De Calandrona a Calandrina...

Complicat aquerò de passar de l'aute costat...Brembà's e aplicar causas qui hasèsnaturaument. Tornar apitar causas, anar dinc alas arraditz de quauquarren qui hasès d'un biaisnaturau.

"- Que saps, lo que de nau, deu quau parlèm locòp passat. Qu'èra tarrible . Lo cambiament,qu'ac comprenoi au licèuen sortint deCalandreta. Nat dret a la paraula! Nat lòcd'escambis. Plan segur que i avè tostempsdelegats, mes, malurosament pas nat momenthicat en plaça entà partatjar que que sia. B'eidedòu har !-Quiò. Qu'èi hèra enveja d'estar presidenta osecretari ! Qu'ei agradiu, qu'èi l'impressiond'estar ua grana ! Las cintas, que'm permeten deganhar hidança en jo, de'm sentir mei escotadae d'aver mei d'importància. Aver un mestièrqu'èm hè aver ua plaça dens la classa. Quan pugide cintas, qu'ei com ganhar quauquarren,m'apressar deus amics qui an un an mei.-Segur, qu'èra hòrt important tà jo. Que'mmanquè hèra un còp au licèu,sortida de Calandreta. N'èri pasmei factora o secretari mes unnumèor au bèth miei d'unpalhat d'escolans. "

La seguida lo còp qui vien...

Anaís La Hiteta L'arròca

Let it go

The snow glows white on the mountain tonightNot a footprint to be seenA kingdom of isolationAnd it looks like I'm the queen

The wind is howling like this swirling storm insideCouldn't keep it in, heaven knows I tried

Don't let them in, don't let them seeBe the good girl you always have to beConceal, don't feel, don't let them knowWell, now they know

Let it go, let it goCan't hold it back anymoreLet it go, let it goTurn away and slam the door

I don't careWhat they're going to sayLet the storm rage onThe cold never bothered me anyway

It's funny how some distanceMakes everything seem smallAnd the fears that once controlled meCan't get to me at all

It's time to see what I can doTo test the limits and break throughNo right, no wrong, no rules for meI'm freeLet it go, let it goI am one with the wind and skyLet it go, let it goYou'll never see me cryHere I stand and here I'll stayLet the storm rage on

My power flurries through the air into the groundMy soul is spiraling in frozen fractals all aroundAnd one thought crystallizes like an icy blastI'm never going back, the past is in the past

Let it go, let it goAnd I'll rise like the break of dawnLet it go, let it goThat perfect girl is goneHere I stand in the light of dayLet the storm rage onThe cold never bothered me anyway

Robert Lopez / Kristen Anderson­LopezEmanuel Kiriakou

Libra soi

La nèu a nueit qu'ei tota lusentaNada peada, tot qu'ei blancd'ua tèrra estremadad'ara enlà soi la reina

Lo vent qu'ei a cridar tot çò qui'm desconsola,Be n'èi pro sofèrt d'ac tot ensajar.

Dèisha'us sortir, dèisha'us ací,Com d'acostuma siis la de qui cauNe'n parlis pas, au monde cela'usQu'ac saben tots.

Libra soi, libra soiEnfin causir çò que voiLibra soi, libra soiNe serèi pas mei de jolh

Aquò rai,çò que's pòt pensar,dèisha lo vent cridarNe l'èi pas jamei entenut a hissar.

B'ei estranh quin la distànciaQu'ac hè tot mei petite las paurs qui'm masedavanPro be n'èi patit !

Que se'n va temps de'us ensajarTots los limites que poish passarNat ben, nat mau, ne son per joSoi jo !

Libra soi, libra soiQue soi de la nèu e deu ventLibra soi, libra soiAlargada d'aqueth tormentSoi ací entà m'i estardèisha lo vent cridar

Qu'èi lo poder qui ara va per mars e montse de l'amna mea lo gèu shens hat que'us gaha totsUa pensada surgeish com un hisson torratN'i tornarèi pas mei, lo passat qu'ei passat

Libra soi, libra soiE com l'auba que creisherèiLibra soi, libra soiPerfèita jamei non serèiSoi ací a l'orau deu matindèisha lo vent cridarNe l'èi pas jamei entenut a hissar.

Arrevirat per Remèsi Boy e Diu Negre

Era legenda de Vathmala.

«Eths Maures qu'envaïren eth Sud dera França e sustot eths pirenèus ath sègle IX. Qu'ocupèrenVathmala. Eth hilh deth capdau Maure que s'enamorèc dera hilha era mès polidas dera vath, qu'èra dejàpromesa nath pastor caçaire d'isards: Darnet.Aqueste que s'amaguèc ena montanha dam eths sièvis companhons enà organisar ua venjança. Quedesarraïssèc dus noguèrs qu'avián era basa que formava un angle dret dam eras arraïces; dam erapigassa e eth cotèth que talhèc e crusèc ua parelh d'esclòps en fòrma de creishent de lua dam ua puntalonga ahialada coma un hisson. Un diá, eths pastors dam Darnet ath cap, que heren retronir eths hilhetse que liurèren un brave combat contre eths maures e que'n sortiren venceires. Après, que 's passegèrenpeth vilatge, Darnet, que carguèc eths sièvis esclòps punti-longas e que i plantèc eth còr dera vathmalonhainfidèla ena punta esquèrra e eth deth maure ena punta dreta. Dempuish aqueth temps, eth ser de nadau,eth promés qu'aufrish enara sua promesa un parelh d'esclòps de punta longa vestits de cuer e ricamentdecorats de claus daurats en fòrma de còr. Mès era punta é grana mès eth amor é gran.... En cambi, erapromesa que l'aufrish un tricòt de lan brodat de velor e ua borsa aribanejada, pampalhetada o jaissada.http://artisan-bois-sabot.fr

Manon Pujol

Akhenaton -Viure araSèm un, mai un, mai un, mai unLo bonaür es pas definit pels genesLo podèm emprisonar dins una gàbia ol’entravar de cadenasNòstres camins son pas forçadament

traçats dins la penaPòt gisclar dins lo cròs de mans que secèrcanO d’un èstre car quand legissèm

sus sas pòtasPendent aquestes moments tantimportants dins lo cors d’una vidaQuand tot lo monde tusta las mans, cantasa jòia sulDe còps crosam de sorires, de còps dedesfisançaSaunejam als bons moments, aprèp quecridem mai que çò que pensemUn jorn es l’esclat, un jorn son los plorsLo bonaür ven pas sol e pòt escafar laspaursRevelar lo bèl dins lo caòs, la fòrça ontl’esperam pasNos issar fòra del trauc alara que res vapas planMinimizar un escac que pensam èstregigantEstopar d’asirar las gents que nos sondiferentasLa comunion d’un pòble que celèbra unavictòriaContaminar un fum de còrs traversats perl’espèrEl ven a la velocitat d’una corsa fòla altravèrs campsDeman ? Non, lo vivèm ara...

revirada prepausada per Laura Cros

Akhenaton- Vivre maintenantNous sommes un, plus un, plus un, plus unLe bonheur n'est pas défini par les gènesOn peut l'emprisonner dans une cage oul'entraver de chaînesNos chemins ne sont pas forcémenttracés dans la peineIl peut jaillir dans le creux de mains qui secherchentOu d'un être cher quand on lit Jet'aime sur ses lèvresDans ces moments si importants dans lecours d'une vieQuand tout le monde frappe des mains,chante sa joie sur le ringParfois on croise des sourires, parfois dela défianceOn songe aux bons moments, après qu'oncrie plus qu'on le penseUn jour c'est l'éclat, un jour ce sont lespleursLe bonheur ne vient pas seul et peuteffacer les peursRévéler le beau dans le chaos, la force làoù on ne l'attendait pasNous hisser hors du trou alors que rien nevaMinimiser un échec qu'on pense êtregéantStopper de haïr les gens qui nous sontdifférentsLa communion d'un peuple qui célèbreune victoireContaminer des tas de cœurs traverséspar l'espoirIl vient à la vitesse d'une course folle àtravers champsDemain ? Non on le vit maintenant

Quand los ecrans fan gardariá

Fa temps que los especialistas meton en garda los parents cap a l'utilizacion excessiva dels ecrans pelsjovents, que siá de l’ordinator, de la television, de las tauletas o de las consòlas de jòcs. La tièra delsefièches negatius es bèla : obesitat, depression, trebol del sòm, fracàs escolar, exposicion aboriva a lasaddiccions e problèmas relacionals.

Mas ara la question se pausa pels pichòts. Tre que nais, un enfant es acostumat als ecrans fins a çò quel'ecran aparesca coma una persona de la familha. Aquí, la transicion es aisida de far : d’una persona dela familha, l'ecran ven la nono de la familha. Es verai qu'al nivèl financièr, un ecran es mens car e quequand los enfants, quitament los nenons, son «pegats» a la television, son fòrça suaus; e pauc a chapauc, se destacan de la vida reala. Es a dire que d'un costat l'enfant trapa mens d'interès a las relacionsamb los parents, e en parallèl, los parents an mens d'interraccions amb el. La consequéncia es una baissade las relacions umanas al profièch d'un ligam uman/maquina. Çaquelà, lo desvolopament de l'enfantpichòt es ligat a las interaccions umanas que li permeton d'acquesir la consciéncia de se, de desvoloparun lengatge de comunicacion e d'escambis amb l'adult.

Pr'amor dels imatges fòrça colorats, d'un cambiament de plan rapid o de la gratificacion immediatad'una tauleta, lo cervèl es estimulat d'un biais excessiu, que dins la vida vidanta entraïna de dificultats deconcentracion. En mai, l'atencion, captada per l'ecran es de temps raubat a las activitats exploratòrias;çò que pòt explicar lo retard del lengatge e del desvolopament.Los especialistas: pediatres, ortofonistas, psicològs o psiquiatres recebon de mai en mai d'enfants demens de 3 ans que parlan pas, que cèrcan pas lo contacte dels autres e que son: siá fòrça passius, siá albèl contrari bolegaires. Aqueles simptòmas semblan als trebols autistics : trebols de l'atencion, trebolsrelacionals, intolerància a la frustracion... Levat que totes se fargan sens deficiéncia neurologica.Enfin, quand l'abséncia de relacion ven bèla, lo comportament dels pichòts del sègle XXIen es pas sensrampelar los enfants salvatges del sègle XIXen que foguèron abandonats o mes a despart e quecresquèron sens contactes umans.

E quand en França sèm a demandar de campanhas d'informacions cap a aquel dangièr, dins d'autrespaïses, coma Canada, las recomandacions son plan duras : las autoritats demandan que los enfants demens de 2 ans sián pas brica josmeses als ecrans.Cal dire que la solucion es aisida: tre que l'ecran es tirat, un melhorament es observat. Pasmens, lotractament, de long alen, necessita una presa en carga multidisciplinària e dintra dins lo camps del'andicap.

Caròl Dusfour