4º domingo toc bene pagola 2013

3 de febreiro de 20134º Tempo ordinario (C)

Lucas 4, 21-30

Red evangelizadora BUENAS NOTICIASDifunde O EspíritO profético de Xesús.

José Antonio Pagola

Música: Albinoni,concierto nº6;present: B.Areskurrinaga HC; euskaraz:D.Amundarain

Sabemos que historicamente a

oposición a Xesús se oposición a Xesús se foi xestando pouco a foi xestando pouco a pouco: o receo dos pouco: o receo dos

escribas, a irritación escribas, a irritación dos mestres da lei e dos mestres da lei e o o rexeitamento dos

dirixentes do templo foron crecendo ata

acabar na súa execución na cruz.

Tamén o sabe o evangelista Lucas. Pero, intencionadamente, forzando incluso o seu

propio relato, fala do rexeitamento frontal a Xesús na primeira actuación pública que

describe.

Desde o principio han de tomar conciencia os

lectores de que o rexeitamento é a primeira reacción

que encontra Xesús entre os

seus ao presentarse como

Profeta.

O sucedido en Nazaré non é

un feito illado. Algo que sucedeu

no pasado.

O rexeitamento a Xesús cando se presenta como O rexeitamento a Xesús cando se presenta como Profeta dos pobres, liberador dos oprimidos e Profeta dos pobres, liberador dos oprimidos e

perdoador dos pecadores, pódese ir producindo perdoador dos pecadores, pódese ir producindo entre os entre os seus ao longo dos séculos.

Aos seguidores Aos seguidores de Xesús de Xesús cústanos cústanos

aceptar a súa aceptar a súa dimensión dimensión profética. profética.

Esquecemos Esquecemos case por

completo algo que ten a súa importancia.

Deus non se encarnou nun sacerdote, consagrado a coidar a relixión do

templo. Tampouco nun letrado ocupado en defender a

orde establecida pola lei.

Encarnouse e revelouse nun Profeta enviado Encarnouse e revelouse nun Profeta enviado polo Espírito a anunciar aos pobres a Boa polo Espírito a anunciar aos pobres a Boa

Nova e aos oprimidos a liberación.Nova e aos oprimidos a liberación.

Esquecemos que a relixión cristiá Esquecemos que a relixión cristiá non é unha relixión máis, non é unha relixión máis,

nacida para proporcionar aos seguidores de Xesús as nacida para proporcionar aos seguidores de Xesús as crenzas, ritos e preceptos axeitados para vivir a súa crenzas, ritos e preceptos axeitados para vivir a súa

relación con Deus.relación con Deus.

É unha relixión profética,

impulsada polo Profeta Xesús para promover un mundo máis

humano, orientado cara á

súa salvación definitiva en

Deus.

Os cristiáns temos o risco de Os cristiáns temos o risco de descoidar unha e outra vez a

dimensión profética que nos ha de animar aos seguidores de Xesús.

A pesar das grandes manifestacións proféticas que se foron dando na historia cristiá, non deixa

de ser verdade o que afirma o recoñecido teólogo H. von Balthasar:

A finais do século segundo "cae sobre o Espírito (profético) da Igrexa unha xeada que non volveu

quitarse de todo".

Hoxe, de novo, preocupados por Hoxe, de novo, preocupados por restaurar "o relixioso" fronte á secularización restaurar "o relixioso" fronte á secularización moderna, os cristiáns corremos o perigo de moderna, os cristiáns corremos o perigo de camiñar cara ao futuro privados de Espírito camiñar cara ao futuro privados de Espírito

profético.profético.

Se é así, Se é así, pódenos suceder pódenos suceder

o que o que aos veciños de aos veciños de

Nazaré: Nazaré: Xesús abrirase Xesús abrirase

paso entre nós e paso entre nós e "afastarase" "afastarase"

para proseguir o para proseguir o seu camiñoseu camiño.

Nada lle impedirá seguir a súa tarefa liberadora.

Outros, vindos de fóra, recoñecerán a súa forza profética e acollerán a súa acción

salvadora.

PRIVADOS DE ESPÍRITO PROFÉTICO 

Sabemos que historicamente a oposición a Xesús se foi xestando pouco a pouco: o receo dos escribas, a irritación dos mestres da lei e o rexeitamento dos dirixentes do templo foron crecendo ata acabar na execución na cruz.

Tamén o sabe o evanxelista Lucas. Pero, intencionadamente, forzando incluso o seu propio relato, fala do rexeitamento frontal a Xesús na primeira actuación pública que describe. Desde o principio han de tomar conciencia os lectores de que o rexeitamento é a primeira reacción que encontra Xesús entre os seus ao presentarse como Profeta.

O sucedido en Nazaré non é un feito illado. Algo que sucedeu no pasado. O rexeitamento a Xesús cando se presenta como Profeta dos pobres, liberador dos oprimidos e perdoador dos pecadores, pódese ir producindo entre os seus ao longo dos séculos.

Aos seguidores de Xesús cústanos aceptar a súa dimensión profética. Esquecemos case por completo algo que ten a súa importancia. Deus non se encarnou nun sacerdote, consagrado a coidar a relixión do templo. Tampouco nun letrado ocupado en defender a orde establecida pol a lei. Encarnosuse e revelouse nun Profeta enviado polo Espírito a anunciar aos pobres a Boa Nova e aos oprimidos a liberación.

Esquecemos que a relixión cristiá non é unha relixión máis, nacida para proporcionar aos seguidores de Xesús as crenzas, ritos e preceptos axeitados para vivir a súa relación con Deus. É unha relixión profética, impulsada polo Profeta Xesús para promover un mundo máis humano, orientado cara á súa salvación definitiva en Deus.

Os cristiáns temos o risco de descuidar unha e outra vez a dimensión profética que nos ha de animar aos seguidores de Xesús. A pesar das grandes manifestacións proféticas que seforon dando na historia cristiá, non deixa de ser verdade o que afirma o recoñecido teólogo H. von Balthasar: A finais do século segundo "cae sobre o Espírito (profético) da Igrexa unha xeada que non volveu quitarse de todo".

Hoxe, de novo, preocupados por restaurar "o relixioso" fronte á secularización moderna, os cristiáns corremos o perigo de camiñar cara ao futuro privados de Espírito profético. Se é así, pócenos suceder o que aos veciños de Nazaré: Xesús abrirase paso entre nós e " afastarase" para proseguir o seu camiño. Nada lle impedirá seguir a súa tarefa liberadora. Outros, vindos de fóra, recoñecerán a súa forza profética e acollerán a súa acción salvadora. 

José Antonio Pagola