poemas para a sobriña do pintor

29
POEMAS PARA A SOBRIÑA DO PINTOR POEMAS POEMAS PARA A SOBRIÑA PARA A SOBRIÑA DO PINTOR DO PINTOR RRR 1

Upload: mailconraul

Post on 07-Apr-2016

229 views

Category:

Documents


4 download

DESCRIPTION

 

TRANSCRIPT

Page 1: Poemas para a sobriña do pintor

POEMAS PARA A SOBRIÑA DO PINTOR

POEMAS POEMAS PARA A SOBRIÑAPARA A SOBRIÑA

DO PINTORDO PINTOR

RRR

1

Page 2: Poemas para a sobriña do pintor

POEMAS PARA A SOBRIÑA DO PINTOR

(POEMAS PARA LA SOBRINA DEL PINTOR)

PORTADA E ILUSTRACIÓN DE CAINO VASCONCELLOS

EDICIÓN BILINGÜE

ICARO

2

Page 3: Poemas para a sobriña do pintor

POEMAS PARA A SOBRIÑA DO PINTOR

Só a través dun sentimento puropode chegar unha aceptación profunda.

Sólo a través de un sentimiento puropuede llegar una aceptación profunda.

3

Page 4: Poemas para a sobriña do pintor

POEMAS PARA A SOBRIÑA DO PINTOR

CE TOIT TRANQUILE,OÙ MARCHENT DESCOLOMBES,

Colleu o neno cos seus dedoso noso corazón temoroso...

É terrible que o destinonos depare esta sorte:

a inocencia abriu un corpopara ver latexar o corazón.

Cogió al niño con sus dedosnuestro corazón temeroso...

Es terrible que el destinonos depare esta suerte:

la inocencia abrió un cuerpopara ver latir el corazón.

4

Page 5: Poemas para a sobriña do pintor

POEMAS PARA A SOBRIÑA DO PINTOR

ENTRE LES PINSPALPITE,ENTRE LES TOMBES;

Andoriñas de mardemasiado lonxe.

Estás aterecidae está a chover.

Na túa casa de camponon hai andoriñas de mar,

o mar é unha vaga presenzae non podes comprenderque te amo

porque estás fríae xa non falas,non dis nada.

Golondrinas de mardemasiado lejos.

Estás aterida y está lloviendo.

En tu casa de campono hay golondrinas de mar,

el mar es una vaga presenciay no puedes comprenderque te amo

porque estás fríay ya no hablas,no dices nada.

5

Page 6: Poemas para a sobriña do pintor

POEMAS PARA A SOBRIÑA DO PINTOR

MIDI LE JUSTEY COMPOSE DE FEUX

Neve nas ás,inmensas ásque abarcan a terra,que chegan ao sol.

Á douradacaeu nos teus ollosagora son as túas bágoas.

Nieve en las alas,inmensas alasque abarcan la tierra,que llegan al sol.

Ala doradacayó en tus ojosahora son tus lágrimas.

6

Page 7: Poemas para a sobriña do pintor

POEMAS PARA A SOBRIÑA DO PINTOR

LA MER, LA MER,TOUJOURS RECOMMENCÉE

Rompen as ondas,a onda morre.

Deixa que te ame!Amo-te!

Unha onda,outra onda,

e a música morre,na miña alma morre,

e eu amo-te.Amo-te!

Rompen las olas,la ola muere.

¡Deja que te ame! ¡Te Amo!

Una ola,otra ola,

y la música muere,en mi alma muere,

y yo te amo. ¡Te Amo!

7

Page 8: Poemas para a sobriña do pintor

POEMAS PARA A SOBRIÑA DO PINTOR

Ô RÉCOMPENSE

APRÈS UNE PENSÉE

Estiven a matinarneste estraño soñar,non sei onde podo chegar.

Quitade-me este pensamentocomo quen arrinca ás de bolboretaque é tan doce ver voar.

É o meu amor por tieste soñarque de luz encheu,que de odio encheu,estes ollos cegosde cego sentir.

Estuve meditandoen este extraño soñar,no sé dónde puedo llegar.

Quítadme este pensamientocomo quien arranca alas de mariposaque es tan dulce ver volar.

Es mi amor por tieste soñarque de luz llenó,que de odio llenó,estos ojos ciegosde ciego sentir.

8

Page 9: Poemas para a sobriña do pintor

POEMAS PARA A SOBRIÑA DO PINTOR

QU'UN LONG REGARDSUR LE CALME DES DIEUX!

Dúas gaivotas pasaroncomo o meu amor pasou por ti.

Feriron-se no ceo,nese único ceoque contemplamos agora.

Na praia están mortase alguén choracando achegae toca as súas ás,e pasa despois,

e segue até nóspara dicir-nosque non hai ceoneste ceo.

Dos gaviotas pasaroncomo mi amor pasó por ti.

Se hirieron en el cielo,en ese único cieloque contemplamos ahora.

En la playa están muertasy alguien lloracuando se acercay toca sus alas,y pasa después,

y sigue hasta nosotrospara decirnosque no hay cielo

en este cielo.

9

Page 10: Poemas para a sobriña do pintor

POEMAS PARA A SOBRIÑA DO PINTOR

QUEL PUR TRAVAILDE FINS ÉCLAIRS CONSUME,

Vai-se o desexoe é a única morte.

Entre marihuana e alcoholperderon-se os nosos soños,

alí, baixo as palmeirasbebendo ron nun porto calquerafornicando unha doncela.

Vai-se o desexoe é a única morte.

Se va el deseoy es la única muerte.

Entre marihuana y alcoholse perdieron nuestros sueños,

allí, bajo las palmerasbebiendo ronen un puerto cualquierafornicando una doncella.

Se va el deseoy es la única muerte.

10

Page 11: Poemas para a sobriña do pintor

POEMAS PARA A SOBRIÑA DO PINTOR

MAINT DIAMANTD'IMPERCEPTIBLE ÉCUME,

O lene caer dunha follaé o noso amor.Non nos une sequeraunha atracción sentimentalou iso que chaman.

É ese balbucir das follasunha harmonía simplee unha morte tan doceque bica os nosos beizos.

El leve caer de una hojaes nuestro amor.No nos une siquierauna atracción sentimentalo eso que llaman.

Es ese balbucear de las hojasuna armonía simpley una muerte tan dulceque besa nuestros labios.

11

Page 12: Poemas para a sobriña do pintor

POEMAS PARA A SOBRIÑA DO PINTOR

ET QUELLE PAIXSEMBLE SE CONCEVOIR!

Non son celoso,podes amar a outros homes.E se non te sirvodeixa-me durmir á túa beirae fai-lle un recuncho ao teu cantodas as noites,e di-lle -boa noite!-e apaga a luz.

No soy celoso,puedes amar a otros hombres.Y si no te sirvodéjame dormir a tu veray hazle un rincón a tu perrotodas las noches,y dile -¡buenas noches!-y apaga la luz.

12

Page 13: Poemas para a sobriña do pintor

POEMAS PARA A SOBRIÑA DO PINTOR

QUAND SUR L'ABÎMEUN SOLEIL SE REPOSE,

Corre o meu sanguee xa teño a túa face,rostro impecablede azul ollar,así o poida eu contemplar.

Corre o meu sanguee xa teño o teu cabelo,cabelo douradobaixo unha lousa balcánicana que poida ler-se o epitafio:“Namentres haxa Eternidade”.

Corre o meu sanguee xa teño o teu corpodeixando ver a súa pel relucentecomo unha estatua de Rodínou un Discóbolo de Atenas.

Corre o meu sanguee xa teño o teu perfume-encantador letargoque chega até a morte-.

Corre o meu sanguee xa teño os beizosque velan o soño do tridentedeitando-se sobre o mare sobre o ceo.

¡Corre o meu sanguee eu xa non existo!

13

Page 14: Poemas para a sobriña do pintor

POEMAS PARA A SOBRIÑA DO PINTOR

Corre mi sangrey ya tengo tu faz,¡rostro impecablede azul mirar!,así pueda yo contemplarlo.

Corre mi sangrey ya tengo tu cabello,cabello doradobajo una losa balcánicaen la que pueda leerse el epitafio:“Mientras haya Eternidad”.

Corre mi sangrey ya tengo tu cuerpodejando ver su piel relucientecomo una estatua de Rodíno un Discóbolo de Atenas.

Corre mi sangrey ya tengo tu perfume-encantador letargoque llega hasta la muerte-.

Corre mi sangrey ya tengo los labiosque velan el sueño del tridenteacostándose sobre el mary sobre el cielo.

¡Corre mi sangrey yo ya no existo!

14

Page 15: Poemas para a sobriña do pintor

POEMAS PARA A SOBRIÑA DO PINTOR

OUVRANGES PURS D'UNEÉTERNELLE CAUSE,

Esmagaba insectoscando asustabas:lembro ter aniquilado media faunapola túa aprehensión.

Mataba pequenos mamíferoscando ían aos teus pés temorosos,mais nunca agradeciches.

Cacei por ti en declaración de amor.Viñeron despois os homese o temor de Deus:a cal deles?

Asasinei homessen que ti souberase desterrei a Deus do corazón,pero isto nunca te importou.

Aplastaba insectoscuando te asustabas:recuerdo haber aniquilado media faunapor tu aprehensión.

Mataba pequeños mamíferoscuando iban a tus pies temerosos,mas nunca lo agradeciste.

Cacé por ti en declaración de amor.Vinieron después los hombresy el temor de Dios:¿a cuál de ellos?

Asesiné hombressin que lo supierasy desterré a Dios del corazón,

pero esto nunca te importó.

15

Page 16: Poemas para a sobriña do pintor

POEMAS PARA A SOBRIÑA DO PINTOR

LE TEMPS SCINTILLE ETLE SONGE EST SAVOIR

Acada a beira a túa mane eternamente ditosacolle os froitos das árbores,mais sempre hai alguénque os arreda da túa boca.

Brilla o desexo nos ollose o lume acendido nos ollos,pero son os labiosque arrebatan a vida-vida arrebatada eternamente-.

Alcanza la orilla tu manoy eternamente dichosacoge los frutos de los árboles,mas siempre hay alguienque los arredra de tu boca.

Brilla el deseo en los ojosy el fuego encendido en los ojos,pero son los labiosque arrebatan la vida-vida arrebatada eternamente-.

16

Page 17: Poemas para a sobriña do pintor

POEMAS PARA A SOBRIÑA DO PINTOR

STABLE TRÉSOR,TEMPLE SIMPLE À MINERVE,

Son un poeta,iso é o que son.Nin sequera bébedo podería obviartal certeza.

Son un poeta,iso é o que son.

Amo a liberdadeen época de represióne levo-te como un burguésdo moralismo á degradación,

con ela confundoebrio dos seus pracerescomo doutros amantes,

nos xardíns do Louvreas mulleres fan a rúae cobran sucios francospolos seus peitos.

Soy un poeta,eso es lo que soy.Ni siquiera borracho podría obviartal certeza.

Soy un poeta,eso es lo que soy.

Amo la libertaden época de represióny te llevo como un burguésdel moralismo a la degradación,

con ella me confundo,ebrio de sus placerescomo de otros amantes,

en los jardines del Louvrelas mujeres hacen la calley cobran sucios francos

por sus pechos.

17

Page 18: Poemas para a sobriña do pintor

POEMAS PARA A SOBRIÑA DO PINTOR

MASSE DE CALME,ET VISIBLE RÉSERVE,

Es unha egua salvaxe nun prado de Parísespida das túas roupaxes,nos teus ollos, como unha noite,hai estrelas que contemplan os amantes.

Percorres as tullerías,les versos de Rimbaude fas o amor ollando ao Senaun día azulsen que ninguén poida acusar-tede traizón.

Eres una yegua salvaje en un prado de Parísdesnuda de tus ropajes,en tus ojos, como una noche,hay estrellas que contemplan los amantes.

Recorres las tullerías,lees versos de Rimbaudy haces el amor mirando al Senaun día azulsin que nadie pueda acusartede traición.

18

Page 19: Poemas para a sobriña do pintor

POEMAS PARA A SOBRIÑA DO PINTOR

EAU SOURCILLEUSE,CEIL QUI GARDES EN TOI

Elas teñen perfecto coidado do seu corpoe ao que un home non prestaría atenciónnon se pode tachar de superficial.

Nada na muller é superfluo,e o seu empeño ponnesa mesma pretensión:atentar contra nóse amosar-nos a debilidadeque un home pode ter por aqueloque non considera.

Ellas tienen perfecto cuidado de su cuerpoy a lo que un hombre no prestaría atenciónno se puede tachar de superficial.

Nada en la mujer es superfluo,y su empeño poneen esa misma pretensión:atentar contra nosotrosy mostrarnos la debilidadque un hombre puede tener por aquelloque no considera.

19

Page 20: Poemas para a sobriña do pintor

POEMAS PARA A SOBRIÑA DO PINTOR

TANT DE SOMMEIL SOUSUN VOILE DE FLAMME,

O día raia no seu esplendor matutinocando un Deus sangra a súa gorxacun afiado coitelo.

Están as árbores en todo o seu esplendore observo á miña amadavolver-se para apercibir-me.

Di o poetaque a fermosuraé refinada, doce e honesta.

El día amanece en su esplendor matutinocuando un Dios sangra su gargantacon un afilado cuchillo.

Están los árboles en todo su esplendory observo a mi amadavolverse para apercibirme.

Dice el poetaque la bellezaes refinada, dulce y honesta.

20

Page 21: Poemas para a sobriña do pintor

POEMAS PARA A SOBRIÑA DO PINTOR

Ô MON SILENCE!...EDIFICE DANS L'ÂME

Hai un gran calendarioe todos os días son iguais.Pregunto-mese algunha vez te amei.

Neses meses que pasaronsen demasiada fortuna,eu pensaba en tipero non como pensanos amantes.

De que xeito referir a crueldade do amor?

Hay un gran calendarioy todos los días son igualesMe preguntosi alguna vez te he amado.

En esos meses que pasaronsin demasiada fortuna,yo pensaba en tipero no como piensanlos amantes.

¿De qué manera referir la crueldad del amor?

21

Page 22: Poemas para a sobriña do pintor

POEMAS PARA A SOBRIÑA DO PINTOR

MAIS COMBLE D'ORAUX MILLE TUILES, TOIT!

Fixen algúns poemas por conxugaro meu amor e o teu desdén.

Escribín algúns versos por verse os teus ollos brillabandun xeito distinto,pero a túa ollada sempre me reprochou-cousas da experiencia-descoñecer o segredoda túa desidia.

Cae a inspiracióncomo chuvia de tormenta,mais ti ignoras a que alma pertence.

Hice algunos poemas por conjugarmi amor y tu desdén.

Escribí algunos versos por versi tus ojos brillabande una forma distinta,pero tu mirada siempre me reprochó-cosas de la experiencia-desconocer el secretode tu desidia.

Cae la inspiracióncomo lluvia de tormenta,mas tú ignoras a qué alma pertenece.

22

Page 23: Poemas para a sobriña do pintor

POEMAS PARA A SOBRIÑA DO PINTOR

TEMPLE DU TEMPS,QU'UN SEUL SOUPIR RÉSUME,

Sobre a pálida herbao meu cálido amor agarda.Eu lía versos aos seus claros ollose o regato cantaba alí perto.Deu-me a bicar a súa boca,nunca o esquecerei!,pero agora choro a súa morte.

Sobre a pálida herbao meu amor descansa.Poño-lle rosas na lápidae deixo algunhas palabrasá beira do regato que canta,namentres me dá a bicar a súa bocafría como o mármore dunha tumba.

Sobre la pálida hierbami cálido amor aguarda.Yo leía versos a sus claros ojosy el arroyo cantaba allí cerca.Me dio a besar su boca,¡nunca lo olvidaré!,pero ahora lloro su muerte.

Sobre la cálida hierbami amor descansa.Le pongo rosas en su lápiday dejo algunas palabrasa la orilla del regato que canta,mientras me da a besar su bocafría como el mármol de una tumba.

23

Page 24: Poemas para a sobriña do pintor

POEMAS PARA A SOBRIÑA DO PINTOR

À CE POINT PUR JEMONTE ET M'ACCOUTUME

Estou a camiñar cara a ti.Os pasos levaron-mea outear desde o cumioa selva da vida.

Non perdas o ritmo,é importantenon pisar ao ser amadoe distinguir que bailamostan achegados o un ao outro.

Demostra-me que me amas?Dá-me unha proba do teu amor?

Aquí a tes fronte aos teus ollos,mais, como poden estar tan afastadosos ollos dos ollos?

Camino hacia ti.Los pasos me han llevadoa otear desde la cumbrela selva de la vida.

No pierdas el ritmo,es importanteno pisar al ser amadoy distinguir que bailamostan próximos el uno del otro.

¿Demuéstrame que me amas?¿Dame una prueba de tu amor?

Aquí la tienes frente a tus ojos,pero, ¿cómo pueden estar tan lejoslos ojos de los ojos?

24

Page 25: Poemas para a sobriña do pintor

POEMAS PARA A SOBRIÑA DO PINTOR

TOUT ENTOURÉDE MON REGARD MARIN;

O noso corpo cambiou para outros corpos,os nosos xenitais medraronabarcando-o todoe o abismo fixo-se para que o suicidarematara alí os seus días.

Mesmo unha Proxección,principio precursorcuxa finalidadenon podemos abranguer,está o noso destino atadocomo o dun licántropo á lúa.

Nuestro cuerpo cambió para otros cuerpos,nuestros genitales crecieronabarcándolo todoy el abismo se hizo para que el suicidarematara allí sus días.

Igual que una proyección, principio precursorcuya finalidad no podemos abarcar,está nuestro destino atado

como el de un licántropo a la luna.

25

Page 26: Poemas para a sobriña do pintor

POEMAS PARA A SOBRIÑA DO PINTOR

ET COMME AUX DIEUXMON OFFRANDE SUPRÊME,

Ispe-te para que só eu poida amaro teu corpo adorable e levemente amado,os peitos sedososde amor pronunciadoe a dozura dun corazón.

Ispe-te para que só eu poida amaro teu corpo adorable e levemente amado,os beizos que deron a vida,e ese val no que se perdeu o homecando caeu dos teus altos cadrísao máis profundo dos soños.

Desnúdate para que sólo yo pueda amartu cuerpo adorable y levemente amado,los pechos sedososde amor pronunciadoy la dulzura de un corazón.

Desnúdate para que sólo yo pueda amartu cuerpo adorable y levemente amado,los labios que dieron la vida,y ese valle en el que se perdió el hombrecuando cayó de tus altas caderasal más profundo de los sueños.

26

Page 27: Poemas para a sobriña do pintor

POEMAS PARA A SOBRIÑA DO PINTOR

LA SCINTILLATION SEREINE SÈME

Podemos ser sarcásticosbaixo o ceo azule con fermosas palabrascultivar a poesíapara profundarna nosa mesquiña amargura.

É pecado,e aparente como o pecado,contemplar un corpopor amar.

Quita-te, por favor,toda amabilidadee amosa-nos o rostro máis cruel:a crueldade tamén obrigaá máis sincera contradición.

Podemos ser sarcásticosbajo el cielo azuly con hermosas palabrascultivar la poesíapara profundizaren nuestra mezquina amargura.

Es pecado,y aparente como el pecado,contemplar un cuerpopor amar.

Quítate, por favor,toda amabilidady muéstranos el rostro más cruel:la crueldad también obligaa la más sincera contradicción.

27

Page 28: Poemas para a sobriña do pintor

POEMAS PARA A SOBRIÑA DO PINTOR

SUR L'ALTITUDEUN DÉDAIN SOUVERAIN.

Cando me ergo sinto-me sucio,se todo o que sonestá falto de verdadenon son merecedor do seu sorriso.

Cando corre esa dozura polo sangueé a súa humanidade desbordadao que máis amo.

Despois de ser desapiadado e indiferente con todo,achego á súa beira como un réptilinsinuando un aloumiño.

O que eu quero é a súa fresca flore a súa tenrura,tanto como para desexar que murche.

Cuando me yergo me siento sucio,si todo lo que soyestá falto de verdadno soy merecedor de su sonrisa.

Cuando corre esa dulzura por la sangrees su humanidad desbordadalo que más amo.

Después de ser despiadado e indiferente con todo,me acerco a su lado como un reptilinsinuando una caricia.

Lo que yo quiero es su fresca flory su ternura,tanto como para desear que se marchite.

28

Page 29: Poemas para a sobriña do pintor

POEMAS PARA A SOBRIÑA DO PINTOR

RRR

29