5.mailako tailerra
DESCRIPTION
5.mailako ikasleak egindako lanaTRANSCRIPT
Bazen behin Ana izeneko neskato bat. Anak ahizpa bat zuen bost urtekoa eta zaldi
hegodun bat ere. Ahizpa Laura deitzen zen, zaldia, berriz, Izar. Izar marroia zen, eta
bekokian orbain zuri bat zeukan. Hegoak oso handiak eta zuriak zituen Izarrek. Ana eta
Laura Hegolandian bizi dira gaztelu erraldoi batean, gurasoekin eta aitona-amonekin.
Arratsalde eguzkitsu batean, ekainaren amaieran eskola bukatu ondoren, Anak ez
zuenez nahi etxera itzuli, lagunekin gelditu zen pixka batean. Hiru ordu laurden pasatu
ondoren gaztelura itzuli zen. Etxera sartunez batera negar soinuak entzuten ziren ogiko
solairutik .Aita eta ama ziren Lauraren logelan, negar zotinka. Laura ez zela agertzen
esan zioten gurasoek Anari. Orduan Ana altxatu eta oihukatzen hasi zen:
-Lauraren bila joango naiz!!!!!! Zuek egon trankil laster itzuliko naiz!!!!!! – oihukatuz.
Ana beheko solairutik hasita azkeneko solailurarte hasi zen Laura bilatzen eta zeuden
denei galderak egiten. Halako batean lurrean etzundu zen , eta mahai azpian gutun bat
aurkitu zuen, gutun ilun eta nazkagarri bat. Gutun hori irakurtzen hasi zen; Laura
aurkitu nahi bazuen, zeruko Lehoi Gaiztoen erreinura etortzeko esaten zuen gutunak,
Lehoi Erregearen partez. Ana Izarren gainean eseri eta Lehoi Gaiztoen Erreinura abiatu
zen. Erreinurako bidean, hiru proba pasatu behar izan zituen, hiru proba beldurgarri
eta ikaragarri:
1º Proba:
Esan zioten soldaduek herensuge indartsuenarekin egin izan behar zuela borroka;
orduan Anak bere ezpetarik handiena eta modernoena atera zuen eta ausarten bezala
abiatu zen kobazulorantz. Kobazuloan, herensugearen ondotik isil-isilik pasatu zen eta
kobazulotik irtetea lortu zuen borrokarik egin gabe. A zelako beldurra pasatu zuen
kobazuloan!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
2º Proba:
Orduan ordu laurden gerotxoago kartel bat irakurri zuen. Kartelak jartzen zuen letra
handiz:
ORAIN ERREINUKO LEHOIRIK JAKINTSUARI IRABAZI BEHAR DIOZU MATEMATIKAN
Ana pentsakor eta oso urduri jarri zen eta azkenean lehoiak huts egin zuen eta Anak
irabazi zuen.
Ana oso alai jarri zen, Eleneri esan behar zion, bere musikako andereñoari.
3º Proba:
Anak azkenik mota guztietako barazkiak jan behar zituen. Anak oihukatu egin zuen:
-AAA hori zelako nazkaaaaaaaa!!!!!!!!!-lehoien aurrean.
Anari ez zaizkio gustatzen lehoien antzera. Baina ordu eta erdi pasatu ondoren lortu
zituen denak jatea.
Baina azkenik heldu zen Lehoien Erreinura, oso urrun baitzegoen. Bi orduko bidaia izan
zen.
Bertan lehoi soldadu batzuekin egin zuen borroka eta ia-ia gaztelu puntatik erori zen,
baina ez, ez zen erori. Kalabozoetara sartu zen erregearekin hitz egin gabe.
Azkenean zoritxarra joan, Laura askatu Izarren gainean eseri eta etxerantz itzuli ziren.
Etxera itzuli zirenean ohean sartu eta bi orduko siesta egin zuten denek.
Esnatzerakoan, Anak upelako ezustekoa hartu zuen!!!!!!
Laurak Anari beti nahi izan zuen txakurra oparitu zion. Anak txakurrari Bilbo jarri zion
izena.
Egun hartatik aurrera oso pozik bizi izan ziren, baina, berriz, Lehoi Erregea oso haserre
bizi izan zen.
Arlene Rementeria 5.maila
Bazen behin ezkozian herensuge handi bat.Gizakiak
jaten zituen eta umeak ere.Egun batean goerge
izeneko mutil bat bere aitarekin basora joan zen
perretxikoak hartzen.Bat-batean aita gelditu zen eta
hauxe esan zion:
-Leku hau oso arriskutsua da hobe da herrira
itzultzea.
Goerge ez zekien zergatiki joan orduan bere aitak
dana kontatau zion.Geroago zubi arriskutsu bat
zeharkatu behar zuten. Aitak esan zuen erreka
horretan herensugea bizitzen zela orduan bata-
batean goerge eta bere aita zubi erdian egon
zirenean herensugea errekatik irten zen.Aita eta
semea ez zekien zer egin.Orduan argi bat etorri zen
hodeien arteik eta ezkoziako jainkoa zen.Jainkoak
izpi bat bota zion herensugeari.
Herensugea desagertu zen eta aita eta semea
eskerrak eman zioten jainkoari baina jainkoak ez
zuen kasurik egiten eta zerura itzuli zen eta semea
eta aita osos pozik itzuli ziren herrira.
LANDERREN EZPATA
Bazen behin Lander izeneko ume gerlari bat . Mendatan bizi zen eta 10 urte betetzeko
zituen . Egunero mendira joaten zen paloekin jolastera, txorien habiak aurkitzen
Etxean egun guztia egoten zen bere ipuinak irakurtzen . egun batean bere aitak ezpata
bat eman zion ,eta ezan zion:
-Ezpata hau Oizeko dragoia hiltzeko da.
-Eta zertarako eman didazu niri?
-Nik ezin dudalako irabazi eta zuk bai.
Ordutik aurrera ezpatarekin entrenatzen egon zen, 18 urte bete arte.18 urterekin al
zuen borrokatu dragoiaren kontra . Baina Lander Oiz mendira joan zen eta dragoiak
herrira atakatu zuen eta neskatila bat eraman zuen. Lander munstroren kobazuloan
ezkutatu eta zorrotik ezpata atera zuen . Munstroa iritzi zenean zazpi buruetakoa
4ebagi zituen eta lurrera erori zen, besteak ez zutelako garunik bakarrik erdikoak zuen
garuna.Aseguratzeko beste buruak ebaki zituen eta haginekin neskatilari lepokoa egin
zuen.
Neska mutilarekin ezkondu zen eskerrak emateko eta hortik aurrera ez zuen munstro
gehiagorik ikusi.
PIRINIOETAKO MUNSTROA Bazen behin Isaba izeneko herri txiki-txiki bat.Han mutil bat bizi
zen bere gurasoekin.Herri hartan ez zegoen bakerik,Pirinioetan
baitzegoen munstro izugarri bat arranoaren erpeekin,sugearen
gorputzarekin eta oreinaren adarrekin.Egun batean,Aitor bere
gurasoekin Pirinioetara joan ziren baina ezin izan zuten mendirik
igo munstroa ikusi zutelako.Etxean telebista ikusten ari zirela
iragarki baten ikusi zuten nola desegin munstro hura.Orduan
hirurak Pirinioetan zegoen etxe zahar.Batera joan ziren.Aitorrek
pentsatu zuen edabe magiko bat zela baina bitxi bat zen.Bitxi
horrek laser bat botatzen zuen munstro hori
desegiteko.Pirinioetara joan zen Aitor eta laserra bota zuen eta
munstroa desegin zuen.Eta Aitor orain herriko heroi bat da.
MUNDU MAGIKOA
Bazen behin mundu magiko bat.Herriak Trufilandia
zuen izena.Hainbat gauza arrigarri
zeuden.Zumendiak su artzen zutenean ostadar
Bizkotzo jauna Trufilandiako alkatea zen.Bere
emaztea Rosalita zen.Seme bat edukitzen
zuten.Polo zuen izena.Polo hartz pertzona bat
zen.Hainbat gauza zituen.Saskibaloiko kantza
zuen,Jolas parke bat,eta garrantzitzuena lagun
asko zituen.Lagunek beti nahi zuten bere etxera
joan gauzak lortzeko.Poloren lagunik onena Artxito
zuen izena.Artxito ahuntz bat zen. Eskolan bakarrik
lagun bakar bat zuen Polo. Zergaitik Polo bihotz
honekoa zelako.Egun batean Artxitok beste lagun
bat aurkitu zuen.Polo baino dirutzuagoa.Rudi zuen
izena. Artxito garrantzitzuago egin zen.
Eta Polori bakarrik utzi zion. Polo negarrez gelditu
zen.Gurasoekin egin zuen hitz. Gurasoek ezan
zioten Artxitori kasurik ez egiteko.
Polo azarre zegoen eta Artxitorekin hitz egitea
erabaki zuen. Berarekin gelditu zen. Eta Polok ezan
zion naibazuen berriz bere laguna izan.Eta Artxitok
Hainbat gauza eginda batera baiezt ezan zion .
Polok galdetu zion zergatik hutzu zion bakarrik.
Artxitok dena kontatu zion.Rudiren laguna egin zeal,
diruagatik…
Eta lagunak egin ziren betirako.
Troski txakurra Bazen behin Troski izeneko txakur bat.Onatiko baserri batean bizi zen.Baserri hartan
famili bat bizi zen aita, ama, Ander eta Irati.Beste animali batzuk ere bizi ziren
baserrian, behiak, ardiak, asto Txuri eta katu Beltzi.
Egun baten Ander eta Irati basora joan ziren beste lagun batzuekin jolastera.Troski ere
haiekin joan zen poz-pozik.Basoan pilo bat jolastu ondoren, errekara joan ziren pixka
bat freskatzera eta denak joan ziren korrikan.
Anderrek salto egin zuen uretara eta beste guztiak ere bai, arropa eta guzti.Troski ere
uretan sartu zen eta poz-pozik zebilen.Halako batean ur korronte baten sartu ziren eta
Ander oso urduri jarri zen.Urak eramaten zuen eta oihuka hasi zen.Troskik salto egin
eta haginekin praketatik heldu eta tiraka erreka eskinarate eraman zuen Ander.Irati eta
beste lagun guztiak lortu zuten erreka eskinararte heltzea, eta pozik jarri ziren Ander eta
troski ondo ikustean.Etxera joan zirenean, gurasoei kontatu zieten gertatutakoa eta
Troskiri sari bat ematea pentsatu zuten;berari esker Ander salbu zelako.Troskiri gehien
gustatzen zitzaion janaria prestatu zioten, plater bete hezur.Troski oso pozik jarri zen
plater hori ikustean eta denek besarkada handi bat eman zioten.
Handik aurrera, Troski toki guztietara joaten zen Ander eta Iratirekin.