Beldurrezko ipuinak

CEP Kontxa LHI5. maila

2010-2011

Ama desagertu egin da. Bazen behin, neska talde bat. Neskak horrela deitzen ziren: Leire, Iratxe, Itzal, Maialen eta Uxue.Neskak Sararen etxean lo egitera gelditzen ziren. Lo egiten zeudenean soinu arraro bat entzun zuten. Orduan, Sararen amaren logelara joan ziren. Ama ez zegoen bere logelan, neskak etxe osotik bilatu zuten baina ez zuten aurkitu. Neskak beldurtzen hasi ziren, eta gero soinu arraroa entzun zuten berriro. Soinua entzuten etxeko gela batera ailegatu ziren. Gela horretan borobil magikoa zegoen. Borobil magikoaren barrura sartu ziren. Borobila pasatu eta gero etxe batean zeuden. Etxe horretan neskak susmatu zuten norbait atzetik zegoela. Buelta eman zuten eta hor heriotza zegoen, eta esan zuen:-Hilko zaituztet jajajajajaja!!!!!!!!!!Neskak beldurtu egin ziren eta ohiuka egin zuten. Gero korrika egiten hasi ziren eta mendiarro batetik jausi ziren. Baina koltxoneta bat bezala zen, ez

zuten minik egin. Heriotzak Leire harrapatu zuen baina neskak ez ziren konturatu eta korrika egiten jarraitu ziren. Neskak etxe batera ailegatu ziren eta hor mamuak zeuden baina ez zekiten onak ala txarrak ziren. Orduan konturatu ziren txarrak zirela labanak zeuzkatelako. Neskak etxetik alde egin zuten eta kobazulo batean sartu ziren. Kobazuloan hartzak zeuden eta kanpoan heriotza zegoen, ez zekiten zer egin. Heriotzak neskak ikusi zituen eta beraien atzetik joan zen. Neskak zulo batetik jausi ziren. Zuloan etxe bat zegoen eta etxearen barruan atso bat zegoen.Atsoari dena kontatu zioten. Atsoak esan zien:-Ez joan heriotzaren etxera.-Baina heriotzaren etxean gure laguna Leire dago.-esan zuen Iratxek.-Baina hori tranpa bat da.-esan zuen atsoak.-Orduan nola salbatuko dugu???-esan zuen Maialenek.-Adimenarekin salbatuko dugu.-esan zuen atsoak.-Ongi da.-esan zuen Itzalek.Orduan, neskek eta atsoak plan bat prestatu zuten.

Hurrengo egunean plana egin zuten eta bere laguna salbatu zuten eta heriotza kartzelara joan zen.-Orain nire ama salbatu behar dugu.-esan zuen Sarak.-Nik uste dut ba dakidala non dagoen zure ama -esan zuen atsoak.-Non dago??-esan zuen Uxuek.Atsoak esan zien Sararen ama etxe handi batean zegoela. Atsoak mapa bat eman zion Sarari eta ama bilatzen hasi ziren. Etxea aurkitu orduko gela batean hilkutxa bat zegoen. Neskak hilkutxa irekitzen saiatu ziren baina ez zuten lortu. Gero, bampiro bat agertu zen. Banpiroak esan zion neskei:-Zergaitik molestatzen nauzue??Neskek esan zioten Sararen ama bilatzen zeudela. Banpiroak neskei esan zien ba zekiela ama non zegoen baina esango zuela baldintza batekin. Baldintza hori zen memoria joko batera jolastea, banpiroak irabazten bazuen ama berarekin geratuko zen eta neskak irabazten bazuten ama neskekin etxera joango zen. Neskak esan zuten Itzal jolasteko, eta horrela izan zen, neskek irabazi zuten eta ama

hilkutxatik atera zen. Denak ondo bizi ziren.HAIEK ONDO BIZI BAZIREN, GU HOBETO BIZIKO GARA

Maialen Ruiz

BELDURREZKO GAZTELUA Moustroak bizi zirenean, 50. Urtean, Karrantzan hiru ume zeuden Ane, Mikel eta Saioa.Umeak proiektu bat egiten ari ziren eta gaztelu beldurgarrira joan ziren.Anek eta Mikelek beldurrez ez zuten atea ireki, baina Saioak ireki zuen eta argi pixka bat ikusi zuten gela batean.Umeak sartu ziren eta han ikusi zituzten monstruoak, beraiek (umeak) korrika hasi ziren ateraino, baina atea itxita zegoen. Arratsaldeko 7:00k ziren eta umeak han segitzen zuten...Moustroekin jolasten!Moustroak onak ziren eta Ane, Saioa, eta Mikel bere lagunak, eta arratsaldeetan beti joaten ziren moustroekin.

Haiek ondo bizi baziren, gu hobeto bizi gaitezen.

Uxue Gonzalez

NESKATXOA BELDURREZKO ETXEAN Orain dela urte asko bazegoen neskatxo bat Ane deitzen zena.Etxean aspertzen zen eta izozki bat erostera joan zen.Bidetik etxe bat ikusi zuen baina berria zenez herrian izozki denda zela uste zuen baina ez ez zen.Anek atea jo zuen eta sorgin batek ireki zion eta Anek beldurra zuen baina hain gogo handia zeukan izozki bat jateko aurrera segitu zela. Bidean armiarmak eta armiarma sareak zeuden.Ba zeuden ere logelak eta logelen ateetan beldurrezko esaldiak zeuden idatzita.Ailegatu ziren eta han bi pertsona zeuden Frankestein eta momia bat.-Nor zara zu?-galdetu zuen Frankesteinek.-Ane naiz, berria naiz herrian-erantzun zuen Anek.-Zenbat urte dituzu?-Galdetu zuen momiak.-9 urte-erantzun zuen Anek.-Sorgina,neska hau ez da pixka bat txikia?-Ez, ez eta ez! Neska hau gure kartzelan sartu behar

dugu.Eta horrela izan zen,neska kartzelan sartu zuten.Baina odola edatera joan ziren hilerrira eta Anek eskapatzea lortu zuen.

Hala bazan edo ez bazan sar dadila kalabazan

eta atera dadila Karrantzako plazan. Iratxe Ruiz

Etxe sorgindua Aspaldian,etxe sorgindu bat zegoen Worbilen eta etxearen ondoan Garcia familia bizi zen.Familia osatzen zuten Maria ama, Berto aita ,Lander umea eta Sara Landerren arreba.Egun batean gauez ikusi zuen Lander zeozer sartzen etxe sorginduan, gizon bat zirudien, baina hurrengo egunean Lander Sarari ikusi zuena kontatu zion eta hurrengo gauean biek ikusi zuten argia etxe sorginduan. Esan zuten hurrengo egunean sartuko zirela.Hurrengo egunean gauez sartu ziren etxe sorgindura eta barruan hilkutxa bat ikusi zuten hilkutxa zabaldu zen eta zeozer atera zen. Lander eta Sara beldurra zuten eta ondo begiratu zuten gizona eta ikusi zuten banpiro bat zela. Minutu batzuk pasatu eta gero banpiroa arrapatu zituen biak. Lander eta Sara ikusi zuten banpiroa ez zela txarra eta beraren lagunak izan ziren.Eta gau guztietan doaz Lander eta Sara etxe sorgindura.

Haiek ondo bizi baziren gu obeki!

Ander Palacio

FRANK ETA ANAREN HILKETA

Bazen behin gaztelu itsusi bat eta zaharra.Bertan Baltasor Beldurgarria bizi zen eta Frank deitzen zen mutil bat hil nahi zuen, egun batean bere gazteluan sartu zelako eta asko balio zuen espata bat lapurtu zuelako.Frank eta bere laguna Ana ikastolatik atera zirenean Baltasor han zegoen Frank hiltzeko prest. Anak esan zion Franki: - Korri korri! Goazen etxera! Baltasor etxeraino jarraitu zituen eta atea irekitzeko esan zien. Anak eta Frankek ez zuten atea ireki baina Baltasor sukaldeko leihoa zabalik ikusi zuen eta etxean sartu zen. Frank eta Ana komunean zeuden ezkutatuta eta Baltasor aurkitu zituen, baina ez zuen Frank hil.Frankek espata eskuan zeukalako eta Frankek Baltasor hil zuen.

Eta hala bazan edo ez bazan

sar dadila kalabazan. Unai Fernandez

Zientifiko erotua Behin batean zientifiko bat, makina zombiak batekin egin nahi zituen. Eta egun batean egin zuen. Zombiak kontrola galdu zuten eta joan ziren mundu guztitik baina Espainatik ez ziren joan.Zombiak pertzona guztiak infektatzen zeuden,eta zombi batzuk itsasora jausi ziren ze ez zekien zer zen. Infektatzen eta infektatzen eta ezin zueten infektatu gehiago odola infektatuta amaitu zelako.Egun batean ume batek itzali zuen makina eta zombi guztiak desagertu ziren eta ez zen pertsona infektatuta gehiagorik egoneta mundua ondo zegoen berriro. Eta hau hala bazan edo ez bazan sar dadila kalabazan eta atera dadila KARRANTZAKO PLAZAN Endika Zulueta

ZARATA ETA GERIZA Egun batean neska bat joan zen bere lehengusina ikustera baina herrira ailegatzeko basotik joan behar zuen , zeren bere etxea basoaren atzean zegoen. Neskak jarraitu zuen ibiltzen eta galdu zen. Gaua ailegatu zen.Zuhaitzak mugitzen ziren, zuhaitz batzuen atzean zaratak entzuten ziren eta gerizak zeuden, neskak beldurrez korrika egiten zuen, berak uste zuen norbait jarraitzen ziola.Azkenik bere lehengusinaren etxera ailegatu zen eta kontatu zion gertatutakoa orduan lehengusinak esan zion basoa sorginduta zegoela. Ainhize Crespo

Michael Jackson eta Aketza AranaHilerrian

Baziren behin Michael Jackson eta Aketza Arana Hilerrian zeudela gauean.Gau hartan zonbiak atera ziren. Michael Jackson hartu zuten eta zonbi bihurtu zen.Aketza Arana hartu zuten, zonbi bihurtu zen ere. Aketza Arana zonbi bihurtu zenean hilobian sartu zuten. Michael Jackson hartu zuten. Mundua menperatu nahi zuten. Ia ia lortu zuten baina Aketza Arana gizakia bihurtu zen. Aketza Arana hilobitik atera zen eta zonbiak harrapatu zituen. Guztiak hilobietan sartu zituen.Eta Michael Jackson eta Aketza Arana ondo bizi ziren.

Haiek ondo bizi baziren gu hobeto biziko gara.

Aketza Arana

Beldurrezko munstroa Aspaldian munstro bat zegoen munduan eta oso triste zegoen, baina batzuetan oso barregarri zegoen munstroa. Pertsonak jaten zituen eta gero ez zuen ezer jan nahi. Bere lagunek ere jaten zituzten pertsonak eta lagunek pertsona gehiago nahi zituen jan.Munstroak esan zuen:-Ez jan gehiago, bihar ere jan behar da.Munstroak eta bere lagunak kalera joan ziren pertsona gehiagoren bila. Eta pertsona asko hartu zuten hurrengo egunean jateko.

Sar dadila eta ez bazan atera dadila Karrantzako plazan.

Aritz Santisteban

Egun bateko munstroa. Munduan beste asko bezala bazen munstro bat Franki deitzen zena . Franki hilerri batean bizi zen, eta ez zeukan familiarik.Egun batean bere hilobitik atera eta kanpoan eseri zen. Ume batzuk jolasten zeudela, berarengana joan ziren eta berarekin hitz egin zuten :-Kaixo – esan zuen munstroak .-kaixo, nor zara zu?-galdetzen dute umeek .-Ni munstro bat naiz eta zuek ?- galdetu du Frankik.-Gu ume batzuk gara, jolasten ari gara – esan zuten umeek.-Jolastu ahal dut zuekin? - galdetu zuen Frankik.-Bai, bai noski! - esan zuten umeek.Orduan umeek Frankirekin jolastu zuten eta gaua egin zen, umeak beraien etxeetara joan ziren eta eta Franki ere. Hurrengo egunean umeek beraien amei kontatu zioten eta medikuarengana eraman zituzten danak. Baina umeek ez zuten nahi eta esaten zuten ez zela

gezurra, egia zela, baina amak ez zuen sinisten eta medikuarengana joan ziren. Medikuak esan zien burutik jota zeudela eta orduan etxera joatean munstroa atera eta bat batean:-Uhaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!!Uhaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!! ohiukatu zuten amek.Amek umeak sinistu egin zituzten eta herritarrek munstroari etxe hobe bat eman zioten .Azkenean herritarrek eta umeek ez ziren Frankirren beldur eta pozik bizi izan ziren.

Geroztikako berririk ez dakit nik. Maialen Herboso.

BENETAKO LAGUNAK Munstroak existitzen zirenean lagun batzuk zeuden Mikel, Jon, Mireia, eta Ane, Karrantzan bizi ziren eta oso lagun onak ziren.Egun argitsua zen, oso pozik zeuden denok basora joango zirelako, motxila hartu eta autobuseko geltokian geldituziren, autobusa hartu eta basora joan ziren .Jonek eta Anek animaliak ikusten zituzten eta Mikelek eta Mireiak landareak.Bat-batean soinu bat entzun zen, denak oso beldurtuta zeuden.-Zer da soinu hori? - galdetu zuen Anek.-Ez dakit ,baina goazen -esan zuen Jonek.-Ez, ez gara joango, zer den ikusi nahi dut - esan zuen Mikelek.-Bai hori da! - esan du Mireiak.Belar batzuk kendu zituen Mikelek eta belarraren atzean gaztelu hondaketa bat zegoen baina soinuak jarraitzen zuten. Atea ireki eta saguzarraz beteta zegoen, zelako beldurra pasatu zuten .Arazotxoa

konpondu ondoren soinua zeorren tokira joan ziren, gelara ailegatu zirenean izututa zeuden mamu bat zegoelako.Korrika egiten hasiko ziren eta mamuak :-Ez joan, hemen geratu pixka batean -esan zien mamuak, umeak lasaitu ziren eta galdetu zioten :-Zer nahi duzu? - esan zioten umeek ,eta mamuak erantzun zien :-Zuekin egon nahi dut, hemen oso bakarrik nago -esan zien mamuak.

-Guri asko gustatuko litzaiguke baina etxera joan behar gara - esan zioten umeek.-Ongi da baina

bisitan etorriko zaretela agindu behar didazue - esan zuen mamuak.

-Bai, gustura gainera -esan zuten umeek.-Laster arte! - esan zuen mamuak-Hurrengo astean etorriko gara- esan zuten umeek. ETA HALA BAZAN EDO EZ BAZAN SAR DADILA

KALABAZAN ETA ATERA DADILA KARRANTZAKO PLAZAN

Itzal Ibañez

OSMAR ETA ENERITZHILERRIAN

Bazen behin , Osmar eta Eneritz. Herri txiki batean bizi ziren . Egun batean hilerrira joatea erabaki zuten. Bat-batean, hizketan zeudenean , zarata batzuk entzun zituzten , baina ez zioten kasurik egin eta hizketan jarraitu zuten . Geroago, aurrera joaten zirenean berriro entzun zituzten zaratak eta orduan bere etxeetara joan ziren .Hurrengo egunean berriro joan ziren hilerrira .Lasai-lasai zeudenean momiak atera ziren hilarrietatik.-Ai ene !-Hasi zen hitz egiten Osmar.-Osmar goazen.-Bai ! Goazen azkar Eneritz.-Ez dakit zer gertatzen den hemen. Ihes egiten zeudenean momia bat hurbildu zitzaien eta esan zion:-Mesedez , ez egin ihes. Oso onak gara eta zuen lagunak izan nahi dugu .Osmar eta Eneritz ikaratuta egon ziren denbora

luzean baina gero asko pentsatu ostean lagunak izatea erabaki zuten. Momiak onak ziren baina Osmar eta Eneritz ez zekiten denbora asko pasatzen bazuten momiekin, momiak bihurtuko ziren.Egunak pasatzen ziren eta Osmar eta Eneritzi gustatzen zitzaien momiekin jolastea . Bat-batean Osmar esan zion bere lagunari:-Begira-begira nire eskuak desagertzen hasi dira.Eneritzek erantzun zion:-Baina zer gertatzen zaizu ? Aiba niri berdin gertatzen ari zait horrela jarraitu zen haien gorputzak ikusezinak bihurtu arte. Baina ikusezinak izan arren ,oso pozik bizi izan ziren.Ala bazan edo ez bazan zar dadila kalabazan eta atera dadila Karrantzako plazan

Eneritz Santisteban

Familia misteriotsua Aspaldian hiru pertsona etxe handi eta zahar baterajoan ziren bizitzen, han gauza misteriotsuak gertatzen ari ziren ,adibidez familiako batek mamuak ikusten zituela esaten zuen, beste batek banpiroak ikusten zituela esaten zuen eta besteak sorginak zeudela. Orduan:-Aztertuko dugu -esan zuen batek -bihar hasiko gara.Orduan ohera joan ziren kezkatuta. Hurrengo egunean aztertzera joan ziren banandurik eta beldurtuta etxeosoa aztertu zuten eta batek esan zuen:-Lagundu!-Bagoaz! - esan zuten besteek.Eta han aurkitu zuten banpiroa koska egiten lepoan besteari eta jausi egin zen hilda lurrera. besteek hori ikusiz beldurtu ziren eta eskailerak jaistean sorgin bat ikusi zuten pozoi bat prestatzen. Orduan korrika hasi ziren baina batek ihes egin zuen eta sorginak bestea

hartu zuen, pozoia eman eta lurrera jausi eta hil egin zen. Bestea ezkutatu zen ez aurkitzeko, baina laster aurkitu zuen eta mamu bihurtu zuen,beste pertsona batzuk hiltzekoHaiek txarto bizi baziren gu ondo biziko gara . Iratxe Farelo

Txakur misteriotsua Egun batean Mikel deitzen zen ume bat.Ateratzen zenean etxetik, txakur batek beti segitzen zuen, baina Mikelek ez zuen ikusten, ze buelta ematen zuenean ez zegoen. Baina berak ba zekien segitzen zuela txakurrak.Egun batean bere anaia gaixorik zegoela bera atera zen medikamentuak erostera eta txakurrak ez zuen segitzen .Etxera bueltatu zen eta anaiarieman zizkion medikamentuak.Egun batzuk pasata anaia ondo ipini zen, klasera zihoanean txakurrak berriro segitzen zuen.Iñaki Perez

Odol-euriaAspaldi, bazen gizotso bat nahi zuela jende guztia jan.Mundu guztia etxean ezkutatzen zen.Orduan gizotsoak ezin zuen jendea jan, saiatzen eta saiatzen zen gizotsoa.Baina azkenean truko bat bururatu zitzaion,ezkutatzen zen edozein lekutan eta ikusten zuenean jendea ateratzea, bera ere ateratzen zen eta garrekin iltzatu zuen jende.Azkenean gizotsoa jan zuen mundu guztia bi izan ezik. Bat Aitor deitzen zen eta 11 urte zeuzkan,bestea Ranbo deitzen zen eta 18 urte zeuzkan. Lehenengoz ateratzen da Aitor eta jaten du, gizotzoa ezin zuenez Ranbo harrapatu berriro ezkutatu zen, gizotsoak ikusi zuenean Ranbo ateratzen zela atera zen eta Ranbo pistola bat zeukanez, esaten dio:-Irentsi plomua!- eta hil zuen.Ipuin hau amaitu da. Alvaro Martin

BANPIROAK KARRANTZANOrain dela urte asko Karrantza izeneko herri baten banpiro talde bat zegoen. Banpiro hauek jendeari odola kentzen zioten.Jendea nekatuta zegoen banpiroek beste jendea hiltzen zutelako . Orduan jendea banpiroen aurka joan zen. Lehenengo jendea sakabanatu zen banpiroen kobazuloa aurkitzeko. Aurkitu zutenean borrokatzen hasi ziren. Jendeak ezin izan zuten geldiarazi eta ihes egin zuen kobazulotik. Banpiroek jendea hiltzen jarraitu zuten. Jendea herrira heldu zenean beste planbat pentsatzen hasi zen. Jendea bilera batean zegoenean iragarki bat ikusi zuten. Hor ipintzen zuen banpiro suntzitzaile bat zegoela. Jendeak suntzitzailea deitu zioten. Suntzitzailea herrira heldu zen. Honek esan zion jendeari plan bat zeukala banpiroak hiltzeko. Honen plana zen kobazuloari sua ematea, banpiroak hortik ateratzeko eta eguzkiaren izpiez hiltzea.Orduan jendeak hori egin zuen eta ondo atera

zen.Jendeak irabazi zuen eta lasai bizi izan zuten betirako.Egoitz Ruiz

Karrantzako hilerriaBazen behin Karrantzan hilerrian momia bat atera zen hilobitik eta atera zenean egin zuen ejercito bat eskeletos, joan zen konkistatzera karrantza osoa.Karrantzako jende guztia joan zen Karrantzatik, joan ziren guztiok beste herri batera.Momia bere ejercitoarekin apurtu zuen etxe eta eraikin guztiak.Baina gero eguna berriro atera zen eta momia eta bere ejercitoa joan ziren , bestela hiltzen ziren.

Jon Calvo

ENERITZ ETA ARGIÑE HILERRIANEgun batean Eneritz eta Argiñe hilerrira joan ziren. Bere gurasoek ez zekiten eta EZan zieten. Gurasoek ez zuten gurasoek hilerrira joan ziren.Eta gurasoek ez aurkitu zituzten eta ez esan zuten ez ezan ezer ze Argiñe eta Eneritz or daude egin zitusten buuuuu ¡¡¡¡¡¡¡¡ eta Eneritz eta Argiñe esan zuten:-Beitu, hor daude gure gurasoak.Eta joan ziren danok etxera .

Argiñe Escauriaza