abendua 2019 - bilgune feministabilgunefeminista.eus/uploads/erab_1/2020/01/... · durangoko...

Dena esanda dago, guztia egitekoBizitza erdigunean jartzeko, elikadura burujabetza feminismotik eraiki

Tamara Clavería Amuge elkarteko kideari elkarrizketa

...+

EUSK

AL H

ERRI

KO B

ILGU

NE

FEM

INIS

TARE

N B

ERRI

PAPE

RA |

50.

zkia

. | A

BEN

DUA

201

9IR

AKU

RRI

ZABA

LDU

BI-7

60-2

017

emaraun

emaraun-abendua19.indd 1 01/12/2019 22:32:05

aurkibideaaurkibidea

ema(H)itzaAurkibidea

Herrien txokoa

Erreportaia

Irudia

Askatu mataza

Saretik

Kolaborazioa

Kuleroen kaxa

2

3

4

7

8

10

11

12

erantzun

IKASIGOZATU

Egungo ekarpen ekonomikoez gain, beste asko landu eta lortzeko asmoarekin sortzen dugu kanpaina hau. Euskal Herriko Bilgune Feministaren proiektuari hauspoa ematea erabakitzen baduzu idatzi: [email protected] – era.

Korro hontan hausnartu nahi dugu gaurkoanadarretatik heldu zezena behingoanindarkeri sexista jarrita zentroanarduraz aztertu ta borrokatzen joanjendarte eredua baitago jokoan

Eredu judiziala, espetxe sistemapolizia, zigorra, beraien eskemahankaz gora jarri nahi dugu hori denaindarkeria bera baita dakarrenaez da babestu edo zaintzen gaituena.

Erasotzailea zein den esplikatzekokomunikabideak ez dira balekokanpotar, drogadikto, ero o antzekodenak balio die desitxuratzekoarazo estrukturala dela estaltzeko

Zuriketa morerik ez dugu onartzenEz baikara zuen traje beltzetan sartzengoxokia eskainiz ardurak uxatzenez gara limurkeriz utziko epeltzenerradikal izanez dugu borrokatzen.

Autodefentsa feministia bitartekogertu gaude erasoei erantzutekosarean osatu ta elkar babestekoepaile, polizia, edo tankerakoez zaituztegu behar aske izateko

Zarauzko Bilgune Feministaren bertsoa, Azaroaren 25ean

Gizonek ere badute zer egitekokonplizitate sokak askatzen joatekohainbat pribilegio zalantzan jartzekohausnartu, arduratu, ekin aldatzekogizontasun zurruna apurtzen hasteko

abendua2


Azaroaren 25ean kaleak hartu ditugu. DENA ESANDA DAGO!

USURBIL

HERNANI

ZARAUTZ

LIZARRA

ALTSASU

herrien

txokoa

abendua3


erreportaiaerreportaiaBAI

#;PARTEKATU eztabaidatu

DEFENDATU

BIZITZA ERDIGUNEAN JARTZEKO, ELIKADURA BURUJABETZA

FEMINISMOTIK ERAIKI! hilabete igaro dira Durangon elkartu ginenetik. Buruari bueltaka, erraiei begira eta balorazioetan murgilduta ibili gara denbora horretan guztian eta, orain, hausnarketak plazaratzen hasteko unea heldu da.

Ostiral goizean emozioz eta

urduritasunez hasi zen lehen mahai zentrala eta bertan Etxaldeko Emakumeek begirada baserritarra ekarri zuten.

“Gaur egungo egoera elikaduraren inguruan nahiko latza da. Askok pentsatu dezakezue danetarik daukagula eskuragarri, baina ez da egia”. Baieztapen horrekin hasi zuten beraien hitzartzea, izan ere, aski ondo dakite eskuragarri daukagun janaria, enpresa handiek etekinak ataratzeko balio duela. Azken finean, elikadurak dena gurutzatzen du, erabat transbertsala da eta, beraz, gure agenda politikoen erdigunean jarri behar dugu,

egungo sistema honen eraldaketarekin batera.

Helburua hori izanda, Etxaldeko Emakumeen proposamen politikoan agroekologia da bidea. Sistema osoa eraldatzeko proposamen politiko bezala kokatzen dute: “Mugimedu feministak heteropatriarakatu kapitalista suntsitu! Esaten duenean, erabat identifikatuak sentitzen gara, guk ere hori uste dugulako” ozen adierazi zuten. Bizitzak erdigunean jartzea, elikadura ere erdigunean jartzea delako.

“Nondik dator jaten dugun janaria?” izan zen oihartzun

2

elikadurak dena gurutzatzen du, erabat transbertsala da eta, beraz, gure agenda

politikoen erdigunean jarri behar dugu,

egungo sistema honen eraldaketarekin batera

Amets Ladislao, Etxaldeko Emakumeak taldeko kidea EH Jardunaldi Feministetan (Argazkia: Berria)

abendua4




DEFENDATU

propioa izan zuen galdera nagusia. Bertan geunden askok erantzuten jakin ez genuen galdera izan zen, eta, honetaz jabetuta, Etxaldeko kideak argi utzi zigun kontsumoa aldatzea eta politizatzea beharrezkoa dela.

Elikadura Burujabetzaren teoria Via Canpesinatik sortutako teoria eta praktika politikoa dela azaldu ziguten. “Herri bakoitzak bere elikadura sistema propioa definitzeko duen eskubidea da Elikadura Burujabetza eta horrek tokian tokiko baliabideak erabiltzera eramaten gaitu”. Justizia soziala Elikadura Burujabetzaren erdigunean izan da betidanik eta, hortaz, bai honek bai agroekologiak feminista izan behar dute. Hala ere, Via Campesinako emakumeek antolakundearen barnean asanblada edo espazio propio bat sortzeko beharra sentitu zuten feminismoaren transbertsaltasuna bermatua egon zedin. Hala gertatu zen

Etxalde antolakundearen barruan ere.

Elikadura Burujabetzaren eta feminismoaren arteko elkarlana eta lotura, beraz, ezagunak zaizkigu Euskal Herrian. Nazioarte mailan 2007an eman zen Emakume Mundu Martxaren eta Via Canpesinaren arteko topaketak asko eragin zuen EHko Emakume Mundu martxaren ibilbidean ere. Esan beharra dago Etxaldeko emakumeak EHko Mundu Martxaren parte direla, eta beraien ekarpena izugarria izan dela azken urteetan. Izan ere, teoriatik praktikara jauzi bat emateko beharra azaleratu izan dute eta beraien ekarpena, batez ere, aliantzen artikulazioan eta mugimendu feministaren jardunean egiten dute, bertoko produktuak eskuragarri jarriz. Aliantza horren ondorio dira EMMren gai garrantzitsuenetarikoak gorputzaren eta territorioaren defentsa izatea eta, hortaz,

haziena, lurrarena, urarena.... Horregatik 2015eko ekintza internazionalean, ekintza sinboliko nagusia, Euskal Herriko herri eta hirietan, hazien ereitea izan zen.

Mundu Martxako kide den Lucianaren hitzetan, “ekintzan oinarritzen den mugimendu bat gara eta ez horrenbeste teorian, baina elikadura burujabetzari dagokionez, tresna politiko baliagarriak behar ditugu. Izan ere, Europan dagoen Martxa oso hiritarra da gehienbat”. Ezinbestez, Etxaldeko emakumearen hitzetara bueltatzen gara: Jardunaldietan argi azaldu baitzuen hiri eta herrien arteko konexioetan lanean jarraitu behar dugula eta, horretarako, eztabaida hirietara ere eraman behar dela.

Elikadura burujabetza osatze feministaren prozesuarekin lotzen du Bilgune Feministak. Hau da, elikaduraren osatzea

2015eko Emakume Mundu Martxaren ekintza internazionala

abendua 5




DEFENDATU

osotasun kognitibo batean kokatzen dute: gure gorputza osatuz, lurra osatzen dugu eta alderantziz. «Osatzeak erreferentzia egiten dio emakumeok gure gogo-gorputzetan ditugun hainbeste zauri eta ondoezi. Horietatik atera eta burujabe izan nahi dugu». Normalean, norberak, bere barrenean, bizitzen dituen prozesuak dira, baina kolektiboan ere egin daitezke, gure buruari atsedena emanez edo elikadura osasuntsurako estrategiak eskuratuz, esaterako. Jarunaldi

Feministetan aurkeztutako ponentzian zera azaldu zuten: “Jabetzen gara naturarekiko jarrera esplotatzaile eta txikitzaileak gorputzetan ikaragarrizko inpaktua dutela, adibidez: aire eta uraren kutsadura, elikagaien industria, hazien kontrola, herri eta hirien diseinu” eta horren aurrean beraiek plazaratzen duten premisa “bizitzak agintzen duela” da. Hau da, gure borondatearen gainetik dagoenaren onarpenean oinarritu nahi dute eta hortaz gure elikagaien hautaketa

gure gorputzen beharretik eta naturaren beharretik (bizitzaren aginpetik) aukeratu.

Beraz, bizitza erdigunean jartzea zein indarkeria anitzei osatze feministarekin erantzuteak elikadura burujabetzaren beharra dakar, eta Bilgune Feministako kideek dioten legez “bidea egiten badakigu... Eta zuen denon esperientzia, gorputz bulkada, ideia zein egoteko moduekin, bide hau denon artean egiten jarraitzeko ilusioz dihardugu”.

Bilgune Feministaren Osatze egonaldia

Jardunaldi Feministetan EH Emakume Mundu Martxaren mahaingurua

gure borondatearen gainetik dagoenaren onarpenean oinarritu

nahi dute eta hortaz gure elikagaien hautaketa

gure gorputzen beharretik eta naturaren

beharretik (bizitzaren aginpetik) aukeratu

abendua6


IRUDIA: “EMAKUME ZOROA”, LAURA FREIJOINSTAGRAM: LAURI. | @LAURA.FREIJOE-POSTA: [email protected] urria


“ROMANI HADIN Tras las huellas de las mujeres gitanas” (Ijito emakumeen aztarnen bila) izeneko Jardunaldiak antolatu berri dituzue. Zergatik erabaki duzue jardunaldi horiek orain antolatzea?

AMUGE erakundean jardunaldi horiek antolatzea pentsatu dugu gure herriaren eta, zehazki, euskal ijito emakumeen memoria kolektiboa berreskuratu eta jendarteratzeko beharra ikusi dugulako.

Jardunaldiotan “ROMANI HADIN: Tras las huellas de las mujeres gitanas” (Ijito emakumeen aztarnen bila) izenburuko liburua aurkeztu dugu. Arrazoi ugari dago liburu hori idazteko erabakiaren atzean. Lehenbizi, justizia soziala egiteko ekimena da. Urteetan zehar ijito herria eta, emakumeak bereziki, ikusezin egin gaituzte, eta liburu horrekin gure ahotsa entzunarazi nahi dugu.

Bigarrenez, berdintasuna lortze aldera funtsezkoa zen guretzat, topikorik gabeko ijito emakumeak eta beren erabateko aniztasuna aurkezten dituzten erremintak eduki ahal izatea. Horrela, estereotipoak apurtuz, ijitoenganako arrazakeriari ere aurre egin nahi diogu.

Liburuaren idazketarako parte-hartze prozesua bera ahalduntzeko tresna izan da beren historia kontatu duten emakumeentzat. Liburua bera ere ahalduntze-tresna izango da irakurriko duten ijito emakume eta neskatoentzat. Izan ere, estereotipo horietatik urruntzea posible dela ikusarazi eta ijito emakumea izateko era anitzak erakusten baitigu.

Gainera, ijito emakume erreferenteak falta direla uste dugu, bai guretzat bai zuentzat (payo emakumeak) ere; ematen diren botere-harremanak erreproduzitu nahi ez baditugu, payoen esperientziak eta ezagutzak

bakarrik balioesteari utzi behar diogu.

Ijito emakumeak izan gara, eta egun ere bagara, ijito herriaren eta gainontzeko jendartearen arteko bitartekariak, aldaketaren eta geure ahalduntzeko prozesuen sortzaileak, eta hori garrantzitsua zela iruditu zitzaigun liburua idaztea erabaki genuenean.

askatu matazaaskatu mataza

Tamara Clavería, Amuge elkarteko kideari elkarrizketa

Amuge elkarteko kideak EHko V. Jardunaldi Feministak

gure berezko borrokak eta

aldarrikapenak ditugu eta payo emakumeen

zaindaritza baino, konplizitatea nahi

dugu

abendua8


Azaroaren 1, 2 eta 3an burututako Euskal Herriko V. Jardunaldi Feministetan ere parte hartu duzue mugimendu feministaren mahai zentralean ponentzia bat aurkeztuz. Hain anitza den gune horretan, zein edo zeintzuk ziren igorri nahi zenituzten gako-ideiak?

Guretzat zirraragarria izan da jardunaldi horietan parte hartu izana. Emozioz beteriko unea izan zen. Igorri nahi genuen oinarrizko ideia zen mugimendu feministaren borrokaren baitan arrazakeriaren aurkako borroka barne hartu behar dugula, eta bereziki ijitoenganako arrazakeria, alegia, ijito herriarenganako gorroto espezifikoa borrokatu behar dugula. Ijitoenganako arrazakeria, arrazaren araberako nagusitasunaren ideian oinarritzen da, gizatasuna guri kentzeko era bat da, bereizkeri historikoak elikatu duen arrazakeri instituzionalaren era bat. Besteak beste, gorrotoaren diskurtsoen eta zeharkatzen gaituzten indarkerien, esplotazioaren eta bereizkeriaren bitartez jartzen da agerian. Bestetik, Durangoko jardunaldietan ijito mugimendu feminista badagoela jakinarazi nahi genuen, teoria mailan gaztea bada ere praktikan ez, kontua da, ikusezina dela.

Gure berezko borrokak eta aldarrikapenak ditugu eta payo emakumeen zaindaritza baino, konplizitatea nahi dugu. Zailtasunak izan ditugu mugimendu feministak gure diskurtsoa ulertu eta gurekin partekatu zezan; izan ere, jendarteak bazterrekotzat, balio tradizional eta patriarkaletan errotutzat hartzen gaitu eta horrek ekarri du hainbat feminista zurik ijito emakume eta feminista izatea kontraesankorra

izango balitz bezala hautematea. Horregatik, nahiz eta intentzio ona izan, erritmoak eta moldeak ezarri nahi izan dizkigute batzuetan, paternalismotik, hegemonikoa den mailatik.

Zuen ustez, zeintzuk dira Euskal Herriko mugimendu feministak eman beharreko hurrengo urratsak?

Galdera zaila da. Lehenbizi, eta nire ustez Durangoko Jardunaldietan erabat argi geratu zenez, borroka feministak arrazakeriaren aurkako borroka behar du izan, maila berean, bi sistema horiek beste batzuekin batera zapaltzen gaituztelako. Askotan, arrazakeriaren aurkako borroka borroka feministarekiko bigarren mailakotzat hartzen da oraindik. Inor mintzeko asmorik gabe, gure ustez, oso zaila da zeharkatzen gaituzten zapalkuntza-sistema horiek guztiak gure egitea eta pentsamolde arrazista dugula onartzea nahiz eta geure buruak arrazistatzat ez hartu. Sistema matxista izateaz gain, arrazista ere badenez, denok batera lan egin behar dugu arrazismo horrek islatzen dituen pentsamenduak eta ekintzak identifikatu ahal izateko. Batzuetan zaila da, gure pribilegioak identifikatzea zaila da.

Durangon esan nuen bezala, payoak, ijitoak eta arrazagatik zapaldutako emakume guztiok batera eutsi egin behar dugu, faxismoz eta atzerapauso sozialez jositako garai honi aurre egin ahal izateko. Aurrerapauso batzuk lortu izanagatik ere, mugimendu feministak borrokari eutsi behar dio. Aliantza sendoak sortu behar ditugu, elkarren arteko ezagutzatik eta aitortzatik, mugimendu feministaren

baitan ere ematen diren botere- eta zaindaritza-harremanak gaindituz.Hortik abiatuta, eman beharreko pausoak pentsatzen hasi gaitezke.

Azaroaren 16an Herri Ijitoaren eguna izan da. Zeintzuk dira zuen aldarrikapenak emakume ijito eta feminista legez?

Hiru familia ijitotik bik beraien oinarrizko beharrak asetzeko oztopo izugarriak dituztela salatzen dugu, gure komunitatearen barnean bizi itxaropena jendartearen gehiengoarena baino 20 urte gutxiago dela ere, emakumeon kasuan oraindik gehiago. Datu hau baliogarria da emakume ijitoei gurutzatzen diguten indarkeria guztiak argira ateratzeko.

Herri ijitoarenganako utzikeria salatzen dugu, bai hezkuntzan zein lana bilatzerakoan. Gainera, lan munduan dagoen arrazakeria nabarmena agerikoa da. Emakume ijitoenganako paternalismoa ere salatu nahi dugu, jendarte zuriaren aldetik eta baita ere, feminismo hegemonikoaren sektore batzuetatik.

Kalitatezko hezkuntza bat nahi dugu, eskola eta auzo getizatuekin bukatzea. Kurrikulumetan Herri Ijitoaren ezagutza eta historia ere txertatzea ikasle ijitoak ere errekonozimendu bat izan dezaten. Gainera, politika publikoetan ume ijitoek euskal eskola publikora sarbidea izan dezaten aldarrikatzen dugu, honetarako baliabideak jarriz.

Indarkeriarik gabeko bizitzak bizi nahi ditugu, aniztasunaren aitortzan eta gure bizitzak askatasunez garatzeko aukera.

abendua 9


asa den Ekainaren 21, 22 eta 23an Lleidako Cluá de Meia herrian Migratu,

Errefuxiatu eta Arrazializatuen 1. Topaketa Antiarrazista burutu zen. Topaketa hau, hein handi batean, autofinantziatuak izan zen kide askoren esfortzuaren ondorio. Nagusiki, Bartzelonan bizi diren kide arrazializatu, migratu eta errefuxiatuen kolektibo eta borroka anitzetan inplikaturiko aktibista, idazle, pentsalari eta abar.

Zailtasun ekonomiko eta material guztien gainetik, lortu genuen Estatu Espainoleko autonomia erkidego ezberdinetan (Bartzelona, Valentzia, Girona, Zaragoza, Madril, Araba, Gipuzkoa, Bizkaia,...) bizi diren 130 lagun arrazializatu elkartzea eta saretzea lortu genuen; gure ezberdintasun zein antzekotasunetatik hurbiltzea lortu genuen, batzen gaituen aniztasunean elkar ezagutzen. Nabarmentzekoa da han batu ginen, adin, praktika erlijioso, identitate, eta abarren aniztasuna eta emakumeen presentzia handia.

Euskal Herriko Delegazioa, Abya Yala Elkarte kulturala, Munduko Emakumeak Babel, Ahizpatasuna, Munduko Emakumeak, Mujeres con Voz, Bilboko Mugimendu Panafrikanoa, Nahuatl Elkartea, Mboolo Moye Doole, Euskal Herriko Emakume Migratu eta Arrazializatuen Sarea eta SOS Arrazakeria Nafarroa, kolektiboetako kide diren 14 emakume, 4 gizon eta bi haurrek osatu zuten.

Topaketaren programa, lau bloke nagusitan egituratu zen:1. Blokea: Kanpo kontestua: Antiarrazakeri Politikoa eta Arrazializazioa.2. Blokea: Barne kontestua: Borroka antiarrazistan antolakuntza eta arlo afektibo/erlazionalaren artikulazioa-3. Blokea: Borrokoa Antiarrazistarako herraminta, estrategia eta taktikak4. Blokea: Sare Antiarrazistaren eraketa

Topaketaren helburu nagusia estatu mailan erresistentzia dekolonial eta antiarrazistarako sare bat artikulatzea izan zen. zeharkatzen gaituzten problematika eta oztopoak partekatu genituen, besteak beste, oinarrizko eskubideen bortxaketa sistematikoak, migrazio- politikak, Atzerritartasun legea, kontrol poliziala, sarekada arrazistak, Atzerritarrak Barneratzeko Zentroak (ABZ), deportazioak, Txuritasuna, komunikabideen indarkeria; lan, osasun eta hezkuntza arloetan

ematen diren bazterkeriak, genero politiken sistema eta honen marko normatiboak, migratu, arrazializatu eta errefuxiatuok pairatzen ditugun praktika paternalista, patriarkal eta arrazistak.

Arrazializazio eta migrazio prozesuei loturiko borroka helburuak, erlazio politiko eta intersubjetiboak, espazioak eta denborak, osasuna, sexu-genero disidentziak eta aniztasun funtzionala landu genituen besteak beste. Gure kolektiboetan borroka antiarrazistarako erabili ditugun tresna, estrategia eta taktiken efektibotasunaren inguruan hausnartzeko tartea ere izan genuen.

Pertsona arrazializatuen bizitzak erasotzen dituen arrazakeria estrukturalarekin amaitzeko praktika politikoetarako espazioak sortzeko beharretik jaio da Estatu mailan eman den lehendabiziko topaketa hau. Baita hitz egiteko, proposatzeko, eskatzeko, betetzeko, salatzeko, eta espazio ezberdinetara ahots propioarekin iristeko gai izango diren subjektu politikoen antolakuntza ereduak indartzeko beharretik ere.

Elkarrekin eraikiko dugun horren hazia landatu genuen, gure intersekzionalitateetatik batuko dugun horiekin. Elkarrekin indartsuagoak garela deskubritzeko aukera izan genuen, eta jakin badakigu poztasun, emozio, itxaropen zein amorru sentimenduen artean bere zailtasunak izango dituen bide batean gaudela.

Hasi berriak gara ibilbide honetan baina badakigu elkarren ondoan gaudela eta ez dugu ez salbatzailerik, ez moral antiarrazistarik behar. Baturik dantzatzerakoan, besarkatzerakoan eta solasterakoan sentitu izan duguna azaltzea ezinezkoa da. Aliatutzat aurkezten zaigun arrazakeria kolonialistaren jatorria identifikatu dugu. Pedagogia hau borrokarako arma gisa hartzen dugu.

Zubiak behar ditugu, hauek, bi aldeetatik eraikitzen direlako, eta bertatik igaroko dira eskubide zein aukera berdinekin gure artean elkarbanatzea erabakitzen ditugun horiek.

Izan nahi dugu eta bagara. Utz gaitzazue izaten. Hurrengo topaketak Valentzian izango dira 2020. urtean.

saretiksaretik

P

Migratu, Errefuxiatu eta Arrazializatuen 1. Topaketa Antiarrazista

EHko

Em

akum

e M

igra

tu e

ta A

rraz

ializ

atue

n Sa

rea

abendua 10


Nola gurutzatzen dute kultura heteropatriarkatuak eta kapitalismoak? Nola mugatu, eratu eta baldintzatzen dute kulturaren sistema? Eta areago, kulturaren esparruan dihardugun emakumeoi, nola gurutzatzen dizkigute gorputzak?

Galdera horiek izan zituen abiapuntu Salda Badagon “Kultura eta feminismoa uztartuz: faktoreak eta erronkak” eztabaidak, gogoeta-espazio gisa antolatu zenak. Kulturak berezko ezaugarri propioak dituela onartu ondoren, heteropatriarkatuak horietan eragiteko, eta zenbait subjektu azpiratzeko dituen moduak aztertzeari ekin genion. Laster gehitu zitzaion baldintzatzen duen beste funtsezko elementua: kapitalismoa. Bi hauek ezartzen dituzten ardatzen artean kultur sorkuntza, kudeaketa eta transmisioa nola mugitzen diren ikusi nahi genuen, agente aktiboen esperientzietatik abiatuz eta sareak josiz. Feminismoak bide horiek egiten nola lagun dezakeen, edo ardatz horiek mugitzeko aukera eskaini ote dezakeen aztertu nahi genuen.

80 lagun inguruk hartu

genuen parte tailerrean. Bost taldetan banatu ginen, gure profilen arabera: sortzaileak, hezitzaileak, kazetari eta komunikatzaileak, eta azken mahai batean, kudeatzaileak. Azken mahai horretan ere elkartu ziren bestelako profil batzuekin identifikatzen zirenak: itzultzaileak, kulturzaleak, herrigintzatik kulturarekin harremana izandakoak… Mahai bakoitzean eztabaidatu ostean, denon artean partekatu genituen elkartutako ideiak.

Bidean da arlo bakoitzaren ondorioak batzeko sortuko dugun dokumentua, baina bitartean, badira azpimarratu beharreko hainbat alderdi nagusi. Lehena, egungo kultur eredu nagusiak kapitalismoaren eta heteropatriarkatuaren estrukturak oinarritzat dituela, eta estruktura horiek beraiek jarri behar ditugula zalantzan feminismotik. Balorazio-sistemak, legitimazio-diskurtsoak sortzen dituzten instituzioak eta kultur politikak aztertu behar ditugu, eskaintzen duten eredua gure balio feministekin bat ote datozen arakatzeko, eta hala ez bada, beste antolatze- eta egituratze-sistema zenbait elkarrekin pentsatzeko. Zaintzaz aritzen

garen arren, estrukturak berak eragozten digu geure burua eta besteena zaintzea, eta egoera hori beste esparru guztietan ere izan baden arren, kulturaren arloko prekariotasun sistemikoak arazoa biderkatzen du.

Bestetik, politiken eta sistemen azterketa egiterakoan, kulturaren ezaugarri propioak ere kontuan hartu behar ditugula azpimarratzeko premia aipatu genuen. Kultur sorkuntzek badute berezko hizkuntza, sinbolikoki aritzeko gaitasuna ematen diena. Hizkuntza eta ekarpen horien balioa ezagutzera eman eta aintzat hartu behar da, balorazio-sistema erabat kuantitatiboak baztertuz, eta dauzkagun kalitatearen ideiak zalantzan jarriz.

Eta azkenik, gogoz adierazi nahi dugu badela garaia kulturaren inguruko sare indartsu eta antolatua osatzeko. Mugimendu feminista aterki ederra izan daiteke horretarako, beraien kabuz esparru txikiagoetan lanean aritu diren talde eta sortzaileei elkargune bat eskain diezaieke. Kultura feminista behar dugu, eta horren alde borrokatzeko sinergiak sortzeko garaia heldu da.

Kultura eta feminismoa uztartuzKULTURA ETA FEMINISMOA TALDEA

abendua 11


IRAKURRIZABALDUBI-760-2017


abendua 2019 - bilgune feministabilgunefeminista.eus/uploads/erab_1/2020/01/... · durangoko...

Documents