as pantasmas xogaban a pelota1

CONTO IRLANDÉS “AS PANTASMAS XOGABAN A PELOTA”

Fadó, fadó, fadó a bhiín ann… Nunha ocasión, hai moito tempo, Jack chegou buscando traballo a casa dun rico labrego que vivía preto dun castelo.

DANIEL

O castelo estaba embruxado e o labrego perdera nel a varios membros da súa familia.

Ofertoulle a Jack a seguinte tarefa: se pasaba no castelo toda a noite e pola mañá seguía vivo, daríalle unha bolsa de moedas de ouro e tamén a man da súa filla.

PATRICIA

Así foi como o xoven se veu dentro do castelo. Había un gran lume nunha lareira e unha mesa cunha botella, un vaso e unha xarra de ponche.

MONICA

Jack leu unha sarta de pregarias nun libro que levaba e sentouse ante o lume a esperar.

NEREA

Ao cabo dun tempo sentiu que algúen golpeaba o piso da habitación enriba da súa ata que se abriu un burato e alguén dixo:

-Que me caigo, que me caigo!

- Cáete, díxolle Jack.

ANA

E, sobre o piso, caeron un par de pernas que se encamiñaron a un extremo e alí quedaron.

ROCIO

Os pelos de Jack puxéronse de punta pero de novo voltaron os berros e esta vez caeu o tronco que se foi a pousar enrriba das pernas.

Logo chegaron a cabeza e os ombreiros ata que o home quedou completo.

JOANDRA

Outros dous homes viñeron tras él e comezaron a darlle patadas a unha pelota. Xogaban dous contra un.

Jack estaba aterrorizado pero sacou forzas para decirlle ao que estaba só:

-Señor, vostede é un e os outros dous, voume unir a vostede e seremos dous contra dous.

PABLO

O partido durou toda a noite e cando comezaba a amencer Jack notou que as pantasmas querían decirlle algo.

De maneira que dixo:

- Cabaleiros, xa que rematamos o partido, seríades tan amables de decirme por que vindes aquí noite tras noite e como podería eu axudarvos a dar descanso as vosas ánimas?

LAURA

- Sabias palabras, díxolle un que se sentou con él.

Algúns dos que te precederon xogaron con nós pero ningún tivo a suficiente MISNACH (enerxía) para falarnos. Eu son o pai do home que te contratou e este é o meu pai e o outro o meu avó.

De vivos adorabamos os cartos, eramos ruíns, nunca pagabamos as débedas e casi matamos de fame aos nosos traballadores. Aquí tes os cartos e tesouros acumulados na nosa vida e tamén os documentos cos nomes das persoas as que perxudicamos.

Dille ao meu fillo que pague a esa xente, que salde as nosas débedas. Despois volve aquí e se non escoitas nada é sinal de que estamos en paz e poderás casarte coa miña neta cando queiras.

LUCAS

A mañá seguinte, cando o labrador veu vivo a Jack non o podía crer. E, cando éste lle contou o que tiña que facer, inmediatamente se puso a súa tarefa. Devolveu, coa axuda de Jack, a todo o mundo da lista os seus cartos.

SERGIO B

Cando Jack voltou ao castelo a pasar a noite quedouse dormido tranquilamente diante do lume. En soños pareceulle ver tres paxaros blancos que voaban polo ceo.

SERGIO F

Jack casouse por fin coa filla do labrego e viviron naquel castelo.

OSCAR

Foi moi feliz coa familia que formou e sempre foi xeneroso cos demais porque tiña moi en conta aquela historia que viviu.

SHEILA

CONTADORA DE SOÑOS-PROXECTO EIRIN. CEIP BARRIÉ DE LA MAZA-SANTA COMBA CURSO

2010-2011.ILUSTRACIÓNS DE 6ºA