ENFERMIDADES NEURODEXENERATIVAS: ESCLEROSE MÚLTIPLE

QUE SON AS ENFERMIDADES NEURODEXENERATIVAS?

DEFINICIÓN: Unha enfermidade neurodexenerativa é aquela na que os trastornos cognitivos débense a un aumento no proceso de morte celular, reducindo o número de neuronas e xerando cambios na conduta.

CAUSAS: A forma na que se altera a viabilidade da cabeza aínda son descoñecidas, aínda así, hai diversas hipótesis. Unha destas ideas, di que pode que a causa estea en alteracións de proteínas claves en diversas funcións e na arquitetura do organismo.

ACTIVIDADES AFECTADAS: Hai varias, pero entre as máis comúns están o equilibrio, o movemento, o fala e o respirar. Tamén hai diversas funcións do corazón que poden presentar problemas.

CURAS: A maioría delas non teñen cura.O tratamento pode axudar a mellorar os síntomas, aliviar a dor e aumentar a movilidade.

QUE É A ESCLEROSE MÚLTIPLE?

A esclerose múltiple é unha enfermidade crónica e autoinmune que afecta á materia blanca do cerebro ( parte do sistema nervioso central composta por fibras nerviosas mielinizadas ) e á médula espiñal, provocando a aparición de placas escleróticas que impiden o funcionamento normal desas fibras nerviosas.

COMO SE DIAGNOSTICA?

O diagnóstico da esclerose múltiple é difícil, non existe ningún test que probe de forma inequívoca se alguén padece ou non a enfermidade.

Sen embargo, en 1965, Schumaker e o seu equipo, fixeron uns criterios para poder averiguar clínicamente se alguén está afectado pola enfermidade:

1 Signos obxectivos de disfunción do sistema nervioso central.

2 Evidencias de danos en dous ou máis sitios.

3 Dano predominante na substancia branca.

4 Dous ou máis brotes de polo menos 24

horas con separación mínima de un mes entre eles.

5 Idade de aparición entre 10 e 50 anos.

6 Progresión lenta durante 6 meses.

7 Diagnóstico por un neurólogo: os signos e

síntomas non poden ser explicados por outra enfermidade.

CALES SON OS SÍNTOMAS DA ESCLEROSE MÚLTIPLE?

Cansancio

Visión dobre e borrosa

Perdida de forza e sensibilidade nalgunha parte do corpo

Vérigo ou falta de equilibrio

Problemas de control urinario

Problemas do fala

Temblor nas mans

Dificultade para andar ou coordinar movementos

Debilidade nos membros

Sensación de hormigueo ou entumecemento

...

CALES SON OSTIPOS DE ESCLEROSE MÚLTIPLE?

REMITENTE-RECURRENTE: É o tipo maioritarío. Os síntomas aparecen como brotes que poden durar días, semanas ou meses, e variarán dun episodio a outro según a zona do sistema nervioso central afectada.

PRIMARIA PROGRESIVA: A aparición dos síntomas prodúcese de forma progresiva.

SECUNDARIA PROGRESIVA: Os afectados comezan cun empeoramento neurolóxico progresivo que deriva en esclerose múltiple.

PROGRESIVA RECURRENTE: Caracterízase por unha progresión constante da enfermidade desde o principio.

COMO SE TRATA?

Hai dous tipos de medicamentos:

MODIFICADORES:

Reducen a frecuencia e intensidade dos brotes.

Preveñen a aparición de nocas lesións na Resonancia Magnética Cerebral.

Poden retrasar e reducir as discapacidades adquiridas.

REHABILITADORES:

Aos pacientes se lles recomenda realizar un tratamento

rehabilitador multidisciplinar adecuado ao momento evolutivo,

xa que pode mellorar a calidade de vida relacionada coa saúde

e a funcionalidade nas actividades da vida diaria.

As empresas dedicadas á esclerose múltiple adoitan contar con:

- Fisioterapia.

- Psicoloxía/Neuropsicoloxía.

- Logopedia.

QUE MEDICAMENTOS SE PODEN EMPREGAR?

FATIGA: Amantadina, Modafinilio, Pemolina, Metilfenidato...

ESPASTICIDAD: Baclofeno oral, Tizanidina, Diazapam, Gabapentina, Cannabinoides, Baclofeno intatrecal...

CAPACIDADE DE MARCHA: Aminopiridinas.

DOR NEUROPÁTICA: Gabapentina, Carbamacepina, Amitripitilina, Pregabalina...

DÉFICIT COGNITIVO: Donepezilo, Interferón beta, Acetato de glatirámero, Rivastigmina, Memantina...

DISFUNCIÓN VESICAL: Oxibutinina, Tolterodina, Desmopresina...

A QUE PARTES INTERNAS AFECTA?

Dependendo do tipo de esclerose múltiple e da persona afectada, pódense establecer catro formas ou patróns de lesións internas:

PATRÓN I : A lesión presenta células T ( tipo de glóbulo branco con función defensiva ) ao redor dos capilares. Os oligodendrocitos ( tipo de células de glía ) están case intactos e non se xeran anticorpos.

PATRÓN II : A lesión tamén presenta células T ao redor dos capilánares. Os oligodendrocitos están case intactos pero poden apreciarse signos de xeración de anticorpos.

PATRÓN III : As lesiones son difusas e presentan inflamación. Os oligodendrocitos están danados. As lesión non rodean os vasos capilares e hai un anel intacto de mielina arredor deles.

PATRÓN IV : A lesión presenta bordes abruptos e oligodendrocitos dexenerados con un anel de mielina. Hai unha ausencia destas células no centro da lesión.

QUENES REALIZARON O TRABALLO?

GONZALO ALCALÁ-ZAMORA DORREGO

PABLO GARCÍA LAGOA

MARCIAL SEOANE CASADO