MAIO 2014

Para nenos OINTES E SORDOS de + 3 anos

SÁBADOS DE ANIMACIÓN

Sábado 31 ás 12 h.

Celebramos

o

Día do Libro

Contos cos trasnos:

( Compañía do Trinke-

Trinke)

+ 3 anos

SÁBAD0 24, 12 h.

Sábado 10 ás 12 h. + de 3 anos

http://www.poetadiazcastro.com/

Naceu na parroquia de Os Vilares no 1914

e desde aquela viviu ligado a esta paisaxe e

contorno a carón da Serra de Montouto onde

vai fenecendo a Terra Cha. Aínda que pasou

moito tempo lonxe desta comarca,

concretamente en Madrid, endexamais

renunciou a ela e sempre que podía viña a

beber nesta fonte da súa inspiración poética.

http://www.poetadiazcastro.com/galeria/D%C3%ADaz_Castro_banda_dese%C3%B1a

da.pdf

Despois de cursar estudos de Filosofía e Letras,

trasládase a Madrid en 1948. O seu dominio dunha

boa parte das lingaus europeas permítelle traballar

como tradutor en varios organismos públicos.

Finou en Lugo en 1990 e foi

soterrado en Guitiriz.

Díaz Castro retornou a Galicia en 1982.

Nesta etapa da súa vida, o poeta coñeceu e

tratou algúns escritores galegos e colaborou

con Dorna, publicando poemas e traducións

en varios números da revista.

Penélope

Un paso adiante i outro atrás, Galiza,

i a tea dos teus sonos non se move.

A espranza nos teus ollos se esperguiza.

Aran os bois e chove.

Un bruar de navíos moi lonxanos

che estrolla o sono mól coma unha uva.

Pro tí envólveste en sabas de mil anos,

i en sonos volves a escoitar a chuva.

Traguerán os camiños algún día

a xente que levaron. Deus é o mesmo.

Suco vai, suco vén, Xesús María!,

e toda a cousa ha de pagar seu desmo.

Desorballando os prados coma sono,

o Tempo vai de Parga a Pastoriza.

Vaise enterrando, suco a suco, o Outono.

Un paso adiante i outro atrás, Galiza!

Gañou o primeiro premio de Poesía

galega nos "Juegos Florales de Betanzos"

de 1946 cun "tríptico á groria da

betanceira" e, dende Madrid colaborou coa

revista Alba. En 1955 aparecen, no tomo IV

da Escolma de Fernández del Riego,

poemas seus en galego. En 1961, sae do

prelo da editorial Galaxia Nimbos, a súa

obra cimeira.

Deixou inéditos, en castelán, o poemario

Sombras radiantes e unha longa

composición, Melodía.