As sementes

Que deixou a

guerra… “DIARIO DE LECTURA”

Autora: Marina Mayoral.

Editorial: Xerais.

Coleción: Fóra de xogo.

Título: Tristes armas.

12-1-12

O comezodesta novela é moi triste porque as irmánsteñen que marchar a Rusia e por enrriba non se puideron despedir da nai,algo que as entristeceumoitísimo.

A irmámaiorreflectiu os seussentimentosna carta que está pensando escribir pero non llevaidicir as cousas malas solo boas.

13-1-12

Tamén me deu pena León,oneno que estaba só no porto e rompeulle o seuxoguete.Non me imaxino estar nassúassituacónstendoaosmeus país na guerra civil.

14-1-12

Despois de tanto tempo buscando a oportunidade de escribirlle unha carta a nai,Harmonía alégrase cando a mestra lle di que teñen que escribila,quería contarlle tanto que non sabía polo que comezar,e Rosa debuxoulle unha galiña.

15-1-12

Agora a pobre Harmonía ten malos soños pensando en que a súa carta non chegará.

Por fin fíxose amiga de León e eu creo que se están comezando a gustar.

E non pensaba que Rosa(a irmá de Harmonía)fora tan

lista.

16-1-12

O texto cambiou e comeza a falar del e do que desexa.É moi triste que se encontrou con Henrrique un amigo del,os dous teñen poucas esperanzas de sobrevivir.

Polo visto aínda non chegou a carta de Harmonía e de Rosa.

17-1-12

De súpeto entérome de que Miguel morre,non me imaxino que mal o pasarán as nenas ao enterarse.

Menos mal que o pai de Henrrique axuda a marchar para Francia a Carmiña.

Agora só queda ver o que pasa...

18-1-12

Carmiña e Irene fixéronse moi amigas e esta axudouna a coller un barco que iría para Marsellas e de aí aArxentina.

Sorprendeume que Carmiña soñara co mesmo que Harmonía e que durmiu sobre a súa

carta.

19-1-12

Agora explícanos un pequeno resume da vida de Bonifacio e que a carta das nenas pasou a censura e agora a ver se chega ao seu destino.

20-1-12

É unha pena que a carta das rapazas estea pasando por tantas mans menos polas de Carmiña.

Paréceme mal que o marido chámalle sempre parva a Neves.

21-1-12

Son preciosas as cousas que di o carteiro sobre como ama e amaba a Carmiña,e que a quixo como nunca quixo a outra muller.

O carteiro caíame bastante ben,quero que se xunte con Carmiña.

22-1-12

Estou contentísimo de que míster Butwin e Carmiña casaran

Pero teño a pena de que agora coa guerra mundial Estados Unidos e Rusia están enfrontados,e Carmiña,Harmonía e Rosa están separadas,teño o presentemento de que a nai e as fillas non se xuntarán...

23-1-12

Isto é xenial,agora todos os personaxes namoráronse,Harmonía e León imaxínomos facendo moi boa parella e non sei se Rosa está namorada de León espero que non e que se xunte con un da súa clase.

24-1-12

Que ben que a Rosa se lle dea xenial o ballet e que llo recoñeza a directora croque Rosa xa non ten queixa,a pesar de estar en guerra,o destino estase portando ben con elas,despois de tantas angustias.

25-1-12

Por fin os rapaces decidiron que facer resolvéndose ad dúbidas os uns con outros.

E Rosa quere contarlle a Harmonía que Pedro a quere,e a Pedro que Harmonía o quere.

Pero como prometeu,non o pode dicir.

26-1-12

Estou demasiado contento! Por fin Harmonía e León son mozos,despois de dudas,celos e sufrimento xa son totalmente felices.Cheguei ao epílogo a ver como remata a historia.

27-1-12

A pesar do mal comeo todo acabou moi ben:Rosa,unha estrela,Harmonía con León,León físico importante,Carmiñacidadana americana.

E menos Carmiña todos volveron a instalarse na vila.

“OPINIÓN”

Este libro encantoume,reflicte moi ben os sentimentos dos personaxes.