tecnoloxías da información e comunicación

Sergio Salgado Santamarina 1º BACH B

TECNOLOXÍAS DA

INFORMACIÓN E DA

COMUNICACIÓN

Tecnoloxías da Información e da Comunicación


ÍNDICE

1. AS TECNOLOXÍAS DA COMUNICACIÓN: EVOLUCIÓN HISTÓRICA........................................3

2. TELECOMUNICACIÓNS, INTELIXENCIA ARTIFICIAL E TECNOLOXÍAS MULTIMEDIA........8

2.1-TELECOMUNICACIÓNS.........................................82.2-INTELIXENCIA ARTIFICIAL.....................................92.3-TECNOLOXÍA MULTIMEDIA.................................10

3. INTERNET: A GLOBALIZACIÓN.......................11

A WEB 2.0. APLICACIÓNS SOCIAS DAS TICS...12

TERMO WEB 2.0.....................................................12APLICACIÓNS SOCIAIS DAS TICS..............................13

A WEB 2.0: APLICACIÓNS SOCIAIS DAS TICS..17

VALORACIÓN PERSOAL DAS POSIBILIDADES E RISCOS DAS TICS.................................................18



1. AS TECNOLOXÍAS DA COMUNICACIÓN: EVOLUCIÓN HISTÓRICA

Ata ben entrado o século XIX, a comunicación a distancia limitábase unicamente ao correo postal.

Durante este século, coa invención dos primeiros aparellos electrónicos de comunicación a distancia, o telégrafo e o teléfono de Meucci, comeza a acelerarse o desenvolvemento das tecnoloxías da comunicación.

Por agora centrarémonos nas seguintes:

Servicio postal

Telégrafo

Teléfono

Radio

Televisión

Satélite

Servicio Postal

O servicio postal é un sistema dedicado a transportar de un lugar a outro documentos escritos, así como paquetes de pequeno e mediano tamaño. Todo o que se envía por correo postal é chamado envío ou correspondencia.

A súa historia data do primeiro milenio A.C., xa presente nas civilizacións grega e romana, é sendo aínda hoxe bastante empregado, sobre todo polas administracións públicas e para as compras online.

Correos é líder do sector postal en España no transporte de documentos e mercancías de carácter non urxente



Telégrafo

Durante o século XIX surxe este invento que emprega sinais eléctricos para a transmisión de mensaxes de texto codificadas, como co código Morse, mediante liñas alámbricas ou radiales. Surxe así a primeira forma de comunicación eléctrica.

Código Morse Internacional empregado polos telégrafos a nivel mundial. Cada símbolo está formado por unha combinación de liñas e puntos

Teléfono

Inventado en 1857 polo italiano Antonio Meucci, quen, por dificultades económicas non o pudo patentar. Isto foi feito por Alexander Graham Bell en 1876, construindo o primeiro teléfono capaz de transmitir e recibir a voz humana con todo o seu timbre. Foron varios os avances que foi sufrindo o teléfono ata os nosos días.

Primeiro modelo de teléfono de Meucci

Durante a década de 1990, popularízase a telefonía mobil, que comeza con dispositivos capaces de facer e recibir chamadas, logrando avances como mensaxes de texto, cámara



fotográfica… ata cegar ata os populares smartphones desta época, que posúen gran variedade de funcións como: e-mail, reprodución de contidos multimedia, navegación por internet ou redes sociais.

Evolución do teléfono mobil dende os primeiros modelos de gran tamaño e reducidas funcións ata os modernos smartphones táctiles

Radio

A radio é un medio de comunicación que se basa no envío de sinais de audio a través de ondas de radio, aínda que o termo se emprega tamén para outras formas de envío de audio a distancia coma a radio por Internet. Un gran mérito do invento atribúese ao serbio Nikola Tesla.

Foi creada a principio do século XX con fin militar, aínda que rápido pasou ao mundo civil emitindo música, noticias, programas de entretemento…

Antigo receptor de radio Estación e torre de antena da emisora estadounidense KSTP

Televisión



A televisión é un sistema para a transmisión e recepción de imaxes en movemento e son a distancia que emprega un mecanismo de difusión. A transmisión pode ser efectuada por medio de ondas de radio, por redes de televisión por cable, televisión por satélite ou IPTV, dos que existen dúas modalidades, aberta e de pago. O receptor dos sinais é o televisor.

Surxida a principios do século XX, vai sufrindo varios avances, algún dos máis importantes: o cambio de mecánica a electrónica, a creación do televisor en cor ou a aparición das pantallas de alta definición presentes nos modelos actuais.

As primeiras emisións televisivas déronse en Reino Unido e Estados Unidos, a BBC en 1927 e a CNS e a NBC en 1930, respectivamente.

Evolución do televisor

durante as últimas 8

décadas, dende os primeiros

modelos en branco e negro

ata os actuais de alta definición.

Satélite

Os satélites artificiais son naves que orbitan ao redor da Terra e actúan como repetidores situados no espazo: reciben sinais enviados dende a estación terrestre e reenvíaos aos receptores terrestres.

O primeiro satélite artificial foi lanzado pola Unión Soviética en 1957, seguido por E.E.U.U. en 1960 ata os aproximadamente 1000 que hai hoxe en día en órbita.

As súas principais funcións son:

Armas antisatélite, tamén denominados como satélites asasinos, son satélites diseñados para destruir satélites inimigos, outras armas orbitais e obxetivos. Al-gúns están armados con proxectiles cinéticos, mentres que outros usan armas de enerxía ou partículas para destruir satélites, misiles balísticos ou MIRV.

Satélites de recoñecemento, denominados popularmente como satélite es-pía (confeccionado coa misión de rexistrar movimiento de persoas), son satélites de observación ou comunicacións utilizados por militares ou organizacións de inte-lixencia. A maioría dos gobernos manteñen a información dos seus satélites como secreta.



Satélites astronómicos, son satélites empregados para a observación de plane-tas, galaxias e outros obxetos astronómicos.

Biosatélites, diseñados para levar organismos vivos, xeralmente con propósitos de experimentos científicos.

Satélites de comunicacións, son os empregados para realizar telecomunica-cións. Acostuman utilizar órbitas xeosíncronas, órbitas de Molniya ou órbitas bai-xas terrestres.

Satélites de observación terrestre, son utilizados para a observación do medio ambiente, meteoroloxía, cartografía sen fins militares… Destacan os satélites me-teorológicos que son satélites utilizados principalmente para rexistrar o tempo at-mosférico e o clima da Terra, e Satélites de navegación, que utilizan sinais para co-ñecer a posición exacta do receptor na Terra.

Satélites de enerxía solar: son unha proposta para satélites en órbita excéntrica que envíen a enerxía solar recollida ata antenas na Terra como unha fonte de ali-mentación.

Estaciones espaciais, son estructuras diseñadas para que os seres humanos poi-dan vivir no espazo exterior

Satélite Soviético Sputnik ISatélite meteorolóxico Meteosat



2. Telecomunicacións, Intelixencia Artificial e Tecnoloxías multimedia

2.1-Telecomunicacións

Denomínase telecomunicación a calquer forma de envío e recepción de sinais, normalmente electromagnéticos, que conteñan signos, sons, imaxes ou calquera tipo de información que se queira transmitir a distancia.

Hoxe en día as telecomunicación están moi presentes nas novas tecnoloxías como teléfono, telefonía móvil, televisión, radio ou Internet.

Nesta época da globalización toman grande importancia debido á necesidade de transmitir información instantáneamente a distancia en campos como o militar, o científico ou o empresarial.

Tamén están presentes e toman gran importancia na vida cotiá das persoas, como observamos nos medios de comunicación ou nos servizos de mensaxería dos teléfonos móviles.



O teléfono, unha das formas de telecomunicación m

Antenas parabólicas para a transmisión de sinais

2.2-Intelixencia Artificial

A intelixencia artificial é unha área multidisciplinar que combina elementos de computación, electrónica e lóxica que busca investigar e crear sistemas capaces de razoar por si mesmos e basándose na razón humana.

1. Unha característica fundamental que distingue os métodos de Intelixencia Artificial dos métodos numéricos é o uso de símbolos non matemáticos, aínda que non é suficiente para distinguilo com-pletamente. Outros tipos de programas como os compiladores e sistemas de bases de datos, tamén procesan símbolos e non se considera que usen técnicas de Intelixencia Artificial.



2. O comportamento dos programas non é descrito explícitamente polo algoritmo. A secuencia de pasos seguidos polo programa é in-fluenciado polo problema particular presente. O programa especifi-ca cómo atopar-la secuencia de pasos necesarios para resolver un problema dado (programa declarativo). En contraste cos programas que non son de Intelixencia Artificial, que seguen un algoritmo defi-nido, que especifica, explícitamente, cómo encontrar as variables de salida para calquer variable dada de entrada (programa de pro-cedemento).

3. O razonamento basado no coñecemento, implica que estos pro-gramas incorporan factores e relacións do mundo real e do ámbito do coñocemento en que eles operan. Ao contrario dos programas para propósito específico, como os de contabilidade e cálculos cien-tíficos; os programas de Intelixencia Artificial poden distinguir entre o programa de razonamento ou motor de inferencia e base de co-ñecementos dándolle a capacidade de explicar discrepancias entre elas.

4. Aplicabilidade a datos e problemas mal estructurados, sen as técnicas de Intelixencia Artificial os programas non poden traballar con este tipo de problemas. Un exemplo é a resolución de conflic-tos en tareas orientadas a metas como na planificación, ou o diag-nóstico de tareas nun sistema do mundo real: con pouca informa-ción, con unha solución cercana y non necesariamente exacta.

O obxetivo último da Inteligencia Artificial é comprender e construir En-tidades Intelixentes. Aínda que desde logo, existen outros planteamen-tos como os seguintes:

a. "Desenvolver unha máquina intelixente capaz de aprender a tra-vés da experiencia, recoñecer as limitacións do seu coñocemen-to, exhibir verdadeira creatividade, tomar as súas propias deci-sións e interactuar co medio que a rodée"

b. "Facer que as computadoras sexan capaces de mostrar un com-portamento que sexa considerado como intelixente por parte dun observador humano (Turing test)".

c. "Elevar o Coeficiente Intelectual das máquinas (machine-IQ)"d. "Desenvolver as capacidades da computadora máis aló do seu

uso tradicional actual".

2.3-Tecnoloxía MultimediaA tecnoloxía multimedia combina o uso de arquivos de diferentes tipos de orixe, como imaxes, vídeos, animacións, voces, música, e textos. O



seu emprego converteuse nun uso estandarizado en internet e nas no-vas tecnoloxías en xeral, gañando unha importante aceptación entre os usuarios debido á interactividade que produce mediante a utilización de recursos de calidade.

Os diferentes tipos de información multimedia son:

Texto: sen formatear, formateado, lineal e hipertexto.

Gráficos: empregado para representar esquemas, planos, de-buxos lineais...

Imaxes: son documentos formados por píxeles. Poden xerarse por copia do entorno (escaneado, fotografía dixital) e tenden a ser ficheiros moi voluminosos.

Animación: presentación dun número de gráficos por segundo que xera no observador a sensación de movemento.

Vídeo: Presentación dun número de imaxes por segundo, que crean no observador a sensación de movemento. Poden ser sinteti-zadas ou captadas.

Son: pode ser fala, música ou outros sons.

Os dispositivos multimedia foron mellorando ao longo dos anos, redu-cindo o seu tamaño e mellorando as súas características, sendo os máis populares hoxe en día ordenadores e smartphones que sustitúen a dispositivos xa obsoletos como reprodutores de video e DVD.

Smar-tphones e pc´s son os dispositivos multimedia máis empregados hoxe en día

3. Internet: A globalización

A globalización é un proceso de interacción e integración entre a xen-te, as empresas e os gobernos de diferentes nacións. É un proceso en función do comercio e o investimento no ámbito internacional, o cal conta co respaldo das tecnoloxías de información. Este proceso pro-



duce efectos no medio, a cultura, os sistemas políticos, o desenvolve-mento e a prosperidade económica, ao igual que no benestar físico dos seres humanos que conforman as sociedades de todo o mundo.

Pero a globalización non é algo novo. Durante miles de anos, a xente -e posteriormente as empresas-vendeu e comprado artigos de terras afastadas, tal como sucedeu coa célebre Ruta da Seda ao longo de Asia central e que conectou a China con Europa durante a Idade Me-dia. Así mesmo, durante séculos, a xente e as corporacións investiron en empresas doutros países. De feito, moitas das características pro-pias da onda actual de globalización son similares ás que predomina-ron antes do estalido da Primeira Guerra Mundial en 1914.

A tecnoloxía foi outro aspecto fundamental que impulsou a globaliza-ción. Os avances alcanzados especialmente no campo das tecnoloxías da información transformaron considerablemente a actividade econó-mica. As tecnoloxías de información ofrecéronlle a todo tipo de acto-res económicos individuais -consumidores, investidores e comercios- novas e valiosas ferramentas para identificar e materializar oportuni-dades económicas, o cal inclúe análises máis rápidas e mellor docu-mentadas sobre as tendencias económicas en todo o mundo, unha transferencia máis doada de bens e a colaboración con socios distan-tes.

Internet é un conxunto descentralizado de redes de comunicación in-terconectadas que utilizan a familia de protocolos TCP/IP, o cal ga-rante que as redes físicas heteroxéneas que a compoñen funcionen como unha rede lóxica única, de alcance mundial. As súas orixes re-móntanse a 1969, cando se estableceu a primeira conexión de compu-tadoras, coñecida como Arpanet, entre tres universidades en Califor-nia e unha en Utah, Estados Unidos.

O papel de Internet na globalización é moi importante xa que permite unha revolución nas empresas e no mundo da información, unha ex-pansión do comercio a nivel mundial, un enriquecemento intelectual e o avance cara unha cultura global.

Globalización Esquema de ARPANET, a primeira conexión entre computadoras de 4



universidades de EEUU, precursora de Internet

A web 2.0. Aplicacións socias das TICs

A Web 2.0 é a transición que se deu de aplicacións tradicionais cara a aplicacións que funcionan a través da web enfocadas ao usuario final. Trátase de aplicacións que xeren colaboración e de servizos que substitúan as aplicacións de escritorio.

É unha etapa que definiu novos proxectos en Internet e está a preocuparse por brindar mellores solucións para o usuario final. Moitos aseguran que reinventamos o que era o Internet, outros fa-lan de burbullas e investimentos, pero a realidade é que a evolu-ción natural do medio realmente propuxo cousas máis interesantes como o analizamos diariamente nas notas de actualidade.

E é que cando o web iniciou, encontrabámonos nun ámbito estáti-co, con páxinas en HTML que sufrían poucas actualizacións e non tiñan interacción co usuario.

Termo Web 2.0

Pero para entender de onde vén o termo de Web 2.0 temos que re-montarnos ao momento en que Dale Dougherty de O'Reilly Medi-autilizou este termo nunha conferencia na que compartiu unha chuvia de ideas xunto a Craig Cline de MediaLive. No devandito evento falábase do renacemento e evolución da web.

Constantemente estaban a xurdir novas aplicacións e sitios con sorprendentes funcionalidades. E así se deu a pauta para a Web 2.0conference que arranca no 2004 e hoxe en día se realiza anual-mente en San Francisco, con eventos adicionais utilizando a marca noutros países.

Na charla inicial do Web Conference falouse dos principios que ti-ñan as aplicacións Web 2.0:

A web é a plataformaA información é o que move ao InternetEfectos da rede movidos por unha arquitectura de participación.A innovación xorde de características distribuídas por desenvolve-dores independentes.O fin do círculo de adopción de software pois temos servizos en beta perpetuo

Exemplos:



Web 1.0 Web 2.0Doubleclick Google AdSense (Servizos de

PublicidadeOfoto Flickr (Comunidades fotográfi-

cas)Akamai BitTorrent (Distribución de Con-

tidos)Mp3.com Napster (Descargas de música)

Británica Online Wikipedia (Enciclopedias)Sitios personais Blogs (Páginas personales)

CMSs Wikis (Administradores de con-tados)

Categorías/Directorios Tags

Aplicacións sociais das TICs

As principias aplicacións das TICs serían:

Entretemento (Videoxogos e videoconsolas) Reprodución de contados multimedia (Televisión, computadora,

MP5...) Comunicacións (Correo electrónico, servizos de mensaxería,

chats...) Campo da educación (Aulas virtuais, enciclopedias online) Intercambio de información (Foros) Acceso a medios de comunicación (Radios, TV e sornáis online) Comercio (Tendas online) Banca online (Servizos coma paypal, Google Wallet...) Xestións administrativas online Busca de información (Google, Yahoo, Bing...) Domótica

Google é o motor de busca máis empregado do mundo Paypal é o servizo de transaccións online máis famoso do mundo

5. Posibilidades e Riscos das TICS

Hai unha serie de vantaxes que nos presenta o uso das TICs: Facilitan o proceso de socialización a través do uso de servizos

como son os chats, xogos en rede, participación en certas redes sociais, etcétera. De esta forma as persoas séntense integradas nun grupo co que se comunican e comparten inquietudes e afi-cións.



Facilita o acceso á ciencia, cultura e ocio favorecendo e comple-tando así a educación fora do ámbito estudiantil.

Facilita a realización de tarefas e traballos personales poten-ciando as capacidades de búsqueda, análise e toma de deci-sións de forma individual.

Facilita a realización de tarefas en grupo poñendo á súa disposi-ción ferramentas colaborativas on line.

Facilita o seguimento por parte dos pais do proceso de ensinan-za-aprendizaxe dos seus fillos. A labor tutorial benefíciase xa que a comunicación pais-tutor é máis rápida e eficaz.

Pero as TICS tamén entrañan algúns riscos como por ejemplo: Acceder a contidos inadecuados, como as páxinas de

adultos por parte de menores Grooming: É un proceso de incitación e preparación

para a situación de abuso levada a cabo mendiante as TICs Ciberbullying: É o emprego das TICs para o acoso a ou-

tras persoas. Uso Excesivo Sexting: Consiste no envío de contido sexual a través

do teléfono móvil Exposición de datos personais

En conclusión, as TICs ofrécennos grandes vantaxes e facilitaron moito as comunicacións, pero o seu uso debe ser sempre controlado e supervisado no caso dos menores. Tamén é importante que os usuarios teñan un mínimo de instrución no emprego das TICS para evitar que surxan problemas como a estafa ou o roubo de información.


tecnoloxías da información e comunicación

Technology