7º domingo tob 2012

7º Domingo do Tempo Ordinario – Ciclo B7º Domingo do Tempo Ordinario – Ciclo B

Vendo XesúsVendo Xesús a fe que tiñan, a fe que tiñan,

díxolle ao paralítico:díxolle ao paralítico:

- Meu fillo, - Meu fillo, quédanche quédanche

perdoados os teus perdoados os teus pecados.pecados.

Para que vexades que Para que vexades que o Fillo do Home ten o Fillo do Home ten poder na terra para poder na terra para

perdonar os pecados…, perdonar os pecados…, entonces dille ao entonces dille ao

paralítico:paralítico:

- Contigo falo, - Contigo falo, érguete, érguete,

colle a túa padiola colle a túa padiola e vaite á túa casa.e vaite á túa casa.

(Mc 2, 3 - 5. 10 - 11)(Mc 2, 3 - 5. 10 - 11)

A actuación de Xesús é salvadora para uns e provocadora para outros.

Dá harmonía aos que a enfermidade desestabilizara. Pero desestabiliza os que na Lei encontraran a súa seguridade.

A curación vai acompañadapolo perdón dos pecados.

Todo resulta intolerable para os que se aferran ao seu propio concepto da salvación.

No relato aparecen tres grupos de persoas:

Uns falan Uns falan Outros remoen en silencio os seus prexuízosOutros remoen en silencio os seus prexuízos E outros actúan calada e eficazmente.E outros actúan calada e eficazmente.

En primeiro lugar, están as xentes que escoitanEn primeiro lugar, están as xentes que escoitan a Palabra de Xesús. a Palabra de Xesús.

Asómbranse e dan gloria a Deus.Asómbranse e dan gloria a Deus.Con eses trazos descríbese aos crentes.

Ademais están os letrados Ademais están os letrados que o contemplan que o contemplan

con desdén.con desdén. Con razón poden Con razón poden

preguntarse:preguntarse:

““Quen pode perdoar Quen pode perdoar pecados fóra de Deus?”pecados fóra de Deus?”

O malo é que

non adiviñan a resposta.

Xesús é o reflexo do poder de Deus. O enfermo é o símbolo da necesidade,

e da dependencia. Aí encóntranse o silencio do desvalido

e a Palabra que salva.

Esa sentenza de Xesús confunde ese cinismo co que manifestamos a nosa falsa inocencia.

Difícilmente nos abrimos ao que pode renovar a nosa vida.

«Meu fillo, quédanche perdoados os teus pecados»

No mundo hai violencia e No mundo hai violencia e blasfemias, asesinatos e blasfemias, asesinatos e

traicións. traicións. Son moitos os que tratan Son moitos os que tratan

de explicar eses males. de explicar eses males.

Din que poden curarnos Din que poden curarnos pero non poden pero non poden

perdoarnos.perdoarnos.

Só o perdón nos sanda e Só o perdón nos sanda e nos libera.nos libera.

«Meu fillo, quédanche perdoados os teus pecados»

Señor Xesús, ti miras con serenidade e compaixón o ser humano. Que o teu perdón nos purifique e restaure. Amén.

Texto: José Román Flecha Andrés PALABRA DO SEÑOR –Salamanca Presentación: Antonia Castro PaneroMúsica: Kenne G.