TEMA 2. A NUTRICIÓN

APARATOS QUE INTERVEÑEN NA NUTRICIÓN Teñen lugar distintos procesos:

O noso organismo toma o osíxeno do aire e transforma os alimentos consumidos en substancias máis sinxelas, chamadas nutrintes.

Nas células, o osíxeno e os nutrintes transfórmanse en enerxía para que o noso organismo poida realizar todas as funcións vitais.

O osíxeno e os nutrintes transfórmanse en materia necesaria para o noso organismo.

Durante este proceso prodúcense substancias de refugallo que o corpo expulsa ao exterior.

A FUNCIÓN DE NUTRICIÓN Aparato dixestivo: transforma en nutrientes os

alimentos que tomamos ao comer e expulsa os residuos ao exterior en forma de feces.

Aparato respitatorio: toma o osíxeno do aire a través dos pulmóns e expulsa ao exterior o dióxido de carbono.

Aparato circulatorio: leva os nutrientes e o osíxeno ás células. Tamén se encarga de transportar os refugallos que estas xeran para eliminalos.

Aparato excretor: está formado polo sistema urinario e as glánduloas sudoríparas.

A NUTRICIÓN DAS CÉLULAS

CATRO APARATOS QUE TRABALLAN XUNTOS

QUE É O PROCESO DIXESTIVO? Distinguimos as seguintes fases:

Dixestión: é o conxunto de cambios que sofren os alimentos ao longo do aparato dixestivo. O obxectivo e transfromar os alimentos en nutrientes.

Absorción: é o paso dos nutrientes ao sangue. Saída de refugallos: é a preparación da pate dos

alimentos que o noso corpo non necesita.

A DIXESTIÓN Comeza na boca. Nela os dentes trituran os alimentos e a

lingua mestúraos coa saliva que procede das glándulas salivares. Esta mestura chámase bolo alimentario.

Despois o bolo baixa pola farinxe e o esófago ata chegar ao estómago.

O estómago segrega unhas substancias chamadas zumes gástricos, que se mesturan co bolo alimentario e forman unha especie de pasta chamada quimo.

O quimo chega ao intestino delgado e mestúrase con outros zumes que proceden do páncreas, do fígado e do propio intestino.

A DIXESTIÓN Desa forma o quimo transfórmase en quilo que é

unha especie de pasta que contén os nutrientes dos alimentos e os restos que o noso corpo non necesita.

Hai dous procesos: Mecánico: os alimentos son partidos en anacos e

triturados. Químico: o noso corpo fabrica zumes, como o

zume pancreático. Estes zumes engádense aos alimentos e convértenos noutras substancias.

A ABSORCIÓN Nesta fase os nutrientes do quilo pasan ao

sangue a través dos capilares sanguíneos que se encontran nas velosidades das paredes do intestino delgado.

A SAÍDA DE REFUGALLOS O noso corpo non necesita os restos dos

alimentos que non se abosrben no intestino delgado. Estes seguen o seu percorrido ata chegar ao intestino groso.

No intestino groso estes refugallos transfórmanse en feces e son expulsadas ao exterior a través do ano.

A VIAXE DOS ALIMENTOS

A RESPIRACIÓN Consiste en tomar o osíxeno que necesitan as

células e expulsar o dióxido de carbono que se produce nelas.

A respiración prodúcese grazas aos seguintes procesos: Ventilación pulmonar Intercambio de gases

VENTILACIÓN PULMONAR É a entrada e saída de aire dos pulmóns.

Realízase mediante dous movementos: Inspiración: o diafragma contráese, a cavidade

torácica expándese e os pulmóns ensanchan a fanse máis grandes. O aire entra polas fosas nasais e quéntase e límpase de impurezas mediante a mucosidade e a peluxe que recobre estas cavidades. Despois o aire pasa pola larinxe, traquea, bronquios e bronquíolos e chega os pulmóns.

Expiración: o diafragma relásaxe e a cavidade torácica redúcese. Os pulmóns fanse máis pequenos e desinchan.

INTERCAMBIO DE GASES Nos pulmóns encóntranse os alvéolos

pulmonares. Neles prodúcese o intercambio de gases. Durante este proceso o osíxeno que procede do aire exterior pasa o sangue e o dióxido de carbono que está no sangue pasa aos pulmóns para sair ao exterior.

A VIAXE DO AIRE

A CIRCULACIÓN: A VIAXE DAS SUBSTANCIAS O aparato circulatorio é o encargado de levar ás

células o osíxeno e os nutrientes que necesitan. O aparato circulatorio está formado por:

Vasos sanguíneos comunicados entre sí O sangue O corazon

OS VASOS SANGUÍNEOS Formados por tres tipos:

Veas: son vasos polos que circula o sangue que vai cara ao corazon.

Arterias: son vasos polos que circula o sangue que sae do corazón.

Capilares: son vasos moi finos que comunican as arterias e as veas. Permiten o intercambio de substancias e gases coas células.

O SANGUE Está formado por:

Plasma: é un líquido no que flotan as células sanguíneas. Ademais, leva nutrientes e substancias de refugallo.

Células sanguíneas: que existen diferentes tipos: Glóbulos vermellos: transportan o osíxeno e o

dióxido de carbono. Plaquetas: cerran as feridas para que o sangue non

saia. Glóbulos brancos: defenden o organismo fronte a

microorganismos e virus.

O CORAZÓN É un órgano musculoso formado por

catro cavidades: dúas aurículas e dous ventrículos. As aurícolas comunícanse cos ventrículos mediante as válvulas.

Este órgano contráese e dilátase para impulsar o sangue a todo organismo mediante latexos que teñen duas fases: Sístole: O corazón contráese e envía o

sangue ás arterias. Diástole: O corazón relásaxe e o

sangue entra no seu interior.

O PERCORRIDO DA SANGUE A circulación sanguínea é o percorrido que

realiza o sangue polo organismo. Hai dous circuitos:

Circulación pulmonar: é o percorrido qie realiza o sangue para pasar polos pulmóns.

Circulación xeral: é o percorrido que realiza o sangue por todo o organismo agás polos pulmóns.

O PERCORRIDO DA SANGUE

A EXCRECIÓN: COMO ELIMINAMOS OS REFUGALLOS?

O noso organismo elimina os refugallos de dúas formas: Dióxido de carbono: elimínase no aparato

respiratorio a traves dos alvéolos pulmonares. Resto dos refugallos: elimínanse no aparato

excretor. Este aparato está formado polo sistema urinario e as glándulas sudoríparas.

O SISTEMA URINARIO

Está formado polos riles, os uréteres, a vexiga urinaria e a uretra.

A FORMACIÓN DE URINA O sangue recolle os refugallos que producen as

células e lévaos ata os riles. No interior o sangue filtrase e sae limpo. Os refugallos filtrados nos riles mestúranse

con auga e forma a urina. Esta sae dos riles polos uréteres e vaise acumulando na vexiga.

Cando esta chea a urina expúlsase ao exterior a través da uretra.

AS GLÁNDULAS SUDORÍPARAS A suor está composta por auga e substancias de

refugallo, e prodúcense nas glándulas sudoríparas. Estas están formadas por un tubo longo. O extremo

inferior actúa como filtro e o outro extremo acaba nun poro que se abre ao exterior.

As funcións son: Filtrar o sangue: recollen substancias de refugallo

das céulas e auga e expúlsanas ao exterior en forma de suor.

Controlar a temperatura corporal: cando vai moita calor, suamos. Isto fai que o noso corpo se refresque.

A IMPORTANCIA DA AUGA NA EXCRECIÓN As glándulas sudoríparas e os riles necesitan

auga para expulsar as substancias de refugallo. Por iso, para axudar ao noso aparato excretor

funcione correctamente debemos beber unha cantidade suficiente de auga.