1. Pikutara baloia!!! Nik 6 urte neukazan, 2008-ko udabarrian, ni etxean nengoan, asperturik, ez jakinik zer egin, jolas danak jolasturik. Pufff!!! esaten neban denpora guztian. Zer egingo dut? Galdetuz nire buruari behin eta barriro. Ez daukat zer eginik!!! jolastu dot kotxeekaz, gudako panpinekin ere, eta nire aita eta ama ezkatzean dagoz janaria prestatzen, eta orain ezin dabe jolastu nirekin... Eta halako batean, bururatu jaten: Baloiarekin jolastuko dot!!! Baloi txiki eta bigun batekin hormaren kontra joten hasi nintzen, eta halako batean nire aitak ezkatzeko atea igiri eta ezan eban: Janaria prestatuta dago!!! orduan ni despistatu egin nintzen eta baloia ezkatzerantz abiatu zen, eta balkoiaren atea igirita egoanez, baloia kalerantz berantz joan zan, pikutara!!! Nire aitari aurretik pasatuz harrituta geratu zan, eta ez zan bakarra, ni ere ahozabalik geratu nintzen. 2. Segundu batzuk igarotean arineketan kalerantz joan ginen baloia topatera, kaleko jendeari galdetuz: ikusi duzu baloi bat zerutik jausten? Eta eurek erantzun: Ez, ez dot ikusi baloirik, eta gutxiago zerutik jaitsita!!! Mila pertsonari galdetu harren, ez zegoan baloiaren arrastorik. Orduan, ni, etxera joan nintzan triste, baloia aurkitu barik. Hordu erdi igaro ondoren, nire aita balkoian egoan, eta aurreko balkoiko gizonak ezan euton: Au baloia zeuena da? Bai, bai, Ezan eutson nire aitak. Ni egongelan negoala, nire aitak esku artean bizkar atzean eukala baloia, esan eustan: Ibai, Ibai, begira zer topatu dodan!!! Nik buelta erdia emon eban, eta han zegoan baloia. Yupiiiiiiii!!!! baloia berreskuratu dot!!! negoan saltoka esanez. Balkoirantz hurbildu nintzan, eta aurreko gizonari esan nintzan: Eskerrik asko!!! eta berak: Ez dago zergaitik mutiko. Orduan, jan eta gero, nire aitarekin jolastu neban. Susto izugarria euki neban!!! Ala bazan ala ez bazan, sartu dadila kalabazan, eta urten dadila Euskal herriko plazatan. 3. Egilea: Ibai T