Xosé Manuel Besteiro Colexio Apostólico Mercedario VERÍN

XenXen:: Unidade hereditaria básica que controla cada carácter nos seres vivos. A nivel molecular corresponde a unha sección de ADN, que contén información para a síntese dunha cadea proteínica

AleloAlelo: Cada unha das alternativas que pode ter un xen dun carácter. Por exemplo o xen que regula a cor da semente do guisante , presenta dous alelos, un que determina a cor verde e outro que determina a cor amarela. Polo xeral conécense varias formas alélicas de cada xen ; ao alelo máis extendido dunha poboación denomínaselle "alelo normal ou salvaxe", mentras que aos outros máis escasos, coñécense como "alelos mutados".

AutosomaAutosoma:: Cromosoma non sexual, cando na dotación cromosómica hai cromosomas sexuais.

HíbridoHíbrido: animal ao planta que resulta da fecundación entre dúas razas ou variedades dunha mesma especie.

Carácter cuantitativo:Carácter cuantitativo: É que ten diferentes graduacións entre dous valores extremos. Por exemplo a variación de estaturas, a cor da pel, la complexión física. Estes caracteres dependen da acción acumulativa de moitos xenes, cada un dos cales produce un efecto pequeno. Na expresión destes caracteres influen moito os factores ambientais.

Xenotipo:Xenotipo: É o conxunto de xenes que contén un organismo herdado dos seus proxenitores. En organismos diploides, a metade dos xenes hérdanse do pai e a outra metade da nai.

Fenotipo:Fenotipo: É a manifestación externa do xenotipo, é decir, a suma dos caracteres observábeis nun individuo. O fenotipo é o resultado da interacción entre o xenotipo e o ambiente. O ambiente dun xen constitúeno os outros xenes, o citoplasma celular e o medio externo onde se desenrola o individuo.

Carácter cualitativo:Carácter cualitativo: É aquel que presenta dúas alternativas claras, fáciles de observar: branco-vermello; liso-rugoso; ás largas-ás curtas; etc. Estes caracteres están regulados por un único xen que presenta dúas formas alélicas (excepto no caso das series de alelos múltiples). Por exemplo, o carácter cor da pel do guisante está regulado por un xen cuxas formas alélicas se poden representar por dúas letras, unha maiúscula (A) e outra minúscula (a).

Homocigoto:Homocigoto: Individuo que para un xen dado ten en cada cromosoma homólogo o mesmo tipo de alelo, por exemplo, AA ou aa. Tamén se denomina raza pura

HeterocigotoHeterocigoto: Individuo que para un xen dado ten en cada cromosoma homólogo un alelo distinto, por exemplo, Aa. Tambén se denomina híbrido

Herencia intermediaHerencia intermedia: Herencia onde o fenotipo dos híbridos (Aa) é intermedio entre os dous proxenitores. Por exemplo las flores de Nerium oleander vermellas x flores brancas orixinan flores rosas.

Herencia dominanteHerencia dominante: Herencia onde o fenotipo dos híbridos (Aa) é igual ao dun dos proxenitores. Decimos entonces que o carácter (alelo) que se manifiesta é o dominante e o que non se manifiesta é o recesivo

Locus:Locus: É o lugar que ocupa cada xen ao largo dun cromosoma (o plural é loci).

Variación:Variación: Desviación dos caracteres típicos do grupo ao que pertence un individuo; ademáis, desviación dos caracteres dos descendentes a partir dos observados nos pais.

RetrocruzamentRetrocruzamento: Chamado tamén cruzamento retrógrado (back-cross). Utilízase nos casos de herencia dominante para averiguar se un individuo é híbrido ou de raza pura. Consiste en cruzar ao individuo problema cun individuo homocigoto recesivo.

Herencia ligada ao sexoHerencia ligada ao sexo: Herencia dos xenes que se encontran nos cromosomas sexuais. Polo tanto,a súa herencia estará ligada á determinación do sexo polos cromosomas sexuais Por exemplo, en humanos a hemofilia e o daltonismo

Codominancia:Codominancia: Herencia onde os híbridos (Aa) manifiestan o fenotipo dos dous proxenitores. Por exemplo, o sistema sanguíneo ABO, os alelos IA y IB orixinan o grupo AB

1. Se só se coñecen dous alelos para un xenSe só se coñecen dous alelos para un xen, é conveniente designar ao alelo dominante cunha letra cursiva maiúscula e ao alelo recesivo coa mesma letra cursiva minúscula. (*: normalmente utilízanse as primeiras letras do abecedario ou ben a inicial do carácter que se estuda, p. ex.: A cor = C/c,…)

2. Cando se coñecen máis de dous alelos para un xense coñecen máis de dous alelos para un xen, unha letra minúscula designa ao xen e utilízanse exponentes para designar aos diferentes alelos. Por exemplo, a cor dos coellos.c + : alelo salvaxe ou normal (dominante entre todos os alelos)c ch: alelo chinchilla c h: alelo himalaia c a: alelo albino3. No caso da determinación do grupo sanguíneo en humanos polo sistema grupo sanguíneo en humanos polo sistema ABOABO, os 3 alelos anótanse IA ; IB ; I0 = i

4. No caso da Drosophila,Drosophila, unha letra minúscula cursiva indica a mutación do organismo e o símbolo + indica ao alelo salvaxe. Se non hai exponente, o alelo é o mutadoPor exemplo, a mutación recesiva ébano ( e ) produce moscas de cor negra, mentras que o alelo salvaxe, normal ( e+ ) produce moscas de cor normal (marrón)

s. XVIII - XIXXVIII - XIX: Durante este tempo fanse numerosos experimentos de hibridación en animais vexetais para obter variedades rendibles. Nalgún destes estudos (Kolreuter, 1760; Gaertner, 1820), observaran que os híbridos presentaban únicamente as características dun dos proxenitores ou ben características intermedias entre ambos. Críase que a herdanza estaba determinada por uns “líquidos” paternos e maternos presentes nos gametos e que se mesturaban nol zigoto. Pensábase que se os fillos se parecían máis a un proxenitor que a otro era porque o líquido deste era máis “forte”

1866: Gregor MendelGregor Mendel, despois de estudar os traballos coñecidos sobre híbridos ,e, estudando durante 10 anos o Pisum sativum (guisante), descubre os principios da herdanza . As reticencias coas que a comunidade científica recibiu a súa obra non desapareceron ata as primeiras décadas do século XX

Xardín do mosteiro agostino de Santo Tomás de Brno, actual república Checa, onde Mendel realizou os seus experimentos de cruces co guisante

Gregor Johann Mendel (Heinzendorf, Austria, 1822 -Brno, 1884) Botánico austriaco. Cursou estudos de secundaria en Leipzig ordenouse sacerdote o convento agostiño de Santo Tomás (Brno), onde se convertiu no el pai Gregor (...)A importancia dos seus experimentos non foi recoñecida nin pola sociedade nin pola comunidade científica da época.

O éxito dos cruzamentos de Mendel débese en parte ao material co que traballou (Pisum sativum, barato, fácil de manipular, pódese autofecundar e con tasas de reprodución elevada) e ao método empregado (tratamento matemático dos resultados, algo innovador na súa época)

Realizou os seus estudos nun xardín de 7 m de ancho y 35 m de largo. Cultivou arredor de 27.000 plantas de 34 variedades distintas, examinou 12.000 descendentes obtidos de cruzamentos dirixidos e conservuo unhas 300.000 sementes.

Elección dunha planta fácil de cultivar e con caracteres con alternativas ben diferenciadas e fáciles de seguir na descendencia Elección de caracteres discretos, cualitativos (alto-baixo, verde-amarelo, rugoso-liso, ...)

Seleccionar líñas puras (só poden transmitir información para un carácter) para o carácter que quería estudar (esto víase facilitado porque o guisante autofecúndase). Con estas razas puras realizaba os cruces xenéticos.

Ao facer os cruzamentos só se fixa nun ou dous caracteres á vez

Os guisantes pódense autopolinizar pero tamén poden polinizarse por fecundación cruzada, co que se poden cruzar dúas razas puras diferentes para un ou máis caracteres

Cada carácter ten dous alelos que determinan a manifestación de dito carácter

Existe un alelo dominante en cada carácter estudado

O organismo recibe un alelo de cada proxenitor

Análises cuantitativos dos fenotipos da descendencia (proporción de cada fenotipo na descendencia)

Mendel comezou os seus experimentos desenrolando un número de tipos, o líñas, de plantas que eran puras para cada un dos sete pares de características.

Ao permitir que os guisantes se autopolinizaran durante varias xeracións, Mendel produciu sete pares de líñeas puras.

Cruza dúas razas puras(XERACIÓN PARENTAL (P)) que diferían nun ou varios caracteres. Os seus descendentes son HÍBRIDOS(Primeira xeración filial F1)

Ao cruzar os híbridos de F1, obtiña a segunda xeración filial F2.

Flor da planta do guisante, Pisum sativum estudiada por Mendel

Método de cruzamento empregado por Mendel

CARACTERES

ESTUDADOS

POR

MENDEL

• Unha planta de guisante homocigota para flores púrpuras (BB, xa que o alelo para flor púrpura é dominante). Esta planta, só produce só produce gametos, xa sexan femininos ou gametos, xa sexan femininos ou masculinos, co alelo para flor masculinos, co alelo para flor púrpura púrpura (B)(B). .

SEGREGACIÓN DOS ALELOS NOS GAMETOS

• Do mesmo modo, unha planta de guisante de flores brancas é homocigota recesiva (bb) e só só produce gametos femininos ou produce gametos femininos ou masculinos co alelo para flor branca masculinos co alelo para flor branca (b)(b). .

• Finalmente, unha planta heterocigota (Bb) posúe flores púrpura; esta planta produce a esta planta produce a metade dos gametos co alelo metade dos gametos co alelo BB ee a outra metade, co aleloa outra metade, co alelo b, xa sexa que se trate de gametos femininos ou masculinos.

SEGREGACIÓN DOS ALELOS NOS GAMETOS

Proxenitor diploide (Ss)

s

SS

S s

s

S

S

s

s

sS S s

Meiosis I

Meiosis II

Gametos: ½ S y ½ s

EXPERIMENTOS DE MENDEL

2. As flores así polinizadas orixinaron vaíñas de guisantes que contiñan só sementes amarelas. Estes guisantes híbridos constitúen a primeira xeraciónprimeira xeración filial F1filial F1, que era uniforme(100% amarelas).

1. Cruzou dúas razas puras de guisantes, unha con guisantes de sementes amarelas e a outra con guisantes de sementes verdes. Estas plantas constitúen a xeneración parental (P).

100% amarelas

Amarelo = carácter dominante

Verde = carácter recesivo

3. Cando as plantas dos HÍBRIDOS da F1 floreceron, deixounas autopolinizar. Ao estudar a descendencia obtida (xeración filial F2)(xeración filial F2) comprobou que non era uniforme e que aparecían tanto sementes amarelas coma verdes, nunha proporción aproximada de 3:1,3:1,

Mendel propuxo a existencia duns FACTORESFACTORES internos responsábeis dos caracteres expresados pola planta. A xenética chamaríalle xenesxenes

XENÉTICA:XENÉTICA: parte da Bioloxía que estuda a herecia nos seres vivos. Aparece na segunda metade do século XX despois de que Crick e Watson descifraran a estructura do A.D.N.,…)

Os xenes(factores)Os xenes(factores) que coinciden nos híbridos, sepáranse nos gametos despois da Meiosedespois da Meiose

XenXen: sección de ADN, que contén información para un determinado carácter

s

SSS s

s

S

Sss

sS S s

Meiose I

Meiose II Gametos: ½ S y ½ s

XENOTIPO: conxunto de xenes que posúe un individuo para un carácter.Represéntase polos seus alelos . Ex: AA, Aa, aa

FENOTIPO: manifestación externa do xenotipo.Ex cor amarela, cor verde

Alelo: versión que presenta cada xen. Ex:o xen que regula a cor da semente do guisante , presenta dous alelos, un que determina a cor verde(a) e outro que determina a cor amarela(A). O alelo dominantes represéntase por unha letra maiúscula Ex: AO alelo recesivo represéntase por unha letra minúscula Ex: a

Cada individua leva dous alelos para cada carácter, un procedente do pai e outro da nai.INDIVIDUO HOMOCIGOTO (puro) leva os dous alelos iguais para un carácter: Ex: AA ou aaINDIVIDUO HETEROCIGOTO (híbrido) leva os dous alelos diferentes para un carácter. Ex Aa

Cronoloxía da Xenética e da bioloxía molecularCronoloxía da Xenética e da bioloxía molecular

1838:descúhbre que tódolos organismos vivos están compuotos por células. 1859: Darwin fai pública a súa teoría sobre a evolución das especies. 1866: Mendel describe nos guisantes as unidades fundamentais da herencia 1871: Íllase o ADN no núcleo dunha célula. 1943: O ADN é identificado coma a molécula xenética. 1956: Identificados 23 pares de cromosomas nas células do corpo humano. 1962: descubrimiento da estructura do DNA.1966: Descífra o código xenético completo do ADN. 1970: Aparición da Inxeñería Xenética molecular.1984: Creación das primeiras plantas transxénicas. 1985: Utilízase por primeira vez a "huella xenética" nunha investigación xudicial 1994: primeiro vexetal modificado xenéticamente (un tomate) 1997: Clonación do primeiro mamífero, unha ovella chamada "Dolly".2000: proxecto xenoma está por fin terminado

INTERPRETACIÓN DOS EXPERIMENTOS DE MENDEL A INTERPRETACIÓN DOS EXPERIMENTOS DE MENDEL A PARTIR DA XENÉTICAPARTIR DA XENÉTICA

Primeira lei de Mendel ou de uniformidade da FPrimeira lei de Mendel ou de uniformidade da F11

“ Cando se cruzan dúas variedades puras que difiren nun carácter, a descendencia está formada por híbridos uniformes, presentando toda ela o carácter dominante ”

Neste caso, na F1 :

• Fenotipo = 100% amarelas (probabilidad efenotípica)

• Xenotipo = 100% Aa (probabilidade xenotípica)

RR RR

rr

rr RRrrRRrr

RRrr RRrr

==

TABOLEIRO DE PUNNET PARA F1:Permite predecir o xenotipo e fenotipo da descendencia

X

RRRRPlanta de

flores VERMELLAS

Planta de flores brancasrrrr

P: xeración parental

F1:

primeira xeración filial

Plantas de flores

VERMELLAS

F1 XENOTIPO : Rr 100% ; FENOTIPO : Vermellas 100%

Segunda lei de Mendel ou Segunda lei de Mendel ou principio dasegregación dos alelosprincipio dasegregación dos alelos

“ Os caracteres recesivos que non aparecen na primeira xeración filial F1, reaparecen na segunda xeración F2 na proporción de tres dominantes por un recesivo( 3:1 )”

Neste caso, na F2 :

• Fenotipo = 75% amarelas 25% verdes

• Xenotipo = 25% AA 50% Aa 25% aa

Proporciones 3 : 1

TABOLEIRO DE PUNNET PARA FTABOLEIRO DE PUNNET PARA F22::Permite predecir o xenotipo e fenotipo da descendencia

RRrr RRrr

F1:

primeira xeración filial

Planta de flores

VERMELLAS

RR RR rrrrGAMETOS

RR rr

RR

rr rrrrRRrr

RRrrRRRR

==

RR rr

RR

rr

F2:

Segunda xeración filial

Neste caso, na F2 :

• Fenotipo = 75% vermellas 25% brancas

• Xenotipo = 25% RR 50% Rr 25% rr

Tercera lei de Mendel ou Tercera lei de Mendel ou principio da combinación independenteprincipio da combinación independente

Para elo cruzou plantas homocigotas de sementes lisas e de cor amarela (ambos caracteres dominantes) con plantas de sementes rugosas e verdes …

• Fenotipo = 100% amarelas e lisas• Xenotipo = 100% Rr Aa Híbrido para os dous caracteres

Forma : lisa ( R ) > rugosa ( r )Cor : amarelo ( A ) > verde ( a )

Unha vez visto como se herdaban os caracteres de maneira individual, Mendel comezou a estudar como se herdaban dous ou máis caracteres.

A F1 obtida cumplía a 1ª lei de Mendel Ou da uniformidade de F1 :

“ Nos heterocigotos para dous ou máis caracteres, cada carácter transmítese á seguinte xeración filial independentemente de calquera outro carácter”

Mendel deixou aotofecundar os híbridos para os dous caracters da F1 e obtivo unha descendencia en F2na que aparecían sementes de tódolos tipos posíbeis:As combinacións de gametos totais desta F2 son 16 , pero só hai 9 xenotipos diferentes:

1/16 RR AA 2/16 Rr AA 1/16 rr AA2/16 RR Aa 4/16 Rr Aa 2/16 rr Aa1/16 RR aa 2/16 Rr aa 1/16 rr aa

9/16 semillas lisa y amarillas3/16 semillas rugosas y amarillas3/16 semillas rugosas y verdes1/16 semillas rugosas y verde

Proporciones 9 : 3 : 3 : 1

Estes xenotipos orixinan unha F2 con 4 fenotipos, nas seguentes proporcións:

AB Ab aB ab AB Ab aB ab

TABOLEIRO DE PUNNET PARA FTABOLEIRO DE PUNNET PARA F2 2 DA AUTOFECUNDACIÓN DOS HÍBRIDOS DA AUTOFECUNDACIÓN DOS HÍBRIDOS PARA DOUS CARACTERES:PARA DOUS CARACTERES:Permite predecir o xenotipo e fenotipo da descendencia

aa,bbaa,BbAa,bbAa,Bbab

aa,Bbaa,BBAa,BbAa,BBaB

Aa,bbAa,BbAA,bbAA,BbAb

Aa,BbAa,BBAA,BbAA,BBAB

abaBAbAB

AaBb X AaBb

GAMETOS

HERDANZA DOMINANTE:HERDANZA DOMINANTE: é aquela na que un dos alelos ten máis forza para manifestarse que o outro. Ao máis forte denomínaselle ALELO DOMINANTE e ao máis débil, ALELO RECESIVO. Cando están xuntos o dominante e o recesivo, maniféstase o fenotipo do dominante, mentras que o fenotipo do recesivo queda oculto.

HERDANZA INTERMEDIA:HERDANZA INTERMEDIA: és aquella na que os alelos dun xen teñen a mesma forza para manifestarse, polo que ningún domina sobre o otro. Reciben o nome de ALELOS CODOMINANTES.Neste caso aparece un novo fenotipo que é intermediofenotipo que é intermedio entre o fenotipo dos proxenitores. Ex: flores do dondiego

RR BBX

BR R B

BB BB

RR

RR RBRBRBRB

RBRBRBRB

Un exemplo de herencia intermedia é a herencia do grupo sanguíneo ABUn exemplo de herencia intermedia é a herencia do grupo sanguíneo AB

AA BBX

BA A B

BB BB

AA

AA ABABABAB

ABABABAB

HERDANZA NA ESPECIE HUMANA. HERDANZA NA ESPECIE HUMANA.

A herdanza dos caracteres na especie humana segue as mesmas leis co resto de animais e plantas. O estudo dos caracteres hereditarios resulta difícil polos seguintes motivos:

Non poden realizarse cruzamentos dirixidos

Non é posible seguir un carácter hereditario durante moitas xeracións

As parellas teñen poucos fillos, polo que é difícil predecir a aparición dun carácter

A información sobrea a presenza de anomalías depende da información que as familias estean dispostas a dar

HERDANZA DOS GRUPOS SANGUÍNEOS. HERDANZA DOS GRUPOS SANGUÍNEOS. Algúns xens teñen máis de dous alelos posibles. O sistema ABO dos grupos sanguíneos está controlado por tres alelos : A,B ,e,O.Os Alelos A e B son dominantes respecto ao alelo O. A e B son codominantes.

O sistema ABO foi descuberto en 1900 por LANSTEINER

Os glóbulos vermellos poden levar na súa membrana o antíxeno A, o antíxenoB, o antíxeno A e o antíxenoB ou ningún.

No plasma cada persoa leva anticorposA anticorposB , os dous ou ningún anticorpo contra os antíxenos correspondentes.

No sangue dunha persoa non poden coincidir un antíxeno e o seu correspondente anticorpo, xa que se produciría a coagulación.

Ata 1900 pensábase que tódolos sangues eran iguais(incluso o dos animais), e por iso morría moita xente nas transfusións.

OOO

ABAB

BO

BB

AO

AA

FENOTIPOXENOTIPO

A

B

ANTICORPOS A e BSEN ANTÍXENOSOSEN ANTICORPOSANTÍXENOS A e BABANTICORPO AANTÍXENO BBANTICORPO BANTÍXENO AA

ANTICORPOS NO PLASMAANTÍXENO NOS GLOB. VERMGRUPO SANGUÍNEO

Nas transfusións hai que ter en conta os antíxenos presentes nos glóbolos vermellos do donante para que non se encontren cos anticorpos do receptor provocando coágulos,saída da hemoglobina dos glóbulos vermellos e a veces a morte.

GRUPO O doador universal

GRUPO AB receptor universal

HERDANZA DO SEXO E HERDANZA LIGADA AO SEXO

A información para os caracteres sexuais encóntrase nos cromosomas sexuais

Na meiose cada gameto recibe un dos cromosomas sexuais.

As células precursoras dos óvulos levan dous cromosomas X. Os óvulos levan todos o cromosoma X

As células precursoras dos espermatozoides levan un cromosoma X e outro Y. Os espermatozoides poden levar o cromosoma X ou Y.

X

YPAIS

X X

FILLOS XX XX X X

YY50% XX FILLAS

50% XY FILLOS

XGAMETOS X XY

CARACTERES LIGADOS AO SEXO

Os cromosomas sexuais tamén son portadores doutros xenes diferentes aos do sexo.

O cromosoma Y é moi pequeño , ten poucos xenes que herdan tódolos fillos homes.

O cromosoma X é moi grande , contén moitos xenes. Os caracteres ligados aos xenes do cromosoma X denomínanse caracteres ligados ao sexo au ao cromosoma X

Cromosoma X Cromosoma Y

PARTICULARIDADES DA HERDANZA LIGADA AOS CROMOSOMAS X.

Nos homes estes caracteres están controlados por un so alelo situado no cromosoma X.

Nos homes maniféstanse tódolos caracteres ligados ao cromosoma X sexan dominantes ou recesivos.

As mulleres levan dous alelos paracada carácter, un en cada cromosoma x, por iso poden ser homocigotas ou heterocigotas.

As mulleres heterocigotas que levan un xen recesivo causante da anomalía chámanse portadoras ENFERMIDADES LIGADAS AO CROMOSOMA XENFERMIDADES LIGADAS AO CROMOSOMA X

DaltonismoDaltonismo

HemofiliaHemofilia

Distrofia muscularDistrofia muscular

Consiste na incapacidade de distinguir determinadas cores.Nos casos extremos non se distingue a cor vermella da verde. É un carácter regulado por un xen recesivo localizado no cromosoma X. Os xenotipos e fenotipos posibles son:

DALTONISMO

XdXd: daltónica Xd Y : daltónicoXXd: normal/portadoraX Y : visión normal XX: visión normal

HOMEMULLER

Proba do daltonismoProba do daltonismoEsta imaxe forma parte das probas normais do daltonismo ou cegueira para as cores. As persoas con visión normal da cor ven o número 57, mentras que os daltónicos len o 35. O daltonismo, ou incapacidade para diferenciar entre o vermello incapacidade para diferenciar entre o vermello e verde e, a veces, entre o azul e amareloe verde e, a veces, entre o azul e amarelo, débese a un defecto dun dos tres tipos de células sensibles a cor da retina. Afecta aproximadamente Afecta aproximadamente a unha persona de cada trinta.a unha persona de cada trinta.

A HERDANZA DO DALTONISMO

♀ Muller portadora

XXd

♂ Home Daltónico

XdY

Xd Xd Y

XXd

X

XdYXY XdXd

Filla portadora Fillo normal Filla Daltónica Fillo Daltónico

GAMETOS

HEMOFILIA

Caracterízase pola incapacidade de coagular o sangre, debido a mutación dun dos factores proteicos (VIII o IX). Trátase dun carácter recesivo localizado no cromosoma X, e afecta fundamentalmente a homes xa que as posibles mulleres hemofílicas Xh Xh non chegan a nacer, pois esta combinación homocigótica recesiva é letal no estado embrionario. Os xenotipos e fenotipos posibles son:

XhXh: hemofílica (non nace) Xh Y : hemofílicoXXh: normal/portadora X Y : normal XX normais

HOMEMULLER

ICTIOSEEnfermidad que afecta soamente a homes. Foi descrita por primeira vez en 1716 por Edward Lambert. Trátase dunha enfermidade cutánea ligada ao cromosoma Y, parecida a soriase que se caracteriza pola aparición de escamas na pel

A HERDANZA DA HEMOFILIA

♀ Muller portadora

XXh

♂ Home Hemofílico

XhY

Xh Xh Y

XXh

X

XhYXY XhXh

Filla portadora Fillo normal Filla Hemofílica,

Non nace

Fillo Hemofílico

GAMETOS

NENO HEMOFÍLICO