 22: Saturno e a Lúa próximos.Día 23: Venus e a Lúa moi xuntos.Día 26: Marte e a Lúa cercanos.Día 29: Ás 10.06 horas a Lúa en-tra na fase de Cuarto Crecente.

PLANETAS

Mercurio, en Libra, visible no men-cer, cunha magnitude de -0,72.Venus, en Libra, non visible dada a súa proximidade ao Sol, magnitu-de –3,44.Marte, en Saxitario, observarase nos solpores, aproximadamente durante 3 horas, cunha magnitude de 1,14. Xúpiter, en Leo, observarase aproximadamente durante 9 horas antes do mencer, cunha magnitu-de de –1,73. Saturno, en Libra, e non visible pola súa proximidade ao Sol, mag-nitude 0,68.Urano, en Piscis, cunha magnitude de 6,08.Durante este mes de novembro non haberá cometas visibles no he-misferio norte.

coñecida como Sirrah, que vén do árabe “Al Ras al Mar’ah al Musalsa-lah”, que significa “A cabeza da mu-ller nas cadeas”. Outros nomes da estrela son: Sirah, Alpherat, Shema-li al Minchir, Xunos Aster, Manoka-lanipo e o seu nome científico é Alfa Andromedae.

En 1930 a Unión Astronómica Internacional, incluíu a Alpheratz na constelación de Andromeda. An-tes diso, Alpheratz era unha das ca-tro estrelas que forman o Cadrado de Pegaso, formando parte desta constelación co nome de Delta Pe-gasi. Con todo, algunhas cartas es-telares clásicas a mostraron como parte de Andrómeda. E chegouse a considerala, indistintamente, como parte de ambas constelacións. Hoxe, Alpheratz é oficialmente Alfa Andromedae, a estrela máis brillan-te de Andrómeda.

Na imaxe, o ceo cara ao Sur o 15 de novembro, á medianoite

ESTA ESTRELA ATÓPASE A 97 ANOS LUZ DA TERRA, NA CONSTELACIÓN DE ANDRÓMEDA. TRÁTASE DA ESTRELA NÚMERO 55 MÁIS BRILLANTE DO CEO

40

Diario de FerrolDOMINGO,26 OCTUBRE DE 2014N

ord

esía

Page 15: 160.000 EUROS, PARA EL CUIDADO Y PROTECCIÓN DE ESTOS ...diariodeferrol.opennemas.com/media/diariodeferrol/files/2014/10/26/... · lidade e o talento, tres poemarios que manteñen

Vad

eBar

cos

41

Diario de FerrolDOMINGO,

26 OCTUBRE DE 2014 Nord

esía

El ferry eléctrico Zero-Cat 120, construido por el astillero norue-go Fjellstrand en co-

laboración con Siemens y el opera-dor Norled AS para este último, ha sido galardonado con el premio Ship of the Year 2014 de la presti-giosa publicación Skipsrevyen.

Es la primera vez desde 2001, año en el que el ganador fue el MS The World, en que el premio recae sobre un buque de pasajeros. Otros nominados al premio eran el With Harvest, un buque de transporte de comida para peces propulsado por LNG, o el MV Juanita, un buque de apoyo al offshore que instala un no-vedoso sistema de propulsión me-diante imanes permanentes.

PARA QUÉ SIRVEEn 2011 el Ministerio de Trans-

porte de Noruega lanzó una oferta para la construcción de un ferry respetuoso con el medio ambiente que uniera las ciudades de Lavik y Oppedal (Noruega). Los criterios para la elección del ganador eran conseguir un buque de alta eficien-cia energética (este criterio conta-ba un 40%) y el menor precio en la operación del ferry (60%). Norled resultó ganadora de esta oferta, consiguiendo los derechos de ex-plotación del servicio durante 10 años (hasta 2025).

Con capacidad para 120 coches y 300 pasajeros, el ZeroCat 120 en-trará en servicio el 1 de Enero de 2015, cubriendo la ruta de 5,7 ki-lómetros que cruza el fiordo de Sognefjord entre Lavik y Oppedal en 20 minutos, utilizando los diez minutos de parada en cada una de estas ciudades para la recarga de sus baterías. El ferry realizará esta ruta 34 veces al día, los 365 días del año.

JUAN A. OLIVEIRAvadebarcos.wordpress.com Ship of the year: el

ferry eléctrico ZeroCat 120

Muelles para botes eléctricos en el Lago del Rey

CARACTERÍSTICAS-ESLORA: 80 METROS-MANGA: 20,8 METROS-PASAJEROS: 360 -CAPACIDAD DE CARGA: 120 VEHÍCULOS-VELOCIDAD DE CRUCERO: 10 NUDOS-BATERÍAS: 2X1.000 KW. -MOTORES ELÉCTRICOS: 2X450 KW.

El Akkumulator

amante de la caza, y temer que el ruido generado por botes movidos por motores de combustión asusta-se a las piezas.

UN POCO DE HISTORIAA principios del siglo XX, los bo-

tes que cruzaban el Lago del Rey (en alemán, Königssee) al sur de Alemania lo hacían movidos por remos. La llegada del ferrocarril en el año 1909 permitió la introduc-ción del los primeros botes eléctri-cos con motores suministrados por Siemens, y que cargaban sus bate-rías mediante el propio tren. Fue el príncipe regente Leopoldo de Ba-viera el que decidió que los botes fueran eléctricos, al ser un gran

El primer bote eléctrico fue el Akkumulator, procedente de la Sie-mens-Schuckert. A partir de ese momento numerosos botes eléctri-cos se añadieron a la flota del lago, gracias a su fiabilidad, bajos costes de operación y su nula emisión de gases contaminantes. Hoy en día existen botes equipados con moto-res de 1958, con una potencia de 9 kW y una velocidad de 12 km/h. El trayecto diario de 120 kilómetros consume aproximadamente el 80% de su batería.

EL ZEROCAT 120Con unas dimensiones de 80 me-

tros de eslora por 21 metros de manga, el ferry tiene espacio para transportar 120 coches y 360 pasa-jeros. El diseño elegido para el cas-co del ferry es un catamarán, lo que garantiza una menor resistencia al avance que un monocasco. El mate-rial con el que se contruyó es alumi-nio, reduciendo considerablemente el peso frente a un casco de acero.

solares, o una instalación de aire acondicionado que cuenta con un sistema de recuperación de calor.

Cabe destacar que el buque no emitirá a la atmósfera ni gases de efecto invernadero, ni CO2 o meta-no. Según Siemens, el ahorro de combustible en comparación con un ferry de los que hacen el mismo trayecto hoy en día es de un millón de litros y se dejan de emitir a la at-mósfera 15 toneladas de NOx y 3.000 toneladas de CO2.

La planta propulsiva de este ferry ha sido diseñada conjuntamente por las compañías Fjellstrand y Sie-mens. Dos baterías de Li-Ion de 1.000 kWh (una en cada extremo del buque), que se recargan duran-te las paradas del barco en Lavik y Oppedal, alimentan los dos motores eléctricos del mismo, de 450 kW cada uno, que son los que hacen gi-rar los propulsores Azipull de Rolls-Royce, que empujan el buque a una velocidad de servicio de unos 10 nudos.

Para conseguir el reto de un bajo consumo eléctrico, el ZeroCat 120 incluye iluminación LED, paneles

Page 16: 160.000 EUROS, PARA EL CUIDADO Y PROTECCIÓN DE ESTOS ...diariodeferrol.opennemas.com/media/diariodeferrol/files/2014/10/26/... · lidade e o talento, tres poemarios que manteñen

talación ate o aprendizaxe a calque-ra nivel de calquera sistema opera-tivo, ou aplicación para uso propio, está á túa disposición en miles de webs e lugares de referencia, que permanecen actualizados, e serven-nos para profundizar o que queira-mos en calquera liña que nos permi-ta apoiar tecnolóxicamente coa informática, as cales, penso que son a maioría.

A cuestión de axudar libremente ao próximo, á vez que se axuda un mesmo, non é unha idea nova, mais nestes tempos non é algo que se dea frecuentemente. O movemento do software libre deu xa razóns dabon-do, segue a facelo, e seguirá, para demostrar con feitos que o traballo corporativo, o procomún, os siste-mas de traballo p2p, e todo o que envolve a filosofía hacker, é unha dos poucos xeitos productivos que se manteñen vivos, e desligados da salvaxe voráxine comercialista, que non da máis que medo, tristura e síntomas de decadencia.

Sen pretender medallita, o soft-ware libre, por ser un movemento

Un ano

Vai un ano que em-pregamos este es-pazo para dar unha visión máis realista

do que é a informática. Ó noso redor proliferan ducias de aparellos que imos incorporando á nosa vida, que parecen imprescindibles cando os estreas, algo molestos cando os em-pregas e despreciables cando os abandoas. Se voltamos a vista atrás, veremos cantas aplicacións temos “visitado”, e que pouco nos axuda-ron a maioría delas, no millor dos casos. No peor facernos perder tem-po.

Co software libre temos a posibi-lidade de achegarnos ao mundo real da informática. A pouco de apa-recer e normalizarse tamén o hard-ware libre. A pouco de madurar a nosa interacción con todo ese mun-do tecnolóxico e virtual. Cando nuns anos teñamos a perspectiva suficiente como para ver o xeito no que inevitablemente o software pa-sou por etapas dende a exclusivida-de empresarial, con costes abusivos ate os teléfonos intelixentes (sic), que non son senon ordenadores en miniatura con mínimos costes.

Hoxe en día non é dificil “migrar” a software libre. Instalar nos equi-pos (sexa PC, tablet, teléfono...) sis-tema operativo, periféricos, aplica-cións lúdicas, semi ou profesionais. Completar a ferramenta física infor-mática co software imprescindible para que todo funcione, e compen-se cada minuto que invirtas nel. Se ben xa moitos servizos técnicos ofertan solucións de software libre, non deixa de ser unha opción, pois toda a documentación dende a ins-

F. ALVARELLOS MACEIRApakolas.blogaliza.org

“Parecen imprescindibles cando os estras, algo molestos cando os empregas e despreciables cando os abandoas”

“Antes de empregar o software libre, o hardware libre, facerte hacker, ou ver unha peli co ordenador, recomendo sempre dar un paseo pola praia, falar presencialmente coa xente, facer un debuxo, escribir un artigo, unha carta de amor, xogar coa rapazada e comprometerse con cousas importantes, non virtualmente imprescindible”

“A cuestión de axudar libremente ao próximo, á vez que se axuda un mesmo, non é unha idea nova, mais nestes tempos non é algo que se dea frecuentemente”

info

rmát

icaR

eal

42

Diario de FerrolDOMINGO,26 OCTUBRE DE 2014N

ord

esía

software, ou empresa desenvolve-dora de software, e gañando a ca-rreira de famoseo, flashes, pronto-moda, colorines e numeriños para vender por millóns cousas inúteis e cotizar en bolsa.

Lembro pensar hai anos, que ate eu, convencido usuario de software libre, contemplaba a posibilidade de empregar de cando en vez algun-ha ou outra utilidade de software privativo, anque fora “freeware”. Non hai que pechar portas. A posi-bilidade sempre a hai, pero o real-mente útil é cambiar totalmente o costume, para non arrastrar futuras tomaduras de pelo, errores, perda de dados, actualizacións, repagos, e esixencia empresarial. Cando logras cubrir as túas necesidades con soft-ware libre, o fas dunha vez e para sempre. Tendo en conta o avanzado (punteiro) do nivel de esixencia do software libre, non queda moita es-cusa. Queda a de que non te intere-sa. Isa é boa, mais sen querelo xa empregas diariamente o software libre. Os servidores de correo, as búsquedas web, a videoconferen-cia, incluso as chamadas de voz, empregan (as mellores) software li-bre.

De tódolos xeitos, antes de em-pregar o software libre, o hardware libre, facerte hacker, ou ver unha peli co ordenador, recomendo sem-pre dar un paseo pola praia, falar presencialmente coa xente, facer un debuxo, escribir un artigo, unha carta de amor, xogar coa rapazada, e comprometerse con cousas real-mente importantes, non virtual-mente imprescindibles. E ser libre, coma o software. Saúde.

tan pragmático como filosófico, arrastrou, ou simplemente abriu ca-miño a moitas outras facetas da in-teracción, comunicación, traballo, cooperativismo, contrainformación e todas as novedades e movemen-tos sociais que estamos a coñecer nestes anos. E veremos como os hoxe “famosetes” da farándula do software, van desaparecendo, ou como fan os de m1cr0s0ft, arras-trándose cara á desaparición. Per-dendo totalmente o sentido como

Page 17: 160.000 EUROS, PARA EL CUIDADO Y PROTECCIÓN DE ESTOS ...diariodeferrol.opennemas.com/media/diariodeferrol/files/2014/10/26/... · lidade e o talento, tres poemarios que manteñen

NONITO [email protected]

El “ Coruña Music Way ”, cambia de nombre pero mantie-ne sus apellidos pro-

gramáticos, enraizados genética-mente con la música “indie” presentando un cartel atractivo que encabeza Placebo, grupo for-mado en 1994, que revive a pesar de una serie de avatares con la for-mación de 2007 –Brian Molko, Ste-fan Olsdal y Steve Forrest– y que presentará en A Coruña su último disco, “Loud Like love” (2013).

Dado el perfil interpretativo de Placebo, se espera un concierto enérgico y vigoroso, haciendo rei-nar la vertiente más “proto-indus-trial” de su sonido, muy eléctrico y abigarrado con la voz de Brian Moko, que ha adquirido una reno-vada solvencia vocal.

Previsiblemente ofrecerán el set list de la gira de presentación de su último álbum, “Loud like love” (2013), con temas de “Meds” (2006) y algunos de “Without You I’m nothing” (1998) y “Black mar-ket music” (2000). “B3”, “For what

Esta columna musical, dedicada habitual-mente a artistas y gru-pos gallegos de diver-

sas tendencias, recoge hoy el primer trabajo discográfico de un grupo co-ruñés de reciente formación, aun-que sus componentes ya han forma-do parte de otras bandas.

Me refiero a Sensacional grupo de pop rock indie, que nació en el invierno de 2013, formado por Ri-cardo Saavedra (voz y guitarra), Ramón Alonso (guitarra y coros), Alejandro González (hammond, rhodes y sintes), Nacho BassFuzz (bajo) y Alberto Dopico (batería), que asoma su música en el abiga-rrado panorama del indie gallego, del que brotan grupos a “esgalla” con la esperanza de asentar una tra-yectoria más o menos estable, a ni-vel autonómico y también en terri-torio estatal, donde el “overboking” condiciona el tiempo de vida de los “recién llegados” que se inician con la ilusión de la permanencia.

Por sus antecedentes musicales, los miembros de Sensacional saben que el camino es duro y lleno de di-ficultades. Pero pesa más su afición, la necesidad de crear y hacer músi-ca, que las “zancadillas” que se pue-dan encontrar el su caminar por el “puñetero”, a la par que maravillo-so, mundo de la música.

La ópera prima discográfica de Sensacional lleva por título “Relatos e invenciones de hoy”, un trabajo que “pinta” muy bien y suena mejor en las estancias del pop clásico y melódico, al que arriman sus con-ceptos propios acunados entre soni-dos de guitarras endurecidas, ritmo contundente que perfilan estribillos “quedones”, pegadizos, de fácil asi-milación. Ricardo Saavedra, ex componente de Meu, lo deja claro: “Es pop y nada más”. Y con esa pre-misa, las canciones de “Relatos e in-venciones” se acomodan en la di-versidad con rasgos de variada procedencia musical, llenos de des-dobles de factura propia. Doce can-ciones en algunas de las cuales las letras inciden en historias del día a día en las que prima el desencanto y la desilusión implantado en la so-ciedad actual. Un desencanto que se troca por ilusión colectiva en Sensacional, que llega alzando la voz, alta y clara, de su power pop.

Coruña Music Way en el Coliseo

Sensacional, “Relatos e invenciones de hoy”

EL FESTIVAL “MUSIC WAY”, PROLONGACIÓN DEL “ROCK IN WAY”, DEJA SANTIAGO PARA INSTALARSE COMO “EVENTO DE GRAN FORMATO” EN EL COLISEO CORUÑÉS, DONDE SE CELEBRARÁ EL PRÓXIMO 1 DE NOVIEMBRE CON LA VETERANA BANDA INGLESA DE ROCK ALTERNATIVO PLACEBO, EL COLUMPIO ASESINO, BELAKO Y TRIÁNGULO DE AMOR BIZARRO

It’s worth” y “Loud like love” será el trío encargado de abrir el con-cierto; tres de sus últimas cancio-nes que marcarán el camino del concierto con guitarras “maca-rras”, mucho redoble de batería para animar al público a dar pal-mas y poses de rock star. Tras “Too many friends”, recordatorio de sus baladas de su dos primeros discos, ya hacia el final, encadenarán “Song to say goodbye”, “Special K” y “The bitter end”.

El último tramo del concierto de hora y media de actuación aproxi-mada se acercará con “Running up that hill”, de Kate Bush, “Post blue” y un “Infra-Red” efectista para luci-miento de la banda. Antes de Pla-cebo, que a pesar de su longevidad artística mantiene un buen “tirón”, estará una representación inde-pendiente del “post punk” vasco, Belako y El columpio asesino de Pamplona, musicalmente difícil de clasificar. El “independentismo musical” gallego estará representa-do por Triángulo de Amor Bizarro en este “camino de la música”.

Después de tres años, El Arrebato vuelve con un nuevo trabajo discográfico de estudio, producido por el mismo Javier Labandón, que verá la luz en los próximos meses y del que ya se puede escuchar el sencillo “La música en tus tacones” como adelanto. En él se aprecia una sorprendente evolución musical hacia un sonido de big band y swing en el que se consigue una mezcla explosiva de sonido, frescura y originalidad aderezado con una letra llena de ingenio. El Arrebato da un paso adelante en su carrera haciendo su música mas universal, más evolucionada, sin perder de vista sus raíces y su identidad que le ha caracterizado como banda.

Los primeros seis álbumes de estudio de George Harrison, publicados entre 1968 y 1975 por el sello Apple de los Beatles, estarán disponibles remasterizados de nuevo en lanzamientos individuales este otoño, y también como parte de un box set. Esta caja de ocho discos, “The apple years 1968-75”, complementa el lanzamiento de Harrison de 2004 “The dark horse years 1976-92”, y contendrá un DVD con vídeos y un cortometraje inédito hasta la fecha dirigido por la mujer de Harrison, Olivia, con una duración de siete minutos. Los álbumes, que han sido remasterizados de los masters originales analógicos, incluyen el “Wonderwall music” de 1968 –el primer álbum en solitario publicado por un Beayle–, el “Electronic sound” de 1969, “All things must pass” de 1970, “Living in the material world” de 1973, “Dark horse” de 1974 y “Extra texture (read all about it” de 1975. Algunos de los álbumes contienen pistas inéditas. “All things must pass” contiene cinco pistas extra publicadas previamente en 2001.

EL ARREBATO “LA MÚSICA DE TUS TACONES”

GEORGE HARRISON“THE EARLY DAYS”

todoM

úsi

ca

43

Diario de FerrolDOMINGO,

26 OCTUBRE DE 2014 Nord

esía

Page 18: 160.000 EUROS, PARA EL CUIDADO Y PROTECCIÓN DE ESTOS ...diariodeferrol.opennemas.com/media/diariodeferrol/files/2014/10/26/... · lidade e o talento, tres poemarios que manteñen

PROTECTOR DE COPASMucha gente lava a mano las copas por miedo a que se rompan dentro del lavavajillas. Para no tener este problema hay en el mercado un práctico protector para las copas especial para el lavaplatos. Se trata de una varilla fl exible de silicona que estabiliza las copas durante el ciclo de lavado para protegerlas de roturas. Su precio es de unos trece euros y viene en paquetes de cuatro. La base se desliza sobre las varillas de la bandeja del lavavajillas y los ganchos en la parte superior sirven para agarrar las copas. Se ajusta tanto la parte inferior como la superior para encajar las copas.

Arquitectura en cartón para el mobiliario más práctico

La firma Kube-design es muy r e c o n o c i d a d e s d e h a c e

tiempo, trabajan con cartón y crean muebles muy especia-les con este material, pero sus di-seños han evolucionado hasta un punto en el que los mue-bles y complementos ade-más de ser especiales ena-moran y están tan bien trabajados que uno no se da ni cuenta de que son de cartón si no se fija.

Sus nuevas propuestas se po-drían englobar bajo el nombre de arquitectura en cartón por sus formas y su tamaño.

Por ejemplo, para los fans de las matrioskas en todas sus versio-nes es ideal este armario. Es un ar-mario matrioska de cartón con un buen tamaño y aún prometen pre-sentar uno más grande con la mis-ma forma, entre otras novedades.

Una de ellas será la lámpara Maya Lamp, una nueva versión de un modelo que ya estaba anterior-mente en su catálogo. Está fabrica-

da con un cartón de alta calidad, resistente, absolutamente respetuoso con el medio ambiente y cien por cien biodegradable, que claramente en el caso de una lám-para no es algo muy frecuente.

Otra de sus propuestas es un bo-tellero llamado Cantinetta 3d gi-gante que, al igual que el resto de

productos de la firma, está fabrica-do con el mismo cartón. Destaca la resistencia con la que cuenta para poder tener capacidad para tantas botellas... claramente el cartón es una alternativa sólida en fabrica-ción de muebles, además de una opción muy original y ecológica.

elIn

venta

rio

44

Diario de FerrolDOMINGO,26 OCTUBRE DE 2014N

ord

esía

BANDEJA DE STORMTROOPER Los Stormtrooper son los encargados de mantener el orden en la Galaxia. Pero ahora aparecen como originales muñecos sujetando en sus manos una gran bandeja en la que se podrá colocar lo que se quiera: golosinas, caramelos, palomitas, frutos secos... o también las llaves, la cartera, el móvil, monedas... El muñeco es plano por la parte trasera, con lo que está pensado para colocarlo pegado a una pared o en una estantería. Tiene una altura de 50 centímetros y es ideal para los fans de la saga de Star Wars. También está disponible como Darth Vader.

USB CON CAMALEÓN INCLUIDO Japón ha creado los gadgets más extraños del mercado, pero quizá el camaleón USB sea el más inútil y fascinante. Enchúfalo a un puerto USB de tu ordenador y colócalo donde te apetezca: en la esquina del monitor, en el bote de los lápices o sobre un botellín de cerveza. En el momento más inesperado, y de manera aleatoria, sus ojos darán vueltas, como si se hubiera tomado unas copas de más, y te sacará la lengua. Tiene patas plegables para poder sujetarlo fácilmente.

ALFOMBRA PARA EXTERIORESLigero y resistente a la intemperie, el Twist and Shout alfombra para exteriores es una de las mejores opciones para decorar zonas al aire libre en el jardín, el patio, la piscina o cualquier salón exterior. Esta alfombra es un concepto moderno diseñado por Karim Rashid. Es de polietileno fi brilado y resistente a temperaturas extremas. Twist and Shout está inspirada en el movimiento giratorio de los discos de vinilo, de los bailes y del ritmo disco.

Page 19: 160.000 EUROS, PARA EL CUIDADO Y PROTECCIÓN DE ESTOS ...diariodeferrol.opennemas.com/media/diariodeferrol/files/2014/10/26/... · lidade e o talento, tres poemarios que manteñen

ABANICOS CON PANELES SOLARESLa diseñadora española Elena Corchero ha creado una línea de accesorios con pequeños paneles solares. Van desde un abanico, pasando por una corona a una sombrilla, y poseen pequeñas LEDs que de noche se encienden gracias a la energía acumulada durante el día. Así es como algo de uso habitual se transforma en un objeto de decoración.La colección se llama Solar Vintage y fue pensada para combinar lo estético y tradicional con lo innovador y tecnológico, de la mano de la organización de investigación creativa escocesa, Distance Lab.

EL TIEMPO EN PALABRASNo tiene ni manecillas ni cifras y parece un cuadro con una sopa de letras, pero se trata de un reloj al que se conoce como Qlocktwo: el tiempo en palabras. Un sorprendente reloj que da la hora de una manera totalmente diferente a lo habitual. Consiste en una pantalla tipográfi ca que cada cinco minutos cambia su mensaje indicándonos la hora. En cada esquina tiene un pequeño punto que indicará los minutos exactos. La cubierta frontal es intercambiable y está disponible en siete colores y en doce idiomas.

Un soporte muy útil y minimalista para el iPad

mente atractivo. Actualmente busca financiación en Kickstarter y se pue-de conseguir la versión en plástico satinado por unos 50 euros, aunque la versión en madera cuesta 115 euros.

El Yohann es uno de los soportes más minima-listas y elegantes para el iPad que hay en el

mercado. Se trata de una auténtica belleza en muchísimos aspectos, des-de su ingeniosa geometría, que per-mite colocar la tableta en un sinfín de posiciones, hasta el acabado de sus materiales, especialmente en las ver-siones de madera.

Pero lo que lo convierte en un so-porte extremadamente elegante es la forma que tiene de desafiar a la gra-vedad, de manera que el iPad parece estar flotando en el aire, al tiempo que está firmemente sujeto gracias a un preciso cálculo y a un sistema de sujeción tan sencillo como efectivo.

El soporte Yohann puede utilizar-se en tres posiciones diferentes, verti-cal, inclinado y casi horizontal, tanto con el iPad en vertical como en hori-zontal, lo que ofrece seis combinacio-nes. Además, gracias a su forma cur-va, se adapta perfectamente para utilizarlo en superficies blandas como en la cama o sobre un cojín, e

incluye también perforaciones para poder cargar el iPad mientras está en uso.

Es probablemente esta unión en-tre forma y función lo que lo convier-te en un diseño único y extremada-

Renovarse o morir, eso se ha plantea-do la firma Canon para el lanza-

miento de su última cámara fo-tográfica, la EOS 100D. Por eso ha unido fuerzas con la diseña-dora inglesa Stella McCartney para que esta diseñe una funda perfecta para transportarla. Un bolso perfecto para transportar la cámara y no perder estilo. Para ello ha usado tonos pastel (ama-rillo y azul cielo) donde la senci-llez es la clave. La cámara va a juego con la bolsa al presentarse en color blanco con detalles gri-ses. Es una edición limitada que cuesta 1.500 euros. Además, Ste-lla ha homenajeado a su madre L inda po -niéndole su nombre.

La bolsa más elegante para la cámara

El clásico sistema que habitualmente usamos para sepa-rar las yemas de las

claras con la propia cáscara no es nada recomendable, ya que la cáscara es un foco de bacterias que puede contaminar el huevo.

El práctico e higiénico sistema de Sara Peleg es una alternativa fantástica para separar las claras de las yemas. Se trata de Yolkfish, un simpático pez naranja de sili-cona que suc- ciona las ye-

Divertida opción para separar las yemas

mas. Ahora nos presentan a su gra-cioso hermanito Yolkpig, un cerdito muy tragón. El pequeño separador en forma de cerdo ofrece la misma funcionalidad que su predecesor, tiene la capacidad de absorber las yemas por la nariz y dejar solamen-te en el plato las claras de huevo.

Tanto su hermano, el pez, como Yolkpig se pueden comprar en cual-quier tienda online. Yolkfish cuesta tan solo siete euros y el cerdito al ser novedad sube un poco más, unos 14 euros aproximadamente.

elIn

venta

rio

45

Diario de FerrolDOMINGO,

26 OCTUBRE DE 2014 Nord

esía

Page 20: 160.000 EUROS, PARA EL CUIDADO Y PROTECCIÓN DE ESTOS ...diariodeferrol.opennemas.com/media/diariodeferrol/files/2014/10/26/... · lidade e o talento, tres poemarios que manteñen

Nor

desí

a

aVoces

La familia Urdangarín al completo viajó hasta el Valle de Arán para ir de boda. El 4 de octubre, Cristina e Iñaki, con sus cuatro hijos, Juan, Pablo, Miguel e Irene, acudieron al enlace de Pablo Alonso Caprile y Mónica Cuesta Montaño. Los duques de Palma, que ese mismo día celebraban su 17 aniversario de boda, son amigos de los padres del novio, Fernando Alonso, director de operaciones de Airbus, y Marisa Caprile, presidenta de “Por la sonrisa de un niño”. DIEZ MINUTOS

Javier Merino se encuentra ingresado con malaria en un hospital de Ibiza, según confirmó su mujer, Mar Flores. “Esperamos que se recupere pronto”, declaró Mar. Todo indica que Javier Merino pudo contraer la enfermedad durante un viaje de trabajo que realizó a África. HOLA

LOS DUQUES DE PALMA, EN ESPAÑA

JAVIER MERINO, INGRESADO CON MALARIA

DIARIO DE FERROLAÑO XV / NÚMERO 852 SUPLEMENTO DOMINICAL

DOMINGO26 DE OCTUBRE DE 2014

El diseñador dominicano Óscar de la Renta fallecía el pasado lunes a los 82 años de edad y tras ocho de larga lucha contra el cáncer, tal y como informó su esposa, Annette, en su casa del pueblo de Kent, Connecticut (EEUU). Con su marcha, se va uno de los modistos favoritos de actrices, modelos... e, incluso, de las últimas primeras damas de EEUU. HOLA

FALLECE EL DISEÑADOR ÓSCAR DE LA RENTA

Bodas y preparativos

El pasado viernes por la mañana, en el Ayun-tamiento de Pozuelo de Alarcón, y en una

ceremonia civil de lo más discreta, los actores Iván Sánchez y Elia Ga-lera se convirtieron por fin en mari-do y mujer. Una boda casi secreta, en la que la pareja iba vestida de ca-lle.

Iván y Elia tienen dos hijas: Jime-na, de siete años, y Olivia, de cua-tro. Se conocieron en 2005, rompie-ron en 2011, se reconciliaron en 2013 y ahora han formalizado su relación en una ceremonia tan ínti-ma y sencilla que ni siquiera asistie-ron sus hijas.

El Principado de Mónaco vuelve a estar de enhorabuena. Andrea Casi-raghi y Tatiana Santo Domingo esperan su segundo hijo. El matrimo-nio ya tiene el pequeño Sacha de un año y medio, y este nuevo naci-miento se convertirá en el tercer nieto de Carolina de Mónaco. La encargada de anunciar la buena nueva ha sido la edición italiana de “Vanity Fair”. La última aparición pública del matrimonio fue el pasado 14 de octubre, en una cena benéfica de la fundación de Bianca Jagger por los Derechos Humanos. LECTURAS

Los actores Esmeralda Moya y Carlos García, que se separaron hace ahora un año, han decidido darse una segunda oportunidad aunque por el momento no viven juntos. La pareja comenzó a salir en octu-bre de 2011, se casaron el 30 de junio de 2012 y rompieron en octu-bre de 2013. Esmeralda y Carlos, que tienen un hijo en común de año y medio, Bastian, están muy ilusionados con esta nueva etapa de su vida; sin embargo, han decidido ir muy despacio y todavía no

viven juntos. La pareja se separó porque durante su convivencia las discusiones eran continuas; sin embargo, el amor que

se profesaban se ha mantenido. DIEZ MI- NUTOS

Esta semana la protagonista de la portada de la revista “Diez Minutos” es Rocío Flores, la hija de Rocío Carrasco y Antonio David Flores, que ha cumplido la mayoría de edad. Alejada por completo de su madre biológica, la nieta de la desaparecida Rocío Jurado considera a la mu-jer de su padre, Olga Moreno, como su única madre, y junto a ella y su familia ha celebrado su 18 cumpleaños. Antonio David Flores dijo que su hija quería vivir con él desde los trece años y que no quiere convertirse en un personaje mediático. DIEZ MINUTOS

Segundo hijo para Andrea Casiraghi

Esmeralda Moya y Carlos García

Rocío Flores celebra su cumpleaños

En primera línea

Jacobo Bustamante y Leire Martínez. HOLA

Iván Sánchez y Elia Galera, con sus hijas. SEMANA

Todo lo contrario que Leire Martínez, la cantante de La Oreja de Van Gogh, que ce-lebró por todo lo alto su enlace con Jacobo Bustamante en San Sebastián.

Un día muy especial para la vo-calista de La Oreja de Van Gogh, que no solo pronunció el “sí, quiero” en la ciudad que la ha visto crecer como artista, sino también frente a sus compañeros del grupo que la ha visto evolucionar y convertirse en una estrella de la música española, entre otros amigos y seres queridos que la acompañaron en el instante de pasar por el altar.

Por su parte, la modelo Helen Lindes anunció esta semana la fe-cha de su boda. “¡Ya tenemos fecha y lugar! Nos casamos en Mallorca la primera semana de julio”. Así de emocionada anunciaba en “¡Hola!” el día en el que le dará el “sí, quiero” al jugador de baloncesto Rudy Fer-nández. “Será en una finca antigua, reformada con mucho gusto, rodea-da de inmensos jardines y con unas vistas inigualables. Será una boda divertida y romántica”, afirma.