DIARIO DE

LECTURA

Cando petan na porta pola noite

Suso

Titulo: Cando petan a porta pola noite. Autor: Xabier P. Docampo. Editorial: Xerais. Xenero: Terror. Nº Páxinas: 81 Biografía do autor: Xabier P. Docampo naceu en Lugo e traballa como maestro fai varios anos. Encantalle o cine de misterio e os seus libros, que destacan pola creación de escenarios e a intriga. En 1995 recibiu o Pemio Nacional de literatura infantil, concedido polo Ministerio de Cultura, pola súa obra: Cando petan na porta pola noite.

7 de febreiro “A introducción e o comezo da historia” O libro parece estar moi ben, solo con leer a introducción parece ser deses libros que enganchan. A primeira historia tamen esta moi ben, toda historia de terror que se precie ten que empezar sendo de noite ou unha persoa sola, e aquí introdúcense as dúas cousas, o libro por agora estame parecendo bastante interesante, a ver que pasa despois, que era esa luz que via o viaxeiro ? 8 de febreiro “A luz cegadora da esperanza” Este libro empeza a estar ben, no me imaxinaba que fora a ser unha casa a luz, pensaría en algo máis misterioso, como unha luz dun túnel secreto ou algo así, pero cambiei de opinión ao leer que o viaxeiro sin rumbo e o dono da casa eran idénticos, iso si que non mo esperaba.

10 de febreiro “Demasiado viño para duas persoas” Esta historia é das que enganchan, pasan algunas cousas moi inesperadas, pero algunhas me decepcionarón un pouco, como que fora unha casa a luz que via o viaxeiro que xa mencionei na primeira entrada, pero ningún libro é completamente perfecto. Unha das cousas que non me esperaba desta historia foi a pelea entre o viaxeiro, e o seu “clon” o ferreiro, eu non atacaría a nadie cunha vara ardendo n aman, nin siquera si levara cóitelo. Ahora que quedou cego o viaxeiro, os dous son completamente idénticos. 11 de febreiro “E solo é a primeira historia!” A primeira historia encantoume, pero eu non son de finales nos que o protagonista sale perdendo, non estaba nada mal. Que hai peor que perder a túa propia identidade?, perder todo o que es e o que foches. Esta solo foi a primeira historia, vamos ver que pasa na segunda. Gañara o protagonista esta vez?

12 de febreiro “Non xulgues un libro polo seu titulo” Sinceramente o titulo non me gusta, o outro titulo prometia unha boa historia “O espello do viaxeiro”, pero “O fornadas”?, non me gusta…, espero que o nivel do titulo non sexa o mismo que o da historia en si. Como sempre estou equivocado, non empezou mal, con intriga, parece que esto vai estar interesante, a ver si está ao nivel da primeira historia. 13 de febreiro “O Karma” Unha noite, un crimen, asesinato a unha vella, o principio parecerónme eles os malos da historia, pero ao oír as últimas palabras da vella, nas que decía que iva a vengarse, este vai ser o verdadeiro significado da palabra Karma. Morte, por norte.

16 de febreiro “¿A terceira entrega será mellor?” Non me gustou, sinceramente, coa primeira historia o listón estaba moi alto, eu tiña razón, asi que esquecede a entrada do titulo de febreiro, xulga unha historia polo seu titulo. Ao parecer vai ser verdade iso de que é mellor non ver, nin leer neste caso, as segundas entregas. Espero bastante máis da terceira entrega, aínda que mellor non me fago demasiadas ilusións… 17 de febreiro “¿A Loba?” Bueno, está bastante claro o que vou decir, que os títulos desde libro non me gustan, non impactan, e ao ser un libro de medo, terían que impresionar, ou ser desos títulos que che dan escalofríos. E ademais non me gustan as historias dos homes-lobo, sempre son iguais…

19 de febreiro “Homes-lobo…” Non fai falta que diga nada, homes-lobo, xa que non me fixen ilusións sobre esta historia, son mellores as historias con moita acción, como as de zombies, sería un puntazo que fora como “The Walking Dead” ou algo polo estilo. Soamente odio as historias de homes-lobo… 21 de febreiro “¡O Cumpremortes!” Así si, este título si que invita a ler a historia completa. Esto, é do tipo de textos que pensas que si che envían un morres ao instante, sen que ninguen te toque, do susto: Distinguido señor: Por segundo ano dirixome a vostede para lle desexar un feliz cumpremortes. Saiba vostede que xa só lle mandarei dúas felicitacións máis tal día comohoxe, aínda que non deixará de ter novas miñas e probas na miña presencia e vixilancia.

24 de febreiro “O fin” O libro gustoume bastante, algunhas historias como xa sabedes, homes-lobo…, pero as que me gustaban si que merecía a pensa leelas, como “O Cumpremortes” ou “O espello do viaxeiro”, aunque aínda me falta por ler o epilogo, espero que sexa unha boa historia e non sexa como a de “O Fornadas”. 26 de febreiro “Non era o que me esperaba” Esperabame cunha gran historia de zombies, dinámica, pero é que nin siquera ten título, nin siquera é unha historia, son algunhas frases ou razóns polas que podes ter medo, como: -A pasar fame -A quedar so no mundo -Ó mar -A ter que ir a guerra -A quedar inútil Polo que me quedei moi desilusionado co epilogo, pero en xeral o libro non estaba nada mal.