Compañeras, ya suenan las alarmas… ¡el miedo va a cambiar de bando!

Zenbat abesti, garratz eta ezti, kantatu ote dituzte Garik eta Francisek, Bilbo handiko esentzia eta tendentzien

inguruan, drogak eta prostituzioa, poteoak Someran, delinkuentzia Sanfranen, gaupaseroak eta “txakurtxirulak”

Bilbin eta lehoiak koliseoan, jaungoikoa eta lege zaharra. Topikoak tokiko, Arestiren labe garaien kea titanio plaka

bilakatu da, nik nahiago nuen zikinkeria, eta barrara heltzeko eskilarak jaitsi beharreko tabernak, tabako kez

ilunduak. Urdangarinek eta Sorkunek adina kantu eskainiko nizkioke nik Gasteizi; kultura gafapastistaren aldarriak

Parralen, poteoak Kutxin, errealitate gordinari zerion iraultza usaina, kalean mugimendua, kaleak mugimenduan,

iraultza egin genuen Gasteizen bost urtez. Goizeko bostetan, iraultza pertsonal eta kolektiboa, arratsaldeko

zazpietan, uhinetan, hormetan, iraultza egin genuen ohean, kanpusean, gaztetxean, Frantzia kalean… eta oraindik

ere, bost urtez kutxiko barra ertzak hitzez, bertsoz, ukabilez, laztan eta muxuz, bilera klandestinoetarako

kedadak adosteko papertxoz… sinatu ostean, oraindik ere, maitasunez eta gorrotoz, eta batez ere nostaljiaz egin

ohi dut Fariñasetik Hala Bedirainoko bidea.

Amodioa eta gorrotoa hatz koskoetan tatuaturik, sentimenduz eta arrazoiz egiten omen da iraultza bat, eta

Gasteizen bost urtean zapaltzera iritsi ez nintzen leku bat zapaldu nuen azkeneko bisitan. Itziar Zigak zioen,

munduko alkaterik onenari kalean gazteekin topo egitea gustatzen ez zaion bezala, guri ere ez zaigula batere

gustatzen kalean pauso bat eman orduko “segurtasun” kamera, komisaria, edota elizaren batekin topatzea eta

aldiz, ezinezkoa da hala ez gertatzea. Gasteizen etxetik alde zaharrera bidean hiru Telepizza eta bost elizarekin

egin dezakezu topo, eta are gehiago Zaramaga auzoan bizi bazara: hiru eliza, eta Bulebarra, sistema kapitalista

patriarkalaren maketa perfektua. Etxera sartzeko borondaterik izaten ez nuen bakoitzean egiten nuen topo

elizaren batekin, baina sekula ez nuen hara sartzeko borondaterik izan, aurreko astera arte. Zaramagan, langileriak

desoreka sozialaren kapitulurik gordinenetarikoa ezagutu zuen auzoan, gazteek eliza bat okupatu zuten

martxoaren hiruan, duela 37 urte poliziak eraildako bost langileak gogora ekartzeko omenaldiaren ostean. Josebe

Iturriotzek esan zuen Jaungoikoa, biziko balitz, ez litzakeela gurutzean besoak zabal, edo besoak gurutzaturik

geratuko; herri asanbladetan, ikasleen mobilizazioetan, langileekin eta sektore gutxitu horien guztien ondoan

egongo litzakeela, eta gazte gasteiztarrek Jaungoikoaren etxea herri sektore desberdinei zabaldu eta borroka

esparru bilakatu zuten astebetez. Gu ostegun eguerdian izan ginen bertan, eta berriz sentitu ahal izan nuen

iraultza egin genuela Gasteizen, iraultza egin zutela 76an, eta iraultza egiten jarraitzen dutela gaur.

Ikararen koordenada berriak Europa zaharreko estoldetan; Syntagma, Puerta del Sol, Zaramaga… boteregunerik

indartsuenak ere eraitsiko ditugulako herri botereaz! Eta bihar, beldurrik gabe esnatuko bagina?