via stellae 2014 1 - compostela - capital cultural · 2 via stellae 2014 7pÁx resonet ......

108
VIA STELLAE 2014 1

Upload: lamtram

Post on 20-Sep-2018

224 views

Category:

Documents


0 download

TRANSCRIPT

Page 1: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 1

Page 2: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 20142

7PÁX RESONETFERNANDO REYES director20 XUÑO, VENRES / JUNIO, VIERNES CONVENTO DE SANTA CLARA / 20.30

11PÁX JOSÉ HERNÁNDEZ PASTOR contratenor

MANUEL MINGUILLÓN arquilaúdeCALIA ÁLVAREZ DOTRES viola da gamba21 XUÑO, SÁBADO /JUNIO, SÁBADO IGREXA DE SAN FIZ DE SOLOVIO / 20.30

15PÁX GALICIA BRASSBRAM SNIEKERS director22 XUÑO, DOMINGO / JUNIO, DOMINGO HOSTAL DOS REIS CATÓLICOS / 18.30PATIO DE SAN XOÁN

19PÁX AL AYRE ESPAÑOLEDUARDO LÓPEZ BANZO director24 XUÑO, MARTES / JUNIO, MARTES TEATRO PRINCIPAL / 20.30

23PÁX GLI INCOGNITIAMANDINE BEYER violín / dirección25 XUÑO, MÉRCORES / JUNIO, MIÉRCOLES IGREXA DA UNIVERSIDADE / 20.30

27PÁX BANDA MUNICIPAL DE MÚSICAENSEMBLE RESIDENTE DO FIPJUAN M. ROMERO / JUAN COLLAZO dirección26 XUÑO, XOVES / JUNIO, JUEVES PRAZA DA QUINTANA / 20.30

Page 3: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 3

31PÁX ACCADEMIA DEL PIACEREFAHMI ALQHAI director27 XUÑO, VENRES / JUNIO, VIERNES CAPELA DA ORDE TERCEIRA / 20.30

35PÁX NUNO AROSO percusión28 XUÑO, SÁBADO / JUNIO, SÁBADO CGAC / 20.30CENTRO GALEGO DE ARTE CONTEMPORÁNEA

39PÁX ALEJO AMOEDO piano

TERESA NOVOA sopranoPABLO RODRÍGUEZ pianoALUMNOS DE CANTO DO CONSERVATORIO SUPERIOR DE MÚSICA DE VIGO29 XUÑO, DOMINGO / JUNIO, DOMINGO TEATRO PRINCIPAL / 20.00

45PÁX VESPRES D’ARNADÍXAVIER SÁBATA contratenor30 XUÑO, LUNS / JUNIO, LUNES TEATRO PRINCIPAL / 20.30

51PÁX FABIO BIONDI violín

KENNETH WEISS clave01 XULLO, MARTES / JULIO, MARTES SALÓN TEATRO / 20.30

55PÁX CASPERVEK TRÍO02 XULLO, MÉRCORES / JULIO, MIÉRCOLES HOSTAL DOS REIS CATÓLICOS / 22.00PATIO DE SAN XOÁN

59PÁX ARS ATLÁNTICALIDIA VINYES CURTIS mezzosopranoMANUEL VILAS arpa de dúas ordes03 XULLO, XOVES / JULIO, JUEVES SAN FIZ DE SOLOVIO / 20.30

63PÁX REAL FILHARMONÍA DE GALICIAIVÁN MARTÍN piano/director04 XULLO, VENRES / JULIO, VENRES TEATRO PRINCIPAL / 20.30

67PÁX REAL FILHARMONÍA DE GALICIAMAXIMINO ZUMALAVE director05 XULLO, SÁBADO / JULIO, SÁBADO HOSTAL DOS REIS CATÓLICOS / 20.30PATIO DE SAN XOÁN

71PÁX IL FONDAMENTOPAUL DOMBRECHT directorROEL DIELTIENS violoncello07 XULLO, LUNS / JULIO, LUNESTEATRO PRINCIPAL / 20.30

77PÁX ROBERTA INVERNIZZI sopranoCRAIG MARCHITELLI arquilaúde / tiorba08 XULLO, MARTES / JULIO, MARTES IGREXA DE SAN FIZ DE SOLOVIO / 20.30

81PÁX MARTA RODRÍGUEZCARLA VILLANUEVAIRENE RODRÍGUEZSABELA CASTRO marimba09 XULLO, MÉRCORES / JULIO, MIÉRCOLESSAN MARTIÑO PINARIO / 20.30CLAUSTRO

85PÁX SERGEY MALOV violín / violoncello da spalla

FLORIAN BIRSAK clave10 XULLO, XOVES /JULIO, JUEVESCAPELA DA ORDE TERCEIRA / 20.30

91PÁX GERMÁN DÍAZ lira organizzata

DAVID J. HERRINGTON corneta inglesa / tuba12 XULLO, SÁBADO / JULIO, SÁBADOCAPELA DA ORDE TERCEIRA / 20.30

95PÁX ANDREAS PRITTWITZ & LOOKINGBACK QUINTET13 XULLO, DOMINGO / JULIO, DOMINGOHOSTAL DOS REIS CATÓLICOS / 20.00PATIO DE SAN XOÁN

99PÁX VOX STELLAE coro

LUIS MARTÍNEZ director14 XULLO, LUNS / JULIO, LUNESCAPELA DA ORDE TERCEIRA / 20.30

103PÁX ANONYMOUS 415 XULLO, MARTES / JULIO, MARTESIGREXA DE SAN PAIO DE ANTEALTARES / 21.00

Page 4: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 20144

O Concello de Santiago e a Xunta de Galicia or-ganizan e promoven a novena edición do Festival Via Stellae, un certame esencial no verán com-postelán que, a piques de cumprir os seus dez primeiros anos de vida, vén avalado por unha consolidada traxectoria e que sempre contou co respaldo do público e co recoñecemento da prensa especializada. Santiago de Compostela, o seu casco histórico, encherase de música du-rante máis de tres semanas: o Teatro Principal e o Salón Teatro; as igrexas, capelas e conven-tos de Santa Clara, Universidade, San Paio de Antealtares, Orde Terceira e San Fiz de Solovio; localizacións singulares como o CGAC e espa-zos abertos como os patios do Hostal dos Reis Católicos, a praza da Quintana ou o claustro de San Martiño Pinario son os variados escenarios para os seráns musicais do festival. Unha das cualidades máis sobranceiras do Via Stellae é a categoría dos intérpretes que enchen o seu atractivo cartel de vinte e tres concertos nos que os músicos e artistas galegos contan cunha me-recida e imprescindible presenza. A riqueza e diversidade da programación do festival ten na música antiga e barroca un dos seus argumen-tos máis sólidos, pero o Via Stellae non esquece outras épocas e xéneros musicais interpretados por artistas de moi distintos perfil e procedencia.

A liña de programación vinculada ao Barroco, á música antiga e á interpretación historicista pon-se de manifesto coas actuacións de artistas e agrupacións de prestixio internacional do talle da orquestra barroca belga Il Fondamento, dos vio-linistas Fabio Biondi, Sergey Malov e Amandine Beyer, da soprano italiana Roberta Invernizzi, do cuarteto vocal norteamericano Anonymous 4, dos contratenores Xavier Sábata e José Hernández Pastor, do pianista Iván Martín, dos conxuntos Al Ayre Español e Accademia del Piacere etc.

No programa atopamos un destacado pro-tagonismo dos grandes mestres do Barroco, de Bach e dos seus contemporáneos: Vivaldi, Haendel, Telemann…, a Johann Sebastian Bach e as súas sonatas para violín e clave dedican o seu concerto dous grandes nomes como o violinista palermitano Fabio Biondi e o claveci-nista neoiorquino Kenneth Weiss. Outras figuras do festival amosarannos diferentes facianas, repertorios e persoeiros do mundo da música antiga e barroca. Coa sensibilidade interpretativa e a fermosa voz da soprano milanesa Roberta Invernizzi achegarémonos á canción italiana da primeira metade do século XVII, un tempo no que as emocións e os afectos eran expresados polo cantante, por unha soa voz, con acompañamento

Page 5: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 5

instrumental, neste caso o laudista neoiorquino Craig Marchitelli. Pechan o festival catro mulleres que forman parte da historia da recuperación da música medieval: o cuarteto vocal Anonymous 4 presentan en Compostela unha antoloxía dos máis de 25 anos facendo música xuntas que ao mesmo tempo supón unha ampla panorámica dos cantos medievais e polifonías europeas.

Dende Andalucía chega unha das referencias da música antiga española, a Accademia del Piacere que liderada por Fahmi Alqhai recrearan co seu programa fantasías_diferencias_glosas a prácti-ca habitual dos músicos españois do XVI e XVII da interpretación, con boas doses de improvisa-ción, de transformación e adaptación das pezas aos recursos instrumentais dispoñibles. Os mo-delos italianos e Corelli son a fonte de inspiración do concerto dedicado á música francesa (con Couperin á cabeza) que ofrecerán a sensible e virtuosa violinista de Aix-en-Provence (e residen-te hai anos en Vigo) Amandine Beyer á fronte do seu grupo Gli Incogniti.

A ópera é protagonista nos recitais dos contrate-nores Xavier Sábata e José Hernández Pastor. O contratenor español de maior proxección interna-cional, o barcelonés Xavier Sábata, ofrecerá un mo-nográfico dedicado a arias de ópera para castrato

compostas en Londres polo gran mestre da ópera barroca, Georg Friedrich Haendel. Á figura dun dos primeiros cantantes famosos da historia da ópera, probablemente o seu primeiro gran divo, o castrado italiano Baldassare Ferri, dedica o valenciano José Fernández Pastor o seu recital centrado na música vocal e os primeiros pasos do xénero operístico no século XVII. E a ópera tamén e protagonista, esta vez sen palabras, no concerto de Al Ayre Español, conxunto aragonés (Premio Nacional de la Música 2014) que baixo a dirección do seu fundador Eduardo López Banzo interpretará a integral das fermosas sonatas opus 5 de Haendel.

Unha das efemérides musicais máis sinaladas deste ano e o terceiro centenario do nacemento de Carl Philipp Emanuel Bach, membro dunha das familias musicais máis longas da historia. Ao segundo fillo de Johann Sebastian Bach, e ao seu padriño Georg Philipp Telemann, dedican o seu concerto a experimentada orquestra ba-rroca belga Il Fondamento e o seu creador Paul Dombrecht. Tamén arredor da música de C.P.E. Bach (xunto á de Vivaldi e á do seu pai J.S. Bach) descubriremos un instrumento, e un xeito de in-terpretar: o violoncello da spalla co que o versátil interprete ruso Sergey Malov (tamén violinista e violista) tocará boa parte do variado programa

de sonatas, suites e variacións no que explora as cores, sonoridades, recursos estilísticos e expre-sivos dos instrumentos de corda.

O festival Via Stellae non esquece celebrar mu-sicalmente o 8º centenario da peregrinación a Compostela de San Francisco de Asís con dous proxectos de cadansúa agrupación galega. Na ca-pela da Orde Terceira, o coro Vox Stellae fará unha recreación litúrxica da festa de san Francisco e, no seu 25º aniversario, o grupo compostelán Resonet que dirixe Fernando Reyes será o encargado de inaugurar o festival na igrexa conventual de Santa Clara cun programa de cantos italianos do século XIII relacionados coa orde franciscana e cantos ibéricos da época como as Cantigas de Santa María ou o noso Códice Calixtino. Os profesionais galegos con-tan cun destacado protagonismo con interesantes propostas como é o caso do arpista compostelán Manuel Vilas que durante este Via Stellae materiali-zará a derradeira entrega (sexta) da recuperación in-tegral dos cen tons humanos contidos no Manuscrito Guerra que se conserva na universidade composte-lá; a mezzosoprano catalá Lidia Vinyes Curtis será a voz deste concerto e do sexto disco da gravación completa deste manuscrito, un dos documentos máis importantes para a música barroca española, que está a editar a discográfica británica Naxos.

Page 6: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

A Real Filharmonía de Galicia divide en dous os seus efectivos para ofrecer dous concertos en días consecutivos no Via Stellae. No primeiro o cana-rio Iván Martín, un dos máis destacados pianistas da súa xeración, ponse á fronte da sección de cordas da orquestra compostelá para interpretar tres fermosos concertos dun dos músicos máis ex-traordinarios da historia e protagonista destacado desta novena edición do festival. Ao día seguinte, o director compostelán Maximino Zumalave propón un especial programa nun dos patios do Hostal dos Reis Católicos con tres divertimentos para cordas, fermosas obras de xuventude, que Mozart com-puxo en Salzburgo. No mesmo marco terá lugar a presentación de Galicia Brass, un novo conxunto que nace en Compostela e que para o seu primeiro concerto realizou unha coidada e variada selección de obras orixinalmente escritas para este brillante formación de metais e percusión. En colaboración co proxecto de recuperación musical Descubrindo as nosas músicas, os pianistas Alejo Amoedo e Pablo Rodríguez e a soprano Teresa Novoa ensina-rannos a faciana máis íntima da música culta galega, a do piano e a canción lírica.

A percusión é un dos fíos condutores este ano do OFF#Stellae (a achega alternativa do festival: outras músicas, outras visións, outros espazos…)

materializada en seis concertos e espectáculos. Tres deles están organizados en colaboración co FIP, Festival Internacional de Percusión: na praza da Quintana a Banda Municipal de Música, que por segundo ano consecutivo se suma ao Via Stellae, materializa unha nova colaboración co Ensemble Residente do FIP en torno ao folclore indíxena ame-ricano; o CGAC acolle unha suxestiva proposta na que Nuno Aroso, un dos intérpretes portugueses máis creativos no panorama da música contempo-ránea, experimenta mesturando instrumentos de percusión con outros materiais, e o claustro de San Martiño Pinario será o marco no que catro novas percusionistas galegas (Marta Rodríguez, Carla Villanueva, Irene Rodríguez e Sabela Castro) pre-sentan un variado programa baixo o título Marimba en pedra. Na improvisación, nunha ollada renova-dora cara ao pasado, na fusión con outros xéneros musicais... sitúanse os puntos comúns de encon-tro das outras tres convocatorias do OFF#Stellae, dos tres concertos do trío Caspervek, de Andreas Prittwitz e de Germán Díaz. As emblemáticas Variacións Goldberg, obra mestra de Bach, son o punto de partida da travesía musical do Caspervek Trío polo Renacemento e o Barroco. Os mesmos períodos musicais reivindican o multiinstrumentis-ta Andreas Prittwitz e o seu quinteto Lookingback nunha lectura actual que ten no jazz improvisado

un dos seus piares máis sólidos. E dende Viena trouxo a Lugo o inquedo músico Germán Díaz un dos escasos exemplares funcionais que existen no mundo de lira organizata, instrumento híbrido de órgano e zanfona; sempre orixinal nas súas propos-tas, Germán Díaz estará acompañado nesta viaxe pola corneta e a tuba doutro peculiar músico de jazz como David John Herrington.

Moitos e moi variados son os protagonistas desta novena edición do festival Via Stellae... os Bach, a percusión, Francisco de Asís, a improvisación, Haendel, a música antiga e o Barroco, a fusión, raíces e tradición, a voz, instrumentos descoñeci-dos, o entorno artístico e histórico do casco vello compostelán, rigor interpretativo e innovación... Unha ollada ao pasado mirando de fronte ao fu-turo… Cos oídos e os ollos ben abertos, ao longo destas case catro semanas de festival non falta-rán as oportunidades para vivir enriquecedoras experiencias rodeados de tanta e tan boa música.

Page 7: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 7

I’son un pellegrin

Radiante Lumera (A San Francisco. Laudario Magliabechiano 18)

I’son un pellegrin (Anónimo. Ballata)

Benedicti et llaudati (Ós santos Apóstolos. Laudario di Cortona)

Laudas e cantigas

Ave donna santissima (Laudario Magliabechiano 18)

Santa María Strela do día (Alfonso X. Cantiga 100. De loor)

Ave Maria stella diana (Laudario Magliabechiano 18)

De Santa Maria sinal cual xe quer (Alfonso X. Cantiga 123. Como Santa María guar-dou un frade menor dos diabos na ora que quis

morrer, e torcía-se todo con medo deles)

Senpre con umiltà

Sia Laudato San Francesco (A San Francisco. Laudario di Cortona)

Senpre con umiltà (Niccolò da Peruggia. Ballata)

O Cántico do Irmán Sol

Il Cantico delle Creature: Cantico di Frate Sole

(Texto: San Francisco. Música: Laudario Magliabechiano 18. versión, Fernando Reyes)

O camiño da pobreza

Povero pellegrin (Niccolò da Peruggia. Madrigal)

Wer das Ellend Bauen will (Anónimo alemán)

Francisco no Camiño de Santiago

Di tutto nostro core (A Santiago o Maior. Laudario Magliabechiano 18)

Laudar vollio per amore (A San Francisco. Laudario di Cortona)

Un pellegrin uccel (Paolo da Firenze)

Dum Pater familias (Codex Calixtinus)

En Compostela

A Santo Iacobo (A Santiago o Maior. Laudario Magliabechiano 18)

Resonet (Codex Calixtinus)

Sia Laudato San Francesco (A San Francisco. Laudario Magliabechiano 18)

Gratulantes celebremus festum (Codex Calixtinus)

Povero Pellegrin_1214a música na viaxe de San Francisco de Asís a Compostela

20 XUÑO, VENRES JUNIO, VIERNES

CONVENTO DE SANTA CLARA 20.30RESONET

FERNANDO REYES director

Mercedes Hernández sopranoDavid Sagastume contratenorPaulo González frauta / zanfona / gaitaCarlos Castro percusión / salterioEstudio de Resonet grupo vocalÁngeles Casares, Ignacio Gómez, Mª Carmen García, Trinidad de MiguelFernando Reyes cítolas / laúde

Page 8: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 20148

A MÚSICA NA VIAXE DE SAN FRANCISCO DE ASÍS A SANTIAGO DE COMPOSTELA

San Francisco de Asís chegou a Santiago, como un peregrino máis, no ano 1214. Con el viñeron outros frades e persoas amigas que compartían as ideas do que sería a innovadora orde mendicante dos franciscanos. Na equipaxe destes peregrinos pobres viñan os seus cantos que, entoados na sua língua, servían para comunicar as súas ideas relixiosas, para animar as paradas, para dar forzas no camiño e mesmo para compartir os duros momentos da peregrinación. As laudas (Laude) son os cantos que nace-ron en Italia nos inicios do século XIII e que están relacionados directamente coa orde franciscana. Estes cantos son a base deste programa. Pero tamén es-tarán presentes os cantos ibéricos máis relacionados coas laudas, as cantigas de Santa María. Tamén os cantos doutros peregrinos como a canción alemana Wer das Ellend bauen will (Quen queira construír a pobreza), que escoitarían os peregrinos franciscanos no Camiño, así como as músicas que soaban no templo de Santiago á súa chegada, como as do Códice Calixtino. Tamén escoitaremos

pezas de épocas inmediatamente pos-teriores moi influídas pola corrente fran-ciscana e que fan referencia á peregri-nación, como o Povero Pellegrin (Pobre peregrino) de Niccolò da Peruggia ou Un pellegrin uccel (Un paxaro peregrino) de Paolo da Firenze. E como especial achega, unha adaptación de Fernando Reyes do famoso texto de san Francisco o Cantico di Frate Sole (Cántico do Irmán Sol), con material musical do Laudario Magliabechiano 18, xa que a música orixinal, tamén de San Francisco, non se conserva. Esta selección que titulamos Povero Pellegrin achegaranos a través da música, indubidablemente a canle máis eficaz, o espírito do peregrino Francisco aos nosos días, co estilo ao que nos ten afeitos Resonet, combinando o rigor na interpretación coa inherente orixinalida-de creativa que precisa toda interpreta-ción musical. Desta maneira Resonet, no ano do seu 25º aniversario, contribuirá ao mesmo tempo solemne e humildemente á celebración do 8ª centenario da pere-grinación de San Francisco a Santiago de Compostela. Fernando Reyes

LA MÚSICA EN EL VIAJE DE SAN FRANCISCO DE ASÍS A SANTIAGO DE COMPOSTELA

San Francisco de Asís llegó a Santiago, como un peregrino más, en el año 1214. Con él vinieron otros frailes y personas amigas que compartían las ideas de la que sería la innovadora orden mendicante de los franciscanos. En el equipaje de estos peregrinos pobres venían sus cantos que, entonados en su lengua, servían para co-municar sus ideas religiosas, para animar las paradas, para dar fuerzas en el camino e incluso para compartir los duros momen-tos de la peregrinación. Las Laudas (Laude) son los cantos que nacieron en Italia en los inicios del siglo XIII y que están relaciona-dos directamente con la orden franciscana. Estos cantos son la base de este programa. Pero también estarán presentes los cantos ibéricos más relacionados con las laudas, las cantigas de Santa María. También los cantos de otros peregrinos como la can-ción alemana Wer das Ellend bauen will (Quien quiera construir la pobreza), que escucharían los peregrinos franciscanos en el Camino, así como las músicas que sonaban en el templo de Santiago a su llegada, como las del Códice Calixtino. También escucharemos piezas de épocas

inmediatamente posteriores muy influen-ciadas por la corriente franciscana y que hacen referencia a la peregrinación, como el Povero Pellegrin (Pobre peregrino) de Niccolò da Peruggia o Un pellegrin uccel (Un pájaro peregrino) de Paolo da Firenze. Y como especial aportación, una adapta-ción de Fernando Reyes del famoso texto de san Francisco el Cantico di Frate Sole (Cántico del Hermano Sol), con material musical del Laudario Magliabechiano 18, ya que la música original, también de san Francisco, no se conserva. Esta selección que titulamos Povero Pellegrin nos acerca-rá a través de la música, indudablemente el canal más eficaz, al espíritu del peregrino Francisco a nuestros días, con el estilo al que nos tiene acostumbrados Resonet, combinando el rigor en la interpretación con la inherente originalidad creativa que precisa toda interpretación musical. De esta manera Resonet, en el año de su 25º aniversario, contribuirá al mismo tiempo solemne y humildemente a la celebración del 8º centenario de la peregrinación de san Francisco a Santiago de Compostela. Fernando Reyes

Page 9: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 9

RESONETFormouse en 1990 en Santiago de Compostela, baixo o impulso do laudista Fernando Reyes, quen di-rixe o grupo, e a soprano Mercedes Hernández, tomando o seu nome dunha peza do Códice Calixtino. Os seus compoñentes están espe-cializados na interpretación da mú-sica antiga nos máis recoñecidos centros de formación de Europa. Ofreceu numerosos concertos en prestixiosos festivais e auditorios de toda Europa, e dedica grande atención á música relacionada con Galicia e co Camiño de Santiago. Gravou os compactos La Grande Chanson: cancións dos peregri-nos de Francia, s. XVII; Santiago!: mús ica e peregr inac ións no Renacemento; Les Pellerines: a moda da peregrinación en Francia, s. XVII; Il Pellegrino: a viaxe de Cosme III de Medici, 1668; Canto de Nadal ; Cantares Gallegos-Rosal ía de Castro ; Canto de Ultreia: Codex Calixtinus - Cantos de peregrinos: Músicas para as

festas de Santiago, s. XII; Festa Dies, músicas para a consagración da Catedral de Santiago, 1211 e A Peregrina, cantos e romances nos camiños de Santiago.

FERNANDO REYES director

Iniciou a súa formación musical como neno cantor na Escolanía da Catedral de Santiago de Compostela e especializouse nos instrumen-tos antigos de corda pulsada no Conservatorio de Toulouse (Francia) e na Staatliche Hochschule für Musik de Trossingen (Alemaña). Fundou e dirixe Resonet. Como instrumentista ten ofrecido unha intensa actividade de concertos e gravacións, tanto como solista como acompañante, por toda Europa. Alén diso, compuxo e dirixiu a música de diversas obras teatrais e publicou varios artigos sobre música antiga, guías musicais e libros-cd. Impartiu numerosos se-minarios, cursos e conferencias en diferentes universidades e centros de ensino europeos.

MERCEDES HERNÁNDEZ sopranoNaceu en Santiago de Compostela e estudou canto, especializándose en música antiga, no Conservatorio de Toulouse (Francia), na Musikhoch-schule de Trossingen (Alemaña) e na Schola Cantorum Basiliensis (Basilea, Suiza) con profesores como Guillemette Laurens, Richard Levitt e Montserrat Figueras. Colabora en concertos e gravacións con destaca-dos grupos como La Capella Reial de Catalunya (Jordi Savall), Le Parlement de Musique, (Martin Gester), Ensemble Elyma (Gabriel Garrido), The Harp Consort (Andrew Lawrence King), La Fenice (Jean Tubery) etc., tendo ac-tuado en moitos dos principais audi-torios e festivais de Europa e América. En canto á ópera, en 2002 debutoi no Liceo de Barcelona na ópera de Claudio Monteverdi L’Orfeo dirixida por Jordi Savall.

DAVID SAGASTUME contratenorNacido en Vitoria, cursou estudos de violoncello no Conservatorio Superior de Música Jesús Guridi da

capital alavesa e realizou estudos de clave, viola de gamba, música de cámara e composición. Compaxina os seus estudos coas súas inter-vencións como instrumentista do Conxunto Ins trumental Jesús Guridi, Orquesta Joven de Vitoria-Gasteiz, Orquesta Joven de Euskalerria EGO e Sinfónica de Euskadi . Paralelamente traballa como con-tratenor con Isabel Álvarez, Richard Levitt e Carlos Mena. É membro da Capilla Peñaflorida, membro fundador de Intonationes (grupo especializado en polifonía espa-ñola), actúa habitualmente coa Ca pella Reial de Catalunya baixo a dirección de Jordi Savall e participa en numerosos concertos e grava-cións. Ten cantado como solista con grupos como Vaghi Concenti, Resonet, Los Ministriles de Marsias, Orquesta Barroca de Salamanca, Orquesta de Cámara Galega, Coro Victoria Musicae, Camerata Iberia, Les Sacqueboutiers de Toulouse e Ensemble Gilles Binchois.

Page 10: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201410

RESONETSe formó en 1990 en Santiago de Compostela, bajo el impulso del laudista Fernando Reyes, quien diri-ge el grupo, y la soprano Mercedes Hernández, tomando su nombre de una pieza del Códice Calixtino. Sus componentes están especializados en la interpretación de la música antigua en los más reconocidos centros de formación de Europa. Ofreció numerosos conciertos en prestigiosos festivales y auditorios de toda Europa, y dedica gran atención a la música relacionada con Galicia y con el Camino de Santiago. Grabó los compactos La Grande Chanson: canciones de los peregrinos de Francia, s. XVII; Santiago!: música y peregri-naciones en el Renacimiento; Les Pellerines: la moda de la peregrina-ción en Francia, s. XVII; Il Pellegrino: el viaje de Cosme III de Medici, 1668; Canto de navidad; Cantares Gallegos-Rosalía de Castro; Canto de Ultreya: Codex Calixtinus - Cantos de peregrinos: Músicas

para las fiestas de Santiago, s. XII; Fiesta Dies, músicas para la consa-gración de la Catedral de Santiago, 1211 y La Peregrina, cantos y roman-ces en los caminos de Santiago.

FERNANDO REYES director

Inició su formación musical como n iño cantor en la Esco lan ía de la Catedral de Santiago de Compostela y se especializó en los instrumentos antiguos de cuerda pulsada en el Conservatorio de Toulouse (Francia) y en la Staatliche Hochschule für Musik de Trossingen (Alemania). Fundó y dirige Resonet. Como instrumentista ha ofrecido una intensa actividad de conciertos y grabaciones, tanto como solis-ta como acompañante, por toda Europa. Más allá de eso, compuso y dirigió la música de diversas obras teatrales y publicó varios artículos sobre música antigua, guías musica-les y libros-cd. Impartió numerosos seminarios, cursos y conferencias en diferentes universidades y cen-tros de enseñanza europeos.

MERCEDES HERNÁNDEZ soprano

Nació en Santiago de Compostela y estudió canto, especializán-dose en música antigua, en el Conservatorio de Toulouse (Francia), en la Musikhochschule de Trossingen (Alemania) y en la Schola Cantorum Basiliensis (Basilea, Suiza) con pro-fesores como Guillemette Laurens, Richard Levitt y Montserrat Figueras. Colabora en conciertos y grabacio-nes con destacados grupos como La Capella Reial de Catalunya (Jordi Savall), Le Parlement de Musique, (Martin Gester), Ensemble Elyma (Gabriel Garrido), The Harp Consort (Andrew Lawrence King), La Fenice (Jean Tubery), etc., habiendo actuado en muchos de los principales audito-rios y festivales de Europa y América. En cuanto a la ópera, en 2002 de-butó en el Liceo de Barcelona en la ópera de Claudio Monteverdi L’Orfeo dirigida por Jordi Savall.

DAVID SAGASTUME contratenor

Nacido en Victoria, cursó estudios de violonchelo en el Conservatorio

Superior de Música Jesús Guridi de la capital alavesa y realizó estudios de clave, viola da gamba, música de cámara y composición. Compagina sus estudios con sus intervenciones como instrumentista del Conjunto Instrumental Jesús Guridi, Orquesta Joven de Vitoria-Gasteiz, Orquesta Joven de Euskalerr ia EGO y Sinfónica de Euskadi. Paralelamente trabaja como contratenor con Isabel Álvarez, Richard Levitt y Carlos Mena. Es miembro de la Capilla Peñaflorida, miembro fundador de Intonationes (grupo especializado en polifonía española) y actúa ha-bitualmente con la Capella Reial de Catalunya, bajo la dirección de Jordi Savall y participando en nu-merosos conciertos y grabaciones. Ha cantado como solista con gru-pos como como Vaghi Concenti, Resonet, Los Ministriles de Marsias, Orquesta Barroca de Salamanca, Orquesta de Cámara Galega, Coro Victoria Musicae, Camerata Iberia, Les Sacqueboutiers de Toulouse y Ensemble Gilles Binchois.

Page 11: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 11

Giulio Caccini (ca.1550-1618) Amarilli, mia bella

(Amarilis, fermosa miña)

Girolamo Frescobaldi (1583-1643) Se l’aura spira (Se a brisa sopra)

Arcangelo Lori (ca.1611-1679) Toccata (sol menor)

Claudio Monteverdi (1567-1643) Si dolce é il tormento (Tan doce é o tormento)

Tarquinio Merula (1594/5-1665) Menti lengua buggiarda (Mentes, lingua embusteira)

Giovanni Felice Sances (ca. 1600-1679) Ussurpator tiranno

(Usurpador tirano)

Dario Castello (ca.1590-ca.1658) Sonata Prima (Sonate concertante)

Claudio Monteverdi (1567-1643) Oblivion soave

(Suave esquecemento)

Franceso Cavalli (1602-1676) Lamento di Apollo (Lamento de Apolo)

Gioseppe Antonio Doni (s.XVII) Passagalli

Antonio Cesti (1623-1669) Speranza cor mio

(Esperanza, meu corazón), de L’Argia

Antonio Cesti (1623-1669) Se l’anima mia non parla

(Se a miña alma non fala), de L’Argia

il primo gran divoBaldassare Ferri… ópera, teatro e corte

21 XUÑO, SÁBADO JUNIO, SÁBADO

IGREXA DE SAN FIZ DE SOLOVIO 20.30JOSÉ

HERNÁNDEZ PASTOR contratenor

MANUEL MINGUILLÓN arquilaúde

CALIA ÁLVAREZ DOTRES viola da gamba

Page 12: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201412

BALDASSARE FERRI, IL PRIMO GRAN DIVO

O novo Orfeo, así foi alcumado Baldassare Ferri (Perugia, 1610-1680), a quen ben podemos con-siderar como o primeiro gran divo da historia da ópera. Motivada polo seu abraiante canto, a raíña Cristina de Suecia suspendeu a guerra con Polonia e fixo traer a este castrato en naves suecas ata a súa corte para poder escoitalo. Neste programa recréase o as-pecto íntimo e refinado do canto do primeiro castrado célebre, tan valorado entre a jet set das cortes e círculos privados europeos do sé-culo XVII: cancións de cámara máis

coñecidas con que adoitaban pre-parar a voz os cantantes da época antes de cantar unha ópera e arias de ópera de compositores dos que Baldassare Ferri estreou roles prin-cipais. Na selección encontramos pezas que reforzan o aspecto máis destacado do canto de Baldassare Ferri poetizado por un cronista da época, Giovanni Bontempi, na súa Historia Musica de 1695: “Os seus labios foron capaces de tranqui-lizar as mentes e embriagar con doce ambrosía os corazóns”. José Hernández Pastor, a partir dun tex-to de Giulia Anna Romana.

BALDASSARE FERRI, IL PRIMO GRAN DIVO

El nuevo Orfeo, así fue apodado Baldassare Ferri (Perugia, 1610-1680), a quien bien podemos consi-derar como el primer gran divo de la historia de la ópera. Motivada por su apabullante canto, la reina Cristina de Suecia suspendió la guerra con Polonia e hizo traer al este castra-to en naves suecas hasta su corte para poder escucharle. En este pro-grama se recrea el aspecto íntimo y refinado del canto del primer castra-do célebre, tan valorado entre la jet set de las cortes y círculos privados europeos del siglo XVII: canciones de cámara más conocidas con que

solían preparar la voz los cantantes de la época antes de cantar una ópera y arias de ópera de compo-sitores de quienes Baldassare Ferri estrenó roles principales. En la se-lección encontramos piezas que re-fuerzan el aspecto más destacado del canto de Baldassare Ferri poe-tizado por un cronista de la época, Giovanni Bontempi, en su Historia Musica de 1695: “Sus labios fueron capaces de tranquilizar las mentes y embriagar con dulcísima ambrosía los corazones”. José Hernández Pastor, a partir de un texto de Giulia Anna Romana

Page 13: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 13

JOSÉ HERNÁNDEZ PASTOR contratenorA carreira do contratenor valenciano José Hernández Pastor mereceu xa todo tipo de eloxios da prensa especializada e do público. A súa notable versatilidade levouno a ser referen-cia no repertorio renacentista, a interpretar Bach cos mellores directores (Eduardo López Banzo, Jordi Savall etc.), O Mesías (con Fabio Bonizzoni), repertorio barroco español con Diego Fasolis ou a ofrecer recitais solistas coa música barro-ca máis virtuosa en salas como o Kursaal (San Sebastián), Teatro Real (Madrid), Konzerthaus (Viena), Teatro de Bellas Artes (México D. F.), Konzerthaus (Berlín), Teatro Champs Elysées (París) etc., sendo destacado pola prensa como un intérprete exquisito, expresivo e de voz cálida cun belo timbre e unha execución impecable (J. A. Vela del Campo, El País) e considerado un dos maiores expoñentes do seu rexistro en Europa (La Vangardia). As súas gravacións cóntanse xa por ducias e entre elas cabe destacar os seus discos con El Cortesano e coa Orquestra Barroca de Sevilla. É invitado habitualmente a impartir cursos de canto: universidades de Salamanca, Málaga e Jaume I de Castelló, cur-sos de Aracena e de Guadassuar etc.

MANUEL MINGUILLÓN arquilaúdeActuou como solista e en colaboracións con gru-pos como Gabrieli Consort & Players, Monteverdi Choir, English Baroque Soloist, Florilegium, Royal Philarmonic Orchestra, La Nuova Musica, Galan, The Kings Singers, Charivari Agreable, Al Ayre Español e La Compañía de Teatro Clásico de España nos principais auditorios e festivais de España, Portugal, Francia, Reino Unido, Italia, Suíza, Polonia, Eslovenia, Estados Unidos, Canadá, México e Australia. Tocou baixo a dirección de prestixiosos directores como Paul McCresh, John Elliot Gardiner, Paul O’Dette, Laurence Cummings, Benjamin Bayl ou Eduardo López Banzo entre outros. Os seus recitais foron retransmitidos por RNE, BBC e RTP (Portugal). Gravou para Signum Records xunto a The Kings Singers e para Novum xunto a New College Oxford Choir e Charivari Agreable. É membro fundador do dúo de vihuelas Delitiae Musicae xunto a Jesús Sánchez, co que gravou o seu primeiro disco a dúo Adeus meu amor para Brilliant Classics.

CALIA ÁLVAREZ DOTRES viola da gambaNacida na Habana, é licenciada en viola da gamba no Conservatorio Superior de Música de Sevilla Manuel Castillo. Tomou clases con im-portantes gambistas como Jordi Savall, Wieland Kuijken, Ventura Rico, Vittorio Ghielmi e Fahmi Alqhai. Colaborou con Ars Longa, Orquesta Barroca de Sevilla, Camerata Iberia, Compañía Nacional de Teatro Clásico e traballou con mú-sicos do talle de Juan Carlos de Mulder, Gabriel Garrido, Andrés Cea, Raquel Andueza ou José Hernández Pastor. Como solista e directora destaca o seu traballo cos ensembles Artilugium e Musica Liberata, cos que actuou en España, Francia e Portugal e realizou gravacións para radio e televisión. Dende 2011 imparte os cursos anuais de viola da gamba na mostra de Música Antigua Castillo de Aracena.

Page 14: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201414

JOSÉ HERNÁNDEZ PASTOR contratenorLa carrera del contratenor valenciano José Hernández Pastor ha merecido ya todo tipo de elogios, tanto de prensa especializada como de público. Su notable versatilidad le ha llevado a ser referencia en el repertorio renacentista, a interpretar Bach con los mejores directores (Eduardo López Banzo, Jordi Savall, etc.), El Mesías (con Fabio Bonizzoni), repertorio barroco español con Diego Fasolis o a ofrecer recitales solistas con la música barroca más virtuosa en salas como el Kursaal (San Sebastián), Teatro Real (Madrid), Konzerthaus (Viena), Teatro de Bellas Artes (México D. F.), Konzerthaus (Berlín), Teatro Champs Elysées (París), etc., siendo destacado por la prensa como un intérprete exquisito, expre-sivo y de voz cálida con un bello timbre y una eje-cución impecable (J. A. Vela del Campo, El País) y considerado uno de los mayores exponentes de su registro en Europa (La Vanguardia). Sus grabaciones se cuentan ya por decenas y entre ellas cabe destacar sus discos con El Cortesano y con la Orquesta Barroca de Sevilla. Es invitado habitualmente a impartir cursos de canto: uni-versidades de Salamanca, Málaga y Jaume I de Castelló, cursos de Aracena y de Guadassuar, etc.

MANUEL MINGUILLÓN archilaúdHa actuado como solista y en colaboraciones con grupos como Gabrieli Consort & Players, Monteverdi Choir, English Baroque Soloist, Florilegium, Royal Philarmonic Orchestra, La Nuova Musica, Galan, The Kings Singers, Charivari Agreable, Al Ayre Español y La Compañía de Teatro Clásico de España en los principales au-ditorios y festivales de España, Portugal, Francia, Reino Unido, Italia, Suiza, Polonia, Eslovenia, Estados Unidos, Canadá, México y Australia. Ha tocado bajo la dirección de prestigiosos direc-tores como Paul McCresh, John Elliot Gardiner, Paul O’Dette, Laurence Cummings, Benjamin Bayl o Eduardo López Banzo entre otros. Sus recitales han sido retransmitidos por RNE, BBC y RTP (Portugal). Ha grabado para Signum Records junto a The Kings Singers y para Novum junto a New College Oxford Choir y Charivari Agreable. Es miembro fundador del dúo de vihuelas Delitiae Musicae junto a Jesús Sánchez, con el que ha grabado su primer disco a dúo Adios mi amor para Brilliant Classics.

CALIA ÁLVAREZ DOTRES viola da gambaNacida en La Habana, es licenciada en viola da gamba en el Conservatorio Superior de Música de Sevilla Manuel Castillo. Ha tomado clases con importantes gambistas como Jordi Savall, Wieland Kuijken, Ventura Rico, Vittorio Ghielmi y Fahmi Alqhai. Ha colaborado con Ars Longa, Orquesta Barroca de Sevilla, Camerata Iberia, Compañía Nacional de Teatro Clásico y traba-jado con músicos de la talla de Juan Carlos de Mulder, Gabriel Garrido, Andrés Cea, Raquel Andueza o José Hernández Pastor. Como solista y directora destaca su trabajo con los ensem-bles Artilugium y Musica Liberata, con los que ha actuado en España, Francia y Portugal y ha realizado grabaciones para radio y televisión. Desde 2011 imparte los cursos anuales de vio-la da gamba en la muestra de Música Antigua Castillo de Aracena.

Page 15: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 15

Henri Tomasi (1901-1971)

Fanfares LiturgiquesAnnonciation

Évangile Apocalypse

Procession du Vendredi-Saint

Dirk Brossé (1960)

Prelude to a New Age

George Gershwin (1898-1937)

An american in Paris

Chris Hazell (1948)

Brass CatsMr. Jums Black Sam

Borage Kraken

Brass Catsun novo ensemble de metais… Galicia Brass

22 XUÑO, DOMINGO JUNIO, DOMINGO

HOSTAL DOS REIS CATÓLICOS 18.30patio de san Xoán

GALICIA BRASSBRAM SNIEKERS director

Page 16: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201416

A PRESENTACIÓN DE GALICIA BRASSPara a súa primeira presentación ao público, Galicia Brass seleccionou unha variada escolla de obras escritas –por un francés, un inglés e un belga– para este conxunto de metais e percusión, ademais dun arranxo para banda de metais da coñecida obra Un americano en París de Gershwin. A linguaxe uti-lizada polo francés Henri Tomasi nas súas Fanfarras litúrxicas (1944), obra en catro partes composta para ensemble de metal, timbais e percusión, é sinxela e directa: a Anunciación é unha progre-sión tranquila e solemne e o Evanxeo busca ser máis conciso e compacto, antes de que chegue o torrente da Apocalipse. A última das catro pezas, Procesión do Venres Santo, pódese interpretar en versión instrumental ou con soprano e coro; a música xorde dun silencio só habitado por percusión, que anuncia a procesión aínda afastada, e a medida que esta se achega, o com-positor xoga coa intensidade e o poder rítmico dun ostinato case obsesivo que, ao chegar ao clímax, estala no tema Dio vin Salve Regina usado por Tomasi en

moitas das súas obras. O compositor e director Dirk Brossé (1960) escribiu en 1991 Prelude to a New Age, obra orixinal para brass ensemble e percu-sión, para os reis do seu país, Bélxica. Un americano en París interpretouse por primeira vez o 13 de decembro de 1928 no Carnegie Hall de Nova York baixo a dirección Walter Damrosch. A peza orixinal foi composta para or-questra sinfónica, aínda que co toque jazzsístico tan característico da música de George Gershwin, e Galicia Brass interpreta unha versión de Daniel Guyot para conxunto de metais e percusión. “A suite Brass Cats está baseada en certo xeito nos gatos que comparten casa comigo. Mr. Jums é un machote rubio, desaliñado pero moi cariñoso; Black Sam parece un cantante de Nova Orleans co seu rosmar; Borage, branco e marrón pásase o día correndo por aí, e Kraken, a única femia, é a que domina o cotarro, a pesar de ser a metade que os demais”, comentou Chris Hazell can-do se publicou a súa obra na editorial Philip Jones.

LA PRESENTACIÓN DE GALICIA BRASSPara su primera presentación el público, Galicia Brass ha seleccionado una va-riada selección de obras escritas –por un francés, un inglés y un belga– para este conjunto de metales y percusión, además de un arreglo para banda de metales de la conocida obra Un ameri-cano en París de Gershwin. El lenguaje utilizado por el francés Henri Tomasi en sus Fanfarrias Litúrgicas (1944), obra en cuatro partes compuesta para ensem-ble de metal, timbales y percusión, es sencillo y directo: la Anunciación es una progresión tranquila y solemne y el Evangelio busca ser más conciso y com-pacto, antes de que llegue el torrente del Apocalipsis. La última de las cuatro piezas, Procesión nocturna, se puede interpretar en versión instrumental o con soprano y coro; la música surge de un silencio sólo habitado por percusión, que anuncia la procesión aún lejana, y a medida que ésta se acerca, el composi-tor juega con la intensidad y el poder rít-mico de un ostinato casi obsesivo que, al llegar al clímax, estalla en el tema Dio vi Salve Regina usado por Tomasi en

muchas de sus obras. El compositor y director Dirk Brossé (1960) escribió en 1991 Prelude to a New Age, obra origi-nal para brass ensemble y percusión, para los reyes de su país, Bélgica. Un americano en París se interpretó por primera vez el 13 de diciembre de 1928 en el Carnegie Hall de Nueva York bajo la dirección Walter Damrosch. La pieza original fue compuesta para orquesta sinfónica, aunque con el toque jazzsís-tico tan característico de la música de George Gershwin, y Galicia Brass inter-preta una versión de Daniel Guyot para conjunto de metales y percusión. “La suite Brass Cats está basada en cierta manera en los gatos que comparten casa conmigo. Mr. Jums es un machote pelirrojo, desaliñado pero muy cariñoso; Black Sam parece un cantante de New Orleans con su ronroneo; Borage, blan-co y marrón se pasa el día corriendo por ahí, y Kraken, la única hembra, es la que domina el cotarro, a pesar de ser la mitad que los demás”, comentó Chris Hazell cuando se publicó su obra en la editorial Philip Jones.

Page 17: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 17

GALICIA BRASS Nacido por iniciativa de músicos miembros de la Real Filharmonia de Galicia y del músico holandés Bram Sniekers, Galicia Brass es un ensemble de viento metal con per-cusión, con vocación de agrupación abierta, que contará con un grupo variable de músicos en función del repertorio musical de cada proyec-to. Surge con la intención de difundir la música compuesta para ensem-ble de viento metal, así como para disfrutar de los maravillosos arreglos de otro tipo de obras existentes para esta formación que explotan todas las capacidades sonoras que una agrupación de estas caracterís-ticas puede ofrecer. Todos sus inte-grantes cuentan con una dilatada trayectoria profesional que les ha llevado a colaborar con formacio-nes como la Orquesta Sinfónica de Galicia, Orquesta Ciudad de Oviedo, Orquesta Sinfónica de Extremadura, Real Orquesta de Sevilla, Banda Municipal de Santiago, Orquesta Sinfónica de Madrid, Sinfónica

de Granada, Orquesta Sinfónica de Barcelona y Nacional de Cataluña, Royal Concertgebouw Orchestra, Orquesta Sinfónica de Tenerife, Sinfónica de Castilla y León, entre otras.

GALICIA BRASS Nacido por iniciativa de músicos membros da Real Filharmonia de Galicia e do músico holandés Bram Sniekers, Galicia Brass é un ensem-ble de vento metal con percusión, con vocación de agrupación aber-ta, que contará cun grupo variable de músicos en función do reper-torio musical de cada proxecto. Xorde coa intención de difundir a música composta para ensemble de vento metal, así como para gozar dos marabillosos arranxos doutro tipo de obras existentes para esta formación que explotan todas as capacidades sonoras que unha agrupación destas caracterís-ticas pode ofrecer. Todos os seus integrantes contan cunha dilatada traxectoria profesional que os levou a colaborar con formacións como a Orquestra Sinfónica de Galicia, Orquesta Ciudad de Oviedo, Orquesta Sinfónica de Extremadura, Real Orquesta de Sevilla, Banda Municipal de Santiago, Orquesta Sinfónica de Madrid, Sinfónica

de Granada, Orquesta Sinfónica de Barcelona e Nacional de Cataluña, Royal Concertgebouw Orchestra, Orquesta Sinfónica de Tenerife, Sinfónica de Castilla e León, entre outras.

Javier Simó / Ramón Llàtser José Forte / Adrián Viñas trompetaJordi Ortega / Alfredo Varela Xavi Ramón / Pedro Pintos trompaIago Ríos / Juan Luis Novo Ricardo Pedrares / Brais Molina trombónJosé Luis Vázquez tubaJosé Varela / Ramón Castro José Vicente Faus percusión

Javier Simó / Ramón Llàtser José Forte / Adrián Viñas trompetaJordi Ortega / Alfredo Varela Xavi Ramón / Pedro Pintos trompaIago Ríos / Juan Luis Novo Ricardo Pedrares / Brais Molina trombónJosé Luis Vázquez tubaJosé Varela / Ramón Castro José Vicente Faus percusión

Page 18: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos
Page 19: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 19

Georg Friedrich Haendel (1685-1759)Trio Sonatas, op. 5, HWV 396-402 (Londres, 1739)

PARTE 1

Sonata en la maior, op. 5, núm. 1, HWV 396Andante - Allegro - Larghetto - Allegro - Gavotte

Sonata en mi menor, op. 5, núm. 3, HWV 398Andante larghetto - Allegro - Sarabande - Allemande - Rondeau - Gavotte

Sonata en sol maior, op. 5, núm. 4, HWV 399Allegro - A tempo ordinario - Allegro non presto - Passacaille - Gigue - Menuet

PARTE 2

Sonata en fa maior, op. 5, núm. 6, HWV 401Largo - Allegro - Adagio - Allegro - Menuet

Sonata en si bemol maior, op. 5, núm. 7, HWV 402Larghetto - Allegro ma non presto - Adagio - Allegro - Gavotte - Menuet

Sonata en re maior, op. 5, núm. 2, HWV 397Adagio - Allegro - Musette - Marche - Gavotte

Sonata en sol menor, op. 5, núm. 5, HWV 400Largo - Come alla breve - Larghetto - A tempo giusto - Air - Bourrée

To all lovers of musickas sonatas opus 5 de Haendel_ ópera sen palabras

24 XUÑO, MARTES JUNIO, MARTES

TEATRO PRINCIPAL 20.30AL AYRE ESPAÑOL

EDUARDO LÓPEZ BANZO director

Alexis Aguado / Pedro Luis Arteche violínJames Bush violoncelloFrancisco Aguiló violoneJuan Carlos de Mulder arquilaúdeEduardo López Banzo clave / director

Page 20: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201420

TO ALL LOVERS OF MUSICK

“To all Lovers of Musick”, así se dirixía John Walsh, o editor de Haendel, cada vez que anunciaba unha nova publicación nos xornais da época, ao emerxente e cada vez máis numeroso público afecciona-do. A burguesía próspera e cos-mopolita daquela populosa urbe, Londres, demandaba avidamente música para o consumo privado nunha sociedade cada vez máis necesitada dunha arte feita á súa medida. Haendel, esgotado des-pois de anos dedicado en exclusi-va á ópera italiana, e tras atravesar unha gran crise financeira e artísti-ca que case lle custa a vida, decidiu

cambiar de rumbo e comezou a escribir oratorios e música instru-mental, aínda que sen abandonar de todo a escena. Grazas ao seu fracaso coa ópera, nun Londres cansado xa de arias italianas e necesitado de novidades, pode-mos hoxe gozar dunhas sonatas que no fondo son unha ópera sen palabras. En efecto, a “opera quin-ta” (Londres, 1739) contén moitas páxinas tomadas de obras vocais –óperas, oratorios, serenatas e música litúrxica– escritas nos anos anteriores á súa publicación, pero tamén conteñen certa cantidade de música composta ex novo.

TO ALL LOVERS OF MUSICK

“To all Lovers of Musick”, así se dirigía John Walsh, el editor de Haendel, cada vez que anunciaba una nueva publicación en los pe-riódicos de la época, al emergente y cada vez más numeroso público amateur. La burguesía próspera y cosmopolita de aquella populosa urbe, Londres, demandaba ávida-mente música para el consumo privado en una sociedad cada vez más necesitada de un arte hecho a su medida. Haendel, agotado después de años dedicado en exclusiva a la ópera italiana, y tras atravesar una gran crisis financiera y artística que casi le cuesta la vida,

decidió cambiar de rumbo y co-menzó a escribir oratorios y música instrumental, aunque sin abandonar del todo la escena. Gracias a su fra-caso con la ópera, en un Londres cansado ya de arias italianas y ne-cesitado de novedades, podemos hoy disfrutar de unas sonatas que en el fondo son una ópera sin pa-labras. En efecto, la “opera quinta” (Londres, 1739) contiene muchas páginas tomadas de obras vocales –óperas, oratorios, serenatas y mú-sica litúrgica– escritas en los años anteriores a su publicación, pero también contienen cierta cantidad de música compuesta ex novo.

Page 21: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 21

AL AYRE ESPAÑOLMáis de 25 anos nos festivais e tea-tros máis importantes de Europa, 10 anos como orquestra residente no Auditorio de Zaragoza, 17 discos, premios internacionais (Premio Nacional de Música en 2004, entre outros) e distincións (Embaixador de Zaragoza dende 2011) e unha incesante axenda de compromisos internacionais e actividades para as próximas tempadas confirman que o grupo aragonés é unha das referencias máis destacadas do ámbito nacional. Ao longo deste cuarto de século Al Ayre Español actuou nos escenarios máis pres-tixiosos do mundo: Concertgebouw de Amsterdam, Musikverein e Konzerthaus de Viena, Tonhalle de Dusseldorf, Konzerthaus e Filharmónica de Berlín, Théâtre des Champs Elysées e Cité de la Musique de París, Teatro Real e Auditorio Nacional de Madrid, Palau de la Música Catalana e Gran Teatro do Liceu de Barcelona, Palau de la Música de Valencia, Laeizhalle

de Hamburgo, Library of Congress de Washington, Palais des Beaux Arts de Bruxelas, Arsenal de Metz, International Performing Arts Center de Moscú, Fundación Calouste Gulbenkian de Lisboa, Palacio Euskalduna de Bi lbao, Teatro Olímpico de Roma etc. En 2012, e como recoñecemento a esta traxec-toria, Sony Music reeditou as súas oito primeiras gravacións nunha ex-clusiva colección: Al Ayre Español Edition. Foi invitado tamén aos máis importantes festivais: Festival de Pascua de Baden Baden, Festival Bach de Lepizig, Festival de Música Antiga de Utrecht, Internationale Festtage Alter Musik de Stuttgart, Schleswig-Holstein Musik Festival, Dresdner Musikfestpiele, Toulouse les Orgues, Festival de Música Religiosa de Cuenca, Festival de Música Antigua de Aranjuez, Festival de Ambronay, Festival H a e n d e l d e H a l l e , F e s t i v a l International d’Ópera Baroque de Beaune, Festival de Saintes, Festival Internacional Cervantino

(México), Festival Monteverdi de Cremona, Authentica de Israel, Festival Via Stellae de Santiago de Compostela, Festival Antiquarium de Moscú etc., Al Ayre Español conta co Patrocinio de Ibercaja, Industrias Químicas del Ebro, Axial vinos, Goberno de Aragón e a co-laboración de Heraldo de Aragón. Mantén un acordo de residencia co Auditorio de Zaragoza.

EDUARDO LÓPEZ BANZO director / claveNacido en Zaragoza, é un dos di-rectores europeos que con máis convicción fixo do historicismo a súa propia filosofía musical, co propósito de facer que a música, in-terpretada séculos despois da súa creación, apareza outra vez como fresca e novidosa para o oínte con-temporáneo. Clavecinista de forma-ción, estudou en Amsterdam con Gustav Leonhardt, quen lle animou a traballar en pro da música barro-ca española. No 2004 logrou que o grupo fundado por el en 1988, Al

Ayre Español, conseguise o Premio Nacional de Música, concedido polo Ministerio de Cultura do Goberno de España, por máis de vinte anos de rigor musicolóxico e de excelen-cia na interpretación, que deu lugar a que Al Ayre Español se converte-se nun referente de interpretación historicista en toda Europa. Á fronte do seu grupo actuou nas salas máis prestixiosas de todo o mundo, aín-da que tamén foi frecuentemente invitado a actuar como director con prestixiosas orquestras sinfónicas e de instrumentos históricos. No terreo da ópera Eduardo López Banzo é un dos principais especia-listas actuais na produción dramá-tica de Haendel. Como pedagogo é requirido para impartir clases maxistrais e cursos de especializa-ción nas principais universidades españolas así como na Escola Superior de Canto de Madrid e no Centro Nacional de Difusión Musical (Ministerio de Cultura de España). É Fillo Predilecto de Zaragoza dende outubro de 2010.

Page 22: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201422

AL AYRE ESPAÑOLMás de 25 años en los festivales y teatros más importantes de Europa, 10 años como orquesta residente en el Auditorio de Zaragoza, 17 discos, premios internacionales (Premio Nacional de Música en 2004, entre otros) y distinciones (Embajador de Zaragoza desde 2011) y una incesante agenda de compromisos internacionales y acti-vidades para las próximas tempora-das confirman que el grupo arago-nés es una de las referencias más destacadas del ámbito nacional. A lo largo de este cuarto de siglo Al Ayre Español ha actuado en los es-cenarios más prestigiosos del mun-do: Concertgebouw de Amsterdam, Musikverein y Konzerthaus de Viena, Tonhalle de Düsseldorf, Konzerthaus y Filarmónica de Berlín, Théâtre des Champs Elysées y Cité de la Musique de París, Teatro Real y Auditorio Nacional de Madrid, Palau de la Música Catalana y Gran Teatro del Liceu de Barcelona, Palau de la Música de

Valencia, Laeizhalle de Hamburgo, Library of Congress de Washington, Palais des Beaux Arts de Bruselas, Arsenal de Metz, International Performing Arts Center de Moscú, Fundación Calouste Gulbenkian de Lisboa, Palacio Euskalduna de Bilbao, Teatro Olímpico de Roma, etc. En 2012, y como reconocimien-to a esta trayectoria, Sony Music reeditó sus ocho primeras graba-ciones en una exclusiva colección: Al Ayre Español Edition. Ha sido invitado también a los más impor-tantes festivales: Festival de Pascua de Baden Baden, Festival Bach de Lepizig, Festival de Música Antigua de Utrecht, Internationale Festtage Alter Musik de Stuttgart, Schleswig-Holstein Musik Festival, Dresdner Musikfestpiele, Toulouse les Orgues, Festival de Música Religiosa de Cuenca, Festival de Música Antigua de Aranjuez, Festival de Ambronay, Festival Haendel de Halle, Festival International d’ópera baroque de Beaune, Festival de Saintes, Festival Internacional Cervantino

(México), Festival Monteverdi de Cremona, Authentica de Israel, Festival Via Stellae de Santiago de Compostela, Festival Antiquarium de Moscú, etc. Al Ayre Español cuenta con el Patrocinio de Ibercaja, Industrias Químicas del Ebro, Axial vinos, Gobierno de Aragón y la co-laboración de Heraldo de Aragón. Mantiene un acuerdo de residencia con el Auditorio de Zaragoza.

EDUARDO LÓPEZ BANZO director / claveNacido en Zaragoza, es uno de los directores europeos que con más convicción ha hecho del historicis-mo su propia filosofía musical, con el propósito de hacer que la música, interpretada siglos después de su creación, aparezca otra vez como fresca y novedosa para el oyente contemporáneo. Clavecinista de for-mación, estudió en Ámsterdam con Gustav Leonhardt, quien le animó a trabajar en pro de la música barroca española. En el 2004 logró que el grupo fundado por él en 1988, Al Ayre Español, consiguiera el Premio

Nacional de Música, concedido por el Ministerio de Cultura del Gobierno de España, por más de veinte años de rigor musicológico y de exce-lencia en la interpretación, que ha dado lugar a que Al Ayre Español se convirtiera en un referente de interpretación historicista en toda Europa. Al frente de su grupo ha ac-tuado en las salas más prestigiosas de todo el mundo, aunque también ha sido frecuentemente invitado a actuar como director con prestigio-sas orquestas sinfónicas y de instru-mentos históricos. En el terreno de la ópera Eduardo López Banzo es uno de los principales especialistas actuales en la producción dramática de Haendel. Como pedagogo es requerido para impartir clases ma-gistrales y cursos de especialización en las principales universidades españolas así como en la Escuela Superior de Canto de Madrid y el Centro Nacional de Difusión Musical (Ministerio de Cultura de España). Es Hijo Predilecto de Zaragoza desde octubre de 2010.

Page 23: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 23

François Couperin (1668-1733)

La Superbe (ca. 1692)

(sen indicación de tempo) - (sen indicación de tempo) - - Très lentement - Légèrement - Air tendre - Gayement

Élisabeth Jacquet de La Guerre (1665-1729)

Sonata en Fa maior, de Sonates pour le viollon (Paris, 1707)

(sen indicación de tempo) - Presto - Adagio - Presto - Aria - Adagio

François Couperin (1668-1733)

Le Parnasse ou L’Apothéose de Corelli (Paris, 1724)

Gravement. Corelli au piéd du Parnasse prie les muses de le recevoir parmi elles (Corelli ao pé do Parnaso, prega ás musas que o acollan entre elas)

Gaÿment. Corelli charmé de la bonne réception qu’on lui fait au Parnasse, en marque sa joye. Il continüe ave ceux qui l’accompagnent (Corelli encantado da

boa acollida recibida no Parnaso mostra a súa alegría. Continúa cos que o acompañan)

Notes égales et coulées et modérément. Corelli buvant à la source D’hypocrêne sa troupe continue (Corelli para a beber na fonte de Hipocrene mentres o grupo continúa)

Vivement. Entouziasme de Corelli causé par les eaux D’hypocrêne (Entusiasmo de Corelli causado polas augas de Hipocrene)

Notes égales et coulées. Corelli aprés on Entouziasme s’endort; et sa troupe joüe le sommeil suivãt très doux (Corelli, tras o seu entusiasmo, adormece,

e o seu grupo toca o seguinte ensoñamento moi docemente)

Vivement. Les muses reveillent Corelli, et le placent auprés D’Apollon (As musas espertan a Corelli e lévano ao lado de Apolo)

Gaÿment. Remerciment de Corelli (Agradecemento de Corelli)

Jean-Féry Rebel (1666-1747)

Onzième sonate, de Recueil de douze Sonates... (Paris, 1712)

Gay - (sen indicación de tempo) - (sen indicación de tempo) - Lentement – Chaconne - Gay

Apothéoses_Couperino modelo de Corelli na música francesa

25 XUÑO, MÉRCORES JUNIO, MIÉRCOLES

IGREXA DA UNIVERSIDADE 20.30GLI INCOGNITI

AMANDINE BEYER violín / dirección

Amandine Beyer / Alba Roca violínBaldomero Barciela viola da gambaFrancesco Romano tiorbaAnna Fontana clave

PARTE 1

Page 24: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201424

Jean-Féry Rebel (1666-1747)

Tombeau de Monsieur de Lully, de Recueil de douze Sonates... (Paris, 1712)

Gravement - Gay - Recit (Lentement) - Gravement “Les regrets”

François Couperin (1668-1733)

Concert instrumental sous le titre d’Apothéose composé à la mémoire Immortelle de l’incomparable Monsieur de Lully (Concerto instrumental sobre o título de Apoteose composto á memoria inmortal do incomparable Señor de Lully) (Paris, 1725)

Gravement. Lulli aux Champs Elisés: Concertant avec les Ombres liriques. (Lully nos Campos Elisios: concertando coas sombras líricas)

Gracieusement. Air pour les mêmes (Aria para os mesmos intérpretes)

Trés viste. Vol de Mercure aux Champs Elisés, pour avertir qu’Apollon y va descendre (Voo de Mercurio cara aos Campos Elisios para advertir da chegada de Apolo)

Noblement. Descente d’Apollon qui vient offrir son violon à Lulli, et sa place au Parnasse (Descenso de Apolo que vén ofrecerlle o seu violín a Lully e o seu lugar no Parnaso)

Viste. Rumeur souteraine causée par les auteurs contemporians de Lulli (Rumor subterráneo provocado polos autores contemporáneos de Lully)

Dolemment. Plaintes des mêmes: pour les flûtes ou des violons très adoucis (Choro dos anteriores. Para frautas ou violíns moi dulcificados)

Très légèrement. Enlévement de Lulli au Parnasse (Ascensión de Lully ao Parnaso)

Largo. Accüeil entre Doux et Agard, fait à Lulli par Corelli et par les muses italiénes (Recepción entre agradable e molesta, feita a Lully por Corelli e as musas italianas)

Gracieusement. Remerciment de Lulli à Apollon (Agradecemento de Luly a Apolo)

Élégamment sans lenteur - Légèrement. Apollon persuade Lulli et Corelli, que la réünion des Goûts François et Italien doit faire al perfection de la Musique. Essai en forme d’Ouverture. Lulli et les muses Françoises. Corelli et les muses italiénes

(Apolo persuade a Lully e Corelli de que a reunión dos estilos francés e italiano, logrará a perfección da música. Intento en forma de abertura. Lully e as musas francesas. Corelli e as musas italianas)

Air léger - Second Air. Lulli joüant le sujet et Corelli l’acompagnant. Corelli joüant le sujet à son tour, que Lulli acompagne (Lully toca o tema e Corelli acompañao. Corelli toca posteriormente o tema que Lully acompaña)

Sonade en trio (Gravement - Saillie/Vivement - Rondement - Vivement). La Paix du Parnasse faite aux conditions sur la montrance des muses françoises que lorsqu’on y parleroit leur langue, on diroit dorénavant

Sonade, Cantade; ainsi qu’onprononce, ballade, Sérénade; etc. Lulli et les muses Françoises. Corelli et les muses italiénes (A paz do Parnaso feita baixo as condicións das musas francesas que ao falar a súa lingua, dirán de agora en diante Sonade, Cantade;

do mesmo modo que se pronuncia Ballade, Sérénade etc. Lully e as musas francesas. Corelli e as musas italianas)

PARTE 2

Page 25: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 25

O MODELO DE CORELLI NA

MÚSICA FRANCESA

22 de marzo de 1787: Lully morre co seu pé gangrenado. Esta noticia, inesperadamente teatral, permite un brusco cambio na historia da inven-ción musical da Francia da época. De súpeto os compositores (e com-positoras!) somérxense con avidez na realización de sonatas (en trío) cuxos primeiros modelos, da man de Corelli, acaban de chegar a París. Máis que o fondo (se o pensamos ben, Corelli non é o máis extravagante dos com-positores italianos) é sobre todo, a for-ma a que se libera. Abandónase pou-co a pouco a suite de danzas, para chegar a unha música instrumental autónoma na que o estandarte lévao o violín. E asistimos finalmente a unha sutil mestura: as liñas do baixo trans-pórtanse e traducen cara ao francés, os nomes galos italianizanse ou á in-versa (sonata/sonade), as disonancias

sensuais ocupan todo o espazo e os franceses, sempre nostálxicos e mitificadores, homenaxean as súas queridas fontes italianas en formas altamente simbólicas e tipicamente francesas: o tombeau e a apotthéose. Baldomero Barciela

GLI INCOGNITIFundado por Amandine Beyer en 2006, o grupo toma ou seu nome da “Accademia degli Incogniti” que está na orixe dos primeiros libretos operísticos venecianos. E dese nome xorde tamén ou seu espíri-to, un gusto polo descoñecido en todas as súas formas: a experimen-tación de sonoridades diversas, a procura de repertorio, ou redescu-brimento dos “clásicos”... O éxito da súa primeira gravación permitiulle presentarse en salas de concerto e festivais de Europa, América e Asia, como a Ópera de Montecarlo, ou Théâtre de la Ville (París), Boston Early Music Festival, Tage Alter Musik Regensburg, Festival de Sablé, Teatro da Cidade Prohibida

(Beijing) etc. Os seus seguintes tra-ballos dedicados a Vivaldi, Matteis e Rosenmuller recibiron igualmente o apoio da crítica e converteron a Gli Incogniti nun dous grupos máis recoñecidos da música antiga na actualidade, coroado pola súa re-cente gravación dos concerti grossi de Corelli, que foi saudado como a versión de referencia destas obras.

AMANDINE BEYER violín / dirección

O seu primeiro instrumento foi a frauta de pico, comezando anos máis tarde os estudos de violín con Aurelia Spadaro en Aix en Provence. Tras finalizar os seus es-tudos de violín moderno no CNSM de París e escribir unha memoria sobre Stockhausen, encontra o ca-miño da música antiga estudando en Basilea con Chiara Banchini. Este período, decisivo na súa formación, permitiulle descubrir o mundo da interpretación retórica e aprovei-tar o contacto con personalidades como Hopkinson Smith, Christophe

Coin ou Pedro Memelsdorff (tocou durante varios anos no grupo de música medieval Mala Punica). Tras gañar dous concursos internacio-nais, iniciou a súa carreira de solis-ta, tocando nas máis importantes salas e festivais do mundo Théâtre du Châtelet, Festival de Sabre, Innsbruck Festwochen, Konzerthaus de Viena etc). Actualmente, a súa actividade musical divídese entre os diferentes grupos nos que colabora, como Les Cornets Noirs, os dúos con Pierre Hantaï, Kristian Bezuidenhout ou Laurence Beyer e o seu propio grupo Gli Incogniti. A súa gravación das sonatas e partitas de Bach foi recibida como unha revelación pola crítica (Diapason d’or de l’an-née, Choc de Classica de l’année, Editor’s Choice de Gramophone, Pr ix Academie Char les Cros, Excepcional de Scherzo). A súa outra paixón é a ensinanza: é pro-fesora na ESMAE de Porto, ofrece clases maxistrais e, dende 2010, é profesora de violín barroco da Schola Cantorum Basiliensis (Suíza).

Page 26: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201426

EL MODELO DE CORELLI EN LA

MÚSICA FRANCESA

22 de marzo de 1787: Lully muere con su pie gangrenado. Esta noticia, inesperadamente teatral, permite un brusco cambio en la historia de la invención musical de la Francia de la época. De repente los compositores (¡y compositoras!) se sumergen con avidez en la realización de sonatas (en trío) cuyos primeros modelos, de la mano de Corelli, acaban de llegar a París. Más que el fondo (si lo pensamos bien, Corelli no es el más extravagante de los compositores italianos) es sobre todo, la forma la que se libera. Se abandona poco a poco la suite de danzas, para llegar a una música instrumental autónoma en la que el estandarte lo lleva el violín. Y asistimos finalmente a una sutil mezcla: las líneas del bajo se transportan y traducen hacia lo fran-cés, los nombres galos se italianizan o a la inversa (sonata/sonade), las

disonancias sensuales ocupan todo el espacio y los franceses, siempre nostálgicos y mitificadores, homena-jean a sus queridas fuentes italianas en formas altamente simbólicas y típicamente francesas: el tombeau y la apotthéose. Baldomero Barciela

GLI INCOGNITIFundado por Amandine Beyer en 2006, el grupo toma su nombre de la “Academia degli Incogniti” que está en el origen de los primeros libretos operísticos venecianos. Y de ese nombre surge también su es-píritu, un gusto por lo desconocido en todas sus formas: la experimen-tación de sonoridades diversas, la búsqueda de repertorio, el redescu-brimiento de los “clásicos” ... El éxito su primera grabación le permitió presentarse en salas de concierto y festivales de Europa, América y Asia, como la Ópera de Montecarlo, el Théâtre de la Ville (Paris), Boston Early Music Festival, Tage Alter Musik Regensburg, Festival de Sablé, Teatro de la Ciudad Prohibida

(Pekín), etc. Sus siguientes traba-jos dedicados a Vivaldi, Matteis y Rosenmuller recibieron igualmente el apoyo de la crítica y convirtieron Gli Incogniti en uno de los grupos más reconocidos de la música anti-gua en la actualidad, coronado por su reciente grabación de los concer-ti grossi de Corelli, que fue saludado como la versión de referencia de estas obras.

AMANDINE BEYER violín / direcciónSu primer instrumento fue la flauta de pico, comenzando años más tar-de los estudios de violín con Aurélia Spadaro en Aix en Provence. Tras fi-nalizar sus estudios de violín moder-no en el CNSM de París y haber es-crito una tesina sobre Stockhausen, encuentra el camino de la música antigua estudiando en Basilea con Chiara Banchini. Este periodo, de-cisivo en su formación, le permitió descubrir el mundo de la inter-pretación retórica y aprovechar el contacto con personalidades como Hopkinson Smith, Christophe Coin

o Pedro Memelsdorff (tocó durante varios años en el grupo de música medieval Mala Punica). Tras ganar dos concursos internacionales, ini-ció su carrera de solista, tocando en las más importantes salas y festiva-les del mundo (Théâtre du Châtelet, Fest ival de Sablé, Innsbruck Festwochen, Konzerthaus de Viena, etc). Actualmente, su actividad mu-sical se divide entre los diferentes grupos en los que colabora, como Les Cornets Noirs, los dúos con Pierre Hantaï, Kristian Bezuidenhout o Laurence Beyer y su propio grupo Gli Incogniti. Su grabación de las sonatas y partitas de Bach ha sido recibida como una revelación por la crítica (Diapason d’or de l’an-née, Choc de Classica de l’année, Editor’s Choice de Gramophone, Pr ix Academie Char les Cros, Excepcional de Scherzo). Su otra pasión es la enseñanza: es profeso-ra en la ESMAE de Oporto, ofrece clases magistrales y, desde 2010, es profesora de violín barroco de la Schola Cantorum Basiliensis (Suiza).

Page 27: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 27

Adrián Saavedra (n. 1987)

Kecak

Arturo Márquez (n. 1950)

Danzón núm. 2

Franco Cesarini (n. 1961)

Mexican picturesBailaviejo

La Charreada

Alfred Reed (1921-2005)

Second suite for bandSon Montuno

Guaracha Paso Doble

Victoriano Valencia (n. 1970)

Fandanguería

Alberto Domínguez (1911-1975)

Frenesí (cha-cha-cha)

Zequinha de Abreu (1880-1935)

Tico-tico (choro brasileiro)

América_ de Norte a Surinspiración folclórica indíxena e percusión

26 XUÑO, XOVES JUNIO, JUEVES

PRAZA DA QUINTANA 20.30BANDA MUNICIPAL DE MÚSICA

ENSEMBLE RESIDENTE DO FIPJUAN M. ROMERO / JUAN COLLAZO dirección OFF#STELLAE

colaboración: FIP Festival Internacional de Percusión

Page 28: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201428

AMÉRICA DE NORTE A SUR

América de Norte a Sur, encarga do FIP, toma como partida a com-posición Kecak do galego Adrián Saavedra, obra baseada na cultura dos indíxenas de distintas zonas do sur de América e na que as percusións tribais se mesturan con bailes e cánticos que toman o fío condutor da obra. A parte desta innovadora peza de corte actual, a selección do repertorio do concer-to achéganos a músicas de corte popular nas que a percusión toma un papel primordial, con cores e rít-micas que lle outorgan identidade

a melodías tan universais. Un concerto, un espectáculo, no que viaxaremos (por México, Colombia, Venezuela, Brasil…) a un continente no que podemos atopar moitos pa-ralelismos con Galicia. A inspiración non entende de fonteiras e no pro-grama atopamos obras de autores de procedencia mexicana (Arturo Márquez e Alberto Domínguez), norteamericana (Alfred Reed), suíza (Franco Cesarini), galega (Adrián Saavedra), colombiana (Victoriano Valencia), brasileira (Zequinha de Abreu)… Juan Collazo

AMÉRICA DE NORTE A SUR

América de Norte a Sur, encargo del FIP, toma como partida la com-posición Kecak del gallego Adrián Saavedra, obra basada en la cultura de los indígenas de distintas zonas del sur de América y en la que las percusiones tribales se mezclan con bailes y cánticos que son el hilo conductor de la obra. Aparte de esta innovadora pieza de corte actual, la selección del repertorio del concier-to nos acerca a músicas de corte popular en las que la percusión toma un papel primordial, con colores y rítmicas que le otorgan identidad a

melodías tan universales. Un con-cierto, un espectáculo, en el que viajaremos (por Méjico, Colombia, Venezuela, Brasil ...) a un continen-te en el que podemos encontrar muchos paralelismos con Galicia. La inspiración no entiende de fon-teras y en el programa encontramos obras de autores de procedencia mexicana (Arturo Márquez y Alberto Domínguez), norteamericana (Alfred Reed), suiza (Franco Cesarini), ga-llega (Adrián Saavedra), colombia-na (Victoriano Valencia), brasileña (Zequinha de Abreu)… Juan Collazo

Page 29: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 29

BANDA MUNICIPAL DE MÚSICA DE SANTIAGOÉ unha das máis antigas de Galicia (1849). Durante os primeiros anos foi unha agrupación de afecciona-dos, ata que en 1876 o Concello de-cide facerse cargo dela e comeza a profesionalizarse. Na actualidade realiza os seus concertos no Teatro Principal e na Rúa do Vilar, praza da Quintana, Alameda e outros lugares e barrios da cidade na temporada de verán. A súa actividade baséase fundamentalmente nos concertos dominicais ao longo de todo o ano, concertos de verán os xoves e os domingos, concertos didácticos en período lectivo nos que participan centos de escolares de Santiago e da bisbarra, intercambios e actos culturais e protocolarios.

ENSEMBLE RESIDENTE DO FESTIVAL INTERNACIONAL DE PERCUSIÓNDesde a creación do Festival Internacional de Percusión, que hoxe xa está asentado en Madrid, Valencia, Aragón e Galicia, leváron-se a cabo distintas producións or-ganizadas polas bandas base de cada comunidade e con temáticas diversas tales como espectáculos de música oriental (Okho), mono-gráficos (24 h de J. Cage), de raíz como Kallah Pallah, programas máis vangardistas en espazos alter-nativos etc. O ensemble residente do FIP está formado por unha ampla variedade de percusionistas espe-cializados nos máis diversos estilos musicais; a formación escóllese para cada espectáculo atendendo as necesidades interpretativas, dado que a percusión comprende un campo moi extenso que vai den-de o máis étnico e tradicional ata as composicións contemporáneas.

BANDA MUNICIPAL DE MÚSICA DE SANTIAGOEs una de las más antiguas de Galicia (1849). Durante los prime-ros años fue una agrupación de aficionados, hasta que en 1876 el Ayuntamiento decide hacerse cargo de ella y comienza a pro-fesionalizarse. En la actualidad realiza sus conciertos en el Teatro Principal y en la Rúa del Vlilar, plaza de la Quintana, Alameda y otros lugares y barrios de la ciudad en la temporada de verano. Su actividad se basa fundamentalmente en los conciertos dominicales a lo largo de todo el año, conciertos de vera-no los jueves y domingos, concier-tos didácticos en período lectivo en los que participan cientos de escolares de Santiago y comarca, intercambios y actos culturales y protocolarios.

ENSEMBLE RESIDENTE DO FESTIVAL INTERNACIONAL DE PERCUSIÓNDesde la creación del Festival Internacional de Percusión, que hoy ya está asentado en Madrid, Valencia, Aragón y Galicia, se lleva-ron a cabo distintas producciones organizadas por las bandas base de cada comunidad y con temáti-cas diversas tales como espectá-culos de música oriental (Okho), monográficos (24 h de J. Cage), de raíz como Kallah Pallah, programas más vanguardistas en espacios alternativos, etc. El ensemble resi-dente del FIP está formado por una amplia variedad de percusionistas especializados en los más variados estilos musicales; la formación se escoge para cada espectáculo atendiendo las necesidades inter-pretativas, dado que la percusión comprende un campo muy extenso que va desde lo más étnico y tra-dicional hasta las composiciones contemporáneas.

Page 30: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos
Page 31: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 31

Anónimo (Cancionero de la Colombina)

Di perra mora

Antonio de Cabezón, “Antonio de las obras“

(1510-1566)

La dama le demanda *

Jacobus Arcadelt (1505-1568)

& Diego Ortiz (ca.1510-ca.1570)

O felici occhi miei *

Antonio de Cabezón, “Antonio de las obras“

(1510-1566)

Diferencias sobre “Guárdame las vacas” *

Antonio de Cabezón, “Antonio de las obras“

(1510-1566)

Tiento III en el primer tono

Fahmi Alqhai (n.1976)

Glosado sobre el Peccantem me quotidie de

Cristóbal de Morales (1500-1553)

Fahmi Alqhai (n.1976)

Glosa sobre Mille Regretz de Josquin Desprez (ca. 1450-1521)

Hernando de Cabezón (1541-1602)

Susana un jur glossada *

ImprovisaciónFolías e Xácaras

Bartolomé de Selma y Salaverde (ca.1580-1640)

Susana Passeggiata

Gaspar Sanz (1640-1710)

Marionas e Canarios *

* arranxos: Fahmi Alqhai

fantasías_diferencias_glosasmúsica española # séculos XVI e XVII

27 XUÑO, VENRES JUNIO, VIERNES

CAPELA DA ORDE TERCEIRA 20.30ACCADEMIA DEL PIACERE

FAHMI ALQHAI director

Fahmi Alqhai viola da gamba / directorEnrique Solinis guitarra barrocaRami Alqhai viola da gambaJohanna Rose viola da gambaAgustín Diassera percusión

Page 32: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201432

FANTASÍAS, DIFERENCIAS E GLOSASO primeiro obxectivo e único desta colección de pezas españolas que se reuniron baixo o título de Fantasías, diferenzas e glosas non é a mera interpretación que se fai habitualmen-te delas hoxe en día, baixo o tenue amparo e a cega bendición das cha-madas interpretacións históricas, moi diluídas nas formas e faltas, cada vez máis, de contido e de autenticidade. Nesta ocasión o grupo Accademia do Piacere vai moito máis alá: pretende recuperar en todos os estadíos a práctica habitual dos músicos-ins-trumentistas dos séculos XVI e XVII. Calquera música é unha escusa para desenvolver todas as posibilidades de comentario, paráfrases e glosa do material orixinal composto por outros músicos, e en moitos casos creado para só este obxectivo. É moi ben sabido por todos os músicos e musicólogos dos nosos días que as prácticas habituais de interpretación instrumental nos séculos pretéritos non pasaban só pola lectura plana da música escrita polos seus creadores,

senón pola adaptación desta ao in-térprete ou a unha instrumentación diferente daquela para a que foi crea-da (como sucedía coa maioría da mú-sica que nos chegou para vihuela ou órgano). Na maioría dos casos esta adaptación conleva unha nova lectu-ra do texto orixinal e a transformación das pezas, agregando ou reducindo voces, glosas, instrumentación ou mediante a simple utilización de moti-vos característicos como base para a improvisación ou a creación de novos contrapuntos. Accademia del Piacere busca neste programa a recupera-ción da práctica instrumental, neste caso hispana, e da lectura musical dos séculos XVI e XVII afastándose da somera interpretación das fanta-sías, diferenzas e glosas que xa foron creadas en devandita época como exemplos dunha praxe, e centrándo-se na pura creación e interpretación segundo os verdadeiros criterios historicistas: o auténtico obxectivo e fin dos músicos en todas as épocas. Fahmi Alqhai

FANTASÍAS, DIFERENCIAS Y GLOSASEl primer objetivo y único de esta co-lección de piezas españolas que se han reunido bajo el título de Fantasías, diferencias y glosas no es la mera inter-pretación que se hace habitualmente de ellas hoy en día, bajo el tenue amparo y la ciega bendición de las lla-madas interpretaciones históricas, muy diluidas en las formas y faltas, cada vez más, de contenido y de autenticidad. En esta ocasión el grupo Accademia del Piacere va mucho más allá: preten-de recuperar en todos los estadíos la práctica habitual de los músicos-ins-trumentistas de los siglos XVI y XVII. Cualquier música es una excusa para desarrollar todas las posibilidades de comentario, paráfrasis y glosa del ma-terial original compuesto por otros mú-sicos, y en muchos casos creado para sólo este objetivo. Es muy bien sabido por todos los músicos y musicólogos de nuestros días que las prácticas ha-bituales de interpretación instrumental en los siglos pretéritos no pasaban sólo por la lectura llana de la música escrita por sus creadores, sino por la

adaptación de ésta al intérprete o a una instrumentación diferente de aquélla para la que fue creada (como sucedía con la mayoría de la música que nos ha llegado para vihuela u órgano). En la mayoría de los casos esta adaptación conlleva una nueva lectura del texto original y la transformación de las pie-zas, agregando o reduciendo voces, glosas, instrumentación o mediante la simple utilización de motivos caracterís-ticos como base para la improvisación o la creación de nuevos contrapuntos. Accademia del Piacere busca en este programa la recuperación de la prácti-ca instrumental, en este caso hispana, y de la lectura musical de los siglos XVI y XVII alejándose de la somera inter-pretación de las fantasías, diferencias y glosas que ya fueron creadas en dicha época como ejemplos de una praxis, y centrándose en la pura creación e interpretación según los verdaderos criterios historicistas: el auténtico obje-tivo y fin de los músicos en todas las épocas. Fahmi Alqhai

Page 33: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 33

ACCADEMIA DEL PIACEREGrupo andaluz de referencia da nova xeración da música antiga española, está centrado na interpretación da mú-sica do Renacemento e do Barroco. Combina a investigación musicolóxica e o rescate de música nunca interpre-tada coa gran capacidade técnica dos seus compoñentes. Estes elementos, xunto á forte personalidade musical dos seus fundadores, dotan o gru-po dunha inconfundible e poderosa identidade, como coincidiron sempre en destacar a crítica especializada e o público. Con cinco compactos no mercado publicados polo seu propio selo, Alqhai & Alqhai, Accademia del Piacere é un dos grupos españois máis recoñecidos en Europa. O seu espectáculo Las Idas y las Vueltas recibiu o Giraldillo á Mellor Música da Bienal de Flamenco de Sevilla 2012 e ten visitado salas como o Konzerthaus de Berlín e a Philharmonie de Colonia. O seu último compacto, Rediscovering Spain, recibiu galardóns en Francia (Choc de Classica), Alemaña (Toccata) e España.

FAHMI ALQHAI directorConsiderado como un dos inter-prétes de viola da gamba e de música antiga máis brillantes da súa xeración. Naceu en Sevilla en 1976 de pai sirio e nai palestina. Estudou con Ventura Rico, Paolo Pandolfo e Vittorio Ghielmi e traballou coas for-macións de cámara máis importantes da música antiga, como Hesperion XXI (Jordi Savall) e Il Suonar Parlante (Vittorio Ghielmi), entre outras moitas. É membro fundador de More Hispano (Vicente Parrilla). Ofrece regularmen-te concertos en toda Europa, Xapón, Estados Unidos e Latinoamérica e realizou numerosas gravaciós para selos discográficos (Alia Vox, Winter & Winter, Tactus, Arsis, Enchiriadis...), televisións e radios en todo o mundo. En 2014 publicou en Glossa o seu pri-meiro disco a solo, A piacere. Desde 2009 é director artístico do FeMAS, Festival de Música Antigua de Sevilla.

ACCADEMIA DEL PIACEREGrupo andaluz de referencia de la nue-va generación de la música antigua española, está centrado en la interpre-tación de la música del Renacimiento y el Barroco. Combina la investigación musicológica y el rescate de música nunca interpretada con la gran capa-cidad técnica de sus componentes. Estos elementos, junto a la fuerte per-sonalidad musical de sus fundadores, dotan al grupo de una inconfundible y poderosa identidad, como han coin-cidido siempre en destacar la crítica especializada y el público. Con cinco compactos en el mercado publicados por su sello propio, Alqhai & Alqhai, es uno de los grupos españoles más reconocidos en Europa. Su espec-táculo Las Idas y las Vueltas recibió el Giraldillo a la Mejor Música de la Bienal de Flamenco de Sevilla 2012 y ha visitado salas como el Konzerthaus de Berlín y la Philharmonie de Colonia. Su último compacto, Rediscovering Spain, ha recibido galardones en Francia (Choc de Classica), Alemania (Toccata) y España

FAHMI ALQHAI directorConsiderado como uno de los in-terpretes de viola da gamba y de música antigua más brillantes de su generación. Nació en Sevilla en 1976 de padre sirio y madre palesti-na. Estudió con Ventura Rico, Paolo Pandolfo y Vittorio Ghielmi y ha traba-jado con las formaciones de cámara más importantes de la música antigua, como Hesperion XXI (Jordi Savall) e Il Suonar Parlante (Vittorio Ghielmi), en-tre otras muchas. Es miembro funda-dor de More Hispano (Vicente Parrilla). Ofrece regularmente conciertos en toda Europa, Japón, Estados Unidos y Latinoamérica y ha realizado numero-sas grabaciones para sellos discográ-ficos (Alia Vox, Winter & Winter, Tactus, Arsis, Enchiriadis...), televisiones y radios en todo el mundo. En 2014 pu-blicó en Glossa su primer disco a solo, A piacere. Desde 2009 es director ar-tístico del FeMAS, Festival de Música Antigua de Sevilla.

Page 34: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos
Page 35: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 35

Peter Klatzow (1945)

Variations on an uncomposed Kyrie Eleison (2014)*

Panayotis Kokoras (1973)

T-Totum (2009)

Jorge Prendas (1968)

Arenoso (2013) **

Toshio Hosokawa (1955)

Sen VI (1994)

Pedro Junqueira Maia (1970)

Xcuse me While I Kiss the Sky (2010)

* estrea absoluta** estrea en España

MATERIS/asperesexperimentación_materias_percusión contemporánea

NUNO AROSO percusión

28 XUÑO, SÁBADO JUNIO, SÁBADO

CGAC Centro Galego de Arte Contemporánea

20.30

OFF#STELLAE

colaboración: FIP Festival Internacional de Percusión

Page 36: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201436

MATERIAS, SON, PERCUSIÓN

MATERIS/asperes é unha recollei-ta de composicións de hoxe que teñén en común o uso de mate-riais sonoros rudos, ásperos e aparentemente non instrumentais (pedras, metáis, pedazos de barro, madeiras) combinados con instru-mentos establecidos na familia da percusión actual como marimba, vibráfono, tambores, pratos… A percusión, presente nos camiños da humanidade desde os períodos máis ancestrais ata as sociedades modernas, aparece aquí como un medio de exploración no que o músico, cual alquimista e viaxeiro no tempo, vai dando voz ás idio-sincrasias creativas dos composi-tores. Peter Klatzow, cunha obra presentada en estrea mundial neste espectáculo, explora as ca-pacidades sonoras do vibráfono.

Panayotis Kokoras escribe para un tambor manipulado con obxectos non convencionais. Jorge Prendas, con Arenoso (estrea en España), usa a marimba preparada explo-rando unha sonoridade inaudita do instrumento. Pedro Junqueira Maia amplía a súa experimentación do son entre tambores, guitarra eléc-trica, papeis, plásticos, metais… MATERIS/asperes é, así, un espec-táculo de grande intensidade so-nora, virtuosismo e carga poética. Dentro da pulsación única deste concerto de percusión xérase un provocativo diálogo entre o tem-po e a materia, os creadores e os oíntes, luces e sombras… Os sons transitan entre o hoxe e sempre, ente o onte e agora, tocándonos o rudo, o refinado, o áspero, o doce… Nuno Aroso

MATERIAS, SONIDO, PERCUSIÓN

MATERIS/asperes es una reco-lección de composiciones de hoy que tienen en común el uso de materiales sonoros rudos, ásperos y aparentemente no instrumenta-les (piedras, metales, pedazos de barro, maderas) combinados con instrumentos establecidos en la fa-milia de la percusión actual como marimba, vibráfono, tambores, pla-tos... La percusión, presente en los caminos de la humanidad desde los períodos más ancestrales hasta las sociedades modernas, aparece aquí como un medio de exploración en el que el músico, cuál alquimista y viajero en el tiempo, va dando voz a las idiosincrasias creativas de los compositores. Peter Klatzow, con una obra presentada en estreno mundial en este espectáculo, ex-plora las capacidades sonoras del

vibráfono. Panayotis Kokoras escri-be para un tambor manipulado con objetos no convencionales. Jorge Prendas, con Arenoso (estreno en España), usa la marimba preparada explorando una sonoridad inaudita del instrumento. Pedro Junqueira Maia amplía su experimentación del sonido entre tambores, guitarra eléctrica, papeles, plásticos, meta-les... MATERIS/asperes es, así, un espectáculo de gran intensidad sonora, virtuosismo y carga poéti-ca. Dentro de la pulsación única de este concierto de percusión se pro-duce un provocativo diálogo entre el tiempo y la materia, los creadores y los oyentes, luces y sombras ... Los sonidos transitan entre el hoy y siempre, ente el ayer y ahora, tocándonos lo rudo, lo refinado, lo áspero, lo dulce... Nuno Aroso

Page 37: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 37

NUNO AROSO percusiónNado en Porto en 1978 e especia-lizado na música contemporánea, é recoñecido pola crítica como un dos máis creativos percusionistas da súa xeración. A súa carreira como solista ten un papel fundamental na súa vida artística, volcada cara á exploración de novas técnicas, de renovados medios instrumentais e de aspectos escénicos inherentes á “performance” da percusión. Ten colaborado activamente con múlti-ples compositores das máis variadas perspectivas estéticas e de dife-rentes puntos do globo, resultando desa colaboración o crecemento dun repertorio propio e idiosincráti-co que simultaneamente contribuíu no desenvolvemento da percusión como área instrumental e performa-tiva. Participou na estrea absoluta de máis de 100 obras e gravou parte deste repertorio en numerosas edi-cións discográficas. Peter Klatzow, Peter Ablinger, Oscar Bianchi, João Pedro Oliveira, Amanda Cole, Kumiko Omura, Luís Antunes Pena,

Matthew Burnter, Martin Bauer, son algúns dos nomes que teñen escri-to para Nuno Aroso. Presentouse como profesor, membro de xurados e intérprete en escenarios de música contemporánea de Portugal, Francia, Alemaña, Bélxica, España, Italia, Eslovenia, Brasil, China, Tailandia, Sudáfrica, Arxentina, Grecia, Suecia, Inglaterra, Canadá, Bulgaria, Túnez etc. Particularmente motivado polo enriquecemento e renovación do concepto de concerto como espec-táculo completo e multidisciplinar, combina nos seus espectáculos ou-tras artes como danza, cine, teatro e literatura. Dirixe o departamento de percusión da Universidade de Minho (Braga), é artista Adams e toca con baquetas Elite Mallets.

NUNO AROSO percusiónNacido en Oporto en 1978 y especia-lizado en la música contemporánea, es reconocido por la crítica como uno de los más creativos percusionistas de su generación. Su carrera como solista tiene un papel fundamental en su vida artística, volcada hacia la exploración de nuevas técnicas, de renovados medios instrumentales y de aspectos escénicos inherentes a la “performance” de la percusión. Ha colaborado activamente con múltiples compositores de las más variadas perspectivas estéticas y de diferentes puntos del globo, resultando de esa colaboración el crecimiento de un repertorio propio e idiosincrático que de forma simul-tánea contribuyó en el desarrollo de la percusión como área instrumental y performativa. Participó en el estre-no absoluto de más de 100 obras y grabó parte de este repertorio en numerosas ediciones discográficas. Peter Klatzow, Peter Ablinger, Oscar Bianchi, João Pedro Oliveira, Amanda Cole, Kumiko Omura, Luís Antunes

Pena, Matthew Burnter, Martin Bauer, son algunos de los nombres que han escrito para Nuno Aroso. Se presentó como profesor, miembro de jurados e intérprete en escenarios de música contemporánea de Portugal, Francia, Alemania, Bélgica, España, Italia, Eslovenia, Brasil, China, Tailandia, Sudáfrica, Argentina, Grecia, Suecia, Inglaterra, Canadá, Bulgaria, Túnez etc. Particularmente motivado por el enriquecimiento y renovación del concepto de concierto como espec-táculo completo y multidisciplinar, combina en sus espectáculos otras artes como danza, cine, teatro y lite-ratura. Dirige el departamento de per-cusión de la Universidad de Minho (Braga), es artista Adams y toca con baquetas Elite Mallets.

Page 38: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos
Page 39: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 39

Galicia_ piano & canción líricaa faciana máis íntima da música culta galega

ALEJO AMOEDO piano

TERESA NOVOA soprano

PABLO RODRÍGUEZ pianoALUMNOS DE CANTO DO CONSERVATORIO SUPERIOR DE MÚSICA DE VIGO

29 XUÑO, DOMINGO JUNIO, DOMINGO

TEATRO PRINCIPAL 20.00

en colaboración co proxecto de recuperación musical Descubrindo as nosas músicas

PIANO

Andrés Gaos (1874-1959)

Impresión nocturna Suite Hispánicas (muiñeira)

Carlos Sobrino (1861-1927)

Fantasía Morisca de Chapí

Reveriano Soutullo (1880-1932)

Solo por ti (mazurka)

CANCIÓN LÍRICA GALEGA

Ricardo Courtier (1863-1922)

Morriña

José Gómez “Curros” (1864-1946)

Todo sombrío e negro O caer da tarde

Andrés Gaos (1874-1959)

Rosa de abril

José Baldomir (1865-1947)

Santos e Meigas: coro de homesSantos e Meigas: Maripepa

Mayo longoPorqué

Quero me ire

Marcial del Adalid (1826-1881)

Adios meu meniño adiósBagoas e sonos

Séntate si está PedriñaLos dos miedosLe declin di jour

Inés e Bianca: E veroInés e Bianca: Preghiera

Pascual Veiga (1842-1906)

La escala

Page 40: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201440

DESCUBRINDO O PIANO E A CANCIÓN LÍRICA GALEGA

Este programa realiza un perco-rrido pola música de salón máis intimista da man de oito dos máis recoñecidos compositores que deu Galicia. As catro provincias vense representadas por grandes figuras da música galega do século XIX: dende A Coruña con Marcial del Adalid y Gurea, Andrés Gaos e José Baldomir, pasando por Santiago con Pepe “Curros”, che-gamos a Pontevedra cos interna-cionais Carlos Sobrino e Reveriano Soutullo e dirixímonos ao Leste co lugués Pascual Veiga e o coruñés de nacemento pero ourensán de adopción, Ricardo Courtier. Dous dignos representantes no pano-rama internacional foron Andrés

Gaos, cuxa delicadeza e lirismo evocan as tres obras seleccionadas que foron compostas na súa estan-cia bonaerense, e Carlos Sobrino quen, na Fantasía Morisca de Chapí, nos leva cara ao virtuosis-mo e expresividade máis sinuosos que acadou tras unha longa traxec-toria de concertista internacional e mestre na británica Guildhall School of Music. Marcial del Adalid achéganos, no seu íntimo e sobrio estilo, un amplo coñecemento e formación na música romántica que traslada a estas pezas bel-cantistas: cancións e arias dunha aparente simplicidade de medios, que non é tal. A Adalid ségueo cro-noloxicamente Pascual Veiga, autor

representado pola inédita compo-sición para orfeón La Escala, peza de sabor galego que non deixou indiferentes os asistentes ao cer-tame da Exposición Universal de París (1889) onde o mindoniense brandía a batuta a fronte do Orfeón Coruñés Número 4. Tras eles, os versátiles e coetáneos Ricardo Courtier, José Gómez “Curros” e José Baldomir, cada un dende a súa cidade, tratan a realidade máis próxima a través de diferente te-máticas, co folclore mergullándose e entrelazándose coa tradición académica e dando como resulta-do tres estilos moi característicos e persoais. Finalmente, en canto ao mestre Reveriano Soutullo, tan

vinculado ao mundo das bandas, seleccionamos a mazurca Solo por ti, exemplo de composición para piano (o repertorio menos coñeci-do da súa obra) que pertence á súa etapa de xuventude. Deste xeito acadamos un versátil repertorio formado por muiñeiras, fantasías e mazurcas, xunto a fragmentos de zarzuelas e incluso óperas en galego. O obxectivo primordial do proxecto Descubrindo as nosas músicas é dar a coñecer composi-tores, intérpretes e obras galegas e este é o primeiro dunha serie de concertos que abranguen máis xéneros que agardamos sexan do seu agrado e que proximamente poderán gozar. Alberto Cancela

Page 41: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 41

DESCUBRINDO O PIANO E A CANCIÓN LÍRICA GALEGA

Este programa realiza un recorrido por la música de salón más intimis-ta de la mano de ocho de los más reconocidos compositores que dio Galicia. Las cuatro provincias se ven representadas por grandes figuras de la música gallega del siglo XIX: desde A Coruña con Marcial del Adalid y Gurea, Andrés Gaos y José Baldomir, pasando por Santiago con Pepe “Curros”, llegamos a Pontevedra con los internacionales Carlos Sobrino y Reveriano Soutullo y nos dirigimos al Este con el lugués Pascual Veiga y el coruñés de naci-miento pero orensano de adopción, Ricardo Courtier. Dos dignos repre-sentantes en el panorama interna-cional fueron Andrés Gaos, cuya

delicadeza y lirismo evocan las tres obras seleccionadas que fueron compuestas en su estancia bonae-rense, y Carlos Sobrino quien, en la Fantasía Morisca de Chapí, nos lleva hacia el virtuosismo y expresi-vidad más sinuosos que consiguió tras una larga trayectoria de concer-tista internacional y maestro en la británica Guildhall School of Music. Marcial del Adalid nos acerca, en su íntimo y sobrio estilo, un amplio conocimiento y formación en la mú-sica romántica que traslada a estas piezas belcantistas: canciones y arias de una aparente simplicidad de medios, que no es tal. A Adalid lo sigue cronológicamente Pascual Veiga, autor representado por la

inédita composición para orfeón La Escala, pieza de sabor gallego que no dejó indiferente a los asis-tentes al certamen de la Exposición Universal de París (1889) donde el mindoniense blandía la batuta al frente del Orfeón Coruñés Número 4. Tras ellos, los versátiles y coetá-neos Ricardo Courtier, José Gómez “Curros” y José Baldomir, cada uno desde su ciudad, tratan la realidad más próxima a través de diferente temáticas, con el folclore zambu-lléndose y entrelazándose con la tradición académica y dando como resultado tres estilos muy caracte-rísticos y personales. Finalmente, en cuanto al maestro Reveriano Soutullo, tan vinculado al mundo de

las bandas, seleccionamos la ma-zurca Solo por ti, ejemplo de com-posición para piano (el repertorio menos conocido de su obra) que pertenece a su etapa de juventud. De esta manera conseguimos un versátil repertorio formado por mu-ñeira, fantasías y mazurcas, junto a fragmentos de zarzuelas e incluso óperas en gallego. El objetivo pri-mordial del proyecto Descubriendo nuestras músicas es dar a conocer compositores, intérpretes y obras gallegas y este es el primero de una serie de conciertos que abarcan más géneros que aguardamos sean de su agrado y que próximamente podrán disfrutar. Alberto Cancela

Page 42: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201442

ALEJO AMOEDO pianoNado en Redondela, cursou estudos nos conser-vatorios de Pontevedra e Vigo, onde finaliza con altas cualificacións as carreiras de piano e música de cámara baixo as directrices de Jesús Fernández Yepes e Josefa Estarque. Posteriormente especia-lizouse en acompañamento vocal en Madrid baixo a dirección de Miguel Zanetti. Obtivo relevantes galardóns, formando dúo de pianos con Carlos Pérez, no Concurso Musical de France (París, 1996) e no Torneo Internacionale di Musica (1996). Ademais, o Círculo Recreativo e Cultural de O Porriño concedeulle premio Círculo 2004. Cunha ampla bagaxe ás costas, é un dos máis activos músicos galegos na actualidade. As súas mans encargáronse de rescatar obras inéditas que re-xistrou en diversas gravacións sonoras; labor que complementa co estudo e interese polo patrimo-nio musical galego. Na actualidade exerce como pianista acompañante no Conservatorio Superior de Música de Vigo.

TERESA NOVOA sopranoNada en Ponteareas, tras finalizar a carreira de pia-no comezou os estudos de canto con Raimunda Lusquiños e María Teresa del Castillo. Culminou os seus estudos en Madrid con José R. Valverde e Pedro Lavirgen, acadando as máximas cualifica-cións, e perfeccionou a súa formación con mes-tres do talle de Montserrat Caballé, Jaime Aragall e Ángeles Gulin, entre outros. Foi membro do Coro da Comunidade de Madrid. Ofreceu recitais e concertos nos principais escenarios de España, Italia, Francia e América do Sur. O seu repertorio abrangue dende o Barroco ata as composicións máis contemporáneas, pasando pola canción española e francesa, o lied, ópera, oratorio etc. Acérrima defensora do estudo e recuperación musical, xunto ao pianista Pablo Rodríguez aché-ganos á canción lírica galega, repertorio no que é unha consumada especialista, destacada intérpre-te e abandeirada. Imparte a materia de canto no Conservatorio Superior de Música de Vigo.

PABLO RODRÍGUEZ pianoEstudou piano en Vigo, con Concepción Rodríguez e Enrique Goberna, e en Porto con Luís Filipe Sá, obtendo o premio fin de carreira da ESMAE en 2008. Ampliou os estudos de piano e música de cámara durante dous anos na Aula de Música da Universidade de Alcalá de Henares baixo a tutela de Josep Colom. Recibiu conse-llos de Almudena Cano, Eulalia Solé, Luiz de Moura, Peter Bithell, Laszlo Gyimesy, Alexander Gold, Boris Berman etc. Realizou os estudos de Enxeñería Industrial na Universidade de Vigo, onde actualmente tamén cursa un mestrado en artes escénicas. Ademais realiza un intenso la-bor como pianista acompañante e correpetidor, tanto en España como en Portugal, e mantén un dúo estable de piano a catro mans coa pia-nista Yolanda Represas. É profesor de piano no Conservatorio Superior de Música de Vigo.

Page 43: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 43

ALEJO AMOEDO pianoNacido en Redondela, cursó estudios en los conservatorios de Pontevedra y Vigo, donde finalizó con altas calificaciones las carreras de piano y música de cámara bajo las directrices de Jesús Fernández Yepes y Josefa Estarque. Posteriormente se especializó en acompaña-miento vocal en Madrid bajo la dirección de Miguel Zanetti. Obtuvo relevantes galardones, formando dúo de pianos con Carlos Pérez, en el Concurso Musical de France (París, 1996) y en el Torneo Internacionale di Musica (1996). Además, el Círculo Recreativo y Cultural de O Porriño le concedió premio Círculo 2004. Con un amplio bagaje a sus espaldas, es uno de los más activos músicos gallegos en la actualidad. Sus manos se encargaron de rescatar obras inéditas que regis-tró en diversas grabaciones sonoras; tarea que complementa con el estudio e interés por el pa-trimonio musical gallego. En la actualidad ejerce como pianista acompañante en el Conservatorio Superior de Música de Vigo.

TERESA NOVOA sopranoNacida en Ponteareas, tras finalizar la carrera de piano comenzó los estudios de canto con Raimunda Lusquiños y María Teresa del Castillo. Culminó sus estudios en Madrid con José R. Valverde y Pedro Lavirgen, consiguiendo las máximas calificaciones, y perfeccionó su for-mación con maestros de la talla de Montserrat Caballé, Jaime Aragall y Ángeles Gulin, entre otros. Fue miembro del Coro de la Comunidad de Madrid. Ofreció recitales y conciertos en los principales escenarios de España, Italia, Francia y América del Sur. Su repertorio abarca desde el Barroco hasta las composiciones más contem-poráneas, pasando por la canción española y francesa, el lied, ópera, oratorio, etc. Acérrima defensora del estudio y recuperación musical, junto al pianista Pablo Rodríguez nos acerca a la canción lírica gallega, repertorio en el que es una consumada especialista, destacada intérprete y abanderada. Imparte la asignatura de canto en el Conservatorio Superior de Música de Vigo.

PABLO RODRÍGUEZ pianoEstudió piano en Vigo, con Concepción Rodríguez y Enrique Goberna, y en Oporto con Luís Filipe Sá, siendo Premio Fin de Carrera de la ESMAE en 2008. Amplió los estudios de pia-no y música de cámara durante dos años en el Aula de Música de la Universidad de Alcalá de Henares bajo la tutela de Josep Colom. Recibió consejos de Almudena Cano, Eulalia Solé, Luiz de Moura, Peter Bithell, Laszlo Gyimesy, Alexander Gold, Boris Berman, etc. Realizó los estudios de Ingeniería Industrial en la Universidad de Vigo, donde actualmente también cursa un máster en Artes Escénicas. Además realiza una intensa acti-vidad como pianista acompañante y correpetidor, tanto en España como en Portugal, y mantiene un dúo estable de piano a cuatro manos con la pianista Yolanda Represas. Es profesor de piano en el Conservatorio Superior de Música de Vigo.

Page 44: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos
Page 45: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 45

Nella terra in cielHaendel_ arias para castrato

XAVIER SÁBATA contratenor

VESPRES D’ARNADÍDANI ESPASA director

30 XUÑO, LUNS JUNIO, LUNES

TEATRO PRINCIPAL 20.30

Manfredo Kraemer concertinoGuadalupe del Moral / Kathy Leidig violínNatan Paruzel violaOriol Aymat violoncelloMario Lisarde violonePere Saragossa óboeCarles Vallés fagotDani Espasa clave/director

Georg Friedrich Haendel (1685-1759)

PARTE 1

Concerto grosso en re menor op 3 nº 5 HWV 316

Andante - Fuga (Allegro) - Adagio - - Allegro ma non troppo - Allegro

Tamerlano: “Vo’ dar pace a un alma altiera” (Quero dar paz a unha alma altiva),

aria de Tamerlano

Faramondo: “Nella terra in cIel” (Na terra, no ceo), aria de Gernando

Agrippina: AberturaLargo - Adagio - Largo

Agrippina: “Otton, Otton… Voi che udite il mio lamento”

(Otón, Otón… Ti que oes o meu lamento), recitativo accompagnato

e aria de Agrippina

Rinaldo: “Venti turbini” (Ventos, remuíños), aria de Rinaldo

PARTE 2

Alessandro: “Vibra cortese Amor” (Vibra cortés Amor), aria de Tassile

Teseo: “Voglio stragi, voglio morte” (Quero destrución, quero morte),

aria de Egeo

Rinaldo: “Cara sposa” (Querida esposa), aria de Rinaldo

Nicola Porpora (1686-1768)

Ifigenia in Aulide: “Odi spietati numi…

Tu spietato non farai” (Escoita, cruel deus… Ti, cruel, non farás),

recitativo accompagnato e aria de Agammenon

Page 46: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201446

HAENDEL COMPOSITOR E EMPRESARIO OPERÍSTICO

En 1714 Georg Friedrich Haendel instalouse en Londres, onde des-envolveu unha ampla carreira como compositor escribindo música de todo tipo de xéneros. A súa produ-ción lírica é relevante tanto en ópe-ra coma en oratorios, entre os que destacan Theodora, Saúl, Israel en Exipto, Xudas Macabeo, Sansón, Jephta, Semele e, sobre todo, O Mesías. No terreo operístico, ade-mais de compositor, Haendel foi director e empresario e chegou a fundar a súa propia compañía de ópera, a Royal Academy of Music. Escribiu óperas en italiano, conse-guiu que o xénero se impuxese e triunfou con títulos tan importan-tes como Almira, Teseo, Scipone,

Radamisto, Agrippina, Rinaldo, Orlando, Giulio Cesare etc. Nelas retratou personaxes que van do heroe ao vilán, pasando polo tolo ou aquel de carácter violento e destrutivo. Haendel é un verdadei-ro mestre da aria da capo: aria en tres partes cunha primeira sección de melodías moi traballadas e brillantes, unha segunda sección contrastante con outro texto e novos temas melódicos e unha terceira sección, da capo, na que se repite a primeira sección pero variada libremente con engadido de todo tipo de ornamentos e va-riacións que a calidade técnica do cantante lle permita. Haendel elixía para as súas representacións os

mellores e afamados cantantes da época: sopranos como Margherita Duranstanti, Francesca Cuzzoni e Faustina Bordoni ou os castrados Senesino e Pacini, os cales estrea-ron Rodelinda e Tamerlano, segu-ramente, a ópera máis complexa de Haendel pola intensidade dra-mática da trama e polas complica-das relacións entre os personaxes. O papel de Tamerlano foi interpre-tado por Andrea Pacini, contratado para dar réplica a Senesino, invi-tado por un teatro de ópera rival. A súa primeira ópera londiniense Rinaldo (1711), de exquisita orques-tración, contén algunha das arias máis célebres do compositor como as do protagonista: “Venti turbini”,

de tempo allegro, sincero e de-cidido, ou “Cara sposa”, na que lamenta a perda da súa esposa e que resume, en boa medida, o poder emocional e a elegancia musical do barroco. Faramondo sitúase ao final da carreira operís-tica de Haendel, quen escribiu o papel titular de para o famoso cas-trato Caffarelli, e en 1726 compuxo Alessandro, unha ópera feita á me-dida para o seu elenco de estrelas Senesino, Cuzzoni e Bordoni; elas, nos papeis das princesas Lisaura e Roxana, loitan polo amor do glo-rioso conquistador de Asia nunha historia de amor, celos e traizón para a que Haendel escribiu unha partitura chea de lumes artificiais.

Page 47: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 47

HAENDEL COMPOSITOR Y EMPRESARIO OPERÍSTICO

En 1714 Georg Friedrich Haendel se instaló en Londres, donde de-sarrolló una amplia carrera como compositor escribiendo música de todo tipo de géneros. Su pro-ducción lírica es relevante tanto en ópera como en oratorios, entre los que destacan Theodora, Saúl, Israel en Egipto, Judas Macabeo, Sansón, Jephta, Semele y, so-bre todo, El Mesías. En el terreno operístico, además de compositor, Haendel fue director y empresario y llegó a fundar su propia compa-ñía de ópera, la Royal Academy of Music. Escribió óperas en ita-liano, consiguió que el género se impusiese y triunfó con títulos tan importantes como Almira, Teseo,

Scipone, Radamisto, Agrippina, Rinaldo, Orlando, Giulio Cesare, etc. En ellas retrató personajes que van del heroe al villano, pasando por el loco o aquel de carácter violento y destructivo. Haendel es un verdadero maestro del aria da capo: aria en tres partes con una primera sección de melodías muy trabajadas y brillantes, una segunda sección contrastante con otro texto y nuevos temas melódicos y una tercera sección, da capo, en la que se repite la primera sección pero variada libremente con añadido de todo tipo de ornamentos y va-riaciones que la calidad técnica del cantante le permita. Haendel elegía para sus representaciones a los

mejores y afamados cantantes de la época: sopranos como Margherita Duranstanti, Francesca Cuzzoni y Faustina Bordoni o los castrados Senesino y Pacini, quienes estrena-ron Rodelinda y Tamerlano, segu-ramente, la ópera más compleja de Haendel por la intensidad dramáti-ca de la trama y por las complicadas relaciones entre los personajes. El papel de Tamerlano fue interpreta-do por Andrea Pacini, contratado para dar réplica a Senesino, invita-do por un teatro de ópera rival. Su primera ópera londinense Rinaldo (1711), de exquisita orquestación, contiene alguna de las arias más célebres del compositor como las del protagonista: “Venti turbini”, de

tempo allegro, sincero y decidido, o “Cara sposa”, en la que lamenta la pérdida de su esposa y que resu-me, en gran medida, el poder emo-cional y la elegancia musical del ba-rroco. Faramondo se ubica al final de la carrera operística de Haendel, quien escribió el papel titular de para el famoso castrato Caffarelli, y en 1726 compuso Alessandro, una ópera hecha a medida para su elen-co de estrellas Senesino, Cuzzoni y Bordoni; ellas, en los papeles de las princesas Lisaura y Roxana. luchan por el amor del glorioso conquista-dor de Asia en una historia de amor, celos y traición para la que Haendel escribió una partitura llena de fue-gos artificiales.

Page 48: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201448

XAVIER SÁBATA contratenorNacido en Avià (Barcelona) en 1976, graduouse en interpretación teatral no Institut del Teatre de Barcelona. Paralelamente cursa estudos supe-riores de saxofón obtendo mención honorífica, pero dedica todos os seus esforzos á súa primeira gran paixón, o teatro. Os seus inicios profesionais están asociados á actividade teatral en Barcelona e durante esta época, conmovido pola música e a poesía anteriores ao século XIX, decide es-tudar canto histórico. Entre 2002 e 2006 estudou no departamento de música antiga da ESMUC con Marta Almajano, perfeccionándose en Alemaña na Hochshule de Karlsruhe en Liedgestaltung con Hartmut Höll e Mitsuko Shirai. Entre as orquestras coas que ten colaborado cabe citar Al Ayre Español (Eduardo López Banzo), Orquestra Barroca de Venecia (Andrea Marcon), Washington Symphony Orchestra, La Rissonanza, I Barocchisti, El Concierto Español (Emilio Moreno), Los Músicos de sv Alteza (Luis Antonio González), Laberintos Ingeniosos

(Xavier Díaz-Latorre), La Tempestad, Pulcinella (Ophèlie Gallard), Sinfónica de Castilla y León, Forma Antiqva etc. Forma dúo co clavecinista Kenneth Weiss con quen realiza unha inte-sa actividade concertística en toda Europa. En 2005 participa no proxecto de voces novas Le Jardin des Voix que o promoverá internacionalmente da man de William Christie e Les Arts Florissants. Cantou ópera en teatros como o Liceo de Barcelona, Teatro Real de Madrid, Ópera de Oviedo, La Fenice de Venecia, Champs Elysées en Paris, Caen, Luxembourg, Nancy, Lincoln Center en Nova York, Aix-en-Provence, Montecarlo, Freiburg ou Basel e presentouse en salas de con-certo como o Auditori de Barcelona, Palau de la Música Catalana, Auditorio Nacional de Madrid, Cité de la Musique e Salle Playel de París, Kennedy Center de Washington e Barbican de Londres, entre outros. Cantou os papeis de Ottone, Arnalta e Nutrice en diferen-tes producións de L’incoronazione di Poppea e Pisandro de Il ritorno de Ulisse in patria, ambas de Monteverdi,

Ruggiero do Orlando Furioso de Vivaldi, Perseo de Andromeda Liberata de Vivaldi, Gernando de Faramondo e Ottone de Agrippina de Haendel, Príncipe Go-Go de Le Gran Macabre de Ligeti, La Madre de Il Sant’Alessio de Landi, Endimione de La Calisto de Cavalli etc. Desenvolveu unha serie de proxectos personais escénicos a partir da vida de diferentes perso-naxes: Undercastration (unha viaxe sobre a vida de Francesco Bernardi e Senesino) e La gacetilla de Alonso de Arrendó, capón. Ten gravado para as discográficas Harmonía Mundi Iberica, Emi/Virgin Classics e Aparte.

VESPRES D’ARNADÍEspecializado na interpretación do repertorio barroco con instrumentos de época creado no 2005 baixo a dirección de Dani Espasa e Pere Saragossa, ofrecen versións cheas de emoción, frescura e espontaneidade utilizando, ademais de criterios pro-pios, os diferentes legados en trata-dos, crónicas e estudos actuais sobre a música barroca. Grandes intérpretes

forman parte da formación, cola-boradores tamén de grupos como Les Talents Lyriques, Accademia Bizantina, Friburg Barockorkester, Europa Galante ou Ensemble Matheu, entre outros. Actuou en prestixio-sos festivais e salas de concertos de Europa. O seu primeiro disco (2009) está dedicado ás suites ins-trumentais do compositor marsellés Charles Desmazures, quen en 1702 dedicoullas a María Gabriela Luisa de Saboya, e en 2011 presentaron o seu segundo disco dedicado á obra relixiosa de Josep Mir i Llussà; ambos os dous recibiron diferentes premios e excelentes críticas en revistas espe-cializadas de Europa, Asia e América. As Academias, nome que recibían os concertos privados do século XVIII, eran ofrecidas nas tardes-noites (ves-pres) despois das ceas distinguidas de familias nobres e burguesas de so-ciedades artísticas. Arnadí é unha de-liciosa sobremesa de cabaza, azucre e améndoas, de tradición en Valencia, da que puideron gozar os asistentes a aquelas reunións cortesás.

Page 49: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 49

XAVIER SÁBATA contratenorNacido en Avià (Barcelona) en 1976, se graduó en interpretación teatral en el Institut del Teatre de Barcelona. Paralelamente cursa estudios superio-res de saxofón obteniendo mención honorífica, pero dedica todos sus esfuerzos a su primera gran pasión, el teatro. Sus inicios profesionales están asociados a la actividad teatral en Barcelona y durante esta época, conmovido por la música y la poesía anteriores al siglo XIX, decide es-tudiar canto histórico. Entre 2002 y 2006 estudió en el departamento de música antigua de la ESMUC con Marta Almajano, perfeccionándose en Alemania en la Hochshule de Karlsruhe en Liedgestaltung con Hartmut Höll y Mitsuko Shirai. Entre las orquestas con las que colaborado cabe citar a Al Ayre Español (Eduardo López Banzo), Orquestra Barroca de Venecia (Andrea Marcon), Washington Symphony Orchestra, La Rissonanza, I Barocchisti, El Concierto Español (Emilio Moreno), Los Músicos de sv Alteza (Luis Antonio González), Laberintos Ingeniosos

(Xavier Díaz-Latorre), La Tempestad, Pulcinella (Ophèlie Gallard), Sinfónica de Castilla y León, Forma Antiqva etc. Forma dúo con el clavecinista Kenneth Weiss con quien realiza una intesa actividad concertística en toda Europa. En 2005 participa el proyecto de vo-ces jóvenes Le Jardin des Voix que lo promocionará internacionalmente de la mano de William Christie y Les Arts Florissants. Ha cantado en teatros de ópera como el Liceo de Barcelona, Teatro Real de Madrid, Ópera de Oviedo, La Fenice de Venecia, Champs Elysées en Paris, Caen, Luxembourg, Nancy, Lincoln Center en Nova York, Aix-en-Provence, Montecarlo, Freiburg o Basel y se presentó en salas de con-cierto como el Auditori de Barcelona, Palau de la Música Catalana, Auditorio Nacional de Madrid, Cité de la Musique e Salle Playel de París, Kennedy Center de Washington y Barbican de Londres, entre otros. Ha cantado los papeles de Ottone, Arnalta y Nutrice en diferen-tes producciones de L’incoronazione di Poppea y Pisandro de Il ritorno de Ulisse in patria, ambas de Monteverdi,

Ruggiero del Orlando Furioso de Vivaldi, Perseo de Andromeda Liberata de Vivaldi, Gernando de Faramondo y Ottone de Agrippina de Haendel, Príncipe Go-Go de Le Gran Macabre de Ligeti, La Madre de Il Sant’Alessio de Landi, Endimione de La Calisto de Cavalli etc. Ha creado una serie de proyectos personales escé-nicos a partir de la vida de diferentes personajes: Undercastration (un viaje sobre la vida de Francesco Bernardi y Senesino) y La gacetilla de Alonso de Arrendó, capón. Ha grabado para las discográficas Harmonía Mundi Iberica, Emi/Virgin Classics y Aparte.

VESPRES D’ARNADÍEspecializado en la interpretación del repertorio barroco con instrumentos de época creado en el 2005 bajo la dirección de Dani Espasa y Pere Saragossa, ofrecen versiones llenas de emoción, frescura y espontaneidad utilizando, además de criterios propios, los diferentes legados en tratados, crónicas y estudios actuales sobre la música barroca. Grandes intérpretes

forman parte de la formación, cola-boradores también de grupos como Les Talents Lyriques, Accademia Bizantina, Friburg Barockorkester, Europa Galante o Ensemble Matheu, entre otros. Ha actuado en prestigio-sos festivales y salas de conciertos de Europa. Su primer disco (2009) está dedicado a las suites instrumentales del compositor marsellés Charles Desmazures, quien en 1702 las dedicó a María Gabriela Luisa de Saboya, y en 2011 presentaron su segundo disco dedicado a la obra religiosa de Josep Mir i Llussà; ambos han recibido dife-rentes premios y excelentes críticas en revistas especializadas de Europa, Asia y América. Las Academias, nom-bre que recibían los conciertos priva-dos del siglo XVIII, eran ofrecidas en las tardes-noches (vespres) después de las cenas distinguidas de familias nobles y burguesas de sociedades ar-tísticas. Arnadí es un delicioso postre de calabaza, azúcar y almendras, de tradición en Valencia, del que pudie-ron disfrutar los asistentes a aquellas veladas cortesanas.

Page 50: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos
Page 51: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 51

Bach_violín_sonata

FABIO BIONDI violín

KENNETH WEISS clave

01 XULLO, MARTES JULIO, MARTES

SALÓN TEATRO 20.30

Johann Sebastian Bach (1756-1850)

PARTE 1

Sonata para violín e clave en do menor, BWV 1017

LargoAllegroAdagioAllegro

Sonata para violín e clave en Mi maior, BWV 1016

AdagioAllegro

Adagio ma non tantoAllegro

Sonata para violín e clave en fa menor, BWV 1018

(Adagio)AllegroAdagioVivace

PARTE 2

Preludio e fuga en Si bemol maior, BWV 890, de O clave ben temperado

Sonata para violín e clave en Sol maior, BWV 1019

AllegroLargo

AllegroAdagioAllegro

Page 52: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201452

AS SONATAS PARA VIOLÍN E CLAVE DE BACH

O musicólogo alemán Johann Nikolaus Forkel escribía en 1802: “Seis sonatas para clave con acompañamento de violín obrigado. Foron compostas en Cóthen e deben incluírse entre as pri-meiras obras mestras de Bach neste xé-nero. Son fuxidas dende o principio ata a fin; teñen tamén algúns canons entre o clave e o violín que son sumamente cantables e cheos de carácter. A parte de violín require un verdadeiro mestre. Bach coñecía as posibilidades dese instrumento e escatimábaas tan pouco como facía co clave “. Aínda que pode-ría pensarse que algunhas proveñen de sonatas en trío anteriores, parece evidente que outras foron creadas ini-cialmente como obras para violín e cla-ve obrigado. Crese que as obras máis antigas –as BWV 1019 e 1015– viron a luz no período de Weimar (1708-1717), pero non deberon presentarse como colección ata os anos de Cóthen, con-cretamente entre 1720 e 1723. Dende o punto de vista instrumental son pezas dunha gran modernidade, unha serie

de seis obras que forman un conxunto cohesionado, organizado e planificado, un intento de aproveitar ao máximo as posibilidades dunha determinada for-ma musical... Formalmente, esta serie inclínase polo esquema de sonata da chiesa en catro movementos (len-to-rápido-lento-rápido), salvo a Sonata núm. 6 BWV 1019, que tras complexos cambios rematou cun esquema dificil-mente clasificable. A pesar de manter a forma da chiesa, deslízanse aires de danza, como o siciliano inicial da BWV 1017 ou a giga que pecha a sexta. Posiblemente, o máis rompedor e inte-resante destas obras é a liberdade e diversidade da relación entre o clave e o violín que facilitan unha combina-ción de todas as opcións imaxinábeis para chegar a unha concepción da sonata afastada do esquema básico de “melodía acompañada”. Isto e a lóxica tonal da serie outórganlle a súa enorme pluralidade, a pesar da uniformidade do modelo formal; variedade que non traizoa a coherencia do conxunto.

LAS SONATAS PARA VIOLÍN Y CLAVE DE BACH

El musicólogo alemán Johann Nikolaus Forkel escribía en 1802: “Seis sonatas para clave con acompañamiento de violín obligado. Fueron compuestas en Cóthen y deben incluirse entre las pri-meras obras maestras de Bach en este género. Son fugadas desde el principio hasta el fin; tienen también algunos cánones entre el clave y el violín que son sumamente cantables y llenos de carácter. La parte de violín requiere un verdadero maestro. Bach conocía las posibilidades de ese instrumento y las escatimaba tan poco como hacía con el clave”. Aunque podría pensarse que algunas provienen de sonatas en trío an-teriores, parece evidente que otras han sido creadas inicialmente como obras para violín y clave obligado. Se cree que las obras más antiguas –las BWV 1019 y 1015– vieron la luz en el período de Weimar (1708-1717), pero no debieron presentarse como colección hasta los años de Cóthen, concretamente entre 1720 y 1723. Desde el punto de vista instrumental son piezas de una gran

modernidad, una serie de seis obras que forman un conjunto cohesionado, organizado y planificado, un intento de aprovechar al máximo las posibilidades de una determinada forma musical… Formalmente, esta serie se inclina por el esquema de sonata da chiesa en cuatro movimientos (lento-rápido-lento-rápido), salvo la Sonata núm. 6 BWV 1019, que tras complejos cambios terminó con un esquema difícilmente clasificable. A pesar de mantener la forma da chiesa, se deslizan aires de danza, como el si-ciliano inicial de la BWV 1017 o la giga que cierra la sexta. Posiblemente, lo más rompedor e interesante de estas obras es la libertad y diversidad de la relación entre el clave y el violín que facilitan una combinación de todas las opciones ima-ginables para llegar a una concepción de la sonata alejada del esquema básico de “melodía acompañada”. Esto y la lógi-ca tonal de la serie le otorgan su enorme pluralidad, a pesar de la uniformidad del modelo formal; variedad que no traicio-na la coherencia del conjunto.

Page 53: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 53

FABIO BIONDI violínNacido en Palermo, comezou a súa carreira internacional aos 12 anos cando interpretou o seu primeiro con-certo como solista xunto á Orquesta Sinfónica da RAI. Espoleado por unha curiosidade inesgotable coñeceu aos pioneiros da nova forma de abordar a música barroca, oportunidade que ampliou o seu campo de visión e cambiaría o rumbo da súa carreira. Aos 16 anos foi invitado a interpretar os concertos para violín de Bach no Musikverein de Viena e desde entón tocou con agrupacións especializadas na interpretación da música barroca con instrumentos e técnica orixinais como a Capella Reial de Catalunya, Musica Antiqua Wien, Seminario Musicale, A Chapelle Royale, Les Musiciens du Louvre etc. En 1990 fun-dou Europa Galante que, en poucos anos e grazas a unha axenda reple-ta de concertos por todo o mundo e ao extraordinario éxito das súas gravacións, converteuse no máis re-coñecido e premiado dos conxuntos italianos especializados no Barroco. Fabio Biondi e Europa Galante foron

invitados polos máis importantes fes-tivais e salas de concerto de todo o mundo: Scala (Milán), Accademia di Santa Cecilia (Roma), Suntory Hall (Tokio), Concertgebouw (Amsterdam), Théâtre des Champs Elysées e Théâtre de la Ville (París), Royal Albert Hall (Londres), Musikverein (Viena), Lincoln Center (Nova York), Ópera de Sydney etc. A súa variada e ampla discografía foi merecedora de recoñecementos como o Premio Cini de Venecia, Choc de la Musique, Diapason d’Or, RTL Prize, Prix du Disque, ‘ffff’ de Telerama, a nominación ao premio Grammy 2006 pola ópera Bajazet de Vivaldi etc. En 2005 asumiu o cargo de direc-tor artístico para repertorio barroco da Orquesta Sinfónica de Stavanger. Foi invitado a dirixir a Orchestre National de Montpel l ier, a Orquestra do Mozarteum de Salzburgo, Orquestra Barroca Europea, Orquestra da Ópera de Halle, Mahler Chamber Orchestra, orquestras de cámara de Zúrich e Noruega, Orchestra dell’Accademia di Santa Cecilia, Ensemble Orchestral de París, Orquesta Sinfónica Tivoli (Copenhague), Orquestra do Maggio

Musicale Fiorentino, Finnish Radio Symphony, Academia Santa Cecilia de Roma, English Concert etc. Desde 2011 é académico da Accademia Nazionale di Santa Cecilia (Roma). Toca un violín Andrea Guarneri (Cremona, 1686) e un Carlo Ferdinando Gagliano de 1766, este último propiedade do seu mestre, Salvatore Cicero, e amablemente ce-dido pola Fundación Salvatore Cicero de Palermo.

KENNETH WEISS claveNaceu en Nova York e, tras estudar con Gustav Leonhardt no Conservatorio Sweelinck de Amsterdam, foi asistente musical de William Christie e Les Arts Florissants en numerosas producións de ópera e gravacións discográficas. Ofrece recitais en Europa, América e Xapón. Actúa regularmente con Fabio Biondi, Monica Hugget e Lina Tur Bonet. Dirixiu producións operísticas en Aix en Provence, Bilbao e Oviedo (Dido e Eneas e L’incoronazione di Poppea) e a agrupacións da talla de The English Concert, Concerto Copenhagen, Orquesta Barroca de Salamanca, Divino Sospiro, Orchestre de Rouen, Ensemble Orchestral de

Basse-Normandie, Orchestre National des Pays de la Loire, Orchestre des Pays de Savoie etc. Entre os seus proxectos para 2014 destacan recitais na Cité de la Musique en París e no Festival da Roque d’Anthéron (O clave ben temperado), Versalles e Londres (Rameau), Madrid (Scarlatti), unha xira en Holanda e actuacións a dúo con Fabio Biondi en América e no Teatro Champs Élysèes de París. Gravou varios discos para o selo Satirino, o máis recente dedicado a O clave ben temperado de Bach (marzo 2014). É profesor no Conservatorio de París e catedrático da Julliard School.

Page 54: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201454

FABIO BIONDI violinNacido en Palermo, comenzó su carrera internacional a los 12 años cuando interpretó su primer concier-to como solista junto a la Orquesta Sinfónica de la RAI. Espoleado por una curiosidad inagotable conoció a los pioneros de la nueva forma de abordar la música barroca, oportuni-dad que amplió su campo de visión y cambiaría el rumbo de su carrera. A los 16 años fue invitado a interpretar los conciertos para violín de Bach en el Musikverein de Viena y desde en-tonces ha tocado con agrupaciones especializadas en la interpretación de la música barroca con instrumentos y técnica originales como la Capella Reial de Catalunya, Musica Antiqua Wien, Seminario Musicale, La Chapelle Royale, Les Musiciens du Louvre, etc. En 1990 fundó Europa Galante que, en pocos años y gracias a una agen-da repleta de conciertos por todo el mundo y al extraordinario éxito de sus grabaciones, se convirtió en el más re-conocido y premiado de los conjuntos italianos especializados en el Barroco. Fabio Biondi y Europa Galante han

sido invitados por los más importantes festivales y salas de concierto de todo el mundo: Scala (Milán), Accademia di Santa Cecilia (Roma), Suntory Hall (Tokio), Concertgebouw (Amsterdam), Théâtre des Champs Elysées y Théâtre de la Ville (París), Royal Albert Hall (Londres), Musikverein (Viena), Lincoln Center (Nueva York), Ópera de Sydney, etc. Su variada y amplia discografía ha sido merecedora de reconocimientos como el Premio Cini de Venecia, Choc de la Musique, Diapason d’Or, RTL Prize, Prix du Disque, ‘ffff’ de Telerama, la nomina-ción al premio Grammy 2006 por la ópera Bajazet de Vivaldi, etc. En 2005 asumió el cargo de director artístico para repertorio barroco de la Orquesta Sinfónica de Stavanger. Ha sido invita-do a dirigir a la Orchestre National de Montpellier, Orquesta del Mozarteum de Salzburgo, Orquesta Barroca Europea, Orquesta de la Ópera de Halle, Mahler Chamber Orchestra, orquestas de cámara de Zúrich y Noruega, Orchestra dell’Accademia di Santa Cecilia, Ensemble Orchestral de París, Orquesta Sinfónica Tivoli

(Copenhague), Orquesta del Maggio Musicale Fiorentino, Finnish Radio Symphony, Academia Santa Cecilia de Roma, English Concert, etc. Desde 2011 es académico de la Accademia Nazionale di Santa Cecilia (Roma). Toca un violín Andrea Guarneri (Cremona, 1686) y un Carlo Ferdinando Gagliano de 1766, este último propiedad de su maestro, Salvatore Cicero, y ama-blemente cedido por la Fundación Salvatore Cicero de Palermo.

KENNETH WEISS claveNació en Nueva York y, tras es-tudiar con Gustav Leonhardt en el Conservator io Sweel inck de Amsterdam, fue asistente musical de William Christie y Les Arts Florissants en numerosas producciones de ópera y grabaciones discográficas. Ofrece recitales en Europa, América y Japón. Actúa regularmente con Fabio Biondi, Monica Hugget y Lina Tur Bonet. Ha dirigido producciones operísticas en Aix en Provence, Bilbao y Oviedo (Dido y Eneas y L’incoronazione di Poppea) y a agrupaciones de la talla de The English Concert, Concerto Copenhagen, Orquesta Barroca de

Salamanca, Divino Sospiro, Orchestre de Rouen, Ensemble Orchestral de Basse-Normandie, Orchestre National des Pays de la Loire, Orchestre des Pays de Savoie, etc. Entre sus pro-yectos para 2014 destacan recitales en la Cité de la Musique en París y en el Festival de La Roque d’Anthéron (El clave bien temperado), Versalles y Londres (Rameau), Madrid (Scarlatti), una gira en Holanda y actuaciones a dúo con Fabio Biondi en América y en el Teatro Champs Élysèes de París. Ha grabado varios discos para el sello Satirino, el más reciente de-dicado a El clave bien temperado de Bach (marzo 2014). Es profesor en el Conservatorio de París y catedrático de la Julliard School.

Page 55: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 55

máis variacións Goldberg… improvisando cos grandes mestres do Barroco

CASPERVEK TRÍO 02 XULLO, MÉRCORES JULIO, MIÉRCOLES

HOSTAL DOS REIS CATÓLICOS 22.00patio de san Xoán

OFF#STELLAE

Brais González pianoEduards Vecbastiks violínBlas Castañer percusión

Page 56: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201456

IMPROVISANDO… MÁIS VARIACIÓNS GOLDBERG

As Variacións Goldberg de Bach, unha das pedras de toque do re-pertorio pianístico, foron concibidas en orixe como un libro de exercicios para teclado. Poucas veces a xéne-se dunha obra rematou quedando tan lonxe do seu significado pos-terior pois a creación do xenio de Eisenach se converteu por méritos propios nunha das iconas abso-lutas da música clásica e nun dos maiores retos aos que un pianista pode enfrontarse. Cos anos, as Variacións Goldberg foron adapta-das e transformadas por artistas de

todo xénero e condición, que nos deixaron dende versións orques-trais ata transcricións para sinteti-zador. Agora, con “Máis varacións Goldberg” o trío Caspervek propón unha viaxe a través da música do Renacemento e o Barroco utilizan-do a obra mestra de Bach como nexo condutor. Así pois, ao tempo que escoitamos unha selección das “Variacións”, aparecerán nesta travesía musical obras dos máis grandes mestres da época, como Palestrina, Matteis, Rameau ou Haendel. Brais González

IMPROVISANDO… MÁS VARIACIONES GOLDBERG

Las Variaciones Goldberg de Bach, una de las piedras de toque del repertorio pianístico, fueron conce-bidas en origen como un libro de ejercicios para teclado. Pocas veces la génesis de una obra ha terminado quedando tan lejos de su significado posterior pues la creación del genio de Eisenach se ha convertido por méritos propios en uno de los iconos absolutos de la música clásica y en uno de los mayores retos a los que un pianista puede enfrentarse. Con los años, las Variaciones Goldberg han sido adaptadas y transformadas

por artistas de todo género y con-dición, que nos han dejado desde versiones orquestales hasta trans-cripciones para sintetizador. Ahora, con “Más varaciones Goldberg” el trío Caspervek propone un viaje a tra-vés de la música del Renacimiento y el Barroco utilizando la obra maestra de Bach como nexo conductor. Así pues, al tiempo que escuchamos una selección de las “Variaciones”, aparecerán en esta travesía musical obras de los más grandes maestros de la época, como Palestrina, Matteis, Rameau o Haendel. Brais González

Page 57: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 57

CASPERVEK TRÍOXorde en Vigo no 2013 no seo do Conservatorio Superior de Música da cidade, co propósito de musicar en directo películas clásicas do cine mudo. Partindo desta premisa, Caspervek Trío continúa explo-rando as relacións entre música e imaxe e os efectos de ambas as dúas no público. O seu rango de acción abrangue dende a recupera-ción do patrimonio cinematográfico histórico ata proxectos puramente musicais nos que o acento trata de estar sempre posto na busca dunha linguaxe transfronteiriza onde mú-sica culta e popular converxan nun mesmo punto.

Brais González (piano) naceu en Vigo en 1987, estudou na Universität Mozarteum de Salzburg e finalizou os seus estudos no Conservatorio Superior de Música da súa cidade natal. Foi galardoado en numerosos concursos internacionais de piano como o Cidade de San Sebastián ou o Nikolai Rubinstein de París e actuou como solista e acompañante en ci-dades de España, Portugal, Francia, Holanda, Reino Unido, Alemaña e Austria. Compuxo obras para a EPMVC (Portugal) e o CMUS Vigo. Colaborou na BSO de documentais para Canal Sur Andalucía e foi direc-tor artístico do colectivo de artistas Bramnova, afincado en Málaga.

Eduards Vecbastiks (violín) naceu en Riga (Letonia) en 1991. Comezou os seus estudos aos 4 anos fina-lizando o grao medio de violín con matrícula de honra. Gañou o primeiro premio no Concurso para Mozos Intérpretes de Ortigueira. É concertino de diversas orques-tras galegas e colaborou con numerosas formacións no ámbito nacional e internacional entre as que destacan a Orquestra Nova da Sinfónica de Galicia e a NJO (Holanda). Finaliza os seus estu-dos no Conservatorio Superior de Música de Vigo.

Blas Castañer (percusión) naceu en Pedralba (Valencia) en 1992. Comezou os seus estudos de percusión aos 4 anos e finaliza o grao medio no Conservatorio de Benaguacil co premio extraordina-rio. Gañou o primeiro premio do I Concurso Internacional Baketes (Benetusser). Forma parte de di-versas bandas da Comunidade Valenciana e Galicia e colabora con numerosas orquestras do ámbito nacional. Finaliza os seus estudos no Conservatorio Superior de Música de Vigo.

Page 58: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201458

CASPERVEK TRÍOSurge en Vigo en el 2013 en el seno del Conservatorio Superior de Música de la ciudad, con el propó-sito de musicar en directo películas clásicas del cine mudo. Partiendo de esta premisa, Caspervek Trío continúa explorando las relaciones entre música e imagen y los efectos de ambas en el público. Su rango de acción abarca desde la recupera-ción del patrimonio cinematográfico histórico hasta proyectos puramen-te musicales en los que el acento trata de estar siempre puesto en la búsqueda de un lenguaje transfron-terizo donde música culta y popular convergan en un mismo punto.

Brais González (piano) nació en Vigo en 1987, estudió en la Universität Mozarteum de Salzburg y finalizó sus estudios en el Conservatorio Superior de Música de su ciudad natal. Ha sido galardonado en numerosos concur-sos internacionales de piano como el Ciudad de San Sebastián o el Nikolai Rubinstein de París y ha actuado como solista y acompañante en ciu-dades de España, Portugal, Francia, Holanda, Reino Unido, Alemania y Austria. Ha compuesto obras para la EPMVC (Portugal) y el CMUS Vigo. Ha colaborado en la BSO de documen-tales para Canal Sur Andalucía y fue director artístico del colectivo de ar-tistas Bramnova, afincado en Málaga.

Eduards Vecbaštiks (violín) nació en Riga (Letonia) en 1991. Comenzó sus estudios a los 4 años finalizan-do el grado medio de violín con matrícula de honor. Ha ganado el primer premio en el Concurso para Jóvenes Intérpretes de Ortigueira. Es concertino de diversas orques-tas gallegas y ha colaborado con numerosas formaciones a nivel nacional e internacional entre las que destacan la Orquesta Joven de la Sinfónica de Galicia y la NJO (Holanda). Finaliza sus estudios en el Conservatorio Superior de Música de Vigo.

Blas Castañer (percusión) nació en Pedralba (Valencia) en 1992. Comenzó sus estudios de per-cusión a los 4 años y finaliza el grado medio en el Conservatorio de Benaguaci l con el Premio Extraordinario. Ha ganado el primer premio del I Concurso Internacional Baketes (Benetusser ) . Forma parte de diversas bandas de la Comunidad Valenciana y Galicia, y colabora con numerosas orquestas del ámbito nacional. Finaliza sus es-tudios en el Conservatorio Superior de Música de Vigo.

Page 59: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 59

Manuscrito Guerra 6 [derradeira entrega]*

ARS ATLÁNTICALIDIA VINYES CURTIS mezzosoprano

MANUEL VILAS arpa de dúas ordes

03 XULLO, XOVES JULIO, JUEVES

IGREXA DE SAN FIZ DE SOLOVIO 20.30

En el trono de esmeraldasAnónimo

Este dolorAnónimo

Pajarillos que alegres cantáisAnónimo

Rugero Turdion

Lucas Ruiz de Ribayaz (século XVII

Jilguerillo que al alba saludasJuan Hidalgo (1614-1685)

Y con servir a CloriAnónimo

De Fílida la beldadAnónimo

Galería del amorVillanos

Lucas Ruiz de Ribayaz (século XVII)

Al cristal, mortales venidJuan Hidalgo (1614-1685)

Que piedad ni que favorJuan Hidalgo (1614-1685)

Si a las deidadesAnónimo

PavanasParadetas

Lucas Ruiz de Ribayaz (século XVII)

¿Juegas, Florilla?Juan Hidalgo (1614-1685)

Llega esperado prodigioAnónimo

Si los celosJuan Hidalgo (1614-1685)

* derradeira entrega da audición e gravación dos 100 tons do manuscrito musical 265 da Biblioteca Xeral da Universidade de Santiago (século XVII)

Page 60: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201460

MANUSCRITO GUERRA… O FINAL

Permítanme uns breves comenta-rios moi pouco ortodoxos para o que habitualmente son as notas dun concerto. Nesta ocasión non quero falar nin de música profana do Barroco español nin das carac-terísticas do ton humano. Quero falar dun soño cumprido, que hoxe conclúe na súa versión concerto e que durante estes anos este festi-val realizou: trátase da audición e gravación dos 100 tons incluídos no “Manuscrito Guerra”, unha das xoias musicais que posúe a cidade de Santiago, menos coñecido que o célebre Códice Calixtino pero tan importante para a música barroca española como aquel para a mú-sica medieval. Tres piares funda-mentais sostiveron este soño cum-prido: a Radio Galega ao realizar a gravación completa dos 100 tons en diferentes igrexas e auditorios de Galicia, a discográfica inglesa

Naxos, que apoiou o proxecto con enorme entusiasmo dende o pri-meiro momento e permitiu que esta música e este manuscrito dean a volta ao mundo, podendo así facer que miles de persoas de todos os continentes coñezan estas obras, e, por suposto, o respaldo ao cen por cento do festival Via Stellae, sen cuxo apoio incondicional e funda-mental non se podería sacar adian-te este proxecto. Precisamente este mes de xullo sae ao mercado internacional o volume 3 dos seis que compoñen esta serie, que xa está considerada polos expertos como unha das maiores achegas ao coñecemento e difusión do ton humano español. A todos os impli-cados mil grazas pola súa partici-pación neste soño cumprido, soño que nos anima máis e máis a seguir rescatando o noso patrimonio mu-sical... Manuel Vilas

MANUSCRITO GUERRA… EL FINAL

Permítanme unos breves comenta-rios muy poco ortodoxos para lo que habitualmente son las notas de un concierto, en esta ocasión no quie-ro hablar ni de música profana del barroco español ni de las caracte-rísticas del tono humano. Quiero ha-blar de un sueño cumplido, que hoy concluye en su versión concierto y que durante estos años este festival ha realizado: se trata de la audición y grabación de los 100 tonos incluidos en el “manuscrito Guerra”, una de las joyas musicales que posee la ciudad de Santiago, menos conocido que el célebre Códice Calixtino, pero tan importante para la música barroca española como aquel para la música medieval. Tres pilares fundamen-tales han sostenido este sueño cumplido: Radio Galega al realizar la grabación completa de los 100 tonos en diferentes iglesias y auditorios de Galicia, la discográfica inglesa

Naxos, que ha apoyado el proyecto con enorme entusiasmo desde el primer momento y ha permitido que esta música y este manuscrito den la vuelta al mundo, pudiendo así hacer que miles de personas de todos los continentes conozcan estas obras, y, por supuesto, el respaldo al cien por cien del festival Via Stellae, sin cuyo apoyo incondicional y funda-mental no se podría sacar adelante este proyecto. Precisamente este mes de julio sale al mercado interna-cional el volumen 3 de los seis que componen esta serie, que ya está considerada por los expertos como una de las mayores aportaciones al conocimiento y difusión del tono hu-mano español. A todos los implica-dos mil gracias por su participación en este sueño cumplido, sueño que nos anima más y más a seguir resca-tando nuestro patrimonio musical… Manuel Vilas

Page 61: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 61

LIDIA VINYES CURTIS mezzosopranoNacida en Barcelona, finalizou coa máis alta cualificación a carreira de violín no Conservatorio Superior do Liceo e estudou canto lírico co mestre Jorge Sirena. Especializouse en Música Antiga no Conservatoire National de Toulouse e na Schola Cantorum Basiliensis. Como violi-nista barroca, colaborou en forma-cións de prestixio como l’Ensemble Baroque de Limoges, l’Orquestra Barroca Catalana, Al Ayre Español etc. O debut da súa carreira de can-tante foi no Festival de Ambronay baixo a dirección de Gabriel Garrido. Dende entón, a súa carreira medra rapidamente e con prestixiosos directores como Martin Gester, Kay Johannsen, Philippe Pierlot ou Jordi Savall cantou en grandes festivais de música antiga europeos. En 2013 gañou o concurso da Bachakademie Stuttgart 2013 e deseguida é in-vitada por Helmuth Rilling para interpretar A paixón segundo san Mateo de Bach en xira por Alemaña e Suramérica. En 2014 debutou

coa Orquestra Nacional de España invitada por Josep Pons a cantar a Atlántida de Manuel de Falla; a ONE invítaa de novo para un Réquiem de Mozart con Giovanni Antonini. Entre os seus próximos compromisos cabe destacar concertos con Jordi Savall en París e no Liceo, paixóns e cantatas de Bach baixo a dirección de Helmuth Rilling en Weimar e no Auditorio Chaikovski de Moscú.

MANUEL VILAS arpa de dúas ordesNaceu en Santiago de Compostela. Estudou arpas antigas dos séculos XII ao XVIII en Madrid con Nuria Llopis e en Milán con Mara Galassi. Colaborou con numerosos grupos e como solista nos máis importantes festivais de España, Alemaña, Cuba, Estados Unidos, Ecuador, República Checa, Austria, Portugal, Suíza, Paraguai, Francia, Bolivia, Bélxica, Arxentina, Chile, Holanda etc., ade-mais de ofrecer conferencias, cursos e clases maxistrais en San Sebastián, Santiago de Chile, Zaragoza, Amherst (Massachussets, EEUU), Santiago de Compostela, La Habana, etc. Participou en máis de 60 discos con diferentes grupos e discográficas e en producións operísticas en París, Viena, Madrid, Xenebra, Múnic, México etc. É pioneiro no estudo de certo tipo de arpas hoxe totalmente esquecidas, como a arpa xesuítica chiquitana (Bolivia, s. XVIII) e a arpa dobre que circulaba pola coroa de Aragón no s. XIV. En 2008 fundou o grupo Ars Atlantica e actualmente

encóntrase centrado nun ambicioso proxecto de recuperación de pezas vocais do barroco español e é direc-tor artístico do proxecto de gravación integral dos 100 tons do Manuscrito Guerra (Naxos). Unha das súas es-pecialidades é ofrecer recitais con cantantes: Marta Infante, Guillemette Laurens, Raquel Andueza, Isabel Monar, Juan Sancho, Roberta Invernizzi, Mercedes Hernández, José Antonio López, Isabel Álvarez, Monica Piccinini etc. Posúe a súa pro-pia canle de youtube onde se pode ver e escoitar parte do seu proxecto audiovisual que amosa diversas ar-pas antigas en diferentes localiza-cións de Santiago de Compostela (ArpaManuelVilas).

Page 62: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201462

LIDIA VINYES CURTIS mezzosopranoNacida en Barcelona, finalizó con la más alta calificación la carre-ra de violín en el Conservatorio Superior del Liceo y estudió canto lírico con el maestro Jorge Sirena. Se especializó en Música Antigua en el Conservatoire National de Toulouse y en la Schola Cantorum Basiliensis. Como violinista barroca, ha colaborado en formaciones de prestigio como l’Ensemble Baroque de Limoges, l’Orquestra Barroca Catalana, Al Ayre Español, etc. El debut de su carrera de cantante fue en el Festival de Ambronay bajo la dirección de Gabriel Garrido. Desde entonces, su carrera crece rápidamente y con prestigiosos directores como Martin Gester, Kay Johannsen, Philippe Pierlot o Jordi Savall ha cantado en grandes festivales de música antigua euro-peos. En 2013 ganó el concurso de la Bachakademie Stuttgart 2013 y enseguida es invitada por Helmuth Rilling para interpretar La pasión según san Mateo de Bach en gira

por Alemania y Suramérica. En 2014 debutó con la Orquesta Nacional de España invitada por Josep Pons a cantar la Atlántida de Manuel de Falla; la ONE la invita de nuevo para un Réquiem de Mozart con Giovanni Antonini. Entre sus próximos com-promisos cabe destacar concier-tos con Jordi Savall en París y en el Liceo, pasiones y cantatas de Bach bajo la dirección de Helmuth Rilling en Weimar y en el Auditorio Chaikovski de Moscú.

MANUEL VILAS arpa de dos órdenesNació en Santiago de Compostela. Estudió arpas antiguas de los siglos XII al XVIII en Madrid con Nuria Llopis y en Milán con Mara Galassi. Colaboró con numerosos grupos y como solista en los más importan-tes festivales de España, Alemania, Cuba, Estados Unidos, Ecuador, República Checa, Austria, Portugal, Suiza, Paraguay, Francia, Bolivia, Bélgica, Argentina, Chile, Holanda, etc., además de ofrecer conferen-cias, cursos y clases magistrales en San Sebastián, Santiago de Chile, Zaragoza, Amherst (Massachussets, EE.UU.), Santiago de Compostela, Lana Habana, etc. Participou en más de 60 discos con diferentes grupos y discográficas y en producciones operísticas en París, Viena, Madrid, Ginebra, Munich, Méjico etc. É pio-nero en el estudio de cierto tipo de arpas hoy totalmente olvidadas, como el arpa xesuítica chiquitana (Bolivia, s. XVIII) y el arpa doble que circulaba por la corona de Aragón en el s. XIV. En 2008 fundó el

grupo Ars Atlantica y actualmente se encuentra centrado en un am-bicioso proyecto de recuperación de piezas vocales del barroco español y es director artístico del proyecto de grabación integral de los 100 tonos del Manuscrito Guerra (Naxos). Una de sus especialidades es ofrecer recitales con cantantes: Marta Infante, Guillemette Laurens, Raquel Andueza, Isabel Monar, Juan Sancho, Roberta Invernizzi, Mercedes Hernández, José Antonio López, Isabel Álvarez, Monica Piccinini etc. Posúe su propio canal de youtube donde se puede ver y escuchar parte de su proyecto au-diovisual que muestra diversas ar-pas antiguas en diferentes localiza-ciones de Santiago de Compostela (ArpaManuelVilas).

Page 63: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 63

Bach_ concertos para clave

REAL FILHARMONÍA DE GALICIAIVÁN MARTÍN piano/director

04 XULLO, VENRES JULIO, VENRES

TEATRO PRINCIPAL 20.30

Johann Sebastian Bach (1685-1750)

Concerto para clave núm. 4 en La maior, BWV 1055

AllegroLarghetto

Allegro ma non tanto

Concerto para clave núm. 5 en fa menor, BWV 1056(sen indicación de tempo)

LargoPresto

Concerto para clave núm. 1 en re menor, BWV 1052

AllegroAdagioAllegro

Page 64: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201464

BACH, CONCERTOS PARA TECLADOJohann Sebastian Bach foi nomeado, en 1729, director musical do Collegium Musicum, unha sociedade musical inte-grada case unicamente por estudantes da Universidade de Leipzig fundada por Georg Philipp Telemann en 1702. Os concertos que ofrecían eran semanais e celebrábanse no Café Zimmermann, pro-movidos polo seu propietario Gottfried Zimmermann, quen mesmo adquiría ins-trumentos para apoiar as actuacións do ensemble. Os programas de concerto consistían nunha mestura de solos vo-cais e instrumentais e música de cámara, polo que Bach debía compoñer profusa-mente para ter obras abondo para estas actuacións. Por iso, parece máis que probable que os concertos para clave, corda e baixo continuo xurdiran de aquí e na súa maioría sexan transcricións revisadas de concertos anteriores para outros instrumentos. A minuciosidade das revisións resulta completamente evi-dente cando se comparan as versións anteriores chegadas ata a actualidade coa partitura autógrafa (revisada en tan-tas ocasións que, ás veces, é ilexible) e coas partes que sobreviviron, por

exemplo, dos Concertos núm. 4 e núm. 6. Ademais, como Bach conservou a parti-tura orixinal e utilizouna despois de facer correccións posteriores (non todas incor-poradas á partitura), contén unha serie de pequenos axustes da liña melódica mesmo máis tardíos. Así, todo parece indicar que o Concerto núm. 1, BWV 1052 está baseado nun concerto perdido para violín que, máis tarde, Bach reutilizou nun preludio para órgano e no primeiro coro da Cantata núm. 146. O Quinto Concerto xorde dunha obra para óboe d’amore escrito polo propio compositor nos seus anos de mestre de capela en Cóthen e segundo algúns estudosos, o BWV 1056 podería estar levantado sobre unha peza para violín de Vivaldi ou dun compositor alemán pouco coñecido aínda que, para outros musicólogos, podería ser a trans-crición doutro concerto perdido dado o contrapunto e a estrutura para o clave característicos da linguaxe de Bach. Os seis Concertos a cembalo concertato BWV 1052-1057 forman un opus no ple-no sentido da palabra e, cos Concertos de Brandemburgo, é a única colección reunida como tal polo propio Bach.

BACH, CONCIERTOS PARA TECLADOJohann Sebastian Bach fue nombrado, en 1729, director musical del Collegium Musicum, una sociedad musical integrada casi únicamente por estudiantes de la Universidad de Leipzig fundada por Georg Philipp Telemann en 1702. Los conciertos que ofrecían eran semanales y se celebra-ban en el Café Zimmermann, promovidos por su propietario Gottfried Zimmermann, quien incluso adquiría instrumentos para apoyar las actuaciones del ensemble. Los programas de concierto consistían en una mezcla de solos vocales e instrumentales y música de cámara, por lo que Bach de-bía componer profusamente para tener obras suficientes para estas actuaciones. Por ello, parece más que probable que los conciertos para clave, cuerda y bajo continuo surgieron de aquí y en su ma-yoría sean transcripciones revisadas de conciertos anteriores para otros instru-mentos. La minuciosidad de las revisiones resulta completamente evidente cuando se comparan las versiones anteriores lle-gadas hasta la actualidad con la partitura autógrafa (revisada en tantas ocasiones que, a veces, es ilegible) y con las partes que sobrevivieron, por ejemplo, de los

Conciertos núm. 4 y núm. 6. Además, como Bach conservó la partitura original y la utilizó después de hacer correcciones posteriores (no todas incorporadas a la partitura), contiene una serie de pequeños ajustes de la línea melódica incluso más tardíos. Así, todo parece indicar que el Concierto núm. 1 BWV 1052 está basado en un concierto perdido para violín que, más tarde, Bach reutilizó en un preludio para órgano y en el primer coro de la Cantata núm. 146. El Quinto Concierto surge de una obra para oboe d’amore escrito por el propio compositor en sus años de maestro de capilla en Cóthen y según algunos estudiosos, el BWV 1056 podría estar levantado sobre una pieza para violín de Vivaldi o de un compositor alemán poco conocido aunque, para otros musicólogos, podría ser la transcripción de otro concierto perdido dado el contra-punto y la estructura para el clave carac-terísticos del lenguaje de Bach. Los seis Conciertos a cembalo concertato BWV 1052-1057 forman un opus en el pleno sentido de la palabra y, con los Conciertos de Brandemburgo, es la única colección reunida como tal por el propio Bach.

Page 65: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 65

REAL FILHARMONÍA DE GALICIAIniciou a súa actividade en 1996 no Auditorio de Galicia, en Santiago de Compostela, onde presenta a súa tem-porada estable de concertos. O seu primeiro director titular foi Helmuth Rilling (1996-2000), a quen sucedeu Antoni Ros Marbà (2000-2012). Dende 2013, Paul Daniel é o director titular e artístico. O compostelán Maximino Zumalave, vincu-lado á orquestra dende o seu nacemen-to, é director asociado, e Christoph König o principal director convidado. Ademais da temporada de concertos en Santiago mantén unha activa presenza no resto de cidades galegas e realizou varias xi-ras internacionais por Austria, Alemaña, Francia, Brasil, Arxentina e, especialmen-te, Portugal. Paralelamente, potencia a súa actividade en Santiago cun ciclo de cámara e cos concertos didácticos que dende 1996 organiza co Auditorio de Galicia e polos que pasan máis de 7.000 escolares galegos cada ano. En 2009 presentou dous traballos discográficos inéditos dedicados a Manuel de Falla e Frederic Mompou e, en 2012, un novo disco dedicado a Ravel. Estreitamente vinculada á RFG está a Escola de Altos

Estudos Musicais que imparte o Curso Avanzado de Especialización Orquestral, cos músicos da orquestra como profeso-res. Forma parte da Asociación Española de Orquestas Sinfónicas.

IVÁN MARTÍN piano/directorNacido en Las Palmas de Gran Canaria en 1978, é recoñecido pola crítica e o público como un dos pianistas máis brillantes da súa xeración dentro e fóra de España. Colabora practicamente ca totalidade das orquestras espa-ñolas, así como coa Filharmónica de Londres, Berliner Konzerthausorchester, Orquestra de París, Filharmónica de Estrasburgo, Virtuosos de Praga, Filharmónica de Helsinki, Filharmónica de Zagreb, Polish Chamber Orchestra, Sinfonia Varsovia, Sinfónica de Monterrey, Sinfónica de Santiago de Chile, Sinfónica de São Paulo, Orquestra Mundial de Xuventudes Musicais etc., e actuou con directores do talle de Gerd Albrecht, Max Bragado, Josep Caballé Domenech, Marzio Conti, Justin Brown, Christoph Eschenbach, Andrew Gurlay, Günter Herbig, Pedro Halffter, Lü Jia, Vladimir Jurowsky, Christoph König, Jean Jacques Kantorow, Kirill Karabits,

Adrian Leaper, Paul Mann, Miguel Ángel Gómez Martínez, Juanjo Mena, Roberto Montenegro, John Neschling, Josep Pons, Alejandro Posada, Christophe Rousset, Antoni Ros Marbà, George Pehlivanian, Michael Sanderling, Michael Schønwandt, Dima Slobodeniouk, Georges Tchitchinadze, Antoni Wit etc. É repetidamente invitado a participar en marcos tan destacados como o New York International Keyboard Festival, Orford International Music Festival (Canadá), Festival International La Roque d’Anthé-ron (Francia), Festival International La Folle Journée (Francia e España), Festival Internacional de Grandes Pianistas (Chile), Festival Internacional Cervantino (México), Festival Internacional de Macao, Festival Internacional de Música e Danza de Granada, Festival de Música de Perelada ou Festival de Música de Canarias, visitando as salas de concerto máis prestixiosas do mundo: Berliner Konzerthaus, Berliner Staatsoper, Berliner Philharmonie, Dortmund Konzerthaus, Amsterdam Concertgebouw, Sala Pleyel de París, Carnegie Hall de Nova York, Beijing National Center for Performing Arts etc. Colabora tamén con Patrimonio Nacional de España, ofrecendo

concertos nos Reais Sitios. Protagonizou estreas e interpretou obras de com-positores como Antón García Abril, Cristóbal Halffter, Pedro Halffter, Pilar Jurado, Alberto Martínez, Daniel Roca, Ramón Paus ou, máis recentemente, Enric Palomar ou Michael Nyman, dos que estreou os seus concertos para piano e orquestra. Consciente da impor-tancia da música de cámara, participa sempre que lle é posible en proxectos con outros artistas e diversas formacións instrumentais. Debutou como director coas orquestras Real Filharmonía de Galicia e Sinfónica de Castela e León, e fundou recentemente Galdós Ensemble. Gravou numerosos programas de radio e televisión en España, Francia, Italia, Brasil e Estados Unidos. É artista da dis-cográfica Warner Music e foi nomeado aos XV Premios Nacionais da Música na categoría de mellor intérprete de música clásica. Futuros compromisos in-clúen presentacións en Estados Unidos, Canadá, Alemaña, Austria, Suíza, Italia, Reino Unido, Arxentina e China. Foi ar-tista en residencia da Filharmónica de Gran Canaria e será artista en residencia do Centro Cultural Miguel Delibes de Valladolid durante a tempada 2015-16.

Page 66: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201466

REAL FILHARMONÍA DE GALICIAInició su actividad en 1996 en el Auditorio de Galicia, en Santiago de Compostela, donde presenta su temporada estable de conciertos. Su primer director titular fue Helmuth Rilling (1996-2000), a quien sucedió Antoni Ros Marbà (2000-2012). Desde 2013, Paul Daniel es su director ti-tular y artístico. El compostelano Maximino Zumalave, vinculado a la orquesta desde su nacimiento, es director asociado, y Christoph König el principal director con-vidado. Además de la temporada de con-ciertos en Santiago mantiene una activa presencia en el resto de ciudades galle-gas y realizó varias giras internacionales por Austria, Alemania, Francia, Brasil, Argentina y, especialmente, Portugal. Paralelamente, potencia su actividad en Santiago con un ciclo de cámara y con los conciertos didácticos que desde 1996 organiza con el Auditorio de Galicia y por los que pasan más de 7.000 escolares gallegos cada año. En 2009 presentó dos trabajos discográficos inéditos de-dicados a Manuel de Falla y Frederic Mompou y, en 2012, un nuevo disco de-dicado a Ravel. Estrechamente vinculada a la RFG está la Escuela de Altos Estudios

Musicales que imparte el Curso Avanzado de Especialización Orquestal, con los músicos de la orquesta como profesores. Forma parte de la Asociación Española de Orquestas Sinfónicas.

IVÁN MARTÍN piano/directorNacido en Las Palmas de Gran Canaria en 1978, es reconocido por la crítica y el público como uno de los pianistas más brillantes de su generación dentro y fuera de España. Colabora prácticamente con la totalidad de las orquestas españolas, así como con la Filarmónica de Londres, Berliner Konzerthausorchester, Orquesta de París, Filarmónica de Estrasburgo, Virtuosos de Praga, Filarmónica de Helsinki, Filarmónica de Zagreb, Polish Chamber Orchestra, Sinfonia Varsovia, Sinfónica de Monterrey, Sinfónica de Santiago de Chile, Sinfónica de São Paulo, Orquesta Mundial de Juventudes Musicales, etc., y ha actuado con direc-tores de la talla de Gerd Albrecht, Max Bragado, Josep Caballé Domenech, Marzio Conti, Justin Brown, Christoph Eschenbach, Andrew Gurlay, Günter Herbig, Pedro Halffter, Lü Jia, Vladimir Jurowsky, Christoph König, Jean Jacques Kantorow, Kirill Karabits, Adrian Leaper,

Paul Mann, Miguel Ángel Gómez Martínez, Juanjo Mena, Roberto Montenegro, John Neschling, Josep Pons, Alejandro Posada, Christophe Rousset, Antoni Ros Marbà, George Pehlivanian, Michael Sanderling, Michael Schønwandt, Dima Slobodeniouk, Georges Tchitchinadze, Antoni Wit, etc. Es repetidamente invitado a participar en marcos tan destacados como el New York International Keyboard Festival, Orford International Music Festival (Canadá), Festival International La Roque d’Anthé-ron (Francia), Festival International La Folle Journée (Francia y España), Festival Internacional de Grandes Pianistas (Chile), Festival Internacional Cervantino (México), Festival Internacional de Macao, Festival Internacional de Música y Danza de Granada, Festival de Música de Perelada o Festival de Música de Canarias, visi-tando las salas de concierto más presti-giosas del mundo: Berliner Konzerthaus, Berliner Staatsoper, Berliner Philharmonie, Dortmund Konzerthaus, Amsterdam Concertgebouw, Salle Pleyel de París, Carnegie Hall de Nueva York, Beijing National Center for Performing Arts, etc. Colabora también con Patrimonio Nacional de España, ofreciendo concier-tos en los Reales Sitios. Ha protagonizado

estrenos e interpretado obras de com-positores como Antón García Abril, Cristóbal Halffter, Pedro Halffter, Pilar Jurado, Alberto Martínez, Daniel Roca, Ramón Paus o, más recientemente, Enric Palomar o Michael Nyman, de quienes ha estrenado sus conciertos para piano y orquesta. Consciente de la importancia de la música de cámara, participa siempre que le es posible en proyectos con otros artistas y diversas formaciones instrumen-tales. Ha debutado como director con las orquestas Real Filharmonía de Galicia y Sinfónica de Castilla y León, y ha fundado recientemente Galdós Ensemble. Ha gra-bado numerosos programas de radio y televisión en España, Francia, Italia, Brasil y Estados Unidos. Es artista de la disco-gráfica Warner Music y ha sido nominado a los XV Premios Nacionales de la Música en la categoría de mejor intérprete de mú-sica clásica. Futuros compromisos inclu-yen presentaciones en Estados Unidos, Canadá, Alemania, Austria, Suiza, Italia, Reino Unido, Argentina y China. Ha sido artista en residencia de la Filarmónica de Gran Canaria y será artista en residencia del Centro Cultural Miguel Delibes de Valladolid durante la temporada 2015-16.

Page 67: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 67

Mozart # Strauss... un divertimento

REAL FILHARMONÍA DE GALICIAMAXIMINO ZUMALAVE director

05 XULLO, SÁBADO JULIO, SÁBADO

HOSTAL DOS REIS CATÓLICOS 20.30patio de san Xoán

Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791)

Divertimento en Re maior, KV136Allegro

AndantePresto

Divertimento en Si bemol maior, KV137Andante

Allegro di moltoAllegro assai

Divertimento en Fa maior, KV138Allegro

AndantePresto

Richard Strauss (1864-1949)

Suite en Si bemol maior, op. 4, TrV 132PraeludiumRomanzeGavotte

Introduction und fuge

Page 68: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201468

OBRAS DE XUVENTUDE,

MOZART E STRAUSS

Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791) tiña dezasete anos cando escri-biu, estando ao servizo do arcebispo de Salsburgo, os divertimentos KV 136, 137 e 138. Algúns musicólogos como Köchel creron que se trataba de tres cuartetos de corda, confundi-dos quizais polo costume dos irmáns Haydn de nomear como divertimen-tos os seus cuartetos. Outros negan que Mozart os tivera chamado así porque neles faltan os dous minue-tos que se incluían en cada diverti-mento, pero tamén existe un grupo de estudosos que aseguran que es-tas tres pezas foron escritas para un conxunto instrumental de maiores dimensións. Seguramente moitos dos seus divertimentos, e dado que boa parte das obras de Mozart po-den definirse como de entretemento

ou circunstancia, foron compostos como pezas para recibir e obsequiar os convidados en festas, recepcións ou celebracións. Dos tres, o brillante e vivaz Divertimento en Re maior, KV 136 é o máis coñecido, desta-cando nos seus dous movementos exteriores o virtuosismo que Mozart demanda dos violíns principais, case como unha parte solista dunha obra concertante; é unha peza de ado-lescencia con grande orixinalidade e madurez no seu contido creativo. O suxestivo Divertimento, KV138 presenta rápidos e axitados move-mentos e o seu Andante combina formas tipicamente italianas co ca-rácter lírico mozartiano. Ambos os dous, xunto ao Divertimento en Si bemol maior, exhiben unha relación expresiva notable, son un modelo de elegancia, equilibrio, concisión e donaire, sen prescindir nunca da calidade melódica. Por outra parte, Richard Strauss (1864-1949) come-zou e rematou a súa carreira con música de vento e así, por suxestión do director Hans von Büllow, aos 20

anos compuxo a Suite en Si bemol maior para trece instrumentos de vento. A obra está inspirada nas conservadoras tradicións musicais do seu pai, trompista, quen vene-raba a Haydn, Beethoven e sobre todo a Mozart, paixón que inculcou ao seu fillo e se reflicte nesta Suite, que ademais recolle algunha das ideas que von Büllow suxerira. A pesar de todas estas influencias e da súa xuventude, esta composición mostra unha linguaxe melódica ma-dura, puntuación e harmonías moi orixinais, con movementos vivos e enxeñosos e un contrapunto máis académico que imaxinativo.

REAL FILHARMONÍA DE GALICIAIniciou a súa actividade en 1996 no Auditorio de Galicia, en Santiago de Compostela, onde presenta a súa temporada estable de concertos. O seu primeiro director titular foi Helmuth Rilling (1996-2000), a quen sucedeu Antoni Ros Marbà (2000-2012). Dende 2013, Paul Daniel é o seu director titular e artístico. O compostelán Maximino Zumalave, vinculado á orquestra dende o seu nacemento, é director asociado, e Christoph König o principal director convidado. Ademais da temporada de concertos en Santiago mantén unha activa presencia no resto de ci-dades galegas e realizou varias xiras internacionais por Austria, Alemaña, Francia, Brasil, Arxentina e, especial-mente, Portugal. Paralelamente, po-tencia a súa actividade en Santiago cun ciclo de cámara e cos concertos didácticos que dende 1996 organiza co Auditorio de Galicia e polos que pasan máis de 7.000 escolares ga-legos cada ano. En 2009 presentou

Page 69: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 69

dous traballos discográficos inédi-tos dedicados a Manuel de Falla e Frederic Mompou e, en 2012, un novo disco dedicado a Ravel. Estreitamente vinculada á RFG está a Escola de Altos Estudos Musicais que imparte o Curso Avanzado de Especialización Orquestral, cos mú-sicos da orquestra como profesores. Forma parte da Asociación Española de Orquestas Sinfónicas.

MAXIMINO ZUMALAVE director

Director e pianista compostelán, foi discípulo de Brage, Gardiner e Rilling. Foi fundador e director do Coro Universitario de Santiago e do Collegium Compostellanum e princi-pal director convidado da Orquestra Sinfónica de Galicia (1992-1995). Actualmente é director asociado da RFG, á que está vinculado desde o seu inicio. Con el actuaron solistas do talle de Achúcarro, Barto, Bayo, Bitetti, Castromil, ou Zimmermann. Frecuente e moi especial é a súa co-laboración con Teresa Berganza en diferentes países de Europa. Dirixiu

ás máis destacadas orquestras es-pañolas e estranxeiras. Tamén levou a batuta en estreas absolutas de obras de Bernaola, Castelo, García Abril e Mestres Quadreny, coidando especialmente as primeiras audi-cións de novos compositores gale-gos como Alonso, Balboa, Buíde ou Viaño. O seu compromiso coa cultu-ra galega vai máis aló da música: en 2008 o Consello da Xunta de Galicia concédelle a Medalla Castelao.

OBRAS DE JUVENTUD, MOZART Y STRAUSS

Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791) tenía diecisiete años cuando escribió, estando al servicio del arzobispo de Salzburgo, los divertimentos KV 136, 137 y 138. Algunos musicólogos como Köchel creyeron que se trataba de tres cuartetos de cuerda, confundidos quizás por la costumbre de los herma-nos Haydn de nombrar como diver-timentos sus cuartetos. Otros niegan que Mozart los hubiera llamado así porque en ellos faltan los dos minués que se incluían en cada divertimen-to, pero también existe un grupo de estudiosos que aseguran que estas tres piezas fueron escritas para un conjunto instrumental de mayores di-mensiones. Seguramente muchos de sus divertimentos, y dado que buena parte de las obras de Mozart pueden definirse como de entretenimiento

o circunstancia, fueron compuestos como piezas para recibir y obsequiar a los invitados en fiestas, recepciones o celebraciones. De los tres, el brillan-te y vivaz Divertimento en re mayor KV 136 es el más conocido, destacan-do en sus dos movimientos exteriores el virtuosismo que Mozart demanda de los violines principales, casi como una parte solista de una obra concer-tante; es una pieza de adolescencia con gran originalidad y madurez en su contenido creativo. El sugestivo Divertimento KV138 presenta rápidos y agitados movimientos y su Andante combina formas típicamente italianas con el carácter lírico mozartiano. Ambos, junto al Divertimento en si bemol mayor, exhiben una relación expresiva notable, son un modelo de elegancia, equilibrio, concisión y donaire, sin prescindir nunca de la ca-lidad melódica. Por otra parte, Richard Strauss (1864-1949) comenzó y termi-nó su carrera con música de viento y así, por sugerencia del director Hans von Büllow, a los 20 años compuso la Suite en si bemol mayor para

Page 70: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201470

trece instrumentos de viento. La obra está inspirada en las conservadoras tradiciones musicales de su padre, trompista, quien veneraba a Haydn, Beethoven y sobre todo a Mozart, pa-sión que inculcó a su hijo y se refleja en esta Suite, que además recoge alguna de las ideas que von Büllow había sugerido. A pesar de todas es-tas influencias y de su juventud, esta composición muestra un lenguaje melódico maduro, puntuación y armo-nías muy originales, con movimientos vivos e ingeniosos y un contrapunto más académico que imaginativo.

REAL FILHARMONÍA DE GALICIAInició su actividad en 1996 en el Auditorio de Galicia, en Santiago de Compostela, donde presenta su temporada estable de conciertos. Su primer director titular fue Helmuth Rilling (1996-2000), a quien sucedió Antoni Ros Marbà (2000-2012). Desde 2013, Paul Daniel es su direc-tor titular y artístico. El compostelano Maximino Zumalave, vinculado a la orquesta desde su nacimiento, es director asociado, y Christoph König el principal director convidado. Además de la temporada de concier-tos en Santiago mantiene una activa presencia en el resto de ciudades gallegas y realizó varias giras inter-nacionales por Austria, Alemania, Francia, Brasil, Argentina y, espe-cialmente, Portugal. Paralelamente, potencia su actividad en Santiago con un ciclo de cámara y con los conciertos didácticos que desde 1996 organiza con el Auditorio de Galicia y por los que pasan más de 7.000 escolares gallegos cada

año. En 2009 presentó dos trabajos discográficos inéditos dedicados a Manuel de Falla y Frederic Mompou y, en 2012, un nuevo disco dedicado a Ravel. Estrechamente vinculada a la RFG está la Escuela de Altos Estudios Musicales que imparte el Curso Avanzado de Especialización Orquestal, con los músicos de la orquesta como profesores. Forma parte de la Asociación Española de Orquestas Sinfónicas.

MAXIMINO ZUMALAVE director

Director y pianista compostelano, fue discípulo de Brage, Gardiner y Rilling. Fue fundador y director del Coro Universitario de Santiago y del Collegium Compostellanum y princi-pal director invitado de la Orquesta Sinfónica de Galicia (1992-1995). Actualmente es director asociado de la RFG, a la que está vinculado desde su inicio. Con él actuaron solistas de la talla de Achúcarro, Barto, Bayo, Bitetti, Castromil, o Zimmermann. Frecuente y muy especial es su colaboración con Teresa Berganza en diferentes

países de Europa. Dirigió a las más destacadas orquestas españolas y extranjeras. También llevó la batu-ta en estrenos absolutos de obras de Bernaola, Castillo, García Abril y Mestres Quadreny, cuidando espe-cialmente las primeras audiciones de jóvenes compositores gallegos como Alonso, Balboa, Buíde o Viaño. Su compromiso con la cultura gallega va más allá de la música: en 2008 el Consejo de la Xunta de Galicia le con-cede la Medalla Castelao.

Page 71: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 71

CPE Bach_ tricentenario… e as suites de Telemann

IL FONDAMENTOPAUL DOMBRECHT director

ROEL DIELTIENS violoncello

07 XULLO, LUNS JULIO, LUNES

TEATRO PRINCIPAL 20.30

PARTE 1

Georg Philipp Telemann (1681-1767)Suite para orquestra

en Re maior, TWV 55:D21Ouverture

PlainteRéjouissance

CarillonTintamarre

LoureMenuet I/II

Carl Philipp Emanuel Bach (1714-1788)Concerto para violoncello en La maior, WQ172, H439

AllegroLargo con sordini, mesto

Allegro assai

- - - Roel Dieltiens violoncello

PARTE 2

Carl Philipp Emanuel Bach (1714-1788)Sinfonía en Sol maior,

WQ180, H655Allegro di molto

LargoAllegro assai

Georg Philipp Telemann (1681-1767)Suite para orquestra

en Fa maior, TWV 55:F3OuvertureRondeau

SarabandeMenuet

BadinerieGigue

RéjouissanceFanfare

Dirk Vandaele / Marianne Herssens Marleen Vandaele / Johan Van Aken Nooi Strynckx / Bernadette Bracke violínMarc Claes / Hans De Volder violaThomas Luks / Jan Bontinck violoncelloElise Christiaens contrabaixoAnn Vanlancker / Paul Dombrecht óboeAlain De Rijckere fagotMark Demerlier / Bart Cypers trompaDavid Van Bouwel clave

Page 72: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201472

PADRIÑO E AFILLADO, CARL PHILIPP EMANUEL BACH E TELEMANN

Moitas da obras dos autores barro-cos resultaban dos seus deberes profesionais como músicos da corte ou da igrexa. En Europa, especial-mente en Alemaña e Austria, consi-derábase que os músicos eran par-te do servizo. Así, as composicións de Georg Philipp Telemann (1681-1767) e outros coetáneos expresan o contexto e as intencións para o que foron escritas, así como as va-riacións laborais e sociais que su-frían. Telemann, autodidacta como instrumentista e compositor, con-temporáneo de Johann Sebastian Bach, a quen coñeceu e mesmo foi padriño do seu fillo Carl Philipp Emanuel, alternou con recoñecidos músicos como Haendel e ocupou importantes cargos en Eisenbach,

Leipzig ou Hamburgo. Dada a súa técnica compositiva sen apenas correccións, Telemann compuxo un vasto catálogo: 18 oratorios e 46 paixóns, unhas 1.800 obras entre cantatas relixiosas e profanas, sal-mos, motetes, magnificat e misas, 16 óperas, máis de 600 serenatas, máis de 1.000 suites para orquestra (só conservadas 125), 120 concertos para diferentes instrumentos etc. A suite adoita definirse como unha serie de danzas de diferente carác-ter unidas formando un conxunto coherente, usualmente antecedi-das por unha abertura. Telemann, verdadeiro mestre deste xénero, manifesta nelas a súa frescura, a súa elegancia e o seu sentido do humor, combinando con mestría o

contrapunto barroco convencional coa alegría italiana das súas melo-días e a riqueza da orquestración francesa. O segundo dos fillos de Johann Sebastian Bach, Carl Philip Emanuel Bach (1714-1788) foi res-pectado compositor, virtuoso cla-vecinista e sucedeu ao seu padriño Telemann como director de música das cinco igrexas máis importantes de Hamburgo. CPE Bach, chamado a ser un dos músicos máis impor-tantes do século XVIII, liderou unha época de cambio entre o Barroco e o Clasicismo e desempeñou un papel fundamental nesa transición prolongada e complexa. Dono dun-ha definida personalidade musical tomou algunhas das ensinanzas do seu pai, sobre todo no referente á

refinada escritura contrapuntística para conxugala coas novas expe-riencias do estilo galante, creando con oficio e inventiva un vasto corpus de obras que pecharían a transición ao estilo clásico. É por iso que, cando se fala da súa música, ás veces se denomina preclásica por flutuación entre o modo galan-te e o “sturm und drang”. É preci-samente esta alternancia entre a moderación e as paixóns extremas, entre un preclasicismo ordenado e un prerromanticismo exacerbado, o que identificará a música deste momento, personificada de for-ma arquetípica por un Carl Philip Emanuel Bach do que conmemo-ramos o terceiro centenario do seu nacemento.

Page 73: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 73

PADRINO E AHIJADO, CARL PHILIPP EMANUEL BACH Y TELEMANN

Muchas de la obras de los autores barrocos resultaban de sus debe-res profesionales como músicos de la corte o la iglesia. En Europa, especialmente en Alemania y Austria, se consideraba que los músicos eran parte del servicio. Así, las composiciones de Georg Philipp Telemann (1681-1767) y otros coetáneos expresan el contexto y las intenciones para lo que fueron escritas, así como las variaciones laborales y sociales que sufrían. Te lemann, autodidacta como instrumentista y compositor, con-temporáneo de Johann Sebastian Bach, a quien conoció e incluso fue padrino de su hijo Carl Philipp Emanuel, alternó con reconocidos músicos como Haendel y ocupó

importantes cargos en Eisenbach, Leipzig o Hamburgo. Dada su técnica compositiva sin apenas correcciones, Telemann compuso un vasto catálogo: 18 oratorios y 46 pasiones, unas 1.800 obras entre cantatas religiosas y profanas, sal-mos, motetes, magnificat y misas, 16 óperas, más de 600 serenatas, más de 1.000 suites para orquesta (sólo conservadas 125), 120 conciertos para diferentes instrumentos, etc. La suite suele definirse como una serie de danzas de diferente carácter unidas formando un conjunto cohe-rente, usualmente antecedidas por una obertura. Telemann, verdadero maestro de este género, manifiesta en ellas su frescura, su elegancia y su sentido del humor, combinando

con maestría el contrapunto barroco convencional con la alegría italiana de sus melodías y la riqueza de la orquestación francesa. El segundo de los hijos de Johann Sebastian Bach, Carl Philip Emanuel Bach (1714-1788) fue respetado composi-tor, virtuoso clavecinista y sucedió a su padrino Telemann como director de música de las cinco iglesias más importantes de Hamburgo. CPE Bach, llamado a ser uno de los músi-cos más importantes del siglo XVIII, lideró una época de cambio entre el barroco y el clasicismo y desem-peñó un papel fundamental en esa transición prolongada y compleja. Dueño de una definida personali-dad musical tomó algunas de las en-señanzas de su padre, sobre todo

en lo referente a la refinada escritu-ra contrapuntística para conjugarla con las nuevas experiencias del estilo galante, creando con oficio e inventiva un vasto corpus de obras que cerrarían la transición al estilo clásico. Es por ello que, cuando se habla de su música, a veces se denomina preclásica por fluctuación entre el modo galante y el “sturm und drang”. Es precisamente esta alternancia entre la moderación y las pasiones extremas, entre un preclasicismo ordenado y un pre-rromanticismo exacerbado, lo que identificará la música de este mo-mento, personificada de forma ar-quetípica por un Carl Philip Emanuel Bach del que conmemoramos el tercer centenario de su nacimiento.

Page 74: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201474

IL FONDAMENTOPaul Dombrecht creou en 1989, a partir de leais músicos que aínda hoxe en día forman parte dela, unha orquestra de son xeneroso e transparente que deseguida mere-ceu loanzas polas súas actuacións refrescantes e a procura da perfec-ción e do son da época. Co fin de interpretar o son na forma en que era usual nos séculos XVIII e XIX, Il Fondamento investiga e estuda os instrumentos, os estilos e as prácti-cas de interpretación. Esta orquestra belga adquiriu durante os seus 21 anos de existencia unha reputación internacional sólida e foi invitada nos máis prestixiosos escenarios e festivais europeos. En 2008 real-izou unha xira por Estados Unidos e Canadá na que foi recibida con gran entusiasmo como embaixador da música antiga desde o continente europeo e actuando en Boston, Philadelfia, Pittsburgh, Os Ánxeles, Nova York, Seattle, Vancouver etc. Colabora habitualmente con solistas de talla internacional como Maria

Cristina Kiehr, Johanette Zomer, Peter Kooij, Klaus Mertens, James Oxley, Huub Claessens, André Morsch etc., e foi dirixida por artis-tas da categoría de René Jacobs, Daniel Reuss ou Barthold Kuijken. Nos seus programas gusta de incluír obras de autores menos coñecidos (Heinichen, Zelenka, Graun, Fasch etc.) con obras de grandes mestres como Haendel (oratorios como O Mesías, Jephta, Belshazzar...) e Bach (cantatas, paixóns, suites...). Na mes-ma liña, nos repertorios romántico e clásico esperta o interese por com-positores que pasaron moito tempo á sombra dos grandes (Haydn, Mozart, Beethoven…) como Benda, Rosetti, Pleyel, Eberl, Arriaga e moitos outros. Il Fondamento recibiu grandes elox-ios polo seu traballo de difusión e recuperación de óperas de Haendel, Mozart, Traetta (Antigona) etc.

PAUL DOMBRECHT director

Oboísta e director de orques-tra, é unha autoridade no campo dos instrumentos históricos e a

interpretación da música dos sécu-los XVIII e XIX. En 1989 fundou a orquestra Il Fondamento, conxunto centrado na práctica histórica da música do século XVII e principios do XIX. É tamén o fundador do grupo Octophorus, agrupación que interpreta exclusivamente música para instrumentos de época de vento e bronce. Toca ademais con gran frecuencia con varios gru-pos de música de cámara. Como director de ópera, xunto con Il Fondamento e outras orquestras, interpretou numerosos títulos de Haendel, Mozart, Traetta, Gluck etc. As súas gravacións máis im-portantes como solista, director e músico de cámara foron para Seon, Harmonia Mundi, Astrée, Opus 111, Accent, Vanguard Classics ou Passacaille. Dende 2004, Fuga Libera editou varios compactos de grande éxito, con obras de Fasch (Diapason d’Or e moitas outras no-minacións), Telemann e a íntegral da obra vocal-instrumental e or-questral de Arriaga. É profesor no

Real Conservatorio de Bruxelas e impartiu clases maxistrais por todo o mundo.

ROEL DIELTIENS violoncello

Estudou en Amberes e Detmold, rapidamente se fixo un nome por si mesmo na escena internacional e agora é considerado unha autori-dade tanto en violoncello moderno como en violoncello barroco. A súa forte personalidade, musicalidade abafadora e enfoque pouco con-vencional levárono desde o princi-pio da súa carreira a grandes salas de concertos de todo o mundo (París, Berlín, Londres, Nova York, Moscova, Tokio etc.). Tamén mere-ceu recoñecemento internacional como músico de cámara e fundador do soado Ensemble Explorations. Desde 2010 forma trío co pianista Andreas Staier e o violinista Daniel Sepec. As súas gravacións para os selos Harmonia Mundi e Etcétera recibiron eloxios da crítica e do público. En 2010 recibiu un premio Klara e o Premio Caecilia pola súa

Page 75: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 75

gravación das Suites para violon-cello solo de Bach e en 2006 a súa carreira foi obxecto dun extenso documental realizado pola canle de televisión belga Canvas. É profesor de violoncello na Hochschule der Künste de Zúrich e participou como membro do xurado en prestixiosos concursos internacionais como o Bach de Leipzig e o Chaikovski de Moscú. Roel Dieltens está asociado co Instituto Lemmensinstituut de Lovaina, onde é profesor de músi-ca de cámara.

IL FONDAMENTOPaul Dombrecht creó en 1989, a par-tir de leales músicos que aún hoy día forman parte de ella, una orquesta de sonido generoso y transparente que enseguida mereció alabanzas por sus actuaciones refrescantes y la búsqueda de la perfección y del so-nido de la época. Con el fin de inter-pretar el sonido en la forma en que era usual en los siglos XVIII y XIX, Il Fondamento investiga y estudia los instrumentos, los estilos y las prácti-cas de interpretación. Esta orquesta belga ha adquirido durante sus 21 años de existencia una reputación internacional sólida y ha sido invitada en los más prestigiosos escenarios y festivales europeos. En 2008 rea-lizó una gira por Estados Unidos y Canadá en la que fue recibida con gran entusiasmo como embajador de la música antigua desde el continen-te europeo y actuando en Boston, Philadelphia, Pittsburgh, Los Angeles, Nueva York, Seattle, Vancouver, etc. Colabora habitualmente con solistas de talla internacional como Maria

Cristina Kiehr, Johanette Zomer, Peter Kooij, Klaus Mertens, James Oxley, Huub Claessens, André Morsch, etc., y ha sido dirigida por artistas de la categoría de René Jacobs, Daniel Reuss o Barthold Kuijken. En sus programas gusta de incluir obras de autores menos co-nocidos (Heinichen, Zelenka, Graun, Fasch, etc.) con obras de grandes maestros como Haendel (oratorios como Mesías, Jephta, Belshazzar...) y Bach (cantatas, pasiones, suites...). En la misma línea, en los repertorios romántico y clásico despierta el interés por compositores que han pasado mucho tiempo a la sombra de los grandes (Haydn, Mozart, Beethoven…) como Benda, Rosetti, Pleyel, Eberl, Arriaga y muchos otros. Il Fondamento ha recibido grandes elogios por su trabajo de difusión y recuperación de óperas de Haendel, Mozart, Traetta (Antigona) etc.

PAUL DOMBRECHT director

Oboísta y director de orquestra, es una autoridad en el campo de los

instrumentos históricos y la inter-pretación de la música de los siglos XVIII y XIX. En 1989 fundó la orques-ta Il Fondamento, conjunto centrado en la práctica histórica de la músi-ca del s. XVII y principios del XIX. Ee también el fundador del grupo Octophorus, agrupación que inter-preta exclusivamente música para instrumentos de época de viento y bronce. Toca además con gran frecuencia con varios grupos de música de cámara. Como director de ópera, junto con Il Fondamento y otras orquestras, interpretó nume-rosos títulos de Haendel, Mozart, Traetta, Gluck, etc. Sus grabaciones más importantes como solista, di-rector y músico de cámara fueron para Seon, Harmonia Mundi, Astrée, Opus 111, Accent, Vanguard Classics o Passacaille. Desde 2004, Fuga Libera editó varios compactos de gran éxito, con obras de Fasch (Diapason d’Or y muchas otras no-minacións), Telemann y la integral de la obra vocal-instrumental y or-questal de Arriaga. Es profesor en

Page 76: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

el Real Conservatorio de Bruselas e impartió clases maxgstrales por todo el mundo.

ROEL DIELTIENS violonchelo

Estudió en Amberes y Detmold, rá-pidamente se hizo un nombre por sí mismo en la escena internacional y ahora es considerado una autori-dad tanto en violonchelo moderno como en violonchelo barroco. Su fuerte personalidad, musicalidad abrumadora y enfoque poco con-vencional lo llevaron desde el prin-cipio de su carrera a grandes salas de conciertos de todo el mundo (París, Berlín, Londres, Nueva York, Moscú, Tokio, etc.). También ha merecido reconocimiento inter-nacional como músico de cámara y fundador del célebre Ensemble Explorations. Desde 2010 for-ma trío con el pianista Andreas Staier y el violinista Daniel Sepec. Sus grabaciones para los sellos Harmonia Mundi y Etcétera han recibido elogios de la crítica y del público. En 2010 recibió un premio

Klara y el Premio Caecilia por su grabación de las Suites para vio-lonchelo solo de Bach y en 2006 su carrera fue objeto de un ex-tenso documental realizado por el canal de televisión belga Canvas. Es profesor de violonchelo en la Hochschule der Künste de Zurich y ha participado como miembro del jurado en prestigiosos concursos internacionales como el Bach de Leipzig y el Chaikovski de Moscú. Roel Dieltens está asociado con el Instituto Lemmensinstituut de Lovaina, donde es profesor de mú-sica de cámara.

Page 77: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 77

La bella più bellacancións do Barroco italiano

ROBERTA INVERNIZZI soprano

CRAIG MARCHITELLI arquilaúde / tiorba

08 XULLO, MARTES JULIO, MARTES

IGREXA DE SAN FIZ DE SOLOVIO 20.30

Giulio Caccini (ca.1550-1618)

Dolcissimo sospiro (Docísimo suspiro)

Torna, deh torna (Volve, ah, volve)

Dalla porta d’Oriente (Pola porta de Oriente)

Giovanni Girolamo Kapsberger (ca.1580-1651)

Passacaglia

Giacomo Carissimi (1605-1674)

Piangete, aure piangete (Chorade, ventos, chorade)

Alessandro Piccinini (1566-ca.1638)

Toccata PrimaCorrente Prima

Tarquinio Merula (1594/5-1665)

Folle è ben che si crede (Louco está quen cre)

Luigi Rossi (ca.1598-1653)

La bella più bella (A bela máis bela)

A qual dardo (A que frecha)

Giovanni Girolamo Kapsberger (ca.1580-1651)

Arpeggiata

Sigismondo d’India (ca.1582-1629)Intenerite voi, lagrime mie (Entenrecede, bágoas miñas)

Cruda Amarilli (Cruel Amarilís)

Alessandro Piccinini (1566-ca.1638)

Toccata Ciaccona

Claudio Monteverdi (1567-1643)

Si dolce è il tormento (Tan doce é o tormento)

Quel sguardo sdegnosetto (Esa mirada altiva)

Voglio di vita uscir (Quero abandonar esta vida)

Page 78: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201478

AFECTOS E EMOCIÓNS...

A MONODIA BARROCA ITALIANAOs primeiros indicios escritos sobre o canto monódico datan de 1600 e apun-tan, sobre todo, a dous autores enorme-mente involucrados na vida cultural de Florencia: Jacobo Peri e Giulio Caccini, recoñecido compositor e intérprete vo-cal e instrumental vinculado á Camerata Bardi, un grupo de artistas e intelectuais que teorizaban sobre a necesidade de recuperar a capacidade da música para plasmar afectos e emocións. Neste am-biente cultural e musical, os primeiros monodistas barrocos desenvolvéronse utilizando libremente os recursos esti-lísticos que conformaron unha nova estética na que triunfa, interesado polos dramas musicais experimentais de Peri, Claudio Monteverdi quen combinou nas súas obras vocais, sobre todo madrigais e óperas, recursos como o cromatismo co estilo monódico da escritura para voz. Particularmente influído pola ópera

de Monteverdi, Giacomo Carissimi des-envolveu a alternancia libre de arias e recitativos contribuíndo ao desenvol-vemento e progreso operístico. Luigi Rossi, xunto con Cesti e Carissimi, foron considerados “as tres grandes luces da profesión” por Giacomo Perti en 1688 pois as súas cantatas de cámara cítanse entre as mellores do século XVII. Tamén seguiu o exemplo de Monteverdi, Tarquinio Merula, organista, violinista e compositor de polifonía relixiosa, quen contribuíu á evolución da chamada es-cola de Venecia; experto na escritura de obras para voz solista acompañada de instrumento servíndose dun baixo con-tinuo ostinato para fortalecer a esixen-cia de expresión formulada para a voz solista neste tipo de obras. A música de Sigismondo d’India presenta trazos comúns coa que Monteverdi escribía no mesmo período: cromatismo expre-sivo, disonancias con resolucións pouco usuais e un vivo sentido dramático, tanto que, algunhas das súas máis grandes monodias son, na práctica, escenas operísticas, aínda que nunca escribiu especificamente unha ópera. En resu-mo, un programa de pequenas obras

mestras tecnicamente representativas das novas prácticas musicais do novo madrigal á aria con recitativo, pasando pola canzonetta e a composición sobre ostinato, nas que aflora unha ampla gama expresiva, que vai da felicidade ao patetismo, da tenrura á dor, mesmo o desespero; e intercalando pezas instru-mentais de Piccininni e Kapsberger para completar un recital íntimo e intenso no que a sensibilidade e a graza, a poesía e a harmonía, o refinamento e a elegancia se mostran abertamente.

ROBERTA INVERNIZZI sopranoNaceu en Milán, onde estudou piano e contrabaixo antes de dedicarse ao canto baixo a tutela de Margaret Heyward. Especializouse no reperto-rio barroco e clásico, converténdose nunha das grandes solistas de prestixio no eido da música antiga e clásica. Actuou nos principais teatros, festi-vais e salas de concerto europeos e norteamericanos (Scala de Milán, La Fenice de Venecia, Musikverein de Viena, Londres, Salzburgo, San Carlo de Nápoles, París, Londres, Berlín etc.) baixo a dirección de persoeiros da talla de Nikolaus Harnoncourt, Ivor Bolton,

Ton Koopman, Gustav Leonhardt, Franz Brüggen, Jordi Savall, Alan Curtis, Giovanni Antonini, Fabio Biondi, Antonio Florio, Rinaldo Alessandrini, Andrea Marcon ou Ottavio Dantone. Colabora regularmente con agupa-cións como Concentus Musicus Wien, Europa Galante, Accademia Bizantina, Giardino Armonico, Cappella de la Pietà dei Turchini, Concerto Italiano, Ensemble Mattheus, Venice Baroque Orchestra, La Risonanza, Archibudelli, Anima Aeterna, Orchestre of the Age of Enlightenment, RTSI Lugano, Venice Baroque Orchestra, Akademie fur Alte Musik etc. Realizou máis de sesenta gravacións coas discográficas Sony, Emi/Virgin, Deutsche Grammophon, BMG, Naive, Opus 111, Symphonia e Glossa, moitas galardoadas con im-portantes premios como Diapason d’Or de l’Année, Choc du Monde de la Musique, Goldberg 5 Stars, Deutsche Schallplatten Preis o Grammophone Awards. O seu disco como solista Dolcissimo Sospiro coa Accademia Strumentale Italiana obtivo Midem Classical Award 2007 e o de cantan-tas italianas de Haendel publicado por

Page 79: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 79

Glossa o Stanley Prize 2007 á mellor gravación de obras de Haendel do ano. Actualmente imparte clases maxistrais na Scuola Civica de Milán.

CRAIG MARCHITELLI arquilaúde / tiorbaNado en Brooklyn, Nova York, come-zou a estudar laúde e tiorba con Pat O’Brien na SUNY Purchase da súa cidade natal, continuou os seus estu-dos con Lyle Nordstrom, primeiro na Clayton University de Atlanta e máis tarde nun master na Universidade de Indiana. Vive en Italia, onde se trasladou tras gañar o Marco Fodella Scholarship para estudar con Paul Beier en Milán. Toca e grava regu-larmente con Concerto Italiano e Rinaldo Alessandrini e colabora con outros grupos de música antiga da talla de Accademia Bizantina, La Risonanza, Il Complesso Barocco, La Cappella della Pietà de ‘Turchini, Dolce e Tempesta, Divine Armonie, Ensemble Galatea, I Virtuosi delle Muse e La Sfera Armoniosa. Participou en tempadas de concerto, produ-cións operísticas e festivais en toda Europa, incluido a Scala de Milán, Festival de Saint Denis, Festival de

Estrasburgo, Festival Radio France en Montpellier, Festival Oude Muziek Utrecht, Cremona Monteverdi Festival, Música e Poesía en San Maurizio, Bologna Festival, Musikfestspiele Potsdam Sanssouci, Royal Festival Hall (Londres), Accademia Filarmonica de Roma, Konzerthaus de Viena, Norske Opera, Opera National du Rhin etc.

AFECTOS Y EMOCIONES…

LA MONODIA BARROCA ITALIANALos primeros indicios escritos sobre el canto monódico datan de 1600 y apuntan, sobre todo, a dos autores enormemente involucrados en la vida cultural de Florencia: Jacobo Peri e Giulio Caccini, reconocido compositor e intérprete vocal e instrumental vincu-lado a la Camerata Bardi, un grupo de artistas e intelectuales que teorizaban sobre la necesidad de recuperar la capacidad de la música para plasmar afectos y emociones. En este ambiente cultural y musical, los primeros monodis-tas barrocos se desarrollaron utilizando libremente los recursos estilísticos que conformaron una nueva estética en la que triunfa, interesado por los dramas musicales experimentales de Peri, Claudio Monteverdi quien combinó en sus obras vocales, sobre todo madri-gales y óperas, recursos como el cro-matismo con el estilo monódico de la

escritura para voz. Particularmente influi-do por la ópera de Monteverdi, Giacomo Carissimi desarrolló la alternancia libre de arias y recitativos contribuyendo al desarrollo y progreso operístico. Luigi Rossi, junto con Cesti y Carissimi, fueron considerados “las tres grandes luces de la profesión” por Giacomo Perti en 1688 pues sus cantatas de cámara se citan entre las mejores del siglo XVII. También siguió el ejemplo de Monteverdi, Tarquinio Merula, organista, violinista y compositor de polifonía religiosa, quien contribuyó a la evolución de la llamada escuela de Venecia; experto en la escri-tura de obras para voz solista acompa-ñada de instrumento sirviéndose de un bajo continuo ostinato para fortalecer la exigencia de expresión planteada para la voz solista en este tipo de obras. La música de Sigismondo d´India presenta rasgos comunes con la que Monteverdi escribía en el mismo periodo: cromatis-mo expresivo, disonancias con resolu-ciones poco usuales y un vivo sentido dramático, tanto que, algunas de sus más grandes monodias son, en la prác-tica, escenas operísticas, aunque nunca escribió específicamente una ópera. En

Page 80: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201480

resumen, un programa de pequeñas obras maestras técnicamente repre-sentativas de las nuevas prácticas musi-cales, del nuevo madrigal al aria con re-citativo, pasando por la canzonetta y la composición sobre ostinato, en las que aflora una amplia gama expresiva que va de la felicidad al patetismo, de la ter-nura al dolor, incluso la desesperación; e intercalando piezas instrumentales de Piccininni y Kapsberger para completar un recital íntimo e intenso en el que la sensibilidad y la gracia, la poesía y la armonía, el refinamiento y la elegancia se muestran abiertamente.

ROBERTA INVERNIZZI sopranoNació en Milán, donde estudió piano y contrabajo antes de dedicarse al can-to bajo la tutela de Margaret Heyward. Se especializó en el repertorio barro-co y clásico, convirtiéndose en una de las grandes solistas de prestigio en el terreno de la música antigua y clásica. Actuó en los principales teatros, festi-vales y salas de concierto europeos y norteamericanos (Scala de Milán, La Fenice de Venecia, Musikverein de Viena, Londres, Salzburgo, San Carlo de Nápoles, París, Londres, Berlín,

etc.) bajo la dirección de personajes de la talla de Nikolaus Harnoncourt, Ivor Bolton, Tono Koopman, Gustav Leonhardt, Franz Brüggen, Jordi Savall, Alan Curtis, Giovanni Antonini, Fabio Biondi, Antonio Florio, Rinaldo Alessandrini, Andrea Marcon o Ottavio Dantone. Colabora regularmente con agrupaciones como Concentus Musicus Wien, Europa Galante, Accademia Bizant ina, Giardino Armonico, Cappella de la Pietà di Turchini, Concierto Italiano, Ensemble Mattheus, Venice Baroque Orchestra, Lana Risonanza, Archibudelli, Anima Aeterna, Orchestre of the Age of Enlightenment, RTSI Lugano, Venice Baroque Orchestra, Akademie fur Alte Musik etc. Ha realizado más de sesenta grabaciones con las disco-gráficas Sony, Emi/Virgin, Deutsche Grammophon, BMG, Naive, Opus 111, Symphonia y Glossa, muchas galardo-nadas con importantes premios como Diapason d’Or de l’Année, Choc du Monde de la Musique, Goldberg 5 Stars, Deutsche Schallplatten Preis o Grammophone Awards. Su disco como solista Dolcissimo Sospiro con

la Accademia Strumentale Italiana obtuvo Midem Classical Award 2007 y el de cantantas italianas de Haendel publicado por Glossa el Stanley Prize 2007 a la mejor grabación de obras de Haendel del año. Actualmente im-parte clases magistrales en la Scuola Civica de Milán.

CRAIG MARCHITELLI archilaúd / tiorbaNacido en Brooklyn, Nueva York, comenzó a estudiar laúd y tiorba con Pat O’Brien en la SUNY Purchase de su ciudad natal, continuó sus estudios con Lyle Nordstrom, primero en la Clayton University de Atlanta y más tarde en un master en la Universidad de Indiana. Vive en Italia, a donde se trasladó tras ganar el Marco Fodella Scholarship para estudiar con Paul Beier en Milán. Toca y graba regu-larmente con Concierto Italiano y Rinaldo Alessandrini y colabora con otros grupos de música antigua de la talla de Accademia Bizantina, La Risonanza, Il Complesso Barocco, La Cappella della Pietà de ‘Turchini, Dolce y Tempesta, Divine Armonie, Ensemble Galatea, I Virtuosi delle Muse y La Sfera Armoniosa. Ha participado en

temporadas de concierto, produccio-nes operísticas y festivales en toda Europa, incluidos la Scala de Milán, Festival de Saint Denis, Festival de Estrasburgo, Festival Radio France en Montpellier, Festival Oude Muziek Utrecht, Cremona Monteverdi Festival, Música y Poesía en San Maurizio, Bologna Festival, Musikfestspiele Potsdam Sanssouci, Royal Festival Hall (Londres), Accademia Filarmonica de Roma, Konzerthaus de Viena, Norske Opera, Opera National du Rhin, etc.

Page 81: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 81

09 XULLO, MÉRCORES JULIO, MIÉRCOLES

MOSTEIRO DE SAN MARTIÑO PINARIO 20.30claustro

marimba en pedra

MARTA RODRÍGUEZCARLA VILLANUEVAIRENE RODRÍGUEZSABELA CASTRO marimba

colaboración: FIP Festival Internacional de Percusión

OFF#STELLAESteve Reich (1936)

Nagoya marimbas (1994)

Claude Debussy (1862-1918)

Doctor Gradus ad Parnassum, de Children’s Corner (1908)

Anders Koppel (1947)

Toccata (1990)

Pius Cheung (1982)

Estudo en mi menor (2004)

Ana Ignatowicz (1968)

Toccata for marimba (2001)

Claude Debussy (1862-1918)

Arabesque núm. 1 (1888)

Enrique Guimerá (1954-2004)

Toccata (1997)

Astor Piazzolla (1921-1992)

Nightclub 1960, de Histoire du tango (1986)

Page 82: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201482

MARIMBA EN PEDRAA marimba ponse en contacto coa pe-dra compostelá nun programa reflexo das ricas posibilidades dun instrumen-to que, en menos dun século de exis-tencia, atopou o seu propio oco (trans-cricións de clásicos, as vangardas, cre-dores actuais de todos os recunchos do mundo…) e que non esquece a súa primitiva orixe, África. Steve Reich foi un dos fundadores do minimalismo musical e un gran apaixonado da cultura africana, de aí que o principal instrumento deste norteamericano, a hora de compoñer, fose a percusión. Nagoya non deixa de ser unha peza de características propias de Reich: construción dunha melodía compar-tida, cun desfase rítmico que altera a liña melódica principal. Doctor Gradus ad Parnassum é unha deliciosa ironía de Claude Debussy sobre unha obra homónima de Clementi (un método clásico de piano, “aburrido” segundo Debussy). Debussy fai mención ao carácter ximnástico da obra enga-dindo o sentimento e a sofisticación

propios do seu estilo, á vez que ache-ga a súa musicalidade a tan monóto-nas pasaxes técnicas. Esta Toccata de Anders Koppel para dúo de marimba e vibráfono ofrécenos unha mestura de músicas: unha viaxe pola caótica modernidade, o romanticismo do val-se, a paixón dos tangos... Foi dedicada ao grupo Safri Duo e rapidamente se converteu nun dos dúos de láminas máis interpretados. “Non teñas medo de como outras persoas xulgan a túa música, só tes que escribir o que che veña do corazón”: estas foron as pa-labras que motivaron a composición deste Estudo en mi menor a Pius Cheung, palabras pronunciadas polo que foi seu mestre de composición e dedicatario da peza, Edward Aldwell. O propio Pius Cheung recoñece que quizais sexa a súa peza máis hones-ta, máis “de corazón”. Ana Ignatowicz escribiu esta Tocata para marimba como homenaxe á memoria do seu pai. A pesar de recalcar que non tiña a intención de plasmar os seus senti-mentos na obra e de querer dar liber-dade a cada intérprete, é ineludible a

melancolía, a pena, e incluso a rabia, que xorde en todo momento desta magnífica peza musical. Debussy transpórtanos co seu Arabesco núm. 1 a un recuncho paralelo, adornado con suaves liñas que imitan debuxos dos elementos da natureza. Explora os distintos modos, escalas e novas técnicas musicais transmitindo imaxes de escenas evocadoras; xorde con el o movemento impresionista musical. “Un devorador de vivencias sonoras, un creador de mundos, mundos máis agradables dos que o rodeaban, un buscador de ilusión, de beleza, de harmonía...”. así lembran o compositor canario Enrique Guimerá, que dedicou a súa vida a música, intentando unir os dous mundos sonoros nos que se mo-vía: a música clásica e o rock. O gran bandoneista Astor Piazzolla deixounos a súa persoal narración da historia e da evolución do tango. Catro move-mentos compoñen esta obra (Bordello 1900, Café 1930, Nightclub 1960, Concert d’Aujourd’hui), esta Historia do tango dende as súas orixes en Bos Aires ata a época que nos ocupa,

onde os intercambios internacionais afectan a esta música e o tango evolu-ciona da man da bossa nova. Os clubs nocturnos son os escenarios máis correntes para escoitar este novo tan-go… Nightclub 1960.

MARTA RODRÍGUEZ CARLA VILLANUEVA IRENE RODRÍGUEZ SABELA CASTROEstas novas catro percusionistas gale-gas, mostra do bo momento que está a pasar a nosa percusión, proveñen dalgunhas das principais escolas dos seus instrumentos, como son os con-servatorios superiores de Aragón, Valencia, Braga e A Coruña. No seu aínda curto, pero prometedor, peri-plo profesional xa se poden escoitar nomes como Symphony Orchestra Academy of the Pacific, NJO (Holanda), Schleswig-Holstein Festival Academy, Penderecki Musik Akademie Westfalen, Danderyds Vokalensemble, Orkestern Filialen, Orquesta Clásica de Asturias, Orquestra Nova da Sinfónica de Galicia, Orquesta Joven de Euskadi, Joven Orquesta Nacional de España etc.

Page 83: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 83

MARIMBA EN PIEDRALa marimba se pone en contacto con la piedra compostelana en un programa reflejo de las ricas posibilidades de un instrumento que, en menos de un siglo de existencia, encontró su propio hue-co (transcripciones de clásicos, las van-guardias, credores actuales de todos los entresijos del mundo ...) y que no olvida su primitivo origen, África. Steve Reich fue uno de los fundadores del minimalismo musical y un gran apasio-nado de la cultura africana, de ahí que el principal instrumento de este nor-teamericano, a la hora de componer, fuera la percusión. Nagoya no deja de ser una pieza de características propias de Reich: construcción de una melodía compartida, con un desfase rítmico que altera la linea melódica principal. Doctor Gradus ad Parnassum es una deliciosa ironia de Claude Debussy sobre una obra homónima de Clementi (un méto-do clásico de piano, “aburrido” según Debussy). Debussy hace mención al carácter gimnástico de la obra aña-diendo el sentimiento y la sofisticación

propios de su estilo, a la vez que acerca su musicalidad a tan monótonos pasa-jes técnicos. Esta Toccata de Anders Koppel para dúo de marimba y vibráfo-no nos ofrece una mezcla de músicas: un viaje por la caótica modernidad, el romanticismo del vals, la pasión de los tangos ... Fue dedicada al grupo Safri Duo y rápidamente se convirtió en uno de los dúos de láminas más interpreta-dos. “No tengas miedo de cómo otras personas juzgan tu música, sólo tienes que escribir lo que te venga del cora-zón”: estas fueron las palabras que mo-tivaron la composición de este Estudio en mi menor a Pius Cheung, palabras pronunciadas por el que fue su maes-tro de composición y dedicatario de la pieza, Edward Aldwell. El propio Pius Cheung reconoce que quizás sea su pieza más honesta, más “de corazón”. Ana Ignatowicz escribió esta Tocata para marimba como homenaje a la me-moria de su padre. A pesar de recalcar que no tenía la intención de plasmar sus sentimientos en la obra y de querer dar libertad a cada intérprete, es inelu-dible la melancolía, la pena, e incluso la

rabia, que surge en todo momento de esta magnífica pieza musical. Debussy nos transporta con su Arabesco núm. 1 a un entresijo paralelo, adornado con suaves líneas que imitan dibujos de los elementos de la naturaleza. Explora los distintos modos, escalas y nuevas téc-nicas musicales transmitiendo imáge-nes de escenas evocadoras; surge con él el movimiento impresionista musical. “Uno devorador de vivencias sonoras, un creador de mundos, mundos más agradables de los que le rodeaban, un buscador de ilusión, de belleza, de armonía...”. así recuerdan al compositor canario Enrique Guimerá, que dedicó su vida a la música, intentando unir los dos mundos sonoros en los que se mo-vía: la música clásica y el rock. El gran bandoneista Astor Piazzolla nos dejó su personal narración de la historia y de la evolución del tango. Cuatro movi-mientos componen esta obra (Bordello 1900, Café 1930, Nightclub 1960, Concert d’Aujourd’hui), esta Historia del tango desde sus orígenes en Buenos Aires hasta la época que nos ocupa, donde los intercambios internacionales

afectan a esta música y el tango evo-luciona de la mano de la Bossa Nova. Los clubes nocturnos son los escena-rios más recurridos para escuchar este nuevo tango... Nightclub 1960.

MARTA RODRÍGUEZ CARLA VILLANUEVA IRENE RODRÍGUEZ SABELA CASTROEstas jóvenes cuatro percusionistas gallegas, muestra del buen momento que está pasando nuestra percusión, provienen de algunos de las princi-pales escuelas de sus instrumentos, como son los conservatorios supe-riores de Aragón, Valencia, Braga y A Coruña. En su aún corto, pero prome-tedor, periplo profesional ya se pueden escuchar nombres como Symphony Orchestra Academy of the Pacific, NJO (Holanda), Schleswig-Holstein Festival Academy, Penderecki Musik Akademie Westfalen, Danderyds Vokalensemble, Orkestern Filialen, Orquesta Clásica de Asturias, Orquesta Joven de la Sinfónica de Galicia, Orquesta Joven de Euskadi, Joven Orquesta Nacional de España, etc.

Page 84: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos
Page 85: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 85

10 XULLO, XOVES JULIO, JUEVES

CAPELA DA ORDE TERCEIRA 20.30

violín_viola_violoncello da spallaVivaldi e a familia Bach

SERGEY MALOV violín / violoncello da spalla

FLORIAN BIRSAK clave

PARTE 1

Antonio Vivaldi (1678-1741)Sonata para violín e continuo

en re menor (Manchester Sonata núm. 2), RV 12PreludioCorrente

GigaGavotta

Johann Sebastian Bach (1685-1750)Suite para violoncello núm. 3

en Do maior, BWV 1009Prélude

AllemandeCouranteSarabandeBourrée I/II

Gigue

Carl Philipp Emanuel Bach (1714-1788)Sonata para viola da gamba

e baixo continuo en sol menor, Wq. 88 Allegro moderato

LarghettoAllegro assai

PARTE 2

Antonio Vivaldi (1678-1741)Sonata para violoncello e baixo continuo

en Si bemol maior, op. 14/4, RV 45Largo

AllegroLargo

Allegro

Carl Philipp Emanuel Bach (1714-1788)12 variacións sobre a Folie d’Espagne,

Wq 118/9

Carl Philipp Emanuel Bach (1714-1788)Sonata para violín e clave

en do menor, Wq 78Allegro moderato

Adagio ma non troppoPresto

Page 86: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201486

CORDAS BARROCAS… UNHA AMPLA FAMILIA

“O violoncello da spalla ten a súa orixe na segunda metade do sécu-lo XVII, aparentemente arredor de Boloña, época na que, realmente, non houbo un instrumento chamado como tal, senón que da spalla (para o hombro), apelaba á técnica ou o xeito de tocar e non a un instrumen-to en concreto. Se recorremos aos dicionarios alemáns e franceses de 1730 ou mesmo posteriores, pode-mos observar que a definición de violoncello fai referencia a un ins-trumento que se tocaba da spalla, como unha viola, apoiándose no ombro dereito e cunha fita que o su-xeita ao colo do intérprete. Leopold Mozart (1756) cóntanos que a viola da gamba tócase entre as pernas e especifica claramente que ‘hoxe en día mesmo o violoncello se toca deste xeito’. En conclusión, o que os músicos daquel momento chama-ron violoncello non é o violoncello que hoxe en día coñecemos e a

variedade de terminoloxía trouxo máis confusión que outra cousa”. Estes son algúns dos comentarios que Carmen Delia Romero fai des-te instrumento que Sergey Malov recupera para interpretar obras de Vivaldi e de dous membros da familia Bach. Un manuscrito con doce sonatas inéditas descuberto en Manchester en 1974, de aí o seu sobrenome, inclúe a Sonata para violín e continuo en re menor, unha sonata de cámara en catro move-mentos que é unha mostra clara da obra violinística de Antonio Vivaldi. O seu estilo é máis enxeñoso e moderno que en sonatas anteriores, cun baixo máis sinxelo e funcional. As Seis sonatas para violoncello, publicadas cara a 1740, están con-sideradas entre as mellores obras escritas no campo da sonata por Vivaldi pois coñecía perfectamente as posibilidades do violoncello, que el mesmo colaborara a desenvolver

dedicándolle 27 concertos e nove sonatas. Escritas ao xeito da chiesa en catro tempos (lento-rápido-len-to-rápido) pero asociando con pul-critude a estrutura bipartita típica das danzas da sonata da camera, as obras posúen unha harmonía, unha elegancia e identidade admirables. En xeral, as partituras de Carl Philipp Emanuel Bach están aínda animadas por trazos do Barroco, pero cami-ñando cara a unha renovación ex-presiva e emocional que alcanzará o seu maior grao de virulencia no Clasicismo e, sobre todo, no período denominado Empfindsamer Stil (es-tilo sentimental). Sendo clavecinista na corte de Federico II de Prusia, C.P.E. Bach escribiu, coma seu pai, tres sonatas para viola da gamba ofrecendo a un excelente violista da orquestra a posibilidade de mostrar o seu virtuosismo. Estas sonatas es-tán compostas nun momento en que a viola da gamba está en declive

ante a puxanza do violín e, sobre todo, do violoncello. Numerosos compositores realizaron variacións de carácter virtuosístico sobre a folía ibérica, como o segundo fillo de Johann Sebastian Bach que en 1778 tomou esa danza, xa daquela consideraba ‘anticuada’ e logrou ser o primeiro en distanciarse non sen ironía do tema que transcribía. Foi na corte calvinista de Cöthen onde Johann Sebastian Bach abandonou temporalmente o órgano para com-poñer música instrumental de cáma-ra e onde, arredor de 1720, compuxo as súas seis Suites para violoncello. Aínda que non foi o primeiro en es-cribir para violoncello solo, é Bach quen inventa realmente un estilo propio para este instrumento que afianzará o seu desenvolvemento fronte á viola da gamba. Bach man-tén una coidadosa regularidade nos movementos que conforman cada suite: un preludio e cinco danzas.

Page 87: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 87

CUERDAS BARROCAS… UNA AMPLIA FAMILIA

“El violoncello da spalla tiene su origen en la segunda mitad del siglo XVII, aparentemente alrededor de Bolonia, época en la que, realmen-te, no hubo un instrumento llamado como tal, sino que da spalla (para el hombro), apelaba a la técnica o la manera de tocar y no a un instru-mento en concreto. Si recurrimos a los diccionarios alemanes y france-ses de 1730 o incluso posteriores, podemos observar que la definición de violonchelo hace referencia a un instrumento que se tocaba da spalla, como una viola, apoyándose en el hombro derecho y con una cinta que lo sujeta al cuello del in-térprete. Leopold Mozart (1756) nos cuenta que la viola da gamba se toca entre las piernas y especifica claramente que ‘hoy en día incluso el violonchelo se toca de este modo’. En conclusión, lo que los músicos de aquel momento llamaron violon-chelo no es el violonchelo que hoy

en día conocemos y la variedad de terminología ha traído más confusión que otra cosa”. Estos son algunos de los comentarios que Carmen Delia Romero hace de este instrumento que Sergey Malov recupera para interpretar obras de Vivaldi y de dos miembros de la familia Bach. Un ma-nuscrito con doce sonatas inéditas descubierto en Manchester en 1974, de ahí su sobrenombre, incluye la Sonata para violín y continuo en re menor, una sonata de cámara en cuatro movementos que es una muestra clara de la obra violinística de Antonio Vivaldi. Su estilo es más ingenioso y moderno que en sonatas anteriores, con un bajo más sencilllo y funcional. Las Seis sonatas para violonchelo, publicadas hacia 1740, están consideradas entre las mejo-res obras escritas en el campo de la sonata por Vivaldi pues conocía per-fectamente las posibilidades del vio-lonchelo, que el mismo colaborara

a desarrollar dedicándole 27 con-ciertos y nueve sonatas. Escritas a la manera da chiesa en cuatro tiempos (lento-rápido-lento-rápido) pero asociando con pulcritud la es-tructura bipartita típica de las danzas de la sonata da camera, las obras poseen una armonía, una elegancia e identidade admirables. En general, las partituras de Carl Philipp Emanuel Bach están aún animadas por rasgos del Barroco, pero caminando hacia a una renovación expresiva y emocio-nal que alcanzará su mayor grado de virulencia en el Clasicismo y, sobre todo, en el período denominado Empfindsamer Stil (estilo sentimen-tal). Seindo clavecinista en la corte de Federico II de Prusia, CPE Bach escribió, como su padre, tres sonatas para viola da gamba ofreciendo a un excelente violista de la orquesta la posibilidad de mostrar su virtuosis-mo. Estas sonatas están compuestas en un momento en que la viola da

gamba está en declive ante la pu-janza del violín y, sobre todo, del vio-lonchelo. Numerosos compositores realizaron variaciones de carácter vir-tuosístico sobre la folía ibérica, como el segundo hijo de Johann Sebastian Bach que en 1778 tomó esa danza, ya entonces consideraba ‘anticuada’ y logró ser el primero en distanciarse no sin ironía del tema que transcribía. Fue en la corte calvinista de Cöthen donde Johann Sebastian Bach aban-donó temporalmente el órgano para componer música instrumental de cámara y donde, alrededor de 1720, compuso sus seis Suites para vio-lonchelo. Aún que no fue el primero en escribir para violonchelo solo, es Bach quien inventa realmente un es-tilo propio para este instrumento que afianzará su desarrollo frente a la viola da gamba. Bach mantiene una coidadosa regularidad en los movi-mentos que conforman cada suite: un preludio y cinco danzas.

Page 88: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201488

SERGEY MALOV violín / violoncello da spallaLicenciado en viola pola Universität Mozarteum de Salzburgo e en violín pola Hochschule für Musik Hanns Eisler de Berlín, gañou im-portantes premios en ambos os dous instrumentos: Paganini 2006, Heifetz 2009, ARD 2009 (viola), Tokyo Viola Competition 2010, W. A. Mozart Salzburg Competition (violín) e Michael Hill International Violin Competition 2011. Durante os seus estudos descubriu o violoncello da spalla, instrumento para o que co-meza a escribir as súas propias ca-dencias e co que improvisa, conver-téndose así nun entregado músico de cámara. Orquestras filharmónicas como as de Londres, Tokio e San Petersburgo, a Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks (Múnic), a Camerata Salzburg ou a Mozarteum Orchester Salzburg, invítano frecuen-temente para concertos con ambos os dous instrumentos, tanto violín coma viola. En 2013 realizou o seu debut na Philharmonie de Berlín cun programa de concertos italianos para

violín e violoncello da spalla xunto coa Akademie für Alte Musik Berlin. A súa colección de instrumentos inclúe un violín de Peter Greiner (2004), unha viola de Pietro Gaggini (1958) prestada pola Fundación Carlo van Neste e un violoncello da spalla construído especialmente para el por Dmitry Badiarov (2011). Sergey Malov utiliza as novas cordas Thomastik-Infield Vienna en todos os seus instrumentos.

FLORIAN BIRSAK claveNacido en Salzburgo, formouse musicalmente na súa cidade natal e en Múnic, onde foron profesores seus de clavicémbalo e interpreta-ción Lars Ulrik Mortensen, Liselotte Brändle, Kenneth Gilbert e Anthony Spiri. Galardoado en diferentes competicións internacionais, fíxose un nome como solista de clavicém-balo, piano e clavicordio. A preocu-pación polas prácticas musicais his-tóricas é unha fonte de inspiración esencial para el, decisiva no carác-ter e análise constante do seu estilo de facer música. Busca a variedade de música para instrumentos de teclado e os ricos matices dos múltiples instrumentos das épocas pasadas. Actúa frecuentemente como solista e intérprete sempre con recoñecidos conxuntos de cá-mara e orquestras, como Camerata Salzburg, Chamber Orchestra of Europe, Mahler Chamber Orchestra, L´Orfeo Barockorchester, Armonico Tributo, Oman Consort, Balthasar Neumann Ensemble, Camerata

Bern ou Concentus Musicus Wien, baixo a dirección de Nikolaus Harnoncourt, Roger Norrington, S ig i swa ld Ku i j ken , G iovann i Antonini, Christopher Hogwood, Ivor Bolton, Thomas Hengelbrock etc., aínda que cada vez está máis comprometido cos seus propio proxectos de recital e música de cámara. Dende 2012 é profesor de clavicémbalo e baixo continuo na Universität Mozarteum Salzburg.

Page 89: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 89

SERGEY MALOV violín / violoncello da spallaLicenciado en viola por la Universität Mozarteum de Salzburgo y en violín por la Hochschule für Musik Hanns Eisler de Berlín, ha ganado importan-tes premios en ambos instrumentos: Paganini 2006, Heifetz 2009, ARD 2009 (viola), Tokyo Viola Competition 2010, W. A. Mozart Salzburg Competition (violín) y Michael Hill International Violin Competition 2011. Durante sus estudios descubrió el violoncello da spalla, instrumento para el que comienza a escribir sus propias cadencias e con el que improvisa, convirtiéndose así en un entregado músico de cámara. Orquestas filarmónicas como las de Londres, Tokio y San Petersburgo, l a Symphon ieorches te r des Bayerischen Rundfunks (Munich), la Camerata Salzburg o la Mozarteum Orchester Salzburg, le invitan fre-cuentemente para conciertos con ambos instrumentos, tanto violín como viola. En 2013 realizó su debut en la Philharmonie de Berlín con un programa de conciertos italianos

para violín y violoncello da spalla junto con la Akademie für Alte Musik Berlin. Su colección de instrumentos incluye un violín de Peter Greiner (2004), una viola de Pietro Gaggini (1958) prestada por la Fundación Carlo van Neste y un violoncello da spalla construido especialmente para él por Dmitry Badiarov (2011). Sergey Malov utiliza las nuevas cuerdas Thomastik-Infield Vienna en todos sus instrumentos.

FLORIAN BIRSAK claveNacido en Salzburgo, se formó mu-sicalmente en su ciudad natal y en Munich, donde fueron profesores suyos de clavicémbalo e interpreta-ción Lars Ulrik Mortensen, Liselotte Brändle, Kenneth Gilbert y Anthony Spiri. Galardonado en diferentes competiciones internacionales, se ha hecho un nombre como solista de clavicémbalo, pianoforte y cla-vicordio. La preocupación por las prácticas musicales históricas es una fuente de inspiración esencial para él, decisiva en el carácter y análisis constante de su estilo de hacer música. Busca la variedad de música para instrumentos de teclado y los ricos matices de los múltiples instrumentos de las épocas pasa-das. Actúa frecuentemente como solista e intérprete de continuo con reconocidos conjuntos de cá-mara y orquestas, como Camerata Salzburg, Chamber Orchestra of Europe, Mahler Chamber Orchestra, L´Orfeo Barockorchester, Armonico Tributo, Oman Consort, Balthasar

Neumann Ensemble, Camerata Bern o Concentus Musicus Wien, bajo la direcció de Nikolaus Harnoncourt, Roger Norrington, Sigiswald Kuijken, Giovanni Antonini, Christopher Hogwood, Ivor Bolton, Thomas Hengelbrock, etc., aunque cada vez está más comprometido con sus pro-pios proyectos de recital y música de cámara. Desde 2012 es profesor de clavicémbalo y bajo continuo en la Universität Mozarteum Salzburg.

Page 90: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos
Page 91: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 91

12 XULLO, SÁBADO JULIO, SÁBADO

CAPELA DA ORDE TERCEIRA 20.30

le voyage_ unha viaxe de ida e volta coa lira organizzata

GERMÁN DÍAZ lira organizzata

DAVID J. HERRINGTON corneta inglesa / tuba

OFF#STELLAE

Le voyageGermán Díaz

Laurita Richard Galliano

Lush BalladDavid J. Herrington

ColapsoDavid J. Herrington

Rue de BeglesGermán Díaz

Song for MichaelGermán Díaz

IlicitanaDavid J. Herrington

Lil Darlin’Maurice Williams

Los cacahuetes de El EspañaGermán Díaz

Page 92: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201492

A LIRA ORGANIZZATA

Le voyage é unha viaxe cara o pa-sado, para buscar e coñecer a lira organizzata, instrumento híbrido, creado no século XVIII, combina-ción de órgano e zanfona. Tocábao Fernando IV, rei de Nápoles, e tan só se conservan menos de quince reproduccións da época en dife-rentes museos, pezas de grande importancia organolóxica pero inservibles para executar as pezas que Haydn, Pleyel ou Mozart com-puxeron para semellante artefacto. Wolfgang Weichselbaumer –con-siderado como o Stradivarius da zanfona– conseguiu fabricar unha reconstrucción que permite inter-pretar estas músicas. Este lutier aus-tríaco prestou xenerosamente unha das súas catro liras a Germán Díaz quen, xunto ao personalísimo músi-co de jazz David John Herrington,

presentan este proxecto, Le voyage, con novas composicións inspiradas expresamente neste instrumento e nas súas particularidades técnicas e sonoras mestura da corda (zanfona) e o aire (órgano). Os dous músicos proponen unha viaxe nunca antes imaxinada, polas músicas tradicio-nais e o jazz, coa lira organizzata, a corneta e a tuba. Tras 200 anos de letargo, do século XVIII chega a nós nesta viaxe un dos instrumentos máis inusuais (unicamente hai catro reproducións que realmente funcio-nen no mundo) e insólitos (o único instrumento híbrido que combina simultáneamente un instrumento de corda e un de vento, ambos accionados polo mesmo teclado e a mesma manivela) do que Germán Díaz e David J. Herrington fan uso para interpretar música actual.

LA LIRA ORGANIZZATA

Le voyage es un viaje hacia el pa-sado, para buscar y conocer a la lira organizzata, instrumento híbrido, creado en el siglo XVIII, combinación de órgano y zanfoña. Lo tocaba Fernando IV, rey de Nápoles, y tan sólo se conservan menos de quin-ce reproducciones de la época en diferentes museos, piezas de gran importancia organológica pero inser-vibles para ejecutar las piezas que Haydn, Pleyel o Mozart compusieron para semejante artefacto. Wolfgang Weichselbaumer -considerado como el Stradivarius de la zanfoña- consi-guió fabricar una reconstrucción que permite interpretar estas músicas. Este lutier austríaco prestó genero-samente una de sus cuatro liras a Germán Díaz quien, junto al perso-nalísimo músico de jazz David John Herrington, presentan este proyecto,

Le voyage, con nuevas composi-ciones inspiradas expresamente en este instrumento y sus particularida-des técnicas y sonoras mezcla de la cuerda (zanfoña) y el aire (órgano). Los dos músicos proponen un viaje nunca antes imaginado, por las músi-cas tradicionales y el jazz, con la lira organizzata, la corneta y la tuba. Tras 200 años de letargo, del siglo XVIII llega a nosotros en este viaje uno de los instrumentos más inusuales (únicamente hay cuatro reproduc-ciones que realmente funcionen en el mundo) e insólitos (el único instru-mento híbrido que combina de forma simultánea un instrumento de cuerda y uno de viento, ambos accionados por el mismo teclado y la misma ma-nivela) del que Germán Díaz y David J. Herrington hacen uso para inter-pretar música actual.

Page 93: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 93

GERMÁN DÍAZ lira organizzataNado en 1978 en Valladolid, estudou guitarra clásica e filoloxía clásica e realizou un posgrado de especialis-ta en estudos sobre a tradición na universidade desta cidade. Estudou zanfona con Rafael Martín, Pascal Lefeuvre, Isabelle Pignol, Gilles Chabenat, Patrick Boufard, Valentin Clastrier etc. Ten actuado por todo o mundo en prestixiosas salas e festivais: Teatro Real de Marrakech, Concertgebouw de Amsterdam, Universidade de Colombia, Odessa Jazz Carnival, Casa dos Arquitectos de Moscova, Amuz (Amberes), Stans Music Festival (Suíza) etc. Formou parte da mítica Viellistic Orchestra, orquesta de zanfonas asentada en Francia, en 2004 formou dúo con Pascal Lefeuvre (director artístico desta orquesta) e cofundou o cuar-teto de zanfonas Symphonía Quartet con Rafael Martín, Marc Egea e Pascal Lefeuvre. Recibiu numeroso premios como o acio de ouro da música polo seu labor de recompilación e difu-sión da música tradicional, o premio

ao segundo mellor disco 2009 de Cuadernos de Jazz, o premio ao mellor disco internacional da revista xaponesa Jazz Tokio etc. RNE Clásica dedicoulle un programa sobre a zanfona realizado en directo dende a Fundación Juan March de Madrid. En 2004 creou, xunto a Fernando Fuentes, a súa propia discográfica Producciones Efímeras, na que se presta unha especial atención a proxectos de zanfonistas como Marc Egea ou Matthias Loibner. Colaborou en máis dun cento de gravacións dis-cográficas e ten editado numerosas obras como solista.

DAVID J. HERRINGTON corneta inglesa / tubaNatu ra l de G louces te rsh i re (Inglaterra), con 8 anos comezou a estudar corneta de pistóns, fiscorno e bombardino na Banda do Exército da Salvación e na banda municipal de Gloucester. Foi primeiro trom-peta da Gloucestershire Youth Jazz Orquesta e comezou a súa carreira profesional en orquestas do sudoes-te de Inglaterra e, en Bristol, con grupos de ska, reggae, blues e jazz como o David Herrington Trío, Bullitt, Moonshot e Andy Sheppard entre outros. Afincouse en España a media-dos dos oitenta e actualmente vive en Elxe. En Madrid comezou a tra-ballar con grupos desa época como David Thomas, OCQ, Frutos Tropicais ou Un Poquito de Todo, e realizou se-sións de grabación para La Unión, La Frontera, Miguel Ríos e en programas de TVE. Colabora habitualmente nas formacións de Germán Díaz, Missing Stompers, Mastretta, Baldo Martinez, Sir Charles, Antonio Bravo, Gher, Angel Rubio, Ensemble Impromptu, Fraskito, Maracaibo Teatro, Tracey

Reid and the Sweet Rhythm Kings, Pía Tedesco etc., e ten tres grupos pro-pios: Mister Atomic, The East Coast Trio e The Salvation Band. Neste proxecto xunto a Germán Díaz fai uso dunha corneta tradicional inglesa de 1900 procedente da desaparecida banda da súa vila natal, Cranham. A tuba, de estilo marching-band con campana horizontal, adquiriuna en Estados Unidos aínda que foi fabrica-da en Alemaña en 1960.

Page 94: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201494

GERMÁN DÍAZ lira organizzataNacido en 1978 en Valladolid, es-tudió guitarra clásica y filología clásica y realizó un postgrado de Especialista en Estudios sobre la Tradición en la universidad de esta ciudad. Estudió zanfoña con Rafael Martín, Pascal Lefeuvre, Isabelle Pignol, Gilles Chabenat, Patrick Boufard, Valentin Clastrier, etc. Ha actuado por todo el mundo en pres-tigiosas salas y festivales: Teatro Real de Marrakech, Concertgebouw de Amsterdam, Universidad de Colombia, Odessa Jazz Carnival, Casa de los Arquitectos de Moscú, Amuz (Amberes), Stans Music Festival (Suiza), etc. Formou parte de la mítica Viellistic Orchestra, orquesta de zanfoña asentada en Francia, en 2004 formó dúo con Pascal Lefeuvre (director artístico de esta orquesta) y cofundó el cuarteto de zanfoña Symphonía Quartet con Rafael Martín, Marc Egea y Pascal Lefeuvre. Recibió numerosos pre-mios como el Racimo de Oro de la música por su cometido de

recompilación y difusión de la músi-ca tradicional, el premio al segundo mejor disco 2009 de Cuadernos de Jazz, el premio al mejor disco inter-nacional de la revista japonesa Jazz Tokio, etc. RNE Clásica le dedicó un programa sobre la zanfoña reali-zado en directo desde la Fundación Juan March de Madrid. En 2004 creó, junto a Fernando Fuentes, su propia discográfica Producciones Efímeras, en la que se presta una especial atención a proyectos de zanfonistas como Marc Egea o Matthias Loibner. Colaboró en más de un centenar de grabaciones dis-cográficas y ha editado numerosas obras como solista.

DAVID J. HERRINGTON corneta inglesa / tubaN a t u r a l d e G l o u c e s t e r s h i r e (Inglaterra), con 8 años comenzó a estudiar corneta de pistones, fiscor-no y bombardino en la Banda del Ejército de la Salvación y en la ban-da municipal de Gloucester. Fue pri-mer trompeta de la Gloucestershire Youth Jazz Orquesta y comenzó su carrera profesional en orquestas del sudoeste de Inglaterra y, en Bristol, con grupos de ska, reggae, blues y jazz como el David Herrington Trío, Bullitt, Moonshot y Andy Sheppard entre otros. Se afincó en España a mediados de los ochenta y actual-mente vive en Elche. En Madrid comenzó a trabajar con grupos de esa época como David Thomas, OCQ, Frutos Tropicales, Un Poquito de Todo y realizó sesiones de gra-bación para La Unión, La Frontera, Miguel Ríos y en programas de TVE. Colabora habitualmente en las formaciones de Germán Díaz, Missing Stompers, Mastretta, Baldo Martínez, Sir Charles, Antonio Bravo, Gher, Angel Rubio, Ensemble

Impromptu, Fraskito, Maracaibo Teatro, Tracey Reid and the Sweet Rhythm Kings, Pía Tudesco, etc., y tiene tres grupos propios: Mister Atomic, The East Coast Trio y The Salvation Band. En este proyecto junto a Germán Díaz hace uso de una corneta tradicional inglesa de 1900 procedente de la desapa-recida banda de su pueblo natal, Cranham. La tuba, de estilo mar-ching-band con campana horizon-tal, la adquirió en Estados Unidos aunque fue fabricada en Alemania en 1960.

Page 95: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 95

13 XULLO, DOMINGO JULIO, DOMINGO

HOSTAL DOS REIS CATÓLICOS 20.00patio de san Xoán

looking back_ Barroco & Renacemento

ANDREAS PRITTWITZ LOOKINGBACK QUINTET

OFF#STELLAE

Variacións sobre D´lof zangh Marie Jakob van Eyck (1590-1657)

Endecha sobre la morte de Guillén Peraza anónimo canario (século XVI)

Pavana-Rondo-Saltarello Tielman Susato (1510-1570)

Ground en sol Christopher Simpson (1606-1669)

Las tres morillas anónimo español (século XVI)

Preludio da Suite para violoncello nún. 1

Johann Sebastian Bach (1685-1750)

Minuetos 1 e 2 da Suite para violoncello núm. 1

Johann Sebastian Bach (1685-1750)

Arias de Dido e Eneas Henry Purcell (1659-1995)

Lantururu-Sarabanda-Canarios Gaspar Sanz (1640-1710)

Siciliana Johann Sebastian Bach (1685-1750)

Variacións sobre La Folia Arcangelo Corelli (1653-1713)

* a orde das obras será anunciada durante o desenvolvemento do concerto por Andreas Prittwitz

Andreas Prittwitz frautas de pico / clarinete / saxo soprano / directorLaura Salinas viola da gambaAntonio Toledo guitarra española / buzukiRamiro Morales guitarra barrocaSergio Martínez percusión

Page 96: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201496

O RENACEMENTO E O BARROCO BAIXO A MIRADA DE ANDREAS PRITTWITZ

Somos o que vivimos e o que soña-mos, isto é, un presente en constante movemento que non pode despren-derse nin dos seus recordos nin os seus desexos. No proceso creativo da música contemporánea moitas veces descubrimos sentimentos da modernidade cos pés fixados no onte porque, xa se sabe, a tradi-ción tamén pode ser vangarda. Así o entende Andreas Prittwitz (Múnic, 1960), un creador capaz de reivin-dicar tanto as excelencias musicais da cultura renacentista como do jazz improvisado, sen fisuras, sen com-plexos... Dende hai uns anos, este saxofonista, clarinetista e exclusivo intérprete da frauta de pico vén en-tregándose a repertorios afastados

para darlles unha nova pel e un pen-samento novo. Tras experimentar no seu proxecto Lookingback co pálpito compositor de Chopin e o alento de repertorios renacentistas, este músi-co alemán afincado dende hai anos en España detense agora en mate-riais barrocos. En Looking back over the Baroque apóiase nos latexos ba-rrocos de autores de cabeceira aquí representados como Bach, Purcell ou Corelli. Como prolongación da súa outra sublime entrega Looking back over the Renaissance, o timbre da guitarra barroca, o laúde, a viola da gamba e as frautas de pico mí-dese e enténdese coa sonoridade de instrumentos como o saxofón, o clarinete, a guitarra española ou

as percusións para reinterpretar coñecidos anónimos ou a autores como Christopher Simpson, Gaspar Sanz ou Jakob van Eyck. Máis alá do contraste que ofrecen as distin-tas obras e os distintos autores, e das diverxencias expresivas duns e outros instrumentos, o que define a esta nova viaxe musical de Andreas Prittwitz é un sentimento común de crecemento interior, isto é, dunha re-flexión creativa que nos enlaza a esa realidade paralela entre as culturas tradicionais e de vangarda e, como se suxeriu, con linguaxes dunha mesma literatura musical auténtica, verdadeira e, polo tanto, atemporal. A pluralidade de conceptos e sen-timentos musicais non sorprende a

ninguén que coñeza minimamente a traxectoria de Andreas Prittwitz, un músico que como solista da frauta de pico colaborou con diversas e reputadas orquestras españolas e europeas, así como con agrupa-cións de incualificable reputación como Ars Nova ou Atrium Musicae. Do mesmo modo, a súa achega aos universos musicais do jazz, o folk, o pop ou a canción de autor deixaron unha pegada indeleble ao seu paso por aventuras compartidas xunto a artistas como Jorge Pardo, Pedro Ruy-Blas, Serrat ou Sabina. Mención especial merecen as súas incursións no mundo cinematográfico como actor, ou o seu labor como docente. Fernando Palacios

Page 97: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 97

EL RENACIMIENTO Y EL BARROCO BAJO LA MIRADA DE ANDREAS PRITTWITZ

Somos lo que vivimos y lo que soñamos, esto es, un presente en constante movimiento que no puede desprenderse ni de sus recuerdos ni sus deseos. En el proceso creativo de la música contemporánea muchas veces descubrimos sentimientos de una modernidad con los pies fijados en el ayer porque, ya se sabe, la tra-dición también puede ser vanguar-dia. Así lo entiende Andreas Prittwitz (Múnich, 1960), un creador capaz de reivindicar tanto las excelencias musi-cales de la cultura renacentista como del jazz improvisado, sin fisuras, sin complejos... Desde hace unos años, este saxofonista, clarinetista y exclu-sivo intérprete de la flauta de pico viene entregándose a repertorios

lejanos para darles una nueva piel y un pensamiento nuevo. Tras experi-mentar en su proyecto Lookingback con el pálpito compositor de Chopin y el aliento de repertorios renacen-tistas, este músico alemán afincado desde hace años en España se de-tiene ahora en materiales barrocos. En Looking back over the Baroque se apoya en los latidos barrocos de autores de cabecera aquí re-presentados como Bach, Purcell o Corelli. Como prolongación de su otra sublime entrega Looking back over the Renaissance, el timbre de la guitarra barroca, el laúd, la viola da gamba y las flautas de pico se mide y entiende con la sonoridad de instrumentos como el saxofón,

el clarinete, la guitarra española o las percusiones para reinterpretar conocidos anónimos o a autores como Christopher Simpson, Gaspar Sanz o Jakob van Eyck. Más allá del contraste que ofrecen las distintas obras y los distintos autores, y de las divergencias expresivas de unos y otros instrumentos, lo que define a este nuevo viaje musical de Andreas Prittwitz es un sentimiento común de crecimiento interior, esto es, de una reflexión creativa que nos enlaza a esa realidad paralela entre las cultu-ras tradicionales y de vanguardia y, como se ha sugerido, con lenguajes de una misma literatura musical au-téntica, verdadera y, por tanto, atem-poral. La pluralidad de conceptos y

sentimientos musicales no sorprende a nadie que conozca mínimamente la trayectoria de Andreas Prittwitz, un músico que como solista de la flauta de pico ha colaborado con diversas y reputadas orquestas españolas y eu-ropeas, así como con agrupaciones de intachable reputación como Ars Nova o Atrium Musicae. Del mismo modo, su aportación a los universos musicales del jazz, el folk, el pop o la canción de autor han dejado una huella indeleble a su paso por aventu-ras compartidas junto a artistas como Jorge Pardo, Pedro Ruy-Blas, Serrat o Sabina. Mención especial merecen sus incursiones en el mundo cinema-tográfico como actor, o su labor como docente. Fernando Palacios

Page 98: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 201498

ANDREAS PRITTWITZ & LOOKINGBACK QUINTET

Nacido en 1960 en Múnic, Andreas Prittwitz colaborou como solista de frauta de pico con diversas orques-tras en Europa e España (Orquesta Nacional de España, Orquesta Sinfónica del Principado de Asturias, Orquesta de Cámara Española, Ars Nova, Atrium Musicae, Zarabanda etc.). Paralelamente estudou de forma audodidacta clarinete e sa-xofón, internándose no mundo da improvisación ( jazz, folk, músicas do mundo) e colaborando, tanto en gravacións como en directo, con músicos e agrupacións como José Antonio Ramos, Jorge Pardo, Horacio Icasto, Canle Street Band, Hot Club de Madrid, entre outros. Especializado como produtor artís-tico e músico de sesión traballou coas máximas figuras do panora-ma musical español: Javier Krahe, Joan Manuel Serrat, Miguel Ríos, Víctor Manuel e Ana Belén, Joaquín Sabina, Luis Eduardo Aute, Manolo Tena, Toreros Muertos etc. Editou 12

discos (colección Terra) de música new age e gravou xunto a José Antonio Ramos o disco Y, finalista en 2005 dos premios da Academia de Música. En 2009 volveu ser no-meado como mellor intérprete de música clásica polo disco Looking back over the Renaissance. O seu intenso labor pedagóxico impartin-do cursos de improvisación e clases maxistrais e dende hai 15 anos coor-dina o Seminario de Improvisación da Fundación Municipal de Cultura de Gijón. Actualmente colabora coa Fundación Europea Sociedade e Educación, Fundación Cajamadrid, Goberno de Navarra e co Centro de Profesores de Asturias.

ANDREAS PRITTWITZ & LOOKINGBACK QUINTET

Nacido en 1960 en Munich, Andreas Prittwitz ha colaborado como so-lista de flauta de pico con diversas orquestas en Europa y España (Orquesta Nacional de España, Orquesta Sinfónica del Principado de Asturias, Orquesta de Cámara Española, Ars Nova, Atrium Musicae, Zarabanda, etc.). Paralelamente estudió de forma audodidacta cla-rinete y saxofón, adentrándose en el mundo de la improvisación ( jazz, folk, músicas del mundo) y colabo-rando, tanto en grabaciones como en directo, con músicos y agrupa-ciones como José Antonio Ramos, Jorge Pardo, Horacio Icasto, Canal Street Band, Hot Club de Madrid, entre otros. Especializado como productor artístico y músico de sesión ha trabajado con las máxi-mas figuras del panorama musical español: Javier Krahe, Joan Manuel Serrat, Miguel Ríos, Víctor Manuel y Ana Belén, Joaquín Sabina, Luis Eduardo Aute, Manolo Tena, Toreros

Muertos, etc. Ha editado 12 discos (colección Terra) de música new age y grabó junto a José Antonio Ramos el disco Y, finalista en 2005 de los Premios de la Música de la Academia de la Música. En 2009 volvió a ser nominado como Mejor Intérprete de Música Clásica por el disco Looking back over the Renaissance. Su intensa labor pe-dagógica impartiendo cursos de improvisación y clases magistrales y desde hace 15 años coordina el Seminario de Improvisación de la Fundación Municipal de Cultura de Gijón. Actualmente colabora con la Fundación Europea Sociedad y Educación, Fundación Cajamadrid, Gobierno de Navarra y con el Centro de Profesores de Asturias.

Page 99: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 99

14 XULLO, LUNS JULIO, LUNES

CAPELA DA ORDE TERCEIRA 20.30

misa para a festa de san Francisco de Asís

VOX STELLAE coro

LUIS MARTÍNEZ director

Hymnus ad processio Decus morum, dux minorum

Giovanni P. da Palestrina (1525-1594)

Motectum Quasi Stella matutina

Francisco Guerrero (1528-1599)

Introito Mihi absit gloriari

Tommaso Graziani (1553-1634)

Kyrie Missa sexti toni

anónimo, Catedral de Santiago (s. XVI)

Gloria Missa sexti toni

anónimo, Catedral de Santiago (s. XVI)

Alleluia Franciscus pauper

Graduale Romano Seraphicum (1924)

Credo Missa sexti toni

anónimo, Catedral de Santiago (s. XVI)

Offertorium Veritas mea

Graduale Romano Seraphicum (1924)

Sanctus et Benedictus Missa sexti toni

anónimo, Catedral de Santiago (s. XVI)

Agnus Dei Missa sexti toni

anónimo, Catedral de Santiago (s. XVI)

Communio Signasti Domine

Francisco Guerrero (1528-1599)

Motectum Salve Sancte Pater

Tommaso Graziani (1553-1634)

Aida Cruz, Sara Moreno, Ana Pazos sopranosMarcos Mato, Óscar Mato, Martín Viaño altosDaniel Canosa, Diego Neira tenoresFrancisco Alonso, Felipe Sar baixosÁlex Valcárcel fagotLuís Martínez director

Page 100: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014100

MISA PARA A FESTA DE SAN FRANCISCO DE ASÍS

Giovanni Pietro Bernardone, nacido na cidade italiana de Asís en 1181 ou 1182 no seo dunha acomodada fami-lia burguesa, pasou á historia como Francisco de Asís, fundador da orde franciscana e da orde das irmás clari-sas. Segundo conta a lenda, foi o pro-pio Francisco quen mandou fundar o convento de San Francisco do Val de Deus ao carboeiro Cotolai, durante a súa visita a Compostela en 1214, da que se cumpren agora 800 anos. Este concerto quere ser unha sorte de peregrinaxe musical desde Italia a Compostela. O himno Decus morum, con texto de Tommaso de Capua (sé-culo XIII), harmonizado por Palestrina para alternar co canto plano, pre-senta a particularidade de rematar cada unha das súas oito estrofas co primeiro verso completo dos himnos máis coñecidos do breviario (Christe Redemptor, Vexilla Regis, Exultet Caelum...). Do franciscano Tommaso

Graziani inclúense dúas composicións que forman parte dos Responsoria in solemnitate Patris Seraphici Francisci (1627), a derradeira obra que compu-xo e que supón un achegamento á in-cipiente estética barroca. Os motetes do sevillano Francisco Guerrero son un exemplo da inventiva e o dominio do contrapunto que o encumiaron como un dos máis senlleiros compo-sitores do seu tempo. Dáse ademais a coincidencia de que o xenio hispa-lense naceu un 4 de outubro de 1528, festa de San Francisco. Completan o programa dúas composicións grego-rianas entre as que destaca o extático Alleluia, Franciscus pauper, con texto extraído do Tránsito de San Francisco, e a Missa Sexti Toni do arquivo da Catedral de Santiago, de autor anó-nimo, aínda que durante moito tempo foi atribuída a Palestrina, de aí o seu sobrenome de “Missa pseudo-Pales-trina”. Luís Martínez

MISA PARA LA FIESTA DE SAN FRANCISCO DE ASÍS

Giovanni Pietro Bernardone, nacido en la ciudad italiana de Asís en 1181 o 1182 en el seno de una acomodada fami-lia burguesa, pasó a la historia como Francisco de Asís, fundador de la orden franciscana y de la orden de las herma-nas clarisas. Según cuenta la leyenda, fue el propio Francisco quién mandó fundar el convento de San Francisco de Val de Deus al carbonero Cotolai, durante su visita a Compostela en 1214 de la que se cumplen ahora 800 años. Este concierto quiere ser una suerte de peregrinaje musical desde Italia a Compostela. El himno Decus morum, con texto de Tommaso de Capua (siglo XIII), armonizado por Palestrina para alternar con el canto llano, presenta la particularidad de que terminen cada una de sus ocho estrofas con el primer verso completo de los himnos más conocidos del breviario (Christe Redemptor, Vexilla Regis, Exultet Caelum ...). Del franciscano Tommaso

Graziani se incluyen dos composiciones que forman parte de los Responsoria in solemnitate Patris Seraphici Francisci (1627), la última obra que compuso y que supone un acercamiento a la in-cipiente estética barroca. Los motetes del sevillano Francisco Guerrero son un ejemplo de la inventiva y el domiño del contrapunto que el encumbraron como uno de los más destacados composi-tores de su tiempo. Se da además la coincidencia de que el genio hispalense nació un 4 de octubre de 1528, fiesta de san Francisco. Completan el programa dos composiciones gregorianas entre las que destaca el extático Alleluia, Franciscus pauper, con texto extraído del Tránsito de san Francisco, y la Missa Sexti Toni del archivo de la Catedral de Santiago, de autor anónimo, aunque durante mucho tiempo fue atribuida la Palestrina, de ahí su sobrenombre de “Missa pseudo-Palestrina”. Luís Martínez

Page 101: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 101

VOX STELLAE coroNace en 2002 con motivo dun ciclo de conferencias sobre a música do arquivo da Catedral de Santiago a cargo do musicólogo José López Calo. Un dos seus sinais de identi-dade, ademais da interpretación do repertorio renacentista e barroco, é a difusión da música galega, tanto a dos arquivos das catedrais como a creación contemporánea e a música popular. Ofrece regularmente concer-tos por toda Galicia e ten participado en actos institucionais e realizado programas didácticos ante máis de 2.000 escolares. Entre os ciclos e festivais nos que ten actuado des-tacan o Ciclo de Semana Santa de Santiago, a Semana Internacional de Música Sacra de La Laguna, o Festival Internacional Provincia de Palencia, Espazos Sonoros, o Festival de Música Sacra de Castilla y León, Outono dos sentidos (Ribeira Sacra), as VII Jornadas Jacobeas Internacionales da Universidad Casado del Alisal e as tempadas de abono das Sociedades Filharmónicas de Monforte, Ferrol e

Vigo. Colabora con agrupacións e solistas como a Orquesta de Cámara de Tenerife, Orquestra de Cámara Galega, Os Menestreis de 1500, Finis Terrae Brass, Cristina Pato, Joaquín Barreira, Manuel Vilas, Mercedes Hernández, Fernando Buíde, Uxía Senlle, João Afonso ou o dramaturgo Maximino Queizán. En 2012, en cola-boración co Centro Checo de España, estreou a Misa en Sol a Santiago de Compostela de Antonin Tucapsky e, dentro dos actos do Día de Galicia, estreou Pregaria, obra vocal de José Baldomir con texto de Ramón Cabanillas. Dedicado a Matías García Benayas, mestre da catedral de Tui, en 2013 presentou o seu primeiro disco (Defensor alme Hispaniae) e no marco dos actos conmemorativos do bicentenario do nacemento do insig-ne beneditino frei Rosendo Salvado estreou en 2014 a súa Misa en do me-nor na catedral de Tui (marzo 2014).

LUÍS MARTÍNEZ directorNacido en Vigo, estudou piano e linguaxe musical nos conservato-rios de Santiago e Vigo. É mestre especialista en educación musical e licenciado en pedagoxía pola Universidade de Santiago. Asistiu a aulas de perfeccionamento en dife-rentes eidos da análise e interpre-tación musical con mestres do talle de Miro Moreira, Dominique Velard, Daniel Vega, Owen Reese, Peter Philips, Artur Carneiro, Constantin Alex, Bernd Valentin, Tu Shi Chiao, J. Carlos Rodilla, J. López Calo, Carmen Cruz Simó, Mercedes Padilla etc. Foi bolseiro dos cursos internacionais Música en Compostela e alumno activo nas clases maxistrais de di-rección coral do mestre Pier Paolo Scattolin na Escola de Altos Estudos Musicais. É membro do Orfeón Terra a Nosa e da Capela da Catedral de Santiago, agrupacións coas que participou como solista en múltiples concertos e rexistros discográficos.

Page 102: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014102

VOX STELLAE coroNace en 2002 con motivo de un ci-clo de conferencias sobre la música del archivo da Catedral de Santiago a cargo del musicólogo José López Calo. Una de sus señas de identidad, además de la interpretación del re-pertorio renacentista y barroco, es la difusión de la música gallega, tanto la de los archivos de las catedrales como la creación contemporánea y la música popular. Ofrece regularmente conciertos por toda Galicia y ha par-ticipado en actos institucionales y realizado programas didácticos ante más de 2.000 escolares. Entre los ciclos y festivales en los que ha ac-tuado destacan el Ciclo de Semana Santa de Santiago, la Semana Internacional de Música Sacra de La Laguna, el Festival Internacional Provincia de Palencia, Espacios Sonoros, el Festival de Música Sacra de Castilla y León, Outono dos sentidos (Ribeira Sacra), las VII Jornadas Jacobeas Internacionales de la Universidad Casado del Alisal y a las temporadas de abono de

las Sociedades Filarmónicas de Monforte, Ferrol y Vigo. Colabora con agrupaciones y solistas como la Orquesta de Cámara de Tenerife, Orquesta de Cámara Gallega, Los Menestreis de 1500, Finis Terrae Brass, Cristina Pato, Joaquín Barreira, Manuel Vilas, Mercedes Hernández, Fernando Buíde, Uxía Senlle, João Afonso o el dramaturgo Maximino Queizán. En 2012, en colaboración con el Centro Checo de España, es-trenó la Misa en Sol a Santiago de Compostela de Antonin Tucapsky y, dentro de los actos del Día de Galicia, estrenó Plegaria, obra vocal de José Baldomir con texto de Ramón Cabanillas. Dedicado a Matías García Benayas, maestro da catedral de Tui, en 2013 presentó su primer disco (Defensor alme Hispaniae) y en el marco de los actos conmemorativos del bicentenario del nacimiento del insigne benedictino fray Rosendo Salvado estrenó en 2014 su Misa en do menor en la catedral de Tui (mar-zo 2014).

LUÍS MARTÍNEZ directorNacido en Vigo, estudió piano y lenguaje musical en los conservato-rios de Santiago y Vigo. Es maestro especialista en Educación Musical y licenciado en Pedagogía por la Universidad de Santiago. Asistió a clases de perfeccionamiento en di-ferentes terrenos del análisis e inter-pretación musical con maestros de la tala de Miro Moreira, Dominique Velard, Daniel Vega, Owen Reese, Peter Phi l ips , Artur Carneiro, Constantin Alex, Bernd Valentin, Tu Shi Chiao, J. Carlos Rodilla, J. López Calo, Carmen Cruz Simó, Mercedes Padilla, etc. Fue becario de los cursos internacionales Música en Compostela y alumno activo en las clases magistrales de dirección co-ral del maestro Pier Paolo Scattolin en la Escola de Altos Estudios Musicais. Es miembro del Orfeón Terra a Nosa y de la Capilla de la Catedral de Santiago, agrupaciones con las que participó como solista en múltiples conciertos y registros discográficos.

Page 103: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 103

15 XULLO, MARTES JULIO, MARTES

IGREXA DE SAN PAIO DE ANTEALTARES 21.00

Antoloxía_unha vida de cantos medievais e polifonía

ANONYMOUS 4

Ruth CunninghamMarsha GenenskySusan HellauerJacqueline Horner-Kwiatek

Page 104: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014104

A misa da nosa Señora

Prosa: Gaude Virgo Salutata (Alédate, Virxe saudada)

de An English Ladymass

Conductus: Ave Maria salus hominum

(Ave María, salvación dos homes) de The Lily & The Lamb

Carol: Ecce quod natura (Velaquí a natureza) de On Yoolis Night

Lendas

Antiphon: Que es ista (Quen é esa)

de A Lammas Ladymass

The wood and the vine (A madeira e a vide)

David Lang (2011)

Visións e milagres

Ballad-Carol: Lullay my child - This ender nithgt

(Durme, pequeno - A outra noite) de The Cherry Tree

The Lord’s Prayer (A pregaria do Señor)

(John Tavener), de Darkness into Light

Lection: Apocalypse 21:1-5 (Apocalipse)

de 1000: A Mass for the End of Time

Conductus: Nicholai presulis (Do bispo Nicolás)

de Legends of St. Nicholas

Song: Novus Annus Adiit (O novo ano achégase)

de Christmas Music from Medieval Hungary

Trope: Gratulantes celebremus festum

(Alegres celebremos a festa) de Miracles of Sant’Iago

Irmandade

Hymn: An teicheahd go hÉigipt (Fuxida a Exipto)

de Wolcum Yule

Antiphon: O quam mirabilis est (Oh, que marabillosa é) (Hildegard of Bingen) de The Origin of Fire

Antiphon: O rubor sanguinis (Oh, rubor do sangue) (Hildegard of Bingen)

de 11.000 Virgins

Motet: Claustrum / Virgo viget / Flos Filius

(Claustro / A Virxe engrandécese /

Unha flor, o Fillo) de Secret Voices

Ardor

Song: Mainte chançon ai fait (Moitas cancións compuxen)

de La bele Marie

Motet: Amours mi font souffrir / En mai / Flos Filius

(O amor faime sufrir / En maio /

Unha flor, o Fillo), de Love’s Illusion

Ballata: Echo la primavera (Velaquí a primavera)

(Francesco Landini), de The Second Circle

The Scientist (O científico) (Richard Einhorn)

de The WNYC Commissions

Despedidas

Folk song: You fair and pretty ladies (Fermosas damas louras), de Gloryland

Gospel song: Shall we gather at the river

(Congreguémonos no río) de American Angels

Folk hymn: Parting Friends (O adeus dos amigos), de Gloryland

Page 105: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014 105

ANTOLOXÍA DE ANONYMOUS 4... MÁIS DE 25 ANOS CANTANDO XUNTAS

Cando catro mulleres novas se re-uniron para interpretar uns cantos medievais e polifonía na primave-ra de 1986, tratouse do mesmo que moitos pequenos grupos de músicos fan cada día en busca dunha aventura artística e dunha autonomía que as súas actividades musicais habituais non lles poden proporcionar. Igual agora como antes, as propias persoas e a uni-dade da súa música intentan facer clic... prodúcese esa química... e naceu un longo período de relación musical. En colaboración con cada unha delas e con Harmonia Mundi

USA e a produtora Robina Young, tivemos o privilexio de poder gravar case todos os nosos programas de concerto. En Anthology, creamos un concerto especial para celebrar os nosos máis de 25 anos xuntas. Contén un obra de cada un dos no-sos discos con HMU, así como unha peza escrita para nós por Richard Eihnom, o compositor de Voices of Light, máis unha nova composición do célebre neoiorquino David Lang. É o noso regalo para vostedes, para aqueles que nos escoitan, que axudaron a facer todo isto posible. Anonymous 4

ANTOLOGÍA DE ANONYMOUS 4… MÁS DE 25 AÑOS CANTANDO JUNTAS

Cuando cuatro jóvenes mujeres se reunieron para interpretar unos cantos medievales y polifonía en la primavera de 1986, se trató de lo mismo que muchísimos pequeños grupos de músicos hacen cada día en búsqueda de una aventura artística y una autonomía que sus actividades musicales habituales no les pueden proporcionar. Igual ahora como antes, las propias personas y la unidad de su música intentan hacer click… se produce esa química… y ha nacido un largo período de relación musical. En colaboración con cada una de ellas y con Harmonia Mundi USA y

la productora Robina Young, hemos tenido el privilegio de poder grabar casi todos nuestros programas de concierto. En Anthology, hemos crea-do un concierto especial para cele-brar nuestros más de 25 años juntas. Contiene un obra de cada uno de nuestros discos con HMU, así como una pieza escrita para nosotras por Richard Eihnom, el compositor de Voices of Light, más una nueva com-posición del célebre neoyorquino David Lang. Es nuestro regalo para ustedes, para aquellos que nos escu-chan, que han ayudado a hacer todo esto posible. Anonymous 4

Page 106: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014106

ANONYMOUS 4Con case dous mil lóns de co-pias vendidas mundialmente en Harmonia Mundi USA, Anonymous 4 presentouse en moitos dos máis prestixiados festivais e escena-rios. Os seus programas musicais incluí ron pezas do ano 1000; música e poesía da mística aba-desa do século XII, Hildegarda de Bingen; do século XIII e XIV cantos e polifonía de Inglaterra, Francia, España; vilancicos medievais das Illas Británicas; cancións e obras escr i tas recentemente para o grupo. Estas gravacións recibi-ron prestixiosos premios como Diapason d’Or de Francia, Classic CD’s Disc of the Year, Classic FM’s Early Music Recording of the Year, varios premios Gramophone Editor’s Choice, premio Antonio Vival idi en I tal ia, o premio Le Monde da Musique’s Choc, tivo xa dúas veces o máis alto número de votos como un dos Billboard’s Top Classical Artists. Recentemente

volveron ás l istas do Bil lboard co lanzamento da súa produción Secret Voices (2011), música do século XIII, o códice español Las Huelgas.

ANONYMOUS 4Con casi dos mil lones de co-pias vendidas mundialmente en Harmonia Mundi USA, Anonymous 4 se ha presentado en muchos de los más prestigiados festivales y es-cenarios. Sus programas musicales han incluido piezas del año 1000; música y poesía de la mística aba-desa del siglo XII, Hildegarda de Bingen; del siglo XIII y XIV cantos y polifonía de Inglaterra, Francia, España; villancicos medievales de las Islas Británicas; canciones y obras escritas recientemente para el grupo. Estas grabaciones han re-cibido prestigiosos premios como Diapason d’Or de Francia, Classic CD’s Disc of the Year, Classic FM’s Early Music Recording of the Year, varios premios Gramophone Editor’s Choice, premio Antonio Vivalidi en Italia, el premio Le Monde de la Musique’s Choc, ha tenido ya dos veces el más alto número de votos como uno de los Billboard’s Top Classical Artists.

Recientemente han vuelto a las lis-tas del Billboard con el lanzamiento de su producción Secret Voices (2011), música del siglo XIII, el códi-ce español Las Huelgas.

Page 107: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

abono (5 concertos) 30 eurosAl Ayre Español (T. Principal, 24 xuño)Vespres d’Arnadí (T. Principal, 30 xuño)Fabio Biondi / Kenneth Weiss (Salón Teatro, 1 xullo)Real Filharmonía de Galicia (T. Principal, 4 xullo)Il Fondamento (T. Principal, 7 xullo)

prezo das localidades Teatro Principal (24 xuño, 30 xuño, 4 xullo, 7 xullo) 8 eurosSalón Teatro (1 xullo) 8 eurosHostal Reis Católicos (Galicia Brass, 22 xuño) 6 euros

concertos gratuítosSanta Clara, San Fiz de Solovio, CGAC, Igrexa da Universidade, Capela da Orde Terceira, Teatro Principal (29 xuño), Hostal dos Reis Católicos (agás 22 xuño), San Martiño Pinario

entrada gratuíta previa recollida de invitación no Teatro Principal a partir do 12 de xuño (as localidades aínda dispoñibles poderán recollerse no lugar do concerto 1 hora antes do seu comezo)

Praza da Quintana (acceso libre)

VENDA DE ENTRADAS

entradas.novagaliciabanco.es / 902 434 443Teatro Principal (rúa Nova, 21) 18.00-21.00 h(pechado domingos, agás o 29 de xuño e o 13 de xullo)

- venda entradas e abonos a partir do 6 de xuño - retirada de entradas para os concertos gratuítos a partir do 12 de xuño

1

2

3

4

5

6

7

89

10

11

IMPORTANTE: as entradas para os concertos gratuítos son válidas ata 10 minutos antes do inicio de cada concerto. A organización resérvase o dereito a empregar as localidades non ocupadas 10 minutos antes do inicio dos concertos con entrada gratuíta.

1 / TEATRO PRINCIPAL / 2 / SALÓN TEATRO / 3 / CGAC Centro Galego de Arte Contemporánea 4 / IGREXA DE SAN PAIO DE ANTEALTARES / 5 / HOSTAL DOS REIS CATÓLICOS 6 / CAPELA DA ORDE TERCEIRA / 7 / CONVENTO DE SANTA CLARA 8 / IGREXA DE SAN FIZ DE SOLOVIO / 9 / IGREXA DA UNIVERSIDADE

10 / PRAZA DA QUINTANA / 11 / MOSTEIRO DE SAN MARTIÑO PINARIO (claustro)

7PÁX RESONETFERNANDO REYES director20 XUÑO, VENRES / JUNIO, VIERNES CONVENTO DE SANTA CLARA / 20.30

11PÁX JOSÉ HERNÁNDEZ PASTOR contratenor

MANUEL MINGUILLÓN arquilaúdeCALIA ÁLVAREZ DOTRES viola da gamba21 XUÑO, SÁBADO /JUNIO, SÁBADO IGREXA DE SAN FIZ DE SOLOVIO / 20.30

15PÁX GALICIA BRASSBRAM SNIEKERS director22 XUÑO, DOMINGO / JUNIO, DOMINGO HOSTAL DOS REIS CATÓLICOS / 18.30PATIO DE SAN XOÁN

19PÁX AL AYRE ESPAÑOLEDUARDO LÓPEZ BANZO director24 XUÑO, MARTES / JUNIO, MARTES TEATRO PRINCIPAL / 20.30

23PÁX GLI INCOGNITIAMANDINE BEYER violín / dirección25 XUÑO, MÉRCORES / JUNIO, MIÉRCOLES IGREXA DA UNIVERSIDADE / 20.30

27PÁX BANDA MUNICIPAL DE MÚSICAENSEMBLE RESIDENTE DO FIPJUAN M. ROMERO / JUAN COLLAZO dirección26 XUÑO, XOVES / JUNIO, JUEVES PRAZA DA QUINTANA / 20.30

Page 108: VIA STELLAE 2014 1 - COMPOSTELA - Capital cultural · 2 VIA STELLAE 2014 7PÁX RESONET ... primeiros anos de vida, vén avalado por unha ... atractivo cartel de vinte e tres concertos

VIA STELLAE 2014108