ZERGATIK HONTZEK UUUUU…UUUUUU

EGITEN DUTE? Aspaldian baso handi batean hartz alfer bat bizi zen. Gauean janari bilatzen zuen eta egunean lo egin nahi zuen, baina ezin zuen lorik egin txoriek zarata handia egiten zutelako. Egun batean, hartzak txoriei erran zien:

- Etorri nere kobazulora eta kanta bat emango dizuet zuen txitoei erakusteko.

Txori bakoitzak bere kanta hartu zuen eta estera eraman zuten txitoei erakusteko. Hontza esnatu zen eta bere kanta hartzera joan zen. Ez ziren geratzen eta hartzak esan zion: - Joan herri batera eta musika batetik kanta

hartu. Hontza abiatu zen eta herrira iritisi zinerako gaua zen.. Musikariak erdi lo zeuden bibolin jolea izan ezik. Honek, erdi esnatuta zegoenez, bibilinarekin egiten zuen :

- UUUUUUUU….UUUU….

Hontzak kanta hori Ikasi zuen eta bere txoriei

erakutsi zien. Horregatik UUUU… entzuten duzunean hontza da.

Zuhaitzak eta oxigenoa

Bazen behin herri txiki batean, mendi handi batean, zuhaitzak, animaliak, loreak....zeuden, baina papera egiteko zuhaitz asko mozten ari ziren . mendi hori zuhaitzik gabe gelditu zen, orduan ia-ia ez zegoen oxigenorik.

Egun batean herri horretako alkateak jende guztiari plazara joan behar zirela esan zion eta denak plazan zeudenean esan zuen:

-Oraindik aurrera debekaturik kago zuhaitzak mozten papera egiteko, papera egin nahi baduzue birziklatu! Orain denen artean haziak erosi behar ditugu zuhaitzak eta oxigenoa izateko! Denek haziak erosi zituzten. Orduan landatu zituzten zuhaitzak eta hortik aurrera oxigenoarekin pozik bizi izan ziren.

Gabonetako Zuhaitza

Bazen behin basoan zuhaitz bat. Negua zen, Orduan pertsonak zuhaizak moztera joaten ziren, Gabonetako zuhaitzak ez zutelako. Egun batean mutil batzuk zuhaitz bat moztu zuten “Nin “ deitzen zen.

Etxera heldu zirenean denak zuhaitza apaintzen hasi ziren. Negua pasatu zenean ganbarara igo zuten arratsaldean erretzeko.

Zuhaitzak pensatzen zuen: - Ez da ezer gertazen, gainera zerura igoko naiz , nire

aita eta amarekin egonen naiz. Pozez hil zen. Hurrengo egunean neskatila batek, bere gelara joan zenean,

zuhaitzaren espiritua ikusi zuen. Neskak esan zion:

- Baina ,zu ez zaude erreta? - Bai,baina ez dakit zer gertatu den! - Orain mamu bat ematen duzu. - Ba, bai. Ez nago batere pozik egoera honetan.

Hasi ziren hitz egiten. Bat batean zuhaitzak argi bat ikusi zuen eta esan zion neskatilari:

- Orain joan behar naiz. Neskak esan zion: - Agur!

Handik aurrera zuhaitzak suertea eman zion neskatilari.

Basoa

Bazen behin Angel izeneko mutil bat. Beti joaten zen basoetara lagunekin, baina ez baso alai eta koloretsu batera ez, oso itsusi eta iluna zen.

Egun batean angel soan zen bakarrik , bat batean norbaitek hitz egin zuen, ahotsa oso sakona zen.

Angel konturatu zen basoa hitz egiten ari zela, oihuka eta korrika hasi zen etxera iritsi arte.

Hurrengo egunean, Angel ardiekin joan zen basora, aseguratu zen ardi denak zeudela, baina ardi bat falta zen, Petronila deitzen zena desagertu egin zen.

Angel, basotik oihukatzen ari zen Petronila!! Petronila!! Momentu batean, berak uste zuen Petronila zela eta kalabaza

bat zen, izugarrizko susto hartuz oihukatu zuen. Angel oihukatzen ari zenez, Petronila agertu zen.

Zer poza! Horrela ardi guztiak elkartu zituen eta hortik aurrera baso

horrek beldurra ez zion ematen.

BASOA BABESTEN

Orain dela gutxi bost mutil eta hiru neska manifa bat egin zuten. Mutila Ander, Ekaitz, Imanol, Mikel eta Aingeru deitzen ziren. Neskak berriz Naroa, Haizea, eta Sara. Basoari zerbait pasatzen bazitzaion gorrotazen zuten, eta kutsatzen ari zirela basoa konturatu ziren, horregatik manifa konbokatu zuten. Hurrengo egunean zortzi lagunak Basora joan ziren, Imanolek ideia bat izan zuen:

- Hamabietan zakarraren kamioia etortzen da. Zer moduz zakarrontzi erraldoiak egiten baditugu?

- Bale! Hemen geldituko gara jendeak zakarrontziak daudela konturatzeko.

Orain jendeak ez dio basoari mina egiten, den-denak poz-pozik bizi ziren betirako.

Zuhaitza

Egun batean, gizon batzuk mendira joan ziren baina basoan galdu ziren.

Sua egiteko gizon batek zuhaitzak moztera joan zen. Justo moztu behar zuenenan ahots batek esan zion ez mozteko bestela zuhaitzak bere kontra egongo zirela, baina ez zuen jaramonik egin eta moztu zuen.

Orduan zuhaitz guztiek erasotu zioten eta korrika joan zen.

Bere lagunak enteratu zirenean berehala korrika hasi ziren. Basotik atera zirenean etxera joan ziren ea poz-pozik bizi izan ziren.

BASOKO EHIZTARIAK

Bazen behin, basoan ehiztari gaizto batzuk, zuhaitzak apurtzen eta animaliak hiltzen ari zirela.

Orduan animaliak eztabaidan hasi ziren, ehiztariak beraien basora ari zirela apurtzen eta animaliak ari zirela hiltzen.

Animalia txiki bat herrira joan zen eta alkjatearekin hitzegin zuen, alkateak animaliaren hizkuntza ulertzen zuelako. Alkateak entzun zuenarekin oso-oso aserré jarri zen eta Basora joan zen bere laguntzailekin.

Ehiztariekin hitzegin zuen alkateak, Orduan ehizteriek ez zuten gehiago ezer hil ezta ezer apurtu eta handik aurrera oso –oso pozik bizi izan ziren.

Zaindu Basoa!!

Egun batean, mutil batek, Iosu zuela izena, zerura begiratu zuen eta zenbat kontamintzen zituzten hegazkinek ikusi zuen. Zerbait egin behar zuela pentsatu zuen.

Korrika joan zen bere etxera eta amari esan zion:

- Ama, Ama! Ez dut hegazkinez joan nahi. Ez naiz gehiago joanen hegazkinez.

Amak esan zion:

- Zergatik?

- Asko kontaminatzen dutelako.

- Ados, baina zerbait gehiago egiten ahal duzu ez kutsatzeko, adibidez, ez hainbeste gastatu, ez bota gauzak lurrera….

Josuk erantzun zion amari: - Bale. Zuk esan didazuna aginen dut. Urteak paza ziren, orain Josuk 22 urte ditu eta basoak zaintzen ari

da. Horrela da bere lana.

TXIP ETA TXOP BASOAREN KONTRA

Txipek eta Txopek beti bezala basoan hartzen dituzte intxaurrak gero horien etxeetan jateko.

Egunak pasa ondoren, Basoak konturatu zen Txip eta Txop intxaur asko hartzen ari zirela eta ez zioten uzten animaliei intxaurrak hartzen.

Basoak esan zien zuhaitzei eta adarrei:

- Txip eta Txop etortzen badira, ez utzi intxaurrak hartu. Gero, Txip eta Txopek intxaurrak nahi zuten, baina ezinezkoa zen

hartzea. Txip eta Txop konturatu zirenean Basoak ez ziotela uzten, esan zioten: - Zergatik ez diguzu uzten intxaurrak hartzea?

Basoak erantzun zien:

- Gainerako animaliek intxaurrak izan ezin dutelako. Hortik aurrera Txipek eta Txopek ez dute intxaurrik hartzen, jada

asko baizuten jateko. Orain Basoko animalia batzuk ere bai daukate intxaurrak urte

osorako.

MUTIKOA ETA BASOA

Egun batean, mutilo batek Basora joan nahi zuen eta aitak

esan zion basoa zer zen.

Esan zion:

-“Basoa naturaren parte hartzen du. Zuhaitzik gabe gu hil egingo

ginen. Basora joaten zarenean ez apurtu ezer”.

Mutikoa basora joan zenean ezer ere ez zuen apurtu .

Hortik aurrera gauza asko ikasi zituen basoari buruz.

IRATXOAK BASOAN GALDUTA

Behin batean, bost iratxo basoan bizi ziren. Oso-oso txikiak zirenez

jendeak ezin zituen ikusten. Egun batean, galdu ziren, ez zekiten nora joan, hartza eta untxiak

beldurra ematen zielako. Ibili eta ebili, azkenean etxe batera iritsi ziren, zoragarria zen etxe

hori! Han Iratxo batzuekin elkartu ziren eta hasi ziren pentsatzen nola konpondu basoa, kutsadura eta azken finean mundua.

Gaur egun, horrela jarraitzen dute, mundua ezin konponduz.

LEHENENGO ALDIA JOATEN DIRELA BASORA

Egun batean Ane, Haizea, ande reta Beñat Basora joan ziren. Lehenengo

aldia joaten zirela zen , ez zekiten zer zegoen han. Iritsi zirenean, autobusetik jaitsi ziren. Denek batera esan zuten:

- Aiba. Zer polita da! Han untxiak, azeriak, urtxintxak, okinak, txoriak, zizareak, sugeak, zuhaitzak… zeuden. Bazkaltzeko ardua zen, Aneri urtxintxa bat gaitera erori citación, eskerrak oso txikia zela!Zortzi hilabete zituen eta.

Joan ziren denak urtxintxarekin paseo bat ematera basotik, abentura pilo bat pasatu zuten. Bueltatzerakoan argazki asko erakutsi zien denei, irri asko egin zuten etxera joan zirenean.

Oso ongi pasatu zuten egun hori.

Frantzisko Deuna Ikastetxe Publikoa

3. B mailako ikasleak