tartalo, mari eta herensugeatartalo, mari eta herensu tx 2 2/7/07 12:53 página 13. santuan lur...

TARTALO, MARI ETAHERENSUGEA

Antton IrustaEnrique Morenteren marrazkiak

Desclée De Brouwer

Tartalo, Mari eta Herensu TX 2 2/7/07 12:53 Página 5

HHIITTZZAAUURRRREEAA

BBaazzeenn bbeehhiinn iratxo bat,iratxo eder bat. Bidaia bategin ondoren, itsasbazterhartan eseri zenean, bereoinak uretan sartuta, entzunzituen txortxorrean gizonak,landareak, abereak eta ma-muak. Denak elkarren arteanhitz eta pitz, txutxu-mutxuka.

7


Gau batez, iratxo hori ikusterajoan nintzen eta bertan en-tzundako zahar-berriak etaahoko mintzoak di-da bateankontatu zizkidan, laguntxobati moduan.

Horra hor, berban-berban.Zuk ere bala-bala kontaitzazu, ahoz aho, zaharrakberrituz.

Antton Irusta

8


11

JOSTUNA,ZAPATARIA

ETA LAPURRAK


JJOOSSTTUUNNAA,, ZZAAPPAATTAARRIIAA

EETTAA LLAAPPUURRRRAAKK

Aspaldi batean bazen jos-

tun gizajo bat jende guztia-

rekin zorretan zegoena. Zo-

rretan zegoen harakinarekin,

okinarekin, dendariarekin,

berdura-zalearekin, botika-

riarekin, medikuarekin eta

zapatariarekin.

11


Bere lanbidean oso dirugutxi irabazten zuen eta ho-rrekin ez zeukan justu-justubizitzeko adina ere. Gero etaerreagoa zegoelarik, behinbatean hildakoarena egiteaerabaki zuen, horrela auzokohartzaile guztiek zorrak bar-katuko zizkiotelakoan.

Albiste txarra berehala za-baldu zen ahoz aho. Berria ja-kitean, herriko jendeak askosentitu zuen eta laster ahaztuziren denak jostun gizajoak

12


zor zizkien erreal haietaz. Bar-katu ez zuen bakarra herrikozapataria izan zen, oso zikoi-tza eta burugogorra baitzen.

—Niri erreal bat zor dit etapagatu beharko dit, hilda ba-dago ere –esan zuen–. Pagatubeharko dit, bai, egiazko Jain-ko bakarra dagoen bezala pa-gatu ere.

Garai hartako ohiturari ja-rraituz, jostunaren adiskideekelizara eraman zuten harengorpua gaubeilarako, kanpo-

13


santuan lur emateko orduairitsi arte. Zapataria joan zenelizara, hurbildu zen jostunazegoen hilkutxara eta oihukaesan zion:

—Emadazu nire erreala,emadazu nire erreala!

Horretan ari zela, lagunbatzuk zetozela sumatu zueneta zapataria konfesionariobatean ezkutatu zen segituan.Elizara zetozenak lapurrakziren: beren ibileretan ostu-tako sosak partitzera zetozen,

14


hain zuzen. Zazpi pilatan jarrizituzten, lagunak baino batgehiago, zeren lapurrak seibakarrik baitziren.

—Zeinentzat da zazpigarrenhau? –galdetu zuen batek.

—Hildakoari urdailean sas-takada bat ematen diona-rentzat –erantzun zuen buru-zagiak.

Hori entzutean, galdera eginzuen lapurrak esan zuen:

—Neuk emango diot.

15


Hurreratu zen hildakoa-rengana eta, labana sartzerazihoala, salto handi bat eginezaltxatu zen hildakoa eta deia-darka hasi zen:

—Lagun nazatela hildakoenarimek!

—Hara goaz denok batera!–erantzun zuen zapatariakkonfesionarioko ezkutaleku-tik.

Orduan lapurrak, beldu-rrez ikaratuta, diru-partiketazahaztu eta korrika irten ziren

16


tartalo, mari eta herensugeatartalo, mari eta herensu tx 2 2/7/07 12:53 página 13. santuan lur...

Documents