programaciÓns didacticas. educaciÓn plÁstica e visual ... · elementos básicos do comic na...

PROGRAMACIÓNS DIDACTICAS. EDUCACIÓN PLÁSTICA E VISUAL. DEBUXO TÉCNICO [Dep. de Plástica e Debuxo. IES Cidade de Antioquía] CURSO 2017-2018 Miguel Angel Buitrago Moreno

EDUCACIÓN PLÁSTICA E VISUAL

COMPETENCIAS BÁSICAS DA ÁREA.

1. A competencia artística e cultural adquirese, fundamentalmente a través da área de

educación plástica e visual, estando presente ao longo de todo o currículo. O alumnado

aprende a mirar, ver, observar, e percibir, e desde o coñecemento da linguaxe visual, a

apreciar os valores estéticos e culturais das producción artísticas do propio patrimonio

cultural e do alleo.

2. A educación plástica e visual colabora na adquisición de autonomía e iniciativa persoal,

dado que todo proceso de creación supón converter unha idea nun producto. O proceso

creativo que conleva a toma de decisión por parte do alumno fomenta a autonomía e a

iniciativa persoal.

3. Esta materia constitue un bo vehículo para o desenvolvemento da competencia social e

cidadá. Na medida en que a creación artística supoña un traballo en equipo, promoveranse

actitudes de respecto, tolerancia, etc.

4. A competencia de aprender a aprender ven dada pola propia reflexión sobre os procesos e

experimentación creativa.

5. A importancia que adquirenno currículo os contidos relativos ao contorno audiovisual e

multimedia, expresa o papel que se outorga a esta materia na adquisición da competencia no

tratamento da información e sobre todo a que achega a través das imaxes. Ademais o uso

dos recursos tecnolóxicos válido para a creación visual colabora na adquisición da

competencia dixital.

6. A educación plástica e visual contribue a adquisición da competencia no coñecemento e

interacción co mundo físico, mediante a utilización de procedimientos relacionados co

método científico, como a observación, a experimentación, o descubrimiento e o posterios

análise.

7. Esta área contribúe a adquisición da competencia matemática desenvolvendo a linguaxe

simbólica, e profundizando no coñecemento de aspectos espaciais da realidade, mediante a

xeometría e a representación obxectiva das formas.

8. A educación plástica e visual enriquece a capacidade comunicativa, dado que posúe uns

procedementos común que permiten facer uso duns recursos específicos para expresar

ideas sentimentoe e emocións.

1º ESO.

OBXECTIVOS XERAIS DO CURSO . 1. Observar imaxes do ámbito cotián en función dos seus diferentes cualidades. (competencia 6)

2. Comprender como a conxunción de imaxe e texto amplía as posibilidades de

comunicación.(competencias 5 e8)

3. Coñecer os elementos básicos que configuran a forma. (competencias 2,6 e 7).

4. Elaborar por diversos procedementos da linguaxe visual e plástica, formas bidimensionais,

valorando súas posibilidades expresivas. (competencias 1, 2, 4 e 8).

5. Apreciar a importancia de utilizar a liña com axente gráfico máis directo para aprender a dibujar.

(competencias 4 e 8).

6. Comprender que o debuxo, ademais de enriquecer a capacidade expresiva, é un medio de

comunicación universal. (competencias 3,4,5, e 8).

CONTIDOS.

Concreción , distribución e sucuenciación dos contidos

trimestre UnIdidade didáctica Proposta de traballos e láminas.

1º

trimestre

1. Dimensión gráfica da xeometría plana.

Elementos xeométricos básicos: triángulo, cadrado, circulo, etc.

2. Aplicación da xeometría plana na representación

da forma.

Podese realizar 3 ó 4 laminas coas principais

construccións e conceptos xeométricos básicos: mediatriz,bisectriz formas planas

xincelas…

Debuxo creativo dun elemento real partindo

das estructuras xeométricas aprendidas.

2º

trimestre

3. A cor no ámbito das artes visuais. Mesturas.

Valores expresivos e simbólicos da cor.

4. A narración secuenciada no conto, a historieta e

o comic. A viñeta: a imaxe e o texto.

5. Os procedementos grafico-plásticos como modo

de expresión.

Neste trimestre pódense realizar diferentes

traballos creativos nos que se experimente coas

cores.

Realizarase unha historieta sincela de comic na

que se aplicara o aprendido.

3º

trimestre

6. Observación de imaxes na vida cotia:

diversidade características e clasificación.

7. Fundamentos da comunicación visual:

elementos que interveñen; pictogramas e

ideogramas.

8. Elementos básicos que configuran a forma

plana: punto, liña e plano.

9. Percepción da forma como contorno e como

estructura. Forma e imaxe; a forma e o seu

entorno.

10. A liña como elemento fundamental na representación de formas.

11. Posibilidades expresivas da liña:

dirección/enderezo, grosor dinámica e ritmo.

Neste trimestre pódense pedís ós alumnos un

número indeterminado de traballos nos que se

poña de manifestó o aprendido nos outros

trimestres e reacionados cos temas

programados: logotipos, pictogramas,

representación de elementos reais, etc.

Darase unha especial importancia a

creatividade na elaboraci

CONTIDOS MÍNIMOS EIXISIBLES.

1. Coñecemento dos elementos xeométricos básicos así como as construccións xeométricas

elementais, mediatriz de un segmento, bisectriz de un ángulo

2. Expresión básica, mediante a linguaxe gráfico-plástica de obxectos reais ou do ámbito do

alumno a nivel elemental.

METODOLOXÍA DIDÁCTICA.

Compre dicir que a metodoloxía xeral a seguir e a que se deriva da teoría do Constructivismo e a

aprendizaxe sinificativa, na que para modificar esquemas de coñecemento: partese dos

coñecementos previos e do nivel de desenvolvemento do alumno. Hai que traballar a zona de

aprendizaxes próxima para provocar a motivación de este cara aos novos aprendizaxes. O profesor é

o guía do alumno na construcción dos aprendizaxes. Basease na aprendizaxe guiada a través de tres

fases: observación, sistematización e aplicación.

Planteamos tres tipos de actividades:

1. Tarefas de seguemento e aplicación directa dos contidos conceptuais (trazados a lapis).

2. Tarefas de aplicación de ideas máis complexas nas que relacionanse contidos do temario.

3. Trazados a cor.

Partindo do anteriormente dito os procedementos serían os seguintes: clasificar e interpretar os

contidos das imaxes atendendo ás características do seu sinificante; simplicidade-complexidade,

grao de abstracción etc. Elaborar formas bidimensionais partindo dos seus elementos de

configuración. Experimentación e representación de formas por medio do debuxo, a pintura e a obra

gráfica. Utilizar as cores como medio de expresión e comunicación. Analizar o emprego dos

elementos básicos do comic na elaboración de tiras e páxinas con imaxes secuenciadas. Representar

por medio de xeometría plana elementos ornamentais,logotipos pictogramas. Expresión básica de

ideas e obxectos reais ou do ámbito do alumno a nivel elemental mediante a linguaxe grafico-

plástica.

AVALIACIÓN.

CRITERIOS DE AVALIACIÓN

1º.Recoñecer a linguaxe visual e plástica como un modo de comunicación, tendo en conta as súas

contribucions no desenvolvemento das capacidades perceptivas, expresivas ou estéticas do

individuo.

.........................................................

2º.Representar obxectos e ideas de forma bidimensional ou tridimensional tendo en conta

elementos visuais establecidos previamente e utilizando as bases dos sistemas proxectivos

convencionais.................................................................

3º..Diferenciar e reconocer os procesos, técnicas, estratexias e materiais en imaxes do contorno

audiovisual e multimedia................................................................

4º..Realizar creacions plásticas seguindo o proceso de creación, amosando interese, iniciativa,

creatividade e imaxinación...............................................................

Instrumentos de avaliación.

Neste curso non existe unha única proba de exame por avaliación se non que son os propios

traballos entregados durante o curso a xeito de láminas ou outro tipo de actividades graficoplásticas

que o alumno realice, o que sirva como material para determinar a avaliación do alumno.

CRITERIOS DE CUALIFICACIÓN

NOTAS DE CLASE Faranse láminas e traballos o longo da avaliación. A nota media dos

traballos correspondería co 50% ou 100% da nota final da avaliación,

dependendo de si o profesor estimara oportuno o non, o facer una proba de

examen .

NOTA DO EXAME O dito nanteriormente.

PENALIZACIÓNS. O comportamento, o interese do alumno pola materia, o respecto ao

profesor e ao resto dos compañeiros, etc. Poden ser obxecto de

penalizacions que influirán na nota final, a criterio do profesor, o cal

informará debidamente ao grupo.

RECUPERACIÓNS. A entrega de todolos traballos e/ou láminas, que no seu momento

motivaron a avaliación negativa do alumno, correctamente realizados,

segundo o criterio do profesor, determinará a recuperación da avaliación ou

a parte suspensa. Para este efecto, o profesor volverá a explicar aqueles

exercicios ou aquelas cuestions que considere necesarias.

DECIMAIS. - no redondeo de décimaistendrase en conta a actitude e participación.

MATERIAIS E RECURSOS DIDÁCTICOS.

Aqueles que o profesor estime necesarios en todo momento para realizar os diferentes traballos

propuestos.A parte dos materiais de aula que o departamento pon a disposición do alumno (diverso

material de cor, acuarelas, acrílicos, pinceis, diferentes tipos de papel, pegamentos, tesoiras), o

alumno traerá a modo individual o material necesario para debuxo xeométrico (block A-4 regra,

escadra, cartabón, compás…

M EDIDAS DE ATENCIÓN A DIVERSIDADE.

Nesta materia a programación atende ás peculiaridades dos alumnos, axustando as actividades en

función de suscapacidades e establecendo alternativas nos procedementos de recuperación segundo

as dificultades.

ACTIVIDADES EXTRAESCOLARES E COMPLEMENTARIAS.

Non hai actividades previstas neste momento. Se máis adiante se acorda algún tipo de actividade

constatarase convenientemente nas reunións de departamento.

CRITERIOS PARA AVALIAR A PROPIA PROGRAMACIÓN.

CUMPRIMENTO : UNIDADE DIDÁCTICA (SI/NON)

OBXECTIVOS

CONTIDOS

METODOLOXÍA

3º ESO

OBXECTIVOS XERAIS DO CURSO .

1. Analizar basicamente dende un punto de vista crítico, as características da difusión de imaxes a

través dos medios de comunicación. (Competencias 3,5 e 8)

2. Observar as relacións da cor atendendo á súa utilidade expresiva, e aplicándoas en traballos de

deseño e arte. (Competencias 1,2 4 e 8)

3. Comprender e utilizar o concepto de proporción, mostrando interese pola súa presenza como

axente plástico. (Competencias 6,7 e 8)

4. Identificar e estudar os principais procedementos de expresión gráfico-plástica tanto no plano

coma no espazo. (Competencias 2,7, e 8)

5. Coñecer as xeneralidades dos principais sistemas de representación espacial e a súa utilidade no

debuxo obxectivo da forma. (Competencias 2, 7, e 8)

6. Manexar a xeometría espacial coma recurso expresivo. (Competencias 1,2 e 8)

7. Espertar a interesepolas diversas ideas artísticas de diferentes épocas históricas.( Competencias

1,2, e 3)

CONTIDOS.



1º

trimestre

1. Trazados xeométricos fundamentais: mediatriz dun segmento,

bisectriz dun ángulo. Operaciones con segmentos. Triángulos. Os polígonos regulares

2. Tanxencias e enlaces. Estudo expresivo.

3. Curvas cónicas.

Se propondrán láminas de debuxo

nas que se expliciten os contidos relativos ao trimestre e de aplicación

dos conceptos, en un número que o

profesor estime correcto.

2º

trimestre

4. Os procedementos gráfico-plásticos coma modo de expresión.

5. Representación das tres dimensións dun plano. Orixes e

conceptos fundamentais.

6. A cor. Recursos expresivos.


nas que se expliciten os contidos

relativos ao trimestre e de aplicación


profesor estime correcto

3º trimestre

7. Proxeccións cilíndrica,ortogonal e cónica. 8. Sistema diédrico. Perspectivas cónica e axonométrica.

Aplicacións artísticas.

Se propondrán láminas de debuxo nas que se expliciten os contidos





O alumno realizará, con correción de trazados e de aplicación de conceptos, as láminas de debuxo

rpopuestas así como os diferentes traballos gráfico-plásticos propostos durante o curso e

relacionados co temario.

El alumno representará obxectos sinxelos en diferentes sistemas de representación











6. Trazados a cor.









plástica.

AVALIACIÓN.




individuo.

.........................................................



convencionais.................................................................

3º. Identificar os elementos constitutivos esenciais de obxectos e aspectos da realidade e de

relación entre eles.



Instrumentos de avaliación. Neste curso non existe unha única proba de exame por avaliación se non que son os propios







examen .




















función de suscapacidades e establecendo alternativas nos procedementos de recuperación segundo

as dificultades.






OBXECTIVOS

CONTIDOS

METODOLOXÍA

4º ESO


1. Distinguir entre as diferentes formas de significación das imágenes. (Competencias 1 e 8)

2. Apreciar a capacidade da imaxe secuenciada coñecendo e aplicando o proceso de traballo para a

elaboración dun comic. (Competencias 1,2,3,4 e 5)

3. Desenvolver as capacidades necesarias e as destrezas para realizar un proceso completo dunha

pintura, unha escultura e unha cerámica. (Competencias 1, 2, 3, 4 e 5)

4. Desenvolver a capacidade para realizar un proxecto gráfico completo. (Competencias 2, 3, 4, e 8)

5. Analizar de forma crítica as obras publicitarias. (Competencias 1, 2, 3, e 8)

6. Coñecer os fundamentos dos diferentes tipos de perspectiva existentes. (Competencias 4, 5, 7 e 8)

7. Adquirir coñecementos básicos sobre os medios audiovisuais apreciando o séu uso artístico.

(Competencias 1, 2, 4, 5, e 6)

8. Interesarse polas manifestacions artísticas contemporáneas. (Competencias 1, 3, e 8)

CONTIDOS.



1º

trimestre

1. A perspectiva cónica lineal. Perspectiva cónica frontal.

2. Espazo ilusorio. A perspectiva renacentista e as claves

espaciais.






2º

trimestre

3. Fundamentos dos principais sistemas de representación

da perspectiva do espazo. Recursos expresivos. 4. A linguaxe expresiva da publicidade. Comprensión de

imaxes publicitarias.

O mesmo

3º

trimestre

5. Arte e xeometría. Aplicacións artísticas da xeometría.

6. Recursos expresivos da estampación.

Omesmo.


O alumno coñecerá os fundamentos da perspectiva cónica lineal.El alumno representará figuras

sinxelas en perspectiva cónica.El alumno realizará con corrección as distintas láminas e traballos

realizados durante o curso, tanto de índole técnica como creativa.











9. Trazados a cor.









plástica.

AVALIACIÓN.




individuo.

.........................................................



convencionais.................................................................

3º. Diferenciar os estilos e as tendencias das artes visuais a través do tempo e atendendo a

diversidade cultural.



Instrumentos de avaliación.

Neste curso non existe unha única proba de exame por avaliación se non que son os propios







examen .




















función de sus capacidades e establecendo alternativas nos procedementos de recuperación segundo

as dificultades.




Debuxo técnico 1

1º de bacharelato


1. Desenvolver as destrezas e habilidades que lle permitan expresar solucións gráficas con

precisión, con claridade, con obxectividade e con estética.

2. Valora-las posibilidades do debuxo técnico como instrumento de investigación,

apreciando a universalidade da linguaxe obxectiva na transmisión e na comprensión das

informacións.

3. Coñecer e comprende-los fundamentos do debuxo técnico para aplica-los á

interpretación de planos e á representación de formas, atendendo ás diversas normas, e para

elaborar solucións razoadas ante problemas xeométricos no plano e no espacio.

4. Valora-la normalización como convencionalismo idóneo para simplificar, no só a producción, senón tamén a comunicación, dándolle un caracter universal.

5. Utiliza-las diferentes técnicas gráficas co empleo adecuado de instrumentos e materiais,

así como cunha correcta presentación.

6. Integra-los coñecementos que o debuxo técnico proporcioa dentro dos procesos de investigación científicos ou tecnolóxicos.

7. Comprender e representar formas mediante croquis acotados, según as normas

convencionais.

CONTIDOS.



1º

avaliación 1º Axiomas. Lugar xeométrico. Trazados no

plano.

2º Proporcionalidade. Escalas.

3º Ángulos. Triángulos. Construccións de

formas poligonais.






4ºTransformacions xeométricas: simetría, xiro,

traslación. Semellanza.

5º Curvas cónicas. Elipse, parábola e hipérbola.

2º

avaliación 6º Sistema diédrico: O punto, A recta, O plano.

Interseccións.

7º Sistema diédrico: paralelismo,

perpendicularidade e distancias.

8º Sistema diédrico: métodos.

9º Sistema diédrico: Vistas diédricas. Representación de obxectos.

O mesmo

3º

avaliación 10º Sistema axonométrico: perspectiva

isométrica e cabaleira. Perspectiva de corpos.

11º Sistema axonométrico: representación do

punto, a recta e o plano.

12º Normalización do debuxo. Cortes e seccións.

Omesmo.


O alumno coñecerá os fundamentos teóricos que son obxecto de cada tema.

O alumno realizará correctamente láminas e traballos propostos durante o curso relacionados coa representación de corpos nos distintos sistemas de representación.


Os contidos que proponnos no currículo oficial son os fundamentos do debuxo técnico,

linguaxe do cal o coñecememento permitirá ó alumno comunica-las súas ideas con

obxectividade e claridade, encontrar solucións graficas precisas, interpreta-los planos e usa-las normas que amplían o ámbito de dita linguaxe dándolle un caracter universal.

Partindo do enfoque plantexado, a programación será a seguinte:

Dedica-lo primeiro trimestre o coñecemento da Xeometría Métrica, utilizando unha

estratexia de dobre alcance: Por unha parte, expoñer contidos e propoñer exercicios e problemas

que o alumno resolverá coa maior exactitude, pero só a lapis, o que lle permitirá realizar mais

trazados durante a clase, adquirindo soltura e seguridade representando os contidos, partindo das

construccions simples ata chegar ás complexas e a sua posterior obtención de solucións gráficas

e, por outra banda, propoñer tarefas de aplicación dos traballos aprendidos como o debuxo de

pezas (aplicación de tanxencias), etc.

O segundo trimestre empezará cos sistemas de representación. Suxírese empezar polas

axonometrías, ortogonais e oblícuas, analizando os seus métodos operativos e as súas relacións

coas transformacións, e, máis adiante, pasar o sistema diédrico, vindo as analoxías entre os ditos

sistemas. É aconsellable realiza-las tarefas de aplicación dos coñecementos simultaneamente co

sistema diédrico e cunha axonometría.

O terceiro trimestre comezará coas perspectivas axonométricas, véndose despois os

contidos relacionados coa representación normalizada de corpos, así como os seus campos de

aplicación.

PROCEDEMENTOS DE AVALIACIÓN.

Como a nosa materia conxuga unha parte tehórica e unha parte práctica, a avaliación debe

reflectir tamén estes aspectos. deste xeito realizarase, ó término de cada avaliación unha proba

diagnóstica, exame, relacionada cos contidos teóricos polo medio da solución duns problemas

ou exercicios xeométricos propostos. Por outra banda, cada lámina de debuxo proposta durante

o trimestre será avaliada cunha nota numérica. Destas láminas obterase unha nota numérica

única que se doterá segundo a media aritmética das cualificacións das láminas propostas durante

a avaliación. Esta nota, a sua vez, farase media aritmética coa nota obtida do exame. A nota

resultante determinará a avaliación.

A avaliación farasé con referencia aos seguintes criterios de avaliación:

1.Resolve-los problemas xeométricos sinxelos nos que interveñan todo tipo de polígonos e crear formas a partir de eles, utilizando as transformacións no plano.

2. Deseñar e resolver formas sincelas nas que intervengan problemas de tanxencias e

enlaces entre rectas, circunferencias ou ambas.

3. Construír calquera curva técnica incluída no contido do programa, a partir dos parámetros que a definen.

4. Construí-las diferentes escalas e aplicalas a exercicios concretos.

5. Aplicar o sistema diédrico e a normalización para a representación dos planos técnicos

necesarios para describir, e incluso poder fabricar un obxecto que ofrezca, cando menos, unha

cara oblicua con respecto aos planos de proxección.

6. Desenvolver e construír un sólido poliédrico ou de revolución, a partir da sua

representación en diédrico, ó que se lle practicou un corte oblícuo respecto dos plans fundamentais debuxalo en axonometría.

7. Analiza-lo montaxe de obxectos compostos de escasa dificultade, utilizando para esto o

sistema isométrico e as nocións de acotación axustadas a este sistema.

8. Emplear diversos medios gráficos, tales como patrons, transfefibles, pinturas,

texturas,etc, e os coñecementos que proporciona o debuxo técnico para resaltar a información

contida nun traballo.

9. Analiza-la variación dos distintos elementos do sistema cónico na representación.

10. Aplica-los distintos sistemas de representación estudiados segundo o obxecto a representar.

11. Interpretar e representar elementos compostos sinxelos, así como os seus

compoñentes, empregando para isto os sistemas de representación e os convencionalismos normalizados.

ACTIVIDADES DE RECUPERACIÓN E REFORZO.

O alumno poderá en calquera momento repetir aquelas láminas coa cualificación máis

desfavorable, sendo estas sometidas de novo a recualificación e modificando os resultados da avaliación correspondente.

Por outra banda, cada exame de avaliación terá propostos un número de exercicios, aínda

sen determinar, de recuperación de avaliacions pasadas.

O profesor atenderá a tódalas preguntas e cuestións que plantexen os alumnos que teña

algunha avaliación pendente, incluso repetiranse aqueles exercicios requiridos polos alumnos

deixando ó profesor a decisión do momento máis idóneo para isto.

En setembro plantexearase un único exame ao que poderá acceder calquera alumno

matriculado na asignatura. Dita proba cualificarase de un a dez puntos e estará aprobada se o

resultado e igual ou superior a cinco puntos, pero a nota final englobará tamén a presentación de tódalas láminas e exercicios propostosdurante o curso e de igual modo que nas avaliacións.


A materia de debuxo técnico de Bacharelato desenvolvese a partir de actividades de

ensinanza-aprendizaxe que ocupan varias sesións, das cales o papel fundamental e a adquisición

dos obxectivos do curso. Esto conleva a necesidade de dispoñer de duns espacios que permitan

levar a cabo a actividade teórica e práctica correspondente ó mesmo tempo.

O espacio adecuado para levar a cabo estas actividades será unha aula como a de plástica

de ESO, sempre que estea correctamente equipada para facilitar impartir a materia e o traballo

comodo dos alumno.

É importante contar, ademais do mobiliario adecuado, cos medios pedagóxicos adecuados, como son ós sistemas informáticos e audiovisuais.

A informática permite visualizar e crear formas apreciando o seu proceso de construcción.

Por outro lado será importante preparar transferencias para os exercicios ou representacións

máis complexas. Un conxunto de transparencias pode explicar moi ben o procedemento de

construcción-solución dun problema nun exercicio, mediante unha secuenciación de imaxes. coa

aplicación dos programas de deseño informático realízanse planos e representacións de figuras.

Estes programas reducen o tempo de execución; deste modo poñen ó alumno en contacto coa

realidade do debuxo técnico actual, onde gracias a estes medios se simplifican os procedementos

substancialmente.

A transferencia entre linguaxes de representación é fundamental como recurso para a

cpmprensión e a consolidación dás características conceptuais e procedimentais do debuxo

técnico.

A explicación escrita e sistemática dos procedementos mediante unha ordenación correcta das

operacións e as súas características xeométricas e procedimentais que se utilizaron ata conseguir o

obxectivo marcado, é fundamental para ordear os conceptos que interveñen no proceso.




as dificultades.




Debuxo artístico 1

1º de bacharelato


1. Fomentar a capacidade de comprensión, analise e interpretación da realidade pola

mediación do debuxo e as técnicas artísticas máis relevantes, tanto na súa versión analóxica coma dixital.

2. Favorecer o aprendizaxe dos coñecementos necesarios sobre fundamentos, materiais,

procedementos, ferramentas e técnicas grafico-plásticas (manuais ou dixitais) que conduzan a garantiza-la correcta expresión do seu pensamento visual e da súa propia sensibilidade.

3. Coñecer e distinguir os elementos básicos de configuración da forma, empleándolos

correctamente, segundo criterios analíticos na representación de obxectos do entorno o expresivos, sobr obxectos reais do entorno.

4. Que o alumnado saiba apreciar visualmente a estructura interna dos obxectos e saiba,

en consecuencia, representar gráficamente a súa forma.

5. Comprende-los distintos datos visuais que contén as formas como partes relacionadas

de un conxunto, atendendo especialmente ás proporcións que danse entre eles e

representándolos prioritariamente según a súa importancia no conxunto e ignorando detalles superfluos.

6. Empregar de modo eficaz os mecanismos de percepción relacionados coas imaxes

plásticas, desenrrolando a memoria visual e a retentiva para poder comunicarse con imaxes procedentestanto do exterior coma do interior de uno mesmo.

7. Valora-la importancia da observación e o estudo directo das formas orgánicas da

natureza como fuente de reflexión para representacións de carácter subjetivo.

8. Coñecer as leis básicas da asociación perceptiva e interpretar una mesma forma o conxunto de formas con diferentes intencions comunicativas e expresivas.

9. Desenrrolar e fomentar a sensibilidade estética, a creatividade, no traballo

colaborativo e o pensamento diverxente.

CONTIDOS.



1º

avaliación

Unidade 1: Debuxo, visualidade e coñecemento.

· Tema 1: Os debuxos do debuxo.

· Tema 2: Os engaños da mente.

· Tema 3: Mirar de outra maneira.

· Tema 4: A perspectiva das cousas.

Unidade 2: Do carboncillo ao megapixel. · Tema 1: Entre grafitos e carboncillos, lápices

e tizas.

· Tema 2: Tintas, pinceles e plumas.

· Tema 3: a práctica do debuxo.

· Tema 4: Reinventando o debuxo. Novas técnicas e ferramantas dixitais.

Unidade 3: Más ala das formas artísticas. · Tema 1: E fixo-se a liña

· Tema 2: A parte e o todo: Una mutua relación.

· Tema 3: Poñendo un pouco de orden.

· Tema 4: Saltarse as regras: a desproporción é bella.

Se propondrán traballos de debuxo,

con diversos formatos, soportes e

técticas nos que se expliciten os

contidos relativos ao trimestre e de

aplicación dos conceptos, en un

número que o profesor estime

correcto.

2º

avaliación Unidade 4 : Arte, textura e color

· Tema 1. E fixose a luz e a cor.

· Tema 2. O linguaxe da cor.

· Tema 3. As texturas: ver e tocar.

· Tema 4. Luz, cor e textura na arte.

O mesmo

3º

avaliación Unidade 5 : La enseñanza y práctica

del dibujo

Tema 1. Métodos tradicionais de

Omesmo.

ensinanza.

Tema 2. Bauhaus: a pedagoxía das

vanguardias.

Tema 3: Outros enfoques, outras

pedagoxías

Tema 4. Debuxo y antropoloxia

Unidad 6 : Ver e comprender na arte Tema 1: A obra de arte e o

espectador.

Tema 2: As linguaxes do arte.

Tema 3: O arte de ver, o arte de comprender.

Tema 4: Arte e promoción. O

portafolio.


O alumno adquirirá-los coñecementos necesarios sobre fundamentos, materiais, procedementos, ferramentas e técnicas grafico-plásticas (manuais ou dixitais) que conduzan a garantiza-la correcta expresión do seu pensamento visual e da súa propia sensibilidade.

O alumno desenrolará a sensibilidade estética, a creatividade, no traballo colaborativo e o pensamento diverxente.


As clases de Debuxo artístico serán eminentemente prácticas. A adquisición dos distintos conceptos, destrezas e aptitudes descritas nos obxectivos, terán lugar, na súa maior parte, a traves da propia actividade do alumno, mediante propostas concretas. Alternaranse actividades de análise e síntese formal. O análise

gráfico realizarase a partir de modelos bidimensionales e tridimensionales de complexidade progresiva. Os exercicios de síntese da forma realizaranse a partir de imaxes bidimensionais (fotografías). Nos exercicios de análise da forma establecerase un método ordeado que pasará polas fases de encaxe lineal e claroscuro, partindo sempre de concepciones globales do modelo e aproximandose paulatinamente aos aspectos concretos e detalles, nunca ao reves. Propondranse actividades de distinta profundidade analítica: dende apuntes e bocetos rápidos, a debuxos co alto grao de acabado e detaille, adicando en cada caso un tempo adecuado, e atendendo no posible aos distintos ritmos de execución do alumno.

Para a asimilación de algúns conceptos reunirase a clase expositiva do grupo. Na s imaxes que se faciliten como modelos seleccionarase de entre as obras de grandes maestros recoñecidos na Historia da Arte. Noutras ocasións propondranse modelos do natural e fotografías para que o alumnado interprete gráficamente en cada caso con un grado de autonomía progresivo, en busca de rasgos personais de estilo. O profesor analizará o proceso de forma individual, realiando as oportunas correccións sobre a marcha. Tamben realizaranse, de forma periódica, exercicios tipo examen nos que o alumno deberá poñer en práctica os coñecementos e destrezas adquiridos sen a axuda do profesor. PROCEDEMENTOS DE AVALIACIÓN. Teranse en conta os seguintes criterios para a avaliación do alumnado:

1. Utilizar con propiedade a terminoloxía especifica correspondente a os distintos contidos da materia, así coma coñecer e utilizar correctamente os procedementos ye materiais propostos.

· Valorarase a capacidade de seleccionar, relacionar e empregaar con criterio a terminoloxía e os diversos materiais, adecuándoos á consecución do obxectivo ou proxecto plástico desexado.

2. Describir gráficamente formas do entorno, prestando especial atención as suas organizacions estructurais.

· Os alumnos e alumnas teñen que reflectar a pluralidade formal existente np seu entorno (persoas, objectos, paisaxes, etc.) de forma clara e estructurada mediante o uso adecuado dos recursos debuxísticos e elementos gráficos adecuados (especialmente, a líña) , así coma darlle certa coherencia tanto textural coma cromática ao conxunto. En definitiva, con este criterio pretendese ver o alcance de deducción e síntese formal do que é capaz o alumnado no senso de plasmar de

forma convincente sobre cualquer soporte bidimensional ou dixital a comprensión do conxunto analizado tanto evidenciando os datos explícitos coma os implícitos.

3. Representar con intención descriptiva e mediante o uso da líña, formas tridimensionalis sobre o plano, con atención a proporción e ás deformacions perspectivas, permitindo valora-la expresividade alcanzada por certos artistas ó largo da Historia da Arte con certas formas intencionadas de alteración dás reglas clásicas e cánones de beleza ou proporción formal.

· Mediante este criterio valorarase a capacidade para diferenciar a forma en si dos seus cambios aparenciales e para apreciar aspectos inusuais das formas provocados ao ser vistas dende puntos de observación no habituales ou debidos á intencionalidade expresiva ou plástica dos artistas.

4. Representar gráficamente un conxunto de volúmenes xeométricos e naturais e describi-la disposición dós elementos entre sí, atendendo ás proporcions deformacions perspectivas.

· Querese valorar con este criterio o desenrolo da capacidade para a representación do espazo expresado a través das proporcións relativas dós volúmenes, así coma dás relacions entre ás distintas partes e o todo.

5. Describir gráficamente o esencial de formas observadas brevemente con anterioridade mediante definicións lineales claras e explicativas.

· Tratase de evaluar con este criterio o desnrolo da capacidade de memorización e retentiva visual. Valorarase tambén a intención perceptiva que posibilite a posterior síntese na representación.

6. Realizar estudos gráficos da figura humana atendendo principalmente á relación de proporcións e á expresividade do movimiento.

· Tratase de evaluar con este criterio a comprensión que os alumnos e alumnas realizan da figura humana no espacio, valorando especialmente a expresion global das formas que la compoñen e a articulación e orientación daa estructura que definea.

7. Realizar estudios gráficos a partir dos principais xéneros do debuxo tratados po-los artistas ao largo da historia da arte, principalmente o retrato, opaisaje e o bodegón.

· Tratase de facer ver ao alumnado a importancia dos xéneros tradicionais na producción artística, ase coma determinadas recomendaciones técnicas e procedimentais encaminadas a afrontar con garantías o debuxo de retratos, paisaxes ou bodegons.

8. Representar gráficamente, en bocetos ou estudos, aspectos do entorno urbano e os exteriores naturais, a fin de conseguir expresar términos espaciais e efectos perspectivos de profundidade, ase coma a valoración de proporcions e contrastes

luminicos.

· Valorarase con este criterio a elección intencionada e selectiva do aqueles datos formais que expresen gráficamente a forma y o espacio de os entornos elexidos, trascendiendo do rigor e a exactitude que aportan os sistemas de representacion técnicos, fomentando a capacidade de observación síntese gráfica adquirida.

9. Grado e calidade da participación e colaboración nos foros puntuais habilitados na plataforma destinados ao seguemento e realización das tarefas.

· Con este criterio valorase o grado de participación nas redes e foros habilitados na asignatura, ase coma o grado de colaboración nas distintas tarefas grupales propostas ao largo do curso.


Esta materia que é eminentemente practica necesita contar co espazo adecuado dentro do plantexamento de todas as ensinanzas que imparte o noso departamento aos diferentes cursos.

A nosa aula esta preparadaco mobiliario necesario coma mesas de taboleiro abatible e de

distintos tamaños, mesas te taller. Contamos, asé mesmo,con caballetes, taboleiros, sistemas de ilumionación...etc.

Ao largo do curso podense completar cos elementos que vaianse necesitando.

O noso departamento dispoñe, asé mesmo, de materiais de debuxo e pintura de diversa

índole, técnicas etc que está a disposición do noso alumnado. Este cpmpletarase co material de

tipo persoal que aportará cada alumno e alumna e que o profesor irá indicando en cada momento

do curso académico a fin de facilitar o desenrrolo dos distintos traballos que vanse mandar.


M EDIDAS DE ATENCIÓN A DIVERSIDADE. Nesta materia a programación atende ás peculiaridades dos alumnos, axustando as actividades en


as dificultades.


Non hai actividades previstas neste momento. Se máis adiante se acorda

algún tipo de actividade constatarase convenientemente nas reunións de

departamento.

Debuxo técnico 2

2º de bacharelato


1. Desenvolver as destrezas e habilidades que lle permitan expresar solucións gráficas con

precisión, con claridade, con obxectividade e con estética. 2. Valora-las posibilidades do

debuxo técnico como instrumento de investigación, apreciando a universalidade da linguaxe

obxectiva na transmisión e na comprensión das informacións. 3. Coñecer e comprende-los

fundamentos do debuxo técnico para aplica-los á interpretación de planos e á representación de

formas, atendendo ás diversas normas, e para elaborar solucións razoadas ante problemas

xeométricos no plano e no espacio. 4. Valora-la normalización como convencionalismo

idóneo para simplificar, no só a producción, senón tamén a comunicación, dándolle un caracter

universal. 5. Utiliza-las diferentes técnicas gráficas co empleo adecuado de instrumentos e

materiais, así como cunha correcta presentación. 6. Integra-los coñecementos que o debuxo

técnico proporcioa dentro dos procesos de investigación científicos ou tecnolóxicos. 7.

Comprender e representar formas mediante croquis acotados, según as normas convencionais. .

CONTIDOS.



1º

avaliación

T1. Repaso de trazados geométricos básicos:

triángulos, cuadriláteros, polígonos regulares.

T2. Potencia. Eje radical.

T3. Homotecia. Semejanza. Polaridad.

T4. Inversión.

T5. Tangencias.

T6. Cónicas.

T7. Homología. Afinidad homológica.






2º O mesmo

avaliación T8. Sistema diédrico. Métodos: giros,

abatimientos, cambios de plano. Intersecciones, paralelismo, perpendicularidad , distancias y ángulos.

T9. Sistema diédrico: representación y

operaciones con cuerpos geométricos.

3º

avaliación

T10. Sistemas de representación: vistas diédricas.

T11. Sistemas de representación: perspectivas

axonométricas.

T12. Sistemas de representación: perspectiva cónica.

Omesmo.


O alumno coñecerá os fundamentos teóricos que son obxecto de cada tema. O alumno

realizará correctamente láminas e traballos propostos durante o curso relacionados coa representación de corpos nos distintos sistemas de representación. .


Os contidos que proponnos no currículo oficial son os fundamentos do debuxo técnico,

linguaxe do cal o coñecememento permitirá ó alumno comunica-las súas ideas con

obxectividade e claridade, encontrar solucións graficas precisas, interpreta-los planos e usa-las

normas que amplían o ámbito de dita linguaxe dándolle un caracter universal.

Partindo do enfoque plantexado, a programación será a seguinte:

Dedica-lo primeiro trimestre o coñecemento da Xeometría Métrica, utilizando unha

estratexia de dobre alcance: Por unha parte, expoñer contidos e propoñer exercicios e problemas

que o alumno resolverá coa maior exactitude, pero só a lapis, o que lle permitirá realizar mais

trazados durante a clase, adquirindo soltura e seguridade representando os contidos, partindo das

construccions simples ata chegar ás complexas e a sua posterior obtención de solucións gráficas

e, por outra banda, propoñer tarefas de aplicación dos traballos aprendidos como o debuxo de

pezas (aplicación de tanxencias), etc.

O segundo trimestre empezará cos sistemas de representación. Suxírese empezar polas

axonometrías, ortogonais e oblícuas, analizando os seus métodos operativos e as súas relacións

coas transformacións, e, máis adiante, pasar o sistema diédrico, vindo as analoxías entre os ditos

sistemas. É aconsellable realiza-las tarefas de aplicación dos coñecementos simultaneamente co

sistema diédrico e cunha axonometría.

O terceiro trimestre comezará coas perspectivas axonométricas, véndose despois os

contidos relacionados coa representación normalizada de corpos, así como os seus campos de

aplicación.

PROCEDEMENTOS DE AVALIACIÓN.

Como a nosa materia conxuga unha parte tehórica e unha parte práctica, a avaliación debe

reflectir tamén estes aspectos. deste xeito realizarase, ó término de cada avaliación unha proba

diagnóstica, exame, relacionada cos contidos teóricos polo medio da solución duns problemas

ou exercicios xeométricos propostos. Por outra banda, cada lámina de debuxo proposta durante

o trimestre será avaliada cunha nota numérica. Destas láminas obterase unha nota numérica

única que se doterá segundo a media aritmética das cualificacións das láminas propostas durante

a avaliación. Esta nota, a sua vez, farase media aritmética coa nota obtida do exame. A nota

resultante determinará a avaliación.

A avaliación farasé con referencia aos seguintes criterios de avaliación:

1.Resolve-los problemas xeométricos sinxelos nos que interveñan todo tipo de polígonos e crear formas a partir de eles, utilizando as transformacións no plano.

2. Deseñar e resolver formas sincelas nas que intervengan problemas de tanxencias e

enlaces entre rectas, circunferencias ou ambas.

3. Construír calquera curva técnica incluída no contido do programa, a partir dos parámetros que a definen.

4. Construí-las diferentes escalas e aplicalas a exercicios concretos.

5. Aplicar o sistema diédrico e a normalización para a representación dos planos técnicos

necesarios para describir, e incluso poder fabricar un obxecto que ofrezca, cando menos, unha

cara oblicua con respecto aos planos de proxección.

6. Desenvolver e construír un sólido poliédrico ou de revolución, a partir da sua

representación en diédrico, ó que se lle practicou un corte oblícuo respecto dos plans

fundamentais debuxalo en axonometría.

7. Analiza-lo montaxe de obxectos compostos de escasa dificultade, utilizando para esto o sistema isométrico e as nocións de acotación axustadas a este sistema.

8. Emplear diversos medios gráficos, tales como patrons, transfefibles, pinturas,

texturas,etc, e os coñecementos que proporciona o debuxo técnico para resaltar a información contida nun traballo.

9. Analiza-la variación dos distintos elementos do sistema cónico na representación.

10. Aplica-los distintos sistemas de representación estudiados segundo o obxecto a

representar.

11. Interpretar e representar elementos compostos sinxelos, así como os seus

compoñentes, empregando para isto os sistemas de representación e os convencionalismos

normalizados.

ACTIVIDADES DE RECUPERACIÓN E REFORZO.

O alumno poderá en calquera momento repetir aquelas láminas coa cualificación máis

desfavorable, sendo estas sometidas de novo a recualificación e modificando os resultados da

avaliación correspondente.

Por outra banda, cada exame de avaliación terá propostos un número de exercicios, aínda sen determinar, de recuperación de avaliacions pasadas.

O profesor atenderá a tódalas preguntas e cuestións que plantexen os alumnos que teña

algunha avaliación pendente, incluso repetiranse aqueles exercicios requiridos polos alumnos deixando ó profesor a decisión do momento máis idóneo para isto.

En setembro plantexearase un único exame ao que poderá acceder calquera alumno

matriculado na asignatura. Dita proba cualificarase de un a dez puntos e estará aprobada se o

resultado e igual ou superior a cinco puntos, pero a nota final englobará tamén a presentación

de tódalas láminas e exercicios propostosdurante o curso e de igual modo que nas avaliacións.


A materia de debuxo técnico de Bacharelato desenvolvese a partir de actividades de

ensinanza-aprendizaxe que ocupan varias sesións, das cales o papel fundamental e a adquisición

dos obxectivos do curso. Esto conleva a necesidade de dispoñer de duns espacios que permitan levar a cabo a actividade teórica e práctica correspondente ó mesmo tempo.

O espacio adecuado para levar a cabo estas actividades será unha aula como a de plástica

de ESO, sempre que estea correctamente equipada para facilitar impartir a materia e o traballo comodo dos alumno.


A informática permite visualizar e crear formas apreciando o seu proceso de construcción.

Por outro lado será importante preparar transferencias para os exercicios ou representacións

máis complexas. Un conxunto de transparencias pode explicar moi ben o procedemento de

construcción-solución dun problema nun exercicio, mediante unha secuenciación de imaxes. coa

aplicación dos programas de deseño informático realízanse planos e representacións de figuras.

Estes programas reducen o tempo de execución; deste modo poñen ó alumno en contacto coa

realidade do debuxo técnico actual, onde gracias a estes medios se simplifican os procedementos

substancialmente.

A transferencia entre linguaxes de representación é fundamental como recurso para a

cpmprensión e a consolidación dás características conceptuais e procedimentais do debuxo

técnico.

A explicación escrita e sistemática dos procedementos mediante unha ordenación correcta das

operacións e as súas características xeométricas e procedimentais que se utilizaron ata conseguir o

obxectivo marcado, é fundamental para ordear os conceptos que interveñen no proceso.




as dificultades.






OBXECTIVOS

CONTIDOS

METODOLOXÍA

programaciÓns didacticas. educaciÓn plÁstica e visual ... · elementos básicos do comic na...

Documents