boletín raúl vacas

2
Creo en el POEMA, como creo en las ninfas azules sin dolor de ovarios, en los cíclopes que se emborrachan los domingos, en los cachorros de pantera y en el país de las corbatas. Abro cada poema, como un higo maduro, para tratar de adivinar las cosas que no dicen, merodear en sus envases térmicos las huellas y las sombras, el semen de los sueños, la sangre y la cerveza bombeadas noche a noche. Porque resulta que ESCRIBIR es capturar, desinfectar, diagnosticar, descifrar y autopsiar todo cuanto está en el límite de nuestros ojos, oídos, labios o tacto, las únicas posibles coartadas para el engaño de las musas, las herramientas que dan forma a una palabra o una lágrima o un beso rojo de mujer. Raúl Vacas Post-it Perdón por el amor que a veces no sé darte y se evapora. Perdón por recordarte que el silencio existe, que la mentira es un artículo de moda, que tus lágrimas son lluvia destilada. Perdón por enredarme en el ovillo del orgullo y descuidar la calma y la ternura. Perdón por no encontrar la frase exacta que nos salve del frío y la tristeza. Perdón por destapar el tarro de los miedos y dejar que aleteen en tus ojos. Perdón por no creer en el mercurio y en los puzzles, por los condicionales simples y compuestos, por el amor de encargo, por el miedo al presente y al futuro, por no traer el pan esta mañana, por olvidar el día de tu cumpleaños, por soñar a escondidas. Perdón por no llamar a tiempo. Perdón por levantar el tono. Perdón por mi descuido y mi torpeza. Perdón por no decir perdón. Raúl Vacas Consumir preferentemente PASEN E VEXAN!! BOLETÍN nº 20 OBRADOIRO CON RAÚL VACAS © Tomás Hijo BIBLIOTECA IES de Sanxenxo 8 febreiro 2010 Bienvenido al Servicio Internacional de Poesía Interactiva: Si desea leer un poema de amor pulse la tecla número 2. Si desea leer un poema triste pulse la tecla número 3. Si desea llorar amargamente pulse la tecla número 0. Si desea tan solo suicidarse, pulse el gatillo de una Magnum. Si desea un poema de risa escríbalo usted mismo por favor y si no desea nada pulse la tecla número 4 hasta que explote. Después de la señal puede hacer la selección: Pi. El número marcado no existe. Por sobrecarga en la red rogamos vuelva a marcar dentro de cinco minutos. Son las 5 horas 25 minutos treinta y siete segundos treinta y ocho treinta y nueve. Le habla la unidad 5. Curso práctico de lectura interactiva. Raúl Vacas

Upload: bibliotecaiessanxenxo81

Post on 07-Mar-2016

214 views

Category:

Documents


1 download

DESCRIPTION

Biblioteca IES de Sanxenxo

TRANSCRIPT

Page 1: Boletín Raúl Vacas

Creo en el POEMA, como

creo en las ninfas azules sin dolor de ovarios, en los

cíclopes que se emborrachan los domingos, en los

cachorros de pantera y en el país de las corbatas.

Abro cada poema, como un higo maduro, para tratar

de adivinar las cosas que no dicen, merodear en sus

envases térmicos las huellas y las sombras, el semen

de los sueños, la sangre y la cerveza bombeadas

noche a noche.

Porque resulta que ESCRIBIR es capturar, desinfectar,

diagnosticar, descifrar y autopsiar todo cuanto está

en el límite de nuestros ojos, oídos, labios o tacto, las

únicas posibles coartadas para el engaño de las

musas, las herramientas que dan forma a una

palabra o una lágrima o un beso rojo de mujer.

Raúl Vacas

Post-it

Perdón por el amor que a veces no sé darte y se

evapora. Perdón por recordarte que el silencio existe, que la mentira es un artículo de moda, que tus lágrimas son lluvia destilada. Perdón por enredarme en el ovillo del orgullo y descuidar la calma y la ternura. Perdón por no encontrar la frase exacta que nos salve del frío y la tristeza. Perdón por destapar el tarro de los miedos y dejar que aleteen en tus ojos. Perdón por no creer en el mercurio y en los puzzles, por los condicionales simples y compuestos, por el amor de encargo, por el miedo al presente y al futuro, por no traer el pan esta mañana, por olvidar el día de tu cumpleaños, por soñar a escondidas. Perdón por no llamar a tiempo. Perdón por levantar el tono. Perdón por mi descuido y mi torpeza. Perdón por no decir perdón.

Raúl Vacas

Consumir preferentemente

PASEN E VEXAN!!

BOLETÍN nº 20

OBRADOIRO

CON

RAÚL VACAS

© Tomás Hijo

BIBLIOTECA IES de Sanxenxo

8 febreiro 2010

Bienvenido al Servicio Internacional de Poesía Interactiva:

Si desea leer un poema de amor pulse la tecla número 2.

Si desea leer un poema triste pulse la tecla número 3.

Si desea llorar amargamente pulse la tecla número 0.

Si desea tan solo suicidarse, pulse el gatillo de una

Magnum.

Si desea un poema de risa escríbalo usted mismo por favor

y si no desea nada pulse la tecla número 4 hasta que

explote.

Después de la señal puede hacer la selección: Pi.

El número marcado no existe.

Por sobrecarga en la red rogamos vuelva a marcar

dentro de cinco minutos.

Son las 5 horas 25 minutos treinta y siete segundos

treinta y ocho treinta y nueve. Le habla la unidad 5.

Curso práctico de lectura interactiva. Raúl Vacas

Page 2: Boletín Raúl Vacas

A SÚA OBRA POÉTICA

PARA SABER MÁIS:

http://www.raulvacaspolo.blogspot.com/

http://talleresdevacasycastano.blogspot.com/

Bibliomanía: http://bibliotecaiesanxenxo.blogspot.com/

Club de lectura Engánchate: http://bibliomaniaenganchate.blogspot.com/

Premio da Academia da Poesía de Castilla e León en 1999.

Un libro que quere chegar a todos aqueles que aínda non descubriron o trevo das catro follas da poesía. Pero tamén é un libro indicado para os que sufren ou celebran o máis cotizado ben de primeira necesidade que é o amor. Ninguén será indiferente ante a súa lectura.

Haikus.

Instantáneas da infancia no pobo.

Libro adicado

a morte,

a maior das fieras

depredadoras,

a máis voraz,

a máis sixilosa.

Libro de minificción e poesía escrito

conxuntamente coa súa dona, Isabel Castaño.

Imaxes da portada e contraportada.

Haikus. Diferentes acepciones da palabra "folla".

Todo é posible coa última calada ou co último bico.

O amor é unha boa escusa contra todo.

O libro organÍzase en seccións como as dos supermercados: perecedeiros, non retornables, caixa rápida, degustación gratuita… é que, na vida todo é consumo, e ademáis de consumir comida, roupa, ocio... tamén podemos consumir POEMAS.