cataventos 2011

CCAATTAAVVEENNTTOOSS

REVISTA REVISTA REVISTA REVISTA

ESCOLAR ESCOLAR ESCOLAR ESCOLAR

Saco e ArceSaco e ArceSaco e ArceSaco e Arce

Xuño 2011

Lois Pereiro

A Familia

O universo

O Cambio climático

Cómic

NESTE Nº

http://centros.edu.xunta.es/ceipsacoearce/cataventos

Debuxo: Martín Álvarez

SUMARIOSUMARIOSUMARIOSUMARIO

CATAVENTOS

EDITORIAL Durante este curso desenvolvemos,

con todos os alumnos/as do centro,

dous proxectos: E ti de quen ves sendo, onde traballamos a familia, as árbores

xenealóxicas, os alcumes..., e un

segundo sobre o Cambio climático.

Editamos a revista COS PÉS NA TERRA e fomos seleccionados para participar no 1º Congreso Escolar sobre o Cambio climático organizado pola Deputación de Ourense. Nesta

nova edición de Cataventos incluímos

unha mostra dos nosos traballos..

CAMBIA O CLIMA

Lois Pereiro

FAMILIAS

POBOS

CELEBRACIONS

DEPORTE

ARTE

3 - 23

45 - 49

54 - 59

24 -25

43

30 - 41

64 - 66

52 – 53

67

Presentamos ao congreso un

proxecto Medioambiental, “PENSA GLOBALMENTE, ACTÚA LOCALMENTE “

que foi seleccionado xunto

con outros 9 da provincia.

Eramos o único centro de

Primaria, os máis pequenos.

Fomos CONGRESISTAS por

un día no Salón de actos do

Edificio Simeón ante máis de

150 persoas. Pero todos o

fixemos fenomenal.

Os outros centros: IES

Otero Pedraio, CPR María

Auxiliadora, Guillelme

Brown, dous IES de Xinzo,

o de Viana de Bolo...

felicitáronnos pola nosa

presentación.

Tiñamos un stand cunha selección de obxectos que reciclamos a partir de material de refugallo, o noso forno solar, libros que se fixeron no centro con papel reciclado, a nosa mascota e a revista que editamos “COS PÉS NA TERRA”. Tamén levamos unha mostra das galletas que fixemos no forno e cando as probaron…¡chuparon os dedos!

E nós que podemos facer? Adoptar un comportamento ecolóxico, para que o noso concello, un anaquiño deste

planeta, estea menos contaminado.

¡ AXUDÁDENOS!

Ao final, démoslle a cada un dos outros centros un carballo do noso viveiro para que o plantasen e recordasen esta experiencia.

Todos contribuímos no noso día a día ao cambio climático. Somos

consumistas por natureza, cociñamos, quentamos a nosa casa,

desprazámonos... usando combustibles procedentes de enerxías non

renovables e que emiten gases de efecto invernadoiro (o dióxido de

carbono, o metano e o óxido nitroso). Xeramos grandes cantidades

de lixo e contribuímos á deforestación xa que utilizamos moito

papel, libros, cadernos, panos de papel, papel hixiénico...

“Era unha especie de pleno onde 1� colexios expo��an os seus proxectos medioambientais” (Iria) “Fixémolo moi ben, aínda que ao principio tremeramos cos nervios” (María de Melo) “O mellor foi cando a xente nos aplaudiu” (Yaribel)

“Non esperaban tanto duns nen@s tan

pequenos”(Martín)

“Gustoulles moito a nosa presentación” (Marta)

A nosa saída foi espectacular!

CATAVENTOS Revista Escolar CEIP Saco e Arce de Toén 2011

Martín Álvarez

PEQUENOS ACTOS, GRANDES CAMBIOS

1. Por cada tonelada de lixo

producida en Toén temos voluntarios

que reciclan todo.

2. Por cada botella que se tira ao mar temos

máis de 70 alumnos reciclando outra.

3. Por cada árbore que se queima no

concello, temos máis dunha cuadrilla

disposta a repoboar con árbores

autóctonas.

4. Por cada coche que sae á rúa nós usamos

transportes alternativos.

Ecolóxicos100%.

5. Por cada KW gastado procedente de enerxías non renovables

nós cociñamos con

consumo cero.

CATAVENTOS Revista Escolar do CEIP Saco e Arce de Toén 2011

OS MÁIS PEQUENOS DO COLE CONSEGUIMOS METER O

QUE MAIS OCUPA DENTRO DUN MURAL: O UNIVERSO. AS INSTRUCIÓNS ERAN MOI COMPLEXAS…

PRIMEIRO DEBUXAMOS OS PLANETAS

EU XA ACABEI; QUERO POÑER PEGATINAS DE ESTRELAS.

AGORA O MÁIS DIVERTIDO: REMEXER AREA DA PRAIA.

E O RESULTADO FOI:

A CLASE DAS CEBRAS.


Compra só o necesario

Reutiliza as cousas en lugar de

tiralas.

Por exemplo: garda as bolsas

do super e volve a usalas para ir

á compra ou para tirar o lixo.

Elixe produtos que teñan menos

envoltorios, usa os paquetes familiares.

Tamén podes usalas para meter

alimentos no conxelador. Como?

Facendo un peche hermético

cunha botella de plástico.

IDEAS E CONSELLOS PRIDEAS E CONSELLOS PRIDEAS E CONSELLOS PRIDEAS E CONSELLOS PRÁCTICOS PARA RECICLARCTICOS PARA RECICLARCTICOS PARA RECICLARCTICOS PARA RECICLAR:

Existen moitas formas de dar unha segunda oportunidade as cousas que se

teñen e xa non se empregan. Isto son algún exemplos do que fixemos nós:


DDDDatos sobre a atos sobre a atos sobre a atos sobre a reciclaxereciclaxereciclaxereciclaxe no colexo de Toén no colexo de Toén no colexo de Toén no colexo de Toén

(Mostra de 31 alumnos/as de primaria)

FAISE SEPARACIÓN DE RESIDUOS NA TÚA CASA?

60%

40%

SI

NON

FACEDES COMPOST NA CASA?

52,38

47,6

45

46

47

48

49

50

51

52

53

Fan compost Non fan compost

Serie1

1615

10

14

11

13 13

0

2

4

6

8

10

12

14

16

18

plasticos papel vidro envases tetrabricks pilas outros

Serie1

CALES DESTES PRODUCTOS SE RECICLAN NA TÚA CASA?


CONSTRÚE UNHA COCIÑA SOLARCONSTRÚE UNHA COCIÑA SOLARCONSTRÚE UNHA COCIÑA SOLARCONSTRÚE UNHA COCIÑA SOLAR Millóns de xente pobre arredor do mundo continúan c ociñando sobre o lume. Para atopar leña, teñen que camiñar durante horas t odos os días. Por outra parte a xente pobre das cidades, non ten acceso á leña, polo que debe gastarse máis da metade do seu diñeiro en combustib le. Esta xente no pode permitirse o luxo dunha cociña como a que usamos nó s. Por iso esta cociña podería ser práctica, barata e accesible para a xente dos países onde non poden permitirse outra cousa.

MATERIAL 2 caixas de cartón 1 lámina de vidro. Lámina de bandexa metálica de cor negro Lámina de cartón Illante

FERRAMENTAS Cúter, cola, cinta adhesiva, papel de aluminio

COMO SE FAI? Colocas a caixa grande boca abaixo. Marca sobre ela, a silueta da caixa pequena e corta co cúter o fondo da caixa grande polas liñas marcadas de tal xeito que a pequena encaixe.

Cobre todas as caras interiores e exteriores da cai xa pequena de papel de aluminio, pegándoo con cola. Introduce a caixa pequena (ten que quedar ben axus tada) e corta o sobrante das tapas.

Coloca a caixa boca arriba e enche o espazo entre a s dúas caixas. Nós usamos papel de periódico enrolado . Para confeccionar a tapa, utiliza a lámina de cartó n. Marca sobre ela os bordes exteriores e interiores d o forno e dobra formando unha tapa que axuste o forno . Logo forra a tapa con papel de aluminio para que en víe máis luz cara ao interior.

Para lograr o efecto invernadoiro, coloca un vidro na parte interna da tapa con cinta adhesiva Introduce unha bandexa ou lámina de cor negra mate no fondo do interior da caixa pequena.

Estela Araújo. 4º EPEstela Araújo. 4º EPEstela Araújo. 4º EPEstela Araújo. 4º EP


Alba Rodríguez e Martín Álvarez

GALLETAS DE COCO

ELABORACION: 1. Separa as claras das xemas. 2. Monta as claras a punto de neve cun chisco de sal 3. Engádelle o azucre, cando estea ben montado; bota o coco e mestura (coa man se é necesario) de arriba abaixo.

INGREDIENTES 3 ovos 150g coco 120g azucre 1 ou mais fornos(se son solares mellor)

Despois métense

no forno solar e ao

cabo de 2 horas +/-

xa estarán listas.

Así é como quedan.


María Rodríguez. 4º


OS ANIMAIS RECICLAN

Cando falamos de reciclar ou reutilizar, case sempre pensamos que se trata dunha actividade

exclusiva do ser humano. Sen embargo, existe unha grande cantidade de animais que reciclan, desde

produtos naturais ata obxectos procedentes do lixo.

Moitas aves urbanas empregan plástico, celofán,

fío ,telas etc. para construír os seus niños. Un dos

animais mais curiosos neste uso de materias de

refugallo é un corvo que vive en Tokio ( corvus

corone) que non fai o niño con ramiñas, como

calquera corvo, senón que emprega perchas da

roupa, que busca por tódolos vertedoiros, para

facer un niño resistente aos ataques dos

depredadores.

Outros corvos adoitan empregar materiais que brillan (metais, fíos e ata aneis e

reloxos) , non se sabe moi ben por que, aínda que é probable que sexa para chamar a

atención das femias.

O gran estudioso da conducta dos animais

Gerad Durrelll en “ Animales en general”

(libro moi recomendable) describe o que viu

nun zoo, a propósito dun Tilonorrinco (un

paxaro australiano) ao que viu facer un niño

unindo dous montóns de herba, construíndo

case que unha autentica cabana, que

enseguida se puxo a decorar … “ Lo primero

que llevó fueron conchas de caracol, a las que

luego siguió el papel de plata de una cajetilla

de cigarros, un pedazo de lana…. Pensé que

quizás necesitaba más elementos decorativos

y le traje lanas de colores, unas conchas

marinas y algunos billetes de autobús… que el

pájaro usó encantado, por supuesto no para

viajar….”


Igual que estes, hai moitos máis casos de animais que dalgún xeito reciclan:

- As miñocas son os recicladores naturais da terra

(úsanse moitas veces, incluso a nivel industrial,

para fabricar abonos: vermicompostaxe) .

Descompoñen os animais mortos e

transfórmannos en abono. Por iso Aristóteles dicia

que eran os “intestinos da terra”

- Os escaravellos son tamén grandes recicladores ,

probablemente os maiores do planeta.

- O milano negro adorna o seu niño con restos de plástico, na súa maior parte de

cor branca, para avisar os outros paxaros da súa capacidade de loita, a calidade

do seu territorio ou o forte que é.

- As hienas e os leons, ao comer animais mortos, limpan o terreo de restos que

poderían chegar a ser perigosos para a saúde.

- Outro tanto fan os voitres coa carroña.

- Nas cegoñas, o primeiro que emigra é o macho, que fabrica o niño con palla, herba

e terra. Cando chega a femia, todos os desperdicios que atopa úsaos para

decorar . Máis tarde, cando pon ovos, usa plástico pra axudar a quentalos.

AS PLANTAS TAMÉN RECICLAN

Algunhas plantas , pola súa capacidade para captar algúns metais pesados e outros

elementos orgánicos, son auténticas

recicladoras da auga contaminada. Mesmo se

usan nalgunhas plantas purificadoras.

Un grupo de científicos e enxeñeiros idearon

unha ducha con plantas incluídas, que

permite a reciclaxe da auga. As plantas

medran no plato da ducha e filtran as

substancias químicas procedentes do

champú. permitindo que a auga poida

consumirse despois sin nengún problema.

Os FUNGOS tamén son recicladores naturais. Alimentan ou destrúen a vida

medrando en plantas, animais e incluso en nós.

Alumnos/as de 3º curso


-Iria Domínguez, 6º-

Érase unha vez unha botella de vidro que polas noites, na planta de reciclaxe, cando todo estaba en silencio, en vez de durmir, matinaba no seu futuro. E soñando, e soñando víase paseando polo mundo as mellores marcas de afamados viños. Tamén se vía percorrendo Europa coas máis deleitosas marcas de augas minerais e mesmo se mostraba elegante e arrogante nas tendas máis exclusivas …

A súa primeira grande decepción foi, xa na planta de envasado, cando se decatou de que no medio e medio da súa estilada figura, sen delicadeza, pegáronlle unha etiqueta dunha marca branca de aceite. ¡O desgusto foi MAIÚSCULO! . Pero o peor chegou cando a mercaron no supermercado e foi parar a un restaurante. Cando o aceite se esgotou, en vez de ir a unha planta de reciclaxe de vidro, foi parar a un vertedoiro. A botella abandoada, soa e toda triste, matinou na súa vida e comezou a superar o seu ego e despois de darlle moitas voltas á cachola, comprendeu a súa misión neste mundo…

A botella, toda decidida, emprendeu camiño á planta de reciclaxe. Unha vez alí, falou cos encargados contándolles toda a súa vida. Os encargados e as demais botellas admirábana e ata a nomearon encargada da planta, como psicóloga, para axudar ás demais botellas. Dende aquela, a nova botella recuperada, fíxolle comprender ao mundo…

¡ que na vida o importante non é o que tes senón o que es!


-

Nacho Rivera, 6º Esta é a historia de Marcio. O Cambio Climático e o Efecto Invernadoiro,

xunto con outras circunstancias, leváronno a quedar sen casa e sen traballo , polo que agora vive sen rumbo na cidade, de colector en colector. El tolea pola música e gustaríalle facer dela a súa vida, pero polo de

agora, a súa preocupación máis grande é sobrevivir. Marcio vive do que tira a xente nos colectores . A súa vida é moi difícil , porque non ten case nada para comer , e en canto a auga ten que buscar unha fonte para poder

beber e lavarse un pouco. A vida de Marcio é dura e a súa cabeza non para de matinar…¿Onde poderei traballar?. Xa vai facer dous anos que Marcio anda vagando de barrio en barrio pola

cidade…El está convencido de que máis tarde ou máis cedo o seu presente mudará…

Unha noite, mentras durmía ao acubillo dun caixeiro, unha muller elegante e agarimosa acércase a el e espétalle de golpe: -¡Por fin din contigo, Marcio!

-¡Que!, ¿Quen me fala? -Son eu, Marcio. Son Lúa, a túa primeira moza… -¡Lúa,Lúa!…¡Si, Lúa, meu amor!

Antes de que o reloxo da catedral dera as 8h., un garda de seguridade do banco golpéano nun ombreiro cun obxecto frío e flexible, ao mesmo tempo que lle di:

-¡Eh, ti, recolle esa porcallada e lisca de aquí! (Podía ser real…)


Axuda a

cada

residuo a

chegar

ao seu

contedor.

ADIVIÑAS RECICLADAS

Eu fun guía de teléfonos

Tamén fun un calendario

Se me pos no contedor azul

Mañá podo ser un diario

Cando me compras,

o meu interior está moi branquiño.

Tras usarme estou todo pintadiño.

Se me queres reciclar,

no contedor azul hasme depositar

Atopa no debuxo da esquerda 13 diferenzas con respecto ao da dereita

Daniel Cruz


RESIDUOS OCULTOS Completa as letras que faltan e descubre os residuos ocultos. Despois colorea os círculos da

cor do contedor no que deben ser depositados.

RESIDUOS DESORDENADOS Estes residuos están desordenados. Coloca as letras na orde correcta e descubrirás de que residuo se

trata.

1. K R B I

2. X A I C A E D T N O R C A

3. A T E B L L O E D A S T O I C L P

4. T A L A E D T U A N

5. I L P A S A U D A

6. C O F L U E S E N T R E

7. R A M A I T E G A N O R C I A

Atopa nesta sopa de letras 13 nomes de materiais reciclables

I O

C A O

A A E E S O

L T D T U

E L E A A X A

P A P E L Z A S E R T G B N R E

R R B L A P V R B B E A F C C Y

E N V A S E D E I O G U R C A C

V B E T A L E S N T M R A C I N

I O M A V D I T M E K L S O X P

S L S D R E B O T L A I C T A S

T S V E O P I S N L T E O R D S

A A R R S A T O U A V W D X E Y

I D H E G T F R E D C B E A C Z

J E K F L A M G N E O P V R E S

Z P Y R X C W A V A B R I K R T

A I B E C A D N E U F G D H E I

S P R S Q P O I N G M L R K A J

T A U C V W X C Y A Z A O B I C

J S I O H G X O R N A L F E S D

K L M N O P Q S C A D E R N O R

XEROGLÍFICO

Gas, que emitido en grandes

concentracións, provoca o

efecto invernadoiro.

Daniel Cruz, 5ºDaniel Cruz, 5ºDaniel Cruz, 5ºDaniel Cruz, 5º


-Yaribel Burgos Guzmán, 6º- Ola! Chámome….. ben non sei, porque son unha lata e…. eu diría unha lata

insignificante... O caso é que agora que me quedei baleira, toda a miña vida

parece que non ten sentido. Eu non son coma esas latas cheas de vida..., eu non lle

importo a ninguén. A persoa que me bebeu, deixoume tirada na rúa, e a xente,

indiferente, dáme patadas...

Un día, cando aínda seguía na rúa, vin como unha

boa persoa recollíame do chan; ¡foi alucinante! Pero

o que non sabía era a onde me levaba. Só sei que me

meteu nun colector e aos poucos días veu un camión e

levoume ata unha fábrica. Eu pensei que cando

estivera baleira xa non ía valer para nada máis e que

a miña vida aquí remataba… ¡Pero non era así!

Voltei a nacer. Alí, naquela fábrica, máis ben parecíame un hotel, tratáronme

coma a unha princesa: Laváronme, maquilláronme e déronme uns toques por aquí e

outros por alá e… ¡puxéronme moza! Fun moi, moi pero que moi feliz!

Cando remataron de porme guapa,

leváronme onda as demais latas. Alí

pregunteille a unha compañeira como se

chamaba e o que me acababan de facer.

-Ti e todos nós, estamos aquí para ser

reutilizadas.

-E que quere dicir reutilizadas?

-Significa que imos volver a ser

utilizadas!

-Ou sexa ¿que vou ter outra nova vida?

-Exactamente.

Esas últimas palabras animáronme moitísimo. Non sabía que cando estivera

baleira, volvería a ser útil unha e outra vez…

¡Miles de veces, miles de vidas!


-Marta Morales, 6º- O día 21 e 22 de marzo, Marité e Amparo fundadoras da Cooperativa

Equal de Coles, viñeron ao noso colexio á aula de 3º ciclo a explicarnos que é unha cooperativa. O primeiro día estivéronos informando sobre varias cousas: que é e o que

se pretende cunha cooperativa, como se traballa, quen a forma, que se fai e as súas normas e estatutos. Logo desta parte teórica, fixemos uns

traballos en grupo: repartimos as tarefas, eliximos representantes…. Marité e Amparo mostráronnos unha especie de hotel de miñocas con varios andares (un composteiro moi amañadiño). Comentáronos que na primeira

planta botábanse os restos orgánicos da comida como mazás, papel… Na de abaixo hai terra e é onde están as miñocas. Cando queren coller a comida, soben á planta de enriba, cóllena e baixan. Para que poidan respirar ben, na

tapa hai buratiños. O segundo día fixemos xogos cooperativos co paracaídas e unha pelota e despois déronnos unhas fichas onde se relataban distintas situacións

problemáticas e nós, en cada grupo, tiñamos que buscar as solucións. Foron unhas xornadas moi importantes para saber como traballar e actuar en grupo.

Hotel-Composteiro Traballamos en grupo

Xogos cooperativos ¿Hai alguén aí?


Texto: María de Melo. Maquetación:Texto: María de Melo. Maquetación:Texto: María de Melo. Maquetación:Texto: María de Melo. Maquetación: Alba Rodríguez Alba Rodríguez Alba Rodríguez Alba Rodríguez

Querida Dra. Peteiro: Son una cativa de 10 anos que está moi

preocupada pola enerxía nuclear. Teño moitas preguntas: É beneficiosa?, Que usos ten?, É necesaria? É máis rico un país que produce enerxía nuclear que outro que non a produce? Deberíase prohibir a enerxía nuclear?, Cal é súa opinión sobre ela? Teño tantas dúbidas…

Entusiasmada, coa enerxía nuclear.

Querida entusiasmada: Non te preocupes, eu tampouco o teño claro. Quen o ten nestes tempos que corren? Vou aproveitar os datos que recolleron as enquisa feitas polos alumnos/as de 5º ás súas familias e coñecidos.

• Das19 persoas que responderon, 7 din que SI é beneficiosa, 10 din que NON ou sexa que o 52%

din que non é beneficiosa

• A enerxía nuclear ten diversos usos. O máis coñecido é producir enerxía eléctrica, pero tamén ten

aplicacións en medicina (diagnose e terapia, preparación de vacinas), na industria, na agricultura

(loita contra pragas e insectos) e medioambientais (para determinar a cantidade de substancias

contaminantes).

• Nestes tempos a enerxía nuclear é necesaria , así contestaron o 50% das persoas que fixeron a

enquisa.

• A xente non termina de aclararse sobre se un país é máis rico por producir moita E. Nuclear.

Temos o exemplo do país veciño: Francia véndelle a España a enerxía que lle sobra, as súas

autopistas están iluminadas e un dos 7 países máis poderosos do mundo.

• O 63% prohibiría a enerxía nuclear porque os seus residuos son altamente perigosos, só hai que

mirar cara Xapón. Sen embargo, hai outras enerxías máis contaminantes como son as centrais

térmicas.

FORO: “A enerxía nuclear é actualmente a única fonte de Enerxía que pode manter o actual nivel

de demanda e desenrolo industrial” (F.C). “O planeta non se pode permitir que continuemos

emitindo CO2 de forma indiscriminada, pero por outro lado, a poboación do 1º Mundo, non está

disposta a renunciar ao benestar e que se deriva do consumo de Enerxía. A nuclear é neste

momento é a única capaz de subministrar enerxía de forma constante, xa que as renovables son

moi irregulares.” (J.A.C.) “Deberían ter un sistema de seguridade máis eficiente” (M.O.) “Non me

gustan producen residuos” (A.D.)“Usemos enerxías renovables, non teñen riscos” (S.R.).

Dra. Peteiro


Alumnos/as de 5º EAlumnos/as de 5º EAlumnos/as de 5º EAlumnos/as de 5º EPPPP

Os castros son restos de antigas cidades fortificadas de hai 2.700 anos, que podemos atopar nunha ampla zona do noroeste da Península Ibérica. Algúns dos mellores castros sitúanse na zona de Rías Baixas.

O home viviu nos castros dende épocas prehistóricas. Os castrexos eran baixos e morenos, os homes con barba e bigote, vestían con peles de carneiro. As mulleres adornábanse con xoias. Para identificarse dicían primeiro o seu nome e a continuación o nome do seu castro.

Os de interior comían manteiga con pan de landras e porco bravo, bebían cervexa e sidra e soltaban feroces aturuxos ao redor do lume. Os da costa comían mariscos e peixes que pescaban con redes ou canas.

Os castrexos eran bos canteiros. Facían os muros, as casas e adornos nas pedras como: espirais e trisqueis. As casas dos castros eran circulares con paredes de pedra e teitos de xestas e barro. Tamén eran bos mestres na fabricación de alfaias: brazaletes, torques diademas

No concello de Toén

O CASTRO DE TRELLE

Situación

Situado a unha altitude de seiscentos metros, na parroquia de Trelle.

Descrición

É un castro de dous recintos, que se

presentan en forma de dúas terrazas

ovaladas, superpostas e concéntricas.

O CASTRO DE LOUREDO

Situación

Situado entre as parroquias de Mugares e Alongos (Freixendo), no límite co concello de Barbadás, no monte de Louredo.

Descrición

Foi un estratéxico asentamento na época castrexa, quizá formando parte doutros que controlaban o curso do Miño. Atopouse abundante cerámica decorada na zona.

Na provincia de Ourense

Castro de San Cibrao de Las

Situación Encóntrase na provincia de Ourense a 18

km entre Punxín e San Amaro, no Monte

de San Trocado. É un dos máis grandes de

Galicia. "Lansbricae" era o seu nome

orixinal que apareceu nunha inscrición

durante as escavacións.


Descrición Presenta unha enorme extensión, con

muros de gran tamaño. E o xacemento

castrexo mais relevante de Galicia a día de

hoxe. Estivo habitado dende o S.I a.C ata o

S IV d.C.

Castro de Castromao en Celanova

Situación Situado nas proximidades de Castromao en

Celanova, provincia de Ourense.

Descrición É un dos principais referentes da cultura

dos castros do noroeste peninsular, pola

súa antigüidade (dende o s. V a.C. ata o s. II

d.C.) e tamén pola riqueza documental

obtida a partir

das sucesivas

escavacións e

investigacións.

Encontráronse

pezas tan

singulares

como o,

trisquel calado

de Castromao,

a tábula, a figura zoomorfa, tamén única, e

o tesouro de moedas do século I.

Na provincia de A Coruña

CASTRO DE BAROÑA

Situación

É un dos castros mais impresionantes e

famosos de Galicia, está situado cerca de

Porto do Son. É un castro marítimo. Os

seus habitantes foron os primeiros

mariñeiros de Galicia.

Descrición

Está localizado nunha pequena península.

Estivo ocupado entre os s. I a. C. a I d. C.

Consta de dúas murallas defensivas.

Consérvanse unhas 20 vivendas de planta

circular ou oval, típicas dos castros.

Condicións de vida Dentro do castro non había auga, polo que debían ir buscala ao exterior. A alimentación era a base de productos do mar, como mariscos e peixe, pero tamén se abastecían de carne (ovellas, cabras...) e incluso de landras

Na provincia de Pontevedra

CASTRO DE SANTA TEGRA

Situación

Ocupa a zona máis elevada do monte

dende onde se controla unha gran

extensión de costa, e toda la

desembocadura do río Miño.

Descrición

Aparecen pequenas prazas e calles

estreitas, algunhas enlousadas, que

separan grupos de construcción. As casas

non tiñan ventás, a única ventilación era a

través de la porta. Predominan as

construccións circulares, en bastantes

casos con vestíbulo, pero tamén hai

construccións de plantas ovais e cadradas.

Gústavos ler e experimentar? Nese caso recoméndovos “Experimentar e descubrir” . Eu aprendín moitas cousas que non sabia. Tamén fixen experimentos que son moi divertidos. Miguel Cruz – Yago González

A min gustoume moito “Natalia”. Nunca rira tanto lendo! Esta rapaza sempre anda facendo trasnadas e , os que acaban sempre fastidiados son os que a rodean, sobre todo o seu irmán. Soña con ser aventureira e imagina un montón de cousas: que está na selva, que descubre tesouros… RECOMÉNDOVOS QUE O LEADES! Martín Álvarez, Alba Rguez, Mª de Melo


This year we have a new activity in English: PEN PALS. We are sending

and getting e-mails from India and Scotland. It’s a very nice experience

because we can improve our English and know different customs and countries.

Este ano temos unha nova actividade en inglés: AMIGOS POR CORREO. Enviamos e recibimos e-mails desde A India e Escocia . É unha experiencia moi enriquecedora, pois ademais de mellorar o noso inglés, tamén nos permite coñecer outros costumes e outros paises. + Let’s read one of the e mails from India and Marta’s reply:

Hello Marta, Thank you for the reply and sorry for replying very late. My favourite teacher is Mr Bornav. He teaches me Spanish. I like him very much. My favourite subject is maths and my favourite language is Spanish. My hobby is listening to music. I also do like Spanish music and once sang a Spanish song on the radio. My favourite compouter game is Prince of Persia, the forgotten sands. My favourite colour is white. My favourite game is basketball. My favourite person is Criss Angel, he is a magician. My favourite car is Mercedes Benz. I like to roam and chat with my friends in leisure time. What are your favourite things? I’m waiting eagerly for your reply. From

Shawn

Ola Shawn, My favourite subject is Music. My favourite games are football and basketball. My favourite colour is red. My favourite computer game is My Sims. I like chatting with my friends and my hobby is listening to music. My favourite food is roast chicken and my favourite fruit is plums. What’s your favourite food? Hope to hear from you soon. Fom Marta


+ This is one of our e mails to Scotland and our friend’s reply:

Hi children, We couldn't write before because we were writing our exams. SORRY. Now, we can answer your questions: - We didn't Know about haggis, tattis, neeps or irn bru but we've searched. We know some things about Scotland now : where it is, the capital city, we know that you have an own language and that it's very cold there. What do you know about Galicia? We want to know things about you: - What's the name of your school? - Do you wear a uniform at school? What is it like? - Have you got pets? - Christmas is coming, What do you eat in Scotland at Christmas? We hope to hear from you soon.

Bye

Hello again from Scotland.

Thank you for the Christmas card, it was a nice surprise : )

Our school uniform is a blue jumper, black or grey trousers, a white t-shirt and black shoes. Our

school is Armadale Primary School; we have sent a picture of our school. It is a very old building.

For Christmas dinner most people in Scotland have roast turkey, roast potatoes, parsnips and

brussel sprouts, gravy, tint sausages wrapped in bacon and pork and sage stuffing. Not everyone

though, some of us had Steak Pie, which is also popular, potatoes and chips roast chicken and

potatoes and broccoli.

Here are some questions

1, Do you get presents at Xmas , and if so , what did you get ?

2 What did you eat at Christmas?

From Ceira, Andrea, Hannah and Naomi


DÍA DO MAIORDÍA DO MAIORDÍA DO MAIORDÍA DO MAIOR Fermín Cruz. 3º de EP

O día 1 de outubro, celébrase o DIA DO MAIOR, así que aproveitamos para visitar aos maiores do centro de Día a vez que participabamos na Carreira Solidaria. Esta vez tíñannos preparada unha exposición de obxectos antigos, fóronnolos mostrando á vez que nos explicaban o uso de entonces. Yaribel Burgos – 6º de EP FERRADURA: Úsase para por nas patas dos cabalos para que non se gasten. CABAZA VIÑA: Métese dentro o viño e lévase para a finca. MÁQUINA DE SULFATAR: Cólgase nos ombros coma se fose unha mochila e con eles bótase o sulfato. PEXA: Serve pata atar as patas dos animais e que non escapen. ACEITEIRA: Serve para botar aceite dentro. ROCA: Levaba a la e ían enrolando o liño. FUSO: Xirábase e ían fiando, era onde se enrolaba

o fío, logo cocíase para branquealo. FUELLE: Serve par avivar o lume. PICADORA DE CARNE: Serve para cortar carne, facer chourizos, salchichón… TRES PÉS: Son tres patas de ferro que serven para por as potas enriba do lume. PALANGANA: Podes botar auga nela e lavar a cara. GUEIPA: Utilízase para meter as uvas na vendima MEDIA OLA: Instrumento co que mides o viño.

TINA: Serve para bañarse (non había outra cousa) CANASTRA: Deitábanse 2 nen@s, a nai abrigábaos ben e levábaos a finca con ela. Poñía a canastra por riba da cabeza. BICA: Serve para tapar a bica para que coza baixo as brasas. CANDIL: Lámpada. POTE: Serve para facer: caldo, potaxe… sen utilizar o tres pés. FAROL: Unha “pavesa” púñase dentro e daba luz QUINQUÉ: Utilízase para dar luz. ARTESA: Serve para amasar o pan.


Alba Rodríguez-5º

Este ano Sali levounos ao Auditorio a escoitar distintos fragmentos de ópera.

Resultou un pouco aburrido, xa que os fragmentos escollidos polos cantantes non eran dos mais chulos. Do que si estou segura, é de que se pasase isto que vos vou a narrar, teríamos rido ata escachar. Como durante este curso lemos MANOLITO CATROLLOS, vou contarvos o sucedido visto dende a perspectiva de Manolito E que nós somos tan boíños...

Un día moi afortunado Manolito foi coa clase á ópe ra. Foron ver varias representacións ao auditorio: A frauta máxica, O barbeiro de Sevilla , O elixir do amor. Nada máis chegar ao auditorio Manolito púxose a rir e facer toladas co Orelludo.

Ao entrar na sala das representacións, despois dun ha sesión de fotos coa sita Asunción no centro do auditorio, intentaron sentar todos os rapaces “problemáticos” xuntos, pero a sita Asunción non o permitiu. Todo ia ben na sala da ópera ata que unha das cantantes pediu un voluntario, e Manolito levantou a man coma un poseso. Subiu ao escenario e púxose a facer parvadas: berrar, mellor dito ornear, coa v oz moi aguda ou moi grave. A Sita Asunción, morta de vergo ña,

baixouno do escenario pedindo desculpas moi colorad a. Fóronse todos ao colexio mentres a sita Asunción c hamaba á nai de Manolito, que empezou a berrar e dirixiuse ao cole xio coa man quente. Manolito, ao escoitar a conversa, ía preparando unh a boa escusa para librarse dun pescozón.

Baseado nunha historia real.


UNHA NOITE ESTRAÑA

Estaba eu unha noite de inverno durmindo na cama coma un leirón cando oín un forte ruído que me fixo caer da cama e me deixou un moratón.

Corrín á terraza cunha lanterna e descubrín que era o carteiro. Traía unha carta estraña que tiña pinta de ser de medo: “Estás convidado á festa de disfraces no palacio DUKE ás 24:00 h. Menú: ósos de ra, corazón de dragón e fígado de cebra. Bebidas: sangue de rato e babas de tritón”. Quedei coa boca aberta coa cabeza chea de dúbidas: saír ás doce da noite... ¡Iso era unha loucura! Sen importarme a hora vestinme rapidamente. Collín un autobús ao palacio a ver que quería esa xente. Cheguei tres minutos tarde e non había ninguén... Decidín voltar para a casa lonxe de Frankestein.

“CATAVENTOS” Revista Escolar C.E.I.P Saco e Arce de Toén 2011

Na biblioteca contos de medo...

Cociñeiros por

un día ..

Que ben o

pasamos!!

Talleres:vaciado

de cabazas,

maquillaxe,

adornos..

Adornamos os

corredores …


Alá polo San Martiño, festexamos o magosto no cole. Esta festa sempre nos

gusta moito, xa non tanto polas castañas asadas, que aínda que non comemos

moitas, si nos gusta asalas e que estean connosco...para crear ambiente e poder

perfumarnos co fume e chinarnos cos tizóns

Este ano, como facía mal tempo, celebrámolo na pista polideportiva con xogos

de carreira de sacos, o marro, a araña, acrobacias, transporte de saquiños, xogos

de equilibrio...

Uns días antes do magosto realizamos obradoiros con castañas tuneadas e

creamos a nosa castaña mascota: A TONIÑA. Ela non quixo perder a nosa festa e

dun brinco colocouse nunha canastra de baloncesto para poder contemplar, dende

unha vista panorámica, todos os nosos xogos.

Rematados os xogos, fomos para un recuncho do patio cuberto onde o prole

Manolo, que xa é un experto na materia, está asando as castañas...¡Como nos

puxemos! Chourizos por aquí, castañas por alá e...¡tod@s a chinarse que son horas

de marchar!


DESEXOS DE NADALDESEXOS DE NADALDESEXOS DE NADALDESEXOS DE NADAL

A ÁRBORE QUE DECORAMOS ESTE NADAL ERA ESPECIAL, CADA UN DE NÓS ESCRIBIU UN DESEXO OU UN PROPÓSITO PARA O 2011. O RESULTADO FOI UNHA ÁRBORE CHEA DE COR E ILUSIÓN. ESTAS SON ALGUNHAS DAS BÓLAS QUE ADORNABAN O NOSO ABETO SUPERECOLÓXICO.

Desexo que Papá Noel veña todo o ano.

Desexo portarme coma un anxiño e que nin os meus pais nin os meus profes teñan que berrar comigo.

Desexo que ninguén pase fame nin frio no mundo mundial

Desexo ter moitos amigos e amigas

Desexo sorrir máis e valorar máis a familia e os amigos.

DESÉXOVOS UN BO ANO A TOD@S

Alumnos/as de RElixión:

Yaristsa Cofán

María Domínguez

Alejandro Estévez


AS CORES DA PAZ Poema escrito polos alumnos/as de 4º curso


Miguel Cruz e María ÁlvarezMiguel Cruz e María ÁlvarezMiguel Cruz e María ÁlvarezMiguel Cruz e María Álvarez

As zonas máis coñecidas no Entroido de Ourense son: Xinzo da Limia, Verín e Laza.

En Xinzo da Limia a xente disfrázase de

Pantallas. Levan traxe branco con cascabeis

e dúas vexigas, a máscara é de papel.

En Verín e Laza a xente disfrázase de

Peliqueiros e Cigarróns. Son moi parecidos, a

diferencia atópase no seu estilo. En Verín os

Cigarróns locen o traxe e en Laza os

Peliqueiros corren con coordinación. Os

traxes están compostos por: zapatos, pantalóns, faixas, camisas, gravatas,

chaquetas toreiras, chocos e zamarras; As

máscaras fanse con: madeira, pel de lebre, chapa,

crin de cabalo, pel sintética, pondóns e un debuxo

dun animal. O traxe pesa aproximadamente uns

vinte kg.

O Entroido en Xinzo da Limia celébrase ao longo

dun mes. En Verín: xoves de compadres, comadres

Sábado, Domingo, Luns e Martes; En Laza de

domingo a martes.

O ENTROIDO EN MUGARES

O Entroido é unha festa moi importante en Galicia. No meu pobo, Mugares, os disfraces típicos son os Labardeiros e as Señoritas. As señoritas visten: unhas saias e unhas camisas brancas. Nas saias levan unhas

flores de papel. Tamén poñían un pano, colares e un sombreiro.

Os labardeiros levan: unha camisa branca, uns

calzóns brancos ata o xeonllo con flores de

papelina, un cinto con campás e un gorro alto

adornado con flores. Tapaban a cara cunha

rede e na man levaban unha labarda.

Os traxes fanse a man con tea de saba.

O Desfile ten lugar o domingo de Entroido, ás

tres da tarde. Os labardeiros coa súa labarda

golpean as portas das casas

Ao final do día entregan o premio ao mellor disfrace.

“CATAVENTOS” Revista Escolar CEIP Saco e Arce de Toén 2011

E ti... de quen ves sendo? Águeda González De Gennaro

0 Entroido é unha das semanas máis divertidas de todo o curso.

Cada día da semana, Efrén, a nosa mascota, fainos uns mandados que debemos seguir.

Os mandados tiñan que ver co proxecto: "E ti... de quen vés sendo?" Así que mandounos vir:

De peques da familia, de familia Hippy, de familia real, de turistas e disfraces libres... Había disfraces

moi orixinais, dende vaqueiros ata gánster, chinas, donos de fábricas de chocolate.

Cada clase elaborou un disfrace dalgunha familia coñecida e o venres lucimos os nosos

disfraces nun desfile con merenda

Os Incribles Os Picapedra The Addams Family

Versionamos o tema principal da banda sonora da Familia Addams: “Somos todos moi

raros/ estamos estresados. Sempre imos de negro/ The Addams Family...”

Tamén preparamos unha COMEDIA, mantendo a tradición dos desfiles de Entroido do

pobo veciño: Mugares. Fixemos unha posta en escena cos personaxes dos nosos disfraces:

Os irmáns Dalton, Os Simpson e a Familia Corleone


Coplas dos Maios 2011 Maio, Maíño Que bonitas flores, Tráesnolas ti Cheas de cores Dámoslle unha aperta Ós do centro de Día Que ben fan os Maios ¿0nde aprenderían?

Vimos visitalos Por segunda vez A cantarlle os Maios Con moito pracer. Un trato queremos Proporlle a vostedes Que nos axuden E nos fagan “deberes” Cando sexa maior Quero ver aquí, Sen libros, nin profes Xogar ao parchís. Ter tan bo aspecto Estar tan ben mantido E cantarlle os Maios Aos seus netiños. Xa chega o verán Xa chegan as festas. Para irnos de parranda Por todas elas. Comezou moi cedo Este ano o lume Fai moita calor Cheira moito a fume Altas temperaturas, Sufrimos en Galicia Non hai corpo que o aguante Que mal está o clima. Listo está o horto Para cultivar Un montón de plantas Imos sementar.

Na carreira solidaria visitamos aos avós, e todos xuntos cantamos cancións Os Catro da Xunqueira Déronnos un concerto Tocaron no Auditorio Moitos instrumentos. No festival do Entroido Pasámolo moi ben Disfrazámonos de Addams E de Dalton tamén. Diego e Manolo Poñen moitos deberes, Os verbos, os corpos Non podemos con eles Con tantos deberes Imos aparvar Entre Sali e Manolo Vannos aturullar Se queres ser bo estudiante, Os deberes tes que facer Aínda que che custe Moito vas aprender. A Sali non lle gusta Como fago a letra Se non a melloro Pode que suspenda Hai moitos exames De coñecemento Por que non podemos Ir todos pa primeiro? Puri estivo enferma E veu Eduardo. E con el as notas Xa se dispararon. Fixemos un forno Quéntase co sol Aforra enerxía Cociña mellor. Unha galletas Cociñamos nel Estaban moi ricas Saíronnos ben.

Unha exposición De cousas recicladas Fixemos entre todos Quedou moi apañada. A copa do Rei, O Madrid gañou Acabou no chan Que mal acabou Non xogaron ben Os de Guardiola, Non marcaron goles Quedaron sen copa. No autobús ao Ramos Caeulle a Copa. Non pasa nada Fáiselle outra. A Copa da Champions O Barça vai gañar. Final e Semifinal Seguro vai arrasar. Ao fútbol xogamos Tamén no colexio. Chegamos á final Puxémoslle empeño. Para as Letras Galegas Que imos celebrar Monólogos e cancións Estamos a preparar Un mes apertado Imos a ter. Warner, Centro de Día Pasarémolo ben. Despedímonos xa Polo presente ano Agardamos no vindeiro Volver a visitalos


Águeda González, 4º

Este ano, celebramos os Maioscelebramos os Maioscelebramos os Maioscelebramos os Maios cos anciánscos anciánscos anciánscos anciáns no Centro de Día. Pola mañá, os de 5º e 6º decoraron un Maio. Xa pola tarde, ao rematar de comer, desprazámonos ata alí. Os máis pequenos foron en autobús e os maiores andando con Pepe, Sali e Carmen. Sali ía dicindo, “Non corrades, que ides meter os pés na bulleira…, e mándovos de volta cara o colexio…!” A que non sabedes quen meteu o zapato enteiro na lama? Pois Sali. A verdade é que todos nos manchamos un pouco. Aínda así, foi divertido. Ao chegar ao centro, recibíronos cuns fermosos Maios, e unhas avoíñas, léronnos uns poemas. Logo cantámoslle unhas coplas, feitas por nós. Os de infantil, cantaron e bailaron Pequeniño éPequeniño éPequeniño éPequeniño é, e logo todos xuntos cantamos O Cuco CuqueiroO Cuco CuqueiroO Cuco CuqueiroO Cuco Cuqueiro, de Manuel María. Xogamos co paracaídas e ata fixemos unha sesión de relaxación coa súa terapeuta. Pasámolo en grande! No interior do Centro tíñannos preparada unha gran mesa con comida: galletas salgadas, patacas, gusanitos… Tamén había bebida: fanta de limón, fanta de laranxa, coca cola… Ao final, cando iamos marchar, regaláronos uns colgantes e uns chaveiros, todo feito por eles. Foi unha fermosa tarde. A verdade é que nos divertimos moito, tanto eles coma os profes e nós.

SSSSen dúben dúben dúben dúbida, algo para lembrar!ida, algo para lembrar!ida, algo para lembrar!ida, algo para lembrar!


Candela Rodríguez Estévez

Saúl González Padrón

Icía González Lorenzo

Hugo Hervella Rodríguez

Hugo Gallego Rivero

EI 4-5


O Meu pobo

Freixendo-Alongos Eu vivo en Freixendo, aldea da parroquia de Alongos, concello de Toén. Ten 45 habitantes e 19 casas. Algunhas só están habitadas durante o verán. Na época da pesca,

veñen pescadores a pescar troitas. Antigamente collíanse moitas anguías, agora xa hai poucas. Na agricultura destaca o cultivo da vide, a uva pertence a denominación de orixe do Ribeiro.

A maioría dos veciños son maiores, só hai 4 rapaces. O río Miño atravesa o pobo e nas súas beiras hai moitos freixos, de aí ven o nome da aldea.

Toponimia Freixo - Trátase dunha árbore de folla caduca, que pode medrar ata os 20 ou 40 m. As súas follas son compostas, e de cor verde escuro, lanceoladas e bordes serrados. O seu tronco é gris e a súa madeira é branca e moi apreciada pola súa elasticidade.

Situación Está a 4 km do colexio de Toén e a 8 de Ourense. Atópase no val do Miño. Os rapaces de Freixendo van ao colexio de Toén e logo van ao instituto de O Couto en Ourense. Freixendo pertence a parroquia de San Martiño de Alongos, que ten algo máis de 200 habitantes distribuídos nos seguintes barrios: Barrio da Liberdade, Cabildo, Carreteira, Corredoira, Freixendo, Outeiro, Prado, Reguengo, Rosario, Santo e Torrón.

Personaxe destacado Xoán Antonio Saco e Arce. O noso colexo leva o seu nome. Crego e poeta. É o autor de GRAMÁTICA GALLEGA a primeira gramática da lingua galega.

Naceu o 8 de marzo de 1835, no barrio de Outeiro da parroquia de Alongos, fillo de familia fidalga. Morreu a idade de 46 anos, o 14 de setembro de 1881. Estudiou bacharelato, Teoloxía e idiomas (francés, italiano e alemán) en Ourense, Santiago e Madrid. Dentro da obra de Saco e Arce destacan: Gramática Gallega (Lugo, 1868) e Poesías de Don Juan Antonio Saco e Arce (Ourense, 1978), libro de poemas con temática relixiosa.

Patrimonio Casa de Saco (Outeiro-Alongos):

A casa na que naceu Juan Antonio Saco e Arce, está situada no barrio do Outeiro. É unha casa de gran tamaño propia das casas señoriais cun escudo e con muros adornados con almenas e ten capela propia.

Casa da

Corredoira

(Alongos): É outra casa de escudos con armas dos Enríquez, Puga e Pereira. No ano 1701 eran donos desta casa Don Silvestre Novoa Puga e a súa dona Dª Isabel de Cárdenas.

Festa do pobo O San Roque do 16 ao 19 de agosto.

Ocio e divertimentos: A Banda de Música de Alongos, Alongos é coñecida pola súa banda de música. Área Recreativa de Alongos (que está un pouco descoidada), na que se atopa o campo de fútbol, un paseo fluvial, un embarcadoiro, un parque infantil e outro Biosaudable. O Campo de fútbol de Alongos. É un campo de herba natural. Crónica deportiva: Aínda que hoxe non hai equipo de fútbol, o Alongos estivo a piques de subir a 1ª rexional na década dos 90, nun enfrontamento Alongos-Toén. Conta o meu tío Miguel, o “chispi”, (grande estrela do fútbol local) que ao Alongos lle facía falta gañar, mentres que ao Toén, bastáballe co empate para ascender. Na 1ª metade ía 1-0, gañando o Alongos. Na 2ª parte, tras o cambio do “chispi” (o adestrador, tíñalle manía), os de Toén empataron o partido, cun gol marcado por Jacobo, veciño de Freixendo e antigo alumno deste colexo. Queda claro que quen ascendeu ese ano foi o FC Toén.


Se o planeta Queres coidar,

Este é o momento De comezar

Reduce o lixo Na túa casa

Consume menos. PENSA E SEPARA.

O cambio climático Tráenos de cabeza

Medran os desastres No noso planeta.

Se camiñar podes Non collas o coche

E anda na bici E fai deporte

Montes ben coidados,

Con sentidiño É bo para ti

E tamén pro veciño

Se tiras o lixo Por todos os lados Faremos da terra

Un lugar desolado.

Nas nosas mans Está a clave

Para conseguir Que o mundo cambie.

Se reducimos

O que consumimos Viviremos mellor

CHEGAREMOS A VELLIÑOS.

Conservar o planeta É o noso deber

Estamos a tempo De facelo ben.

Separa o lixo,

Comeza na casa. Polo vertedoiro

Non botes a graxa

Papel cartón e vidro No seu contedor

Se o reciclamos todo Iranos mellor

Eu son ecoloxista

Eu son responsable Eu so consumo

O que me fai falla

Non pases de todo E pon moito afán

Os pequenos actos Grandes obras fan.

UN MUNDO DE CORES, IMOS CONSEGUIR. PINTADO A AQUARELA QUE NON SEXA GRIS. NO ARCO DA VELLA SÚBETE AMIGO, NON TE PARES EU VOU CONTIGO (Alumnos/as de 2º e 3º CICLO)


Yago González, Águeda González e Martín Álvarez Poeta monfortino ao que se lle dedican as Letras Galegas de 2011 aos 15 anos da súa morte. Autor coa etiqueta de "maldito", marcado polo aceite de colza, a SIDA e as ansias de amar e vivir.

NACEU EN 1958 PASANDO A SÚA INFANCIA E ADOLES-CENCIA EN

MONFORTE

AOS 17 ANOS MARCHOU A MADRID A ESTUDAR NA

UNIVERSIDADE

MÁIS TARDE, TAMÉN EN MADRID, COMEZOU OS ESTUDOS DE IDIOMAS.

COLABOROU EN DÚAS REVISTAS: “LOIA” E “LUZES DE

GALIZA”

ESCRIBIU TRES LIBROS DE

POEMAS E DEIXOU INACA-BADA UNHA NOVELA.

ENFERMO DE SIDA, MORRE POR INTOXICACIÓN POR ACEITE DE

COLZA, EN 1996


Lois PereiroLois PereiroLois PereiroLois Pereiro Mikel Lorenzo e Daniel CruzMikel Lorenzo e Daniel CruzMikel Lorenzo e Daniel CruzMikel Lorenzo e Daniel Cruz

EPITAFIO:


Na clase dos Dinosaurios, estudamos un pouquiño a vida de LOIS PEREIROLOIS PEREIROLOIS PEREIROLOIS PEREIRO. Lemos un conto dos Bolechas, na súa vila natal, Monforte de Lemos.

Fixemos este mural a partir dese conto.

AGORA XA SABEMOS QUE MONFORTE PERTENCE A LUGO, TEN UNHA ESTACIÓN DE TREN E UN PRECIOSO CASTELO

OS DINOS TAMÉN SABEMOS INVENTAR POESÍAS COMO LOIS PEREIRO

GABRIEL, ZOE, MARCOS CANDELA , XAN, JOEL, AROA, HUGO GALLEGO E HUGO HERVELLA

SOMOS OS

DINOOOOOS

!!!!!!!!!!!!!!!!!


Aroa Brais Candela Gabriel

Hugo G Hugo H Jeison Joel

Diego David Antón

Marcos

Martin

Nico Valeria Xan Zoe

AS CEBRAS E OS

DINOS RETRATAMOS

A LOIS PEREIRO


Estela Araújo O día 13 de maio, celebramos no colexo o Festival das Letras Galegas. Preparamos un montón de actuacións,hora e media de festival, case nada! Asistiron moitos pais e nais para celebrar con nós o día de Galicia.Todos o pasamos moi ben, aínda que acabamos esgotados.Foi unha mañá moi movida e divertida.

A rata presumida

Rap de poemas O Xigante Egoísta Twist das máquinas

Isto é tráfico O Himno Galego Teatro, baile, música...

QUE TODOS OS DÍAS SEXAN O DÍA DAS LETRAS GALEGAS!

ESTE CURSO OS NENOS DE INFANTIL TIVEMOS MOITAS VISITAS…

POLICÍA

ENFERMEIRAS

AMBULANCIA

AMBULANCIA

Cantas cousas

aprendemos con

estas mamis : usar o

fonendo, curar

feridas, …

COMO NOS GUSTOU DISFRAZARNOS, FALAR E CANTAR POLO MEGÁFONO..!

QUE BEN O PASAMOS

NO COCHE DA POLICÍA

…


Fallados os premios do concurso Mellor periodista infantil 2011

Máis de 5000 traballos presentados na oitava edición do concurso MELLOR PERIODISTA INFANTIL E XUVENIL. O programa consta de dúas categorías: os máis pequenos/as deben debuxar unha noticia e acompañala dun titular e os alumnos/as de 2º e 3º ciclo debían reescribir unha noticia publicada na prensa e ilustrala cun debuxo. O Colexio de Toén presentou ao concurso 37 traballos de infantil e primaria.

TERCEIRO PREMIO A alumna Iria Domínguez Rodríguez de 6º de Educación Primaria do CEIP Saco e Arce (Toén, Ourense) obtivo o 3º Premio do certame Premio: Un MP5 de 4 GB

“UN HOME TRAGOU O

TICKET, PARECÍA QUE TIÑA

FAME…” Unha parella de policías municipais foron alertados por un viandante que viu a través dun parabrisas un ticket falso da ora. Nada mais apareceu o condutor os axentes quedaron pasmados cando o home comeu o tícket.

E eu pregúntome para que?? Querería probar o sabor do papel usado...ao mellor non almorzou, ata se cadra quería aforrar os cartos da comida;e que con esta crise... ou mais ben sería para ocultar o corpo do delito.

A ver si das crédito do que che vou dicir: O pasado día 9 de febreiro no barrio de Santa Teresa (Toledo) aconteceu algo bastante estraño.Todo ocorreu ás 10:50 horas da mañá.


This painting is by Manet. It’s called “The train”. Look at the woman. She’s wearing a green hat and a long green dress. She’s got a dog and a book. The girl is wearing a short blue dress.

DIEGO CÉSPEDES

This painting is by Kay Crain. Look at the woman. She’s wearing a white dress and blue trousers and white shoes. The man is wearing a blue jacket and brown trousers. The girl is wearing a red t-shirt and black jeans. The boy is wearing a black jumper and black trousers.

YAGO. GONZÁLEZ


This is a painting by Fernando Botero. It’s called “Tablao Flamenco”

Two girls are wearing long blue dresses. One is dancing and one is drinking

The woman is wearing a long orange dress.. She’s sitting.

Look at the other woman. She’s wearing a white dress with red polka dots.

The boy is wearing long blue trousers, a black jacket and a big blue hat. He’s playing the

guitar.

Look at the other boy. He’s wearing a brown suit. He’s singing. There’s a dog on the floor. FERMIN CRUZ

This painting is by Beril Cook. It’s called “Tango”. Look at the woman. She’s wearing a short red dress and white shoes. The man is wearing a black and white suit, black shoes and a brown hat. They are dancing. ANXO Da COSTA

This painting is called “The family.” The mum is wearing a yellow dress and red shoes. Dad is wearing a black suit and a black hat. The girl ‘s wearing a long red

dress and white shoes. The boy is wearing a red jacket a white shirt and long black trousers. There is a cat. It’s wearing a red T-shirt. JESICA RIBEIRO SAMPAYO


Tamén fixemos un libro sobre curiosidades das tartarugas!

E como non, cada un construíu a súa bonita tartaruga.


My name’s Yaribel. I’m 10 years old. I’ve got long curly black hair.

I’ve got big brown eyes. I’m tall. I like shopping, I don’t like wind-

surfing.

My dad is 45 years old. He’s got short dark blond hair. He’s got big

green eyes. He’s tall. He likes driving his car, He doesn’t like acting.

My mum is 38 years old. She’s got short curly black hair. She’s got big brown eyes.

She’s tall. She likes shopping, she doesn’t like sailing.

My sister is 15 years old. She’s got long black hair. She’s tall. She likes listening to

music, she doesn’t like sailing.

My name is María. I am 10 years old. I have long brown hair and brown eyes, a big mouth and a small nose. My father`s name is Miguel. He is 43 years old. He doesn`t have hair. He has brown eyes, a big mouth and a small nose. My mother’s name’s Susana. She is 33 years old .She has long curly brown hair. She has a big mouth and a small nose. My brother`s name is Miguel. He is 13 years old. He has short brown

hair, a big nose and a big mouth. My name is Martin. I am 10 years old. I am short and thin. My eyes are big and brown and my hair is brown. Carolina is my sister. She’s 13 years old. She´s got curly brown hair. She´s tall and thin. She’s got brown eyes. Noel is my brother. He´s 16 years old. He´s got curly black hair. His eyes are big and brown. Jose is my dad. He’s 44 years old. He´s got short black hair. His eyes are big and brown. Sali is my mum. She´s 42 years old. She´s got long brown hair. She’s tall and thin. She’s got brown eyes.

My name's Miguel Cruz. I've got one brother, Fermin. He's got short, straight, brown hair and green eyes. He's wearing a green T-shirt and brown trousers . My mum’s name is Isabel. She's got long straight black hair, and small brown eyes. She's wearing a black jumper and brown trousers. My dad’s name is Fermin. He's got short straight grey hair, and big green eyes. He's wearing a black shirt and blue trousers I've got short straight black hair and small brown eyes. I’m wearing a blue shirt and blue trousers.

Hello, my name is Alba Rodriguez. I’m 10 years old. I‘m from Moreiras. I live in a house with my mum and my dad.. I haven’t got brothers or sisters. I’ve got a lot of pets: 3 dogs, 3 cats and some turtles. My favorite hobby is playing with my pets. My favorite sport is volleyball. My favorite food is sausages with ketchup. I have a lot of friends: Águeda, Belén,

Raquel. The name of my school is Saco e Arce . It’s in Toén


“Se as abellas desaparecesen da superficie do globo, ao home so lle quedarían catro anos de vida. Sen abellas non hai polinización, nin herba, nin animais, nin homes…..” (Albert Einstein)

Estas palabras do gran científico ilustran o problema da interdependencia entre os diferentes organismos vivos e a súa influencia na supervivencia dos seres humanos.

Pero ao igual que as abellas, moitos outros animais son importantes para o bo funcionamento da cadea trófica. Entre eles, son particularmente importantes algúns que forman parte de familias moi numerosas. Este é o caso das formigasformigasformigasformigas (que acumulan sementes para alimentarse e, indirectamente protéxenas, especialmente cando hai incendios) .

Velaquí algunhas curiosidades que recollemos a propósito destas familias:

SABíAS QUE…..

Hai máis de 20 000 especies de abellas coñecidas.

Nunha colmea habitan entre 30.000 e 70.000 abellas

obreiras.

A terceira parte dos alimentos humanos son polinizados por

insectos, fundamentalmente abellas.

Na colmea hai catro tipos de abellas: abellas absorvedoras,

abellas ventiladoras, abella raíña e abellas obreiras.

Unha abella raíña pode vivir ata 5 anos , unha obreira uns

meses e un zángano so unhas semanas.

A abella raíña pon uns 2000 ovos por dia, ou sexa, case un

ovo cada minuto.Destes nacen todas as abellas.

Un ovo alimentado de polen e mel converterase en obreira ao cabo de aproximadamente 15

días

Outros ovos son alimentados exclusivamente con xalea real .Son os que dan lugar as futuras

raíñas, que tardan en saír uns 21 días.

Os ovos non fecundados darán lugar a machos (zánganos, mais gordos e peludos ) que

tardan aínda máis en saír: 23 días.

As obreiras teñen varios traballos ao longo da súa corta vida: nodrizas (ceban as futuras

raíñas); almaceneiras de polen e néctar , cereiras (edifican os panais), sentinelas

(defenden a entrada da colmea) e por ultimo , son ascendidas a libadoras, saíndo da colmea

en busca de polen, néctar e propolis

Os machos ou zánganos non poden alimentarse

por se mesmos , necesitan das obreiras.

Non teñen aguillón , por iso so serven para fecundar a

raíña. Isto fano durante un vo nupcial ( o único momento no que a raíña sae da colmea en toda a súa longa vida).Ao

rematar, son destripados pola raíña.

Os outros zánganos son expulsados da colmea polas obreiras, que non lles permiten volver a

entrar, co cal , ao no poder alimentarse por si mesmos, están condenados a unha morte segura.

Se te pica unha abella ou unha avespa convén sacar con coidado o aguillón coa glándula que leva o veleno. Despois podes aplicarlle á

picadura: bicarbonato con auga, pasta de dentes ou simplemente lodo. A

abella morre despois de picar; non así a avespa, que segue viva.

As avespas , polo menos a as que viven en grupo, compórtanse dun xeito

semellante as abellas , pero non producen mel


Outra familia igual de numerosa e moi parecida en canto a comportamento fórmana as formigas. As formigas poden vivir en todos lados, salvo na Antártida. Teñen ollos compostos e dúas antenas coas que detectan olores, substancias químicas, correntes de aire e sinais táctiles. As raíñas e os machos adoitan ter ás. As raíñas pérdenas no vo nupcial . As formigas comunícanse entre elas por medio de feromonas. A raíña das formigas pode vivir ata trinta anos. As obreiras viven entre un e tres e os machos so viven unhas poucas semanas. As formigas adoitan deixar un

rastro de feromonas para que outras formigas o sigan e cheguen as zonas onde está o alimento. As veces, algunhas formigas forman un tándem, constituído por unha recolectora experta

que conduce a algunha “alumna” inexperta a algunha fonte de alimento ( as veces alóxanse ata 200 m do formigueiro) Algunhas especies poden formar autenticas balsas sobre a auga, o que lles permite sobrevivir e incluso as veces colonizar illas. Moitas formigas trasladan aos pulgóns dunhas zonas a outras

e mantéñenos a salvo de depredadores, para ter así unha fonte de alimentación exquisita para elas : a melada ( unha especie de azucre que secretan os pulgóns, sobre todo cando as formigas lles dan leves golpes coas antenas). Hai tamén algunhas formigas que reúnen eirugas en manadas e as levan a comer de dia e logo as protexen no formigueiro de noite, para tomar a melada que estas secretan ao recibir masaxes suaves.

Nalgúns países de África usábanse como sutura en feridas (prendíanse nas feridas e logo cortábanse de modo que quedaba so a cabeza como se fosen puntos de ciruxano) As formigas son grandes dispersoras de sementes porque as transportan dun sitio a outro. E, sobre todo, protexen as sementes nos incendios contribuíndo a supervivencia de moitas especies. Outras familias numerosas que atopamos na natureza son as termitas que son tamén autenticas recicladoras de madeiras mortas. Viven en termiteiros. Hai unha raíña e un rei, unhas obreiras ( que case sempre son cegas) e uns soldados ( machos ou femias, estériles) . Outra familia numerosa fórmana os morcegos, que teñen tamén a súa importancia na polinización e dispersión de sementes , sobre todo nas zonas tropicais. Entre eles hai un grupo, o dos vampiros, que regurxitan o sangue que toman para ofrecerllo aos seus veciños menos avezados na busca de alimento. Hai outros moitos animais sociais, animais que forman familias mais ou menos numerosas, como os lobos que viven en manadas de cinco ou sete individuos que dirixe o lobo xefe, a quen todos respectan e obedecen. Alumnos/as de Alternativa – 3º-4º EP


Chámome María Álvarez, pero no cole todos me chaman Marieta, e vouvos falar dos meus cans.

Teño dous cans Pastores Alemáns, Leo e Xena. O can ten dous anos e medio e a cadela ten 6 anos. Fai dous meses Xena tivo sete cachorros pero unha femia morreu. Quedaron 5 cans e 1 cadela ¡Foron unha alegría para a casa! Eu vin como naceron case todos. Nacen envoltos nunha bolsa e a nai límpaos coa lingua para que comecen a respirar e córtalles (mórdelle) o cordón umbilical. Nas primeiras semanas o único que fan e mamar, durmir e estar ao quente coa súa nai… Menuda vida! Os cachorros nacen sen vista nin oído. Segundo foron crecendo gustábanme todos, pero cara o final o meu preferido era un peludo ao que eu chamaba Pelocho. Era coma un osiño de peluche. Ao mes e medio levámolos a vacinar e a desparasitar. Así asegurámonos de que medran sans. O mais triste é que non podemos quedarnos con tantos cadeliños polo que novas familias, están a adoptalos. E un pouco triste despedirse duns bichiños que vin nacer, pero seguro que van estar moi ben coidados. Por certo, Pelocho vai para o Barco máis grande do mundo que é o Barco de Valdeorras.


This is a container house. It’s in England. There’s a kitchen, a living room, a toilet, a bedroom and a dining room. There are 2 sofas and a table in the living room. There’s a big table in the dining room. There’s a big bed in the bedroom. YARITSA COFÄN

This is a home in Chicago, It’s a Barrel House. There’s a bedroom with 2 beds. There’s an armchair

and a table in the living room. There’s a cupboard in the kitchen MARIA RODRÍGUEZ

This is a home in India. It’s a mud hut. There’s a big room. There’s a big bed, two armchairs and one shelf.There’s a lamp on the bedside table. There isn’t a TV or a CD player. MARIA DOMÍNGUEZ


This is a shoe house. It’s in Pennsylvania (USA) There’s a kitchen and a living room downstairs. There’s a table and there are 8 chairs. There’s a sofa and a table. There’s a bedroom and a bathroom upstairs. LUCIA PÉREZ

This is a tree house. It’s in Canada. There’s a bedroom and a living room. There’s one big bed. There are 3 pillows on the bed. There’s a table, an armchair and a fireplace in the living room. ESTELA ARAUJO

This is a house in Florida. It’s a Houseboat. The house boat is on the water. It’s small. There are 5 rooms;: two bedrooms, a living room, a bathroom and a kitchen. There are 2 tables, four chairs, a sink and a cooker in the kitchen. There’s a big sofa and a table in the living room. There are 2 beds in the bedrooms. DAVID MARTÍNEZ

This UFO house UFO house UFO house UFO house is in Tennessee (USA) In the house there’s a kitchen and a living room. In the kitchen there are 2 chairs, a fan, a clock and a table. In the living room there’s an armchair, a sofa and a cupboard. There are 2 windows and a balcony. AGUEDA GONZÁLEZ


EI EI EI EI –––– 5 anos 5 anos 5 anos 5 anos


-Iria Domínguez, 6º-

O pasado sábado, día 31 de maio as 9:30 da mañá, os nenos/as do colexio de Toén que formamos o equipo alevín de fútbol sala desprazámonos ata o pavillón dos Remedios para disputar a final de provincial. Ao chegar repartiron vestiarios e logo a quentar xa que as 10:20 h. xogabamos o 1º partido.contra a Sociedade Deportiva de Xinzo de Limia. Foi un partido moi intenso e complicado pero ao final os marcadores remataron 5-3 a favor nosa…¡¡¡¡SI, SI, SI, GAÑAMOS!!!!!!! .A pesares de todo xogaban moi ben e foi un dos partidos máis difíciles que disputamos,tamén o público animou moito e foinos de grande axuda. Despois de xogar descansamos un pouco,e Sali a gañadora da porra invitounos a tomar algo. Ás 12:00h. volta a quentar para comezar o segundo partido e esta vez era contra O Barco un rival duro, xa veredes. Nós comezamos moi motivados xa que aínda non sabíamos o que nos agardaba. Xa estábamos no descanso do primeiro tempo e eles ían gañando por vantaxe clara. Ao final os marcadores remataron 12-5 a favor do Barco...¡Vaia pulida que nos meteron!. Teño que dicir, ao noso favor, que eramos o único equipo misto de toda a competición....E par nós é un orgullo. Ao rematar houbo entrea de trofeos. A nós, déronnos a copa de subcampións (que ben dito, ben puideron gastar uns cartiños máis e ter uns trofeos un pouquiño máis xeitosos)…¡¡¡ Oque é a crise!!!


“IMOS COMO MOTOS”

- Andrés Santos Valdés,, 6º-

O día 29 de abril os nenos e nenas do colexio de Toén de 2º e 3º ciclo fomos ao circuíto de Educación Viaria de Expourense para practicar as normas de

tráfico nos kars e nas bicis. Cando chegamos a Expourense estábanos agardando César, o policía local encargado do circuíto, e polo demais, paisano de Moreiras...

Unha vez no circuíto, deunos unhas cantas pautas para facer ben esta actividade e logo separáronos en dous grupos, por ciclos e percorremos andando

o circuíto, uns 20 minutos .Unha vez que memorizamos o circuíto, dividímonos en grupos. Un grupo coas bicis e kars e o outro grupo agardaba fóra. Nos distintos percorridos houbo de todo...Poñede atención:

Yaribel chocando contra Iria, Quique picándose con Raúl. Anxo nunha curva con unha das súas súper manobras “BOOOM” espétase contra o muro, David trouxo un saco de multas por saltarse mil veces os semáforos....María Rguez e Estela

eran un perigo nas redomas...¡Todo un espectáculo! Pasámolo xenial e aprendemos que conducir é unha grande responsabilidade.

Marta, Yaribel e Mikel con cara de María Rdguez concentrada

velocidade

Seica había néboa... David pensando…¿en que?


-

-Andrés Santos, 6º-

Este curso triunfamos no fútbol , con un par de “tiqui taca salinas “

chegamos á final pero pasamos baches polo camiño

Lémbrome do partido que xogamos contra Lobios foi o primeiro partido da

tempada para os alevins e foi o primeiro triunfo dunha longa racha deles;

quedamos “4-10“ xogando na súa casa.

O primeiro partido para os benxamíns foi contra Gomesende ao que lle

gañaron “7-3” xogando no noso campo

Despois diso xogamos contra Entrimo que os maiores gañamos “4-1” e os

pequenos “3-1”Contra lobios pensamos que iamos gañar por “pulida” como os

outros anos pero solo gañamos “10-4 ”

O noso verdadeiro rival nesta fase final de zona foi a “Valenzá” e o rival

dos benxamíns foi o “Sagrado Corazón” Os alevins gañamos “5-3” e os

benxamíns, sen embargo, perderon “7-3”. Mala sorte pero o que importa é

participar.

Yaritsa chuta e mete gol Maribel entrégalle a copa a Andrés

Os benxamín xogando con Gomesende Equipo Campo a través en Muíños


DE RODA: VOU DE BRAZO DADO…

VOU CO MEU AMOR… DADE MEDIA VOLTA……… Grande cantidade dos xogos e divertimentos dos nosos avós e antepasados vanse perdendo.

Coa chegada dos medios de comunicación masivos (TV, ordenadores, videoxogos e demais

divertimentos individuais) nalgún pobos resulta difícil atopar pandillas xogando nas rúas.

Tamén é certo que en algún pobo non vive máis ca un rapaz ou rapaza.

Estas son algún bailes que aprendemos este ano en música e que, máis que danzas, son

xogos.

A MEDIA VOLTA Camíñase en roda e vaise

facendo o que di a canción.

Dar media volta, volta enteira.

Cambio de parella.

A dificultade é moverse ao

ritmo da canción, que vai

aumentando progresivamente.

Na última estrofa bailase en

parellas arrandeándose e dando

media volta ou volta enteira

cando o di a canción

O LAMBONCIÑO Nº impar de xogadores.

Agarrados das mans, andase arredor do que

apanda no medio e bérraselles insultos

(lambón é unha maneira de “insultar” ao que

quedou no medio sen parella).

2. O lambón escolle parella, e os demais

tamén se poñen a bailar.

3. O que queda sen parella, vai roubando

parellas aos que bailan.

4. Queda de Lambón o que non foi rápido á

hora de escoller parella

O REGADIÑO 1.Comézase collidos polo brazo camiñando,

en rodas concéntricas, seguindo o pulso.

2. Soltámonos e quedamos mirando para a

parella, cos brazos en alto, punteamos 4

veces co pé dereito e catro co esquerdo.

Enganchamos á parella do brazo dereito e

damos unha volta enteira, facemos o mesmo

no outro sentido (en 8 pasos).

Cambiamos de parella

Recollemos alcumes, para berrarlle ao

lambón:

TARAMBAINA, LAMBÓN, CAFRE, LAMBEPOTAS, LAMECÚS, VERCEIRO,

BARALLEIRO, PASMÓN, TRAPALLEIRO, BALDREU, PAPAHOSTIAS,

PINTAMONAS, MENTECATO, PINCHAFIGOS, TRUAN, LACAZÁN,

PAPÓN, NUGALLÁN, TOUPOROUTOU, APARVADO

Alumnos/as de 6º

curso


Alumnos/as de 3º Ciclo de EP

Sara Carbonero is a Spanish reporter. She works on television. She’s tall, thin and young. She´s got big green eyes and long straight brown hair. She’s got a big mouth, small ears and a short nose She´s wearing a pink jacket and a white shirt. She´s wearing black trousers .

This boy is Jaden Smith. He is Will Smith’s

son. He is an actor. He acts in Karate Kid with

Jackie Chan

He is tall, thin and young.

He has got small brown eyes, short curly

black hair, big ears, a big mouth and a short

nose

He’s wearing a checked shirt, a black T-shirt,

red trousers, a black cap and black

sunglasses.

This is Selena Gomez.

She’s a singer and an actress. She is tall, thin

and young. She’s 19.

She has got small brown eyes, long straight

brown hair, small ears and mouth and a short

nose.

She can play the piano and the guitar.

She’s wearing a pink t-shirt, brown trousers

and black trainers.


Miley Cyrus, Hanna Montana, is 19 years old. She is a famous Pop singer. She`s got long blond hair and big blue eyes, a big mouth and a small nose. Hanna is short. She likes the beach. She lives in Los Angeles, USA. She’s wearing a white shirt, a white T-shirt, blue jeans and black trainers.

His name is Joe Jonas. He is a famous Pop singer. He’s got 2

brothers. He’s got big brown eyes, a big mouth and short black hair.

He can sing and dance. He likes playing the guitar and having a good time with his

friends.

He’s wearing a light blue shirt, a brow vest, black trousers

and white trainers.

Shakira is a Colombian singer. She is 33 years old. She is very active. When she was ten, she was already a famous singer in her country. She is short; she’s got long blond hair. Her eyes are brown. She’s very happy and beautiful. She’s wearing black trousers, a black jacket, black boots and a leopard shirt. Shakira has also created a foundation called “Pies Descalzos” (barefoot) to help children in Colombia.

Leo Messi is a soccer player. He’s from Argentina but he lives in Barcelona. He plays as a striker. He’s number 10. He’s 23 years old. He is short like me (I'm Martin). He’s got black hair and brown eyes. He’s very fast and strong. He’s very happy because he’s the best football player in the word. He’s won the Golden Ball cup. This year he’s scored 28 goals. He´s wearing blue boots, blue and red socks, and a red shirt with blue stripes. Alumnos/as de 5º e 6º de EP

ENTRE OUTRAS COUSAS CONSEGUIMOS:

Coa colaboración do noso Concello unha gardería para que os pais/nais dos nen@s do colexo que traballan,

poidan deixar antes os seus fillos.

Un parque infantil para os mais pequenos.

En permanente colaboración co centro e coa finalidade de chegar a acadar un obxectivo común

“A mellora do noso centro”, mantivemos unha reunión co inspector de educación, para por no seu

coñecemento as nosas inquedanzas.

Subvencións para actividades extraescolares, como clases de inglés, informática, patinaxe, gaita e percusión etc…

Renovouse o equipo de son, o anterior tiña pouca potencia e soaba mal. Unha televisión para a aula de gardería.

Istalouse tarima nunha das aulas de infantil.

Tamén fixemos unha viaxe este ano coa colaboración do noso Concello a o parque Warner en Madrid,

onde os nen@s o pasaron de medo, aínda que non se sabe quen o pasaría mellor se os nen@s ou os pais/nais.

O día 14 de maio levantámonos as 4:45 da madrugada para ir Á Warner, que está en Madrid. A viaxe foi en autobús. Saímos ás 5:15 e ata ás 12:30 non durmimos con tanto barullo. Fixemos unha parada para almorzar nunha cafetería. Ao chegar botamos crema de sol para non queimarnos, xa que facía un día soleado e caloroso. Na entrada da Warner collemos os

mapas do recinto e fomos polas pulseiras para poder entrar o seguinte día. Cada familia foi a atracción que quixo. As 21:30 da noite, que era a hora sinalada, todos montamos no autobús cara ao hotel IBIS, onde iamos pasar a noite… Pola mañá almorzamos desesperados por volver ao parque de atraccións. Pasamos a mañá montando en atraccións, ao mediodía comemos nos restaurantes, que tiñan unha comida deliciosa…, pola tarde seguimos montando en atraccións, ceamos e ás 21:30 xa no autobús, tristes por ter que marchar.

Texto: Miguel CruzTexto: Miguel CruzTexto: Miguel CruzTexto: Miguel Cruz


As gregueríasgregueríasgregueríasgreguerías son definicións ou comentarios humorísticos e inxeniosos de cousas da vida diaria. Foron creadas por Ramón Gómez de la SeRamón Gómez de la SeRamón Gómez de la SeRamón Gómez de la Sernarnarnarna, pero nós non nos quedamos atrás...

Diccionario: Libro superdotado que se

ten que poñer a dieta.

Mestre: Adulto que se empeña en que

aprendamos as cousas.

Barriga: é o noso Tupper para a

comida.

Bolboreta: medio de transporte do

verme de seda

Lapis: Anaco de Madeira cun moratón

na punta.

Mundo: Balón xigantesco azul con

anaquiños brancos que se chaman

nubes.

Pasas: Uvas

octoxenarias.

Lectura: Show de letras para todos os

públicos.

Biblioteca: Almacén de soños.

Contos: Portas que se abren a un

mundo imaxinario.

Cine: instrumento de moito alucine.

Tambor: lugar de moito tremor.

Hipo: Diminutivo de Hipopótamo

- A dor máis grande do mundo é ……a dor de colmillo do elefante. - Cando un armario está aberto… Parece que a casa bosteza. - A auga … sóltase o pelo nas fervenzas. - A xirafa ten ….. abrigo de leopardo. - Un hipopótamo é un animal que ..... xoga a ser un submarino. - A vasoira.... baila o vals das mañás.


A Tongue Twister is a phrase or expression that

is difficult to say fast and clearly!

Try to say these as fast as you can:

A sailor went to sea

to see, what he could see

And all he could see

was sea, sea, sea.

One-One was a racehorse.

Two-Two was one, too.

When One-One won one race,

Two-Two won one, too.

A big black bug bit a big black bear. But, where is the big black bear that the big black bug bit?

I wish to wish the wish you wish to wish, but if you wish the wish the witch wishes, I won't wish the wish you wish to wish.


Alumnos/as de 3º

Tan caro é ese carro que por caro non compro ese carro.

Unha poldra parda e

preta

Trouxo un poldro pardo e

preto

Dixo a poldra parda e

preta

O seu poldro pardo e

preto:

Trepa pouco, poldro

pardo e preto,

trepa pouco.

O hipopótamo

Hipo, ten impo

Quen lle quitara o

impo ao

hipopótamo Hipo?

O fío está enrolado

quen o desenrolara?

O desenrolador

Que o desenrole

Bo desenrolador será.

Ten tinta Antón?

Tinta Antón ten. O ceo está enladrillado

quen o desenladrillará ?

O desenladrillador

que o desenladrille

bo desenladrillador será.

Quérote porque me

queres

Queres que te queira

máis?

Quérote máis do que me

queres,

Que máis queres?

Queres máis?

Debaixo dunha pipa tintaDebaixo dunha pipa tintaDebaixo dunha pipa tintaDebaixo dunha pipa tinta Hai unha pita pintaHai unha pita pintaHai unha pita pintaHai unha pita pinta

Cando a pipa tinta pingaCando a pipa tinta pingaCando a pipa tinta pingaCando a pipa tinta pinga A pita pinta pía.A pita pinta pía.A pita pinta pía.A pita pinta pía.

Esta burra torta

Trota, trota, trota,

a burra torta.

Trinca o mirto,

o mirto brota

Brota o mirto

ao pé da porta


Busca grupos de 3 números seguidos, en horizontal ou en vertical (non vale en diagonal) que sumen 15. Tes que encontrar 11grupos en total.

5 6 2 7 9 2 3 4 6 3 4 2 7 5 7 5 1 8 7 0 4 9 1 6 9 9 2 9 3 5 2 4 8 4 9 1 8 9 3 4 5 6 2 6 5 3 7 4 3 9 8 3 7 6 5 4 5 3 2 9 7 4 4 4 6 3 8 9 1 9

Unha familia está constituída por un avó, unha avoa, un sogro, unha sogra, un xenro, tres fillas, catro fillos, dous pais, dúas nais, tres netos, dúas netas, catro irmáns, tres irmás, dous cuñados, dous maridos, dúas esposas, un tío, tres sobriños e dúas sobriñas.

Pareceranche moitos, pero o certo é que son soamente 10 persoas.

Como está formada esta familia? Es quen de facer a súa árbore xenealóxica?

A Sra. Elvira Gastos pretendía pasar de largo xunto a máquina

de chicles cos seus xemelgos.

Pero... non tivo sorte.

-Mamá, eu quero un chicle _dixo un.

-Mamá eu tamén_dixo o outro_ Pero quéroo da mesma cor que o

de Toñito.

A máquina contén 6 chicles vermellos, 4 brancos e 5 azuis, e cada chicle costa 1€.

Cantas moedas terá que meter a sr. Elvira para satisfacer os antollos dos seus caprichosos fillos?

María de Melo – 5ºEP


Martín Álvarez

Actos Actos Actos Actos Pequenos, Pequenos, Pequenos, Pequenos, grandes grandes grandes grandes obras fan.obras fan.obras fan.obras fan.

Actos Actos Actos Actos Pequenos, Pequenos, Pequenos, Pequenos, grandes grandes grandes grandes obras fan.obras fan.obras fan.obras fan.

CCAATTAAVVEENNTTOOSS

Yago González, Águeda González, Martín Álvarez

Yago González, Águeda González, Martín Álvarez

cataventos 2011

Documents