Maleza

Anxo Pastor

Formas de citación recomendadas

1 | Por referencia a esta publicación electrónica*Pastor, anxo (2012 [2004]). “Maleza”. Faro de Vigo, edición de Vi-

lagarcía de arousa. “a rama no aire. Folla de creación”: 68 (20 deagosto). reedición en poesiagalega.org. Arquivo de poéticas contempo-

ráneas na cultura.<http://www.poesiagalega.org/arquivo/ficha/f/1815>.

2 | Por referencia á publicación orixinal

Pastor, anxo (2004). “Maleza”. Faro de Vigo, edición de Vilagarcía dearousa. “a rama no aire. Folla de creación”: 68 (20 de agosto).

© O copyright dos documentos publicados en poesiagalega.org pertence aos seus autores e/ou

editores orixinais.

* Edición dispoñíbel desde o 9 de febreiro de 2012 a partir dalgunha das tres vías seguintes: 1)

arquivo facilitado polo autor/a ou editor/a, 2) documento existente en repositorios institucionais

de acceso público, 3) copia dixitalizada polo equipo de poesiagalega.org coas autorizacións per-

tinentes cando así o demanda a lexislación sobre dereitos de autor. En relación coa primeira al-

ternativa, podería haber diferenzas, xurdidas xa durante o proceso de edición orixinal, entre este

texto en pdf e o realmente publicado no seu día. O GAAP e o equipo do proxecto agradecen a co-

laboración de autores e editores.

ICUATROFARO DE VIGOViernes, 20 de agosto de 2004 IERNES----

.. ~alre. :\ ..•...'. . ~.:). . ]'[....~ . i~1

Como anclar

seguindo a pegada da maleza.

Como espreitar

o cascallo

Visións esvaídas

Os seus baleiros

A súa vida

A súa fariña

A súa fachenda branca

No noxa

Quecía as súas mans

FOLLA DE CREACiÓN • N° 68

Era fieis

Á palabra EVENTO

En escabeche

Subía aos tellaclos

Espreitandoa altura do seus olla

Arrubiaba amda

Ata incendiarseE poñerse negro,

Sombrío,

Calcinado

. Escrupuloso,

Metía a man no caixóri

Dos seus papeis

No "capitaliño" das súas ideas.

COORDINACIÓN: ANXO PASTOR

. Esa trasfega constante das formigas

Da que nunca sabes qué dicir

Parella común:

Solpor e almiscre

LobosPermanecendo fieis

ao seu ruzo,

ás súas néboas

e aos seus anos

Micropoeta

Gundastres xuntas,

Satisfeitas

Erguendo pozos

Buratos

Fumas no ar

Lugares

Nos que medraba aínda desleixado

Un trigo de vento

Evocaba

E aparecía sempre o mesmo asento

E a mesma néboa

Morriñento daquelas frases oficiais,

Ca seu timbre,

Estañadas:

"debe seguir o conducto regulamentario"

o escritor cociñeiro sempre tiña a punto

as súas dúas palabras predilectas

"Masa", "Mondongo"

Anxo Pastor['Diario do atento'. Inéditos. 2003/04]

Homes cosendo a súa pel

Bolsas e sacos

Ras nocturnas

Abraiándonos has súas pozas

Coma en dobres ceas

Ou en dobres laineiras

Tenebroso

Papo de pombas

~magando

Disecaba palabras

o editor que comezaba saudando

aos seus escritores:

"Queridos cromos"

dicía: "Inimigos meus"

coa énfase de encetar

unha epopeia

o seu estilo:

coma medias frases trenqueleantes,

dubitativas,

constipadas.

Coches

coma excrementosformigueantes "ferrari~' /

feitos ca vapor do sofio

. consistente

"...l.

····

Ilustración: A. Pastor

..

····Jl-~-' .•

'fl·

IERNES CINCO l, .FARO DE VIGO

Viernes, 20 de agosto de 2004

Lía todas as obrascompletas, buscando receñidosco nariz.

Aínda na indiferenciasabría unha pálpebra coa mane facía soar unha músicade campaíña.

Dixo:"non entredes no escuro"

Os seus proxectos...edificar con sombras

Agarda~a

que tb.da aquda ferruxe,a súa ferruxe,rebelarse

Como reliquiagardaba na neveira

un cacho de xeo Lixado"da escálada no 60"

Puntualizou:"non murcho,

rechuchado"

o seu filIo pródigo,o seu aborrecemento

Homiños azuislevaban ás costasun rótulo:"sen osíxeno"

Para encartarse máis e fuxir

tiña sempre amana sua corcova de coiio

Arrastra coma un c~s~go

unha lentitude arrepent,ida

Para el a mosca

non voaba

Avantarno viscoso

A Ideas postas .

Dixo:'\mha danza cos ~pés atados"

Coma se oacompañarana certa distanciaoutros paso e outro ruídos

Os eus mestres:os seus prOspect0s medicinais

Témper6 - lique-. ,,_ '.f!~ ~1II._""~ .. """.... i\braiab¡i, aínda,

na procura de lentas luces

Gatos ennobeladosno seu Exipto Camezaba a súa xornada

no parque,.

colocaba o seU" letreiro::: . ."senta, esc6it0te'~

Facían excl,lrsións "zumentas"ás zonas mortas da cida&~.

.O seu estilo,.a súa néboa

Aií

ao pairoo crítico "solvente"

disolvíase

- Todos os seus coñecementoslicuados

Traxes e vestidos que defxarande abrigar expectativas

Lonxana,

danadaloanza

O seu caudalde mornura

A súa sombra,o seu asento

Camiños forzadosa ser rutas

Modesto,só trabalIaba coas escamasescorregadizasdalgunhas palabras

PERDER A GRACIA..

Perder a nube

Ecos de fieltros e filtros Sen canto

'.

¿Qué nos dicía a meiga?Ar,

Preso do adxectivopreso de vellido

ar,

alenta - alenta

Danada a loama

"Feiticeiras lonxanías"dinos Holderlin

----PAS"'OR (Vilar de Donas, Rlbas de Sil. Lugo. 1959). Poeta e pintor. Na

aetn3Jidade diñxe a galeria Arcana. en \Jilagarcía de Arcusa. Obra publicada: Os ¡JOP..mas dasecta (Ed. Atlántico Express. Lugo, 1987); O cabalo económico (Edi90es Tema. Lisboa,1998); Sombra fértil (Espiral Maior, coJecc. lila \Jerde. 1999)

---~~- ......cc:':-: A súa decepción:Nin era ogro

. ~ nin tii'ia un saco.

.".

'.'"

1-... ""....,~'..

.."

..