son igrexa ven e verÁs · programación diocesana de pastoral «curso 2010 - 2011» edificados en...

Programación Diocesana

de Pastoral «Curso 2010 - 201 1»“... Edificados en Cristo,

firmes na fe” (Col 2, 7)

“Vós sodes liñaxe elixido, sacerdocio real,nación santa, pobo adquirido”(1 P 2, 9) (Catecismo da Igrexa Católica, 803).

Edita: Vigairía de Pastoral (Diocese de Ourense) • Dep. Legal: OU 13-07

V i g a i r í a d e P a s t o r a lD I O C E S E D E OU R EN S E

SON IGREXA ... VEN E VERÁS

Pastoralia 32_GALEGO_v8.qxd: Pastoralia 16 21/07/10 23:49 Página 1

Obxectivos da programación de pastoral.............................................................................................. 3

Introdución Sr. Bispo ........................................................................................................................................................................ 4

Presentación. Pertenza a Igrexa e mocidade.................................................................................... 5

Introdución doutrinal á programación diocesana

«La Iglesia y los jóvenes».............................................................................................................................................. 8

Palabra de Deus......................................................................................................................................................................................... 19

Obxectivos ........................................................................................................................................................................................................... 20

Obxectivo específico primeiro cas súas accións....................................................................... 21

Obxectivo específico segundo cas súas accións........................................................................ 22

Obxectivo específico terceiro cas súas accións......................................................................... 23

Facendo memoria de catro anos de tarefa pastoral

en torno á Eucaristía............................................................................................................................................................. 24

Calendario de reunións dos Srs. Arciprestes.................................................................................. 25

Presentación da programación por arciprestados................................................................. 26

Formación Permanente: Dimensión Espiritual

Responsables dos Retiros e Calendario......................................................................................... 27

Formación Permanente: Dimensión Pastoral e Doutrinal

Responsables e Calendario ...................................................................................................................................... 28

Cursiños, semanas e vixilias................................................................................................................................................ 29

Datas para a programación do curso 2010-2011................................................................... 29

Encontros interparroquiais do clero da cidade........................................................................... 30

Lectura Crente da Biblia........................................................................................................................................................... 31

Programacións das delegacións episcopais.......................................................................................... 33

“Éntrase no Pobo de Deus pola fe e mailo Bautismo. “Tódolos

homes están invitados ó Pobo de Deus” (LG 13), a fin de que, en

Cristo, “os homes constitúan unha sola familia e un único

Pobo de Deus” (AG 1) (Catecismo da Igrexa Católica, 804).


A IGREXA EN OURENSE,

ASUMINDO O COMPROMISO

BAUTISMAL, EXPRESA A SÚA

CONFIANZA NOS MOZOS E

CONVÓCAOS A SER TESTEMUÑAS

DE CRISTO E PROTAGONISTAS DA

SÚA MISIÓN EVANXELIZADORA.

OBXECTIVO ESPECÍFICO PRIMEIROReavivar na comunidade cristiá a conciencia de que, polo bautismo,

todos somos membros activos e corresponsables na misión da Igrexa.

OBXECTIVO ESPECÍFICO SEGUNDOPropoñer ós mozos o encontro con Xesucristo na Igrexa para que se

incorporen á misión evanxelizadora nos seus ambientes.

OBXECTIVO ESPECÍFICO TERCEIROPotenciar a formación (capacitación) dos axentes de pastoral (sacerdo-tes, relixiosos, pais, catequistas, profesores,...) para acoller e acompañar

ós mozos no seu proceso de maduración na fe.


Hoxe, que se exalta tanto a liberdade senlímites, de novo propómosvos o ideal do Evan-xeo como un camiño que vos ofrece sentido ávida e a orienta cara a plenitude. A Igrexa, óigual que Xesús ao mozo do Evanxeo, míravoscon cariño e propónvos o camiño das Bena-venturanzas como un ideal para orientar avosa busca e dar respostas aos vosos interro-

gantes. ¡Vinde e veredes!, éa nosa invitación. Desexa-mos acollervos e acompa-

ñarvos cunha actitude próxima. Busquemosxuntos e deixemos que o Espírito Santo nosguíe para que vivamos “arraigados en Cristo efirmes na fe” (Col.2, 7). A Igrexa precísavos evós, no fondo, precisades á Igrexa. Só no seuseo poderedes descubrir de verdade a Xesus-cristo porque é ela quen, a pesar das súas

debilidades, faino presente no medio do mundo,convócanos e convida a seguilo, alimenta a nosafe e fortalécea mediante a Palabra de Deus, aoración e os Sacramentos. Non teñades medoa entregar o voso corazón ao Señor e seguilocoa radicalidade dunha entrega total na vidasacerdotal e relixiosa, si vos chama o Señor.

Á Virxe dos Milagres, baixo cuia tenramirada elaboramos a nosa Programa-ción Pastoral, encoméndovos e pido asúa maternal intercesión para que nosleve ao seu Fillo, o único que podeencher de sentido o horizonte das nosasvidas e afáns pastorais. Con fraternalafecto vos saúda e bendí o voso Bispo.

Luis Quinteiro Fiuza+ Bispo de Tui-Vigo e

Administrador Apostólico de Ourense.

Ben queridos irmáns:

“Estade sempre dispostos a dar razón davosa esperanza a todo o que vos pida explica-cións” (1Pe.3, 15), é a invitación que nos fai oApóstolo Pedro e a chamada que nos deman-dan hoxe tantos homes e mulleres do nosomundo. Para vivir esta chamada precisamosasumir, todos, o noso compromiso bautis-mal. A isto nos convoca a ProgramaciónDiocesana deste curso pastoral. Polo Bau-tismo entramos a formarparte deste pobo danova alianza que é a Igre-xa. Pero non abonda con sabelo, temos quevivir como fillos seus. A pertenza á Igrexa éesixencia necesaria para todos, sexa cal sexaa nosa idade. É no seo da nosa nai, a Igrexa,onde a nosa fe se sostén e se revitaliza. Sóasí lograremos que as xerancións máis novassintan que para seguir a Xesuscristo temos quevivir inseridos na comunidade dos seus fillos. AIgrexa, sempre nova, precisa dos mozos pararecuperar vitalidade, ledicia e esperanza.

A Igrexa sempre confiou en vós, queridosmozos. Sobre todo o noso ben amado XoánPaulo II, expresou que sodes a esperanza e aledicia da Igrexa. O seu sucesor, BenedictoXVI, seguiu a súa estela dando continuidade ásXornadas Mundiais da Xuventude como unmedio para expresar a beleza da Igrexa, ato-parvos mozos cristiáns de todo o mundo evivir unha experiencia forte de encontro conXesuscristo. Moitos mozos descubriron o sen-tido da súa vida grazas á luz que a fe lles apor-tou nestas xornadas. No vindeiro ano 2011, aXornada Mundial da Xuventude celébrase enMadrid e a ela convidámosvos.

4

INTRODUCIÓN SR. BISPO

D. Luis Quinteiro Fiuza


Obxectivo xeral e obxectivospreferentes

Sobre a importancia da dimensión eclesialda nosa identidade cristiá e sobre a relación damocidade coa Igrexa versan todos os obxecti-vos do Plan Diocesano de Pastoral do próxi-mo curso. O obxectivo xeral aparece for-mulado nestes termos: “A Igrexa en Ouren-se, asumindo o compromiso bautismal,expresa a súa confianza nos mozos e con-vócaos a ser testemuñas de Cristo e prota-gonistas da súa misión evanxelizadora”.Como nos recorda o Concilio Vaticano II, aIgrexa como Pobo de Deus estivo presentedende sempre na Historia da Salvación: “Deusdispuxo, con todo, salvar e santificar aoshomes non por separado, sen conexión algun-ha entre si, senón constituíndoos nun poboque lle coñecese na verdade e servíselle santa-mente” (LG.n.9). Dende o comezo da Historiada Salvación, a Igrexa está presente no desig-nio de Deus. Deus creounos para que mante-ñamos unha relación viva con El e para quevivamos a nosa fe como familia, como pobo.

Pola fe e o Bautismo éntrase no Pobo deDeus. A el están invitados todos os homes, afin de que, en Cristo, constitúan unha soa fami-lia e un único Pobo de Deus (cfr. C.I.Cat. n.804).No obxectivo específico primeiro dise:“Rea-vivar na comunidade cristiá a concienciade que, polo bautismo, todos somos mem-bros activos e corresponsables na misiónda Igrexa”. A Igrexa, como novo Pobo deDeus, existe actualmente en e desde as Igrexasparticulares (cfr. LG.n.23). O Concilio ofrécenos

PERTENZA A IGREXA E MOCIDADE

Equipo da Vigairía de Pastoral

5

Logo de catro cursos deprogramación diocesana entorno ao misterio da Eucaristía, nopróximo curso pastoral centrare-mos a nosa atención na dimen-sión eclesial da nosa identidadecristiá e na relación que os mozosteñen ca Igrexa. Pertenza aIgrexa e mocidade representan atemática que nos ocupará nocurso pastoral 2010-2011. É nece-sario recordar que entre Eucaristía eIgrexa existe unha verdadeira causa-lidade recíproca. Pódese dicir que oSeñor Xesús confiou a unha á outra.É a Igrexa a que fai a Eucaristía; peroé tamén a Eucaristía a que fai aIgrexa. Non se entende o misterioda Igrexa sen unha referencia esen-cial á Eucaristía. Neste senso sonmoi apropiadas as primeiras palabrasda encíclica “Ecclesia de Eu -charistia”: “A Igrexa vive daEucaristía. Esta verdade non expre-sa soamente unha experiencia cotiáde fe, senón que encerra en sínteseo núcleo do misterio da Igrexa”.


a seguinte descrición daIgrexa particular: “ADiocese é unha por-ción do Pobo de Deusque se confía a unBispo para que a apa-cente coa cooperacióndos presbíteros deforma que, unida o seupastor e reunida por elno Espírito Santo, poloevanxeo e a eucaristía,constitúen unha Igrexae nela está verdadeira-mente e actúa a Igrexade Cristo” (Ch. D.n.11). AIgrexa particular é, enconsecuencia, a realiza-ción local do misterio daIgrexa. Deste xeito que daconstituída como suxeitohistórico dentro do misterio de Deus.

Ademais das Igrexas particulares existenoutras realizacións da Igrexa que revistengran importancia, pois nelas os bautizadosviven a súa eclesialidade de modo máis con-creto e directo. Entre estas realizacións cabedestacar a comunidade parroquial e a familiacomo Igrexa doméstica.

A parroquia é “a localización última daIgrexa... a mesma Igrexa que vive nas casasdos seus fillos e das súas fillas” (ChL. n.26),unha verdadeira realización do Pobo deDeus. No seo da comunidade parroquial, aIgrexa entra no “lugar” do cotián. As parro-quias, como testifica a historia, foron xurdin-do pola adxudicación aos presbíteros deporcións da comunidade diocesana. Inicial-mente non había máis que a única Igrexa e aúnica Eucaristía presidida polo Bispo no seodo presbiterio.

Á luz dos datos neotestamentarios, des-cubrimos como nos seus comezos a Igrexano concreto afundiu as súas raíces na expe-

riencia común humanada familia. Pódese afir-mar que a Igrexa nonexistía xunto ás casasprivadas dos cristiáns,existía nelas. Algúnsrelatos neotestamenta-rios móstrannos comofamilias enteiras con-vertíanse á fe cristiá.Nestas circunstancias afamilia xogaba un papelbásico na edificación daIgrexa e achegaba unforte sentido de frater-nidade e comunidade.Neste senso a Igrexaaparecía como unhanova familia. A Consti-tución dogmática ‘Lu -men Gentium’ fala da

familia como de “certa Igrexa doméstica”(LG n.11). Gran parte das nosas familias estánatravesando unha profunda crise de descris-tianización. Dado que estamos ante a ‘célulade maior importancia’ para a Igrexa,imponse que os mellores esforzos daNova Evanxelización vaian encamiñadosa fortalecer o sentido cristiá da familia.

O próximo ano 2011 celebrarase enMadrid a xornada mundial da mocidadebaixo o lema: “Arraigados e edificados enCristo, firmes na fe”. Este lema inspírase nacarta de S. Paulo aos colosenses (cfr. Col. 2,7)e concerne ó enraizamento na fe en Cristo.Esta xornada invítanos a volver dunha formaespecial a nosa mirada cara aos nososmozos que están chamados a ser ‘sentinelasda mañá’ no seo da Igrexa e no mundo.Dende esta perspectiva sinálase no obxecti-vo específico segundo: “Propoñer ósmozos o encontro con Xesucristo na Igre-xa para que se incorporen á misión evan-xelizadora nos seus ambientes”.

6


7

¿Como anunciar a Xesucristo aosmozos de hoxe que respiran un ambien-te tan descristianizado? Algunhas posi-bles propostas:

� Invitar aos mozos a exercer o dereito deautocuestionarse para ir descubrindo asluces e as sombras da súa existencia, paradescubrir a orixe, o sentido e a meta dasúa vida e do mundo.

� Dicirlles con franqueza que non teñanmedo a razoar, a reflexionar; que teñanmedo, máis ben, a quen afogar queira estacapacidade de pensar por si mesmos.

� Sinalarlles tamén que non se angustien,aínda que non atopen de inmediato asrespostas.¡O feito de manter viva a pre-gunta é xa importante!

� Proporlles o coñecemento de Xesús. Dicir-lles que se pregunten que pensan del, da súavida, da súa xenerosidade ata o extremo.

� Que lean a súa vida escrita nos Evanxeos.Que non teñan medo á persoa de Xesús,cando a coñezan sentirano como amigomoi cercano. A miúdo óese a críticasegundo a cal a parroquia, ou a Igrexa, éun ambiente demasiado pechado.

� Indicar aos mozos que é posible dialogarcon membros da comunidade parroquial. Endevandito diálogo poden expor os seus pun-tos de vista e poden manifestar os motivospolos que se afastaron da fe e da Igrexa.

Toda a comunidade está chamada aimplicarse na pastoral coa mocidade. Aditos axentes alude o obxectivo especí-fico terceiro que di: “Potenciar a for-mación (capacitación) dos axentes depastoral (sacerdotes, relixiosos, pais,catequistas, profesores,...) para acollere acompañar ós mozos no seu procesode maduración na fe”. Todos necesita-mos coñecer con máis exactitude a situa-ción actual da mocidade.A hora de achegarnos a mocidade

é convinte: � pornos no seu lugar, é dicir, razoar sobre

as dificultades para crer que poidan terhoxe os mozos e facelas nosas.

� Non contemplar estas dificultades desdearriba, nin falar como quen coñece xa asrespostas.

� Tomar en serio as preguntas que osmozos nos expoñen.

� Nunha palabra, querer moito aos mozos.Ser francos no que dicimos.

� Non ser diplomáticos da palabra. Invitar avivir a liberdade do Evanxeo.

� Non se trata de presentar unha doutrinapropia. Urxe presentar o Evanxeo.

� Ir ao corazón da mensaxe cristiá, que éa persoa de Xesucristo tal como nolapresentan os Evanxeos e a propón aIgrexa.


Me pidieron hace unos meses dos cosas:moderar una mesa redonda -ya realizada-y exponer en dos momentos diferenciadosy a la vez complementarios un tema queme parece muy interesante en nuestrosdías: La Iglesia y los jóvenes.

8

El tema propuesto nos invita a recordar lasugerencia del Papa de los jóvenes, Juan PabloII, a continuar en un recíproco diálogo: “LaIglesia tiene tantas cosas que decir a losjóvenes, y los jóvenes tienen tantas cosasque decir a la Iglesia”.

Sin embargo, ambas realidades están enentredicho; recordemos la expresión de haceya varias décadas “Cristo sí, Iglesia no”; o dichode otra manera: “se puede incluso sin la Iglesia,creer en Dios”. Y, por otro lado, la cuestión dela juventud siempre estudiada y calificada dediferentes modos por los sociólogos. Jóvenesque no consideran a las instituciones comoreferentes válidos para sus vidas, a excepciónde la familia. La Iglesia aparece, progresivamen-te, en el transcurso de los últimos años, comouno de los últimos referentes para los jóvenescomo la institución en la que se puede confiarpara las cosas más importantes de su vida. Losjóvenes de hoy, incluso entre los católicos,piensan que la Iglesia no es necesaria paracreer en Dios, ya que Dios y la relación delhombre con Él, la religión en suma, están porencima de la Iglesia y sus ritos.

La postura de los jóvenes ante la exis-tencia de Dios se muestra como inaccesi-ble, y esto se debe a los cambios en la concep-

ción del mundo, en el que antes Dios estaba enla cima de todo. El método científico haimpuesto una cosmovisión positivista que pro-clama que la realidad sólo es accesible por estavía de la ciencia. El mundo para los jóvenes haperdido sus contornos metafísicos y sólo obe-dece a las leyes; el desarrollo de la historia y dela antropología ha reducido al cristianismo a uncapítulo más de la historia general de las reli-giones, como describe el entonces CardenalRatzinger.

El mensaje eclesial ha sufrido el impacto dela explosión del cosmos sagrado, como lo ates-tiguan las religiones a la carta. Este caos de men-sajes de “religión light”, la Iglesia no lo ha abor-dado ni ha conseguido esclarecer y ordenar.

En el caso de los jóvenes españoles nosencontramos con que han abierto una granbrecha entre lo que ellos entienden porreligión y lo que entiende la Iglesia: • prácticamente la mitad de los jóvenes recha-

za la existencia de Dios, • casi las tres cuartas partes de los jóvenes dicen

no creer en la resurrección de Jesucristo,• la tercera parte asegura que cree en la vida

después de la muerte,

LA IGLESIA Y LOS JÓVENES

D. Gregorio Roldán Collado1

1 D. Gregorio Roldán Collado es delegado episcopal de Infancia y Juventud en la archidiócesis de Madrid y miembro delequipo de programación para la JMJ de 2011 en Madrid. Nos ayudó en la programación de pastoral diocesana en elSantuario de los Milagros 2010.


• la creencia en el pecado pierde aceptación yqueda en un territorio personal e íntimo almargen de la Iglesia.

Junto a esta realidad, observamos comosuben las cotas de las relaciones sexualesentre menores, la prostitución, el aborto, elsuicidio, la eutanasia, el fraude fiscal…

Las razones que un sector creciente dejóvenes expresa para justificar su distancia-miento de la religión son: • porque Dios es una invención de los curas y

la Iglesia,• porque Dios es una superstición como otra

cualquiera,• porque si Dios existiera no habría tanto mal

en el mundo,• porque tengo cosas más importantes que

hacer y en que pensar,• porque los científicos coinciden en la no

existencia de Dios.Por otro lado, nos encontramos que en

nuestra Europa, la parroquia, el templo, la capi-lla, los espacios sagrados tradicionales estándejando de formar parte de los referentes delos jóvenes. Por lo que han de ser sustituidospor otros espacios y tiempos seudo sagrados.

Ante este panorama hemos de aden-trarnos en nuestra reflexión pastoral conALGUNAS RAZONES que han ido modifi-cando su universo religioso:� Una primera se refiere al tiempo dispo-nible. Los procesos de industrialización yurbanización dislocaron los tiempos sagra-dos con su idolatría del trabajo y la consi-guiente eliminación de fiestas religiosas,incluidos los domingos. Los fines de semanase han convertido en tiempos consagradosal Ocio y la Diversión.

� Una segunda razón nos remite al des-prestigio de los ritos salvíficos, al desapa-recer del horizonte de los jóvenes la nociónde salvación cristiana. Frente a ella está lasalvación del mundo pobre, que inspira lamayor parte de los movimientos antiglobali-zación y antisistema, y un creciente númerode ONG’s; la salvación de la naturaleza, pre-sente y actuante en los grupos ecológicos; la

salvación del cuerpo y de la mente, dirigidaala plena realización y plenitud del hombre,dedicando tiempo a los gimnasios y a laestética para huir del envejecimiento pre-maturo.

� Una tercera razón es la misma Iglesia.Algunos teólogos posconciliares vitupera-ron el simple cumplimiento ritual de la obli-gación semanal; se llegó a decir: “El ir a misay comulgar, pagar imágenes, promover ben-diciones, dar limosnas, pertenecer a grupospiadosos o reuniones de bien, y al mismotiempo formar parte activa de mundosinjustos, son actitudes típicas de mala prác-tica religiosa”. De este modo podemos con-cluir que los jóvenes ven como un sinsenti-do la participación en la Euca ristía, porqueno dice nada o porque para ellos es simple-mente muy aburrida.

Pero, hay otros jóvenes que viven elcompromiso con la Iglesia y con sus obras.“Soy miembro de la Iglesia católica y pienso seguirsiéndolo”; esta afirmación corresponde casi a untercio del total de jóvenes españoles. Además,unos doscientos cincuenta mil jóvenes sehayan encuadrados en diferentes grupos queconfiguran el campo asociativo católico juvenilen España. Frente a otras instituciones la Igle-sia no es igualada en militancia joven.

9


10

Después de los cuarenta y cincoaños de la celebración del ConcilioVaticano II, retomamos el mensajedel Concilio a los Jóvenes, pues, consi-deramos que sigue vigente para losjóvenes de hoy. Aquellos jóvenes de

veinte años, hoy tienen sesenta y cinco,

están en proceso de jubilación, han sido

padres y ahora comienzan a ser abuelos.

Tanto a aquellos como a estos de hoy en

día, el Concilio les dice. “Sois vosotroslos que, recogiendo lo mejor del ejem-plo y de las enseñanzas de vuestrospadres y de vuestros maestros, vais aformar la sociedad de mañana; os sal-varéis o pereceréis con ella”... La Igle-

sia está preocupada porque esa sociedad

que vais a constituir respete la dignidad,

la libertad, el derecho de las personas…

Está preocupada, sobre todo, porque esa

sociedad deje expandirse su tesoro anti-

guo y siempre nuevo: la fe”.

Veinte años después del Concilio, en la

exhortación apostólica de Juan Pablo II,

Christifideles Laici, el Papa se dirige a los

jóvenes reconociendo que “son un gran

desafío para la Iglesia”, y recordando que

el Concilio la ha definido como “la espe-

ranza de la Iglesia” y espejo de ella pues

“se mira a si misma en los jóvenes”.

La lectura que hace el Papa Juan Pablo II esmucho más optimista y entusiasta: «Vosotrossois el futuro del mundo, la esperanza de laIglesia. Vosotros sois mi esperanza», les dijo con

un apasionado vigor al inicio de su pontificado. Y en

aquellas palabras estaba encerrado un programa

pastoral preciso, que llevó adelante hasta su muer-

te con extraordinario celo y amor. El papa Wojtyła

vio a los jóvenes como especial “camino de la Igle-

sia”. Al respecto, escribió: «Vosotros sois la juven-

tud de las naciones y de la sociedad, la juventud de

cada familia y de toda la humanidad. Vosotros sois

también la juventud de la Iglesia. [...] Por eso, vues-

tra juventud no es sólo algo vuestro, algo personal

o de una generación: es [...] a la vez un bien espe-

cial de todos. Un bien de la humanidad misma». «La

Iglesia mira a los jóvenes; es más, la Iglesia de mane-

ra especial se mira a sí misma en los jóvenes, en

todos vosotros y a la vez en cada una y cada uno

de vosotros». De hecho, es en los jóvenes que la

Iglesia encuentra sin cesar la capacidad de asombro

ante el misterio y el entusiasmo que nos lleva a

objetivos siempre nuevos. «Tenemos necesidad del

entusiasmo de los jóvenes», decía Juan Pablo II,

«tenemos necesidad de la alegría de vivir que tie-

nen los jóvenes. En ella se refleja algo de la alegría

original que Dios tuvo al crear al hombre. Esta ale-

gría es la que experimentan los jóvenes en sí mis-

mos. Es igual en cada lugar, pero es también siem-

pre nueva, original».


La labor prioritaria de la Pastoral con Jóve-nes es transmitir y realizar esta experienciafundamental: que los jóvenes se sientan lla-mados por Jesús. Como los discípulos, a suseguimiento, para ser sus compañeros y paraenviarles a la misión de anunciar con palabrasy hechos la Buena Noticia en la sociedad enque viven. Y, por otro lado, la Iglesia fraterna yacogedora, puede dar vida a los jóvenes, llenán-dola de sentido al iluminar su vida con la fe enJesucristo. Solo dentro de la Iglesia como mis-terio de Comunión se revela la identidad delos fieles laicos, su original dignidad. Y sólo den-tro de esta dignidad se pueden definir su voca-ción y misión en la Iglesia y en el mundo.

Entre los principales retos pastoralesque se han de tener en cuenta en un pro-yecto con los jóvenes están:

�propiciar el encuentro personal de todojoven con Jesucristo, acompañándole en suseguimiento fiel y comprometido en estanuestra Iglesia;

�descubrir la pertenencia del joven a la Igle-sia, concretada en la Diócesis, la Parroquia,los Movimientos y Asociaciones viviendo lacomunión eclesial;

�ayudar al joven laico a vivir, desde la exigen-cia evangélica, la solidaridad con jóvenes ensituaciones de marginación, pobreza, disca-pacidad, y conocer las nuevas realidadesjuveniles provenientes de la inmigración y deotras etnias;

�crear cauces de formación a los animadoresde pastoral de juventud para capacitarles ensu misión evangelizadora;

�dotar a los grupos parroquiales de la adecua-da estructura organizativa;

�mejorar la coordinación en la pastoral de losjóvenes en el ámbito diocesano.Hoy el lugar básico e idóneo para desa-

rrollar un proyecto de Pastoral con los objeti-vos propuestos anteriormente es la Parro-quia. Es lugar privilegiado para vivir la expe-riencia de Iglesia como célula de la Diócesis y

ámbito preeminente. (Cfr AA, 10; SC, 41-42; ChD,30). A ella pertenecen todos los bautizados deun territorio determinado. Acoge a toda per-sona sin distinción de edad y condición, y enella se manifiestan las distintas vocaciones ycarismas. En ella se vive la fe desde la escuchade la Palabra de Dios, la oración y el compro-miso solidario que nace del Amor. Para hacerefectiva la experiencia del Evangelio en laComunidad eclesial, la parroquia necesita deuna pastoral de conjunto y diversificada en dis-tintas acciones y áreas. La pastoral de juventudes una de las tareas que la Parroquia atiende.Ella tiene el encargo de acompañar a los jóve-nes y la responsabilidad de ayudar a discernir,descubrir y a elegir lo que Dios quiere de ellos,en cada situación concreta de su vida.

La Parroquia no excluye la gran variedad deasociaciones de apostolado, diferentes unas deotras, pero todas unidas en la misma comunióny para la misma misión, que ayudan al joven aconfigurar su vida con Jesucristo. Estas realida-des tienen como tarea inmediata el fin apostó-lico de la Iglesia, la evangelización, santificacióny formación cristiana de los jóvenes. Les ayuda-rán a insertarse en la vida de la Diócesis,aunando esfuerzos pastorales, cooperando enla acción pastoral del obispo diocesano, siendotestigos valientes y auténticos del Resucitado.

El Proyecto de pastoral permitirá que seevidencie la necesidad de la relación de laparroquia con los Centros educativos de su

11

PROPUESTAS PASTORALES

PROPUESTA I: UN PROYECTO DE EVANGELIZACIÓN DE LOS JÓVENES


12

entorno. Es tarea nuestra que el jovendescubre en esta etapa de su vida, enlos centros académicos, en la relacióncon la Comunidad eclesial a los testigosque, desde el campo de la educación,les abran a su verdadera y última voca-ción como persona, creada a imagen deDios, salvada en Jesucristo, y ademásdestinada a la Bienaventuranza eterna.

El proceso de educación que hade contemplar el Proyecto de pasto-ral ha de seguir unas etapas funda-mentales y que cito sucintamente:

� Etapa misionera, en la que el jovenimpulsado por la experiencia religio-sa de otros jóvenes, busca el sentidode su existencia y lo encuentra através de una persona o del grupocristiano;

� la etapa catecumenal, en la que eljoven va haciendo realidad en su vidala Vida de Jesús y vive la experienciadel Resucitado en la Comunidad;

� etapa pastoral, el joven que haalcanzado ya en su persona la inte-gración fe-vida, siente la llamada aanunciar esta experiencia, convirtién-dose así en evangelizador de otrosjóvenes.

En el desarrollo del Proyecto se ha de mirar:

� la pedagogía que tenga en cuenta al joven y elanuncio evangélico para que se provoque elencuentro personal con el Señor;

� en segundo lugar tiene que ser una pedagogía quesea capaz de transformar y liberar. Partir de laexperiencia personal, ya que es una opción cohe-rente con el propósito de lograr la síntesis entrela fe y la vida;

� en tercer lugar tiene que ser una pedagogía quefavorezca la participación: Se trata de compartir, decomunicar, de participar, a la vez que se descubrecomo el Espíritu va modelando y haciendo crecerla vida de cada joven.Las concreciones del proyecto pastoral pueden

ser diversas, pero como propuestas básicas se puedeconsiderar el proyecto personal de vida cristiana.Es pensar la propia vida según los ideales de fondoque se quieren vivir y dar a la vida una coherencia yunidad interna. La revisión de vida, se manifiestacomo un instrumento fundamental para el crecimien-to personal de los jóvenes; es un estilo de vivir, esmirar la vida con los ojos de la fe, con la mirada deDios, desde el Evangelio, buscando lazos entre cadapersona y la experiencia de Dios, partiendo de losacontecimientos de la vida. Y recuperar en un Proyec-to evangelizador la tarea de la Dirección espiritual, enla que el acompañante camina con el joven, ayudán-dole a discernir lo que Dios quiere de él.

“El Camino de Santiago surge como un Cami-no de la conciencia cristiana hecho desde la fe ycon fe. Los que peregrinan a Compostela caminan aun lugar santo, que garantiza la recta expresión de lafe y piedad de la Iglesia. Peregrinar a Santiago se con-vierte en una forma especial de devoción cristianacon un significado y organización propios: se peregri-na voluntariamente, con espíritu eminentementepenitencial, para cumplir un voto o pedir una gracia;o se peregrina obligatoriamente, en cumplimiento deuna penitencia impuesta, o para expiar una pena; deforma privada o pública, individual o colectiva, vicariao propia”.

Este fragmento tomado de la Carta pastoral de losobispos del Camino, publicada en 1982 nos invitaigualmente a pensar en un proyecto para los jóvenes

PROPUESTA II: EL CAMINO DE SANTIAGO


que viven en esta Diócesis y que pueden facili-tar la hospitalidad cristiana a aquellos que rea-lizan el Camino.

Muchas veces pensamos que aquello que nocontrolamos no merece la pena iniciarlo, comopuede suceder con algunos peregrinos queatraviesan por parte de un territorio diocesa-no, ya que ellos no pertenecen a nuestracomunidad. Y en el caso de la fe cristiana debe-mos abandonar esta máxima que nos impidevivir con libertad y hondura nuestra atenciónpastoral a cada peregrino. Nosotros somoshumildes trabajadores de la viña del Señor–palabras con las que se presentó el Papa Bene-dicto XVI– por lo tanto, servir al hermano sinesperar nada a cambio puede ser una experien-cia al servicio de todo peregrino que llegue aesta diócesis auriense y la atraviesa.

Se trata de abrir las puertas de la Diócesisa aquellos buscadores de razones de sentido yde verdad, a aquellos otros que habiéndoseencontrado con el Señor quieren hacer uncamino de conversión y de perdonanza, deaquellos que lo hacen solo por actividad cultu-ral o para llenar su tiempo libre. Es un tiempode gracia que podemos y debemos recuperarpara el enriquecimiento mutuo.

Abrir las puertas de la Iglesia en Ouren-se, significa disponerse para acoger al quellega como si del mismo Cristo se tratara;así gustaba a San Benito enseñar a sus monjesen relación al peregrino que llamara a la puer-ta del monasterio. Acoger en hospitalidad cris-tiana, con sentido de ofrecer lo pequeño quese tiene un pedazo de pan, un poco de aguapara el camino, o incluso aseo personal o lim-pieza de la escasa ropa que el peregrino porta,o el cuidado de las heridas del Camino.

Ayudar en momentos concretos en eldiálogo interpersonal, dejando que el pere-grino hable de su experiencia del trayecto, susdificultades, sus encuentros con otros, sus ale-grías y sus penas. Que la escucha atenta de loscristianos de Ourense permita descubrir enqué momento del Camino de la Vida seencuentra el Peregrino.

Ofrecer espacios y tiempos para la ora-ción compartida, la sencilla y espontánea o labella liturgia de Iglesia, en las laudes o las vís-peras, o bien, en la oración antes de ir al des-canso nocturno. Ofrecer la posibilidad de unacelebración de la Palabra o de la misma Euca-ristía. Que hay un sacerdote dispuesto a oír enConfesión a aquellos que han iniciado el Cami-no como la búsqueda de la reconciliación conel Señor. Todo aquello que posibilite que elperegrino perciba a la Iglesia más allá de supropia comunidad de referencia. Y, sobre todo,como Sacramento de Salvación.

Son muchos los que atraviesan momentosde dudas y que en el Camino pueden encon-trar la mano tendida de otro hermano en la fe,o simplemente como otro hombre u otramujer que se siente identificada, relacionada, agusto.

Ayudar a descubrir a la Iglesia como casa deacogida y de Comunión, en la que se celebra lamisma fe en Jesucristo muerto y resucitado.

Los jóvenes y también los adultos puedenatender esta pastoral que viene dada en la Dió-cesis que ayudará a los que acogen como a losque son acogidos a sentirse Iglesia.

Motivar, organizar, formar a los jóvenes eneste proyecto de evangelización será positivopara fortalecer la fe de aquellos que viven eneste momento de crisis de valores y de refe-rentes claros para integrar la fe y la vida.

13


La propuesta siguientelleva un cuarto de siglo deandadura. Sin duda algunaha sido la acción evangeliza-dora de la iglesia de mayorenvergadura y que ha produ-cido frutos a la pastoral dejóvenes llevada a cabo en laiglesia, tanto en las personascomo en sus realidades insti-tucionales

Durante estos veinticincoaños, la JMJ ha peregrinadopor Roma, Buenos Aires,Santiago de Compostela,Denver, Czestokova. Manila,Paris, Roma, Toronto, Colo-nia, Sydney y en el próximo2011 Madrid.

La Jornada Mundial de la Juventud debeestar orgánicamente integrada en la pastoraljuvenil ordinaria, comprendida como unesfuerzo paciente y perseverante de iniciacióncristiana y de educación de las jóvenes genera-ciones en la fe. Detrás de cada Jornada Mundialde la Juventud existe y siempre debe existir untrabajo pastoral de las diócesis y parroquias, asícomo una obra educativa de asociaciones ymovimientos eclesiales. Las Jornadas Mundialesde la Juventud deben prepararse y tener unseguimiento en las comunidades cristianas. Jun-tos tenemos que dar continuidad al evento enla vida ordinaria de los jóvenes, ayudándoles a“digerir” los contenidos de la Jornada Mundialde la Juventud para que sea alimento para susvidas.

Las Jornadas mundiales de la juventud mar-can etapas muy importantes en la vida de laIglesia. Buscan intensificar el compromisoevangelizador de los jóvenes en el mundo con-temporáneo alimentando la fe e imprimiendonuevos impulsos al apostolado de los jóvenes.También son una invitación a continuar en uncamino de conversión y de vuelta a lo esencial.Una Peregrinación de la Fe que lleva consigoun camino exterior y otro interior. Camino

exterior que se cuenta con elpaso del tiempo, en sucesivasetapas que desde mil nove-cientos ochenta y cinco seviene realizando a través detodos los continentes. Sucadencia temporal se hadesarrollado celebrando al -ter nativamente la Diócesisde Roma con una Diócesisdel mundo Católico; y, a suvez, alternando una sedeeuropea con otra de un con-tinente diferente. Y es unCamino interior porqueayuda en su planteamientointerno a profundizar en lavida de fe que cada uno llevaa cabo en su vida.

Las Jornadas en su existencia han vividodos momentos diferentes:1.- la etapa de Juan Pablo II y 2.- la nueva etapa, desde Colonia, con el

Papa Benedicto XVI.

Hace veinticinco años, en diciembre de1985, anunciando la creación de la Jornada Mun-dial de la Juventud, Juan Pablo II explicaba lasrazones de su decisión: “Todos los jóvenesdeben sentirse acompañados por la Iglesia: espor ello que toda la Iglesia, en unión con elsucesor de Pedro, se siente más comprometida,a nivel mundial, a favor de la juventud, de suspreocupaciones y peticiones, de su apertura yesperanzas, para corresponder a sus aspiracio-nes, comunicando la certeza que es Cristo, laVerdad que es Cristo, el amor que es Cristo, através de una apropiada formación, que es laforma necesaria y actual de evangelización”.

El Cardenal Rylko señala tres opcionesdel Papa Juan Pablo II:

� La primera se refiere a los jóvenes como tal.Juan Pablo II ha sido el Papa que en su proyec-to pastoral para la Iglesia universal tuvo el valorde apostar por los jóvenes, a quienes conside-raba protagonistas importantes e irremplaza-bles de la vida y de la misión de la Iglesia.

14

PROPUESTA III: LA JORNADA MUNDIAL DE LA JUVENTUD


� El segundo reto es la modalidad elegida paradialogar con los jóvenes y anunciarles a Jesu-cristo. Optó por un encuentro masivo (aun-que el término “masa” no le gustaba paranada y prefirió decididamente la palabra“pueblo”: un pueblo de Dios joven).

� La tercera opción de Juan Pablo II – y esto esun gran desafío – es la decisión de poner alcentro de la Jornada Mundial de la Juventudla cruz de Cristo. No es casualidad que lafecha de la celebración anual de las JornadasMundiales de la Juventud sea el Domingo deRamos, que abre la Semana Santa. Ni escasualidad que al inicio de las Jornadas Mun-diales de la Juventud se encuentre el gestofuertemente simbólico de la entrega de laCruz del Jubileo del año 1984 a los jóvenes.En esa ocasión el Papa, al entregar la Cruz,pronunció estas conmovedoras palabras:«Queridísimos jóvenes, al clausurar el AñoSanto os confío el signo de este Año Jubilar:¡la Cruz de Cristo! Llevadla por el mundocomo signo del amor del Señor Jesús a lahumanidad y anunciad a todos que sólo enCristo muerto y resucitado hay salvación yredención».También, en su mensaje a la Curia de

2008, el Papa Benedicto XVI, define así lasJornadas Mundiales de la Juventud: “Estamanifestación en público de la fe llama a todosaquellos que intentan entender el tiempo pre-sente y las fuerzas que actúan en él. Las jorna-das se han convertido en una fiesta para todos,es más, sólo entonces se han dado verdadera-mente cuenta de qué es una fiesta: un aconte-cimiento en el que todos están, por así decir-lo, fuera de sí mismos, más allá de sí mismos, yasí consigo mismos y con los demás.

Con todo, la peculiaridad de esas jornadas yel particular carácter de su alegría, de su fuer-

za creadoras de comunión, no encuentranexplicación. Ante todo es importante tener encuenta el hecho de que las Jornadas Mundialesde la Juventud no consisten sólo en esa únicasemana en la que se hacen visibles al mundo.Hay un largo camino exterior e interior queconduce a ella. La Cruz, acompañada por laimagen de la Madre del Señor, hace una pere-grinación por los países. La fe, a su manera,tiene necesidad de ver y de tocar. El encuentrocon la cruz, que es tocada y llevada, se convier-te en un encuentro interior con Aquél que enla Cruz ha muerto por nosotros. El encuentrocon la Cruz suscita en lo íntimo de los jóvenesla presencia de ese Dios que ha querido hacer-se hombre y sufrir con nosotros. Y vemos a lamujer que Él nos ha dado como Madre. LasJornadas solemnes son sólo la culminación deun largo camino, con el que se va al encuentrode unos con otros y juntos con Cristo. No escasualidad que en Australia el largo Via Crucis através de la ciudad se convirtiera en el elemen-to culminante de esas jornadas. Resumía unavez más todo lo que había sucedido en losaños precedentes e indicaba a Aquél que nosreúne a todos: ese Dios que ama hasta la Cruz.El Papa no es la estrella en torno a la cual giratodo. Él es totalmente y solamente vicario.Remite al Otro que está en medio de noso-tros. Finalmente la liturgia solemne es el cen-tro de todo, porque en ella sucede lo quenosotros no podemos realizar y de lo que, contodo, estamos siempre a la espera. Él está pre-sente, Él entra en medio de nosotros. Se haabierto el cielo y esto hace luminosa la tierra.Esto es lo que hace alegre y abierta la vida y loque nos une con una alegría que no es compa-rable con un festival rock. Friedrich Nietzschedijo en una ocasión: “la habilidad no está enorganizar una fiesta, sino en traer a personas


capaces de poner alegría”. Según la Escritura, laalegría es fruto del Espíritu Santo (cfr Gal 5,22): este fruto era perceptible abundantemen-te en los días de Sydney. Como un largo cami-no precede las Jornadas Mundiales de la Juven-tud, así también deriva de él también el caminosucesivo. Se forman amistades que animan a unestilo de vida distinto y lo sostienen desdedentro. Las grandes Jornadas tienen, no en últi-mo término, el objetivo de suscitar estas amis-tades y de hacer surgir así en el mundo lugaresde vida en la fe, que son al mismo tiempo luga-res de esperanza y de caridad vivida.

Seguimos también al cardenal Rylko, res-ponsable del Pontificio Consejo para los Lai-cos: “Sobre la base de la experiencia de estos25 años, ¿cuáles son las prioridades de lapastoral juvenil y de la evangelización delas nuevas generaciones? Articularé mi res-puesta a esta pregunta en cuatro puntos.

� En primer lugar, el centro de cada acciónevangelizadora debe ser la persona deJesucristo. Parece una afirmación obvia perode hecho no lo es. El Papa Wojtyła escribió:«No nos satisface ciertamente la ingenuaconvicción de que haya una fórmula mágicapara los grandes desafíos de nuestro tiempo.No, no será una fórmula lo que nos salve,pero sí una Persona y la certeza que ella nosinfunde: ¡Yo estoy con vosotros!».Y Benedic-to XVI le hace eco afirmando: «No secomienza a ser cristiano por una decisiónética o una gran idea, sino por el encuentrocon un acontecimiento, con una Persona, que

da un nuevo horizonte a la vida y, con ello,una orientación decisiva». No sólo esto. Tam-bién al inicio de su pontificado, dirigiéndose alos jóvenes, les decía: «Quien deja entrar aCristo no pierde nada, nada – absolutamentenada – de lo que hace la vida libre, bella ygrande. ¡No! Sólo con esta amistad se abrenlas puertas de la vida». Por lo tanto la laborpropia de los que evangelizan a los jóvenes esanunciarle a Jesucristo. Y los jóvenes esperansobre todo esto. Cristo no debe ser nuncauna excusa para hablar a los jóvenes de otracosa, de cosas que se cree que pueden sermás interesantes y atractivas para ellos.¡Cristo debe estar al centro! La tarea de laevangelización es ayudar a cada joven aencontrarse con Cristo Redentor – Maestrobueno, guía y amigo – y a comenzar un diálo-go personal con Él: « ¿Qué debo hacer paraalcanzar la vida eterna?» (LC 10, 25). De eseencuentro nace siempre un impulso misione-ro: « ¡Id... seréis mis testigos!» (traditio – red-ditio). En Denver, en 1993, Juan Pablo IIexhortaba a gran voz: «No tengáis miedo desalir a las calles y a los lugares públicos, comolos primeros Apóstoles que predicaban aCristo y la buena nueva de la salvación en lasplazas de las ciudades, de los pueblos y de lasaldeas. No es tiempo de avergonzarse delEvangelio (cf. Rm 1, 16). Es tiempo de predicar-lo desde los terrados (cf. Mt 10, 27). No ten-gáis miedo de romper con los estilos de vidaconfortables y rutinarios, para aceptar elreto de dar a conocer a Cristo en la “metró-poli” moderna». Palabras fuertes y conmove-doras que comprometen no sólo a los jóve-nes, sino también a quien los evangeliza. Ade-más, el encuentro personal con Cristo esinseparable del encuentro con su Iglesia. Elpapa Wojtyła insistía mucho en este puntoafirmando que los jóvenes «en esta búsque-da [y descubrimiento de Cristo] no puedendejar de encontrar a la Iglesia. Y tampoco laIglesia puede dejar de encontrar a los jóve-nes. Solamente hace falta que la Iglesia poseauna profunda comprensión de lo que es lajuventud, de la importancia que reviste paratodo hombre».

16


� La segunda prioridad pastoral que surge delas Jornadas Mundiales de la Juventud es ayu-dar a los jóvenes a descubrir la racionali-dad de la fe y su belleza. Para el papa Ratzin-ger el diálogo entre fe y razón es fundamentalen la vida del cristiano: «El deseo de la verdadpertenece a la naturaleza misma del hombre.Por eso, en la educación de las nuevas genera-ciones, ciertamente no puede evitarse la cues-tión de la verdad; más aún, debe ocupar unlugar central. En efecto, al interrogarnos por laverdad ensanchamos el horizonte de nuestraracionalidad, comenzamos a liberar la razón delos límites demasiado estrechos dentro de loscuales queda confinada cuando se consideraracional sólo lo que puede ser objeto de expe-rimento y cálculo. Es precisamente aquí dondetiene lugar el encuentro de la razón con la fe[...] el diálogo entre la fe y la razón, si se reali-za con sinceridad y rigor, brinda la posibilidadde percibir de modo más eficaz y convincentela racionalidad de la fe en Dios». Y unos díasantes de la celebración la Jornada Mundial dela Juventud en Colonia, un periodista le pre-guntó: «Santidad, ¿qué le gustaría trasmitir demanera especial a los jóvenes que están llegan-do de todas partes del mundo?», Respondió: «¡Me gustaría convencer a estos jóvenes de queser cristiano es hermoso!». La belleza de la fees una cuestión que viene a menudo en los dis-cursos del Papa: «nuestros muchachos, adoles-centes y jóvenes, necesitan vivir la fe como ale-gría, gustar la serenidad profunda que brota delencuentro con el Señor [...] He aquí, pues, elreto fundamental de la pastoral juvenil: la capa-cidad de revelar a los jóvenes el rostro deCristo y su Evangelio, la capacidad de conven-cerlos de que vale la pena apostar por Cristo,y convencerlos de que ser cristianos es her-moso. Éste es, pues, el objetivo de la pastoraljuvenil: dar a conocer a los jóvenes la bellezade la fe en Jesucristo.

� La tercera lección que surge de las Jorna-das Mundiales de la Juventud se refiere a lasopciones fundamentales de vida que losjóvenes están llamados a hacer y a labúsqueda del sentido último de su exis-tencia. En su plan pastoral para los jóvenes,Juan Pablo II concedía una importancia pri-mordial a la concepción de la vida comovocación. Así escribía: «En este contexto el“proyecto” [de vida] adquiere el significadode “vocación de vida”, como algo que es con-fiado al hombre por Dios como tarea. Unapersona joven, al entrar dentro de sí y a lavez al iniciar el coloquio con Cristo en laoración, desea casi leer aquel pensamientoeterno que Dios creador y padre tiene conella». Vivir la vida significa vivirla en la pers-pectiva de la entrega. Por lo tanto, debemosayudar a los jóvenes a descubrir la dimensiónde la vida como un don que no se debe des-perdiciar sino vivir de manera responsabledelante de Aquél del cual proviene. Vivir lavida plenamente y no vivir “al día”, mediocre-mente, vegetando. Se trata, pues, de dar a losjóvenes la capacidad de tomar decisionesvocacionales, opciones de vida, sea orienta-das al sacerdocio, a la vida consagrada, o seaal matrimonio. Hoy en día –el papa Benedic-to XVI no se cansa de sostenerlo así – esrealmente urgente educar a los jóvenes en laverdadera libertad: «Una educación verdade-ra debe suscitar la valentía de las decisionesdefinitivas, que hoy se consideran un vínculoque limita nuestra libertad, pero que en rea-lidad son indispensables para crecer y alcan-zar algo grande en la vida, especialmentepara que madure el amor en toda su belleza;por consiguiente, para dar consistencia y sig-nificado a nuestra libertad». Las JornadasMundiales de la Juventud confirman que lapastoral juvenil es siempre, en sentidoamplio, una pastoral vocacional.

17


� Por último, el cuarto pilar del proyecto pas-toral que nace de la experiencia de las Jorna-das Mundiales de la Juventud, es la premisafundamental de toda la actividad evangeliza-dora en este campo concreto: el responsa-ble de la pastoral juvenil, el educador,debe tener un conocimiento profundo dela esencia y de la importancia de la juven-tud en la vida de cada persona, y nuncaperderla de vista. ¡Aunque esto parezcaobvio, no se puede dar por descontado! Elpapa Wojtyła escribió líneas estupendas alrespecto: “¿Qué es la juventud? No es sola-mente un período de vida correspondientea un determinado número de años, sino quees, a la vez, un tiempo dado por la Providen-cia a cada hombre, tiempo que se le ha dadocomo tarea, durante el cual busca, como eljoven del Evangelio, la respuesta a los inte-rrogantes fundamentales; no sólo el sentidode la vida, sino también un plan concretopara comenzar a construir su vida. Ésta es lacaracterística esencial de la juventud”. Creoque aquí se encuentra el punto central de laformación de quienes trabajan en la pastoraljuvenil. De hecho, sólo aquellos que handesarrollado esta sensibilidad especialpodrán trabajar con pasión con los jóvenes,sin escatimar esfuerzos, poniendo a disposi-ción de los jóvenes todas sus energías, bus-

cándolos por todos los medios posibles,acompañándolos como educadores y, comoamigos, escuchándolos. El conocimiento delser de los jóvenes en la labor pastoral debeir acompañado por el reconocimiento deldeseo de auto-afirmación que todo joventiene en su interior. Esto significa caridad pas-toral, esperanza, confianza. Porque si no exis-te una relación de confianza no se puedeestablecer una verdadera relación educativa.También en esto Juan Pablo II fue un granmaestro: confiaba en los jóvenes, conocía susproblemas, creía firmemente en el potencialde bien inherente en sus corazones. Y suoptimismo no era ingenuo y sin experiencia,sino un optimismo basado en la gracia quesupera siempre todas las miserias humanas.Decía el Papa: «Si en cada época de su vida elhombre desea afirmarse, encontrar el amor,en esta lo desea de un modo aún más inten-so.» El deseo de afirmación del joven, debeentonces situarse en el amor y en la verdad.El maestro, el pastor, o quien evangeliza, nopuede censurar o diluir las exigencias delEvangelio – adaptándolos a modas pasajeraso a ideologías antiguas y nuevas – en la cre-encia errónea de hacer el mensaje más atrac-tivo y apetecible. No deben tener miedo deanunciar el Evangelio a los jóvenes en toda suintegridad, sin reducciones ambiguas.

18

La JMJ Madrid 2011 sigue el esquema

básico de las anteriores ediciones: del 15 al

21 de agosto próximo se llevarán a cabo

acciones litúrgicas, catequéticas y culturales

que envolverán la presencia del Papa en su

encuentro con los Jóvenes de todo el

Mundo; el Papa sabe que el no es la estrella

del encuentro, sino que nos indicará a todos

que el Camino, Verdad y Vida, es Jesucristo, el

Señor. Y que sea Madrid un lugar de verdade-

ra epifanía de la Iglesia joven, arraigada y edi-

ficada en Cristo, firme en la fe (cf. Col 2, 7)”.

Estas son pues las coordenadas generales de la evangelización del mundo para los jóvenessurgidas de la experiencia de las Jornadas Mundiales de la Juventud. Y la clave es la personade Jesucristo, que «es el mismo ayer, hoy y siempre» (Hb 13, 8).


19

PALABRA DE DEUS

Ós que recibiron a súa palabra bautizáronos: e ese mesmo día xuntá ronselles arredorde tres mil almas. Eran perseverantes en escoita-la ensi nanza dos apóstolos, na comu-ñón da vida, no rito de partiren o pan, e nas oracións. Apoderouse de todos o res-pecto, pois os apóstolos facían moitas marabillas e sinais. Tódolos crentes vivían uni-dos e tiñan todo en común: vendían os seus bens e propiedades, e repartíanos entreeles. conforme ás necesidades de cada un. Todos a unha asistían diariamente ó tem-plo, partían o pan nas casas, comendo con alegría e sinxeleza de corazón; loaban aDeus, e eran ben vistos por todo o pobo. Cada día o Señor aumentaba o número dossalvos e xuntábaos ó grupo.

1º Día: Feitos, 2, 42 – 47

No preciso momento en que se puña en camiño, chegou un a correr, e se axeonlloudiante del e que lle preguntou: Mestre bo, ¿que teño que facer para acada-la vida eter-na? Xesús contestoulle: -¿E por que me chamas bo? Ninguén e bo, fóra de Deus. Xasábe-los mandamentos: Non mates, non cometas adulterio, non roubes, non deas falso tes-temuño, non defraudes, honra o teu pai e maila túa nai. E1 respondeu: Mestre, todas esascousas gardeinas dende a miña mocidade. Entón Xesús pousou nel a súa ollada cheade cariño e engadiu: -Aínda che falta unha cousa: vai, vende todo o que tes, e repár-teo entre pobres, e terás un tesouro no ceo; e despois ven e sígueme. Ante estas pala-bras mudóuselle o rostro e marchou desconsolado, pois tiña moitos bens.

3º Día: Mc. 10, 17 – 22

Acerca dos dons espírítuais non quero, irmáns, que esteades na ignorancia. Ben sabe-des que cando erades pagáns, sentiádesvos arrastrados á forza cara os ídolos mudos.Por iso fágovos saber que ninguén, movido polo Espírito de Deus, di “arrenegado sexaXesús”; e que tampouco ninguén é capaz a dicir “Xesús é o Señor”, se non é baixo oinfluxo do Espírito Santo. Hai diversidade de dons, pero un mesmo Espírito. Hai diver-sidade de servicios, pero un mesmo Señor. Hai diversidade de realizacións, pero unmesmo Deus, que é quen realiza todo en todos. A cadaquén dáselle a manifestación doEspírito para o ben común. A un o Espírito dálle palabra de sabedoría; a outro dálle pala-bra de ciencia o mesmo Espírito; a aqueloutro o mesmo Espírito concédelle fe. A uneste mesmo Espírito dálle o don de curacións; a outro, o don de facer milagres; outro,o don da profecía; a outro, discernimento de espíritos. A un, don de falar distintas lin-guas; a outro, o saber interpretar esas linguas. ‘Pero todo isto é un e o mesmo Espíritoquen o realiza, repartindo a cada un en particular, como a El lle parece.

2º Día: 1 Corintios 12, 1 - 13


CURSO 2010-2011: OBXECTIVOS

OBXECTIVOS ESPECÍFICOS

PARA O CURSO 2010 - 2011:

1º.- Reavivar na comunidade cristiá a conciencia de que, polo

bautismo, todos somos membros activos e corresponsables na

misión da Igrexa.

2º.- Propoñer ós mozos o encontro con Xesucristo na Igrexa para

que se incorporen á misión evanxelizadora nos seus

ambientes.

3º.- Potenciar a formación (capacitación) dos axentes de

pastoral (sacerdotes, relixiosos, pais, catequistas,

profesores,...) para acoller e acompañar ós mozos no seu

proceso de maduración na fe.

OBXECTIVO XERAL

A Igrexa en Ourense, asumindo o

compromiso bautismal, expresa a

súa confianza nos mozos e convócaos

a ser testemuñas de Cristo e protago-

nistas da súa misión evanxelizadora.

“A Igrexa é este Corpo do que Cristo é a Cabeza:

vive de El, en El e por El: El vive con ela e nela”

(Catecismo da Igrexa Católica, 807).

20


Obxectivo Específico Primeiro

REAVIVAR NA COMUNIDADE CRISTIÁ A CONCIENCIA DE QUE, POLO BAUTISMO, TODOS SOMOS MEMBROS ACTIVOS E

CORRESPONSABLES NA MISIÓN DA IGREXA

“Así toda a Igrexa aparece como pobo unido ‘pola unidade do

Pai, do Fillo e do Espírito Santo’ (San Cibrán) (LG 4)”


ACCIÓNS

ACCIÓNS

ACCIÓNS

Nivel Diocesán:

Facer que a comunidade cristiá tome conciencia do

seu compromiso bautismal mediante:

˝ Cursiño diocesano sobre a Igrexa, misterio de

comuñón e misión (Semana de Teoloxía).

˝ Preparación prebautismal de pais e padriños

(acollida, cursiño, celebración,...).

Responsables: Delegacións de Liturxia e

Catequese.

˝ Preparación á iniciación cristiá de adultos.

Responsables: Delegacións de Liturxia e

Catequese.

Nivel Arciprestal:

Seguir urxindo o cumprimento da normativa diocesana respecto da

Iniciación Cristiá. Responsable: Sr. Arcipreste.

Incorporar segrares á actividade pastoral do arciprestado.

Responsable: Sr. Arcipreste.

Nivel Parroquial:

Presentación da programación pastoral na parroquia a través de un guióndiocesano como marco da programación parroquial. Responsables: Sr. CuraPárroco e colaboradores.

Explicar e incidir en homilías dominicais, tempos fortes, reunións de pais,… asesi xencias da condición bautismal. Responsables: Sr. Cura Párroco e equipo de liturxia.

Crear e promover canles de participación dos laicos na parroquia: consello depastoral, económico, asemblea parroquial… Responsables: Sr. Cura Párroco ecolaboradores.

Coidar de maneira especial o aspecto vocacional nas catequeses parroquiais.Responsables: Sr. Cura Párroco e Responsable de catequese.

21


Obxectivo Específico Segundo

ACCIÓNS

ACCIÓNS

PROPORLLE ÓS MOZOS O ENCONTRO CON XESUCRISTO NAIGREXA PARA QUE SE INCORPOREN Á MISIÓNEVANXELIZADORA NOS SEUS AMBIENTES

Xesús encóntrase con un mozo (Mc 10, 17-22): “Este relato expresa demaneira eficaz a gran atención de Xesús ós mozos e mozas, á vós, ásvosas expectativas, ás vosas esperanzas, e amosa o seu gran desexo deter un encontro persoal e de manter un diálogo con cada un de vós”

(Mensaxe de Bento XVI ós mozos e mozas, Vaticano, 22 de febreiro de 2010).

ACCIÓNS Nivel Diocesán:

Potenciar e coordinar tódolos movementos diocesanos que traballan conmozos. Responsables: Delegacións de Mocidade e Apostolado Segrar.

Encontro diocesano de mozos con un traballo previo (parroquia-arciprestado-diocese) orientado á “JMJ” (Xornada Mindial de Mocidade). Responsable:Delegación de Mocidade.

Crear unha plataforma de voluntariado onde os mozos atopen espacios paraimplicarse (Caritas, Mans Unidas, Proxecto Home, Residencias, CentroPenitenciario,…). Coordina: Delegación de Mocidade con un equipo no que esteanrepresentadas ditas institucións.

Espacio fixo na revista Comunidade para “JMJ”.

Nivel Arciprestal:

Face-lo censo de mozos en cada zona ou arciprestado, ó principio do curso.Responsables: Sr. Arcipreste e Responsable dos mozos da zona.

Convocar un encontro de mozos por zonas ou arciprestados no primeirotrimestre, orientado á “JMJ”. Responsables: Sr. Arcipreste e Responsable dos mozosda zona, en coordinación ca Delegación de Mocidade.

Encontro de confirmandos co grupo de mozos do arciprestado, ó final docurso. Responsables: Sr. Arcipreste e Responsable dos mozos da zona, encoordinación ca Delegación de Mocidade.

Organizar convivencias, campamentos, retiros e Exercicios Espirituais para amocidade. Responsables: Sr. Arcipreste e Responsable dos mozos da zona.

Nivel Parroquial:

Convocar ós mozos xa confirmados para invitalos a participar nos encontrosarciprestais e diocesanos da “JMJ”. Responsable: Sr. Cura Párroco.

Reunión para coordinar parroquia e profesores de relixión que traballen noámbito parroquial, en orden á preparación e participación na “JMJ”.Responsables: Sr. Cura Párroco e Delegación de Mocidade.

Participar no encontro diocesano de mozos. Responsables: Sr. Cura Párroco eDelegación de Mocidade.

Utilizar as posibilidades que ofrecen as redes sociais (Facebook, Tuenti, e-mail,…) nesta pastoral de mocidade.

22


23

Obxectivo Específico Terceiro

ACCIÓNS

ACCIÓNS

ACCIÓNS

Xesús quedou mirando ó mozo con cariño: “No relato evanxélico, SanMarcos subliña que «Xesús quedou mirando ó mozo con cariño» (cf. Mc 10, 21).Na mirada do Señor está o corazón mesmo de tan especialísimo encontro ede toda a experiencia cristiá. E é que o cristianismo non é unha moral, senon experiencia de Xesucristo, que nos ama persoalmente, xa sexamos

mozos ou vellos, pobres ou ricos; ámanos tamén cando lle damos as costas”(Mensaxe de Bento XVI ós mozos e mozas, Vaticano, 22 de febreiro de 2010)

POTENCIAR A FORMACIÓN (CAPACITACIÓN) DOS AXENTES DEPASTORAL (SACERDOTES, RELIXIOSOS, PAIS, CATEQUISTAS,PROFESORES, ...) PARA ACOLLER E ACOMPAÑAR ÓS MOZOS

NO SEU PROCESO DE MADURACIÓN NA FE

Nivel Diocesán:

Orientar a Formación Permanente do clero a tenor do expresado nestaprogramación (Documento Marco da Comisión Episcopal de Mocidade).Responsables da Formación Permanente do Clero.

Cursiño a nivel diocesano para axentes depastoral e monitores de animación xuvenil,como inicio de unha escola de formaciónde axentes de pastoral con mozos.Responsable: Acción Católica de Ourense.

Nivel Arciprestal:

Animar ós segrares para que participennos ámbitos de formación diocesana(Cursiños, Escolas Diocesanas,…).Responsables: o Sr. Arcipreste e Responsablede Apostolado Segrar.

Propoñer por zona ou arciprestado un sacerdote, relixioso ou segrar, que sexao responsable da pastoral cos mozos. Responsables: os sacerdotes do arciprestado.

Nivel Parroquial:

Rezar nas distintas celebracións parroquiais polos mozos para que descubran asúa vocación cristiá. Responsables: Sr. Cura Párroco e Delegacións de Mocidade edas Vocacións.

Facer que as familias, “Igrexas Domésticas”, tomen conciencia do seu compromisobautismal, aproveitando reunións con pais, homilías, Escola de pais, Semana daFamilia,… para motivar e acompañar o proceso de maduración na fe dos seusfillos. Responsable: Sr. Cura Párroco en coordinación cas Delegacións correspondentes.

Buscar animadores de mozos na mesma parroquia. Responsable: Sr. Cura Párroco.


Un coñecemento máis profundo do misterio da Eucaristíadende os seus diversos aspectos.

Un proceso de reflexión na Iniciación Cristiá e na súa urxenciapara á nova evanxelización.

A campaña do Domingo, un reto a seguir potenciando: o Díado Señor e o compromiso da Igrexa doméstica na súa vivencia.

A necesidade de promover Caritas e o compromiso cos máisdesfavorecidos.

A necesidade de seguir potenciando a Adoración e a Visita óSantísimo.

Afianzamento dos Grupos Bíblicos e os encontros en torno áPalabra de Deus.

Afiánzase a conciencia da importancia da ProgramaciónDiocesana de Pastoral.

Despois das primeiras Xornadas de Católicos e Vida Públicaseguir avanzando nesta realidade.

FACENDO MEMORIA DE CATRO ANOS DE TAREFA PASTORAL

EN TORNO Á EUCARISTÍA

O descubrimento do proxecto de vida: “No mozo do Evanxeo podemos

descubrir unha condición moi similar a de cada un de vós. Vós tamén

sodes ricos en calidades, enerxías, soños, esperanzas: recursos todos que

posuídes con abundancia. A vosa propia idade constitúe unha gran rique-

za non só para vós, se non tamén para os demais, para a Igrexa e para o

mundo. O mozo rico pregúntalle a Xesús: «¿Qué teño que facer?»”


24


Ven e sígueme: “Xesús invita ó mozo rico a ir bastante máis alá da

satisfacción das súas aspiracións e dos seus proxectos persoais; dille:

«Ven e sígueme». A vocación cristiá nace de unha proposta de amor do

Señor, e só pode facerse realidade gracias a unha resposta de amor:

«Xesús invita ós seus discípulos a entrega total das súas vidas, sen

cálculo nin interese humano, con unha confianza sen reservas en Deus”

(Mensaxe de Bento XVI ós mozos e mozas, Vaticano, 22 de febreiro de 2010)

REUNIÓNS dos Srs. ARCIPRESTES

NO SEMINARIO MAIOR DE OURENSE

� Mes de Setembro

Presentación da programación depastoral e o seu estudio para a postaen marcha: Srs. Arciprestes eDelegados.

� Mes de Outubro:

Presentación daprogramación depastoral polas zonas.

� Mes deNovembro:

Presentación

da Acción

Católica.

� Mes de Xaneiro:

Revisión da Programación: Srs.Arciprestes e Delegados.Presentación da Lexión de María eCursiños de Cristiandade.

� Mes de Febreiro:

Presentación do movemento Scoutse Campaña Vocacional.

� Mes de Marzo:

Presentación de Amencer eMovemento Neocatecumenal.

� Mes de Maio:

Avaliación final da programaciónde pastoral: Srs. Arciprestes eDelegados.

TEMARIO A SEGUIR:

25


PRESENTACIÓN DA PROGRAMACIÓN POR ARCIPRESTADOS

CALENDARIO PARA O MES DE OUTUBRO 2010

Orientados cara a vida eterna: «¿Qué farei para herdar a vida eterna?»“Pero, ¿qué é esa «vida eterna» á que se refire o mozo rico? IlústranoloXesús cando, dirixíndose ós seus discípulos, afirma: «Volverei a vervos ealegrarase o voso corazón e ninguén vos quitará a vosa alegría» (Xn 16, 22).Son palabras que indican unha proposta entusiasmante de felicidade sen

fin, da alegría de verse colmados de amor divino para sempre”(Mensaxe de Bento XVI ós mozos e mozas Vaticano, 22 de febreiro de 2010)

� Esta programación por arciprestados é imprescindi blepara poñer en marcha a pastoral diocesana.

� Deben asistir tódolos sacerdotes de cada undos arciprestados, como principaisaxentes de pastoral.

� Tódalas comunidades parroquiais deben saber que hai unha programacióndiocesana, que se está intentando poñeren marcha na diocese de Ourense.

26


FORMACIÓN PERMANENTE: DIMENSIÓN ESPIRITUALRESPONSABLES DOS RETIROS ESPIRITUAIS NAS ZONAS

RESPONSABLES DOS RETIROS E CALENDARIO

D. José Antonio Gil SousaD. José Pérez DomínguezD. José Gallego BorrajoD. Adolfo Enríquez MéndezD. Emilio José Gil FernándezD. José Ramón Hernández Figueiredo

D. Manuel Rodríguez DomínguezD. Tomás Delgado GándaraD. Luis Javier González Seguín.D. Joaquín Borrajo Iglesias.D. Jorge Eugenio Estévez Álvarez

O lugar para os retiros: Un lugar adecuado, que invite a

oración e ó recollimento persoal. Podendo ser, mellor nunha igrexa

ou capela.

Este debe ser o esquema do retiro: Hora intermedia. Meditación. Oración ante o Santísimo exposto, durante

todo o tempo do retiro, de ser posible.

Os mandamentos, senda do amor auténtico: “Xesús recórdalle ó mozo rico os dezmandamentos como condicións necesarias para «herdar a vida eterna». Son puntosde referencia esenciais para vivir no amor, para distinguir claramente o ben do male construír un proxecto de vida sólido e duradeiro. Xesús tamén vos pregunta a vóssi coñecedes os mandamentos, si vos preocupades por formar a vosa conciencia

conforme a lei divina e si os levades a práctica”(Mensaxe de Bento XVI ós mozos e mozas, Vaticano, 22 de febreiro de 2010).

“Cristo Xesús entregouse por nós para rescatarnos de toda iniquidade e purificarpara sí mesmo, un pobo que fose seu” (Tt 2, 14) (Catecismo da Igrexa Católica, 802). 27


FORMACIÓN PERMANENTE: FORMACIÓN DOUTRINAL E PASTORALDISTRIBUCIÓN DE PROFESORES E CALENDARIO

FORMACIÓN PERMANENTE: DIMENSIÓN PASTORAL

RESPONSABLES DOS ARCIPRESTADOS

D. José Antonio Gil SousaD. Evaristo Rúa PrietoD. José Gómez LópezD. José Manuel Villar SuárezD. Francisco Enríquez PérezD. Julio Grande Seara

D. Emilio José Gil FernándezD. Francisco José Prieto FernándezD. Manuel Emilio Rodríguez AlvarezD. Pedro Pascual PascualD. Luis Rodríguez ÁlvarezD. Francisco Pernas de Dios

Temos necesidade de vós: “O futuro está nas mans de quen sabe buscar eencontrar razóns fortes de vida e de esperanza. Si queredes, o futuro estánas vosas mans, pois os dons que o Señor puxo no corazón de cada un devós, forxados polo encontro con Cristo, poden traer esperanza auténticaó mundo. A fe no seu amor, cando nos fai fortes e xenerosos, daravos o

valor de afrontar con serenidade o camiño da vida e de asumirresponsabilidades familiares e profesionais”


E DOUTRINAL NOS ARCIPRESTADOS

28


29

RESPONSABLE LUGAR DATA E HORARIO

N. B. • A Formación Permanente comezará no mes de Outubro. Convén que os Srs.Arciprestes se poñan en contacto cos respectivos Responsables:. A primeira reu-nión de Outubro versará sobre a programación diocesana e a súa concreción encada arciprestado.

• O curso debe terminar sempre con unha xornada ou xornadas de recreo e con-vivencia, que ordinariamente xa se ven facendo.

XV XORNADAS DE PROGRAMACIÓN DE PASTORAL29 pola tarde, 30 de Xuño, 1 e 2 de Xullo de 2011


30

ENCONTROS INTERPARROQUIAIS DA CIDADEDE OURENSE (En continuidade cos anos anteriores)

Coñecer experiencias e realidadesdas comunidades parroquiais da cidade

C A L E N D A R I O

“Na unidade de este corpo hai

diversidade de membros e de

funcións. Tódolos membros

están unidos uns ós outros,

particularmente ós que sofren,

ós pobres e perseguidos”



31

CURSIÑO: LECTURA CRENTE DA BIBLIA

Xornada de Estudio e Reflexión:Día 25 de Setembro, sábado.De 10 á 14 horas. No Seminario Maior.

� Lectio Divina e a formación deanimadores de grupo.

� A mensaxe da Biblia.

O Tesouro do EscribaEVANXEO DE SAN MATEO

� Estudiar calendario e confirmar ca Vicaría de Pastoral.

� En Ourense capital podemos ir a cada unha das parroquias.

� Ó longo do ano podemos ir ós grupos, onde nos chamen.

� Importante: participar na convivencia dos grupos bíblicos.

N.B.-

TEMA LUGAR OUTUBRO, DÍA HORA ARCIPRESTADOSO Tesouro ALLARIZ 6, Mércores 19:30-21:00 ALLARIZdo Escriba (Salón Parroquial)O Tesouro XINZO 7, Xoves 20:00-21:30 XINZO (Igrexa Vella),do Escriba RAIRIZ, CUALEDROO Tesouro RIBADAVIA 13, Mércores 19:00-21:00 RIBADAVIA (Salado Escriba Recreativo),

CORTEGADA,CASTRELO,AVIÓN-LEIRO

O Tesouro CELANOVA 14, Xoves 20:00-21:30 CELANOVA (Sacristíado Escriba Mosteiro), RAMIRÁS,

MERCA, BANDEO Tesouro MILAGROS 20, Mércores 20:00-21:30 MACEDA (Milagros), do Escriba MONTEDERRAMO,

AGUIAR, RABEDA O Tesouro CARBALLIÑO 21, Xoves 20:00-21:30 CARBALLIÑO (Colexio do Escriba Franciscans), CEA,

MASIDEO Tesouro VERÍN 27, Mércores 19:00-21:00 VERÍN (Parroquial),do Escriba GUDIÑA RIÓS,

MONTERREI.Encontros MILAGROS 28 de Maio de 11:00-17:00 Grupos Bíblicos daGrupos Bíblicos 2011, Sábado Diocese.

Nas zonas:

2010

??


33

PROGRAMACIÓNS DAS DELEGACIÓNS EPISCOPAIS

ENCONTROS DE COORDINACIÓN E DE AVALIACIÓN

COA VIGAIRÍA DE PASTORAL

“A Igrexa é a Esposa de Cristo:

amouna e entregouse por ela.

Purificouna polo seu sangue.

Fixo dela a Mai fecunda de tódolos fillos de Deus”



34

CURSIÑO: LECTURA CRENTE DA BIBLIA

1.- Delegación de Apostolado Seglar......................................................................................................... 35

2.- O Camiño Neocatecumenal........................................................................................................................... 35

3.- Cursiños de Cristiandade..................................................................................................................................... 37

4.- Programación Lexión de María.................................................................................................................. 38

5.- Delegación de Familia................................................................................................................................................... 39

6.- Delegación de Infancia.............................................................................................................................................. 41

7.- Delegación da Mocidade......................................................................................................................................... 42

8.- Pastoral da Saúde.................................................................................................................................................................. 43

9.- Delegación de Cáritas.................................................................................................................................................. 44

10.- Delegación Diocesana de Ensinanza Relixiosa............................................................. 45

11.- Delegación de Ecumenismo.............................................................................................................................. 45

12.- Delegación de Catequese...................................................................................................................................... 46

13.- Delegación de Liturxia................................................................................................................................................. 47

14.- Delegación Diocesana de Misións........................................................................................................ 48

15.- Vigairía para o Clero ........................................................................................................................................................ 49

16.- Delegación de Vocacións.......................................................................................................................................... 50

17.- Delegación da Vida Consagrada ................................................................................................................ 51

18.- Institutos Seculares............................................................................................................................................................. 52

19.- Renovación Carismática Católica .......................................................................................................... 52

20.- Asoc. Talleres de Oración e Vida do P. Ignacio Larrañaga ....................... 53

21.- Delegación de Medios de Comunicación Social....................................................... 53

22.- Centros Diocesáns de Formación para Segrares................................................... 55

Mensaxe do Papa á Mocidade........................................................................................................................................ 56

ÍNDICEPROGRAMACIÓNS DAS DELEGACIÓNS EPISCOPAIS


Os estatutos do Camiño Neocatecumenal, queobtiveron a aprobación definitiva en Xuño de2008, defíneno como “un itinerario de forma-ción católica, válida para a sociedade e para ostempos de hoxe” en palabras de Xoan Paulo II,epist. Ogniqualvolta, 30 de agosto de 1990: AAS 82[1990] 1515.

“O Camiño Neocatecumenal é un itinerariode formación católica que “está ò servicio doBispo como unha das modalidades de realizacióndiocesana da iniciación cristiá e da educación per-manente da fe”, (Estatuto, art. 1, 2º) dando unhaimportancia fundamental ò redescubrimento doBautismo, é dicir, un catecumenado post-bautismal.

Realízase na Diocese baixo a xurisdicción edirección do Bispo e coa asistencia e guía dos Res-ponsables do Camiño e según “as líñas propostaspolos iniciadores”. (Estatuto art.2)

Mes de SETEMBRO� Día 29 mércores, no

salón P. Feijóo, ás 20:00 h.� Presentación das con-

clusións das xornadasde Católicos e VidaPública. Comisión.

� Presentación da progra-mación elaborada porcada grupo ou move-mento. Terá cada grupo10 minutos para expor.O final cada grupo dei-xará copia da súa pro-gramación a Delega ción.

Mes de DECEMBRO� Día 18 sábado, no salón

P. Feijóo, ás 10:30 h. damañá.� Avaliación da marcha

do curso e pasos quese están a dar no segui-mento das conclu siónsdas Xornadas Católi-cos e Vida Pública.

� Pasos que hai que darpara o Primeiro En -contro de Apostola-do Segrar.

Mes de MAIO� Día 14.

Primeiro Encontro deApostolado Segrar. No Santuario dosMilagres.

Mes de XUÑO� Día 11.

Vixilia de Pentecostésna S.I.Catedral.

� Día 18.� Avaliación do fin de

curso. Salón P. Feijóo,ás 10:30 h. da mañá.

1.- DELEGACIÓN DE APOSTOLADO SEGLAR

2.- O CAMIÑO NEOCATECUMENAL

35

O Camiño Neocatecumenalintégrase, según Benedicto XVI,na misión eclesial de “axudar òshomes do noso tempo aencontrar a Xesucristo” “comounha das numerosas sendassuscitadas polo Espírito Santoco concilio Vaticano II para anova Evanxelización”.

OBXECTIVO DA DELEGACIÓN� Coordinar os distintos grupos adicados a pastoral coa mocidade da diocese.� Continuar traballando na tarefa de animar, alentar ós distintos grupos, movementos e

delegacións dependentes do Apostolado Seglar para que fagan as súas propias progra-macións, a tenor da programación Diocesana.

� Por en marcha as conclusións das xornadas Católicos e Vida Pública, celebradas en mayo.� Preparar o Primeiro Encontro Diocesano de Apostolado Segrar.


2.- O CAMIÑO NEOCATECUMENAL

36

O Neocatecumenado, en canto itinerariode redescubrimento da iniciación cristiá,realízase na parroquia e vívese dentro daestructura existente da parroquia, en comu-nión co Bispo e coordinación co párroco, enpequenas comunidades compostas por xentediferente en idade, estatus social, aparienciae cultura. Non é un grupo formado espontá-neamente, nin unha asociación, nin un move-mento espiritual, nin unha élite dentro daparroquia. Máis ben é un grupo de persoasque desexan redescubrir e vivi-la vidacristiá en plenitude, vivi-las consecuen-cias esenciais do seu bautismo pormedio dun Neocatecumenado divididoen diferentes etapas, tal como o Catecume-nado da Igrexa primitiva, pero adaptado asua condición de persoas xa bautizadas.

O Camiño Neocatecumenal, a travésdunhas catequeses e celebracións iniciaisinvita a emprender xuntos un itinerario deconversión, fundado no redescubrimentoprogresivo das “inmensas e extraordinariasriquezas e responsabilidades do Bautismorecibido” para realiza-lo gradual crecementoe maduración da fe y da vida cristiá.

En canto itinerario, ou programa, deredescubrimento do bautismo, e modo deiniciación cristiá e de educación permanenteda fe, posee unha metodoloxía válida e com-probada nos seus froitos para camiñar carao obxectivo específico primeiro da nosa Pas-toral Diocesana no curso 2010 - 2011: “Revi-sar na comunidade cristiá a conciencia de que,polo bautismo, todos somos membros activos ecorresponsables na misión da Igrexa”.

Este itinerario, ou programa, Neocate-cumenal básase en tres elementos fun-damentais (“trípode”) da vida cristiá, resal-tados polo Concilio Vaticano II: Palabra deDeus, Liturxia e Comunidade.

� Palabra de Deus: Cada comunidadeneocatecumenal ten semanalmente unhacelebración da Palabra de Deus.

� Liturxia: Celebran a Eucaristía dominicalna pequena comunidade o sábado polatarde, despois das primeiras vísperas doDomingo.

� Comunidade: A través da inserciónnunha pequena comunidade, e das convi-vencias mensuais de cada comunidade,vanse formando nun espírito cada vezmás profundo de comunión e de axuda.

Froitos do Camiño: Matrimonios efamilias plenamente abertos à vida, xeral-mente con moitos fillos. A transmisiónda fe òs seus fillos, especialmente nunhacelebración familiar de Laudes o domin-go pola mañá. Capacidade para movilizare dinamizar òs xovens. Numerosasvocacións ò sacerdocio e à vida consa-grada. Actualmente o Camiño conta con73 seminarios “Redentoris Mater” endiversas partes do mundo. Familias enmisión e tamén Comunidades en misión.

Aquí en Ourense existen 5 ou 6Comunidades Neocatecumenalesrepartidas nas parroquias de SantoDomingo, San Pío X e Santa Teresita. A 1ªde Santo Domingo lleva máis de 20 añoscamiñando.


PROGRAMACIÓN:

Do 20 de Setembro do 2010ao 06 de Xuño do 2011.

INICIO CURSO

Comezará a Escola o 20 de Setembro de 2010

RETIRO

Retiro Escola o día 16 de Outubro de 2010.

CURSO Nº 81 do 26 ao 28 de Nov. 2010

CURSO Nº 82 do 25 ao 27 Febreiro 2011

CURSO Nº 83 do 8 ao 10 Abril 2011

CURSO Nº 84 do 25 ao 27 Novembro 2011.

HORAS APOSTÓLICASO luns anterior á celebración de cada Curso.

VI CURSO DE RENOVACIÓNDo día 21 ao 23 de Xaneiro de 2011

ESCOLASTodos os luns de 20:30 a 21:30;Segundo luns de mes Eucaristía.

ULTREYAS RURAIS1 ao mes en zona onde haxa grupos ouxente de Cursillos.

ULTREYA INTERDIOCESANA02 Outubro 2010,Peregrinación a Santiago-Xubileo.

3.- CURSIÑOS DE CRISTIANDADE

37

Co obxecto de levar a Cristo ao corazón dos homes, e arraigalos na fe mediante o nosoMÉTODO DE PRIMEIRO ANUNCIO, e colaborar así no Plan Diocesano de Pastoral,durante o Curso 2010-2011, propómonos alcanzar os seguintes OBXECTIVOS:

OBXECTIVO 1ºDinamizar a Escola noseu tres vertentesSantidade, Comuñón eMisión.Accións1.1.- Impulsar a dimen-

sión espiritual dosseus integrantes,promovendo eorientando toda anosa vida á luz doEvanxeo, en uniónvital con Cristo.

1.2.- Programar convi-vencias ou activida-des que fomenten afraternidade.

1.3.- Potenciar a concien-cia de identidadedos membros doMovemento a travésda formación, paraque todos os mem-bros teñan un coñe-cemento profundoe adecuado doM.C.C.

OBXECTIVO 3ºManter lazos deunión e comunica-ción cos demaisSecretariadosDiocesanos, osIrmáns de Cursillosde Portugal eSecretariado nacionaldo M.C.C.Accións3.1.- Seguir partici-

pando recipro-camente entodos os actosque se preve-xan, Cursillos,Clausuras deCursillos,Ultreyas, convi-vencias ou cal-quera outro quese nos solicite.

3.2.- Igualmente cola-borar e vivir encomuñón coSecretariadoNacional.

OBXECTIVO 2ºRevitalizar a tarefa evanxelizado-ra, animando e promovendo aperseveranza despois do Curso.Accións2.1.- Animar e estimular aos

irmáns cursillistas da dioce-se para que se incorporenás actividades e medios deperseveranza do M.C.C., epoidan así contribuír natarefa de crear máis grupose mellorar os existentes.

2.2.- Coidar os contidos e acelebración das actividadesprogramadas: Ultreyas, clau-suras e convivencias paraque sirvan de Pre ePostcursillo.

2.3.- Continuar coa Celebraciónda Palabra nas Parroquiasnecesitadas de párrocosmediante os A.D.E.P.

2.4.- Continuar traballando paraque o grupo de mozos per-severe e logre incorporar anovos membros, asegurandoasí a substitución xeracional.


ACTOS PROGRAMADOS

8 de outubro:Peregrinación a Santiago

16 e 17 de outubro:Congreso Legionario da Curiade Vigo

23 de outubro: RetiroLexionario

20 de novembro:Homenaxe a Frank Duff

20 de novembro: Magosto

27 de novembro: Homenaxeda Medalla Milagrosa

11 de decembro:Retiro de mozos

18 de decembro: Festa do Nadal

29 de xaneiro: Retiro lexionario

27 de marzo: Acies

1, 2 e 3 de abril:Exercicios Espirituais

30 de abril: Retiro de mozos

21 de maio: Peregrinación Mariana

4 de xuño: Festa ó Aire Libre

24 de setembro: Aniversario Curia

REUNIÓNS DE CURIA:

Outubro (Casa deEjercicios): día 23 (16:30 h)

Novembro: día 20 (16:30 h)

Decembro: día 11 (17:00 h)

Xaneiro: día 15 (17:00 h)

Febreiro: día 12 (17:00 h)

Marzo: día 12 (17:00 h)

Abril: día 9 (17:00 h)

Maio: día 7 (17:00 h)

Xuño: día 11 (17:00 h)

Xullo: día 1 (18:30 h)

Agosto: día 26 (18:30 h)

Setembro (Os Milagros):día 24 (16:30 h)

ENCONTROS DOS OFICIAISPOR CARGOS:

Febreiro: día 1 (presidentes),

día 8 (vicepresidentes),

día 15 (secretarios) e

día 22 (tesoureiros)

38

4.- PROGRAMACIÓN LEXIÓN DE MARÍA

OBXECTIVO

Que os praesidia plantexen a difusión seria de xóvenes e xuvenís, acercándoos

á Eucaristía e a Adoración Eucarística e difundindo entre eles a devoción e prácti-

ca do Santo Rosario e, en xeral, a devoción a Virxe como a contempla a Legión de

María: Inmaculada, Medianeira e Nai.

� Intensificar a difusión nos cursos dacatequese con vistas a formación dosgrupos xuvenís y prexuvenís.

� Difundir e animar os xóvenes a parti-cipar na Xornada Mundial da Xuven-tude en Madrid.

� Adicar dunha maneira especial, aLectura Espiritual, Allocutios e pun-tos de estudio o Sacramento doBautismo e os discursos do Papa nasanteriores Xornadas Mundiais daXuventude.

Accións

CALENDARIO PARA O CURSO 2010-2011


� Promover unha Acollida de calidade na Igrexacara ás familias.� Difusión nas parroquias dos materiais elaborados

por todos os axentes de Pastoral Prematrimonialpara noivos sobre: “Benvidos ao matrimonio”, “AAcollida” e “Encontros de Noivos, un alto nocamiño”.

� Animar e organizar a realización da “Semana daFamilia” a través dos arciprestados/parroquias.Priorizar de modo especial a celebración daEucaristía en toda a diocese. Cambiar a estructu-ra da Semana deixando un día por parroquias, cofin de chegar a máis parroquias.

� Aumentar o número de parroquias que se preo-cupen e ocupen de saír ao encontro das familiasde modo que a vida poida ser vivida desde a fe.

� Animar a que a realización da Acollida dos noivosnas parroquias realícese por un matrimonio ade-mais de polo sacerdote.

� Informar ás parroquias sobre as parellas novasque vivirán nesa zona, e expor unha “folla deruta” para estas parellas.

� Difundir a capacidade de axuda que pode pres-tar o C.Ou.F. (Centro de Orientación Familiar)aos grupos familiares.� Asentar o traballo do psicólogo, e reforzar o

equipo a través dalgún encontro de formación elecer, en coordinación cos Delegados de Familia.

� Ofertar e realizar nos colexios públicos e priva-dos un taller para pais de tres sesións titulado:“Os novos Flautistas de Hamelín: Internet, móbi-les e consolas”. Para axudar aos pais a establecerpautas educativas no uso do TIC´s (Novas tec-noloxías da información e comunicación). Ofertarás parroquias unha sesión que esperte o interesepara asistir ás tres sesións.

� Establecer relación cos COF´s das outras dioce-ses galegas e tamén coas dioceses de Asturias,Cantabria, País Vasco e Navarra, de cara a coordi-nación e formación.

� Seguir mantendo as actividades e presenzas enmedios eclesiais para difundir o traballo do COF.Ao mesmo tempo que pór os medios para facer-se máis presentes nos campos civís.

OBXECTIVOS ESPECÍFICOS:� Fortalecer accións relacionadascoa Pastoral Familiar.� Promover a formación:

� Seminario bioética.� Conferencia bioética

� Sensibilizar a noivos e pais de presa-cramentais, de que a fe cristiá reflíc-tese nas vivencias de cada día ecomo tal facilita a mellora das rela-cións familiares humana e cristiana-mente.

� Reclamar das estruturas arciprestais /parroquiais a inclusión da familia nasdiferentes programacións como fíoconductor das actividades a acometer.� Apoiar nos arciprestados a creación

dun equipo que promocione aPastoral Familiar en coordinacióncoa Delegación de Familia.

� Requirir que a nivel parroquial sebusque a colaboración dun matri-monio, para realizar máis especifi-camente tarefas en relación coafamilia.

� Solicitar que, máis que buscar activi-dades para a familia, as actividadesda parroquia realícense para asfamilias.

� Fortalecer os Centros de Encontrosde Noivos.� Promover as reunións intra-centro.� Afianzamento dos equipos dos dife-

rentes Centros.� Invitación aos noivos a participar en

contactos posteriores ao Encontropara asistir a grupos, charlas, xorna-das, exercicios...

� Visita aos diferentes Centros.� Visita aos arciprestes onde existen

Centros de Prematrimonial.� Valoración Encontro de Noivos de

2-3 meses de duración.

5.- DELEGACIÓN DA FAMILIA

OBXECTIVO XERAL:Facilitar o descubrimento da riqueza que supón a convivencia xeracional noseo da familia e tentar vivila como Igrexa doméstica.

39


5.- DELEGACIÓN DA FAMILIA

40


41

6.- DELEGACIÓN DE INFANCIA

OBXECTIVO XERAL:Potenciar a Pastoral da Infancia fomentando e coordinando o proceso evan-xelizador dos nenos.

ACCIÓNSJ Visita aos axentes de pastoral dos

colexios da cidade.

J Visita as parroquias da cidade e aos

Sres. Arciprestes tanto das vilas

coma do medio rural.

J Implicación nas tarefas de pastoral

de infancia aos Profesores de

Relixión.

J Organización de xornadas e encontros

diocesáns que inviten á comunión entre

os diferentes nenos e axentes de

pastoral como continuidade de cara a

Delegación de Mocidade.

J Compartir as actividades máis

significativas dos grupos.

OBXECTIVOS ESPECÍFICOS:

1.- Coñecer a realidade da Pastoralde Infancia da Diocese.

2.- Mellorar a comunión ecoordinación entre as diversasrealidades e/ou movementosdiocesáns.

3.- Servir de enlace entre as dúasetapas: infancia e mocidade co finde incorporalos na misiónevanxelizadora.

4.- Potenciar encontros diocesáns eactividades de zona/arciprestazgocomo transmisores de FE.

5.- Coordinar e apoiar a pastoral deinfancia no mundo rural, conofertas que permitan ampliar oshorizontes da súa realidade.

CALENDARIO CURSO 2010 - 2011

22 de setembro:

Presentación da Programación de Infancia.

Lugar: Colexio da Purísima. Hora: 19:00 h.

21 de decembro:

Celebración da LUZ DA PAZ DE BELÉN.

Lugar: Santa María Nai. Hora: 19:30 h.

18, 19, 20 e 21 de xaneiro:

I Semana Diocesán da Infancia.

Lugar: Auditorio de Ourense.

14 de maio:

VI Encontro Diocesán de nenos e nenas.

Lugar: Santuario dos Milagros - Baños de Molgas.


42

ACCIÓNS

� Visita e axuda ás parroquias que desexen crear gruposde oración.

� Vixilia da Inmaculada en Santa Eufemia� (7 de decembro).

� “Vía Crucis” da Xuventude� (o xoves anterior a Semana Santa).

� Exercicios Espirituais para mozos para unha preparaciónespiritual a JMJ.

� Preparar a acollida dos peregrinos que elixan a nosadioceses nos días previos a Xornada Mundial daXuventude (JMJ).

� Participar na Xornada Mundial da Xuventude:

Elixir a un xoven por arciprestádego ou zona parapromoción da xuventude.

Formar un grupo que recorra as parroquiasrealizando actividades de formación con mozos, decara á JMJ. (onde sexa solicitado) .

Encontro de animadores de Pastoral xuvenil enSantiago.

Encontros da Interdiocesana Galega� (aproximadamente 1 vez cada 2 meses)

Asemblea de Delegados de Pastoral Xuvenil deEspaña.

� Aproveitar un espacio fixo en “Comunidade”.

� Cooperación coa Coordinadora de AcciónCatólica de mozos.

� Realización dos proxectos da AsociaciónXuvenil “Grito Mozo”.

� Contribución de materiais á “Páxina Web”da Delegación de Xuventude e á dasDelegacións de Pastoral Xuvenil deGalicia.


7.- DELEGACIÓN DA MOCIDADE

Reavivar entre os mozos das nosas comunidades cristiás a conciencia deque polo Bautismo todos somos membros activos e corresponsables namisión da Igrexa.

OBXECTIVO

1º Espertar e potenciarnos mozos cristiáns aconciencia de ser unhacomunidade celebrante,en la que se exercen osdistintos ministerioslitúrxicos.

2º Promover entre osmozos unhaparticipación activa,profunda y gozosa daEucaristía, que leve ócompromiso cristián.

3º Acoller e acompañar ósmozos seu proceso demaduración na fe.

4º Coidar, con esmero, odecoro e a beleza dacelebración Eucarística.


43

� Materializar esa presencia acolle-dora dos capeláns ca visita diaria ósenfermos, levando un rexistro dia-rio das mesmas.

� Recuperar a xuntanza mensual doscapeláns para compartir, animar,corrixir erros, co gallo de xuntar emellorar o servicio.

� Primar a formación dos axentes depastoral da saúde asistindo o maiornúmero posible ás xornadas decapeláns en Madrid e Santiago; ocursiño rexional en Ourense , aasemblea xeral no Monte do Gozo,etc.

� Contacto frecuente da Delegacióncos cregos para manter viva a ilu-sión de seguir traballando conempeño nesta tarefa que nosencomendou o Señor de “curar ósenfermos”.

� Mandar a Hospitais e parroquiasinformación suficiente para cele-bra- la Xornada mundial de ora-ción, Día do enfermo e Cursiñorexional, etc.

� Coidar nos Hospitais e parroquias apastoral sacramental: Celebrar aEucaristía, comuñón, confesión, SantaUnción, con dignidade e preparaciónaxeitada. Unha pastoral “sacramentalis-ta” non é unha boa pastoral; perounha pastoral que se esqueza da cele-bración sacramental, non e nin seque-ra pastoral.

� Corresponde á delegación de Ouren sea organización do próximo “Cur siñorexional” e da “Asem blea rexio-nal”. Isto ten que supoñer un pulo ápastoral da saúde da diocese. Para con-segui-lo invitarase a tódalas parroquiasa preparación, asistencia e participaciónnos mesmos.

8.- PASTORAL DA SAÚDE

1.- Nos hospitais: Procurar, sobre todoa través dos capeláns, unha presenciamais acolledora e cercana ós enfer-mos e familiares, con especial aten-ción ó persoal sanitario, para conse-guir un mellor servicio ós enfermos.

2.- Nas parroquias: Animar ós cre-gos, colaboradores e comunidadecristiá a multiplicar os sinais dapresencia da Igrexa na vida dosenfermos. Que ningún enfermosufra ou chore en soidade.

“Achegar máis a Igrexa ós enfermos”

OBXECTIVO XERAL:


ACCIÓNS


9.- DELEGACIÓN DE CÁRITAS

44

Mostrar á mocidade un aspecto máis do ser cristián manifestado a través daacción caritativa e social da Igrexa.

OBXECTIVO XERAL

� Que os mozos coñezan os

fundamentos teóricos e os

valores que a Igrexa defen-

de para iluminar cristiana-

mente a orde temporal.

� Dar a coñecer en todos os

ámbitos constituídos por

grupos de mozos a acción

de Cáritas na Diocese de

Ourense.

� Traballar conxuntamente

coas distintas Delegacións

da Diocese os valores que

deben emerxer nestes tem-

pos de crises.

� Utilizando técnicas audiovisuais, deseñar ocontido dunha conferencia cos aspectosmáis destacadas de todos os documentossociais da Igrexa, para ser impartidas nas cla-ses de Relixión dos institutos da provincia.

� Facer un campamento diocesano, coa axudafinanceira da Diocese, para mozos onde otema principal de actividade sexa: A propos-ta caritativa e social da Igrexa ante o retodas crises.

� Dar a coñecer aos mozos das parroquias,convocados a través das Cáritas Parroquiais,os programas de Cáritas coa finalidade decaptar voluntariado.

� Dar a coñecer aos mozos do rural, convoca-dos a través dos arciprestados ou os seusCáritas parroquiais do rural, a realidadesocial da provincia coa finalidade de que seimpliquen no traballo dun verdadeiro desen-volvemento comunitario do territorio, comoexpresión de que a comunidade cristiá éacompañante á vida.

� A través da Delegación de Mocidade, incidirno grupo de mozos cristiáns presentes noámbito universitario, sobre os programas deCáritas no territorio, e as distintas posibili-dades que lles ofrecen para desenvolver asúa ser cristián mediante a axuda aos máisexcluídos.

� Potenciar a Escola de Tempo Libre deCáritas entre as parroquias da Diocese coafinalidade de achegar mozos á acción devoluntariado nos programas, na parroquia,no territorio.

OBXECTIVO ESPECÍFICO: ACTIVIDADES A DESENVOLVER:


10.- DELEGACIÓN DIOCESANA DE ENSINANZA RELIXIOSA

11.- DELEGACIÓN DE ECUMENISMO

Seguir suscitando na comunidade diocesá, mediante unha conciencia mais viva daIgrexa como misterio de comunión e de misión, o Evanxeo da plena comunión, expre-sado na oración sacerdotal de Cristo ó Pai: ‘Que todos sexan un…’ (Xn.17,21).

� Cuida-la celebración do Octavario deOración pola Unidade dos Cristiáns(do 18 ó 25 de xaneiro). Para elo:

• Enviar ás parroquias e a outrascomunidades o material correspon-dente: carteis, folletos, unha carta deexplicación do ano 2011.

• No mes de xaneiro, a traverso daVigairía para o Clero, facer chegarás zonas de reunión dos cregos unguión para o retiro espiritual dondese recolla a mensaxe corresponden-te para a dita semana de oración.

� Aproveitar os diversos medios de comu-nicación social para cocienciar ós fieis daimportancia da oración para lograr aperfecta comuñón da famila cristiá.

� Favorecer a aproximación ás comunidadescristiás non católicas presentes na nosa Dio -cese, mediante as visitas que o Delegadodiocesano fai ós seus lugares de culto.

� A Delegación de Ecumenismo ofreceinformación sobre os novos movemen-tos relixiosos (sectas) ás persoas que ódesexen.

Accións

OBXECTIVO XERAL

OBXECTIVO 1º:

� Colaborar na tarefa daformación do profesora-do de Relixión Católicanos distintos niveis noeido bíblico-teolóxico,didáctico-metodolóxicoe espiritual.

Accións1. Organizar cursiños de for-

mación ó longo do curso2010-2011 dirixidos porespecialistas no tema econ recoñecemento oficialda AdministraciónEducativa Civil.

2. Animar a creación e parti-cipación do profesoradonos grupos de traballoespecíficos, que ofrece ecoordina a Consellería deEducación para as distintasdisciplinas académicas.

OBXECTIVO 2º:

� Cultivar no Profesorado laicode Relixión Católica aconciencia da súa identidadecristiano-eclesial e da súavinculación á comunidadeparroquial e diocesana.

Accións1. Difundir a programación dioce-

sana de pastoral entre os profe-sores laicos.

2. Convidalos á celebración doenvío á comezos de curso.

3. Propoñerlles a conveniencia departicipar e colaborar activa-mente nas actividades e na vidada parroquia e da diocese.

4. Utilizar a Revista “Sementar”,para suxerir actividades e difun-dir subsidios concretos en con-sonancia coas grandes liñas daprogramación diocesana destecurso (Pastoral xuvenil,Xornada Mundial da Xuventudeen Madrid ...).

OBXECTIVO 3º:

� Ofrecer colaboraciónactiva nas actividadescomplementarias doscentros escolaresdirixidas ó alumnadoinscrito na asignaturade Relixión.

Accións1. 1ª Semana Diocesana da

Infancia no AuditorioMunicipal: 18-21 deXaneiro do 2011.

2. 6º Encontro Diocesanode nenos: 14 de Maio2011 no santuario dosMilagres.

3. Excursión-Visita a san-tuarios cos alumnos daESO e Bacharelato afinais de Abril e princi-pios de Maio.

45


OBXECTIVO 2º

Seguir impulsando unha catequeseen clave de iniciación cristiá queeduque en todas as dimensións dafe (crer, vivir, orar, celebrar).

� Difundir o Catecismo oficial “Xesúsé o Señor”, nas súas edicións caste-lán e galega, e os materiais deapoio, existentes para as distintasetapas, e favorecer a súa correctautilización.

� Elaborar materiais axeitados paraos que solicitan a Confirmación namocidade ou vida adulta.

� Colaborar coa Pastoral Diocesanana confección das Orientacións decara á Iniciación Cristiá.

� Animar ós axentes da pastoral cate-quética a seguir consolidandoestructuras de formación de cate-quistas estables e a seguir impulsan-do as reunións con pais e a relacióncoas familias dos catequizandos.

OBXECTIVO 1º

Promover a formación e vivenciada corresponsabilidade eclesial nos

catequistas e axentes de pastoral,

nos destinatarios dos nosos proce-

sos de catequese e en todo o Pobo

de Deus.

� Colaborar coa redacción da revista

“Comunidade” na tarefa de con-

cienciar á comunidade cristiá sobre

o senso, importancia e esixencias da

corresponsabilidade.

� Tratar a temática central da progra-

mación deste curso nas reunións,

cursiños, encontros e asembleas de

catequistas e pais de nenos de cate-

quese (Participación activa dos lei-

gos na misión da Igrexa, Pastoral

Xuvenil, Xornada Mundial da

Xuventude, Función do Papa na

Igrexa ...)

� Confeccionar materiais catequéti-

cos, destinados á infancia e preado-

lescencia, para formación e sensibili-

zación nos temas da programación

diocesana de Pastoral.

� Colaborar na formación permanen-

te do clero, dedicando algunhas reu-

nións á temática propia e específica

da programación pastoral diocesana

deste curso.

� Profundar nesta temática no

“Encontro Diocesano de Nenos”,

que se celebrará no santuario dos

Milagres o día 14 de Maio do 2011,

organizado conxuntamente polas

Delegacións de Cate quese, Infancia

e Misións.

12.- DELEGACIÓN DE CATEQUESE

46

OBXECTIVO 3º

Potencia unha reflexión e análi-se dos retos que se presentan áacción catequética na cambian-te situación actual.

� Difundir os materiais elaboradospolo Equipo Rexional deDelegados de Catequese dirixidosa pais, sacerdotes, catequistas eeducadores da fe.

� Dar a coñecer ós axentes de cate-quese o “Novo Paradigma deCatequese”, de que se fala nos dis-tintos foros da reflexión catequética.


13.- DELEGACIÓN DE LITURXIA

A Delegación diocesana de Liturxia, partindo do obxectivo específico primeiro, quese concreta en “Reavivar na comunidade cristiá a conciencia de que, polo Bautismotodos somos membros activos e corresponsables na misión da Iglexa”, OFRECERÁ:

� Unha reflexión ó respecto, partindo do Ritual doBautismo de nenos, destinado ós arciprestados eparroquias. Está reflexión facerase con materiaisa utilizar polos sacerdotes e catequistas. Taménofrecerá unhas liñas pastoral-litúrxicas, destina-das á preparación prebautismal de pais e padri-ños. Ademáis ofrecerá al gunhas axudas paraentende-lo proceso catequético-litúrxico dosbautizados adultos. Facerao presentando oscontidos básicos do Ritual da iniciación cristianade adultos. Anticiparanse os aspectos máis des-tacados do Ritual inmediatamente indicado, queespera a aprobación de Roma para a 2ª edicióncastelán. Este material ó menos resumido irásaíndo na “Comunidade” e máis ampliado noBoletín do Obispado da diocese.

� Uns subsidios destinados a entender e profundi-zar máis o compromiso bautismal no exerciciodo sacerdocio común, sobre todo nas celebra-cións litúrgicas e destinado a tódolos fieis.Extende-la reflexión ó exercicio do sacerdociobautismal en tódalas actividades do cristián,sobre todo no traballo, a presencia na vidapública e o sentido da oración en toda a vida.Estes subsidios chegarán á xente a través dosmedios e formas que a Delegación de Liturxiaten ó seu alcance. Tratarase tamén o tema decómo millora-las celebracións bautismais denenos e adultos.Partindo do obxectivo segundo, relativo á pro-posta “ós xoves” do “encontro con Xesucristona Igrexa”…, a Delegación axudará con mate-riais oportunos a entender e profundizar que:• Este encontro ten o seu punto fontal e culmi-nante nas celebracións sacramentais e litúrgi-cas da Igrexa.

• Sin os sacramentos e a súa celebración ningúnencontro logra o seu obxectivo nin obten arenovación da vida da persoa e da comunidade.

• Que o encontro culminante do home e acomunidade con Deus ten lugar no sacrificio/sa cramento/banquete da Eucaristía. Análoga-mente nos demáis sacramentos e sacramentais.

� En referencia ó obxectivo terceiro, relativo áformación (captación) dos axentes de pasto-ral… para acoller e acompañar ós xoves noseu proceso de maduración na fe”…, aDelegación de Liturxia ofrece a súa aporta-ción a unha educación integral da persoacristiá, desde a súa óptica, que é a de: unhamaior profundización na Palabra de Deus,unha maior conciencia do misterio, unmedrar no diálogo con Deus, capta-las acti-tudes que dimanan do Evanxeo e o segui-mento de Xesucristo, o sentido eclesial-comunitario, o crecer na fraternidade Cris-tiá e no compromiso con todo-los homes eos pobos. Isto pódese facer en charlas axoves, xornadas, algún cursiño que pidan osarciprestados e/ou parroquias. • A Delegación ofrece o curso da Escola de

Liturxia que versará sobre os grandes temasdos Rituais do Bautismo de nenos e a Iniocia-ción cristiá de adultos. Empezará como é cos-tume a finais de octubro (2010) para termi-nar no mes de mayo (2011). As clases sonde 8-9 da tarde, cada 15 días, no salón“Mundo novo” do Bispado, entrando polosXardíns “Padre Feixóo”.

• A Delegación segue ofrecendo o Cursopara os axentes das Celebracións dominicaisen ausencia ou á espera de presbítero(=CDEP). Pódeno pedi-los arciprestados etamén se pode facer a nivel de Diocese.

• Ofrecemos tamén os cursiños para Lecto-res, Acólitos ou Ministros extraordinariosda Comuñón, Animación litúrgica, Monitore Comentador. So se requiren 5 persoaspara leva-lo a cabo. Os arciprestados eparroquias deben pedilos.

• A Delegación está aberta a recibir consultas,dudas, interrogantes sobre aspectos de Litur-xia. Poden envia-las ó seguinte correo elec-trónico: [email protected] face-lo tamén ó teléfono do Bispa-do ou ó 988 238 196.

47


48

14.- DELEGACIÓN DIOCESANA DE MISIÓNS

CALENDARIO PASTORAL 2010-2011

1.- Fomentar a creaciónde grupos misionei-ros parroquiais quesexan centro de ani-mación e vitalidademisioneira.

2.- Impulsar á animaciónmisioneira e equiposde pastoral da mocida-de con todos osmedios que temos onoso alcance.

3.- Acoller e coidartanto afectivacomo efectiva-mente a todosos misioneiros.

OBXECTIVO para este curso 2010-2011“Que o compromiso bautismal nos axude a ser misioneiros do Evanxeo noscamiños da Vida”

SETEMBRO:- Día 22 Presentación da Progra mación

Pastoral Misionera. Ás 19:00 da tarde noColexio da Purísima.C/ Santo Domingo Nº 32.

OUTUBRO: (Outubro Misioneiro)- Día 13 ó 24 Inauguración Exposición“50 años de independencia de Áfri-ca y 50 años de la revista MundoNegro”. Centro cultural da Diputación.19:00 h. Inauguración da Exposición.20:00 h. Conferencia do P. AntonioCalvera, Director do Museo Africano, cotítulo “¿Qué coñecemos de Africa”.

- Día 14: 20:00 h. Conferencia de D.Gerardo González Calvo, periodista, “Os50 anos de independencia Africana ea información de Mundo Negro”.

- Día 23: Vixilia Domund.- 20:30 horasParroquia de Cristo Rei- As Lagoas.

- Día 24: Xornada DOMUND. “Queremosver a Xesús”.

� Durante todo o mes habrá dousMisioneiros traballando na AnimaciónMisioneira da diócese: parroquias, cole-xios, institutos, grupos…

NOVEMBRO:- Día 22 ó 2: Exposición Misioneira dos

Salesianos no Centro Cultural daDiputación.

DECEMBRO:- Día 3 Festa de San Francisco Xavier.

- Día 17 Campaña “Sembradores deEstrelas”.

XANEIRO: - Día 6 Epifanía. - Día 18, 19, 20 e 21: I Semana da Infancia.

Auditorio de Ourense.- Día 23: Infancia Misioneira. “Cos nenos deOceanía… seguimos a Xesús ”.

FEBREIRO: - Día 6 Festa de S. FRANCISCO BLANCO:

Peregrinación a Tameirón.- Día 11-12 Reunión de Empregados e

Voluntarios de OMP en Madrid.- Día 11 Reunión de Delegados de Misións de

Galicia en Santiago.

- Campaña do “Selo Misioneiro”.

MARZO: - Día 6 Xornada de Hispanoamérica. - Campaña do “Enfermo Misioneiro”.

ABRIL:- Día 2 XLII Festival Xuvenil Canción

Misioneira – Auditorio.- Día 3 XXXIII Festival Infantil Canción

Misioneira.- Días 1 ó 3 Encontro de Mozos en MadridMAIO:- Vocacións nativas: “Responsabilidade de todos”- Día 8 Festival Rexional Xuvenil en Lugo.

- Día 14: VI Encontro Diocesán de nenos noSantuario dos Milagros - Baños de Molgas.

XULLO:Verán Misioneiro- Día 30 Encontro de Misioneiros

Diocesáns en Tameirón.AGOSTO:- Día 7 Romaría de San Fco. Blanco en Tameirón.- Día 7 Xornada dos Misioneiros Diocesáns.

Propostas

:


49

� Orientar a Formación Permanente doclero a tenor do expresado na progra-mación diocesana.

� Seguir a poñer empeño no coñece-mento e na solución das dificulta-des de cada sacerdote.

� Dedicar unha especial atención óssacerdotes enfermos e maiores.

� Seguir alentando a práctica anualdos Exercicios Espirituáis.

� Coidar o equipo para preparar eanimar os retiros de zonas; etamén, a calidade dos mesmos nosseus diferentes aspectos. Ter enconta, na medida do posible, a Pro-gramación diocesana.

� Fomentar os encontros de fraternidadesacerdotal (S. Xoan de Ávila, Misa Cris-mal, Ordenes Sagradas, Encontros deArciprestados…)

� Estimular a asistencia ásXornadas de Poio, orga-nizadas en colaboracióncoas demáis Delega-cions para o Clero dasDioceses galegas. Facer,este ano, unha chamadaespecial ós sacerdotesxóvenes, dado que otema centrarase naxuventude.

15.- VIGAIRÍA PARA O CLERO

A Vigairía para o Clero, no nome do Sr. Bispo, ha de procurar ser dentro doPresbiterio Dicocesán un servicio integral á persoa do sacerdote, tendo espe-cialmente en conta, neste curso, a temática da xuventude, centro da programa-ción diocesana de pastoral.

OBXECTIVO

ACCIÓNS

“Polo tanto, o sacerdocio non é un simple “oficio”, senón un sacramento. Deus válese de un

home coas súas limitacións para estar, por il, presente entre os homes e actuar no seu favor.

Esta audacia de Deus que se abandona nas mans de seres humanos; que, aínda coñecendo

as nosas debilidades, considera ós homes capaces de actuar e presentarse no seu lugar, esta

audacia de Deus é realmente a meirande grandeza que se oculta na palabra “sacerdocio”.

Que Deus nos considere capaces de isto; que por iso chame ó seu servicio a homes e, así,

se una a eles desde dentro, isto é o que neste ano quixemos de novo considerar e

comprender… Queriamos tamén, así, ensinar de novo ós xoves que esta vocación, esta

comuñón de servicio por Deus e con Deus, existe; aínda máis, que Deus está esperando o

noso “sí”. Xunto coa Igrexa, quixemos suliñar que temos que pedir a Deus esta vocación…;

esta plegaria a Deus é, o mesmo tempo, unha chamada de Deus ó corazón dos xoves que

se consideren capaces de iso mesmo para o que Deus os cree capaces” (Bento XVI, homilía

na clausura do Ano Sacerdotal).


50

1. Promover, na nosa diócesis,un “ambiente vocacional”que favoreza a escoita dachamada que o Señor seguefacendo hoxe.

Accións: Presenza do Delegado ao

longo do curso, nos arcipres-tazgos, parroquias, colexios,grupos, para dar a coñecer onoso Seminario Diocesano.

Seguir Coidando as Campa-ñas vocacionales do Día doSeminario e da XornadaMundial de oración polasvocacións.

Implicar ás parroquias naVixilia de Oración poloSeminario, a Véspera de SanXosé.

Seguir propoñendo a Ora-ción Diocesana polas voca-cións os terceiros xoves decada mes nas Escravas doSantísimo, como o alma detoda pastoral vocacional, e naque todos habemos de impli-carnos con seriedade.

Animar á oración polas voca-cións nas parroquias e comu-nidades relixiosas, elaboran-do un folleto para orar polasvocacións e pedindo espe-cialmente na oración dosfieis da Misa dominical e osXoves Sacerdotais.

Cursillo de Pastoral Voca-cional.

2. Alentar a tóma de conciencia de que a vocación aosacerdocio e á vida consagrada son esenciais para oser e a misión da Igrexa.

Accións: Proposta de Exercicios Espirituais Diocesanos para

xóvenes na Ponte do Pilar.

Promover con forza nas nosas parroquias o Encon-tro Nacional para mozos Cristiáns, en Fátima (Por-tugal), en Carnavais.

Animar aos enfermos a orar e a ofrecer o seu sufri-mento unido ao de Jesucristo na Cruz, polas voca-cións sacerdotais e consagradas.

3. Intensificar a promoción vocacional ao sacerdocio,como ministerio esencial para a tarefa de evanxeli-zación.

Accións:

Concienciar aos párrocos de que o seu labor eimplicación en Pastoral Vocacional é capital para unnovo florecer de vocacións.

Seguir coidando o Encontro Diocesán vocacional nomes de Abril no Seminario Menor, e animar a que ospárrocos se impliquen cada vez máis nel.

Seguir dando a coñecer a revista “MONAGOS”.

Manter contacto cos monaguillos a través da revista.

Campamento de monaguillos no mes de Xullo enPorto do Son.

4. Procurar o acompañamento adecuado para aque-les/as que descubran que a súa vocación pode ser osacerdocio ou a vida consagrada.

Accións:

Cooperar coas Delegacións de Mocidade, e cosSeminarios a crear as condicións favorables para onacemento e acompañamiento de novas vocacións.

Dedicar especial atención ao sacramento da Penitenciae ao acompañamiento espiritual, para suscitar e propo-ñer a opción vocacional de forma directa e persoal.

16.- DELEGACIÓN DE VOCACIÓNS

OBXECTIVOS ESPECÍFICOS

OBXECTIVO XERALOfertar ós nenos e ós mozos ambientes propicios e canles concretas onde sepoidan atopar de verdade e cara a cara con Xesucristo, dando paso así a unhaposible chamada do Señor á vida sacerdotal ou de especial Consagración.


17.- DELEGACIÓN DA VIDA CONSAGRADA

Setembro:

� Reunión Xunta Directiva

Día 14. Lugar: Salón do Bispado.

Outubro:

� Asemblea Xeral

Día 7 ás 19:00 h.

Lugar: Salón do Bispado.

� Formación Permanente


Novembro:



� Retiro

Día 20. Lugar: Casa de Exercicios.

Xaneiro:



Febreiro:

� Día da Vida Consagrada

Día 2. Lugar: S.I. Catedral.

Marzo:

� Retiro.

Día 12. Lugar: Casa de Exercicios.



� Formación Permanente


Abril:

� Retiro da Pascua

Día 7. Lugar: Seminario.

Maio:



Xuño

� Vixilia de Pentecostés

Día 4. Lugar: S. I. Catedral.

� Avaliación do Curso

Xullo:

� Xornadas de Programación

Diocesana

Días: A concretar pola Diocese.

Lugar: Santuario “Os Milagres”.

(Vide. Baños de Molgas).

AXENDA CONFER OURENSE 2010-2011

51


� Encontros de nenos e mozos.

Sábados en Progreso C / 70, 3º

� Encontro Nacional da Xuventude.

En Griñón (Madrid), 26-29 de decembro.

� Exercicios espirituales para mozos/as.

En Griñón (Madrid) do Mércores Santoao domingo de Pascua.

� Campamentos de verán.

Para os nenos/as en xullo.

Para os xoves, en agosto.

� Xuventude en Misión.

Encontros de Formación en Madrid, C/Cardenal Cisneros, 55

� Retiro e convivencia para osInstitutos Seculares.

19 de decembro, na Casa Diocesanade Exercicios.

� Grupos de oración:

“Oración - meditación” en variasparroquias.

“Oración do silencio” na CasaDiocesana de Exercicios do 9 ao 12de outubro.

� Catequese: de nenos en variasparroquias.

� Colaboración e voluntariado coasdelegacións.

18.- INSTITUTOS SECULARES

52

19.- RENOVACIÓN CARISMÁTICA CATÓLICA

Vivir unha maior intimidade con Deus.

OBXECTIVO XERAL DA R.C.C. DE GALICIA

Seguindo en comunión coaprogramación Pastoral diocesanaPROPOÑEMOS:� Afondar no compromiso bautis-

mal, que leve tamén aos mozos anacer de novo e a renovar a súavida cristiá.

� Descubrir a urxencia de incorporaros mozos á misión da Igrexa para quesexan fermento na nosa sociedade.

� Facer chegar aos mozos o auténticoXesucristo do Evanxeo para quearraigados Nel, firmes na fe(Col. 2,7), sexan testemuñas verdadei-ras no seu ambiente.

� Cimentar máis a nosa vida en Cristoa través da oración de textos bíbli-cos para consolidar a nosa fe e mani-festala a todos os que nos rodean,especialmente aos máis novos.

� Fomentar a oración de intercesiónuniversal e daquelas situacións espe-ciais que se nos solicita.

Accións:� Compromiso de oración persoal diaria e

semanalmente nos grupos para que, coaasistencia do Espírito Santo, a Palabra deafroito.

� Adoración ante o Santísimo Sacramento“Silveira Ardente”. Nela pediremos o“don da Adoración” pois ésta transfórmanose fainos crecer en comunión.

� Na reunión de oración semanal, nasEucaristías, Adoracións e Asembleas, orare-mos polos mozos.

� Acudiremos á Palabra de Deus na oraciónpersoal, na oración semanal de grupo e nosSeminarios da Vida no Espírito que sedesenvolverán a través da Palabra e nelesofreceranse textos bíblicos para orar, gar-dar no corazón e facelos vida.

� Conscientes do noso compromiso bautis-mal, para poder dar razón da nosa fe, anun-ciala aos irmáns, celebrala e vivila, nos gru-pos, ofrecerase formación: Bíblica,Doutrinal, Eclesial e Caris mática.

CALENDARIO E ACCIÓNS para o curso 2010 - 2011:


� Colaborar coa Delegación de Catequesepara iniciar en Comunidade unha secciónsobre o compromiso cristiano a partir doBautismo e a dimensión comunitaria daIniciación Cristiana.

� Dar a coñecer, a través de Comunidade, osobxectivos e accións da Programación diocesanade Pastoral e lembrar, como cada ano, a norma-tiva diocesana respecto da Iniciación Cristiana.

� Incluír en Comunidade unha sección fixasobre a Xornada Mundial da Xuventude ataa súa celebración.

53

� Escola de OraciónOs TOV son un servizo paraaprender a profundizar na artede orar. Apréndese a entrar narelación persoal co Señor, através da súa Palabra. Dura 4meses en total, repartido en15 sesións de dúas horas, unhasesión por semana.

� Escola de VidaLogo de 4 meses entrato diario coa súaPalabra (Santa Biblia),o tallerista acaba porfacerse un verdadeiroamigo e discípulo doSeñor, levándoo ávida.

� Escola ApostólicaSoñamos en transfor-mar os talleres enviveiros de vocaciónsapostólicas e estamosempeñados en que seconstitúan en instru-mentos de vitalizacióneclesial.

20.- ASOC. TALLERES DE ORACIÓN E VIDA DO P. IGNACIO LARRAÑAGA

Ofrecemos:TALLER DE ORACIÓN E VIDA PARA ADULTOS, PARA MOZOS E PARA NENOS

Prensa escrita:

� Continuar traballando para que a revistaComunidade sexa un medio de comunica-ción que reflicta a realidade da nosa Dio-cese, poña en relación as diferentes zonase contribúa a facer chegar a mensaxe doEvanxeo á sociedade de Ourense, seguin-do as orientacións e prioridades estableci-das na Programación diocesana de Pasto-ral. Persistir no empeño de que a revista daDiocese se valore en tódalas nosas parro-quias como un medio de comunicaciónpropio que apoiar e promover dentro dopapel e as posibilidades de cada quen.

21.- DELEGACIÓN DE MEDIOS DE COMUNICACIÓN SOCIAL

Que a comunicación contribúa a que a nosa Igrexa particular de Ourense, asumindo ocompromiso bautismal, exprese a súa confianza nos mozos e os convoque a ser teste-muñas de Cristo e protagonistas na misión evanxelizadora.

OBXECTIVO XERAL

“O que saben e pensan os homes e mulleres do noso tempo está condicionado,

en parte, polos medios de comunicación; a experiencia humana como tal

chegou a ser unha experiencia dos medios de comunicación.”

(Pontificio Consello para as Comunicacións Sociais, Instrucción Pastoral Aetatis Novae, 2).

ACCIÓNS :

A nosa misión concreta na Igrexa segundo o carisma da Asociación é“ensinar a orar e axudar a crecer na vida cristiá”. Palabras con que oexpresa o documento de aprobación dado no Vaticano o 4 de outubro de 1997.

O mesmo Documento noutro lugar di: “Apreciando os seus obxectivos xeraisde Adhesión incondicional á Igrexa Católica, Xerarquía e ó seu Maxisterio”.


54

Prensa escrita:

� Continuar ofrecendo ás diferentesDelegacións a posibilidade de dispo-ñer da revista Comunidade para dara coñecer as súas actividades e con-tribuír a alcanzar os seus obxectivos,colaborando na preparación e pre-sentación das posibles seccións econtidos.

� Continuar co espacio dedicado a dara coñecer aspectos e testemuñas daparticipación dos laicos na vida públi-ca, como un xeito de axudar amedrar na conciencia de Igrexa.

� Colaborar cos xornais e revistasnaquelo que soliciten.

Radio:� Manter semanalmente o Informativo

Diocesano cada domingo na COPE.

� Difundir a axenda da Diocese tódo-los luns, e facilitar informacións paraque se manteña a sección de infor-mación da Igrexa diocesana de formadiaria na Mañá de COPE.

� Continuar o programa de radio “OEspello da Diocese de Ourense”,dunha hora de duración, o primeiro eterceiro venres de cada mes, dandocabida, como é habitual, á difusión deactividades das diferentes Delega-cións, ademais doutras noticias ereportaxes da actualidade diocesana.

� Realizar un mínimo de tres progra-mas en COPE-Galicia por parte dasDelegacións de Medios das cincoDioceses galegas. Aproveitar estestres programas para abordar a visitado Papa Benedicto XVI a Santiago deCompostela e na Xornada Mundialda Xuventude.

� Colaborar coas emisoras de radionaquelo que soliciten.

Televisión: � Facernos presentes nas cadeas de TV que o

soliciten, e coordinar ás persoas da Igrexaque deben participar.

Internet:� Dar cabida e xerarquizar na Páxina Web do

Bispado de Ourense, a través dunha renova-ción visual da mesma, por unha parte oseventos programados a nivel diocesanodunha forma destacada e por outra as noti-cias enviadas dende as diferentes parroquias.

Outras actividades: � Seguir coordinando e facendo chegar ós

medios de comunicación as convocatorias enoticias que se xeren dende as diferentesDelegacións e os actos programados a niveldiocesano.

� Colaborar este ano de forma especial coaDelegación de Xuventude en todo o necesa-rio en relación coa Xornada Mundial daXuventude.

� Ser instrumento para recibir e ofrecer infor-mación da Diocese de Ourense, empregan-do os medios de comunicación para dar acoñecer a realidade social das diferenteszonas e arciprestados.

� Continuar ó servicio das Vigairías, Delega-cións do Bispado e axentes de pastoral daDiocese en todo o que soliciten e sexaposible.

� Colaborar cos medios de prensa, radio e tele-visión locais e con tódolos que o soliciten.

� Celebrar cos medios de comunicación locaisa festividade de San Francisco de Sales,patrón dos xornalistas.

� Dar a coñecer os materiais e a mensaxe doPapa de cara á Xornada Mundial das Comu-nicacións Sociais e aproveitar dita Xornadapara concienciar sobre a importancia dosmedios de comunicación da Diocese e danecesaria colaboración para o seu soste-mento.

21.- DELEGACIÓN DE MEDIOS DE COMUNICACIÓN SOCIAL


22.- CENTROS DIOCESÁNS DE FORMACIÓN PARA SEGRARES

Durante o curso pastoral 2010-2011 aEscola Diocesana de Teoloxía (EDT) come-za o seu segundo ano de funcionamentocoa fin de ofrecer unha formación actuali-zada a tódolos membros da comunidadediocesana naqueles contidos fundamentaisdos campos bíblico, teolóxico e pastoral.

A EDT diríxese fundamentalmente atódalas persoas comprometidas nas distin-tas áreas da vida pastoral da nosa Igrexaourensá (catequeses e evanxelización,

liturxia, acción social), os membros dosdistintos grupos e movementos segrares,os relixiosos e relixiosas que desexan con-seguir unha actualización teolóxica, e atodos aqueles que procuran unha pro-fundización na súa fe ou, quizais, dese-xan acercarse por primeira volta a uncoñecemento sistemático da doutri-na cristiá.

PLAN DE FORMACIÓN: A EDT ofrece un plan permanente de formacióndistribuído en tres anos, sendo os dous últimos cíclicos.

INFORMACIÓN: Secretaría da Vigairía de Pastoral.D. Félix Álvarez (entre as 9:30 e 13:30 h. de luns a venres).

Primeiro:Introducción a TeoloxíaIntroducción a Sagrada EscrituraIntroducción a LiturxiaFeito RelixiosoTeoloxía PastoralEspiritualidade cristiá

Segundo:Introducción o ATMisterio de DeusCristoloxíaMoral da persoaSacramentos I (Inic. cristiá)Catequética e Pedagoxía da Fe

Terceiro:Introducción o NTAntropoloxía TeolóxicaEclesioloxíaSacramentos IIMoral SocialDSI: Economía e Política

No curso 1988-1999 comezaba a súaandaina o Centro Teolóxico a Distancia“San Martín” como asociado o InstitutoInternacional de Teoloxía a Distancia(IITD) e o Instituto Superior de CienciasRelixiosas “San Agustín” (ISCR), baixo opatrocinio da Facultade de Teoloxía daUniversidade Pontificia Comillas deMadrid.

Dende os seus comezos pasaronpolo CTD arredor de 470 alumnos: uns350 nos plans de formación do IITD,especialmente na procura da DECA deInfantil e Primaria, e o resto na Diplo-matura/Licenciatura en Cien ciasRelixiosas.

CENTRO TEOLÓXICO A DISTANCIA SAN MARTÍN

Calquera INFORMACIÓN a maioresdos diversos plans de estudios pódeseconsultar na nosa web:www.centroteologicodeourense.com

Ou visitarnos na sé do CTD (Avda.Habana 6, 2ºB), no horario de atención(18:00 a 20:00 h. martes e mércores).

ESCOLA DIOCESANA DE TEOLOXÍA:

55


56

MENSAXE DO PAPA ÁMOCIDADE

“Na miña recente Carta encíclica sobre o

desenrolo humano integral, Caritas in verita-

te, enumerei algúns grandes desafíos

actuais, que son urxentes e esenciais para a

vida neste mundo: o uso dos recursos da

terra e o respecto da ecoloxía, a xusta divi-

sión dos bens e o control dos mecanismos

financieiros, a solidariedade cos países

pobres no ámbito da familia humana, a loita

contra a fame no mundo, a promoción da

dignidade do traballo humano, o servizo á

cultura da vida, a construcción da paz entre

os pobos, o diálogo interrelixioso, o bo uso

dos medios de comunicación social. Son

desafíos ós que estades chamados a res-

ponder para construir un mundo máis

xusto e fraterno. Son desafíos que requiren

un proxecto de vida esixente e apaixoante,

no que por toda a vosa riqueza segundo o

designio que Deus ten sobre cada un de

vós. Non se trata de realizar xestos heroi-

cos nin extraordinarios, senon de actuar

facendo fructificar os propios talentos e as

propias responsabilidades, empeñándose en

progresar constantemente na fe e no

amor…. Cristo chama a cada un de vós a

comprometervos con El e a asumir as pro-

pias responsabilidades para construir a civi-

lización do amor. Si seguides a súa Palabra,

tamén se iluminará o voso camiño e condu-

ciravos a metas altas, que dan alegría e sen-

tido pleno á vida. Que a Virxen María, Nai

da Igrexa, vos acompañe ca súa protección.

Asegúrovos o meu recordo na oración e

bendígovos con grande afecto.

(Bento XVI, Mensaxe para a XXV Xornada Mundial

da Mocidade. 22 de febreiro do 2010).


son igrexa ven e verÁs · programación diocesana de pastoral «curso 2010 - 2011» edificados en...

Documents