crédiTos arTísTicos

Roi Casal: voz, arpa céltica, arpa jarocha, bouzouki (en 1), zanfona, ocarina.

Silvia Ferre: voz.

Carlos Calviño: Guitarra eléctrica, guitarra acústica, jarana, coros.

Alfonso Merino: violín, bouzouki (en 2,5 e 7), voz.

Alfredo Susavila: teclados.

Alberte Rodríguez: baixo eléctrico, contrabaixo.

Dani Riveiro: batería, percusións.

Colaboración:

Nando Casal: gaita e tin whistle.

CrédiTos Técnicos

1º edición, Marzo 2014.

Gravado e mesturado nos Estudios Cormorán (Padrón, Galicia) nos meses de xaneiro e febreiro de 2014.

Técnico de gravación, mesturas e masterización: Ramón Campos.

Concepto gráfico, deseño e maquetación: ECO360.

Fotografía: Marcial Sanmartín.

Produción executiva: Harpazul Producións S.C.

Management e contratación: www.roicasal.com

agradeceMenTos

A Maribel dos Anjos, polo seu bo facer e incansable traballo no management da banda.

A Mon G. Buhigas, polo seu asesoramento na gravación de “The captain of my soul”.

A Alfonso Franco, pola súa axuda desinteresada.

A Henrique Monteagudo, por contribuir novamente a manter a esencia do noso idioma.

A José María Besteiro, por todo o apoio e agarimo recibidos!

Música: Roi Casal / TradicionalLetra: Rosalía de Castro, “Cantares Gallegos”,

Poemas II e X

Nacín cando as prantas nacen,no mes das frores nacín,nunha alborada mainiña,nunha alborada de abril.

Por eso me chaman rosa,mais a do triste sorrir,

con espiñas pra todos, sen ningunha pra ti.

Des que te quixen ingrato, todo acabou para min,

que eras ti para min todo,a miña gloria o meu vivir.

De que pois te queixas Mauro,de que pois te queixas di ?

con este teu pedir tolo,que non sei que quer de min.

O meu corazón che mando,cunha chave para o abrir,

nin eu teño máis que darche,nin ti máis que me pedir.

Quíxente tanto meniñotívenche tan grande amor

que para min eras lúa,Branca aurora e craro sol.

Auga limpa en fresca fonte,rosa do xardín de Dios,alentiño do meu peito,vida do meu corazón.

Así che falei un día,caminiño de San Lois,

toda oprimida de angustia,toda ardente de pasión.

Mentres que ti me escoitabas, depenicando unha fror,

porque eu non vise os teus ollos,que refrexaban traición.

O meu corazón che mando,cunha chave para o abrir,

nin eu teño máis que darche,nin ti máis que me pedir.

RO

s

A

o

s

ol na corda

Música: Roi CasalLetra: X. Mª Diaz Castro. “Nimbos”. Poema

“Coma un anxo airado”

O sol na corda está enterrado,morto e enterrado hastra a metá.Nadan na lus somente un budio

e o ladro perdido dun can.A sombra de tódalas cousasvai resultando que é verdá.

E no oco do lusquefusquevanse perdendo as miñas maus:

apalpo, cadora máis donda,a oculta mentira da paz.Vigilate et orate – dixo

Xesús, na Noite do Olivar.

¿Onde foron os que se erguíancoma deuses? Xa non están.

Treman no budio escuro bágoas,rola unha estrela, dorme o can.Derrétense os bronces da glorianas sombras da noite que cai.

Pro están eí as falsas mortas,as serpes douradas de paz,

sombras na sombra confundidas,donda la no teu cabezal.

¡ Erte, fillo, coma anxo airado,rompe a paz, e ponte a loitar!

Música: Roi CasalLetra: William Ernest Henley, “A book of verses” . 1875

Out of the night that covers me, Black as the pit from pole to pole,

I thank whatever gods may be For my unconquerable soul.

In the fell clutch of circumstance I have not winced nor cried aloud. Under the bludgeonings of chance My head is bloody, but unbowed.

Beyond this place of wrath and tears Looms but the Horror of the shade,

And yet the menace of the years Finds and shall find me unafraid.

It matters not how strait the gate, How charged with punishments the scroll,

I am the master of my fate: I am the captain of my soul.

THE capTa

inof MY s

oul

NO ADEU

sPódoo lembrarcal se fora onte:

foi un adeuspra non voltar.

Collerme as mansE un bico na fronte:

“Escribirei,adeus mamá!”

Tres fotoscen pesos

penae pouco máis

só algo de roupapra me abrigar,

e un mundo incertoalén do mar

e a choiva fina de bágoasno meu ollar.

Podo lembraro bafo no alento

e luz tan feble ao espertar.

A vida enteiraansiando o momento

de ver aos meussó unha vez máis,

o paso do temponunca ha borrar

a orixe máis fondado meu pesar.

Hoxe pecho os ollos

e aínda creo estarnaquela casiñano meu fogar.

Música: Roi CasalLetra: Roi Casal

Cando chegue a miña horaquero ter eterno acougo

ao carón dos meus irmáns.

Desde onde ver as corredoirasque de neno teño andadoda manciña dos meus país.

Dareille verde cor á herbaserei canto da serea

cando voa o cormorán,

e fundireime ao fin coa terrafluirei nas súas veas

nun inmenso manantial.

s

BurBulla

No peito un diamantena man un gran reloxono leito a miña amante e no ceo o meu señor.Non reparo en gastos

son un triunfadorpra min xa era o mesmopagar cen que un millón.

Si señor!

Era un gran negocioera a solución

un camiño curto e fácilpra ser campión.

Só eran necesariasdoses de valor.

Música: Roi CasalLetra: Roi Casal

burbullas!Non puido haber nada mellor

burbullas!Todo marchaba ben

burbullas!Non puido haber nada mellor

burbullas!unha época dourada de esplendor

Unha parte en “B” ou nadaesa é a condición

asina esta hipotecaco teu sangue e a túa suor,

dáme unha entradaé a túa ocasión

30 anos non son nadates patio interior!

Non era un misterio:tiña certo don,

un instinto necesariopra ser tiburón

erguín un gran imperiodicíanme señor.

burbullas!Non puido haber nada mellor

burbullas!Todo marchaba ben

burbullas!Non puido haber nada mellor

burbullas!unha época dourada de esplendor

Recalifica o meu solar- eu sei o que ti precisas -

ou adxudica unha obra máis - terás un voto en cada esquina -

contratarás ao meu curmán- que eu sei facer as cousas limpas -

e axeonllaranse ao teu pasar.

burbullas!Non puido haber nada mellor

burbullas!Todo marchaba ben

burbullas!Non puido haber nada mellor

burbullas!unha época dourada de esplendor

Música: Roi Casal / TradicionalLetra: Roi Casal

Non houbo altar con floresnin un vestido branco de shantung

pra a ocasión.

Non houbo alianzastampouco data para a lembranza, non

meu amor.

Somente convidados ti e mais euno intre máis íntimo, entre os dous

non hai testigos nin damas de honorfraguando a nosa unión.

Son túa, por sempremeu amor.

Non fun raíña un díapero hei ser túa toda a vida, amor

meu amor.

Ninguén que nos bendiganingún papel que certifique o amor

o noso amor.

O A

MOR

DUN

HA V

IDA

Por ceremonia ter o día a díapor arras ter un simple solpor

por compromiso as penas e alegríasfraguando a nosa unión.

Son túa, por sempremeu amor.

Cear baixo as estrelascomo banquete de celebración

sen temor

sentindo a túa olladaque quence a noite fría ao teu carón

meu amor.

Somente convidados ti e máis euno intre máis íntimo, entre os dous

non hai testigos nin damas de honorfraguando a nosa unión.

Son túa, pra sempremeu amor.

Música: Roi CasalLetra: Roi Casal

Dende o mar ate as montañasdende o val dos campos con flor

sentimento de esperanzaque enche o corazón.

Cando o vento voa ceibehai paxaros que emprenderán

rumbo aos vellos castros verdesda súa terra nai.

Hai un lugar onde quero vivir,onde quero soñar que o meu soño

é posíbel.Hai un lugar onde quero vivir,

onde quero soñar e cantar.

Son mil ríos de augas clarasvan xuntado o seu caudaltraen a forza que atesoura

o seu camiñar.

A lúa baila na noitecon andares de marchar

vai abrir un novo díavai alborexar.

Hai un lugar onde quero vivir,onde quero soñar que o meu soño

é posíbel.Hai un lugar onde quero vivir,

onde quero soñar e cantar.

VAI ALBOREXAR

Música: tradicional mexicana (repertorio “La Negra Graciana”) / tradicional galega

Letra: copla popular mexicana

Una vieja que yo conocía debajo la cama un gallo tenía

Cada vez que la vieja rezaba el gallo cantaba y así le decía

De tin marín de do pingüé, cúcara mácara títere fue

Que me gustan, que me gustan, que me gustan los ojos de Usted

Una vieja que yo conocía debajo la cama un loro tenía

Cada vez que la vieja rezaba el loro le hablaba y así le decía

De tin marín de do pingüé, cúcara mácara títere fue

Que me gustan, que me gustan, que me gustan los ojos de Usted

Una vieja que yo conocía debajo la cama un chango tenía

Cada vez que la vieja roncaba el chango brincaba y así le decía

De tin marín de do pingüé, cúcara mácara títere fue

Que me gustan, que me gustan, que me gustan los ojos de Usted

Una vieja que yo conocía debajo la cama dos hombres tenía

Cada vez que la vieja rezaba uno se bajaba y el otro subía

De tin marín de do pingüé, cúcara mácara títere fue

Que me gustan, que me gustan, que me gustan los ojos de Usted

bonus track