ARQUITECTURA

Arte grega

CRONOLOXÍA:Período Arcaico Mediados do sec. VII a.C. ata as Guerras Persas (490-479 a.C.)Período Clásico No século V do 479 a.C. (remate das Guerras Persas ou Médicas) ata o 431, (principio da Guerra do Pelopones), rematando o clásico no 404 a.C. coa derrota de A pleno tenas ante Esparta. No século IV prolóngase ata a morte de Alexandre Magno ( 323 a.C.)Período Helenístico: Do 323 a.C. á conquista de Grecia por Roma.

1. Identificación da obra (1 punto) 1. Título

2. Autor

3. Data

4. Localización

5. Estilo

2. Contexto histórico (1 punto)1. Aspectos socio-económicos, políticos e culturais do período histórico

2. Consideración social do artista

3. Promotor da obra: cliente, financiamento

3. Análise da obra

1. - tipoloxía do edificio (1 punto)1. Función do edificio, uso, signifcación simbólica (iconografía)

2. - aspectos espaciais e formais (1 punto)1. Materias de construción, paramento

2. Planta e elementos sustentantes e elementos sostidos

3. Cuberta

4. Masas e vans5. Iluminación6. Configuración espacial ou aspecto exterior7. Elementos decorativos e cromáticos.

Arquitectura Ordes gregas

Ordes arquitectónicas

Orde corintia

O templo grego: tipoloxía

Planta tipo templo grego

Templo: métodos construción

Para colocar cada piedra en su lugar se usaba una alzaprima con muescas superficiales o agujeros profundos en el sillar por donde se pasaba una barra o cuerda.

Se prestaba mucha atención a los puntos de unión de los tambores de las columnas. Se hacia de una forma especial. Se tallaba en cada tambor un agujero y se encajaba un listón de madera.

Luego se hacía un agujero en el centro exacto de cada listón, en el que se instalaba la barbilla de madera que unía los tambores contiguos. Se dejaba que sobresalieran unos realces para facilitar su manipulación. En las piezas mas cuidadas era casi imposible ver las uniones en la distancia. La parte inferior y superior de las columnas se labraban antes de ser colocadas, pero el resto se esculpía después.

Estrutura templo grego

O templo grego caracterízase por un defecto moi importante e por unha supremacía indiscutible a través de toda a historia. O defeto consiste na inorancia do espazo interno; a gloria na escala humana (…) Quen investigue arquitetonicamente o templogrego, buscando en primeiro lugar unha concepción espacial terá fuxir horrorizado sinalándoo ameazadoramente como típico exemplar de non-arquitetura. Pero quen sea chegue ó Partenón e o contemple como unha gran escultura, ficará impresionado (…)O espazo interno do templo grego non foi nunca pensado creadoramente porque non respondía a funcións e intereses sociais: mais ben era un espazo sinxela e literalmentep echado, o espazo interior asi pechado é, xustamente, característico da escultura. Otemplo grego non estaba concibido coma casa dos fieis, senón como a morada i mpenetrable dos deuses. Os ritos desenvolvíanse no exterior, no contorno dos templo se toda a atención e o amor dos escultores-arquitectos foron dedicados ó embelecementodo exterior. (…) A historia da arquitetura das acrópoles é esencialemente unha historia urbanística, onde trunfa pola humanidade das súas dimensións e proporcións..(…) no templo grego as persoas camiñan tan só no peristilo. (…).

Bruno ZEVI. Saberv er la arquitectura. TEMPLOS: Non foron feitos para acoller a fieis senón

para gardar as estatuas dos deuses. Estrutura moi semellante: naos, pronaos e opistodomus

Templo de Paestum e Tesouro de Delos

460-450 a.c. 490 a.c.

Arquitectura. Acrópole de Atenas

O partenón

Ictino e Calícrates, 480, consagarado en 438, rematado no 432 a, C

O Partenón

• Ictino e Calícrates, 480, consagarado en 438, rematado en 432 a.c.

O Partenón• Ictino e Calícrates, 480, consagarado en 438,

rematado en 432 a.c.

O partenón

Pórtico: acceso a pronaos Adaptacións ópticas

O partenón

O partenón

Friso Triglifos e metopas

CONCEPTO DA MEDIDA NA ARTE GREGA

“ O pracer non é o primeiro nin o segundo dos bens, senón que o primeiro dos bens consiste na mesura, no xusto medio, no convinte e en todas as demais cualidades análogas a esas, que debemos considerar como dotadas dunha natureza inmutable.PROTARCO: Así parece, polo que acabamos de dicir.SÓCRATES: Que o segundo dos bens é a proporción, o fermoso, o perfecto, o que é por se mesmo suficiente, e todo o que pertence a este xénero.”

Platón. Diálogos polémicos. Filebo.

O Partenón

Partenón: programa iconográfico

Partenón: metopa

Loita de centauros e lapitas

Partenón: friso

Procesión das PanateneasXinetes

Procesión das panateneas.

Partenón: friso

Mozas levando cestas Deuses do olimpo

Partenón: restos escultóricos dos frontóns

Partenón: frontón oriental. Reconstrución e restos

Partenón: frontón occidental. Reconstrución e restos

Partenón: frontóns

Vitoria

Erecteion421-408, probablemente de Menesicles

Erecteion

Columna xónicas Planta do Erecteion

Erecteion

Detalle do pórtico norte Lado oeste: oliveira sagrada

Erecteion

Templo de Atenea Nike

Calícrates 429 a. C

Templo Atenea Nike

Calícrates 429 a.c.

Templo de Atenea Nike

Planta do Atenea Niké

Os propileos

Menesicles, 436 a.c

.

Tholos Santuario Atenea Pronaia, Delos

Teodoto, 350 a.c.

Teatro de Epidauro

Policleto, o mozo, 350 a.C

.

Teatro de Epidauro

Mausoleo de Pérgamo

(M. de Berlín), Eumenes II, no 180 a.C

Obras Arquitectura grega 1.- A Orde Dórica 2.- As Ordes Xónica e Corintia 3.- Plantas de templos. 4.- Templo do Tesouro dos atenienses en Delfos, 490 a.c. 5.- Templode Hera en Paestum, chamado de Poseidón, 460-450 a.c. 6.- Acrópole ateniense. 7.- Partenón, Ictino e Calícrates, 480, consagarado en 438, rematado en

432 a.c. 8.- Templo de Atenea Niké, Niké Áptera, de Calícrates 429 a.c. 8.- Erecteion de Atenas, 421-408, probablemente de Menesicles 9.- Tribuna das Cariátides de Calímacos 10.- Propileos da Acrópole, Menesicles, 436 a.c. 11.- Templo de Atenea Pronaia no Santuario de Delfos, Teodoto, 350 a.c. 12.- Teatro de Epidauro, Policleto, o mozo, 350 a.C. 12.000 espectadores. 13.- Altar de Zeus de Pérgamo (M. de Berlín), Eumenes II, no 180 a.C.