aventuras en zabalgana abenturak zabalganan · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – oh! ez du...

35
AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN

Upload: others

Post on 12-Feb-2020

0 views

Category:

Documents


0 download

TRANSCRIPT

Page 1: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,

AVENTURAS EN ZABALGANA

ABENTURAK ZABALGANAN

Page 2: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,

1

“AVENTURAS EN ZABALGANA” / “ABENTURAK ZABALGANAN”

CUENTO COLABORATIVO / IPUIN KOLABORATIBOA

Autora/Egilea:

Rocío Marquez

Con la participación e ideas de / Laguntza eta ideiak:

Aiala, Ane, Artur, Ayla, Haizea, Iman, Izaro, Katuni, Lorea, Maya, Youssra, Zoe.

Dibujos/Marrazkiak:

Aiala, Ane, Artur, Haizea.S, Ibai, Iman, Katuni, Lorea, Maya, Odei, Xela, Youssra, Zoe.

Traducción/Itzulpena:

Koldo Gimenez

AMPA AMEZTI-TXIKI GURASO ELKARTEA

[email protected]

Mayo de 2019. / 2019ko maiatza.

Page 3: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,
Page 4: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,

2

AVENTURAS EN ZABALGANA Érase una vez un pequeño país rodeado de altas montañas y verdes bosques llamado Zabalgana. Durante siglos sus habitantes habían vivido tranquilos, de repente una oscura noche de primavera todo cambió. Un frío viento movió las hojas de los árboles e hizo girar rápidamente la veleta del colegio, tantas vueltas dio que se acabó rompiendo. A la mañana siguiente cuando Zoe, Lorea y Haizea llegaron al colegio se encontraron con la veleta tirada en mitad del patio, justo cuando se acercaron a cogerla apareció un misterioso chico vestido de negro que se la llevó en un abrir y cerrar de ojos. – Rápido – gritó Lorea – sigámosle. Y las tres corrieron detrás del chico que tras doblar la esquina trepó hasta lo alto del edificio rojo y siguió saltando de tejado en tejado. – Corred, va por allí, al lado de la farmacia – indicó Haizea.

ABENTURAK ZABALGANAN

Bazen behin mendi garaiez eta baso berdeez inguratuta zegoen Zabalgana izeneko herrialde txiki bat. Mendeetan zehar, bere biztanleak lasai bizi ziren. Baina udaberri hartako gau ilun batean dena aldatu zen. Haize hotz batek zuhaitzetako hostoak mugitu eta eskolako haize-orratza azkar biratu zuen. Hainbeste buelta eman zituen azkenean apurtu zela. Hurrengo goizean, Zoe, Lorea eta Haizea eskolara iritsi zirenean, patioaren erdian haize-orratza botata aurkitu zuten. Jasotzera hurbildu zirenean, bat-batean beltzez jantzitako mutil bat agertu zen eta ziztu bizian eraman zuen. – Azkar – oihukatu zuen Loreak – goazen bere atzetik. Eta hirurak bere atzetik korrikan irten ziren. Mutilak, izkina hartu eta gero, eraikin gorriko goialdera igo eta teilatuetatik salto egiten jarraitu zuen. – Arin ibili, handik doa, botikaren ondotik – adierazi zuen Haizeak.

Page 5: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,
Page 6: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,

3

Le siguieron hasta verle llegar al pequeño cementerio y saltar la valla sin mirar atrás. – ¿Vamos a entrar ahí? – Claro, aunque en vez de saltar podemos entrar por la puerta que seguro que está abierta – dijo Zoe. Entraron sin miedo y justo llegaron para ver como el muchacho de negro colocaba la veleta en lo alto de un árbol y le daba tres vueltas, al acabar pasó algo escalofriante, con un chirrido espantoso las tumbas se abrieron y de ellas salieron zombis y fantasmas. Una vez fuera empezaron a caminar despacio hacia la puerta buscando la salida. – Pero, pero ¿qué es eso? – dijo Haizea un poco asustada. – Parece que quieren salir a la ciudad – murmuró Lorea con un poco de miedo en la voz – ¿dónde está el chico? Por más que buscaron no le encontraron. – Lo importante es avisar a toda la gente y pedir ayuda – sugirió Zoe. Entre las tres decidieron que Lorea que era la más rápida iría a avisar a la gente mayor y pedir ayuda. Mientras tanto Zoe y

Hilerri txikira heldu zirenean mutilak hesiaren gainetik salto egin eta barrura sartu zen atzera begiratu gabe. – Hor sartuko al gara? – Jakina, baina salto egin beharrean atetik sartu gaitezke, seguruenik irekita egongo da eta – esan zuen Zoek. Beldurrik gabe sartu ziren. Beltzez jantzitako mutila zuhaitz baten puntan haize-orratza ipintzen ikusi zuten. Hiru buelta eman zizkion eta bat-batean zerbait ikaragarria gertatu zen: hilobiak ireki eta handik zonbi eta mamuak ateratzen hasi ziren, poliki-poliki aterantz abiatuz, irteeraren bila. – Baina, zer da hori? – galdetu zuen Haizeak beldur pixka batekin. – Badirudi hirira irten nahi dutela – murmurikatu zuen Loreak beldur ahotsarekin – non dago mutila? Baina inguru guztian begiratu zuten arren, ez zuten aurkitu. – Garrantzitsuena jende guztiari abisatzea eta laguntza eskatzea da – Zoek iradoki zuen. Lorea azkarrena zenez, hiruren artean erabaki zuten bera joango zela helduei abisatzera eta laguntza eskatzera. Bitartean,

Page 7: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,
Page 8: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,

4

Haizea se quedarían en el cementerio equipadas con palos y piedras intentando que los zombis y los fantasmas no salieran de allí. – ¿Crees que quieren comernos? – Seguro que sí, en las películas los zombis siempre se comen el cerebro y los ojos de la gente. – Pues eso no me gusta nada – comentó Zoe mientras le daba a un zombi con un palo en la cabeza. Las niñas defendieron la puerta con mucha valentía y de momento consiguieron que nadie saliera. El ruido de la pelea atrajo a Maya y Katuni que estaban por allí recogiendo flores. – Hala – gritó Katuni mientras bajaba de un salto la tapia del cementerio – ¿qué ha pasado aquí? – Un chico los ha sacado de las tumbas y quieren comerse nuestros cerebros – le explicó Zoe mientras tiraba una piedra a un fantasma. Katuni que era muy valiente no se lo pensó dos veces y se puso a ayudar a sus amigas. Maya se quedó en un rincón, no tenía miedo, pero no le parecía bien pegar a los zombis, igual lo que querían era salir a dar un paseo o se sentían muy solos. Así que se acercó decidida a uno y antes de que las demás pudiesen

Zoe eta Haizea hilerrian geldituko ziren makilaz eta harriez horniturik zonbi eta mamuei handik irteten ez uzteko. – Uste duzu jan nahi gaituztela? – Seguru baietz. Pelikuletan zonbiek beti jendearen garuna eta begiak jaten dituzte. – Ba hori ez zait batere gustatzen – esan zuen Zoek zonbi bati buruan makila batekin ematen zion bitartean. Neskek ausardia handiz defendatu zuten atea, eta inor ez irtetea lortu zuten. Baina borrokaren zaratak handik loreak jasotzen ari ziren Maya eta Katuni erakarri zituen. – Aiba! – oihu egin zuen Katunik hilerriko paretatik salto batekin jaisten zen bitartean – zer gertatu da hemen? – Mutil batek hilobietatik atera ditu eta gure garunak jan nahi dituzte – azaldu zuen Zoek mamu bati harri bat botatzen zion bitartean. Katunik, oso ausarta zena, ez zuen bitan pentsatu eta lagunei laguntzen hasi zien. Maya bazter geratu zen, ez zuen beldurrik, baina ez zitzaion ondo iruditzen zonbiei jotzea. Beharbada, nahi zutena paseo bat ematera irtetea zen edo bakarrik sentitzen ziren besterik gabe. Beraz, batengana hurbildu zen eta nahiz eta bere lagunek galarazten saiatu, besarkada bat eman zion.

Page 9: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,
Page 10: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,

5

hacer nada, le dio un abrazo. Entonces paso algo curioso, el zombi cambió de color, ahora en vez de verde era morado, pero no parecía dejar de querer comer cerebros. –¡Oh! No funciona – dijo Maya triste. En aquel momento apareció Lorea y explicó que ninguna de las personas mayores con las que se encontró la creyeron, se pensaban que era un cuento, las únicas que le hicieron caso fueron Ayla, Izaro, Ane y Aiala, que la acompañaron con curiosidad al cementerio. En cuanto lo vieron con sus propios ojos se dieron cuenta de que necesitaban más que piedras y palos para lograr que los zombis y fantasmas despareciesen. – Creo que ya sé a quién pedir ayuda – dijo Ayla – mi madre siempre me cuenta que en el bosque grande, al lado del lago, vive una bruja que lleva allí desde hace muchos años y que nunca, nunca me debo acercar por su casa. – ¿Y quieres acercarte? – dijo Ane con un poco de miedo – si tu madre dice que es peligrosa será que lo es. – Yo no creo que exista – comentó Aiala pegando patadas a los fantasmas. – Bueno, yo tampoco creía que existían los fantasmas y míranos ahora – dijo Izaro.

Orduan, zerbait bitxia gertatu zen: zonbia kolorez aldatu zen, berdetik morera pasatu zen. Baina ez zirudien garunak jateari uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez, heldu batek ere ez zuen sinetsi kontatu zuena, denek ipuin bat besterik ez zela uste izan zuten. Kasu egin zioten bakarrak Ayla, Izaro, Ane eta Aiala izan ziren, eta hilerriraino jakin-minez lagundu zioten. Behin beren begiekin ikusi zutenean, konturatu ziren harriak eta makilak baino zerbait gehiago behar zutela zonbiak eta mamuak desagerrarazteko. – Uste dut badakidala nori eskatu laguntza – esan zuen Aylak – amak beti esaten dit basoan, lakuaren ondoan, sorgin bat bizi izan dela orain dela urte pilo bat, eta ezin naizela inoiz ere ez handik hurbildu behar. – Eta hurbildu nahi al duzu? – esan zuen Anek beldurrez – zure amak arriskutsua dela esaten badu zerbaitegatik izango da. – Ez dut uste existituko denik – komentatu zuen Aialak mamuei ostikadak ematen zizkien bitartean. – Beno, nik ere ez nuen uste mamuak existitzen zirenik, eta ikusi zelan gauden – esan zuen Izarok.

Page 11: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,
Page 12: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,

6

-Tienes razón. – Lo mejor es dejar de discutir e ir a buscar a esa bruja cuanto antes, que estos zombis están muy pesados – gritó Katuni. Las niñas mayores fueron al bosque mientras las pequeñas siguieron con su trabajo de mantener a todo el mundo dentro del cementerio. Tras una hora de caminata nuestras amigas llegaron al lago y al principio no encontraron la casa por ningún lado. – Veis, yo creo que no existen las brujas – dijo Aiala mientras se apoyaba en un gran árbol. Justo en ese momento una pequeña puerta camuflada en el tronco se abrió y Aiala se cayó por unas escaleras – Creo que he encontrado la casa – se la oyó gritar mientras caía. Las demás entraron corriendo detrás de ella y al llegar abajo se encontraron en un gran salón, allí estaba Aiala sentada en el suelo. – No parece que viva nadie aquí, está todo lleno de polvo y telas de araña. – Quizás la bruja se haya muerto o esté de vacaciones. – Jo, esto es un desastre ¿qué vamos a hacer ahora? – preguntó

– Arrazoia duzu. – Hobe da eztabaidatzeari uztea eta sorgin horren bila joatea lehenbailehen, zonbiak oso astunak baitaude – oihukatu zuen Katunik. Neskato nagusiak basora joan ziren, eta txikiek hilerritik inor ez irteteko lanarekin jarraitu zuten. Ordubetez ibili eta gero gure lagunak lakura iritsi ziren, baina hasieran ez zuten etxerik aurkitu. – Ikusten duzue? Nik uste dut hemen ez dagoela ezer – esan zuen Aialak zuhaitz handi baten kontra babesten zen bitartean. Une horretan bertan enborrean ezkutatuta zegoen atetxo bat ireki eta Aiala eskaileretatik erori zen. – Uste dut etxea aurkitu dudalaaa! – oihukatu zuen erortzen zen bitartean. Besteak bere atzetik korrikan sartu ziren. Behera heldu zirenean saloi handi bat aurkitu zuten. Han zegoen Aiala, lurrean eserita. – Ez dirudi hemen inor bizi denik, dena hautsez eta armiarma-oihalez beteta dago. – Agian sorgina hil egin da edo oporretan dago.

Page 13: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,
Page 14: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,

7

Izaro. – Esto de aquí es un libro de hechizos – contestó Aiala señalando un gran libro morado que estaba encima de la mesa- seguro que encontramos alguno que nos sirva. Decidieron que esa era la mejor idea, tenían que darse prisa, no sabían cuánto tiempo podrían aguantar las pequeñas contra todos esos seres. Abrieron el libro por el índice y buscaron algún hechizo contra zombis y fantasmas. – Este parece el correcto – y Ane empezó a leer una página titulada “contra los seres que salen de las tumbas”- Para luchar contra estos seres hay que preparar una crema arcoíris, los ingredientes son: 1 cuerno rallado de unicornio, 1 pizca de caca de dragón, 100 gramos de arcoíris, 1 litro de agua y 10 gramos de queso Cheddar. Revolver con cuidado con una varita mágica durante media hora. – ¿Dónde vamos a encontrar todas estas cosas? – Mirad, tenemos suerte, encima de esa puerta pone despensa, seguro que la bruja tiene un montón de estanterías con todos los ingredientes necesarios. Las chicas no podían creer su buena fortuna, Ayla tenía razón, allí dentro estaban todos los ingredientes que necesitaban, guardados en botes de cristal y bien etiquetados, parecía que la

– Jo, hau da zorigaitza, zer egingo dugu orain? – galdetu zuen Izarok. – Hau sorginkeria-liburu bat da – erantzun zuen Aialak mahai gainean zegoen liburu more handi bat seinalatuz – ziur behar dugun baten bat aurkituko dugula. Ideia onena zela pentsatu zuten, baina arin ibili behar ziren ez baitzekiten txikiek zenbat denbora eutsi ahal izango zuten izaki horien kontra. Liburua zabaldu eta aurkibidean zonbien eta mamuen aurkako sorginkeriaren bat bilatu zuten. – Hau egokia dela dirudi – eta Anek "hilobietatik irteten diren izakien kontra" izeneko orri bat irakurtzen hasi zen. – Izaki horien aurka borrokatzeko ostadar krema bat prestatu behar da honako osagaiekin: adarbakarraren adar birrindua, herensugearen kaka apur bat, 100 gramo ostadar, litro bat ur eta 10 gramo Cheddar gazta. Gero, kontu handiarekin ordu erdiz nahastu behar da makilatxo magikoarekin. – Non aurkituko ditugu gauza guzti horiek? – Begira, zortea izan dugu. Ate horren gainean “biltegia” jartzen du. Seguruenik sorginak apal pilo bat izango dituela behar diren osagai guztiekin. Neskek ezin zuten sinetsi beren zortea. Aylak arrazoia zuen, han zeuden behar zituzten osagai guztiak kristalezko poteetan

Page 15: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,
Page 16: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,

8

bruja era una persona muy ordenada. Siguieron todos los pasos del libro con mucho cuidado y consiguieron hacer la crema necesaria. En cuanto acabaron se fueron corriendo de vuelta al cementerio. Al llegar vieron que sus amigas ya estaban cansadas, pero habían conseguido que ninguno saliera a la ciudad. – Rápido – dijo Ane – tenemos que untar con esta crema una mano de los zombis o fantasmas. Y así lo fueron haciendo con cada uno de ellos. Al principio no pasó nada y las niñas se sintieron decepcionadas, pero de repente de cada uno de ellos salió una luz brillante que les hizo taparse los ojos, al volver a abrirlos descubrieron que los zombis y fantasmas ya no estaban, pero no habían desaparecido, se habían transformado en unicornios. – ¿Eso son unicornios? – preguntó Lorea confusa. – ¿Unicornios? – alucinó Zoe tocando a uno. – Sí que parecen unicornios – corroboró Ane. – ¡Unicornios! – exclamó Maya contenta mientras abrazaba a uno. – ¿Unicornios? ¿De verdad?

gordeta eta ongi etiketatuta. Badirudi sorgina oso pertsona ordenatua zela. Liburuko pauso guztiak kontu handiz jarraitu eta krema egitea lortu zuten. Amaitzerakoan hilerrira bueltatu ziren korrika. Heltzerakoan, lagunak nekatuta zeudela ikusi zuten arren, beraien lana ondo egin zutela ere konturatu ziren, inor ez baitzen hirira atera. – Azkar – esan zuen Anek – krema honekin zonbi edo mamuren baten eskua igurtzi behar dugu. Eta horrela egin zuten guztiekin. Hasieran ez zen ezer gertatu eta neskak desengainatuta sentitu ziren. Baina, bat-batean, izaki bakoitzetik argi distiratsu bat atera zen. Hainbesteko distiratsua zen neskek begiak estali behar izan zituztela. Eta berriro zabaldu zituztenean ez zituzten zonbi edo mamurik aurkitu. Baina ez ziren desagertu, adarbakarretan transformatu ziren. – Hauek adarbakarrak al dira? – Galdetu zuen Loreak zalantzaz. – Adarbakarrak? – haluzinatu zuen Zoek horietako bat ukituz. – Bai, adarbakarrak dirudite – berretsi zuen Anek. – Adarbakarrak! – oihukatu zuen Mayak beste bat besarkatzen zuen bitartean.

Page 17: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,
Page 18: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,

9

– Mira, son unicornios. – QUERÉIS DEJAR TODAS DE DECIR LA PALABRA UNICORNIO DE UNA VEZ –gritó Aiala- que ya vemos lo que son, ahora lo importante es saber ¿qué vamos a hacer con ellos? En ese momento se pusieron a hablar todas a la vez, unas querían quedárselos de mascota, las otras llevarlos al bosque para que vivieran libres, Maya quería construir un establo para que no pasaran frío por las noches. Y mientras ellas discutían, la mayoría de unicornios se entretenía comiendo hierba o tumbándose a la sombra, pero no todos, uno se había escapado, uno que no era como los demás, uno cuyo cuerno en vez de blanco brillante era negro azabache. No se dieron cuenta hasta que escucharon varios frenazos de coches y gritos en la calle. – Quedaos aquí cuidando de los unicornios – mandó Izaro a Zoe y Maya Las demás salieron por la puerta del cementerio y se asustaron de lo que vieron, choques entre varios coches, gente gritando, niños llorando, pero lo que más las sorprendió fue ver que los árboles habían desaparecido, todos ellos, todos los que había en la gran avenida que conecta el cementerio con la ciudad. – ¿Quién habrá hecho eso? – preguntó preocupada Ayla

– Adarbakarrak? Benetan? – Begira, adarbakarrak dira! – UTZIKO DUZUE ADARBAKARRA HITZA BEHINGOZ ESATEN! – oihukatu zuen Aialak – badakigu zer diren. Orain, garrantzitsuena da beraiekin zer egin behar dugun erabakitzea. Eta une horretan denak batera hitz egiten hasi ziren: batzuk maskota bezala hartu nahi zituzten, beste batzuek basora eraman nahi zituzten libre bizitzeko, Mayak ukuilu bat eraiki nahi zuen gauez hotza ez pasatzeko. Eztabaidatzen ari ziren bitartean, adarbakar guztiak belarra jaten edo itzalean etzanda zeuden. Beno, ia denak. Batek ihes egin zuen, bat ezberdina, adarra zuria eta distiratsua beharrean beltza eta azabatxea zuenak. Baina neskak ez ziren konturatu kalean hainbat kotxeen talkak eta oihuak entzun zituzten arte. – Gelditu hemen adarbakarrak zaintzen – Izarok agindu zien Zoe eta Mayari. Besteek kanposantuko atetik irten ziren eta ikusi zutena ikaratu zituen: autoen arteko talkak, jendea oihukatzen, umeak negarrez. Baina gehien harritu zituena zuhaitzak desagertu zirela izan zen. Kanposantua hiriarekin lotzen zuen etorbide handian zeuden zuhaitz guztiak.

Page 19: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,
Page 20: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,

10

Sentado en la acera con su bici rota estaba Artur, al escucharlas se levantó y fue a explicarles lo que había pasado. – No os vais a creer lo que ha ocurrido, un unicornio enorme con un cuerno negro ha salido del cementerio y con un rayo ha hecho desaparecer todos los árboles de la calle, os lo juro, no me lo estoy inventando. – Tranquilo – le dijo Lorea – te creemos, hoy hemos visto todo tipo de cosas raras. Y mientras ella le iba explicando lo que había sucedido intentaron seguir el rastro del unicornio. Allá donde miraban se notaba su paso, árboles desaparecidos, gente confusa, niños y niñas gritando. – ¿Cómo es esto posible? – Se preguntaba Aiala – ¿No se supone que los unicornios son buenos? – Mirad – exclamó en ese momento Katuni- Un avión se acerca. – Eso no tiene pinta de avión. – No, parece una ¿escoba?, no espera, ¿dos escobas? – Brujas, seguro – dijo Aiala – lo que nos faltaba.

– Nork egingo zuen hori? – galdetu zuen Ayalak kezkaturik. Espaloian eserita Artur zegoen bere bizikleta apurtuaren ondoan. Neskak entzun zituenean altxatu eta gertatutakoa azaltzera joan zen. – Ez duzue sinetsiko zer gertatu den. Adarra beltza zuen ikaragarrizko adarbakarra hilerritik atera da eta tximista batekin kaleko zuhaitz guztiak desagerrarazi ditu. Zin egiten dizuet, ez naiz asmatzen ari. – Lasai – Loreak esan zion – sinesten dizugu. Gaur era guztietako gauza arraroak ikusi ditugu eta. Eta gertatutakoa azaltzen ari zen bitartean, adarbakarraren arrastoa jarraitzen saiatu ziren. Begiratzen zuten leku guztietan, bere bidea nabaritzen zen: desagertutako zuhaitzak, jendea beldurtuta eta umeak oihuka. – Nola da posible? – galdetu zuen Aialak – suposatzen da adarbakarrak zintzoak zirela, ezta? – Begira! – oihukatu zuen Katunik – badator hegazkin bat. – Hori ez dirudi hegazkina. – Hori ez al da erratza? Itxaron, ez al dira bi erratza?

Page 21: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,
Page 22: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,

11

Y sí, en ese momento dos brujas con sus escobas se acercaron a ellas y las miraron de arriba abajo. – Mira, Meriem, seguro que estas son las niñas que te han robado el libro y han organizado todo este destrozo – dijo la más alta. – Tienes razón, Noa, tienen la palabra culpables escrita en la cara. Al escucharla todas las niñas empezaron a defenderse e intentar explicar que ellas no habían hecho nada malo. – Ha sido un unicornio con un cuerno negro, de verdad, nosotras no tenemos nada que ver. – ¿No habéis sido vosotras las que habéis robado mi libro de hechizos? – preguntó una de ellas con voz de enfado. – Bueno, robar, robar, no, ha sido tomar prestado – intentó explicarse Aiala, pero la bruja alta le echó una mirada heladora que hizo callar a todas las niñas. – A ver, tú, la de la camiseta roja – dijo la que se llamaba Meriem señalando a Lorea – explícate rápido ¿qué ha pasado aquí? Lorea contó todo lo que había pasado desde esa mañana sin

– Sorginak, ziur – esan zuen Aialak – falta zitzaiguna. Une horretan, bi sorgin beraien erratzekin batera neskengana hurbildu ziren, eta goitik behera begiratu zituzten. – Begira, Meriem, seguru neska hauek direla zure liburua lapurtu eta hondamendi hau sortu dutenak – sorgin altuenak esan zuen. – Arrazoia duzu, Noa, “errudun” hitza daukate aurpegian idatzita. Hori entzuterakoan neska guztiak aitzakiekin hasi ziren, ezer txarra ez zutela egin azaltzen saiatuz. – Adarra beltza zuen adarbakar batek egin du, benetan, guk ez dugu horrekin zerikusirik. – Ez al duzue zuek nire sorginkeria-liburua lapurtu? – galdetu zuen batek haserre. – Beno, lapurtu … , lapurtu ez dugu egin, maileguz hartu dugu – Aialak azaltzen saiatu zen. Baina sorgin altuenak begirada zorrotz batez neska guztiak isildu zituen. – Ea ba, zu, kamiseta gorriduna – Meriemek esan zion Loreari – azaldu ezazu berehala. Zer gertatu da hemen?

Page 23: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,
Page 24: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,

12

pararse y sin mirar directamente a las brujas, les tenía un poco de miedo. – Vale, así que Demi anda suelto por ahí. Noa, debemos ponernos a buscarle cuanto antes y parar todo esto. – ¿Demi? ¿Ese quién será? – preguntó Katuni. – Seguro que es el unicornio. – No – les explicó la bruja. – Ah, Demi, será uno de los zombis. – No. – Pues uno de los fantasmas. – No. Demi es un brujo que se ha quedado sin poderes y para recuperarlos necesita el cuerno de Black, el unicornio. – Ah, es como en los libros de Harry Potter y Hermione. – ¿Quiénes? – Pues son unos magos que salen en un libro, que … – Artur – le cortó Ane cuando vio que las brujas le miraban con

Loreak goizetik gertatuko guztia kontatu zuen, gelditu gabe eta sorginei begietara begiratu gabe, beldurra baitzien. – Ados, beraz, Demi hortik aske dabil. Noa, bere bila joan behar gara lehenbailehen eta guzti hau geldiarazi. – Demi? Hori nor da? – Ziur adarbakarra izango dela. – Ez – azaldu zien sorginak. – Ah, Demi, zonbietako bat izango da. – Ez. – Ba orduan mamuetako bat. – Ez. Demi botereak galdu dituen aztia da, eta errekuperatzeko “Black” adarbakarraren adarra behar du. – Ah, Harry Potter eta Herminionen liburuetan bezala. – Nortzuk? – Ba liburu batean agertzen diren mago batzuk ….

Page 25: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,
Page 26: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,

13

cara de pocos amigos- no creo que estás señoras estén interesadas en los libros de J.K Rowling. – Lo mejor será que vosotras os quedéis cuidando a los unicornios y solucionaremos esto nosotras – ordenó Noa. – Pero, eso no es justo – se quejó Aiala. – Déjalo, no es bueno enfadarlas y nosotras no podemos hacer nada. – Yo ya estoy cansada – dijo Izaro. Las demás asintieron con la cabeza y caminando despacio fueron hasta el cementerio. Mientras tanto las brujas se montaron en las escobas y fueron volando al único sitio donde podrían encontrar la forma de vencer a Demi, la panadería Siete Espigas. – Hola Matilda – dijo Noa a la panadera que estaba detrás del mostrador de la tienda. – No – contestó ella. – Pero Matilda, si todavía no te hemos dicho nada. – Me da igual, he dejado la vida de bruja, era muy peligrosa. No quiero saber nada.

– Artur – moztu zion Anek sorginek aurpegi txarrarekin begiratzen zutela ohartu zenean – ez dut uste emakume hauek J.K. Rowlingen liburuengan interesik dutenik. – Nire ustez hoberena zuek hemen adarbakarrak zaintzen geratzea izango dela. Guk konponduko dugu hau – agindu zuen Noak. – Baina hori ez da bidezkoa – kexatu zen Aiala. – Ahaztu, hobeto sorginak ez haserretzea. Gainera guk ezin dugu ezer egin. – Ni jada nekatuta nago – esan zuen Izarok. Besteek buruarekin baieztatu zuten eta poliki-poliki hilerrira joan ziren. Bitartean, sorginak beraien erratzetan igo eta Demi garaitzeko modu bakarra topatu ahal zuten lekura abiatu ziren: Zazpi Galbururen okindegira. – Kaixo Matilda – esan zion Noak dendako mostradorearen atzean zegoen emakume okinari. – Ez – erantzun zuek berak. – Baina Matilda, oraindik ez dizugu ezer esan. – Berdin zait, sorgina izateari utzi diot, oso arriskutsua zen. Ez

Page 27: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,
Page 28: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,

14

– Es Demi, ha abierto las tumbas del cementerio y ha conseguido que unas niñas despierten a Black, el unicornio negro, sin querer. Solo tú puedes pararlo. Al escuchar eso Matilda buscó la pequeña silla que tenía tras el mostrador y se sentó. Hacía años que no escuchaba ese nombre, si Demi le quitaba el cuerno a Black volvería a tener poderes y si volvía a tener poderes los usaría para hacer cosas malas, cosas muy malas. – Está bien. Os ayudaré. Lo mejor para pararle será quitar el cuerno a Black antes que él. – Eso habíamos pensado nosotras, pero tú eres la única que sabe ese hechizo. Matilda se levantó, fue a la parte trasera de la panadería y empezó a poner distintos ingredientes encima de la gran mesa de madera. – Hornearé un bollo de pan que Black tendrá que comer. Vosotras sois las encargadas de dárselo. – De acuerdo – contestó Noa mientras salían de allí para dejarla tranquila. Una vez sola, Matilda empezó a amasar un pequeño bollo de

dut ezer jakin nahi. – Demi da. Hilerriko hilobiak zabaldu ditu eta neskato batzuek nahigabe Black, adarbakar beltza, esnatzea lortu du. Zuk bakarrik gelditu dezakezu. Hori entzuterakoan mostradorearen atzean zeukan aulkitxoa hartu eta bertan eseri zen. Urte asko pasa ziren azken aldiz izen hori entzun zuenetik. Demik Blacken adarra lortzen bazuen botereak izango zituen berriro, eta gauza txarrak egiteko erabiliko zituen. Gauza oso txarrak. – Ondo da. Lagunduko dizuet. Demi geldiarazteko hoberena Blacki adarra kentzea izango da, berak egin baino lehen. – Hori pentsatuta geneukan, baina zu zara sorginkeri hori dakizun bakarra. Matilda altxatu zen, okindegiko atzealdera joan eta osagai ezberdinak bildu zituen egurrezko mahaiaren gainean. – Ogi berezi bat prestatuko dut eta zuek Blacki jaten eman beharko diozue. – Ados – erantzun zuen Noak. Eta handik irten ziren lasai uzteko. Behin bakarrik zegoenean, Matildak ogi txiki bat oratzen hasi

Page 29: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,
Page 30: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,

15

pan al que le fue echando distintas hierbas y cortezas, cuando lo tuvo listo avisó a las otras dos brujas. – Se lo tiene que comer entero, unos minutos después se dormirá y el cuerno se desprenderá solo. Cogedlo y destruidlo, así Demi no lo buscará más. Las brujas salieron de allí lo más rápido que pudieron volando en sus escobas, no fue difícil localizar a Black solo tuvieron que seguir el rastro de gente asustada y calles sin árboles. – ¿Cómo vamos a lograr que se coma este pan? – Tengo una idea para eso. A los unicornios les gustan los arcoíris, no creo que este sea diferente, creamos uno mágicamente y envolvemos el pan con él, esperemos que se lo coma. – Bueno, seguro que tiene hambre. Entre las dos conjuraron un pequeño arcoíris y envolvieron el bollo de pan con él. Lo dejaron cerca de un gran árbol que había en la plaza principal de la ciudad y se quedaron sobrevolando el lugar esperando a que Black se lo comiera. Tuvieron mucha suerte, el unicornio estaba muy cansado y hambriento, tanto destrozo le había pasado factura. Conteniendo el aliento vieron como Black se acercaba al árbol atraído por el brillo del arcoíris, tras unos segundos de vacilación abrió la boca y se comió el

zen belar eta enbor-azal ezberdinak gehitzen zizkion bitartean. Prest zuenean, beste bi sorginei abisatu zien. – Osorik jan behar du. Minutu gutxitan lokartuko da eta adarra bakarrik askatuko zaio. Hartu eta txikitu ezazue, horrela Demi ez da berriro bere atzetik ibiliko. Sorginak ziztu bizian bere erratzen gainean joan ziren handik. Erraz aurkitu zuten Black , jende ikaratua eta zuhaitzik gabeko kaleen arrastoa bakarrik jarraitu behar izan zuten. – Nola lortuko dugu ogi hau jatea? – Ideia bat daukat. Adarbakarrei ostadarrak gustatzen zaizkie, ez dut uste hau ezberdina izango denik. Magiarekin bat sortu dezakegu eta horrekin ogia estali. Espero dugu horrela jatea. – Beno, seguruenik gose izango da. Bien artean ostadar txiki bat konjuratu eta horrekin ogia inguratu zuten. Herriko plaza nagusian zegoen zuhaitz handi baten ondoan utzi zuten eta gainetik hegan egiten gelditu ziren Blacken zain. Zorte handia izan zuten, adarbakarra oso nekatuta eta goseti baitzegoen hainbesteko hondamendiren ondoren. Arnasari eutsiz, Black zuhaitzera hurbiltzen ikusi zuten ostadarraren distirak erakarrita. Zalantzazko segundo batzuen ondoren, ahoa

Page 31: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,
Page 32: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,

16

bollito de pan. Noa y Meriem no se podían creer su buena suerte. En pocos minutos vieron como Black se tumbaba en el suelo y se quedaba dormido. Despacio se acercaron a él y sin hacer ningún ruido le quitaron con cuidado el cuerno. – Rápido, Noa, llevémoslo al cementerio, allí lo destruiremos. Cuando llegaron se encontraron una bonita estampa, todas las niñas se habían quedado dormidas apoyadas en algún unicornio, el día había sido muy largo y estaban cansadas. – Pobres – susurró Meriem- no han aguantado tantas emociones. – Sí, han sido muy valientes, aunque también bastante imprudentes, no se debe practicar magia si no sabes usarla. Las brujas usaron todo el poder de sus varitas para destruir el cuerno negro y gracias a un hechizo de reposición hicieron que todo volviese otra vez a la normalidad. Todos los árboles fueron repuestos y los destrozos arreglados. Borraron a la gente la memoria, era mejor que nadie supiese de la existencia de los unicornios y las brujas, así vivirían más tranquilas. – ¿Borramos la memoria también a las pequeñas?

zabaldu eta ogia jan zuen. Noak eta Meriemek ezin zuten sinetsi izandako zortea. Handik minutu gutxira Black lurrean etzan zen eta loak hartu zuen. Sorginak poliki-poliki hurbildu ziren eta inolako zaratatik egin gabe adarra emeki kendu zioten. – Azkar, Noa, goazen hilerrira, han suntsituko dugu. Heldu zirenean irudi bitxia aurkitu zuten: neska guztiak lo zeuden adarbakarren gainean etzanda. Eguna luzea izan zen eta nekatuta zeuden. – Ume gaixoak – xuxurlatu zuen Meriemek – emozio gehiegi egun baterako. – Bai, oso ausartak izan dira, ausartegiak nik uste. Ezin da magiarik egin ez badakizu nola erabili. Sorginek, beren makiltxoen botere guztia erabiliz, adar beltza birrindu zuten. Eta berritze-sorginkeria batekin dena normaltasunera bueltatu zuten: zuhaitz guztiak birlandatu eta suntsiketak konpondu zituzten. Jendearen memoria ere ezabatu zuten, hobeagoa baitzen adarbakar eta sorginen berri inork ez izatea. Horrela lasaiago biziko ziren denek. – Neskatoen memoria ezabatuko dugu ere?

Page 33: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,
Page 34: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,

17

– No, déjalas, así tendrán una historia bonita que contar, aunque nadie las crea. – Bueno, pues parece que ya está todo arreglado, será mejor que nos vayamos. Las dos brujas se elevaron en sus escobas y se fueron volando hacia el horizonte. Y el pequeño país llamado Zabalgana volvió a ser un sitio tranquilo y apacible donde vivir.

FIN

– Ez, utziezu. Horrela istorio polita izango dute kontatzeko, naiz eta inork ez sinetsi. – Beno, dirudienez dena konponduta dago. Hobe dugu hemendik alde egitea. Hori esanez, bi sorginak erratzen gainean igo eta zeruertzerantz hegan egiten aldendu ziren. Eta horrela, Zabalgana izeneko herri txikia berriro bizitzeko leku lasaia eta atsegina izan zen.

AMAIERA

Page 35: AVENTURAS EN ZABALGANA ABENTURAK ZABALGANAN · 2019-05-30 · uko egin nahi zioenik. – Oh! Ez du funtzionatu – esan zuen Mayak tristuraz. Une hartan Lorea agertu zen. Azaldu zuenez,